ONDANKS ONBEPERKTE MOGELIJKHEDEN: VZC in SeiZOen '68
Oprichting van Scherpenzeeise wielerclub 3 kampioenschappen
kon „onmogelijk" worden gerealiseerd
Schreeuwend
gebrek aan
pioniers
Subliem seizoen van Panters
eindigde met teleurstellingen
Blue Soeks bereikten met
groot machtsvertoon le klasse
Rhevo 66 en Weaving schoten omhoog
Teammanager Vonk gokt volgend seizoen wéér hoog
Faam
Donateurs
Perspectief
Panters
Weaving
Rhevo '66
Waterpolo
HEREN
SCHERPENZEEL. De
plannen om in Scherpenzeel te
komen tot de oprichting van
een wielervereniging zijn on
danks de op velerlei gebied on
beperkte mogelijkheden op
grandioze wijze mislukt. Hoe
wel het er aanvankelijk bepaald
veelbelovend uitzag, was het in
deze gemeente niet mogelijk
een bestuur te creëren voor de
club, hetgeen in hoofdzaak
moet worden toegeschreven aan
de omstandigheid, dat er een
schreeuwend gebrek bleek te
zijn aan pioniers, die zich vol
komen wilden inzetten voor de
op te richten vereniging. Het
diepst teleurgesteld over deze
zaak is ongetwijfeld de heer
Hennie Renes, in feite dé grote
initiatiefnemer, die zijn (reeds
in een vrij ver stadium verke-
rende) plannen in Scherpenzeel
zag doodbloeden.
Eén nederlaag
Wintertraining
'VEENENDAAL De prognose die teammanager Leo Vonk
van de Veenendaalse Blue Soeks gaf vóór het begin van de honk
balcompetitie is uitgekomen: het VHC-negental is op werkelijk
grootse wijze kampioen geworden in de tweede klasse. Met groot
machtsvertoon (zeges met „astronomische" cijfers en een verplet
terende slagkracht) grepen de enthousiaste Veenendalers de titel
in hun afdeling.
Het afgelopen seizoen werd voor de Blauwkousen overigens op
velerlei gebied een succes. Het ledental is aanzienlijk gegroeid
(vooral van jeugdzijde veel interesse) en de naam VHC is een niet
meer weg te denken begrip in de Veenendaalse sportwereld; het
zijn allemaal factoren voor een prachtige toekomst voor deze ver
eniging. Volgend jaar komt VHC met twee teams uit in de compe
titie, terwijl men plannen heeft om voor de (vele) adspiranten een
onderlinge competitie te creëren, op basis van het zgn. „straat-
honkbal".
VEENENDAAL Het laatste waterpolo-seizoen was voor de Veenendaalse
zwemclub een uitermate goed seizoen. Drie van de vier teams werden kampioen
in hun klasse en promoveerden alle. Alleen het eerste herenteam eindigde in de
derde klas van de bond op de tweede plaats achter het Barneveldse DWK. Deze
ploeg en vooral een falende arbitrage in de laatste wedstrqd van het seizoen
hielden deze VZC-formatie vrijwel zeker van het kampioenschap af. Een derge
lijk goed jaar zal niet elk jaar voor kunnen komen. Thans staan de zaken er zo
voor, dat het eerste herenteam grote moeilijkheden heeft om te promoveren naar
de tweede klas van de bond.
De dames hadden het verleden jaar
in de tweede klas van de Kring toch
wel moeilijk. Enkele malen werd met
miniem verschil gewonnen en ook moest
men eenmaal met lege handen naar
huis. Niettemin werd dit team kam
pioen en kon in een promotiecom
petitie tweemaal winnen van 't Utrecht
se Wilskracht 2, waardoor promotie
naar de eerste klas van de Kring van
Midden Nederland mogelijk werd. Dit
jaar gaat het minder goed. De bezet
ting is zodanig, dat enkele vaste speel
sters voorgoed zijn verdwenen of om
studieredenen, niet hebben kunnen uit
komen. Een degradatie zit er dan ook dit
jaar^dik in.
De drie herenteams deden het zeer
goed verleden jaar. Heren 1 won alle
wedstrijden ruim, alleen van DWK werd
tweemaal verloren. Thuis werd het een
verdiende nederlaag, maar in Barne-
veld werd de betere ploeg naar een ne
derlaag gefloten door een falende arbi
ter. Dit kostte VZC de bovenste plaats
en uiteraard ook de promotie. In de win
tercompetitie brak men ditmaal zeer
ver door, doch in Enschede vond de
ploeg zijn Waterloo tegen ZCE. Dit sei
zoen gaat het goed met de heren van
VZC. Thans is men kampioen van de
derde klas van de bond door het beslis
singsduel tegen Brandenburg uit Biltho-
ven in winst om te zetten (5-4). Welke
tegenstanders de VZC-mannen in de
promotiecompetitie ontmoeten is nog
niet bekend.
Heren 2 werd verleden jaar ongesla
gen kampioen. Er werd steeds met
groot verschil gewonnen. Ook dit jaar
is het goed mogelijk, dat het kampioen
schap binnen bereik ligt, maar men
heeft nog weinig overzicht. Heren 3, sa
mengesteld uit de jeugd van VZC, heeft
het ook vrij goed gedaan dit seizoen,
maar door steeds weer met invallers uit
te komen verloor men enkele wedstrij
den, waardoor grotendeels het kampi
oenschap werd verspeeld. De jongens-
adspiranten werden verleden jaar even
eens kampioen. Slechts één nederlaag
wist men deze ploeg toe te brengen en
éénmaal werd er gelijk gespeeld. Dit
jaar gaat het minder goed, daar het
team van verleden jaar vrijwel geheel
is ondergebracht in heren 3 en men met
een totaal nieuwe adspirantenploeg is
gestart. Niettemin doen deze „VZC-wel-
pen" het aardig, maar een kampioen
schap zoals verleden jaar zit er niet in.
Het ligt voor de hand dat vooral de
herenafdeling van VZC een goede tijd
tegemoet gaat. want als de heren kans
zien om de tweede klas te halen, wat
een pracht succes zou zijn, dan zullen
de andere jonge spelers zich daaraan
flink kunnen optrekken. Dit kan als re
sultaat hebben, dat VZC goed in zijn
reserves zal komen te zitten, zodat en
kele vrij oude spelers kunnen worden
vervangen, zonder dat de ploeg er scha
de van ondervindt.
Dit is nu nog niet het geval.
Dat de Vêenendaalse sportwereld
kan terugzien op een fenomenaal
sportjaar vol daverende successen,
kampioenstitels, verrassingen en im
ponerende sportevenementen staat
onomstotelijk vast.
Het is in feite één groot festival
geweest, dat door vrijwel alle lokale
verenigingen uitbundig werd ge
vierd. Meermalen droegen de sport
pagina's van ons dagblad met
name in de maandag-editie een
wat eentonig karakter, daar de le
zers met de regelmaat van de klok
werden geconfronteerd met de vele
kampioenschappen en de daaraan
verbonden, drukbezochte recepties.
Ook de individuele prestaties van
sportlieden en een groot aantal im
portante matches hebben tot het
welslagen van de afgelopen sport-
periode bijgedragen. '66'67 zal
dan ook met vergulde letters wor
den vermeld in de annalen van het
Veenendaalse sportwezen.
De sprankelende successen be
reikten een climax toen bekend
werd, dat tien jeugdige turnsters
van gymnastiekvereniging Sparta
door de Vereniging Rijksspelen wa
ren uitverkoren om in Suriname de
monstraties te gaan geven om het
damestürnen aldaar furore te doen
maken.
Een grote eer voor gymnastiek
vereniging Sparta, voor de frêle, ta
lentvolle meisjes, voor de Neder
landse turnsport in het algemeen
en.... voor Veenendaal. Dat deze
uitnodiging ook de vroede vaderen
daadwerkelijk heeft aangesproken,
bleek wel uit de subsidie, welke a
la minute werd verstrekt.
De tumdelegatie heeft in Surina
me in het middelpunt van de belang
stelling gestaan. De technische lei
ding de heer en mevrouw Vaar
tjes werd door verschillende ra
dioreporters geïnterviewd en de ca
mera's van de Surinaamse tv snor
den gedurende de stijlvolle oefenin
gen van de Veenendaalse meisjes.
In alle opzichten slaagde deze
sprookjesachtige trip van het Spar-
ta-gezelschap, dat op exquise wijze
Nederland en vooral Veenendaal
vertegenwoordigde in Suriname.
laatste duel had veel weg van dat der
dames, want ook toen had de ploeg in
winnende positie veel pech.
Het andere herenteam, dat eveneens
in de eerste klas van de bond uitkwam,
had een uitstekende start, maar viel
halverwege de competitie terug. Met
kunst- en vliegwerk wist men zich in
de eerste klas van de bond te handha
ven, zodat Panters het komende sei
zoen weer met twee teams in de eer
ste klas mag uitkomen.
Het derde herenteam kon het in de
tweede klas van de bond niet klaren.
Van meet af aan heeft het in de onder
ste regionen vertoefd, en degradeerde.
De jeugdteams van Panters, waarvan
men een meisjes- en een jongensteam
had ingezet, deden het leuk en het ziet
er naar uit, dat Panters later enkele
goede reserves tot zijn beschikking zal
kunnen hebben. De meisjes eindigden
als nummer drie in deze jeugdcompe-
titie en de jongens als nummer vijf.
Al met al een zeer woelig seizoen
van Panters. De toekomst ziet er voor
al voor de dames minder goed uit,
want enkele vaste speelsters zullen er in
het komend seizoen niet meer bij zijn.
Vaste speelsters als Wil Schoemaker,
Lineke van Hardeveld en misschien
nog wel meer staan komende winter
buiten de lijnen. Het wordt dan zwaar
en men is misschien wel blij niet in de
hoofdklasse te behoeven te spelen. De
heren zullen het wel weer ver kunnen
Wielrennen in Scherpenzeel: Voor
lopig nog slechts éénmaal per jaar
Het gaat allemaal nog paradoxaler
klinken, wanneer men bedenkt, dat er
in deze gemeente allerhande factoren
aanwezig zijn, die de verwachting be
slist rechtvaardigen, dat de op te rich
ten club wel eens binnen zeer korte tijd
zou kunnen uitgroeien tot een kern
gezonde vereniging: het feit, dat de
naam Scherpenzeel in de Nederlandse
wielerwereld van de amateurs, door de
fenomenale "prestaties van de plaatse
lijke renners een grote bekendheid ge
niet, de (zeer reële) mógelijkheden,
dat wielrenners uit de wijde omgeving
zich laten inschrijven bij de Scherpen
zeeise club en een plaatselijk bedrijfs
leven, dat zonder enige twijfel zijn
volle medewerking verleent
Bestaansrecht heeft een wielervereni
ging in Scherpenzeel beslist. De plaat
selijke renners moeten nu naar Amers
foort, waar zij zijn aangesloten bij- de
gelijknamige ren- en toerclub. Ook ad-
spiranten, nieuwelingen en amateurs uit
Veenendaal staan hier ingeschreven als
lid. Bovendien is zonneklaar gebleken,
dat de bevolking in principe zeer geïn
teresseerd is in de wielersport, waar
mee men echter nog te weinig kennis
heeft gemaakt.
Enkel en alleen doordat de betreffen
de bestuursleden in spe op alle fronten
verstek lieten gaan en totaal geen acti
viteiten ontplooiden, is dit lofwaardige
initiatief op toch wel ergerlijke wijze de
grond ingeboord.
Reeds vier jaar begeleidt Hennie Re-
nes de Scherpenzeeise renners naar al
le delen van het land. De opvallend
fraaie resultaten, welke zijn „pupillen"
overal wisten te boeken en die de naam
Scherpenzeel in de wielersportkringen
een befaamde klank bezorgden, waren
de aanleiding tot zijn plannen. Een be
langrijke stimulans om zijn ideeën hier
omtrent verder uit te werken was bo
vendien, dat de jaarlijkse wielerronden
van Scherpenzeel (voor de eerste maal
gehouden onder auspiciën van de Scher
penzeeise winkeliersvereniging EMM en
de laatste twee jaren werden georgani
seerd door de plaatselijke Oranjevereni
ging) enorm veel publiek trokken en 'n
daverend succes bleken.
Na de tweede wielerwedstrijd in het
dorp kwam een groep van plm. tien
mensen bij elkaar om de mogelijkheden
te bespreken van het oprichten van
een nieuwe vereniging.
De heer Renes vertelde ons hierover:
„Er werden voorlopig vijf bestuursle
den benoemd, die het grote pionierwerk
moesten doen om te komen tot de op
richtingsvergadering. Ik zelf wilde geen
functie om tweeërlei redenen: allereerst
kon ik me het niet permitteren in ver
band met mijn zaak, daar ik vrijwel al
tijd de renners al vergezel en ten twee
de heb ik me niet beschikbaar gesteld,
omdat ik een rijwielzaak heb en de
mensen een functie in het bestuur van
een wielerclub direct associëren met 'n
commercieel belang. Van de aangestel
de bestuursleden hoorde ik overigens
niets, terwijl ik me er zeer goed van
bewust was dat een oprichtingsprocedu
re nu eenmaal ontstellend veel tijd in
beslag neemt. De berichten bleven ech
ter uit en op deze teleurstellende wijze
is het plan weggezonken in het moeras
der mislukkingen".
De promotor van de Scherpenzeeise
renners, zoals hij in verschillende kran
ten wordt genoemd, twijfelde overigens
geen moment aan de goede voorne
mens van zijn medewerkers, die echter
initiatief te kort kwamen. Het is nog
sterker te betreuren wanneer men be
denkt, dat er reeds een dertigtal dona
teurs was (notabene voor de officiële
oprichting) en ook het bedrijfsleven in
Scherpenzeel in principe zeer geïnte
resseerd was in deze tak van sport.
Zoals men bijna wekelijks in de krant
kan lezen, boeken de Scherpenzeeise
renners in de verschillende wedstrijden
de meest fantastische resultaten. Na
men als Matti de Koning, Arnold Voogt,
Teus Valkenburg, Jan Vlastuin en Henk
van Velzen hebben een bekende klank
gekregen in de Nederlandse amateur-
wielerwereld. Andere talentvolle ren
ners zijn Jan Cozijnsen, Hans van Vel
zen en de jeugdige Rolf Sas. Jan Vlas
tuin werd onlangs bezocht door de
bondscoach van de KNWU, Jan Derk-
sen, die hem verzocht deel te nemen
aan de Nederlandse sprintkampioen
schappen op de baan.
Ook de Veenendalers Geert en Herman
Hummel, adspirant Jetze Reijenga, Hen-
driksen, Huybers, Valkenburg en C. v.
d. Boogaard hebben zich moeten in
schrijven bij Ren- en Toerclub Amers
foort. Alhoewel de renners uit beide ge
meenten zeer tevreden zijn over deze
vereniging, zou het toch wenselijk zijn,
wanneer de oprichting van een wieler
vereniging in Scherpenzeel 'n feit werd.
De Veenendaalse beoefenaars van de
ze sport zouden zich wellicht onmiddel
lijk aansluiten bij de club, terwijl de
initiatiefnemer zelfs aanvragen kreeg
uit ,Ede, Barneveld en Maarn, waaruit
overduidelijk blijkt, dat er werkelijk
behoefte bestaat aan een club in
onze omgeving. De mogelijkheden in
Scherpenzeel zijn beslist onbeperkt.
De geweldige, serieuze renners op de
eerste plaats, voor wie de nabije toe
komst grote perspectieven biedt. Ver
der zal het ledental van een nieuwe
wielervereniging stellig de verwach
tingen overtreffen, daar renners uit ve
le omliggende plaatsen in Scherpenzeel
zullen gaan fietsen. De flinke belang
stelling van de bevolking voor de wieler
sport en de steun van het Scherpenzeei
se bedrijfsleven completeren tenslotte
deze serie exponenten voor een wel
haast volmaakte nieuwe vereniging.
Pionierwerk voor de veel tijd vergen
de oprichtingsprocedure is echter onont
beerlijk. Mochten nieuwe pogingen in
deze richting opnieuw doodbloeden, dan
verdient het misschien aanbeveling eens
wat te ondernemen op het gebied van
intergemeentelijke contacten. Wellicht
zijn er in andere gemeenten waar men
de wielersport wil pousseren, nog pio
niers te vinden.
RHENEN /VEENENDAAL Er is
in onze omgeving gedurende het afge
lopen seizoen goed gevolleybald. De
Veenendaalse Panters, die met 7 team?
aan de competitie deelnamen, hadden
een prachtig seizoen. Zowel de dames
als de heren-hoofdformaties hadden de
kans om zich via promotiewedstrijden
een klas hogerop te werken, maar juist
in deze matches ging het mis. Veel
domme pech en volslagen off-days van
hoofdspelers waren er debet aan dat
de zo begeerde sprong naar de hoofd
en overgangsklasse niet kon worden ge
maakt. Weaving uit Veenendaal, afge
vaardigde van de KVSW en uitkomende
in het district Amersfoort, zag zijn
inspanningen in de vierde klas van de
bond beloond en promoveerde een klas
hoger. Rhevo '66 uit Rhenen had even
eens een goed jaar, want zowel de da
mes als de heren konden de laagste
klas van de bond verlaten en komen het
volgende seizoen in respectievelijk de
tweede en derde klas van de bond uit.
Een fantastisch volleybalseizoen van de
ze regionale teams.
Het heeft er aanvankelijk niet naar
uitgezien, dat het hoofdteam van de da
mes zo hoog zou kunnen eindigen. Er
waren enkele jonge speelsters ingezet
van wie vrijwel niet kon worden ver
wacht, dat zij in de overgangsklasse
een toonaangevende rol zouden kunnen
spelen. Maar na enkele wedstrijden
ging het steeds beter. Thuis werd alles
gewonnen, terwijl er slechts twee uit
wedstrijden werden verloren. Toch was
dit nog niet voldoende voor het kam
pioenschap, want het Hilversumse GVC
had eveneens slechts vier verliespunten
opgelopen, waardoor een beslissings
duel in de Utrechtse Jaarbeurshal
len noodzakelijk werd. Panters was
voor dit treffen favoriet, maar het pak
te anders uit.
Dé pechduivel sloeg op het beslissen
de moment toe, want toen Panters in
de vijfde en beslissende set met 1412
voorstond kon het bijna geen goed
meer doen. Wat in een volleybalwed
strijd zeer vaak voorkomt, n.l .een
black-out, was toen net iets te veel
voor het jonge Pantersteam. De strijd
ging op het nippertje met 23 verlo
ren en Panters promoveerde niet naar
de hoofdklasse. GVC was de meest ge
lukkige ploeg.
Het tweede damesteam, dat op pa
pier aardig in elkaar zat, bracht het
in de tweede klas van de bond niet zo
ver. Op het allerlaatst kon het zich
nog juist aan degradatie onttrekken
door twee wedstrijden achter elkaar te
winnen.
De heren van Panters zaten min of
meer in dezelfde schuit als de dames.
Het hoofdteam werd ongeslagen kam
pioen van de eerste klas van de bond
met notabene 23 punten voorsprong op
nummer twee van de ranglijst. Maar
op de allesbeslissende dag, ook in de
Utrechtse Jaarbeurshallen, kon dit
team zijn kracht niet tonen daar het
volslagen uit vorm bleek te zijn. De
anders zo „dodelijke" aanval van de
Veenendalers kon slechts sporadisch
worden gebruikt, daar de opbouw van
het spel zoek was en men moest het
hoofd buigen voor het Amsterdamse
KVA en MVC uit Gouda. Vooral het
brengen mits de homogeniteit in de
ploeg kan worden gehandhaafd.
Het Veenendaalse Weaving deed na
een jaar absent te zijn geweest weer
mee aan de competitie. Men liet zich
inschrijven in het district Amersfoort
en men had het in de vierde klas van
die bond bijzonder gemakkelijk. Men
liep als het ware over alle tegenstan
ders heen en werd ongeslagen kam
pioen. Voor deze goede prestatie werd
men gehonoreerd met een mogelijk
dubbele promotie, want Weaving mag
vermoedelijk het komend seizoen uit
komen in de tweede klas van de bond,
district Amersfoort. De dames van
Weaving lieten dit jaar verstek gaan,
maar mogelijk storten zij zich de ko
mende maanden weer in het competi
tie avontuur.
de eerste klasse beslist weer volop
meedraaien".
Het Veenendaalse honkbal gaat zien
derogen vooruit, vindt hij. Ook insiden
hebben dit meermalen te kennen gege
ven en zelfs de tegenstanders van de
Soeks waren vaak verbaasd over de
grote sprong, die de Veenendalers heb
ben gemaakt in deze tak van sport.
Uiteraard kunnen nog vele technische
details effectiever worden uitgewerkt,
doch dat VHC een grote toekomst tege
moet gaan is een evidente zaak. Slechts
één nederlaag moesten de Blauwkou
sen incasseren tegen „naaste" con
current Quick. Alle resterende wedstrij
den werden doorgaans eclatante over
winningen voor het VHC-negental.
„Voor de komende competitie in de
eerste klasse gok ik weer hoog", ver
telde de teammanager van de Soeks.
„Ongetwijfeld wordt het een bijzonder
zwaar seizoen, maar ik ben zeer opti
mistisch. Het klasseverschil in het Ne
derlandse honkbal vervaagt steeds meer
omdat er in alle klassen zowel in de
rayonafdelingen alsook landelijk
beter honkbal wordt gedemonstreerd.
We hebben een goed team met enkele
individueel sterke spelers, o.a. werper
Jan van de Hoef, die jammer genoeg
nog niet genoeg kan trainen.
In de eerste klasse willen we beslist
weer tot goede resultaten komen".
De Blue Soeks gaan voor de aanvang
van de competitie enkele oefenwedstrij
den spelen tegen hoger geklasseerde te
genstanders en handhaven de intensieve
wintertraining. Exponenten voor nieuwe
successen...
Rhevo uit Rhenen maakte in het af
gelopen seizoen een heel goede beurt.
De dames begonnen zeer goed, maur
enkele kostbare foutjes hielden hen bij
na nog van het kampioenschap af. Er
was een beslissingsduel voor nodig te
gen Kracht én Vlugheid 2 uit De Meern
om uit te maken wie er kampioen zou
worden. Rhevo zegevierde en promo
veerde derhalve automatisch naar de
tweede klas van de bond.
De heren waren drie wedstrijden voor
het einde van de competitie al kam
pioen. In de resterende wedstrijden
moest men de eer éénmaal aan een
mindere tegenstander laten, zodat de
com,petitie niet ongeslagen kon worden
beëindigd. Dit herenteam werd dus
kampioen van de vierde klasse bond en
ook deze ploeg komt het vólgend sei
zoen een klasse hoger uit, n.l. in de
derde klas. Beide Rhevo-teams zullen
het 't volgend seizoen niet gemakkelijk
krijgen en vooral de dames zullen zeer
hard moeten werken om zich in de
tweede klas te kunnen handhaven.
De coach van de Blue Soeks, de heer
Vonk, is bijzonder content over zijn
pupillen. Hoewel deze zijn voorspelling
aan het begin van de competitie nogal
kras vonden, is deze prognose van de
ex-hoofdklasser op magistrale wijze ge
realiseerd.
Nadat het team het eerste seizoen min
of meer „voor spek en bonen" had mee>-
gedaan en ook het tweede seizoen
door te weinig ervaring geen succes
werd, is de derde honkbalcompetitie
van de Soeks op daverende wijze be
sloten.
Vermoedelijk behoeft VHC geen pro
motiewedstrijden te spelen zodat met
dit kampioenschap automatisch de eer
ste klasse rayon is bereikt. Naar de
coach ons mededeelde is dit succes
voor een groot deel te danken aan de
wintertraining, welke de Blauwkousen
hebben gehad, waarbij vooral de na
druk werd gelegd op het werpen en
slaan. Het resultaat hiervan heeft zich
in de afgelopen competitie duidelijk ge
manifesteerd, 5 VHC-ers hebben een
slaggemiddelde van plusminus 0.450
„Eigenlijk is dit veel te hoog voor de
ze klasse", aldus Leo Vonk. „Maar het
hoge teamslaggemiddelde is bepaald
doorslaggevend geweest. Mijn pupillen
zijn ontzettend vooruitgegaan en vooral
hun grote enthousiasme valt me steeds
weer op. Het volgende seizoen moeten
we nog wat losser gaan spelen en wat
zelfverzekerder zijn. Dan gaan we in
