Eerst grote schoonmaak op schip
Tien Chinezen met
uitdrukkingsloze
gezichten
ISRAËL EN JORDANIË
HEBBEN NOG VEEL
WRIJFPUNTEN
Britse Koningin op wagen
Gevecht om memoires
van Svetlana duurt
nog voort
Plotselinge successen
voor Biafra
c
RUSLAND IN
HAVANA
VEROORDEELD
EEG wordt
Echt en vals door elkaar
duurder
P iratenzenders
in Rusland
Ned. schip redt
zeven Zweden
Burgeroorlog in Nigeria laait op
nieuwi
op een
nieuwe fiets
Winstdeling
in Frankrijk
VRAGENLIJST
KRIJGSGEVANGENEN
RUILOBJECT
RODE VLAG
VRIENDELIJK
Soekarno verliest
paleiswacht
AFSCHRIFT
KORT GEDING
MEESTERWERK
STERN
Huurlingen
eschooi
DONDERDAG 10 AUGUSTUS 1967
PARIJS Hoewel de overeenkomst tussen Israël en Jordanië over de
terugkeer van Jordaniërs naar het door Israël bezette gebied getekend is,
zijn de moeilijkheden nog lang niet opgelost. Maar het is al mooi, dat Israël
en Jordanië het eens konden worden over de vorm van het vragenformulier,
dat de vluchtelingen moeten invullen.
Er was ruzie omdat Jordanië niet
wilde dat bovenaan het formulier de
term Staat Israël stond. Een com
promis, tot stand gekomen onder
auspiciën van 't Rode Kruis, houdt in
dat er nu boven het formulier staat:
Staat Israël, Koninkrijk Jordanië en
in het midden, Internationaal Rode
Kruis.
Drie grote moeilijkheden zijn nog
niet opgelost:
1. het laten invullen van de formu
lieren door mensen van wie het
grootste deel lezen noch schrijven
kan;
2. de organisatie van de terugkeer
van enige tienduizenden vluchte
lingen voor 31 augustus;
3. de herbouw of vervanging van de
Allenbybrug over de Jordaan. De
ze brug werd bij de oorlogshande
lingen zwaar beschadigd. Zij kan,
ondanks provisorische herstellin
gen, geen grote mensenstroom
verwerken.
In pricipe zijn de Israëliërs en de
Jordaniërs overeengekomen, dat de
Jordaniërs de vluchtelingentranspor-
ten zullen organiseren volgens hun
bestemming en dat de Israëliërs de
ze transporten na het overschrijden
van de Jordaan naar hun steden en
dorpen zullen begeleiden.
„Dat alles is bepaald niet eenvou
dig", vertelde Laurens Marty, het
Franse lid van de Commissie van het
Internationale Rode Kruis in Israël.
„Wij zien tegen deze taak op als te
gen een berg. Men moet niet verge
ten, dat ruim tweehonderdduizend
vluchtelingen om repatriëring kun
nen vragen.
Dit zijn in de eerste plaats de hon
derdduizend vluchtelingen die reeds
sedert 1948 te onze lasten zijn en die
in juni de Jordaan zijn overgestoken.
Daarbij komen nog eens de honderd
duizend vluchtelingen uit deze laat
ste oorlog. Het is echter nog te vroeg
om een schatting te maken van het
aantal, dat naar het bezette deel van
Jordanië wil terugkeken. Over veer
tien dagen kunnen wij er ons mis
schien een idee van vormen."
Men moet wachten tot de eerste
vragenlijsten zijn ingevuld, zijn te
ruggestuurd naar de Israëlische au
toriteiten, die ze na een onderzoek
weer terugsturen voorzien van hun
beslissing. Pas daarna kunnen de
vluchtelingen op weg gaan naar hun
oude woonplaatsen. Laurens Marty
verwacht dat de eerste vluchtelingen
in het begin van de volgende week in
het bezette deel van Jordanië kunnen
aankomen.
Als de leden van het Internationa
le Rode Kruis zich in de eerste plaats
hebben beziggehouden met de bur
gervluchtelingen, komt dit ongetwij
feld door het drama van de duizen
den gezinnen, die ver van huis en
haard verblijven. Natuurlijk hebben
zij zich ook beziggehouden met de
uitwisseling van krijgsgevangenen.
Daar Israël in oorlog is geweest met
een heel aantal landen, waren er
reeksen onderhandelingen nodig om
tot resultaten te komen. Over de uit
wisseling van krijgsgevangenen gaf
Laurens Marty het volgende beeld:
Libanon: De uitwisseling zal onge
twijfeld binnen enkele dagen tot stand
komen. Het gaat om de ruil van drie
Israëliërs, van wie één piloot die
neergeschoten was, tegen 28 Libane
se burgers, die zich in het thans
door Israël bezettedeel van Jorda
nië bevonden toen de oorlog uitbrak.
Syrië: Alle krijgsgevangenen zijn
uitgewisseld. Het enige dat nog ter
oplossing overblijft, is de terugkeer
van de bevolking naar de hoogvlakte
van Golan, aan het Meer van Tibe
rias, die nog altijd door Israël bezet
wordt gehouden.
Jordanië: De uitlevering van de
krijgsgevangenen is voltooid.
Egypte: Hier zijn verschillende ge
vallen die apart moeten worden op
gelost. In de eerste plaats is er het
geval van de Egyptische ambtena
ren in de strook van Gaza, die hier
met him families woonden. De gezin
nen zijn teruggestuurd naar Egypte,
maar vierhonderd ambtenaren zijn
geïnterneerd door de Israëliërs, die
hen vermoedelijk als ruilobject wil
len gebruiken.
Dan zijn er de vijfduizend Egypti
sche burgers in de streek van El
Arisj die vragen om gerepatrieerd te
worden.
Tenslotte zijn er de vijfduizend
krijgsgevangenen, onder wie zeven
of acht generaals en een honderdtal
officieren van alle rangen. Daarente
gen zijn er nog tien Israëlische mili
tairen in Egyptische gevangenschap.
Het Internationale Rode Kruis is er
nog niet in geslaagd om een overeen
stemming te bereiken over de uitwis
seling van de krijgsgevangenen en
de repatriëring van de burgers.
LEEUWARDEN In de Friesland
hal in Leeuwarden worden weer vee
markten gehouden voor de landen van
de Europese Economische Gemeen
schap. Vorig jaar werden deze mark
ten stopgezet in verband met het mond
en klauwzeer in ons land.
In plaats van eenmaal in de maand
zullen de markten in de herfst om de
veertien dagen worden gehouden.
De eerste markt voor fok- en ge-
bruiksvee in de Frieslandhal is op 4
september.
(door Link van Bruggen)
J ANG-TSE-KI ANG a/b m/s Straat
Soenda De Straat Soenda ligt nu
precies een etmaal in de Jang-Tse-
Kiang voor anker. Een Griek en een
Zweed bevinden zich er onder dezelf
de omstandigheden er niet ver van
daan.
Als de duisternis al niet gevallen
was, zou ik de skyline van Sjanghai
kunnen zien. Vanmiddag, toen de zon
versluierd was door een licht wolken
dek, heb ik ervan genoten. De 12 mil
joen inwoners tellende stad, die zelfs
nog groter is dan Tokio, en waar zich
de helft van China's totale industriële
bedrijvigheid ontwikkeld heeft, laat
overal de zwaar dampende schoor
steenpijpen zien van kolossale fabrie
ken en elektriciteitscentrales.
Gistermorgen, toen het schip de
Chinese kust naderde, is er heel wat
papier over de railing gegaan. Het
ging voornamelijk om tijdschriften en
kranten, welke in de hutten en in de
salons slingerden. Het vernietigings
proces was in de eerste plaats ge
richt tegen het Amerikaanse week
blad Time. De rode wachten, die aan
boord zullen worden geplaatst, zou
den aanstoot kunnen nemen aan ar
tikelen en foto's over de oorlog in
Viëtnam, of aan beschouwingen en
situatieschetsen over de spanningen
in het Nabije Oosten.
Ook de meer persoonlijke paperas
sen werden uitgewied. Wat mezelf
setreft, heb ik me van alles ontdaan
wat aan Saigon herinnerde. Pasjes,
foto's, rekeningen, documentatiema
teriaal de Gele Zee heeft zich er
liefderijk over ontfermd. Het enige,
waarmee ik ben blijven zitten, is m'n
visum voor Zuid-Viëtnam, maar ik
kon moeilijk een bladzijde uit m'n
paspoort scheuren.
Bij het lichtschip Tsjang Kiang
K'ou ging de rode vlag met de gele
sterren in top. Niet lang daarna kwa
men de eerste Chinese functionaris
sen aan boord: twee loodsen en een
lid van de veilgheidsdlenst. Ze wer
den met een snelle motorsloep afge
zet en klommen gewiekst tegen het
plankentouw op. Gedrieën stevenden
ze onmiddellijk naar de brug om daar
in feite het bevel over te nemen.
Het echolood en de radar van de
Straat Soenda moesten worden uitge
schakeld. Peilingen en foto's (dit laat
ste gold voor iedereen aan boord)
mochten niet meer genomen worden.
Orders van de militaire autoriteiten
uiteraard. Buitenlanders, oftewel
„barbaren" zouden misschien gege
vens kunnen verzamelen, die van
strategisch belang voor een poten
tiële vijand waren.
Met de Nederlandse driekleur op
de achtersteven stoomde de vracht-
vaarderlangzaam de Jang Tse Kiang
op. Een paar uur later gingen we op
nieuw ten anker. Nu voor de Wang-
po, de drukke, met jonken bezaaide
zijrivier, die naar de havens van
Sjanghai leidt. Op de oevers zag ik
lange linten van lichtjes pinkelen.
Iedere opvarende werd te verstaan
gegeven de volgende morgen om acht
uur op het hoofddek aanwezig te zijn
voor de gebruikelijke inspectie van
papieren, hutten en ruimen.
Vanmorgen, om precies vijf voor
acht, klommen tien Chinezen, die per
motorboot waren afgezet, de valreep
op. Het waren douaniers, leden van
de zoekploeg, militairen, officieren
van de veiligheidsdienst en een arts
van de medische controledienst. Ze
droegen lichtbruine, lichtgrijze en
mosgroene uniformen, die keurig ver
sneden en gestreken waren, en die
nog glansden van nieuwigheid. Rang
tekens hadden ze niet. Wat slechts
opviel, waren de rode sterren op de
junglepetjes, de rode patjes op de
kragen en de Mao-speldjes, die boven
de linkerborstzak werden gedragen.
De kapitein, die met stapels papie
ren, zeemansboekjes, identiteitsbe
wijzen en vaccinatiedocumenten voor
zich zat, liet glaasjes limonade aan
rukken. De sfeer was vreemd, zo niet
ijzig, ook al omdat er zo goed als
geen woord gesproken werd.
De ervaring had de staf van de
Straat Soenda geleerd dat er onder
die zwijgende functionarissen ten
minste iemane was, die Nederlands
verstond en sprak. Niemand wilde
kennelijk het risico lopen wegens een
of andere stomme opmerking een
paar dagen te worden opgesloten, zo
als in het verleden wel is gebeurd.
De Chinese bemanningsleden kre
gen onmiddellijk een voorproefje van
de indoctrinatietechniek. Zeker een
kwartier lang werden ze toegesproken
door een soort politieke commissaris,
die het rode boekje van partijvoor
zitter Mao hanteerde, alsof het de
waarheid boven alle waarheden was.
Dezelfde man begon daarna in m'n
paspoort te bladeren. Hij verzocht me
toen hem te volgen naar m'n hut. Ik
dacht dat hij nieuwsgierig was naar
de papieren, die ik zoal bij me had
ik had deze overigens tot de laat
ste snipper toe uitgekamd maar
niets was minder waar. Hij ontpopte
zich zelfs als een allervriendelijkst
mens.
„U gaat door naar Japan, naar
Osaka?" begon hij in goed Engels.
„Inderdaad".
„Is dit uw eerste bezoek aan
Sjanghai?"
„Ik ben hier nog niet eerder ge
weest".
„Mag ik u dan van harte welkom
heten in deze stad. Als u aan land
wilt, moet u aan de agent maar een
walpasje vragen".
Met een beleefde buiging en een
ondoorgrondelijke glimlach werd me
tenslotte het rode boekje van Mao in
de handen gedrukt.
A De Engelse koninklijke familie
heeft gisteren een bezoek gebracht
aan de Scilly-eilanden, waar zij
een tocht maakte met een pony
wagenHier in de voorste wa
gen koningin Elizabeth met prins
Charles en in de tweede wagen
prins Philip en prinses Anne tijdens
de tocht.
HAVANA Een werkcommissie op
de Latijns-Amerikaanse solidariteits-
conferentie heeft woensdag een omstre
den resolutie aanvaard, waarin de Rus
sische economische en technische poli
tiek in het Westelijk halfrond wordt
veroordeeld. De resolutie werd met
vijftien tegen drie stemmen bij negen
onthoudingen goedgekeurd, na heftige
debatten, waarbij de traditionele com
munistische afvaardigingen hadden
gedreigd hun koffers te pakken en de
conferentie te verlaten.
Zij voerden hun dreigement niet on
middellijk uit, maar waarnemers zijn
van mening, dat de resolutie de kloof
tussen de revolutionairen die zich op
Havana richten en de orthodox-commu
nistische partijen die op Moskou zijn
ingesteld, nagenoeg onoverbrugbaar
heeft gemaakt. Zij menen dat de or
thodoxen bij terugkeer in hun land uit
de solidariteitsorganisatie zullen tre
den.
De crisis spitste zich dinsdagavond
toe, toen Cuba en andere voorstanders
van een „harde politiek", een ontwerp
resolutie indienden waarin de „politif-k
van zekere socialistische landen die
kredieten en technische hulp verstrek
ten om dictaturen en oligarchieën te
helpen" werd verworpen. Dit was een
niet mis te verstane verwijzing naar
de Sovjet-Unie, Polen en andere lan
den, die onlangs overeenkomsten heb
ben gesloten met Columbia, Brazilië en
Chili. Eerder dit jaar had premier Cas
tro de Sovjet-Unie aangevallen, zonder
dat land met name te noemen, in ver
band met het „zoeken naar financiële
en technische betrekkingen met juist
die regeringen, die guerilla-bewegin-
gen bestrijden die door hem (Castro)
worden gesteund.
In conferentiekringen werd gezegd
dat Cuba en Venezuela krachtig op
aanvaarding van de resolutie hadden
aangedrongen. Tegenstemmers waren
Uruguay, Costa Rica en El Salvador.
Chili had zich van stemming onthou
den omdat de delegatie verdeeld was.
Verwacht wordt dat de conferentie
vanavond, twee dagen later dan was
vastgesteld, door premier Castro zal
worden gesloten.
LONDEN Nog acht dagen, dan volgt in Engeland de verdere gerechtelijke
ontknoping van het drama inzake de mémoires van Svetlana Stalina, de dochter
van de vroegere Russische leider Jozef Stalin, die naar het Westen is overgelopen.
In tussen is de Russische versie van haar geruchtmakende gedenkschriften al in
Engeland verschenen, maar de Britten moeten tot half oktober wachten voor
zjj de Engelse vertaling van het boek kunnen kopen.
BRUSSEL In haar korte commen
taar op de ontwikkeling in de Europe
se Economische Gemeenschap (EEG)
schrijft de commissie van de Europe
se gemeenschappen, dat opnieuw een
stijging van de consumentenprijzen
moet worden verwacht. Ondanks het
langzamer verlopen van de conjunctu
rele ontwikkeling en de daling van de
invoerprijzen van enkele grondstoffen
en halffabrikaten is de prijstendentie in
de gemeenschap over het algemeen op
waarts gericht gebleven.
Bij het begin van de zomer was de
industriële produktie in de EEG nog
niet in een nieuwe groeifase gekomen,
hoewel de verwachtingen van de on
dernemers ten aanzien van de produk
tie een verbetering hebben ondergaan.
De toeneming van de werkloosheid in
de gemeenschap kwam tot staan of
werd aanzienlijk langzamer. Naar het
oordeel van de commissie wijst de ont
wikkeling van de export op 'n vertra
ging van de conjuncturele groei van
de wereldvraag, die vooral het gevolg
is van de tijdelijke economische inzin
king in de Verenigde Staten en Groot-
Brittannië.
DJAKARTA. De Indonesische re
gering heeft de uit 200 man bestaande
paleiswacht van Soekarno ontbonden.
Zij heeft dit gedaan omdat Soekarno
weigert Indonesiës „heilige vlag" uit te
leveren. D e vlag moet op onafhanke
lijkheidsdag, 17 augustus, worden ge
hesen. Zij is gemaakt door Soekarno's
eerste vrouw, Ratmawati, 22 jaar gele
den. Soekarno zegt, dat de vlag zijn
persoonlijk eigendom is.
De sleutel van de kist waarin het
dundoek is opgeborgen is in Soekarno's
bezit. D e kist stond in het paleis in
Dakarta onder bewaking van de nu
ontbonden paleiswacht. Zij zal onge
twijfeld spoedig van een nieuw slot
worden voorzien.
Begin augustus werd de Londense uit
gever Flegon, Rus van geboorte maar
sinds 1956 in Engeland werkend, in 'n
kort geding voorlopig verboden om een
Russische vertaling van de memoires
van Svetlana Stalin uit te geven. Voor
de Engelse vertaling heeft alleen de
grote uitgeverij Hutchinson het recht
gekregen in ruil voor een half miljoen
gulden, betaald aan de in Liechtenstein
gevestigde Copex Establishment.
Die organisatie heeft de wereldrech-
ter in handen van het boek van Svetla
na. Er is daar naar schatting een be
drag mee gemoeid van meer dan tien
miljoen gulden.
Be gang van zaken met het manu
script van de memoires is bekend: er
zijn destijds in de Sovjet-Unie door
Svetlana drie afschriften van gemaakt;
het origineel ging in de kachel. Twee
afschriften gaf zij in het diepste geheim
in bewaring aan vrienden, het derde
ging mee met een vriend naar India.
Dit laatste heeft Svetlana Stalin zelf in
India opgehaald, nadat ze haar vader
land had verlaten.
Een van de twee andere kopieën is
misschien in handen geraakt van de
Russische regering.
Alex Flegon, de directeur van de uit
geverij Flegon, die zich beijvert in het
uitgeven van allerlei onbekende Russi
sche boeken, kreeg ook een afschrift in
handen van het boek van Svetlana.
„Langs officiële weg", zegt de 43-ja
rige heer Flegon. Wat hij daarmee be
doelt is niet duidelijk. Men kan niet
aannemen van de Russische autoritei
ten aangenomen dat die het manu
script in handen hebben gekregen
want die hebben het niet erg op hem
begrepen, omdat hij in Engeland aller
lei lectuur heeft uitgegeven die in de
Sovjet-Unie is verboden.
Hoe dan ook: Flegon maakte bekend
dat hij zijn versie van het boek van
Svetlana in het Russisch zou uitgeven.
Onmiddellijk spande Svetlana via haar
literaire vertegenwoordiger in Engeland
een kort geding tegen hem aan en zij
kreeg haar zin: Flegon werd een publi-
katieverbod opgelegd. In elk geval tot
18 augustus, dan komt de zaak uitvoe
rig in behandeling bij het Hooggerechts
hof in Londen. Flegon beloofde, dat hij
voor die tijd in geen gevalzou gaan
publiceren.
Maar er gebeurde nog wat: Hutchin
son deed een bliksemsnelle zet. Deze
uitgeverij bracht hals over kop met me
dewerking van Svetlana Stalin een Rus
sische vertaling in de vorm van een
MOSKOU Niet alleen West-Europa
heeft te kampen met piratenzenders,
ook in de Sovjet-Unie moet tegen clan
destiene radiostations worden opgetre
den.
In Bakoe aan de Kaspische Zee zijn
radio-amateurs gearresteerd, die pop
muziek uitzonden, waaronder Westerse
liedjes die op de band waren overgeno
men van de Voice of Amerika. De sta
tions droegen namen Chorny Kot (zwar
te kat) en Letajoesjtsjy Skelet (vlie
gend skelt
De plaatselijke krant Bakinski Rabo-
ichy (de arbeider van Bakoe) meldde,
dat enige piraten zijn vervolgd omdat
ze zich niet hadden laten inschrijven bij
het ministerie van Communicatie en be
staande golflengten stoorden.
De krant gaf te kennen dat de be
klaagden veroordeeld waren, maar rep
te niet over de vonnissen.
Volgens het bericht waren de ama
teurs, die „radio-vandalen" werden ge
noemd, in een dorpje in het geheim
samen gekomen om een „comité van
piratenzenders" te vormen. De voorzit
ter was een zekere Agapof, die zelf het
station Sokol (valk) beheerde.
De amateurs zonden hun popmuziek
uit ter algemeen vermaak, zonder com
merciële doeleinden, zoals de reclame
zenders in het Westen.
pocketboek, in beperkte oplage in de
handel. Die was in een ommezien uit
verkocht.
Doel van deze formele zet, die juri
disch nodig bleek, was het auteursrecht
van de Russische vertaling voor Hut
chinson vast te leggen. Er is namelijk
zoveel onduidelijks inzake het auteurs
recht vai\ Russische schrijvers en van
in Rusland geschreven boekep, dat Hut
chinson deze snelle uitgave geboden
achtte. In Engeland is het boek al ge
roemd als een meesterwerk, geschre
ven met de kracht van Tolstoi.
Daarop sloot Copex in Liechtenstein
zich nog aan bij de literaire vertegen
woordiger van Svetlana Stalin in Lon
den wat de civiele eis betreft tegen .Fle
gon.
Juist gisteren is de Engelse vertaling
van Svetlana's boek uit New York naar
Londen verstuurd. Bij Hutchinson kon
men overigens niets zeggen over de be
wering van het weekblad Der Stern in
Duitsland, dat de Russische regering
dit blad, de uitgeverij Flegon in Lon
den en andere uitgeverijen en bladen
de tekst in handen zou hebben gespeeld
van het boek van Svetlana in ruil voor
zeer veel geld.
Ook de heer Flegon houdt de kaken
hierover stijf op elkaar. Er is al meer
dan hem lief is geschreven over de ge
heime kanalen door middel waarvan hij
zijn Russische boeken uit de Sovjet-
Unie krijgt. In sommige gevallen waren
dat niets anders dan telefoonboeken,
met behulp waarvan hij handelsregis
ters samenstelde ten behoeve van En
gelse zakenlieden die naar de Sovjet-
Unie gaan.
T>elgië heeft verklaard, dat het nooit
enige steun heeft verleend aan de
z.g. huurlingen, die in Kongo hun ver
woestend werk doen en ook nooit de
werving ervan heeft aangemoedigd.
Er is geen enkele reden, om deze
verklaring in twijfel te trekken.
Niettemin is het een even vast
staand feit, dat er vanuit Frankrijk
en Brussel geregeld huurlingen ver
trekken naar Afrika, Arabië, of waar
ook ter wereld waar ergens onrust of
oorlog dreigt.
Veel van de huurlingen zijn ook el
ders.
Het zijn veel blanke Rhodesiërs,
die hun praktijk van onderdrukking
van niet-blanken eens een extra-op-
frissertje willen geven, nu hun rege
ring door de sancties toch wel ge
dwongen wordt om een toontje lager
te zingen, Zuidafrikanen, die ook al
hun rassenbewustzijn niet al te open
lijk meer kunnen tonen, nu Vorster
zelfs in eigen gelederen met rebellie
te kampen heeft en dan een handje
vol lieden uit alle mogelijke landen,
die zonder oorlog en bloedvergieten
eenvoudig niet meer kunnen leven, of
menen dan te kunnen leven.
T")e zaak zou eenvoudig zijn, als, zo-
als de Kongolese minister van
Buitenlandse Zaken, Justin Bomboko
het eens gesteld heeft, het ging om
mensen die: door het imperialisme,
het groot kapitaal en de monopolie
zaken werden betaald."
Maar zo eenvoudig in zwart en wit
ligt de zaak niet.
Het is één vraag, wie het geld four
neert, waarmee deze eeuwige solda
ten worden betaald. Het is een ande
re vraag, wie van hun diensten ge
bruik maakt.
'T'oen de regering van generaal Mo-
boetoe, die zo langzamerhand in
Kongo echt wel eens voort dient te
maken met de waarmaking van de
vele bij haar optreden gedane belof
ten, in conflict kwam met de nihilis
tische Simbarabellen, die werden ge
steund door Peking en Cairo, maakte
zij zonder enig gewetensbezwaar ge
bruik van de diensten van deze door
haar zo verafschuwde huurlingen.
Mensen als' de beruchte kolonel
„Mad" Mike Hoare (Gekke Mike)
waren er niet de lieden naar om zich
lang te laten bidden.
XJet blijkt dus niet helemaal waar
dat er van een zwarte onschuld
en blanke samenzwering sprake is.
Het blijkt dat de Afrikaanse staten
maar met al te grage handen de hulp
nanpakken van de huurlingen, als de
ze maar in hun kraam te pas komt.
En het belastinggeld dat de „arme
Afrikanen" opbrengen, moet dan ge
bruikt worden om deze soldaten van
fortuin te betalen.
En dat de tarieven nogal hoog zijn,
valt te begrijpen.
.Daarom zal het kwaad van de blan
ke huurlingen niet bestreden kunnen
worden met woorden of resoluties in
de V.N., als de staten in Afrika van
hun diensten blijven gebruik maken
om hun eigen belangen te behartigen.
LULEAA, (Noord-Zweden) Twee
Zweedse gezinnen die sinds zondag op
zee vermist werden, zijn rond midder
nacht opgepikt door een passerend Ne
derlands schip.
De kapitein van de Hindelburg zag
het vuur van een blik petroleum dat de
zeven personen, onder wie drie kinderen
in brand gestoken hadden op hun boot
waarvan de motor het begeven had.
Zij dreven machteloos ongeveer 15 zee
mijlen buiten de Finse kust bij de vuur
toren van Ulkokalla.
De motor van het schip was zondag
middag tijdens zwaar weer kapot ge
raakt. De zeven hadden nog maar een
paar broodjes en een beetje water aan
boord.
LAGOS Voor het eerst sinds het
uitbreken van de burgeroorlog tussen
eenheden van de Nigeriaanse federale
regering en het afgescheiden oostelijk
deel Biafra, is woensdag een groot
offensief van de troepen van Biafra
buiten hun grenzen gelukt.
In een tot in de laatste details voor
bereide verrassingsaanval bezetten de
soldaten van Ojoekwoe de hoofdstad
van de provincie Midden-West, Benin.
Militaire kringen in Lagos gaven woens
dagavond toe, dat Benin nu in handen
van de opstandelingen is, nadat tege
lijk met de verrassende aanval uit het
oosten ook eenheden van de in Benin
gelegerde troepen van het nationale le
ger onder hun Ibo-officieren aan het
muiten geslagen waren en zich hadden
aangesloten bij de „bevrijders" van
Ojoekwoe.
Radio Benin maakte bekend, dat voor
het gehele gebied voor de nachtelijke
uren een uitgaansverbod is uigevaar-
digd. Voor zover nu bekend is, staken
de soldaten van Biafra in de vroege
ochtend de rivier de Niger over, die de
grens tussen het Midden-Westen en het
oosten van de federatie Nigeria vormt.
Tegelijkertijd gingen de eenheden in
Benin aan het muiten onder leiding
van enige officieren van de Ibo-stam,
die ook in het oostelijk deel het groot
ste deel van de bevolking uitmaakt.
Verscheidene uren woedden hevige
straatgevechten in Benin tussen op
standige en getrouwe militairen.
Intussen is elke verbinding tussen
Lagos en Benin verbroken. De provin
cie Midden-West ligt tussen de weste
lijke provincie en Biafra, zij telt onge
veer 2,5 miljoen inwoners, onder wie
talrijke Ibo's. In Benin zelf wonen on
geveer 75.000 mensen. Biafraanse troe
pen Zouden ook de universiteitsstad
N'Soekka en daarmee een belangrijke
toegangsweg tot de hoofdstad Enoegoe
weer in handen hebben. Dit werd woens
dag in Londen uit betrouwbare kringen
vernomen. De federale troepen hebben
zich weer uit de omgeving van N'Soek
ka moeten terugtrekken.
ADVERTENTIE
PARIJS De Franse regering heeft
de omstreden decreten goedgekeurd,
waaronder werknemers aandeel in de
winst van hun bedrijven krijgen en de
openbare gezondheidszorg en sociale
voorzieningen worden herzien. De ont-
werp-decreten hadden veel kritiek uit
gelokt van zowel werknemers als* vak
bonden.
Zij werden aangenomen op een kabi
netsvergadering onder leiding van pre
sident De Gaulle, die drie uur duurde.
De president had deze vergadering be
legd in de vakantie van het kabinet.
Hij heeft zijn ministers tevens meege
deeld, wat hij heden in commentaar op
de herzieningen voor de televisie gaat
zeggen. Volgens de Franse minister van
Voorlichting zal hij dan tevens spreken
over „de algemene doeleinden van de
Franse politiek".