Veel winkeliers staan
achter ,Lijnbaanplan'
K.W.F. collecte
weer op komst
Van Velumezand
naar Betume klei
Bloedafname-
avond in Irene
VAN DER KOLK VEENENDAAL N.V.
VAN DE POLLONEENS MET WETHOUDER
Geslaagd
VERKEERSDRUKTE BRENGT
WINKELCENTRUM OM ZEEP"
Financiën
Oorzaak van
boerderij brand
Ingen nog
een raadsel
MIST u uw
Gratis transport
na melkdiefstal
HORLOGERIE
VAN MANEN
Dank voor
vakantie
Ds. Muilwijk naar Opheusden
VAN WOUT BLAUWKOUS
VEENENDAAL - Veel winkeliers uit de Hoofdstraat te
Veenendaal staan achter het plan van de kunsthandelaar
P. W, M. van de Poll om de Hoofdstraat voor alle verkeer
te sluiten en er een uniek winkelcentrum voor deze streek
van te maken. Dit bleek uit de vele reacties die de vooruit
strevende winkelier heeft gekregen op zijn uitlatingen in
een interview vorige week in ons blad. Verder bleekdat
ook het kopend publiek reikhalzend uitziet naar drastische
veranderingen in de huidige situatie van Veenendaal als
koopcentrum van de streek. De heer Van de Poll toont
zich overigens verontwaardigd over het commentaar van
de wethouder van openbare werken van Veenendaal de
heer Ant. de Ruiter: „Hij dwingt mij hem van repliek te
dienenmeent hij.
VEENENDAAL
dagblad DE VALLEI
10550
11079
KELTUM
SOLA elite
Permanent FORD-show in showroom
-•
m
EENZIJDIG
SOLLICITATIE
DOOP
VOORZICHTIG
AAN DE SLAG
„Hier magge ze zeker wel kijke", ver
onderstelde Dikke Piet toen we met
z'n vieren een poosje gezeten hadden
op de publieke zitbank, schuin tegen
over het gele bejaardenhotel aan de
Kerke wijk. Het duurde even voordat
Piet de aandacht van ons, de andere
drie, te pakken had.
Hij liet z'n hand globaal in de richting
van het hippe gebouw beven. Het
stond daar met z'n oranje markiezen
een hoeveelheid levensvreugde uit te
stralen alsof het dienst deed als
jeugdherberg in plaats van als be-
j aardencentrum.
Piet had aan z'n gebaar niet genoeg
om het ons duidelijk te maken. We
zagen het niet zo gauw. Na enige
toelichting begrepen we wat hij op
het oog had. Een ijzeren staketsel
boven op het bouwwerk. Een anten
ne, daar viel niet aan te twijfelen.
Het had meer buiswerk overdwars dan
nodig om een eenvoudige radio te la
ten spelen. Daarom stelde Piet vast
dat er achter de gele muren televisie
kon worden gekeken. En niet maar
zo'n klein beetje ook, want naar de
afmetingen van het apparaat op het
dak gerekend, moest het heel wat
beeldbuizen aan de praat kunnen
houden.
„En nou vraag ik me toch af', zei
Piet, „waarom hier wel en die ouwe
minsen in de Klei niet."
Op dat moment hadden we hem volle
dig door. Piet gooide de zaak Reste
ren ter discussie. Hij verwachtte van
ons een antwoord op de vraag of
iemand die aan de avond van z'n le
ven is gekomen wel of niet naar de
televisie mag kijken. En of iemand
die vergeleken bij de mensen voor
wie hij of zij de verantwoording heeft
nog maar pas komt kijken het
recht heeft om te zeggen: „Nee, opa,
't is niet goed voor je, hier wordt
niet gekeken."
Kijken op zich kan geen kwaad, dach
ten we stuk voor stuk. Maar wat. Op
het journaal rustte geen enkele ver
denking. De Teleac ook niet. Pipo
haalde de onschuldigheid ook, hoewel
iemand opmerkte dat het ondanks al
les een overblijfsel was van het cir
cus, het „duvelse beestenspul", waar
we vroeger een straatje voor om
moesten lopen.
Ook vonden we dat het probleem voor
jongelui beslist anders ligt dan voor
ouden van dagen. Wat de laatste
soort betreft: er kan niks aan de op
voeding worden verprutst.
Nee, we konden met de beste wil van de
wereld de uitvinding niet in haar ge
heel afkeuren. Als er maar met over
leg gekeken wordt. En vooral in
groepsverband, want daar steekt de
een de ander aan. Zelfs bejaarden in
al hun bezadigdheden.
Volgens ons had de 80-jarige die eens
Bonanza heeft uitgedraaid, omdat er
na een kwartier nog geen enkele
comboy om zeep geholpen was, z'n
hartstochten te veel de vrije loop ge
laten. Zo'n gedrag past in de huiska
mer niet, laat staan in de rooksalon
van een bejaardentehuis.
Alles met mate. Praten en tv-kijken.
Een middagje conversatie kan soms
pikanter zijn dan een compleet week-
programma van de televisie.
„Och", zei één van ons, toen we al
overeind gekraakt waren om naar de
boterham toe te schuifelen, „van
ouwe mensen maken ze zo vaak
meubelstukken. Er worden hele rust
huizen smaakvol mee ingericht. Of
particuliere woonhuizen. Ik heb een
poosje bij m'n dochter in gezeten. Ik
mocht altijd loge bij de televisie zit
ten. De beste stoel. Recht voor de
kast. Op de goeie afstand voor de
ogen. Maar als-t-er visite kwam bleef
het ding an. „Want" zeiden ze dan,
„opa kijkt toch zo graag." Maar dat
was 't niet. Ik mocht niet meepra
ten. Ik moest kijken.
En als 't zo is kun je beter in een be
jaardentehuis zitten. Zonder televisie.
Wout Blauwkous
RHENEN De afdeling Rhenen van
het Nederlandsche Roode Kruis organi
seert op dinsdag 5 september in ge
bouw „Irene" weer een bloedplasma-
avond.
RHENEN De Rhenenaar E. P.
Baars, Kerkplein 30, is te Utrecht ge
slaagd voor het diploma boekhouden.
ADVERTENTIE
5?
Uit de reacties, die de heer Van de
Poll heeft gekregen op zijn „Lijn
baanplan" blijkt wel, dat vrijwel ie
dereen er de noodzaak van inziet dat
de Hoofdstraat in Veenendaal zo gauw
mogelijk bevrijd wordt van de ver
keerschaos die er heerst tijdens de
weekends. Verschillende winkeliers
willen, evenals de heer Van de Poll,
meer zien gebeuren.
Zo zegt de heer B. Versteeg, eige
naar van een schoenhandel: „Het
plan van de heer Van de Poll is
prachtig, mits het geheel doorgevoerd
wordt. Met het afsluiten van de
Hoofdstraat voor alle verkeer alleen
bereikt men niets. Dat is te zien in
Ede. Daar hebben ze het verkeer ook
om het centrum heen geleid. Het ge
volg was, dat de winkelstraat er een
dode en saaie bedoening door is ge
worden". Volgens de heer Versteeg is
er dan ook maar een oplossing moge
lijk en dat is van de Hoofdstraat een
wandelwinkelcentrum te maken. „Ik
ben een groot voorstander van het
plan-Van de Poll voegt hij aan z'n
commentaar toe.
Ook de heer J. C. Alberti, eigenaar
van een confectie-zaak, deelt deze me
ning. Hij beweert altijd bereid te zijn
„bij te dokken" als men met de uit
voering van het plan in financiële
moeilijkheden zou geraken. Hij ziet
het plan niet zo zeer als noodzaak,
maar wel degelijk als vooruitgang:
„Actie brengt leven" zegt hij.
De heer C. van Hardeveld, boek
handelaar zet het wel als noodzaak,
dat er met het winkelcentrum iets
moet gaan gebeuren, wil het zijn
waarde behouden al is hij wat gema
tigder: „Ik ben bang dat vele instan
ties een dergelijk plan zouden tegen
houden, zodat het, als de gemeente
raad zou besluiten tot actie over te
gaan, het nog heel wat jaartjes zou
duren voor het verwezenlijkt zou kun
nen worden". De heer Van Harde
veld vindt het dan ook niet zo nood
zakelijk direct tot actie over te gaan.
Wel is hii van mening, dat het beter
zou zijn geweest als men de Rondweg
meteen had doorgetrokken. „Vooral
het stuk Bergweg - hotel La Mon-
tagne. Dan waren we dat verkeer al
voor een groot gedeelte kwijt. Maar
houd me ten goede. Ik ben maar een
leek", aldus de heer Van Hardeveld.
De heer H. van Schuppen, eigenaar
van een confectie-zaak, zegt: „Een
mooi plan. Maar wie betaalt het?" Hij
is wel van mening dat er vlug iets ge
daan moet worden aan het parkeer
probleem in de Hoofdstraat. „Er is
het meest behoefte aan een goede par
keergelegenheid".
Een andere eigenaar van een con
fectie-zaak is de heer C. Diepeveen.
Hij ziet het plan van de heer Van de
Poll niet als de enig mogelijke oplos
sing. Volgens hem is er ook wel iets
anders te bedenken. Wel meent hij:
„We zullen activiteiten moeten ont
wikkelen om de mensen in Veenen
daal te houden en naar Veenendaal te
brengen".
De heer Van de Poll zit intussen
niet stil. Samen met de heer J. Hui-
bers, die een zaak in elektrische ar
tikelen drijft, verzamelt hij zoveel
mogelijk mensen om zich heen, die
het volledig met hem eens zijn. De
twee Veenendaalse zakenmensen
verzamelen handtekeningen en zul
len waarschijnlijk binnenkort een
actie beginnen om van Veenendaal
weer een streekcentrum te maken.
„We denken wel dat we dat nog
zijn, maar we teren in werkelijk-
hei nog op de roem van 1948", vol
gens de besnorde Veenendaler.
De heer Van de Poll zegt bijzonder
verontwaardigd te zijn over het com
mentaar van Ant. de Ruiter, wet
houder van openbare werken, op zijn
plan: „Hij dwingt mij hem van re
pliek te dienen", zegt de kunst- en an
tiekhandelaar.
De heer Van de Poll blijkt op drie
INGEN De oorzaak van de
brand, die de kapitale boerderij „Juf
fershof" in Ingen grotendeels in de as
legde, is nog niet vastgesteld. Giste
ren deelde de rijkspolitie van de groep
Lienden mee, dat het onderzoek nog
in volle gang is en dat er nog geen en
kel aanknopingspunt is gevonden.
De politie heeft wel enkele mogelij
ke oorzaken onderzocht. Het gerucht
dat de brand ontstaan zou zijn door
dat een buurjongen van de Juffershof
een vuurtje zou hebben gestookt en
dat hardnekkig in Ingen en omgeving
circuleerde werd door de politie geka
rakteriseerd als „volkomen uit de
lucht gegrepen".
punten regelrecht tegenover de wet
houder te staan. „Mijnheer De Rui
ter zei: „We moeten voorzichtig
zijn"; Waarvoor? vraagt de heer Van
de Poll zich af: „Voor de kinderen
die onder een tientons vrachtwagen
kunnen komen? Dat kan hier heel ge
makkelijk gebeuren met een voor een
winkelstraat bijzondere verkeerssitua
tie". De veelbesproken winkelier uit
de Hoofdstraat voegt er quasi laco
niek aan toe, dat men altijd nog de
put kan dempen als het kalf verdron
ken is.
Dan windt hij zich ook op over de
uitlating van de heer De Ruiter:
„Veenendaal is nog geen Rotterdam".
Dat zal het volgens hem nooit worden
ook: „Maar als Rotterdam na de be
vrijding de puinhopen had laten lig
gen zou de stad nu nooit kunnen zeg
gen: „Ik ben 's werelds grootste ha
ven". En dat heeft miljarden ge
kost". Hiermee belandt hij direct bij
het derde punt. De heer De Ruiter be
schreef zijn plan als een miljoenen
project. De heer Van de Poll over
weegt ernstig zijn woorden en komt
dan tot de felle conclusie: „Het nieu
we raadhuis komt er voor 25.000 be
woners, omdat de behuizing van ver
schillende gemeentelijke instellingen
antiek is en niet aangepast aan de
huidige, dus moderne eisen van effi
ciency en leefbaarheid. Dit is nodig,
maar dit heeft toch ook 4,8 miljoen
gekost.
Men heeft hier zo te zien niet ge
zegd: „We moeten voorzichtig zijn.
We zijn nog geen Rotterdam en dit
gaat miljoenen kosten!"
Volgens de heer Van de Poll wordt
er nu een zaak aan de orde gesteld
die voor duizenden mensen, zowel pu
bliek als winkeliers, een enorme ver
betering zou betekenen; waarbij Vee
nendaal als koopcentrum in het mid
delpunt van de belangstelling zou ko
men te staan wat bijvoorbeeld voor
industrie en toerisme belangrijk zou
zijn. „En juist nu moeten we voor
zichtig zijn", zucht de heer Van de
Poll, terwijl hij met z'n armen een
wanhopig gebaar maakt.
Een wethouder kan volgens de heer
Van de Poll geen bezwaar hebben te
gen de vooruitgang van z'n gemeente.
Het kost in het begin wat, al is het
volgens hem niet veel, bovendien
komt alles weer terug, als de gemeen
te in het middelpunt van de belang
stelling staat. „Trouwens", vervolgt
de heer Van de Poll, „als we de si
tuatie laten zoals zij nu is, zal de
Hoofdstraat binnen enkele jaren de
verkeersdrukte niet meer kunnen ver
werken. Dat heeft de hoofdinspecteur
van politie zelf gezegd. Dan moet er
dus extra politie-personeel komen, ex
tra stoplichten, wegverbreding, zoals
bijvoorbeeld de flesse-hals, enz."
De heer Van de Poll blijft bij zijn
plan wat er ook van gezegd wordt. En
hij wordt aangemoedigd, niet alleen
door winkeliers, maar ook door het
winkelend publiek: Dit geeft de jonge
zakenman moed om verder te gaan.
Handtekeningen verzamelen van win
keliers uit de Hoofdstraat. Misschien
wel een actie met ze beginnen. Hoe
het ook zij, hij zal alles doen om
Veenendaal vooruit te helpen. Koste
wat het kost, en deze zin is zowel let
terlijk als figuurlijk bedoeld. Met hem
werkt, al even enthousiast als hij, de
heer J. Huibers.
De winkelsluiting van de woensdag
middag, die velen graag verplaatst
zouden zien naar de maandagmorgen,
is een beetje op de achtergrond ge
raakt. Het voornaamste is nu: „Vee
nendaal weer net als vroeger: HET
koopcentrum van de streek" te ma
ken.
Geboren: Leonique, d.v. C. Caron en
J. Lok; Jan, z.v. J. v.d. Meent en C.
H. Anbeek; Anna Maria, d.v. J. N. Mo
lenboek en C. Bastmeijer; Christina Gijs-
bertdiena, d.v. H. Stuivenberg en M. E.
v.d. Dikkenberg; Aart, z.v H. Nap en
H. v. Ruler; Allard Jan, z.v. A. J. Fled-
derus en M. Kappers; Johannes H., z.v.
J. W. Bargeman en G. de Vuijst; Sari-
ta Amelia, d.v. H. H. Lemmens en G.
Bruijn; André, z.v. E. v. Roekei en A.
v.d. Vendel; Adriaan, z.v. J. Tollenaar
en .J Huiting; Marcel, z.v. C. v. Wijk
en D. M. Hilger.
Ondertrouwd: R. v. Ginkel en A. Ja-
cobsen; H. Dekker en J. C. P. v. Oost;
A. R. Cornelissen en H. C. v. Eden;
W. J. A. Boers en C. L. v. Beek; J.
Schuuring en J. H. Septer; N. Pitlo en
.H W. v.d. Meiden; H. v. Kesteren en
G. de Man.
Getrouwd: W. v. Harten en A. Oorlog;
C. Diepeveen en A. Oskamp; J. v. Bar-
neveld en L. Hardeman; E. v.d. Vliert
en E. C. de Koning; W. v. Willigen en
C. A. Sukkel; G. J. Westerink en C. M.
R. v.d. Scheur; J. v.d. Horst en M. A.
W. Dicker; J. v. Leeuwen en H de Kie-
vid; D. J. Budding en M. L. Spijker; J.
Schoeman en G. Brouwer; E. Vlastuin
en A. I. S. v.d. Hul; A. Muller en M. E.
Grijs; E. Schoeman en P. Vink; D. de
Man en M. P. v.d. Poel.
Overleden: Hendrik Loedeman, 68 jr.;
Sara Cornelia Overeem, 81 jaar; Beatrix
Anna Hardeman, 84 jaar; Cornelia Mar-
ta Gaasbeek, 89 jaar; Trijntje v. d.
Geest, 76 jaar, wed. v. J. Hart; Willem
Weijland 71 jaar, echtg. v. G. Roks.
Bel:
tot 17.30 u.
van 17.30
19.30
Zaterdags
16.30—17.30
uur
VEENENDAAL De politie is druk
geweest om de twee jeugdige Duitsers,
die in de nacht van woensdag op don
derdag op de Nieuweweg aangetroffen
werden thuis te brengen. De ene had
een lege melkfles bij zich, de andere
een volle. Beide flessen waren vol
gestolen.
De jongelui, twee vrienden van 16 en
17 jaar uit het plaatsje Grosz Bottwar,
waren met vakantie op de „Batterij
en". In de loop van donderdag zijn ze
door de Veenendaalse politie naar de
grens gebracht en overgegeven aan de
Duitse politie.
Hoe het zij, de jongens komen op een
goedkope manier thuis, want dat ze in
Duitsland een veroordeling zullen krij
gen, gelooft de politie niet. Maar het
recht moet nu eenrrtaal zijn loop heb
ben, ook bij een diefstal van twee fles
sen melk.
plee!"
en staal
ADVERTENTIE
HOOGSTRAAT 28
VEENENDAAL
VEENENDAAL Een van de chro
nisch zieke dames die in de afgelopen
week op initiatief van het Veenendaalse
comité een week vakantie doorbracht
in „de WJje Werelt" te Otterlo was zo
verrukt over alles wat zy daar beleefd
heeft dat zij haar indrukken en dank
op r\jm stelde en ons ter plaatsing toe
zond.
We zijn weer prettig uit geweest
Met velen bij elkaar
Dat doen we voor zover ik weet
Al voor het vijfde jaar.
Wat hadden we een prachtig weer
(Al hadden we geen prachtig weer)
En heerlijke natuur.
We doen hier nieuwe krachten op
Geloof dat maar secuur.
Genieten doen we hier volop
En voelen ons zo vrij.
Maar wat een ieder jammer vindt?
't Gaat veel te vlug voorbij.
Er wordt zo goed voor ons gezorgd
Wij lijden geen gebrek
Dus dat we zeer tevreden zijn
Hoor je in elk gesprek.
Ook voor het heerlijk eten steeds
Volop, van dag tot dag
Vind ik, dat hij die daarvoor zorgt
Ook niet vergeten mag
We eten, drinken, snoepen maar
En worden we wat dik
Daar trekken we ons niets van aan
Ja zelfs geen ogenblik.
Eén keer ben ik niet meegegaan
Toen gingen and'ren voor.
Die 't harder nodig hadden, dus
Daaraan gaf men gehoor.
Maar, nu ik er weer bij mag zijn
Ben ik weer dubbel blij.
En 'k roep het graag aan d'and'ren toe
Verheugt U ook met mij!
Nu is die week weer haast ten end
En gaan we weer naar huis.
Dus wens ik allen die hier zijn
Weer graag toe: veilig thuis.
P.S. Maar ach, wat was ik nu toch dom
'k Vergat nog het bestuur.
En die omringden ons zo trouw
Met zorg van uur tot uur.
En 't Rode Kruis was ook paraat
Met kundig personeel.
De dames en de heren ook
Wat deden die toch veel
Wat was de wereld daar toch wijd
Daarvan had niemand onzer spijt.
Een patiënt.
Mevr. Blankespoor
Brinkersteeg
Veenendaal
ADVERTENTIE
Kerkewijk 128
Veenendaal
Telefoon
(08385)12244
De afdeling Veenendaal van het Koningin Wilhelmina Fonds voor de kanker
bestrijding is gedurende de laatste dagen weer druk in de weer geweest om de
ophanden zijnde jaarlijkse collecte voor te bereiden. Wederom liggen thans op
het secretariaat grote pakketten lijsten gereed om aan de collectanten te worden
overhandigd. De actie wordt evenals in andere jaren weer groots opgezet.
Het bestuur van de afdeling Vee
nendaal van het KWF is zich terdege
van het grote belang van de doelstel
ling van de strijd tegen de kanker be
wust en laat niets na om ook ditmaal
weer alles op alles te zetten om tot
zeer redelijke resultaten te komen. De
collecte, die per intekenlijst wer huig
aan-huis zal worden gehouden, vindt
plaats in de periode van 28 augustus
tot en met 10 september.
Dr. Rijlaarsdam, de voorzitter van
de afdeling Veenendaal, is overigens
zeer tevreden. De vorig jaar gehou
den ledenwerving in samenspel met
de diverse verenigingen in Veenen
daal, heeft tot een zeer positief resul
taat geleid en ook de verleden jaar
gehouden huis-aan-huis-collecte liet de
curve omhoog lopen. Ook nu weer
hoopt men aan het hoofdbestuur van
het KWF na afloop van de collecte
een bedrag aan te kunnen bieden, dat
hoger is dan dat van verleden jaar.
De Veenendaalse bevolking is vooral
op dit gebied zeer meelevend en laat
dit via de collecte steeds weer duide
lijk blijken.
Er is dan ook voor het onderzoek in
de bestrijding van de zo gevreesde
ziekte veel geld nodig. Op diverse on
derzoekcentra in de wereld en zeker
ook in Nederland kamp men frequent
met een tekort aan geld. Stap voor
stap maakt men positieve vorderin
gen, maar de moeilijkheden die nog
overwonnen moeten worden zijn nog
legio.
Nog steeds tast men op diverse ge
bieden in het duister, maar, zoals be
kend, is men op de goede weg. Deze
collecte ten behoeve van het Koningin
Wilhelmina Fonds, die men zoveel
mogelijk tracht te houden rond de
verjaardag van wijlen Koningin Wil
helmina, verkrijgt in Nederland een
steeds groter wordende populariteit en
ook in Veenendaal blijft men niet
achter. Integendeel, Veenendaal slaat
op de lijsten, die elk jaar na de col
lectes door het hoofdbestuur worden
uitgegeven, geen slecht figuur. Hoof
delijk omgeslagen prijkt Veenendaal
zelfs op een der bovenste plaatsen.
Het bestuur van de afdeling Veenen
daal beveelt de komende collecte bij
de bevolking dan ook zeer warm aan
en zal geen moeite sparen om van
succes verzekerd te zijn. Het eindre
sultaat zal overigens liggen aan de
Veenendaalse bevolking, die door haar
goedgeefsheid de onderzoekingen naar
de genezing van de kanker daadwerke
lijk kan ondersteunen.m
M
i
GARDEREN/OPHEUSDEN Op 8 oktober zal de vacature in de
hervormde kerk te Opheusden, die ontstaan is door het vertrek van ds. J.
Catsburg naar St. Maartensdijk in Zeeland weer vervuld worden. Op die
datum zal namelijk de beroepen predikant, ds. A. Muilwijk uit Garderen
intrede doen. Aan een vrij korte periode van vacant zijn zal dan weer, nog
voor het eigenlijke winterwerk goed op gang gekomen is, een eind komen.
Juist met het oog op dat winterwerk heeft ds. Muilwijk gemeend reeds be
gin oktober naar Opheusden te vertrekken. Hij vindt het juister om het
winterwerk in Opheusden direct zelf ter hand te nemen en het in Garderen
meteen door zijn waarnemer te laten doen, zodat er geen sprake zal zijn
van een tweemaal overdragen van die werkzaamheden.
Ds. A. Muilwijk werd op 1 mei
1928 geboren in Ameide (ZH). Hij
bezocht eerst de ULO te Dordrecht
en daarna het christelijk lyceum in
Gorinchem. Vanaf 1952 studeerde
hij theologie aan de Rijksuniversi
teit te Utrecht. Van februari tot
september 1958 was hij als leervi-
caris werkzaam in de gemeente
van ds. Boer in Lunteren. Zijn ker
kelijk examen legde hij af onder
supervisie van prof. A. A. van Ru
ler en nadat hij zijn verplichte tijd
op „Kerk en Wereld" in Drieber
gen had doorgebracht werd hij in
1959 bevestigd als predikant in de
hervormde gemeente van Rand
wijk, welke plaats hij op 5 mei 1963
verwisselde voor die van Garderen.
Ds. Muilwijk is getrouwd en vader
van drie kinderen, twee jongens en
één meisje.
Ds. Muilwijk is lid van de „Gere
formeerde bond tot verbreiding der
waarheid in de Nederlandse her
vormde (gereformeerde) kerk."
„Ik behoor niet tot de 35 (de groep
Graafland c.s.), maar sta in deze
kwestie achter het hoofdbestuur
van de bond," vertelde hij als ant
woord op een vraag welke positie
hij binnen de gereformeerde bond
inneemt.
„Ik heb geen buitengewone roe
ping gehad om predikant te wor
den. Het is meer een kwestie van
een begeerte van jongsaf aan, die
naar mijn diepste overtuiging door
God zelf bevestigd is. Ik vind het
het mooiste werk dat je kunt doen,
het pastoraal bezig zijn in bijvoor
beeld huisbezoek en jeugdwerk,"
vertelde ds. Muilwijk.
De gemeente van ds. Muilwijk in
Garderen is vrij groot. In totaal
zijn er 3500 leden en doopleden, ver
deeld over de verschillende kerk
dorpen Garderen, Speuld, Beek,
Meerveld en Stroe. Die uitgestrekt
heid brengt mee, dat ds. Muilwijk
per jaar ongeveer 30.000 km in de
auto aflegt.
Onder zijn „bewind" is een in
wendige restauratie van de her
vormde kerk in Garderen tot stand
gekomen. „Toen ik hier kwam, wa
ren er al plannen, maar men had
nog geen geld. We hebben toen een
verjaardagsfonds ingesteld en dat
heeft in 2Vt jaar ruim f 50.000,op
gebracht. Alle leden boven de 16
jaar krijgen met hun verjaardag
een reproduktie van een van de 6
tekeningen van plekjes uit de om
geving van Gapderen, die speciaal
voor dat doel vervaardigd zijn. Ie
dere maand wordt de opbrengst,
die telkens tussen de f 500 en f 600
bedraagt, hier in de pastorie ge
teld. De totale kosten van de res
tauratie hebben 110.000,- bedragen."
gen."
Het kerkbezoek in Garderen is
goed: de ochtenddiensten worden
regelmatig door ongeveer 700 men
sen bezocht en de middagdiensten
doen er niet veel voor onder. In de
tijd van ds. Muilwijk is ook een be
gin gemaakt met avonddiensten in
Stroe.
Het jeugdwerk bestaat, wat ds.
Muilwijk betreft, voornamelijk uit
catechisatie. „Oorspronkelijk werd
die alleen in Garderen gegeven,
maar ik ben begonnen met het uit
breiden van het aantal uren en het
geven van catechisaties in andere
plaatsen. De groepen worden daar
door minder groot en aan het be
zwaar van de ouders om de kinde
ren gedurende de avonduren over
de donkere (zand)-wegen naar Gar
deren te laten komen is tegemoet
gekomen," aldus ds. Muilwijk.
De J.V. in Stroe, die ter ziele was
toen ds. Muilwijk in Garderen
kwam is ook weer opgericht. Er is
een bloeiende lidmatenkring, be
jaardenmiddagen worden georgani
seerd en vijf maal per jaar worden
er voor de lidmatenkring predikan
ten uitgenodigd om te komen spre
ken op een werkdag. Deze diensten
worden door ongeveer 250 mensen
bezocht. Er was al een zendings
commissie toen ds. Muilwijk
kwam, maar sinds enkele jaren
worden er ook zendingsmiddagen
belegd, die zeer goed bezocht wor
den.
„Waarom ik het beroep naar Op
heusden aangenomen heb? Die
vraag hoop ik te beantwoorden tij
dens mijn intreepreek, dat lijkt me
aardiger," zei ds. Muilwijk bij het
afscheid.
In „Om Sions Wil", het orgaan van
de classis Amersfoort van de Christ,
geref. kerken, waar ook de gemeen
ten in Veenendaal onder vallen,
staat ook altijd nieuws over de ge
meente Eemdijk. Onder het kopje
„Kort contact" volgen enkele mede
delingen van de kerkeraad van deze
(vacantie) gemeente. Daaronder
staat tussen haakjes „Papier
aan één zijde beschrijven s.v.p.'.
Zou de plaatselijke boekhandel een
deel van zijn winst op schrijfpapier
aan de kerk beloofd hebben
Er tvas eens een gemeente vacant
ging het verhaal. Een van de kerke-
raadsleden van die gemeente was
benieuwd welke soort van predi
kant de gemeente wel zou wensen.
Hij nam een zelfgeschreven brief
mee naar de vergadering van de be
roepingscommissie en las die daar
door, alsof hij die ontvangen had
van iemand die voor het beroep in
aanmerking wilde komen.
De inhoud van de brief was:
Broeders en zusters,
Nu ik heb gehoorddat uw gemeen
te een predikant nodig heeft, zou ik
wel graag in aanmerking komen. Ik
heb enige kwaliteiten, waarvan ik
veronderstel, dat u deze kunt waar
deren. Ik kreeg namelijk de genade
met kracht van overtuiging te kun
nen spreken en had enige resultaten
met wat ik op schrift stelde. Er zijn
er die zeggen, dat ik goed kan orga
niseren. Inderdaad gaf ik vaste lei
ding in de meeste plaatsen tvaar ik
heb gestaan. Er zijn er evenwel ook,
die bezwaren tegen mij hebben. Ik
ben reeds over de vijftig. Nergens
diende ik een gemeente langer dan
drie jaar achtereen. Enkele daarvan
heb ik moeten verlaten, nadat ik er
onrust had veroorzaakt. Ik moet toe
geven, dat ik drie of viermaal in de
gevangenis heb gezeten, overigens
niet omdat ik iets werkelijk ver
keerds deed. Mijn gezondheid laat
te wensen over, al komt er dan toch
een heleboel werk uit mijn handen.
Ik heb nogal eens handenarbeid
moeten verrichten om in mijn le
vensonderhoud te voorzien. Ik munt
administratief bepaald niet uit. Ik
sta er zelfs om bekend, dat ik wel
eens vergeet wie ik gedoopt heb. Niet
temin, als ik u van dienst kan zijn
zal ik mijn best doen voor uw ge
meente, zelfs al moest ik opnieuw
met de handen arbeiden om rond te
kunnen komen."
Het kerkeraadslid las deze brief
en vroeg of men ook aandacht aan
deze gegadigde wilde besteden. Daad-
op kreeg hij te horen, dat men zich
niet bezig kon houden met een zieke
lijke, ruziemakende, onruststokende
en vergeetachtige ex-delinquent. Om
de waarheid te zeggen voelde men
zich wat gegriefd, alleen al door het
feit dat zo'n sollicitant was genoemd.
Toch informeerde men naar zijn
naam. Het antwoord was: de apostel
Paulus.
gelezen in een kerkbode)
De aanstaande doop van prins
Willem-Alexander is voor ds. M.
Groenenberg aanleiding geweest om
er in „Hervormd Utrecht" een be-
schouwinkje aan te wijden. Hij zegt
o.a.:
„We weten het dus: op 2 septem
ber zal in de Jacobskerk in Den
Haag het prinsje worden gedoopt.
Op een zaterdag. Het zal wel niet an
ders kunnen. Maar eigenlijk zou ik
het 't mooiste vinden, dat het prinsje
gedoopt werd op een gewone zondag
morgen in een gewone doopdienst,
met nog andere dopelingen.
Niet alleen omdat het meer past
in de stijl van 1967. In 1938 vonden
we het gewoon, dat de Koninklijke
familie per gouden koets naar de
kerk reed, waarin prinses Beatrix
gedoopt werd.
Nu voelen de mensen dat heel an
ders aan. Maar ook vanuit de ge
beurtenis zelf gezien lijkt het ons
juister. Bij de doop hoort een bijzon
dere eenvoud. Een gewoon mensen
kind, in zonde ontvangen en gebo
ren, wordt gedoopt. Het doet er niet
toe of het een prinsje is of een woon
wagenkind. De ouders van het woon
wagenkind zullen trachten er ge
woon uit te zien, de ouders van het
prinsje ook. Geen geschitter en ge
schutter. Geen kerk gevuld met men
sen met grote titels en namen maar
gewoon met de gemeente van Jezus
Christus in wier midden de doop
wordt bediend. Geen gebeurtenis
waarbij een nieuw accent gegeven
wordt aan vorstelijke glorie. Doop is
het afleggen van alle glorie. „De
doop als ondergang en besprenging
met het water wijst ons aan. dat we
allen zondig en boos zijn, gelijk onze
Heiland zegt: Tenzij iemand gebo
ren wordt uit water en Geest kan hij
het Koninkrijk Gods niet binnen
gaan" (Doopformulier).
Ik vermoed, ik hoop althans, dat 't
kroonprinselijk paar dit alles ook
heeft overwogen. Ik zou het op prijs
hebben gesteld, als het daarvan bij
de aankondiging ook had doen
blijken. Het had de sfeer zoveel zui
verder gemaakt en dat is in 1967 ker
kelijk en sociaal zo belangrijk.
Dat men het toch niet op zondag
morgen doet, is wel te motiveren.
Als het maar ënigsziris bekend werd,
dat bij een gewone doopdienst ook
het prinsje gedoopt zou worden, dan
zou niet de gemeente, maar de me
nigte er zijn, die nieuwsgierig toe
stroomde om dit schouwspel mee te
maken.
Ik begrijp dus, dat men tenslotte
alles overwogen hebbend, tot de con
clusie is gekomen: het moet maar op
deze wijze. Maar ik zal op de mor
gen van de tweede september in de
Jacobskerk de andere dopelingen
missen, die er altijd in een gewone
doopdienst zijn. Ik zal ook de ge
meente missen en de menigte aan
wezig zien. Maar ik hoop wel, dat al
les eenvoudig zal zijn: geen gouden
koets, geen „luister". Wel feestelijk.
Dat spreekt vanzelf."
Bij wijze van een vriendelijke
waarschuwing schrijft ds. S. P. van
Assenbergh in het hervormde
Veens kerkblad over hetgeen men
bij een ziekbed in acht moet nemen.
Het is hem namelijk steeds weer
opgevallen, dat er vooral bij ernstig
zieken veel wordt gepraat. Men
is dan de gedachte toegedaan dat
de ziekt- er zo slecht aan toe is of
geestelijk zo ver is weggezakt dat
men best aan de dominee of wie dan
ook die binnenkomt kan vertellen
wat de zieke eens zou kunnen man
keren.
Ds. Van Assenbergh maant z'n le
zers voorzichtig te zijn in een zie
kenkamer. Hij heeft het in zijn vori
ge gemeente meegemaakt dat een
oude moeder op het gezicht bewus
teloos leek. Maar op zekere morgen
vroeg ze aan haar dochter „Wat
zei je gisteren? Heb ik kanker?" en
meteen begon ze heel erg te huilen.
Daarom, gesprekken over de ziek
te van de zieken, buiten de zieken
kamer, aldus ds. Van Assenbergh.
Hij geeft dit advies met liefde, om
dat hij meent dat men anders
zonder dat men het zo bedoelt de
zieke meer laat lijden dan nodig is.
Wel heeft de predikant een open
oog voor de belangrijke zaak van
het inlichten van de zieke over zijn
toestand. Volgens hem heeft een
zieke er recht op om te weten dat
hij ongeneeslijk ziek is, maar hij ad
viseert hiervoor de arts en de pre
dikant in vertrouwen te nemen. Ds.
Van Assenbergh meent dat een eer
lijk predikant echt niet de ernst van
leven en sterven aan een ernstig
zieke zal onthouden.
De hervormde jeugdraad te Vee
nendaal heeft zich reeds gebogen
over een programma voor de ko
mende winter. Aan enkele punten
werd reeds vaste vorm gegeven,
o.a. een kerstavond op 16 decem
ber met o.a. medewerking van het
koor „Crescendo" uit Urk.
Toch heeft de jeugdraad nog niet
de hele winter „vol" gezet. Men
wil namelijk wat overlaten voor de
jeugdige leden van de vele vereni
gingen. Deze krijgen de kans om de
jeugdraad voorstellen en suggesties
te doen voor bepaalde activiteiten.
Te zijner tijd hoopt men ook nog
een vergadering te houden met van
elke vereniging één afgevaardigde
om het programma te bespreken en
tevens de ideeën, die er in de ver
schillende verenigingen leven sa
men door te praten.
