)3Het paradijs is verdwenen
Hennie v. Leeuwen
was in Amerika bij
Indianen op bezoek
ÏB
DENK ER EENS OVER NA
m+m\
Zegen
Steen
Kunstgras
Nederlander in
departement
Wereldraad
DAMMEN
i m i
yyrk
SCHAKEN
m
m
tm
m
mm:
BRIDGE
KRUISWOORDRAADSEL
Revisie gevraagd
van proees tegen
heksen
CENK OVERAL EN ALTIJD WEER
AAN HET KIND IN HET VERKEER
E
Oplossing
door H. KRAMER
8
té 44
11
A 1'
iè
ill
1
m. S 1
OPLOSSING
door H. W. FILARSKI
OPLOSSING
fl. van Doorn
haalt nog brood
uit Griftwater
VEENENDAAL Elke avond
stapt hij in zijn boot om zijn netten
te gaan uitzetten. Als hij wegvaart
wordt de avondstilte verstoord door
het pruttelende geluid van de buiten
boordmotor. De visboot, die veel op
een aak lijkt, glijdt door het rimpel
loze water van de Grift. Op de boot
staat de forse gestalte met grote kap
laarzen aan. Hij tuurt over het water
en geniet van de rust. Op dit moment
is hij, de enige beroepsvisser uit de
wijde omgeving van Veenendaal, H.
van Doorn, in z'n element. Al kan
hij niet meer volledig zijn dagelijks
brood met het vissen verdienen en
moest hij een nevenberoep kiezen,
toch zal hij dit romantische vak, dat
zijn grootvader al beoefende en dat
hij van zijn vader heeft geleerd nooit
de rug toekeren. Hij kan er niet bui
ten.
De grote man met z'n kleine snor
is altijd één met de natuur geweest.
Als hij in een stad komt voelt hij
zich bedreigd en krijgt hij het be
nauwd. Hij houdt van het water en
de vis. Hij weet alles van het leven
onder de waterspiegel te vertellen:
„Je moet als visser weten wat vis is
en wat vis doet. Daar kun je bij de
vangst van profiteren. I-k ken de trek
van de paling. Als ik bij eep vreemd
water kom en ik loop er eën uurtje
langs, kan ik zeggen of er veel of
weinig vis zit en waar de vis zit".
De heer Van Doorn heeft dan ook
een ervaring die van vader op zoon
is overgegaan. Toen hij zes jaar was
ging hij al met zijn vader mee op
visvangst. Hij lag dan vaak languit
voor op de boot en bestudeerde het
leven onder water: „Dat kon toen
nog, het water was toen nog helder.
Na de oorlog zijn de meeste sloten
teertonnen geworden", zegt Van
Doom met iets van spijt in z'n stem.
Die waterverontreiniging heeft hem
gedwongen een nevenberoep te kie
zen. De visvangst is te sterk terugge
lopen om er nog van te kunnen le
ven: „Vroeger was het gewoon als
we 900 pond paling in een nacht vin
gen. Nu ben ik blij als ik met 50
pond thuiskom 's morgens".
De achteruitgang van de visstand
is volgens Van Doorn niet alleen te
ruggelopen door de verontreiniging
van het water: „Er is ook veel min
der water dan vroeger. Het water
dat we nu hebben is misschien een
honderdste gedeelte van dat van vroe
ger". Maar de visser klaagt hier niet
over: „Algemeen belang gaat voor
individueel belang. De weilanden
brengen meer op bij een lage water
stand, dus moet het water zakken".
Maar de visserij heeft eronder te lij
den. En niet alleen de visstand gaat
achteruit. Ook de rest van de natuur
is niet meer zo als die vroeger was:
„Als ik vroeger klaar was met het
uitzetten van de netten stuurde ik de
boot naar de kant en ging dan lig
gend in het gras m'n boterham op
eten. Om me heen zongen dan de vo
gels. Overal zag je kieviten, kemp
hanen, tureluurs en grutto's. Maar
dat paradijs is verdwenen".
Ook in het vissen is veel verande
ring gekomen. Vroeger werkte men
bijvoorbeeld met de zegen; een net,
dat even breed was als de Grift. Op
beide oevers van de Grift liep dan
een man. Ze trokken het net tegen de
stroom op. „Deze manier van vissen
is al jaren voorbij. Nu werkt men
veel met fuiken en wargarens".
De heer Van Doorn vist in alle
jaargetijden. Ook 's winters: „Vroe
ger als de Grift dichtgevroren was
gingen we zo gauw het ijs hield aan
de slag. We gingen dan op de schaat
sen met een slee met bijlen en fui
ken naar de plaatsen waar zijsloten
in de Grift uitmondden. Daar hakten
we een gat in het ijs. De vis, die in
de ondiepe sloten weinig lucht kreeg
"trok naar het diepere water van de
Grift. Maar juist waar de Grift begon
hadden wij door het gat in het ijs
netten uitgezet. De vangst was dan
enorm. Een manshoge ton vol vis".
Het gebeurde wel, dat de fuiken wa
ren ondergevroren. Die werden dan
weer uit het ijs gehakt.
De werktijden van de beroepsvis
ser zijn nog dezelfde gebleven,
's Avonds worden de netten uitgezet
en 's morgens om ongeveer vijf uur
worden ze leeggehaald. Om tien uur
is men helemaal klaar. De gevangen
vis wordt nu nog hoofdzakelijk parti
culier verkocht. Vroeger ging dat an
ders: „In Veenendaal was toen nog
de visafslag; in het Gelderland. We
gingen ook naar de vismarkt in Arn
hem vrijdagsavond. Als we vrijdags
avonds van Arnhem terug kwamen,
moesten we snel de netten uitzetten
om de volgende dag vis te hebben
voor de afslag in Veenendaal".
Een beroepsvisser spreekt naar al
le waarschijnlijkheid vloeiend vissers
latijn. De heer Van Doorn houdt daar
echter niet zo van. Hij is een beschei
den man: „Sommige hengelaars spre
ken van snoeken van 20 of 25 pond.
De grootste snoek die ik in m'n lange
loopbaan heb gevangen was 14 pond
en 2 ons", vertelt hij. Die loopbaan
van de Veenendaalse visser is inder
daad lang. Zoals gezegd ging hij op
zijn zesde jaar al met z'n vader mee.
Nu is hij 57 en hij vist nog.
De heer Van Doorn kan een boek
schrijven over alles wat z'n groot-
de auto van Jacksonville, de plaats
die de afgelopen weken in het
nieuws kwam door de rassenonlus-
ten.
VEENENDAAL Hennie van
Leeuwen (26) ging dit jaar voor het
eerst met vakantie naar het buiten
land. De meesten zullen dan kalm
aan beginnen, met een trip naar
één van de buurlanden, Hennie
niet. ,,Als ik het toch doe, dan moet
het gelijk maar goed," schijnt hij
gedacht te hebben en als einddoel
van zijn vakantie zocht hij de Ame
rikaanse staat Florida uit. Vier we
ken heeft hij daar doorgebracht, te
midden van filmsterren en negers,
kokospalmen en exotische vissen.
Het is voor Hennie een onvergete
lijke vakantie geworden, waarbij hij
van de ene verbazing in de andere
viel. Amerika is heel anders dan
Nederland zegt hij: de armen ar
mer, de rijken rijkerde wegen lan
ger en de straten breder; de man
nen mannelijker en vrouwen... nee,
daar heeft hij zich niet over uitgela
ten. De enige (jonge) vrouw waar
hij over spreekt is Cobi Middelho
ven, zijn nichtje, die van goed Vee-
nendaals bloed is ook al spreekt
zij geen woord Nederlands.
Hennie bracht zijn vakantie door
bij een oom en tante de heer en me
vrouw H. Middelhoven-Huibers, die
een kleine twintig jaar geleden naar
Amerika emigreerden. Sindsdien zijn
deze mensen eenmaal terug in Vee-
nendaal geweest, nu zo'n vier jaar
geleden, maar Hennie was de eer
ste van zijn familie, die de verwan
ten in dat verre land ging opzoeken.
Slotopmerking van Hennie over zijn
reis:,, Deze reis heeft veel geld ge
kost, maar het was beslist de moei
te waard".
De familie Middelhoven woont in
Gainesville, ongeveer twee uur met
„We zijn een keer met de auto
door de negerwijk van Jacksonville
gereden", vertelt Hennie, „Voor we
de wijk binnengingen deden we eerst
alle raampjes dicht. Niemand durf
de naar links of rechts te kijken,
want dan was het zeker dat men
een steen door de ruit zou gooien. De
huizen, waarin die mensen wonen
zijn vreselijk armoedig, maar wel
staat er een grote auto voor de deur.
Het is volgens mij echter eigen
schuld, dat die negers het niet zo
goed hebben. Bij mijn oom in de bak
kerij werken er ook drie, maar er
is er maar één, die altijd komt. De
anderen komen alleen als ze zin heb
ben en ze hebben toch grote gezin
nen. In Holland denk je altijd, dat
het overdreven is, maar die mensen
zijn nog te onderontwikkeld om iets
belangrijks te kunnen doen.
Kleurentelevisie, in Amerika reeds
iets heel normaals, heeft met zo
veel indruk gemaakt op Hennie.
„Even sta je ervan te kijken, maar
al spoedig vind je het heel gewoon,
1 het went snel. De kleuren vond Hen
nie over het algemeen tamelijk na
tuurgetrouw.
„Amerika is Holland op een hoop
dingen voor", vertelde Hennie. „De
post wordt er met een auto bezorgd
en overal lang de weg staan brieven
bussen, waar de postbode bij kan,
zonder uit de auto te stappen. Aan
die bus is een vlag, en als die om
hoog staat, weet de postbode, dat er
brieven in zitten voor verzending,
die neemt hij dan weer mee. De
krant wordt er ook met een auto be
zorgd. Die bezorgers komen hun auto
niet uit, maar gooien de krant zo uit
het raam op het gras voor het huis.
Als het regent moet je er wel gauw
bij zijn, wil je nog iets aan je krant
hebben".
Het gras is volgens Hennie anders
dan in Nederland, veel taaier. „Ons
gewone gras groeit daar niet. Er
gens heb ik zelfs kunstgras gezien.
Het leek net echt. Pas toen ik er
aan gevoéld had geloofde ik dat het
kunst was. Als dat gras vuil is
wordt de tuinslang erop gezet om het
weer fris groen te maken.
Gedurende drie van de vier weken
heeft Hennie veel trips door Florida
gemaakt. Ondermeer bezocht hij
„Six Gun Territory"een stadje,
waar het oude wilde westen nage
bootst is. Hier worden bekende tele
visiefilms opgenomen, zoals Flip
per, Bonanza, Beverly Hills. Altijd
is daar een tv- of filmster aanwezig.
Hennie ontmoette er „Bud uit de
Flipperserie. Op een folder van het
„oude" stadje heeft hij zelfs een
handtekening van hem.
Op een dag bezocht Hennie Semi
nole, een reservaat van Okalee-india-
nen. „De voorouders van deze india
nen waren nog volkomen wild", ver
télt Hennie, „maar bij deze india
nen kun je rustig komen. Zij had
den dat zelfs graag, want je moest er
voor betalen. De indianen hadden
prachtige kleren aan en zij lieten
ook zien hoe zij deze maakten.
Die indianenreservaten blijken een
puur commerciële aangelegenheid te
zijn. Het voornaamste middel van
bestaan is het maken van souve
nirs, die „verschrikkelijk duur zijn",
zoals Hennie opmerkte. Het was niet
de enige maal, dat Hennie met in
dianenin aanraking kwam. Bij
zijn bezoek aan Six Gun Territo
ry" mocht hij zelfs met een „echt"
opperhoofd op de foto, omdat hij
van zover gekomen was om de show,
die daar dagelijks door een groep
indianen gegeven wordt, te zien.
Nog jarenlang zal Hennie terug
denken aan zijn eerste vakantie in
het buitenland. Vólkomen overbluft
door alles wat Amerika hem heeft la
ten zien was het maar moeilijk wen
nen voor hem toen de KLM hem
weer in Nederland had terugge
bracht, en hij zijn kantoorstoel in
Veenendaal weer innam. Die vlieg
reis alleen al was een belevenis
apart voor Hennie.
De terugreis maakte Hennie bela
den met cadeautjes voor zijn héle fa
milie. Voor zijn moeder bracht hij
een stenen vis mee, bezet met gla
zen kralen, waarbinnen een lamp
brandt. „Zoiets zie je in Nederland
niet", meende Hennie en daarin
heeft hij waarschijnlijk wél gelijk.
In ieder geval staat het Amerikaan
se stenen dier nu te „pronk" op het
dressoir in een Veenendaalse huiska
mer een brandende herinnering
aan Hennie's „vakantie van zijn le
ven".
De buitenboordmotor is afgezet. De
boot drijft langzaam door het rimpel
loze water. De heer Van Doorn con
troleert in de eenzaamheid van de on
gerepte natuur zijn netten op scheu
ren en vuil, voor hij ze uitzet.
vader, z'n vader en hij zelf op het
water hebben meegemaakt. Hij is
trouwens de laatste telg van de fami
lie, die dat boek kan schrijven, want
zijn zoon volgt hem niet op. „Er zit
geen toekomst en geen brood meer
in".
Als de heer Van Doorn te oud
wordt om te vissen zal de platte
schuit met de „doos in het midden",
waarin het water op hetzelfde peil
staat als in de Grift om de gevangen
vis levend te bewaren, nooit meer op
de Grift te zien zijn. Dan zal bij hui
ze Van Doorn nooit meer de lucht
van gerookte paling hangen. Het wa
terbassin in de schuur zal altijd droog
blijven en er zal nooit meer vis in
zwemmen. Dan zal weer een stukje
romantiek verloren zijn gegaan.
BONN Adam Leumer (54), tuin
man in Bamberg (Beieren), heeft bij
de rechtbank in zijn woonplaats revi
sie aangevraagd van de heksenpro
cessen die daar in de zeventiende
eeuw zijn gehouden.
Tussen 1625 en 1659 zijn er in Bam
berg zeshonderd vrouwen, mannen
en kinderen wegens hekserij op de
brandstapel terdood gebracht. Onder
hen waren twee burgemeesters, die
onder martelingen bekenden dat zij
door toverij hadden gezorgd voor
noodweer en builenpest, en enkele
pastoors die kinderen met „satans
namen" zouden hebben gedoopt.
Tuinman Leumer, die in zijn vrije
tijd de geschiedenis bestudeert, heeft
de rechtbank dikke dossiers over de
heksenprocessen voorgelegd. „Deze on
schuldig geëxecuteerden moeten in ere
worden hersteld."
De vice-president van de rechtbank,
dr. Georg Dotterweich, zegt: „De
moord op heksen is natuurlijk ver
jaard, maar eerherstel voor de slacht
offers is in beginsel mogelijk. Juri
disch is het echter een puzzel. Om te
beginnen moet worden uitgemaakt of
onze rechtbank wel bevoegd is om
vonnissen te herzien die drie eeuwen
geleden zijn geveld door de rechters
van het bisdom Bamberg."
HERAKLION De 35-jarige Neder
lander A. H. van den Heuvel is door het
centrale comité van de Wereldraad van
Kerken benoemd tot directeur van een
nieuw departement voor communicatie
van de Wereldraad en de afdeling ver
talingen. De heer Van den Heuvel wordt
tevens de officiële woordvoerder van de
Wereldraad en van de secretaris-gene
raal, dr. Eugene Carson Blake. Hij
wordt in zijn nieuwe functie lid van het
uit zeven personen bestaand secreta
riaat-generaal van de Wereldraad.
De heer Van den Heuvel (Nederlands
Hervormd) is na zijn theologische stu
die direct gaan werken in de oecumeni
sche beweging. Van 1958 tot 1960 was
hij secretaris van de oecumenische
jeugdraad te Utrecht. In 1960 kwam hij
in dienst van de Wereldraad van Ker
ken, als secretaris van het jeugddepar-
tement voor Europa en Zuid-Amerika.
in 1963 werd hij directeur van het jeugd-
departement van de Wereldraad. De
heer Van den Heuvel behoort tot de
jonge, kritisch ingestelde garde van de
Wereldraad. Zijn kritiek binnen de raad
richt zich vooral op het feit dat de
„kerkelijke oecumene" de tendens in
zich heeft om nieuwe experimenten van
minder belang te achten dan het ge
sprek op topniveau van de officiële ker
kelijke vertegenwoordigers.
EN VAN DE eigenschappen, die
een goed damspeler moet ontwik
kelen is „geduld". Alle aanvallen,
die ongemotiveerd vroeg worden
ingezet, zijn gedoemd tot de ondergang
te voeren. Vooral in die partijen, waarin
van een duidelijk krachtsverschil sprake
is tussen beide spelers komt het nog al
eens voor, dat de „sterkere" zijn geduld
verliest, als het niet snel genoeg naar
wens gaat.
Dat zijn de momenten, waarop dan
zo'n ongemotiveerde „aanval" wordt in
gezet en.... tot het tegengestelde voert
van wat men beoogt. „Houwdegen" Ba-
rls Dukel behoorde tot de spelers, die
men met succes tot dit soort aanvallen
kon verleiden. Een sprekend voorbeeld
•rvan is onderstaande partij
Wit: B. Dukel; Zwart Ir. De Descallard
(W.K. 1960 Ned.).
1. 34—29 20—25; 2. 40-34 14—20; 3. 45—40
20-24; 4 29X20 25x14 5. 32—28 1823; 6.
5045 Niet tactisch; de zwartspeler is
bekend om zijn voorkeur voor „afstands
gevechten". Daarom is 37—32 ver
kieslijker. 623x32; 7. 37x28 16—21; 8.
31—26 11—16; 9. 38—32 12—18; 10. 42—38
17—22; 11. 26x17 22x11; 12. 41—37 16—21; 13.
46—41 21—26; 14. 47—42 7—12; 15. 33—29 De
DE PESCALLARD
betere kansen. 359—13; 36. 28—22?
Wit» ongeduld komt hem duur te staan.
Alsnog was beter gewoon 31—27 of door
39—34 zwart tot een verklaring op zijn
linkervleugel te dwingen. 3710—14;
38. 41—37 14—20; 39. 33—28 8—12; 40. 38—32
12—17! Stopt hiermee elke aanvalskans
aan deze zijde, en begint de witte stel
ling geheel in te snoeren. 41. 43—38 3—8;
42. 36—31 8—12; 43. 31—26 2—8; (zie dia
gram). Het resultaat van wits „aanval;* is
een onhanteerbare stelling: 32—27 kar.
niet door (13—18) 22x2 (11—16) 2x30 en
(25x41!) Hetzelfde volgt na 45—40. Na
37—31 verliest (13—19). Onder deze druk
speelde wit; 44. 39—34?
Aan de lezers de opgave: Op welke
wijze forceerde zwart nu de winst van
een stuk?
witte opbouw forceert voortdurend tot
een verklaring, zoals hier. Zwart heeft
steeds alle gelegenheid zich hierop voor
te bereiden. 1518—22; !6. 28x17 11x22;
17. 39-33 22—27; 18. 32x21 26x17; 19. 44—39
20—24; 20. 29X20 15x24; 21. 37—32 10—15; 22.
41—37 17—21; 23. 33—28 21—26; 24. 38—33
14—20; 25. 43—38 1—7; 26. 49—43 7—11; 27.
DUKEL
1430 12—18; 28. 30x19 13x24; 29. 40—34
13; Zwart heeft een ideale verdedi-
Singspositie, waardoor wit weer moet reti
reren: 30. 37—31 26x37; 31. 32x41 4—9: 32.
42—37 5—10; 33. 34—30 20—25; 34. 30x19
13x24; 35. 37—31. Duidelijk bereidt wit
een doorstoot met 28—22 voor, die hier
echter volkomen zinloos is. Dat had wit
nog wel kunnen doen, voordat hij zijn
eigen korte vleugel verzwakte door
steeds het verdedigingspunt 24 aan te
vallen. Wellicht bood 36—31—27 tactisch
HOE BELANGRIJK positiespel ook
is, van hoeveel betekenis het ook is
om de openingen grondig te kennen, een
feit is dat nog altijd de meeste partijen
door tactische wendingen een al of niet
voortijdig einde vinden. In de schaak-
Ïeschledenis zijn vele voorbeelden te vin-
en van meesters, die zich speciaal toe
legden op dit soort tactische wendingen.
De grote Lasker en de Tsjechische groot
meester Duras hebben tal van partijen
op deze wijze gewonnen of op het nip
pertje gered.
Tot de grote tactici behoort ook de
Russische grootmeester David Bronstein.
In het kort geleden te Moskou gehouden
grootmeestertoernooi gelukte hem de
hieronder weergegeven overval.
Wit: BRONSTEIN. Zwart: GLIGORIC.
(Moskou 1967.)
Spaanse opening.
1. e2—e4, e7e5 2. Pgl—f3, Pb8—c6 3.
Lfl—b5, a7—a6 4. Lb5—a4, Pg8—f6 5. 0—0,
Lf8—e7 6. La4xc6
(De Steenwijkervariant. De naam is
ontleend aan de matchpartij Dr. Euwe
Kramer, die in 1940 te Steenwijk werd
gespeeld.)
6d7xc6 7. d2—d3, Pf6—d7 8.
Pbl—d2, 0—0 9. Pd2c4, f7—f6 10. Pf3—h4,
Pd7c5 11. Ph4—f5. Lc8xf5 12. e4xf5,
eg
(In de partij Scholl Portisch,
Amsterdam 1967, zette de zwartspeler
veel actiever voort met 12Dd7 13.
Dg4, b5.)
13. b2—b3, Dd8d5 14. Lel—b2
(De ontwikkeling van de loper naar b2
doet vreemd aan. Meer voor de hand lag
Le3 gevolgd door Dg4. In een partij
Zuidema Scholl, Amsterdam 1967,
kwam wit op deze wijze in het voor
deel.)
14€5—e4 15. Pc4e3, Dd5—f7 16.
d3d4, Pc5d7 17. Ddl—g4, c6—C5!
(Een pionoffer waarmee zwart zich
van het initiatief verzekert.)
18. Dg4xe4, c5xd4 19. Lb2xd4, C7—C6 20.
Tal—dl. Pd7c5 21. De4—g4, Le7—f8 22.
Pe3—C4. Ta8d8 23. Ld4—e3
(Langs een omweg is de loper toch
nog op het goede veld aangekomen.)
23b7—b5 24. Pc4d2, Td8—d5 25.
c2C4, Td5d8 26. c4xb5, c6xb5 27.
Pd2—f3. Td8d5, 28. Pf3—d4, Te8—e5 29.
Tdld—2, Df7d7 30. Tfl—Cl.
(In deze stelling sloeg de zwartspeler
een remise-aanbod van de tegenstander
af. Hij deed dat om twee redenen: zwart
oefende een sterke druk uit en voorts
bevond Bronstein zich in grote tijd
nood.)
30b5—b4 31. h2—h3, Pc5—«4 32.
Td2c2!, Td5xd4? (Hij loopt in de
val.)
33. Tc2c7, Dd7—d5?
(Alleen het tactische 33Pc3ü 34.
Txd7, Txg4 35. hxg4, Pe2t bood kans op
redding.)
34. Le3xd4, Dd5xd4
De opgave van de week: hoe won wit
vanuit de diagramstelling. Als U het kan
vinden steekt er ook in U een Bronstein.
Mocht U het niet kunnen vinden sla er
dan de rubriek van de volgende week
op na.
De stand:
Wit: (Baba Sy) 26, 27, 30, 33, 34, 39, 40,
48 (8 st.) Zwart: (Verpoest) 4, 6, 9, 15, 16,
18, 19, 23 (8 st.).
Er volgde: 26—21!! Een prachtige „stille
zet". Er dreigt 33—28 (23x32) 27x38 (16x27)
38—32 (27x38) 39—33! dam. Door dezelfde
combinatie, doch met doorbraak wordt
(9—14) belet. Dus gedwongen is( (9—13) en
met 21—17 is een strategisch gewonnen
positie veroverd. Er volgde nog: (15—20)
48—42 (20—24) 40—35 (4—9) 42—38 (23—28)
33x22 (18—23) 30—25 (9—14) 34—30 (24—29)
39—33! en zwart gaf op!
GLIGORIC
W
to
wê>.
mm
V//////A 'W/V///-
abcdefgh
BRONSTEIN
De stand was:
Wit: Kh2, Dg3, Tal en g2, Lc5, Ph4,
pionnen b2, c2, d4, e5, f4, h3.
Zwart: Kh8. Db8, Tb5 en g8, Lg7, Pc6,
pionnen a5, c4, d5, e6, f5, h6.
De partij Medina Slisser eindigde
als volgt: 37. Fh4--g6t, Kh8—h7 38.
Pg6—f8t, Kh7—h8 39. Dg3—g6!l en zwart
gaf het op.
TERWIJL men in Nederland als in de
meeste overige landen aangesloten bij
de European Bridge League over bijzon
dere kwaliteiten moet beschikken wil
men in het nationale team gekozen wor
den, nog wel wat anders ligt het in de
Zuid-Amerikaanse landen en in het bij
zonder in Argentinië.
Bridge is daar nog altijd een sociëteits-
spel en verder moet men over een fikse
bankrekening beschikken, wanneer men
de fikse kosten verbonden aan internatio
nale afvaardiging wil kunnen betalen.
Vooral in de eerste jaren van hun
deelname aan het wereldkampioenschap
deden er daardoor nog al eens heren in het
Argentijnse team mee, die in de Neder
landse hoofdklasse grote moeite gehad
zouden hebben zich te handhaven. Zij
werden natuurlijk ook het slachtoffer
der overmachtige Italianen, zoals u kunt
zien in dit partijtje:
hier af beter gedaan dan de Argentijnse
oostspeler? Volgende week de oplossing.
Ook in de grote wedstrijden zijn het
als regel de kleine fouten die beslissen.
Het spel der vorige week, geboren in de
Italiaanse kampioenschappen, herbergt
twee van die foutjes waarbij wij een
grote bril moeten opzetten om ze te zien.
9 5 8
C? V 2
O 8 6 5 4 3
A 7 4
vrije klaver waarop noord schoppen
moet afgooien.
De situatie:
5
O 8 6
B 108764
V B
O B
V
10 9
3 2
2
Q 9 8 6 5
O H V 7
H 8 5
West
#964
9 A V 8 7 5
O 10 6 4 2
4
Oost
A V 5
H 10 9 4
O 3
f HB8
Oost gever, OW kwetsbaar. Met Argen
tinië als OW, ging het bieden: oost één
harten - zuid (Italië) één schoppen -
west vier harten - noord past - oost vijf
harten - einde.
Oosts bod van vijf harten was uitermate
slecht maar het gaf aanleiding tot een
grappig spelverloop. Zuid (D'Alelio) start
te met ruitenaas en vervolgde met ruiten
heer (noord resp. ruiten zeven en vijf
die oost troefde, Oost speelde in slag 3
harten vier na, NZ bekenden en west
(tafel) maakte hartenvrouw.
In slag 4 kwam klaver vier, die noord
direct met klaveraas nam (zuid klaver
twee), waarop noord (Chiaradia) de
schoppen twee naspeelde. Had u het van
A H V
A H 10 7 4
O A
B 10 9 6
Tegen vier harten, te spelen door zuid,
kwam west uit met ruitenboer en zuid
maakte ruitenaas. Hartenvrouw en harten-
tenaas onthulden de slechte troefverde-
(oost schoppen weg), waarop zuid in
slag 4 klaverboer trok en oost klaverheer
maakte.
Oost zette nu met ruitenheer voort en
in antwoord op hetgeen de vorige week
werd gevraagd moet men zeggen, dat dit
de eerste fout was. Want zuid had nu
het contract als volgt kunnen winnen:
ruitenheer aftroeven met harten zeven,
nog twee ronden harten (troef) spelen,
waarbij in noord één schoppen en één
ruiten afgegooid mogen worden
Hierna volgt klaver tien met snit op de
vrouw, klaveraas schoppenaas en de
Op het moment dat zuid de vrije kla
ver (negen) speelt hebben NZ reeds ne
gen slagen. Oost moet dus wel aftroeven
met harten negen, maar nu wreekt het
zich dat oost nog ruiten V, 7 heeft en
west de ruiten 10 sec. Speelt oost ruiten
vrouw, dan maakt noord met ruiten acht
de laatste slag. Speelt oost direct ruiten
zeven, dan wint west met de tien, maar
west moet nog een schoppen aan zuid af
staan.
In slag 5 had oost niet de ruitenheer,
doch ruiten zeven moeten spelen, waarna
in de eindstand oost nog ruiten HV over
heeft. Vorige week vertelde ik u, dat
zuid t< ch down ging. Waarom? Hij ver
zuimde na het aftroeven van ruitenheer
met nog tweemaal troef te vervolgen,
waardoor oost de kans kreeg éérst een
klaver en later een schoppen af te troe
ven.
Een moeilijk spel, die een veelgemaak-
)e fout demonstreert. De moeite waard is
het dit partijtje eens uitvoerig te analyse
ren, omdat de speelfiguren veelvuldig
voorkomen en dus een groot praktisch
nut zijn.
I.
8.
II.
13.
14.
18.
17.
19.
20.
21.
23.
24.
26.
28.
30.
32.
33.
34.
36.
37.
38.
40.
43.
44.
46.
48.
49.
51.
52.
53.
55.
57.
58.
60.
61.
62.
64.
66.
67.
Europese taal
maatschappelijke stand
tot een bepaald Europees land
behorend
muziekterm
pers. vrn.wrd.
verlichting
voorzetsel
gewicht (afk.)
afsluiting
voedsel
voorzetsel
windrichting (Eng.)
vloeistof
vervelende
niet doen
indien
bloedgever
af en toe
deel van een effect
wandtapijt
keukengerei
militaire lijn
fijn maken
ondergang
jongensnaam
vruchtbare plek
bij elkaar
titel
titel
zijkant
ongegist sap
ongeveer (afk.)
bevel
iemand die er zwart uitziet
kerkelijke straf
kledingstuk voor zeer jeugdigen
strijdperk
deel van een autobus
losmaken
27. waterkering in Zeeland
29. naamloos
31. getal
33. erg
35. speelgoed
36. dierenverblijfplaats
38. entreebiljet
39. fijn
41. luizeëi
42. plant
43. beroemd Duits acteur, afkomstig
uit Triest
44. familielid
45. hulpstelling
47. vocht afscheiden
49. lekkernijtjes
50. tot een bepaald Eur. land beho
rend.
54. lied
56. ontspanning
59. indien
61. bergplaats
63. noot
65. voorzetsel
Oplossing vorige cryptogram
Horizontaal: 1. overtuigd, 6. legio,
9. speldje, 10. uitslag, 11. ananas, 12.
ongelikt, 14. groentjes, 15. Adam, 18.
fuga, 20. veredelen, 24. aanmeten, 25.
poliep, 27. trawant, 28. kanteel, 29.
netto, 30. elementen.
Verticaal: 1. omslag, 2. evenaar, 3.
tijd maken, 4. idem, 5. deugnieten, 6.
letter, 7. geluimd, 8. ongetemd, 13.
strebertje, 16. aftasten, 17. gewoonte,
19. genaast, 21. eminent, 22. legato,
23. spelen, 26. akte.
Verticaal:
1. lompe vent
2. plaats in Finland
3. voertuig
4. natuurverschijnsel
6. ziekte
7 slimheid
8. meisjesnaam
9. bevel
10. kim
12. zwartbruine verf
13. voertuig
15. deel van een vis
18. Bijbelse figuur
20. zangorgaan
22. slechte vrouw
25. puntige uitwassen
