Eerst grote schoonmaak op schip Tien Chinezen met uitdrukkingsloze gezichten ISRAËL EN JORDANIË HEBBEN NOG VEEL WRIJFPUNTEN Britse Koningin op wagen Gevecht om memoires van Svetlana duurt nog voort Plotselinge successen voor Biafra c RUSLAND IN HAVANA VEROORDEELD EEG wordt Echt en vals door elkaar duurder P iratenzenders in Rusland Ned. schip redt zeven Zweden Burgeroorlog in Nigeria laait op nieuwi op een nieuwe fiets Winstdeling in Frankrijk VRAGENLIJST KRIJGSGEVANGENEN RUILOBJECT RODE VLAG VRIENDELIJK Soekarno verliest paleiswacht AFSCHRIFT KORT GEDING MEESTERWERK STERN Huurlingen eschooi DONDERDAG 10 AUGUSTUS 1967 PARIJS Hoewel de overeenkomst tussen Israël en Jordanië over de terugkeer van Jordaniërs naar het door Israël bezette gebied getekend is, zijn de moeilijkheden nog lang niet opgelost. Maar het is al mooi, dat Israël en Jordanië het eens konden worden over de vorm van het vragenformulier, dat de vluchtelingen moeten invullen. Er was ruzie omdat Jordanië niet wilde dat bovenaan het formulier de term Staat Israël stond. Een com promis, tot stand gekomen onder auspiciën van 't Rode Kruis, houdt in dat er nu boven het formulier staat: Staat Israël, Koninkrijk Jordanië en in het midden, Internationaal Rode Kruis. Drie grote moeilijkheden zijn nog niet opgelost: 1. het laten invullen van de formu lieren door mensen van wie het grootste deel lezen noch schrijven kan; 2. de organisatie van de terugkeer van enige tienduizenden vluchte lingen voor 31 augustus; 3. de herbouw of vervanging van de Allenbybrug over de Jordaan. De ze brug werd bij de oorlogshande lingen zwaar beschadigd. Zij kan, ondanks provisorische herstellin gen, geen grote mensenstroom verwerken. In pricipe zijn de Israëliërs en de Jordaniërs overeengekomen, dat de Jordaniërs de vluchtelingentranspor- ten zullen organiseren volgens hun bestemming en dat de Israëliërs de ze transporten na het overschrijden van de Jordaan naar hun steden en dorpen zullen begeleiden. „Dat alles is bepaald niet eenvou dig", vertelde Laurens Marty, het Franse lid van de Commissie van het Internationale Rode Kruis in Israël. „Wij zien tegen deze taak op als te gen een berg. Men moet niet verge ten, dat ruim tweehonderdduizend vluchtelingen om repatriëring kun nen vragen. Dit zijn in de eerste plaats de hon derdduizend vluchtelingen die reeds sedert 1948 te onze lasten zijn en die in juni de Jordaan zijn overgestoken. Daarbij komen nog eens de honderd duizend vluchtelingen uit deze laat ste oorlog. Het is echter nog te vroeg om een schatting te maken van het aantal, dat naar het bezette deel van Jordanië wil terugkeken. Over veer tien dagen kunnen wij er ons mis schien een idee van vormen." Men moet wachten tot de eerste vragenlijsten zijn ingevuld, zijn te ruggestuurd naar de Israëlische au toriteiten, die ze na een onderzoek weer terugsturen voorzien van hun beslissing. Pas daarna kunnen de vluchtelingen op weg gaan naar hun oude woonplaatsen. Laurens Marty verwacht dat de eerste vluchtelingen in het begin van de volgende week in het bezette deel van Jordanië kunnen aankomen. Als de leden van het Internationa le Rode Kruis zich in de eerste plaats hebben beziggehouden met de bur gervluchtelingen, komt dit ongetwij feld door het drama van de duizen den gezinnen, die ver van huis en haard verblijven. Natuurlijk hebben zij zich ook beziggehouden met de uitwisseling van krijgsgevangenen. Daar Israël in oorlog is geweest met een heel aantal landen, waren er reeksen onderhandelingen nodig om tot resultaten te komen. Over de uit wisseling van krijgsgevangenen gaf Laurens Marty het volgende beeld: Libanon: De uitwisseling zal onge twijfeld binnen enkele dagen tot stand komen. Het gaat om de ruil van drie Israëliërs, van wie één piloot die neergeschoten was, tegen 28 Libane se burgers, die zich in het thans door Israël bezettedeel van Jorda nië bevonden toen de oorlog uitbrak. Syrië: Alle krijgsgevangenen zijn uitgewisseld. Het enige dat nog ter oplossing overblijft, is de terugkeer van de bevolking naar de hoogvlakte van Golan, aan het Meer van Tibe rias, die nog altijd door Israël bezet wordt gehouden. Jordanië: De uitlevering van de krijgsgevangenen is voltooid. Egypte: Hier zijn verschillende ge vallen die apart moeten worden op gelost. In de eerste plaats is er het geval van de Egyptische ambtena ren in de strook van Gaza, die hier met him families woonden. De gezin nen zijn teruggestuurd naar Egypte, maar vierhonderd ambtenaren zijn geïnterneerd door de Israëliërs, die hen vermoedelijk als ruilobject wil len gebruiken. Dan zijn er de vijfduizend Egypti sche burgers in de streek van El Arisj die vragen om gerepatrieerd te worden. Tenslotte zijn er de vijfduizend krijgsgevangenen, onder wie zeven of acht generaals en een honderdtal officieren van alle rangen. Daarente gen zijn er nog tien Israëlische mili tairen in Egyptische gevangenschap. Het Internationale Rode Kruis is er nog niet in geslaagd om een overeen stemming te bereiken over de uitwis seling van de krijgsgevangenen en de repatriëring van de burgers. LEEUWARDEN In de Friesland hal in Leeuwarden worden weer vee markten gehouden voor de landen van de Europese Economische Gemeen schap. Vorig jaar werden deze mark ten stopgezet in verband met het mond en klauwzeer in ons land. In plaats van eenmaal in de maand zullen de markten in de herfst om de veertien dagen worden gehouden. De eerste markt voor fok- en ge- bruiksvee in de Frieslandhal is op 4 september. (door Link van Bruggen) J ANG-TSE-KI ANG a/b m/s Straat Soenda De Straat Soenda ligt nu precies een etmaal in de Jang-Tse- Kiang voor anker. Een Griek en een Zweed bevinden zich er onder dezelf de omstandigheden er niet ver van daan. Als de duisternis al niet gevallen was, zou ik de skyline van Sjanghai kunnen zien. Vanmiddag, toen de zon versluierd was door een licht wolken dek, heb ik ervan genoten. De 12 mil joen inwoners tellende stad, die zelfs nog groter is dan Tokio, en waar zich de helft van China's totale industriële bedrijvigheid ontwikkeld heeft, laat overal de zwaar dampende schoor steenpijpen zien van kolossale fabrie ken en elektriciteitscentrales. Gistermorgen, toen het schip de Chinese kust naderde, is er heel wat papier over de railing gegaan. Het ging voornamelijk om tijdschriften en kranten, welke in de hutten en in de salons slingerden. Het vernietigings proces was in de eerste plaats ge richt tegen het Amerikaanse week blad Time. De rode wachten, die aan boord zullen worden geplaatst, zou den aanstoot kunnen nemen aan ar tikelen en foto's over de oorlog in Viëtnam, of aan beschouwingen en situatieschetsen over de spanningen in het Nabije Oosten. Ook de meer persoonlijke paperas sen werden uitgewied. Wat mezelf setreft, heb ik me van alles ontdaan wat aan Saigon herinnerde. Pasjes, foto's, rekeningen, documentatiema teriaal de Gele Zee heeft zich er liefderijk over ontfermd. Het enige, waarmee ik ben blijven zitten, is m'n visum voor Zuid-Viëtnam, maar ik kon moeilijk een bladzijde uit m'n paspoort scheuren. Bij het lichtschip Tsjang Kiang K'ou ging de rode vlag met de gele sterren in top. Niet lang daarna kwa men de eerste Chinese functionaris sen aan boord: twee loodsen en een lid van de veilgheidsdlenst. Ze wer den met een snelle motorsloep afge zet en klommen gewiekst tegen het plankentouw op. Gedrieën stevenden ze onmiddellijk naar de brug om daar in feite het bevel over te nemen. Het echolood en de radar van de Straat Soenda moesten worden uitge schakeld. Peilingen en foto's (dit laat ste gold voor iedereen aan boord) mochten niet meer genomen worden. Orders van de militaire autoriteiten uiteraard. Buitenlanders, oftewel „barbaren" zouden misschien gege vens kunnen verzamelen, die van strategisch belang voor een poten tiële vijand waren. Met de Nederlandse driekleur op de achtersteven stoomde de vracht- vaarderlangzaam de Jang Tse Kiang op. Een paar uur later gingen we op nieuw ten anker. Nu voor de Wang- po, de drukke, met jonken bezaaide zijrivier, die naar de havens van Sjanghai leidt. Op de oevers zag ik lange linten van lichtjes pinkelen. Iedere opvarende werd te verstaan gegeven de volgende morgen om acht uur op het hoofddek aanwezig te zijn voor de gebruikelijke inspectie van papieren, hutten en ruimen. Vanmorgen, om precies vijf voor acht, klommen tien Chinezen, die per motorboot waren afgezet, de valreep op. Het waren douaniers, leden van de zoekploeg, militairen, officieren van de veiligheidsdienst en een arts van de medische controledienst. Ze droegen lichtbruine, lichtgrijze en mosgroene uniformen, die keurig ver sneden en gestreken waren, en die nog glansden van nieuwigheid. Rang tekens hadden ze niet. Wat slechts opviel, waren de rode sterren op de junglepetjes, de rode patjes op de kragen en de Mao-speldjes, die boven de linkerborstzak werden gedragen. De kapitein, die met stapels papie ren, zeemansboekjes, identiteitsbe wijzen en vaccinatiedocumenten voor zich zat, liet glaasjes limonade aan rukken. De sfeer was vreemd, zo niet ijzig, ook al omdat er zo goed als geen woord gesproken werd. De ervaring had de staf van de Straat Soenda geleerd dat er onder die zwijgende functionarissen ten minste iemane was, die Nederlands verstond en sprak. Niemand wilde kennelijk het risico lopen wegens een of andere stomme opmerking een paar dagen te worden opgesloten, zo als in het verleden wel is gebeurd. De Chinese bemanningsleden kre gen onmiddellijk een voorproefje van de indoctrinatietechniek. Zeker een kwartier lang werden ze toegesproken door een soort politieke commissaris, die het rode boekje van partijvoor zitter Mao hanteerde, alsof het de waarheid boven alle waarheden was. Dezelfde man begon daarna in m'n paspoort te bladeren. Hij verzocht me toen hem te volgen naar m'n hut. Ik dacht dat hij nieuwsgierig was naar de papieren, die ik zoal bij me had ik had deze overigens tot de laat ste snipper toe uitgekamd maar niets was minder waar. Hij ontpopte zich zelfs als een allervriendelijkst mens. „U gaat door naar Japan, naar Osaka?" begon hij in goed Engels. „Inderdaad". „Is dit uw eerste bezoek aan Sjanghai?" „Ik ben hier nog niet eerder ge weest". „Mag ik u dan van harte welkom heten in deze stad. Als u aan land wilt, moet u aan de agent maar een walpasje vragen". Met een beleefde buiging en een ondoorgrondelijke glimlach werd me tenslotte het rode boekje van Mao in de handen gedrukt. A De Engelse koninklijke familie heeft gisteren een bezoek gebracht aan de Scilly-eilanden, waar zij een tocht maakte met een pony wagenHier in de voorste wa gen koningin Elizabeth met prins Charles en in de tweede wagen prins Philip en prinses Anne tijdens de tocht. HAVANA Een werkcommissie op de Latijns-Amerikaanse solidariteits- conferentie heeft woensdag een omstre den resolutie aanvaard, waarin de Rus sische economische en technische poli tiek in het Westelijk halfrond wordt veroordeeld. De resolutie werd met vijftien tegen drie stemmen bij negen onthoudingen goedgekeurd, na heftige debatten, waarbij de traditionele com munistische afvaardigingen hadden gedreigd hun koffers te pakken en de conferentie te verlaten. Zij voerden hun dreigement niet on middellijk uit, maar waarnemers zijn van mening, dat de resolutie de kloof tussen de revolutionairen die zich op Havana richten en de orthodox-commu nistische partijen die op Moskou zijn ingesteld, nagenoeg onoverbrugbaar heeft gemaakt. Zij menen dat de or thodoxen bij terugkeer in hun land uit de solidariteitsorganisatie zullen tre den. De crisis spitste zich dinsdagavond toe, toen Cuba en andere voorstanders van een „harde politiek", een ontwerp resolutie indienden waarin de „politif-k van zekere socialistische landen die kredieten en technische hulp verstrek ten om dictaturen en oligarchieën te helpen" werd verworpen. Dit was een niet mis te verstane verwijzing naar de Sovjet-Unie, Polen en andere lan den, die onlangs overeenkomsten heb ben gesloten met Columbia, Brazilië en Chili. Eerder dit jaar had premier Cas tro de Sovjet-Unie aangevallen, zonder dat land met name te noemen, in ver band met het „zoeken naar financiële en technische betrekkingen met juist die regeringen, die guerilla-bewegin- gen bestrijden die door hem (Castro) worden gesteund. In conferentiekringen werd gezegd dat Cuba en Venezuela krachtig op aanvaarding van de resolutie hadden aangedrongen. Tegenstemmers waren Uruguay, Costa Rica en El Salvador. Chili had zich van stemming onthou den omdat de delegatie verdeeld was. Verwacht wordt dat de conferentie vanavond, twee dagen later dan was vastgesteld, door premier Castro zal worden gesloten. LONDEN Nog acht dagen, dan volgt in Engeland de verdere gerechtelijke ontknoping van het drama inzake de mémoires van Svetlana Stalina, de dochter van de vroegere Russische leider Jozef Stalin, die naar het Westen is overgelopen. In tussen is de Russische versie van haar geruchtmakende gedenkschriften al in Engeland verschenen, maar de Britten moeten tot half oktober wachten voor zjj de Engelse vertaling van het boek kunnen kopen. BRUSSEL In haar korte commen taar op de ontwikkeling in de Europe se Economische Gemeenschap (EEG) schrijft de commissie van de Europe se gemeenschappen, dat opnieuw een stijging van de consumentenprijzen moet worden verwacht. Ondanks het langzamer verlopen van de conjunctu rele ontwikkeling en de daling van de invoerprijzen van enkele grondstoffen en halffabrikaten is de prijstendentie in de gemeenschap over het algemeen op waarts gericht gebleven. Bij het begin van de zomer was de industriële produktie in de EEG nog niet in een nieuwe groeifase gekomen, hoewel de verwachtingen van de on dernemers ten aanzien van de produk tie een verbetering hebben ondergaan. De toeneming van de werkloosheid in de gemeenschap kwam tot staan of werd aanzienlijk langzamer. Naar het oordeel van de commissie wijst de ont wikkeling van de export op 'n vertra ging van de conjuncturele groei van de wereldvraag, die vooral het gevolg is van de tijdelijke economische inzin king in de Verenigde Staten en Groot- Brittannië. DJAKARTA. De Indonesische re gering heeft de uit 200 man bestaande paleiswacht van Soekarno ontbonden. Zij heeft dit gedaan omdat Soekarno weigert Indonesiës „heilige vlag" uit te leveren. D e vlag moet op onafhanke lijkheidsdag, 17 augustus, worden ge hesen. Zij is gemaakt door Soekarno's eerste vrouw, Ratmawati, 22 jaar gele den. Soekarno zegt, dat de vlag zijn persoonlijk eigendom is. De sleutel van de kist waarin het dundoek is opgeborgen is in Soekarno's bezit. D e kist stond in het paleis in Dakarta onder bewaking van de nu ontbonden paleiswacht. Zij zal onge twijfeld spoedig van een nieuw slot worden voorzien. Begin augustus werd de Londense uit gever Flegon, Rus van geboorte maar sinds 1956 in Engeland werkend, in 'n kort geding voorlopig verboden om een Russische vertaling van de memoires van Svetlana Stalin uit te geven. Voor de Engelse vertaling heeft alleen de grote uitgeverij Hutchinson het recht gekregen in ruil voor een half miljoen gulden, betaald aan de in Liechtenstein gevestigde Copex Establishment. Die organisatie heeft de wereldrech- ter in handen van het boek van Svetla na. Er is daar naar schatting een be drag mee gemoeid van meer dan tien miljoen gulden. Be gang van zaken met het manu script van de memoires is bekend: er zijn destijds in de Sovjet-Unie door Svetlana drie afschriften van gemaakt; het origineel ging in de kachel. Twee afschriften gaf zij in het diepste geheim in bewaring aan vrienden, het derde ging mee met een vriend naar India. Dit laatste heeft Svetlana Stalin zelf in India opgehaald, nadat ze haar vader land had verlaten. Een van de twee andere kopieën is misschien in handen geraakt van de Russische regering. Alex Flegon, de directeur van de uit geverij Flegon, die zich beijvert in het uitgeven van allerlei onbekende Russi sche boeken, kreeg ook een afschrift in handen van het boek van Svetlana. „Langs officiële weg", zegt de 43-ja rige heer Flegon. Wat hij daarmee be doelt is niet duidelijk. Men kan niet aannemen van de Russische autoritei ten aangenomen dat die het manu script in handen hebben gekregen want die hebben het niet erg op hem begrepen, omdat hij in Engeland aller lei lectuur heeft uitgegeven die in de Sovjet-Unie is verboden. Hoe dan ook: Flegon maakte bekend dat hij zijn versie van het boek van Svetlana in het Russisch zou uitgeven. Onmiddellijk spande Svetlana via haar literaire vertegenwoordiger in Engeland een kort geding tegen hem aan en zij kreeg haar zin: Flegon werd een publi- katieverbod opgelegd. In elk geval tot 18 augustus, dan komt de zaak uitvoe rig in behandeling bij het Hooggerechts hof in Londen. Flegon beloofde, dat hij voor die tijd in geen gevalzou gaan publiceren. Maar er gebeurde nog wat: Hutchin son deed een bliksemsnelle zet. Deze uitgeverij bracht hals over kop met me dewerking van Svetlana Stalin een Rus sische vertaling in de vorm van een MOSKOU Niet alleen West-Europa heeft te kampen met piratenzenders, ook in de Sovjet-Unie moet tegen clan destiene radiostations worden opgetre den. In Bakoe aan de Kaspische Zee zijn radio-amateurs gearresteerd, die pop muziek uitzonden, waaronder Westerse liedjes die op de band waren overgeno men van de Voice of Amerika. De sta tions droegen namen Chorny Kot (zwar te kat) en Letajoesjtsjy Skelet (vlie gend skelt De plaatselijke krant Bakinski Rabo- ichy (de arbeider van Bakoe) meldde, dat enige piraten zijn vervolgd omdat ze zich niet hadden laten inschrijven bij het ministerie van Communicatie en be staande golflengten stoorden. De krant gaf te kennen dat de be klaagden veroordeeld waren, maar rep te niet over de vonnissen. Volgens het bericht waren de ama teurs, die „radio-vandalen" werden ge noemd, in een dorpje in het geheim samen gekomen om een „comité van piratenzenders" te vormen. De voorzit ter was een zekere Agapof, die zelf het station Sokol (valk) beheerde. De amateurs zonden hun popmuziek uit ter algemeen vermaak, zonder com merciële doeleinden, zoals de reclame zenders in het Westen. pocketboek, in beperkte oplage in de handel. Die was in een ommezien uit verkocht. Doel van deze formele zet, die juri disch nodig bleek, was het auteursrecht van de Russische vertaling voor Hut chinson vast te leggen. Er is namelijk zoveel onduidelijks inzake het auteurs recht vai\ Russische schrijvers en van in Rusland geschreven boekep, dat Hut chinson deze snelle uitgave geboden achtte. In Engeland is het boek al ge roemd als een meesterwerk, geschre ven met de kracht van Tolstoi. Daarop sloot Copex in Liechtenstein zich nog aan bij de literaire vertegen woordiger van Svetlana Stalin in Lon den wat de civiele eis betreft tegen .Fle gon. Juist gisteren is de Engelse vertaling van Svetlana's boek uit New York naar Londen verstuurd. Bij Hutchinson kon men overigens niets zeggen over de be wering van het weekblad Der Stern in Duitsland, dat de Russische regering dit blad, de uitgeverij Flegon in Lon den en andere uitgeverijen en bladen de tekst in handen zou hebben gespeeld van het boek van Svetlana in ruil voor zeer veel geld. Ook de heer Flegon houdt de kaken hierover stijf op elkaar. Er is al meer dan hem lief is geschreven over de ge heime kanalen door middel waarvan hij zijn Russische boeken uit de Sovjet- Unie krijgt. In sommige gevallen waren dat niets anders dan telefoonboeken, met behulp waarvan hij handelsregis ters samenstelde ten behoeve van En gelse zakenlieden die naar de Sovjet- Unie gaan. T>elgië heeft verklaard, dat het nooit enige steun heeft verleend aan de z.g. huurlingen, die in Kongo hun ver woestend werk doen en ook nooit de werving ervan heeft aangemoedigd. Er is geen enkele reden, om deze verklaring in twijfel te trekken. Niettemin is het een even vast staand feit, dat er vanuit Frankrijk en Brussel geregeld huurlingen ver trekken naar Afrika, Arabië, of waar ook ter wereld waar ergens onrust of oorlog dreigt. Veel van de huurlingen zijn ook el ders. Het zijn veel blanke Rhodesiërs, die hun praktijk van onderdrukking van niet-blanken eens een extra-op- frissertje willen geven, nu hun rege ring door de sancties toch wel ge dwongen wordt om een toontje lager te zingen, Zuidafrikanen, die ook al hun rassenbewustzijn niet al te open lijk meer kunnen tonen, nu Vorster zelfs in eigen gelederen met rebellie te kampen heeft en dan een handje vol lieden uit alle mogelijke landen, die zonder oorlog en bloedvergieten eenvoudig niet meer kunnen leven, of menen dan te kunnen leven. T")e zaak zou eenvoudig zijn, als, zo- als de Kongolese minister van Buitenlandse Zaken, Justin Bomboko het eens gesteld heeft, het ging om mensen die: door het imperialisme, het groot kapitaal en de monopolie zaken werden betaald." Maar zo eenvoudig in zwart en wit ligt de zaak niet. Het is één vraag, wie het geld four neert, waarmee deze eeuwige solda ten worden betaald. Het is een ande re vraag, wie van hun diensten ge bruik maakt. 'T'oen de regering van generaal Mo- boetoe, die zo langzamerhand in Kongo echt wel eens voort dient te maken met de waarmaking van de vele bij haar optreden gedane belof ten, in conflict kwam met de nihilis tische Simbarabellen, die werden ge steund door Peking en Cairo, maakte zij zonder enig gewetensbezwaar ge bruik van de diensten van deze door haar zo verafschuwde huurlingen. Mensen als' de beruchte kolonel „Mad" Mike Hoare (Gekke Mike) waren er niet de lieden naar om zich lang te laten bidden. XJet blijkt dus niet helemaal waar dat er van een zwarte onschuld en blanke samenzwering sprake is. Het blijkt dat de Afrikaanse staten maar met al te grage handen de hulp nanpakken van de huurlingen, als de ze maar in hun kraam te pas komt. En het belastinggeld dat de „arme Afrikanen" opbrengen, moet dan ge bruikt worden om deze soldaten van fortuin te betalen. En dat de tarieven nogal hoog zijn, valt te begrijpen. .Daarom zal het kwaad van de blan ke huurlingen niet bestreden kunnen worden met woorden of resoluties in de V.N., als de staten in Afrika van hun diensten blijven gebruik maken om hun eigen belangen te behartigen. LULEAA, (Noord-Zweden) Twee Zweedse gezinnen die sinds zondag op zee vermist werden, zijn rond midder nacht opgepikt door een passerend Ne derlands schip. De kapitein van de Hindelburg zag het vuur van een blik petroleum dat de zeven personen, onder wie drie kinderen in brand gestoken hadden op hun boot waarvan de motor het begeven had. Zij dreven machteloos ongeveer 15 zee mijlen buiten de Finse kust bij de vuur toren van Ulkokalla. De motor van het schip was zondag middag tijdens zwaar weer kapot ge raakt. De zeven hadden nog maar een paar broodjes en een beetje water aan boord. LAGOS Voor het eerst sinds het uitbreken van de burgeroorlog tussen eenheden van de Nigeriaanse federale regering en het afgescheiden oostelijk deel Biafra, is woensdag een groot offensief van de troepen van Biafra buiten hun grenzen gelukt. In een tot in de laatste details voor bereide verrassingsaanval bezetten de soldaten van Ojoekwoe de hoofdstad van de provincie Midden-West, Benin. Militaire kringen in Lagos gaven woens dagavond toe, dat Benin nu in handen van de opstandelingen is, nadat tege lijk met de verrassende aanval uit het oosten ook eenheden van de in Benin gelegerde troepen van het nationale le ger onder hun Ibo-officieren aan het muiten geslagen waren en zich hadden aangesloten bij de „bevrijders" van Ojoekwoe. Radio Benin maakte bekend, dat voor het gehele gebied voor de nachtelijke uren een uitgaansverbod is uigevaar- digd. Voor zover nu bekend is, staken de soldaten van Biafra in de vroege ochtend de rivier de Niger over, die de grens tussen het Midden-Westen en het oosten van de federatie Nigeria vormt. Tegelijkertijd gingen de eenheden in Benin aan het muiten onder leiding van enige officieren van de Ibo-stam, die ook in het oostelijk deel het groot ste deel van de bevolking uitmaakt. Verscheidene uren woedden hevige straatgevechten in Benin tussen op standige en getrouwe militairen. Intussen is elke verbinding tussen Lagos en Benin verbroken. De provin cie Midden-West ligt tussen de weste lijke provincie en Biafra, zij telt onge veer 2,5 miljoen inwoners, onder wie talrijke Ibo's. In Benin zelf wonen on geveer 75.000 mensen. Biafraanse troe pen Zouden ook de universiteitsstad N'Soekka en daarmee een belangrijke toegangsweg tot de hoofdstad Enoegoe weer in handen hebben. Dit werd woens dag in Londen uit betrouwbare kringen vernomen. De federale troepen hebben zich weer uit de omgeving van N'Soek ka moeten terugtrekken. ADVERTENTIE PARIJS De Franse regering heeft de omstreden decreten goedgekeurd, waaronder werknemers aandeel in de winst van hun bedrijven krijgen en de openbare gezondheidszorg en sociale voorzieningen worden herzien. De ont- werp-decreten hadden veel kritiek uit gelokt van zowel werknemers als* vak bonden. Zij werden aangenomen op een kabi netsvergadering onder leiding van pre sident De Gaulle, die drie uur duurde. De president had deze vergadering be legd in de vakantie van het kabinet. Hij heeft zijn ministers tevens meege deeld, wat hij heden in commentaar op de herzieningen voor de televisie gaat zeggen. Volgens de Franse minister van Voorlichting zal hij dan tevens spreken over „de algemene doeleinden van de Franse politiek".

Digitale periodieken - Gemeentearchief Veenendaal

De Vallei | 1967 | | pagina 6