Minirok is „uit" in Rome
Amstelveense
ontwerpt
bizarre
herenmode
Nieuw silhouette maakt
ranke, slanke indruk
örtex
Vinden van een kamer is in
Amsterdam
een
heksentoer
may o
Meer mensen willen in
juni met vakantie
Een op vijf
gezinnen
blijft thuis
Draagsters van minirokken
in Moskou niet veilig...
'VROEGTIJDIG
GELAARSD EN
I „IN Dl WOL" I
GESTOKEN
VOOR MEISJES SOMS EXTRA-MOEILIJK
ITALIAANSE ONTWERPERS LANCEREN VOOR
NAJAAR EN WINTER „MAXI-MODE"
Bontdag
Mini van boven
Beatle-kleuren
Kouslaarzen
Russisch
Kapsels
Vrije keuze
Drie weken
Achter het net
Geschokt
kantenklaar
in heel veel smaken
en niet duur ook!:
VANAF 90 CENT
ONDERZOEK IN OPDRACHT VAN
STICHTING RECREATIE
)e verstandige vrouw
Kiest eens per maand
iet frisse, zuivere verband
v. a. -,85 bij uw drogist
DE „BABOESJKA'S" HEBBEN DE
KARWATS LOS IN DE HAND ZITTEN
Miii
AMSTELVEEN „lk was zes
entwintig toen kwam het over
me. lk voelde dat er iets moest ge
beuren, dat ik moest doen. Ik wist
zeker dat er meer in mij zat."
Alice Edeling (34), met dik, don
ker haar, dat zij afwisselend los
en met strikjes draagt, heeft niet
misgegokt. Heel jong ontwierp zij
haar eerste creaties. Later is de
talentvolle jonge vrouw ook gaan
beeldhouwen. Met succes. Werk
stukken van haar staan onder meer
in het Stedelijk Museum.
Zij kreeg steeds meer opdrachten
voor mode-ontwerpen. In een paar
jaar heeft Alice een bijna storm
achtige ontwikkeling doorgemaakt.
In de groep van International
Fashion Council heeft zij onder
meer twee prijzen in de wacht ge
sleept. Op het ogenblik doet zij als
één van de zeven creatie»ve vrouwen
mee aan een expositie van mannen
kleding bij Steendrukkerij De Jong
en Co te Hilversum. Modellen in
haar favoriete uitvoeringen zilver
en goud: een racepak, een vliegpak
en een regenpak. Zij zijn geïnspi
reerd op de ruimtevaart; zonder de
coraties, in strakke lijnen, die alle
een afgemeten functie hebben.
„Wie die kleding wil dragen?"
Sommigen zeggen: „Ha, ik zie me
al lopen in zo'n ruimtevaartpak".
„Het is een kwestie van wennen",
meent Alice. „Tot nu toe heeft de
nieuwe mannenmode nog niet zo
veel voet aan ,de grond gekregen.
Volgens mij komt dat mede, omdat
veel couturiers zich voornamelijk
op de jeugd concentreren".
„Zeker, ik ben met mijn modellen
wel erg progressief. Je kunt mij re
kenen tot de avant-garde-groep.
Maar in de mode moet je nu een
maal vooruitzien, met nieuwe idee-
en komen. Anders blijven we steeds
met hetzelfde pakje zitten. Gegaran
deerd", zegt Alice, „dat over enke
le jaren die ruimtevaartkleding heel
gewoon is".
Is uw eigen man (architect
Rudie Wold) modieus?
„Hij zou mijn creaties niet kun-
voor. Wel bijvoorbeeld Ramses
Shaffy. Die is enthousiast over mijn
modellen".
Zonder enige opleiding heeft Alice
Edeling haar ideeën tot ontwikkeling
gebracht. „Wel heb ik natuurlijk het
een en ander aan vakliteratuur ge
lezen. Maar toch niet veel", zegt zij.
„Van mijn man heb ik een abonne
ment op „Elle" gekregen en daar
houdt het wel zo'n beetje mee op".
In feite is Alice Edeling de hele
dag „in" voor het scheppen op alle
mogelijke gebied: „Zodra de dag
voor mij aanbreekt, begin ik te wer
ken. Wanneer dat is? Hangt er van
af. Meestal werk ik 's nachts, sa
men met mijn man tot vier a vijf
uur door. Het wordt soms ook wel
later. Ik tel er altijd acht uur bij
roor mijn nachtrust. Wanneer ik
dan opsta ga ik verder waarmee ik
ben begonnen. Eigenlijk heb ik al
tijd inspiratie. Als eens een keer
iets niet lukt begin ik zolang met
wat anders. Er is zoveel te doen in
het creatieve vlak. Bij triest weer
bijvoorbeeld schrijf ik gedichten.
Beeldhouw er tussendoor. Mode,
daar houd ik mij constant mee be
zig".
ROME De minirok krijgt in Italië geen kans bij de nieuwe wintermode.
Dat de Italiaanse modeontwerpers definitief voor langere rokken hebben
gekozen, bleek overal op de shows, die tijdens de Romeinse modeweek werden
gehouden. In alle vertoonde collecties vielen de rokken tot ver over de knie.
Aan de minilengte werd overal minstens dertig centimeter toegevoegd. Rokken
tot op de kuit en op de enkels zijn een vervolg op deze dalende zomen. Ver
bazend snel blijkt het oog aan deze nieuwe lengte te wennen.
De langere rokken veroorzaken voor het algemene modebeeld een totaal veran
derde silhouette. De nieuwe lijnen maken een ranke en slanke indruk, wat nog
wordt versterkt door de toepassing van nauwe, strak aansluitende mouwen in
mantels, pakjes en jurken en door de aanwezigheid van gerende rokken en klok-
rokken. Sluike, lange klokrokken past Baratta toe bjj zjjn mantelpakjes, waarvan
de jasjes weer strak getailleerd z(jn. Onder de brede ceintuurs ontspringen daar
bij wijde „schootjes" als bij de reispakken uit de achttiende eeuw. B(j de sluike
lijnen, met weer een duidelijk aangegeven taille, zorgen garneringen van bont
voor een Russische toets. Enige ontwerpers kozen een soepele, ongedwongen
pulloverstjjl als uitgangspunt voor hun wintermodellen.
Dat doet bijvoorbeeld Lancetti, die
een zeer fraaie collectie toonde, geheel
op dat motief afgestemd. De jasjes van
de mantelpakjes lijken bij zijn ontwer
pen op vlotte pullovers. Er horen wijd-
gerende of klokkende lange rokken bij.
Zijn cocktail- en avondtoiletten bestaan
uit een bovenstuk in pulloverstijl, rijk
met kralen en pailletten geborduurd en
aangevuld door een wijd en soepel rok-
gedeelte.
De borduursels hebben in Italië bij
de avondkleding ditmaal een sportief
aanzien. Ze bestaan uit strepen en ruit-
motieven of lijken op het breiwerk van
„Skinny sweaters", zoals de tieners de
ze zomer veel dragen. Het hele mode
beeld is verder echter weer meer op
de volwassenen ingesteld. Voor de
jeugd blijft de minilengte „in", maar
dan in combinatie met lange broeken
of Bermuda's. De langere Bermuda's,
tot op de kuit, die de wijde korte tent
jasjes en tentjurken aanvullen, zijn
langs de zomen van de pijpen dikwijls
met bont gegarneerd. De knieën wor
den bij die ensembles op deze manier
tegen de koude beschermd door een
soort wijde bontmoffen.
Bruin is de voornaamste kleur op
het nieuwe winterse modeballet met
als voornaamste aanvulling vele tin
ten groen en beige. Al zal de jeugd
van de minilengte nog wel niet gauw
afscheid nemen, uit de eensgezind
heid van de couturiers voor langere
rokken blijkt wel, dat de tijd nadert,
dat de benen weer tot over de knie
bedekt zullen zijn.
Op een speciale bontdag was ook veel
interessants te zien.
Veneziani brengt beverbont en nerts
in groene, gele en zachtrode tinten.
Persianer past hij bijna uitsluitend toe
in een tere parelwitte nuance. Fendi
verwerkt ongeschoren bever in nieuwe
bruine en beige schakeringen. Als novi
teit introduceert hij chinchilla met een
goudgele in plaats van een grijze teke
ning.
Witte persianer koos hij als mate
riaal voor broekpakken. Bij zijn lange
avondmantels wordt witte nerts met
Valencienne-kantjes gegarneerd. Een
wild inlegwerk van kleuren zijn de
nertsmantels in normale lengte, die hij
voor de winter ontwierp. Zwarte, witte,
beige en bruine nerts worden daarbij
in streepmotieven en ruiten met elkaar
gecombineerd.
Die kleurige bontmantels hebben een
brede ceintuur in de taille en een wijd,
gerend rokgedeelte. Er worden hoge
laarzen van elastisch, leder bij gedra
gen, die als een kous om het been slui
ten. Witte hermelijn met ingeverfde
geometrische motieven in beige en
bruin, verwerkt Fendi tot sportieve jas
jes voor de wintersport.
Lange getailleerde bontmantels tot
op de 'enkels liet hij tonen in uitvoerin
gen, zowel voor heren als dames be
stemd. Een hele familie, kwam in bont
gekleed op het podium voor het de
monstreren van reispakken en winter
sportensembles.
Bij de avondtoiletten worden de smal
le stola's vervangen door bontshawls
zo breed als dekens. De mannequins
droegen die shawls over één schouder,
zoals een straatventer van Oosterse ta
pijten zijn koopwaar. Als kostbare
avondtooi liet Veneziani lange mantels
zien. die tot op de enkels waren ver
vaardigd van goudkleurig nerts met la-
mé ingezet of van fraai gevlekte pan
ter- en tijgervellen.
Bij mini-bontmantels, bestemd om op
lange broeken te dragen, past Fendi
een kleurig inlegwerk van pelzen toe
als „intarsio". Hij ontwierp voor het
koude seizoen zelfs lange avondtoilet
ten en avondpyjama's van soepele la-
mé en bever. Filmsterren uit de hele
wereld zijn bij hem de beste klanten
voor deze opvallende en heel kostbare
fantasieën in bont.
De ontwerpster Biki uit Milaan, die
de garderobe van Maria Callas en Gi-
na Lollobrigida verzorgt, liet de rokken
tot over de knieën dalen en verschuift
de mini-lengte naar de top. Sportieve
pakjes vult zij aan door gebreide pull
overs die maar net tot onder de boe
zem reiken. Op jurken in een kinderlij
ke stijl laat zij heel korte jasjes dragen,
als een soort mini-bolero's.
In plaats van laarzen koos zij slob
kousen die tot over de knie het been
bedekken als warme aanvulling van de
winterkleding. Die slobkousen, van stof
vervaardigd of gebreid, worden door
bijpassende, lang afhangende middel
eeuwse mutsen aangevuld. Biki past
vele gebreide details toe bij Jiaar ont
werpen. Bij cocktailjurken van mousse
line ontspringt het wijde rokgedeelte
hoog onder de buste uit een gebreid
pasje, die van strakke gebreide pull
over-mouwen zijn voorzien.
Nerts, geverfd in felle beatle-kleuren
zoals oranje, pistachegroen en geel,
koos Avolio als garnering voor winter
mantels in dezelfde uitdagende tinten.
Laura A Ponte combineert voor de ko
mende winter bont en pailletten. Onder
mantels in gevlekte bontsoorten zoals
keizerbont, panter, luipaard en veulen,
laat zij cocktail jurken dragen, hele
maal met pailletten geborduurd in pre
cies hetzelfde gevlekte dessin. Daarbij
horen gevlekte laarsjes, van dezelfde
plastic pailletten vervaardigd.
Indisch geïnspireerd was de collectie
van Baldini met wijde tunieken op lan
ge „nauw gepijpte" broeken in de kleu
ren die in Bombay, Delhi en Nepal
worden toegepast. Fraaie borduursels
in Simili-stenen maakten van zijn show
een Oosters sprookje. Sommige mode
huizen brengen nieuwe tricotmode in
de „waaierlijn", met beweeglijk inge-
breide plooien; ook bij mantels. Heel
grof gehaakte visnetkousen vestigen
extra aandacht op de benen bij de win
terjurken met ultrakorte mini-rokken.
Voor heel koude dagen wordt deze win
terse minimode door strakke maillos
aangevuld.
Heel lang en heel kort combineerde
de modeontwerper Schuberth in zijn
ensembles, die uit een overgooier met
een lengte tot op de kuit en een mini-
jurk bestaan Die mini-jurken worden
bij deze combinatie als een soort blouse
onder de lange overgooier gedragen.
Deze zijn dikwijls van warme wollen
stoffen vervaardigd, zodat ze buiten ook
als mantels dienst kunnen doen.
De langste rokken van Rome toonde
Forquet gisteren. Zijn mantels bedek
ten de benen weer tot aan de enkels.
De voeten worden daarbij warm gehou
den door hoge laarzen, die, onder die in
jaren niet meer gedragen lange rokken,
tot aan de knie reiken.
Veneziani laat onder wijde rokken
tot net over de knie, kouslaarzen dra
gen van soepel dun leer of waterdichte
zijde vervaardigd.
Die hoge kouslaarzen sluiten strak
om het been als een lange handschoen
om de arm.
Mantels tot op de enkels vult For
quet aan door elegante broekpakken of
mini-jurken in tuniekstijl, gecomple
teerd door lange of driekwartbroeken.
Deze nieuwe „maxi-mode" met hoge
nauwe laarzen tot over de knieën als
extra beenbedekking zorgen er in elk
geval voor dat wij de komende winter
warm ingepakt kunnen zijn.
De mannequins die deze nieuwe wa
pens tegen de winterse koude hier in
Rome voor het eerst toonden, konden
in de snikhete modehuizen voor die
praktische ideeën echter beslist nog
niet warm lopen. Zij sleepten zich in
die hete „verpakkingen" over het po
dium voort en vluchtten dan weer zo
snel mogelijk naar de kleedkamers, die
door de airconditioning op diep-
vrieskasten leken.
In Tokio is een wedstrijd gehouden in het oprapen van geld met de voeten, j
Van de 24 deelnemers wist dit meisje in een halve minuut tijd een bedrag
van 122.000 yen meer dan 1200 gulden bij elkaar te „graaien".
ilUUIIHItlll
Sterk Russisch geïnspireerd is in Ro
me de „langgerokte" wintermode voor
1968 met smalle schouders, lange, heel
strak aansluitende mouwen en brede
ceintuurs in de taille. Hoge bontmutsen
bekronen dikwijls het lange, rijzige sil
houet; laarzen van allerlei soort die bij
de wintermodellen worden gedragen
versterken de Russische indruk.
Voor het overige lijken de hoofd
deksels op herenhoeden van Stetson tot
Sombrero, of op ver achteruit ge
bouwde Romeinse helmen. Beschaafde
tinten zoals vele nuances van bruin,
donkere groene schakeringen en grijs,
winnen het hier van de uitdagende
kleuren, kenmerkend voor de minimo
de van nu.
De dessins van de stoffen zijn over
wegend aan de fauna van tropische lan
den ontleend. De motieven lijken op de
pelzen van tijgers en panters, op slange
huiden, of op de bonte veren van exo
tische vogels. Die „zoo-dessins" worden
bij wollen stoffen ook in ingeweven
uitvoeringen gebracht.
Als reactie op de tentlijn keert in
vele Romeinse modehuizen de taille
weer terug, op de natuurlijke plaats
door ceintuurs aangegeven.
De nieuwe mode biedt ook de man
nen een kans de winterse koude beter
te trotseren. Zowel Valentino als Vene
ziani toonde dit weekeinde bontjassen
voor mannen, even lang als normale
overjassen en ook in kostbare bontsoor
ten zoals nerts en ocelot uitgevoerd.
Italië streeft ernaar voor de internati
onale haarmode eveneens meer te gaan
Het modehuis Daniele uit Rome
heeft dezer dagen de collectie j
voor najaar en winter getoond. Op de j
foto een witte, wollen jas met een j
kleine cape. De jas, die naar onderen
iets wijd uitloopt, wordt met vier
knopen gesloten. j
betekenen. In het Grand Hotel toonden
gisteren de belangrijkste kappers van
Rome, Milaan en Florence de nieuwe
Italiaanse „cocker spaniellijn" als haar
dracht voor de winter in 1968. De oren
zijn bij die hoog opgewerkte kapsels
door een dikke toef haren bedekt. De
hoogste kapsels waren in piramiden en
kubussen tot bijna een meter hoog bo
ven de kruin opgebouwd, zodat de man
nequins het hoofd moesten buigen als
zij een deur door gingen.
Heel lang of experimenteren tnet
kort en lang in combinatie met elkaar,
is tot nu toe het resultaat van de strijd
tussen mini en maxi bij de roklengten
hier in Rome. Het zal allereerst kouder
moeten worden voor de beslissing valt
of de vrouw in 1968 aan kort of weer
heel lang de voorkeur zal geven. De
inkopers die de shows bezoeken hier in
Rome en nu al orders voor hartje win
ter plaatsen, weten zich geen raad: moe
ten zij voor de toekomst mini's of kle
ren met rokken tot op de enkels bestel
len?
Omdat op die vraag nu nog geen
antwoord is te geven zullen deze win
ter in de winkels zeker minikleren
naast nieuwe modellen met rokken tot
bijna aan de grond in de rekken han
gen.
Tn juni zouden meer, vooral jonge mensen met vakantie willen. Dit is
gebleken uit een dit voorjaar gehouden onderzoek, dat door het N.I.P.O.
in opdracht van de Stichting Recreatie is uitgevoerd. Uit dit onderzoek
kwam naar voren, dat kleine gezinnen en mensen uit de jongere leeftijds
groepen vooral juni als de ideale vakantiemaand prefereren. Van de onder
vraagden maakt 47 procent vakantieplannen in januari en februari, omdat
zij verzekerd willen zijn van een plaats.
Ongeveer 25 procent maakt zo vroeg
plannen uit een oogpunt van gewoonte,
terwijl 21 procent dit doet, omdat het
bedrijf waar men werkt dit wil. Eén
op de vijf gezinnen gaat niet met va
kantie. Om verschillende redenen blijft
nog steeds een grote groep Nederlan
ders gedurend de vakantie thuis. Dit
aantal is vooral bij de minder gesitu
eerden en de oudere leeftijdsgroepen
aanmerkelijk groter.
De directeur van de Stichting Re
creatie, de heer J. Swart, maakt van de
resultaten van het N.I.P.O.-onder-
zoek melding in het orgaan van de
Stichting Recreatie. Hij concludeert,
dat het werk van de stchting op het ge
bied van de vakantiespreiding einde
lijk vruchten begint af te werpen.
De activiteit van de stichting hoeft
niet meer vergeleken te worden met die
van een roepende in de woestijn.
Een grotere spreiding is al bereikt.
De bedrijfsvakanties zijn bijvoorbeeld
over een periode van zes weken (be
ginnende op de eerste juli) verdeeld.
Niet alleen het bedrijfsleven, ook het
onderwijs werkt mee. Uit een onder
zoek naar de aanvangsdatum van de
schoolzomervakantie 1967 in de provin
ciale hoofdsteden en de gemeenten met
meer dan 100.000 inwoners, is komen
vast te staan, dat van de 20 gemeenten
thans in 18 de vakantie begin juli aan
vangt. Verleden jaar was dit aantal 13.
Bijna een kwart van de Nederlandse
vakantiegangers is vrij in de keuze van
de vakantiedatum. Meer dan een mil
joen mensen zou in ieder geval al
dus de heer Swart reeds de drukste
tijd kunnen ontlopen. Hij constateert,
dat er steeds meer mensen in juni met
vakantie gaan. Dit blijkt onder meer
uit gegevens van het bedrijfschap
Horeca en de Nederlandse Spoorwegen.
ADVERTENTIE
Uet is voor buitenlandse jongedames
Russinnen doen het niet niet
altijd veilig om zich in minirokjes in de
yraten van Moskou te vertonen. De
Russen staan er niet erg sympathiek
tegenover en laten dit soms met harde
hand blijken. Een oude vrouw In het
Gorki-park liep onlangs met een kar
wats naar een Amerikaans mini-meisje
en serveerde haar een klap in haar blo
te knieholten.
Rondom de hotels van Intourist, de
wisselkantoren en het internationale
filmfestival wagen Russische mannen
een oogje aan de kortst en opzichtigst
geklede meisjes, die zij ooit buiten het
toneel van'het Bolsjoi-ballet hebben ge
zien. Die meisjes zijn vreemdelingen
meest Britse, Amerikaanse, Scandinavi
sche en Duitse toeristen. De hele winter
hebben de Moskovieten bij geruchte ge
hoord hoe mini de mini-rok in het le
gendarische, verre Westen wel is ge
worden. Een paar vermetele Russinnen
hebben zelfs de rokzomen een paar
schandalige centimeters boven de knie
omhoog gebracht. In de lente echter
hing elke gangbare rok nog ruim over
De charme van Amsterdam wordt duur betaald. Wie in Amsterdam wil
werken of studeren, moet weten wat hij begint. De kraakheldere kamer
met riant uitzicht op vijvers of bomen in bijvoorbeeld Amersfoort of Rotter
dam is hier een illusie. Wat u in Amsterdam als honk krijgt voorgeschoteld
kan er niet aan tippen.
Het grote legioen kamerzoekenden kan niet terugvallen op relaties, familie
en kennissen. De maanden juli, augustus en september zijn voor de bemid
delingsbureaus topdagen. Studenten verlaten de stad. Nieuwelingen komen
binnen.
ASVA, de Algemene Studenten Ver
eniging Amsterdam, 1rekt in deze perio
de honderden bezoekers, 's Morgens,
wanneer het burea\. om elf uur open
gaat, stormt een rij overwegend jonge
mensen de niet al te grote ruimte bin
nen. Daar prijken ce kameraanbiedin
gen in oranje, groene en crèmekleurige
kaarten aan de ward. Kamers in Oost,
Zuid, West en Nocrd; mét en zonder
stromend water; kamertjes van 2 bij 3
meter voor ƒ100; zolderkamers vier
hoog, met gelegenheid tot wassen twee
etages lager. Kamers met uitzicht op
een hoop schroot.
Kamers met eei serpent van een
hospita, zoals een verbolgen student na
zijn bezoek aan het huis, als aanvulling
op de kaart vermellde. Aan één van de
kaarten is in krietelhandschrift toege
voegd: te vies om voor de duvel te
dansen. Of: de kam»r is zo groot als een
WC. Of: bij een aaabieding van ƒ100 is
99 teveel betaald.
Besteedden de studenten een paar
jaar geleden nog hooguit f 70 aan een
kamer, thans zijn :ij genoodzaakt voor
een dak boven hui hoofd elke maand
minstens f 100, tot f 125 neer te tellen.
En zelfs dan nog hebben zij moeite om
te slagen.
Studente in de psychologie, Marian
van der Meer staat nu al drie weken
elke ochtend om half elf voor de
ASVA-deur. „Ik hib hier al heel waL
studiebqeken uitgelezen", vertelt zij. „Ie
dereen zit soms urenlang te wachten
totdat er weer een nieuwe kamer telefo
nisch wordt opgegeven".
Meestal zijn het aanbiedingen voor
jongens. Op de meeste kaarten staat
dik onderstreept: Liefst geen meisje.
„De studentes voelen zich hierdoor in
een hoek gedrukt," aldus de secretaris
van ASVA, de heer R. Diesveld. Als
reden voor de voorkeur geeft hij op:
„Het meisje wordt geïdentificeerd met
wassen, koken, vrienden ontvangen en
zelfstandig zijn. Ook willen sommige
hospita's jongens een beetje bemoede
ren". Overigens ziet de heer Diesveld
deze discriminatie niet als een pro
bleem. „Tenslotte bestaat slechts twin
tig procent van de studenten uit vrou
wen", zegt hij. „Het aanbod van de
kamers komt hier wel zo ongeveer mee
overeen."
Ook Lineke van Heesteren (19) uit
Aerdenhout, aspirant studente in de pe
dagogie, is al een maand op kamer
jacht. ,Een paar dagen heb ik hier
gelogeerd in een jeugdherberg", vertelt
zij. „Dan ben ik er 's morgens ten
minste als één van de eerste bij". Tot
nu toe heeft Lineke echter geen succes
gehad.
„Natuurlijk kun je altijd wel iets krij
gen, maar bepaalde eisen moet je ge
woon voor jezelf stellen. Kamers met
uitzicht op de Amstel (f 250) vind je er
ook tussen. Dat hoeft van mij allemaal
niet. Maar om nou bij een stokoud
vrouwtje te gaan wonen, die verlangt
dat je je bezoek bij haar in de „mooie"
kamer ontvangt, omdat het te verhuren
slaapkamertje te klein is, dat vind ik
wat al te kras. Een andere hospita ver
telde mij dat zij bij gebruik van haar
keuken door mijn kamer heen moest.
Nou ja....
Nog steeds kamer zoekende is Helène
Heilker uit Rotterdam. Op een grote
herenfiets, die zij van haar vriend
leent, rijdt zij een paar dagen per week
aan de hand van een stedenplan door
het Amsterdamse verkeer. „Soms zijn
er weieens fijne kamers bij," vertelt
Helène. „Tot nu toe viste ik steeds ach
ter het net. Studenten die zijn
geslaagd, geven dat namelijk vaak niet
op. Je komt dan tevergeefs aan de
deur."
De ASVA wil dit zoveel mogelijk
voorkomen door de belofte dat ieder
zijn vijf gulden inschrijfgeld terug
krijgt die binnen een week persoonlijk
bij ASVA verslag uitbrengt.
„Al te dikwijls vergeten ze die vijf
gulden", aldus de secretaresse Juliska
van den Berg, die al twee jaar voor de
studenten bemiddelt. „Zodra ik een tele
foontje binnenkrijg met een kameraan
bieding voel ik dat iedereen meeluis
tert", vertelt zij. „Als ik dan met een
punaise de vers beschreven kaart met
gegevens aan de muur hang, kijken
sommigen verschrikt van hun boek op.
Anderen staan al lang reikhalzend naar
die kaart uit te zien. Het mooiste is hoe
het dan verder gaat. Opeens zie je ie
mand met een schichtige blik de deur
uit gaan."
„Dat deed ik", zegt Helène Heilker,
die meeluistert. „Maar ik had weer
pech. Het ligt er maar aan wie het
snelste vervoermiddel heeft, 's Morgens
om elf uur was ik de eerste die dat
adres aan de Keizersgracht voor 85
had genoteerd. Onmiddellijk ben ik er
op afgegaan. Toen ik met mijn fiets in
de verte kwam aanrijden, stopte net
zo'n aftandse eend voor de deur. Een
de omvangrijke Russische knieën.
Maar nu zien de Russen de echte mi
ni-mode-rokken, die 15 tot 25 cm
boven de knie ophouden en de psyche
delische kleuren lijken in de vale om
geving van Moskou al even verbijste
rend als de kortheid.
Op een feestje in het kader van het
filmfestival droeg een meisje een door
zichtig „toilet" van badpakafmetingen
over een vleeskleurige maillot. Zelfs de
filmsterren om van anderen uit de
betrekkelijk moderne Russische culture
le wereld niet te spreken waren ge
schokt.
De minder moderne, minder werelds
gezinde Moskovieten vatten deze inva
sie niet rustig op. De baboesjka dat
betekent grootmoeder, maar het
woord wordt voor ieder Russisch oud
wijfje gebruikt uit het Gorki-park
was niet de enige.
In een brede, drukke straat was een
Australisch meisje in strijd gewikkeld
met een andere baboesjka, die probeer
de haar rokzoom naar beneden te trek
ken tot op haar knieën. Het meisje
deed wanhopige pogingen om aan de
oude vrouw te ontsnappen.
Of de Russinnen zich zullen laten
overhalen tot het vertoon van de boven
benen, is niet alleen een Oost-West-pro
bleem. Het is ook een strijd tussen ge
neraties.
Sommige jeugdige toeristen uit ande
re communistische landen, zoals Polen
en Tsjecho-Slovakije dragen minirokjes.
De Russische meisjes benijden hen en
nemen voorzichtig een proef. Het is
nog mogelijk, dat het „sluipende mini-
isme" Moskou zal veroveren.
Maar de baboesjka's zullen niet
zwijgen: „Nooit van mijn leven zal ik
mijn rokken korter maken", verklaarde
een kleine, oude vrouw, die op een
bank in een park zat in een rok, die
tot op het midden van haar kuiten
reikte. Haar hoofddoek zat stevig op
zijn plaats en bewees, dat zij een ba
boesjka in het juiste uniform was.
„Het is een schande, zulke vrouwen!,
zo onbetamelijkIk spuug op ze;
foei, foei!", mopperde ze nog.
ADVERTENTIE
andere student was na mij gekomen en
was mij met zijn auto voor."
„Uiteindelijk krijgt iedereen ergens
onderdak," zegt geruststellend de. heer
Diesveld. „Je moet er alleen erg veel
voor doen en geduld hebben. Of ASVA
dit jaar nog acties gaat ondernemen?
„Ik denk het niet", aldus de secretaris.
„De acties van vorige jaren hebben ei
genlijk alleen maar averechts gewerkt.
We willen nu op een andere manier de
aandacht van de mensen voor onze stu
denten trekken.
„In feite is er in Amsterdam ruimte
genoeg. Een groot aantal mensen voelt
echter niets voor verhuren. Zij willen
vrij zijn. Wie die vrijheid opgeeft, laat
er voor betalen. De tendens is: De prij
zen gaan omhoog, de kwaliteit word'
minder!"