Minirok is „uit" in Rome Amstelveense ontwerpt bizarre herenmode Nieuw silhouette maakt ranke, slanke indruk örtex Vinden van een kamer is in Amsterdam een heksentoer may o Meer mensen willen in juni met vakantie Een op vijf gezinnen blijft thuis Draagsters van minirokken in Moskou niet veilig... 'VROEGTIJDIG GELAARSD EN I „IN Dl WOL" I GESTOKEN VOOR MEISJES SOMS EXTRA-MOEILIJK ITALIAANSE ONTWERPERS LANCEREN VOOR NAJAAR EN WINTER „MAXI-MODE" Bontdag Mini van boven Beatle-kleuren Kouslaarzen Russisch Kapsels Vrije keuze Drie weken Achter het net Geschokt kantenklaar in heel veel smaken en niet duur ook!: VANAF 90 CENT ONDERZOEK IN OPDRACHT VAN STICHTING RECREATIE )e verstandige vrouw Kiest eens per maand iet frisse, zuivere verband v. a. -,85 bij uw drogist DE „BABOESJKA'S" HEBBEN DE KARWATS LOS IN DE HAND ZITTEN Miii AMSTELVEEN „lk was zes entwintig toen kwam het over me. lk voelde dat er iets moest ge beuren, dat ik moest doen. Ik wist zeker dat er meer in mij zat." Alice Edeling (34), met dik, don ker haar, dat zij afwisselend los en met strikjes draagt, heeft niet misgegokt. Heel jong ontwierp zij haar eerste creaties. Later is de talentvolle jonge vrouw ook gaan beeldhouwen. Met succes. Werk stukken van haar staan onder meer in het Stedelijk Museum. Zij kreeg steeds meer opdrachten voor mode-ontwerpen. In een paar jaar heeft Alice een bijna storm achtige ontwikkeling doorgemaakt. In de groep van International Fashion Council heeft zij onder meer twee prijzen in de wacht ge sleept. Op het ogenblik doet zij als één van de zeven creatie»ve vrouwen mee aan een expositie van mannen kleding bij Steendrukkerij De Jong en Co te Hilversum. Modellen in haar favoriete uitvoeringen zilver en goud: een racepak, een vliegpak en een regenpak. Zij zijn geïnspi reerd op de ruimtevaart; zonder de coraties, in strakke lijnen, die alle een afgemeten functie hebben. „Wie die kleding wil dragen?" Sommigen zeggen: „Ha, ik zie me al lopen in zo'n ruimtevaartpak". „Het is een kwestie van wennen", meent Alice. „Tot nu toe heeft de nieuwe mannenmode nog niet zo veel voet aan ,de grond gekregen. Volgens mij komt dat mede, omdat veel couturiers zich voornamelijk op de jeugd concentreren". „Zeker, ik ben met mijn modellen wel erg progressief. Je kunt mij re kenen tot de avant-garde-groep. Maar in de mode moet je nu een maal vooruitzien, met nieuwe idee- en komen. Anders blijven we steeds met hetzelfde pakje zitten. Gegaran deerd", zegt Alice, „dat over enke le jaren die ruimtevaartkleding heel gewoon is". Is uw eigen man (architect Rudie Wold) modieus? „Hij zou mijn creaties niet kun- voor. Wel bijvoorbeeld Ramses Shaffy. Die is enthousiast over mijn modellen". Zonder enige opleiding heeft Alice Edeling haar ideeën tot ontwikkeling gebracht. „Wel heb ik natuurlijk het een en ander aan vakliteratuur ge lezen. Maar toch niet veel", zegt zij. „Van mijn man heb ik een abonne ment op „Elle" gekregen en daar houdt het wel zo'n beetje mee op". In feite is Alice Edeling de hele dag „in" voor het scheppen op alle mogelijke gebied: „Zodra de dag voor mij aanbreekt, begin ik te wer ken. Wanneer dat is? Hangt er van af. Meestal werk ik 's nachts, sa men met mijn man tot vier a vijf uur door. Het wordt soms ook wel later. Ik tel er altijd acht uur bij roor mijn nachtrust. Wanneer ik dan opsta ga ik verder waarmee ik ben begonnen. Eigenlijk heb ik al tijd inspiratie. Als eens een keer iets niet lukt begin ik zolang met wat anders. Er is zoveel te doen in het creatieve vlak. Bij triest weer bijvoorbeeld schrijf ik gedichten. Beeldhouw er tussendoor. Mode, daar houd ik mij constant mee be zig". ROME De minirok krijgt in Italië geen kans bij de nieuwe wintermode. Dat de Italiaanse modeontwerpers definitief voor langere rokken hebben gekozen, bleek overal op de shows, die tijdens de Romeinse modeweek werden gehouden. In alle vertoonde collecties vielen de rokken tot ver over de knie. Aan de minilengte werd overal minstens dertig centimeter toegevoegd. Rokken tot op de kuit en op de enkels zijn een vervolg op deze dalende zomen. Ver bazend snel blijkt het oog aan deze nieuwe lengte te wennen. De langere rokken veroorzaken voor het algemene modebeeld een totaal veran derde silhouette. De nieuwe lijnen maken een ranke en slanke indruk, wat nog wordt versterkt door de toepassing van nauwe, strak aansluitende mouwen in mantels, pakjes en jurken en door de aanwezigheid van gerende rokken en klok- rokken. Sluike, lange klokrokken past Baratta toe bjj zjjn mantelpakjes, waarvan de jasjes weer strak getailleerd z(jn. Onder de brede ceintuurs ontspringen daar bij wijde „schootjes" als bij de reispakken uit de achttiende eeuw. B(j de sluike lijnen, met weer een duidelijk aangegeven taille, zorgen garneringen van bont voor een Russische toets. Enige ontwerpers kozen een soepele, ongedwongen pulloverstjjl als uitgangspunt voor hun wintermodellen. Dat doet bijvoorbeeld Lancetti, die een zeer fraaie collectie toonde, geheel op dat motief afgestemd. De jasjes van de mantelpakjes lijken bij zijn ontwer pen op vlotte pullovers. Er horen wijd- gerende of klokkende lange rokken bij. Zijn cocktail- en avondtoiletten bestaan uit een bovenstuk in pulloverstijl, rijk met kralen en pailletten geborduurd en aangevuld door een wijd en soepel rok- gedeelte. De borduursels hebben in Italië bij de avondkleding ditmaal een sportief aanzien. Ze bestaan uit strepen en ruit- motieven of lijken op het breiwerk van „Skinny sweaters", zoals de tieners de ze zomer veel dragen. Het hele mode beeld is verder echter weer meer op de volwassenen ingesteld. Voor de jeugd blijft de minilengte „in", maar dan in combinatie met lange broeken of Bermuda's. De langere Bermuda's, tot op de kuit, die de wijde korte tent jasjes en tentjurken aanvullen, zijn langs de zomen van de pijpen dikwijls met bont gegarneerd. De knieën wor den bij die ensembles op deze manier tegen de koude beschermd door een soort wijde bontmoffen. Bruin is de voornaamste kleur op het nieuwe winterse modeballet met als voornaamste aanvulling vele tin ten groen en beige. Al zal de jeugd van de minilengte nog wel niet gauw afscheid nemen, uit de eensgezind heid van de couturiers voor langere rokken blijkt wel, dat de tijd nadert, dat de benen weer tot over de knie bedekt zullen zijn. Op een speciale bontdag was ook veel interessants te zien. Veneziani brengt beverbont en nerts in groene, gele en zachtrode tinten. Persianer past hij bijna uitsluitend toe in een tere parelwitte nuance. Fendi verwerkt ongeschoren bever in nieuwe bruine en beige schakeringen. Als novi teit introduceert hij chinchilla met een goudgele in plaats van een grijze teke ning. Witte persianer koos hij als mate riaal voor broekpakken. Bij zijn lange avondmantels wordt witte nerts met Valencienne-kantjes gegarneerd. Een wild inlegwerk van kleuren zijn de nertsmantels in normale lengte, die hij voor de winter ontwierp. Zwarte, witte, beige en bruine nerts worden daarbij in streepmotieven en ruiten met elkaar gecombineerd. Die kleurige bontmantels hebben een brede ceintuur in de taille en een wijd, gerend rokgedeelte. Er worden hoge laarzen van elastisch, leder bij gedra gen, die als een kous om het been slui ten. Witte hermelijn met ingeverfde geometrische motieven in beige en bruin, verwerkt Fendi tot sportieve jas jes voor de wintersport. Lange getailleerde bontmantels tot op de 'enkels liet hij tonen in uitvoerin gen, zowel voor heren als dames be stemd. Een hele familie, kwam in bont gekleed op het podium voor het de monstreren van reispakken en winter sportensembles. Bij de avondtoiletten worden de smal le stola's vervangen door bontshawls zo breed als dekens. De mannequins droegen die shawls over één schouder, zoals een straatventer van Oosterse ta pijten zijn koopwaar. Als kostbare avondtooi liet Veneziani lange mantels zien. die tot op de enkels waren ver vaardigd van goudkleurig nerts met la- mé ingezet of van fraai gevlekte pan ter- en tijgervellen. Bij mini-bontmantels, bestemd om op lange broeken te dragen, past Fendi een kleurig inlegwerk van pelzen toe als „intarsio". Hij ontwierp voor het koude seizoen zelfs lange avondtoilet ten en avondpyjama's van soepele la- mé en bever. Filmsterren uit de hele wereld zijn bij hem de beste klanten voor deze opvallende en heel kostbare fantasieën in bont. De ontwerpster Biki uit Milaan, die de garderobe van Maria Callas en Gi- na Lollobrigida verzorgt, liet de rokken tot over de knieën dalen en verschuift de mini-lengte naar de top. Sportieve pakjes vult zij aan door gebreide pull overs die maar net tot onder de boe zem reiken. Op jurken in een kinderlij ke stijl laat zij heel korte jasjes dragen, als een soort mini-bolero's. In plaats van laarzen koos zij slob kousen die tot over de knie het been bedekken als warme aanvulling van de winterkleding. Die slobkousen, van stof vervaardigd of gebreid, worden door bijpassende, lang afhangende middel eeuwse mutsen aangevuld. Biki past vele gebreide details toe bij Jiaar ont werpen. Bij cocktailjurken van mousse line ontspringt het wijde rokgedeelte hoog onder de buste uit een gebreid pasje, die van strakke gebreide pull over-mouwen zijn voorzien. Nerts, geverfd in felle beatle-kleuren zoals oranje, pistachegroen en geel, koos Avolio als garnering voor winter mantels in dezelfde uitdagende tinten. Laura A Ponte combineert voor de ko mende winter bont en pailletten. Onder mantels in gevlekte bontsoorten zoals keizerbont, panter, luipaard en veulen, laat zij cocktail jurken dragen, hele maal met pailletten geborduurd in pre cies hetzelfde gevlekte dessin. Daarbij horen gevlekte laarsjes, van dezelfde plastic pailletten vervaardigd. Indisch geïnspireerd was de collectie van Baldini met wijde tunieken op lan ge „nauw gepijpte" broeken in de kleu ren die in Bombay, Delhi en Nepal worden toegepast. Fraaie borduursels in Simili-stenen maakten van zijn show een Oosters sprookje. Sommige mode huizen brengen nieuwe tricotmode in de „waaierlijn", met beweeglijk inge- breide plooien; ook bij mantels. Heel grof gehaakte visnetkousen vestigen extra aandacht op de benen bij de win terjurken met ultrakorte mini-rokken. Voor heel koude dagen wordt deze win terse minimode door strakke maillos aangevuld. Heel lang en heel kort combineerde de modeontwerper Schuberth in zijn ensembles, die uit een overgooier met een lengte tot op de kuit en een mini- jurk bestaan Die mini-jurken worden bij deze combinatie als een soort blouse onder de lange overgooier gedragen. Deze zijn dikwijls van warme wollen stoffen vervaardigd, zodat ze buiten ook als mantels dienst kunnen doen. De langste rokken van Rome toonde Forquet gisteren. Zijn mantels bedek ten de benen weer tot aan de enkels. De voeten worden daarbij warm gehou den door hoge laarzen, die, onder die in jaren niet meer gedragen lange rokken, tot aan de knie reiken. Veneziani laat onder wijde rokken tot net over de knie, kouslaarzen dra gen van soepel dun leer of waterdichte zijde vervaardigd. Die hoge kouslaarzen sluiten strak om het been als een lange handschoen om de arm. Mantels tot op de enkels vult For quet aan door elegante broekpakken of mini-jurken in tuniekstijl, gecomple teerd door lange of driekwartbroeken. Deze nieuwe „maxi-mode" met hoge nauwe laarzen tot over de knieën als extra beenbedekking zorgen er in elk geval voor dat wij de komende winter warm ingepakt kunnen zijn. De mannequins die deze nieuwe wa pens tegen de winterse koude hier in Rome voor het eerst toonden, konden in de snikhete modehuizen voor die praktische ideeën echter beslist nog niet warm lopen. Zij sleepten zich in die hete „verpakkingen" over het po dium voort en vluchtten dan weer zo snel mogelijk naar de kleedkamers, die door de airconditioning op diep- vrieskasten leken. In Tokio is een wedstrijd gehouden in het oprapen van geld met de voeten, j Van de 24 deelnemers wist dit meisje in een halve minuut tijd een bedrag van 122.000 yen meer dan 1200 gulden bij elkaar te „graaien". ilUUIIHItlll Sterk Russisch geïnspireerd is in Ro me de „langgerokte" wintermode voor 1968 met smalle schouders, lange, heel strak aansluitende mouwen en brede ceintuurs in de taille. Hoge bontmutsen bekronen dikwijls het lange, rijzige sil houet; laarzen van allerlei soort die bij de wintermodellen worden gedragen versterken de Russische indruk. Voor het overige lijken de hoofd deksels op herenhoeden van Stetson tot Sombrero, of op ver achteruit ge bouwde Romeinse helmen. Beschaafde tinten zoals vele nuances van bruin, donkere groene schakeringen en grijs, winnen het hier van de uitdagende kleuren, kenmerkend voor de minimo de van nu. De dessins van de stoffen zijn over wegend aan de fauna van tropische lan den ontleend. De motieven lijken op de pelzen van tijgers en panters, op slange huiden, of op de bonte veren van exo tische vogels. Die „zoo-dessins" worden bij wollen stoffen ook in ingeweven uitvoeringen gebracht. Als reactie op de tentlijn keert in vele Romeinse modehuizen de taille weer terug, op de natuurlijke plaats door ceintuurs aangegeven. De nieuwe mode biedt ook de man nen een kans de winterse koude beter te trotseren. Zowel Valentino als Vene ziani toonde dit weekeinde bontjassen voor mannen, even lang als normale overjassen en ook in kostbare bontsoor ten zoals nerts en ocelot uitgevoerd. Italië streeft ernaar voor de internati onale haarmode eveneens meer te gaan Het modehuis Daniele uit Rome heeft dezer dagen de collectie j voor najaar en winter getoond. Op de j foto een witte, wollen jas met een j kleine cape. De jas, die naar onderen iets wijd uitloopt, wordt met vier knopen gesloten. j betekenen. In het Grand Hotel toonden gisteren de belangrijkste kappers van Rome, Milaan en Florence de nieuwe Italiaanse „cocker spaniellijn" als haar dracht voor de winter in 1968. De oren zijn bij die hoog opgewerkte kapsels door een dikke toef haren bedekt. De hoogste kapsels waren in piramiden en kubussen tot bijna een meter hoog bo ven de kruin opgebouwd, zodat de man nequins het hoofd moesten buigen als zij een deur door gingen. Heel lang of experimenteren tnet kort en lang in combinatie met elkaar, is tot nu toe het resultaat van de strijd tussen mini en maxi bij de roklengten hier in Rome. Het zal allereerst kouder moeten worden voor de beslissing valt of de vrouw in 1968 aan kort of weer heel lang de voorkeur zal geven. De inkopers die de shows bezoeken hier in Rome en nu al orders voor hartje win ter plaatsen, weten zich geen raad: moe ten zij voor de toekomst mini's of kle ren met rokken tot op de enkels bestel len? Omdat op die vraag nu nog geen antwoord is te geven zullen deze win ter in de winkels zeker minikleren naast nieuwe modellen met rokken tot bijna aan de grond in de rekken han gen. Tn juni zouden meer, vooral jonge mensen met vakantie willen. Dit is gebleken uit een dit voorjaar gehouden onderzoek, dat door het N.I.P.O. in opdracht van de Stichting Recreatie is uitgevoerd. Uit dit onderzoek kwam naar voren, dat kleine gezinnen en mensen uit de jongere leeftijds groepen vooral juni als de ideale vakantiemaand prefereren. Van de onder vraagden maakt 47 procent vakantieplannen in januari en februari, omdat zij verzekerd willen zijn van een plaats. Ongeveer 25 procent maakt zo vroeg plannen uit een oogpunt van gewoonte, terwijl 21 procent dit doet, omdat het bedrijf waar men werkt dit wil. Eén op de vijf gezinnen gaat niet met va kantie. Om verschillende redenen blijft nog steeds een grote groep Nederlan ders gedurend de vakantie thuis. Dit aantal is vooral bij de minder gesitu eerden en de oudere leeftijdsgroepen aanmerkelijk groter. De directeur van de Stichting Re creatie, de heer J. Swart, maakt van de resultaten van het N.I.P.O.-onder- zoek melding in het orgaan van de Stichting Recreatie. Hij concludeert, dat het werk van de stchting op het ge bied van de vakantiespreiding einde lijk vruchten begint af te werpen. De activiteit van de stichting hoeft niet meer vergeleken te worden met die van een roepende in de woestijn. Een grotere spreiding is al bereikt. De bedrijfsvakanties zijn bijvoorbeeld over een periode van zes weken (be ginnende op de eerste juli) verdeeld. Niet alleen het bedrijfsleven, ook het onderwijs werkt mee. Uit een onder zoek naar de aanvangsdatum van de schoolzomervakantie 1967 in de provin ciale hoofdsteden en de gemeenten met meer dan 100.000 inwoners, is komen vast te staan, dat van de 20 gemeenten thans in 18 de vakantie begin juli aan vangt. Verleden jaar was dit aantal 13. Bijna een kwart van de Nederlandse vakantiegangers is vrij in de keuze van de vakantiedatum. Meer dan een mil joen mensen zou in ieder geval al dus de heer Swart reeds de drukste tijd kunnen ontlopen. Hij constateert, dat er steeds meer mensen in juni met vakantie gaan. Dit blijkt onder meer uit gegevens van het bedrijfschap Horeca en de Nederlandse Spoorwegen. ADVERTENTIE Uet is voor buitenlandse jongedames Russinnen doen het niet niet altijd veilig om zich in minirokjes in de yraten van Moskou te vertonen. De Russen staan er niet erg sympathiek tegenover en laten dit soms met harde hand blijken. Een oude vrouw In het Gorki-park liep onlangs met een kar wats naar een Amerikaans mini-meisje en serveerde haar een klap in haar blo te knieholten. Rondom de hotels van Intourist, de wisselkantoren en het internationale filmfestival wagen Russische mannen een oogje aan de kortst en opzichtigst geklede meisjes, die zij ooit buiten het toneel van'het Bolsjoi-ballet hebben ge zien. Die meisjes zijn vreemdelingen meest Britse, Amerikaanse, Scandinavi sche en Duitse toeristen. De hele winter hebben de Moskovieten bij geruchte ge hoord hoe mini de mini-rok in het le gendarische, verre Westen wel is ge worden. Een paar vermetele Russinnen hebben zelfs de rokzomen een paar schandalige centimeters boven de knie omhoog gebracht. In de lente echter hing elke gangbare rok nog ruim over De charme van Amsterdam wordt duur betaald. Wie in Amsterdam wil werken of studeren, moet weten wat hij begint. De kraakheldere kamer met riant uitzicht op vijvers of bomen in bijvoorbeeld Amersfoort of Rotter dam is hier een illusie. Wat u in Amsterdam als honk krijgt voorgeschoteld kan er niet aan tippen. Het grote legioen kamerzoekenden kan niet terugvallen op relaties, familie en kennissen. De maanden juli, augustus en september zijn voor de bemid delingsbureaus topdagen. Studenten verlaten de stad. Nieuwelingen komen binnen. ASVA, de Algemene Studenten Ver eniging Amsterdam, 1rekt in deze perio de honderden bezoekers, 's Morgens, wanneer het burea\. om elf uur open gaat, stormt een rij overwegend jonge mensen de niet al te grote ruimte bin nen. Daar prijken ce kameraanbiedin gen in oranje, groene en crèmekleurige kaarten aan de ward. Kamers in Oost, Zuid, West en Nocrd; mét en zonder stromend water; kamertjes van 2 bij 3 meter voor ƒ100; zolderkamers vier hoog, met gelegenheid tot wassen twee etages lager. Kamers met uitzicht op een hoop schroot. Kamers met eei serpent van een hospita, zoals een verbolgen student na zijn bezoek aan het huis, als aanvulling op de kaart vermellde. Aan één van de kaarten is in krietelhandschrift toege voegd: te vies om voor de duvel te dansen. Of: de kam»r is zo groot als een WC. Of: bij een aaabieding van ƒ100 is 99 teveel betaald. Besteedden de studenten een paar jaar geleden nog hooguit f 70 aan een kamer, thans zijn :ij genoodzaakt voor een dak boven hui hoofd elke maand minstens f 100, tot f 125 neer te tellen. En zelfs dan nog hebben zij moeite om te slagen. Studente in de psychologie, Marian van der Meer staat nu al drie weken elke ochtend om half elf voor de ASVA-deur. „Ik hib hier al heel waL studiebqeken uitgelezen", vertelt zij. „Ie dereen zit soms urenlang te wachten totdat er weer een nieuwe kamer telefo nisch wordt opgegeven". Meestal zijn het aanbiedingen voor jongens. Op de meeste kaarten staat dik onderstreept: Liefst geen meisje. „De studentes voelen zich hierdoor in een hoek gedrukt," aldus de secretaris van ASVA, de heer R. Diesveld. Als reden voor de voorkeur geeft hij op: „Het meisje wordt geïdentificeerd met wassen, koken, vrienden ontvangen en zelfstandig zijn. Ook willen sommige hospita's jongens een beetje bemoede ren". Overigens ziet de heer Diesveld deze discriminatie niet als een pro bleem. „Tenslotte bestaat slechts twin tig procent van de studenten uit vrou wen", zegt hij. „Het aanbod van de kamers komt hier wel zo ongeveer mee overeen." Ook Lineke van Heesteren (19) uit Aerdenhout, aspirant studente in de pe dagogie, is al een maand op kamer jacht. ,Een paar dagen heb ik hier gelogeerd in een jeugdherberg", vertelt zij. „Dan ben ik er 's morgens ten minste als één van de eerste bij". Tot nu toe heeft Lineke echter geen succes gehad. „Natuurlijk kun je altijd wel iets krij gen, maar bepaalde eisen moet je ge woon voor jezelf stellen. Kamers met uitzicht op de Amstel (f 250) vind je er ook tussen. Dat hoeft van mij allemaal niet. Maar om nou bij een stokoud vrouwtje te gaan wonen, die verlangt dat je je bezoek bij haar in de „mooie" kamer ontvangt, omdat het te verhuren slaapkamertje te klein is, dat vind ik wat al te kras. Een andere hospita ver telde mij dat zij bij gebruik van haar keuken door mijn kamer heen moest. Nou ja.... Nog steeds kamer zoekende is Helène Heilker uit Rotterdam. Op een grote herenfiets, die zij van haar vriend leent, rijdt zij een paar dagen per week aan de hand van een stedenplan door het Amsterdamse verkeer. „Soms zijn er weieens fijne kamers bij," vertelt Helène. „Tot nu toe viste ik steeds ach ter het net. Studenten die zijn geslaagd, geven dat namelijk vaak niet op. Je komt dan tevergeefs aan de deur." De ASVA wil dit zoveel mogelijk voorkomen door de belofte dat ieder zijn vijf gulden inschrijfgeld terug krijgt die binnen een week persoonlijk bij ASVA verslag uitbrengt. „Al te dikwijls vergeten ze die vijf gulden", aldus de secretaresse Juliska van den Berg, die al twee jaar voor de studenten bemiddelt. „Zodra ik een tele foontje binnenkrijg met een kameraan bieding voel ik dat iedereen meeluis tert", vertelt zij. „Als ik dan met een punaise de vers beschreven kaart met gegevens aan de muur hang, kijken sommigen verschrikt van hun boek op. Anderen staan al lang reikhalzend naar die kaart uit te zien. Het mooiste is hoe het dan verder gaat. Opeens zie je ie mand met een schichtige blik de deur uit gaan." „Dat deed ik", zegt Helène Heilker, die meeluistert. „Maar ik had weer pech. Het ligt er maar aan wie het snelste vervoermiddel heeft, 's Morgens om elf uur was ik de eerste die dat adres aan de Keizersgracht voor 85 had genoteerd. Onmiddellijk ben ik er op afgegaan. Toen ik met mijn fiets in de verte kwam aanrijden, stopte net zo'n aftandse eend voor de deur. Een de omvangrijke Russische knieën. Maar nu zien de Russen de echte mi ni-mode-rokken, die 15 tot 25 cm boven de knie ophouden en de psyche delische kleuren lijken in de vale om geving van Moskou al even verbijste rend als de kortheid. Op een feestje in het kader van het filmfestival droeg een meisje een door zichtig „toilet" van badpakafmetingen over een vleeskleurige maillot. Zelfs de filmsterren om van anderen uit de betrekkelijk moderne Russische culture le wereld niet te spreken waren ge schokt. De minder moderne, minder werelds gezinde Moskovieten vatten deze inva sie niet rustig op. De baboesjka dat betekent grootmoeder, maar het woord wordt voor ieder Russisch oud wijfje gebruikt uit het Gorki-park was niet de enige. In een brede, drukke straat was een Australisch meisje in strijd gewikkeld met een andere baboesjka, die probeer de haar rokzoom naar beneden te trek ken tot op haar knieën. Het meisje deed wanhopige pogingen om aan de oude vrouw te ontsnappen. Of de Russinnen zich zullen laten overhalen tot het vertoon van de boven benen, is niet alleen een Oost-West-pro bleem. Het is ook een strijd tussen ge neraties. Sommige jeugdige toeristen uit ande re communistische landen, zoals Polen en Tsjecho-Slovakije dragen minirokjes. De Russische meisjes benijden hen en nemen voorzichtig een proef. Het is nog mogelijk, dat het „sluipende mini- isme" Moskou zal veroveren. Maar de baboesjka's zullen niet zwijgen: „Nooit van mijn leven zal ik mijn rokken korter maken", verklaarde een kleine, oude vrouw, die op een bank in een park zat in een rok, die tot op het midden van haar kuiten reikte. Haar hoofddoek zat stevig op zijn plaats en bewees, dat zij een ba boesjka in het juiste uniform was. „Het is een schande, zulke vrouwen!, zo onbetamelijkIk spuug op ze; foei, foei!", mopperde ze nog. ADVERTENTIE andere student was na mij gekomen en was mij met zijn auto voor." „Uiteindelijk krijgt iedereen ergens onderdak," zegt geruststellend de. heer Diesveld. „Je moet er alleen erg veel voor doen en geduld hebben. Of ASVA dit jaar nog acties gaat ondernemen? „Ik denk het niet", aldus de secretaris. „De acties van vorige jaren hebben ei genlijk alleen maar averechts gewerkt. We willen nu op een andere manier de aandacht van de mensen voor onze stu denten trekken. „In feite is er in Amsterdam ruimte genoeg. Een groot aantal mensen voelt echter niets voor verhuren. Zij willen vrij zijn. Wie die vrijheid opgeeft, laat er voor betalen. De tendens is: De prij zen gaan omhoog, de kwaliteit word' minder!"

Digitale periodieken - Gemeentearchief Veenendaal

De Vallei | 1967 | | pagina 4