Wanhopige krachtmeting op het strand van Dieppe o° G.S. verwerpt bezwaar van Amerongs bedrijf Naar school inde ^Palthe puntjes. AUTORIJLES? „Proef invasie" 25 jaar geleden Atlantikwall was in 1942 nog solide bouwwerk f Verenigde Autorijscholen Veenendaal Tweede front Negen uur Verrast Zelfmoord Harde les Nieuw record bij Nutsspaarbank lÉraS §H BURGERLIJKE STAND Nieuwe motor voor auto nevelspuit VOOR JONGE MENSEN EEN BETREKKING MET TOEKOMSTMOGELIJKHEDEN MAATSCHAPPELIJK WERKER (STER) Naar de waarbij aangesloten Wij werken allen met één tarief en zijn V.A.M.O.R. gediplomeerd. Beleefd aanbevelend, VERENIGDE AUTORIJSCHOLEN VEENENDAAL ZATERDAG 26 AUGUSTUS 1967 (Van een onzer redacteuren) |ok te Dieppe heerst deze zomer een genoeglijke activiteit. De omzet van limonade en ijs bij de strandp&chters groeit tot record hoogte. In de restaurants, .winkels en beat-etablissementen langs de boulevards flitsen de nieuwe fran ken door de kassa's. Duizenden va kantiegangers liggen lui op het strand. Er zijn ook heel wat Engel sen b\j want vanouds is deze ha venplaats aan de Franse Kanaal- kust een geliefkoosde Britse invals poort op het continent. Nog vele ja ren zal met een voldane glimlach worden teruggedacht aan de wel vaart van het zomerseizoen 1967. Ouderen herinneren zich juist nu een andere zomer, een andere augustus. De zomer van 1942. Wat een contrast! Het is precies vijfentwintig jaar ge leden dat Canadezen en Engelsn in dat zelfde Dieppe hun geruchtmaken de „reconnaissance in force", hun „gewelddadige verkenning" onderna men, een wanhopige krachtmeting met de Duitsers op een smalle strook zand met kiezelstenen, een militaire operatie die hoge offers eiste en de historieschrijvers nog altijd voor ve le onopgeloste raadsels plaatst. „Het was," zo constateert kolonel C. P. Stacey, auteur van de officiële Cana- des krijgsgeschiedenis, „wellicht de meest omstreden actie uit de gehele oorlog." Wat stond met „Dieppe 1942" eigen lijk op het spel? Met op de voorgrond het onbezorgde strandvermaak van 1967 is het bijzonder moeilijk de si tuatie in de zomer van 1942 in de herinnering terug te roepen, de aan dacht te vestigen op de ellende waar mee een vroegere generatie heeft moeten worstelen. In 1942 heerste Adolf Hitler nog op permachtig op het Europese vaste land. Diep waren zijn legioenen door gedrongen in de Sowjet-Unie. Op een „Stalingrad" durfde nog niemand te hopen. En de achterdeur, de toegang tot Europa van het westen uit, had Hitier stevig vergrendeld met een ke ten van vestingwerken, de zogenaam de Atlantische Wal, die zich uitstrek te van Noorwegen tot de Spaanse grens. In Noord-Afrika sukkelde de strijd onbeslist heen en weer, in het Verre Oosten hadden de Japanners onthutsende successen behaald. Op de oceanen bleven de Duitse onder zeeboten een ernstig gevaar. Wat kon Engeland doen? Bitter weinig. De Royal Air Force onder nam ook in de korte zomernachten venijnige aanvallen op de Duitse steden, maar het resultaat van de bommenregen bleef dubieus. Uit Moskou klonken steeds wanhopiger kreten. Generalissimus Josef Stalin, de argwanende reus in het Krem lin, merkte met stijgende weerzin hoe opnieuw gehele legerkorpsen in de Oekraïne en het voorterrein van de Kaukasus werden vernietigd, ter wijl de Engelsen met tien parate divi sies naar het scheen werkeloos bleven toekeken. „Open het tweede front, nu!" Aan vankelijk was het een dringend ver zoek geweest. Thans was het de hese kreet van de drenkeling. Het „tweede front" was volgens de opvatting van Stalin een complete invasie, een krachtige landing van geallieerde troepen op de Westeuropese kust om daar een bruggehoofd te vormen en op deze wijze talrijke Duitse strijd krachten blijvend te binden. Winston S. Churchill, de Britse oor logsleider, had wel begrip voor de te legrammen uit het verre Moskou. Met een superieure glimlach consta teerde hij, dat het Sowjetrussische opperbevel geen enkele ervaring had met grootscheepse amfibische opera ties en daardoor de moeilijkheden van een frontale aanval op kustbatte- rijen hopeloos onderschatte. Aan de andere kant was het dwingende nood zaak, de dappere Russische bondge noot met bloedoffers te helpen, al was het alleen maar door een symbo lische daad. Daarmede zouden dan tevens de ontzaglijke problemen van zo'n actie kunnen worden aangetoond. Het behoefde voorts geen betoog, dat bij een dergelijke experimentele aanval nuttige ervaring kon worden opgedaan ten behoeve van de werke lijke invasie, die op een later tijdstip stellig zou moeten worden uitgevoerd. Het diende dus een „krachtdadige verkenning" te worden. Datum: 19 augustus 1942. Plaats: Dieppe. De operatie, uitgevoerd door 5.000 man van de 2de Canadese divi sie, 1.000 man Britse commando troepen, alsmede kleine detache menten Vrije Fransen en Amerika nen, begon 's morgens om 4 uur. Negen uur later, om 1 uur in de middag, hadden de Duitsers de aan vallers in zee teruggejaagd dan wel als gevangenen weggevoerd. Bij honderden waren de Canadezen met doodsverachting uit de bran ding vooruitgekropen, bij honder den waren zij meedogenloos op het vlakke strand neergemaald door de mitrailleurs langs de boulevards. Nergens hadden z\j, zelfs niet met de meegebrachte tanks, vaste voet in de stad kunnen krijgen. Alleen op de flanken hadden de comman do's enig succes geboekt. Toen de kruitdamp optrok, was het vriend en vijand aanstonds duidelijk: de afweer was aanzienlijk sterker ge bleken dan de kracht van de aanval. Het zou dan ook nog bijna twee jaren duren vóór werkelijk een gat kon worden gebeukt in de Atlantische Wal en dan nog alleen na een vernietigend bombardement met marinegeschut en zware vliegtuigen. Gezaghebbende deskundigen heb ben later uitgelegd, dat de aanval op Dieppe eigenlijk reeds bij voorbaat een hachelijke onderneming was ge weest. Veel te veel bevelhebbers had den zich intensief met de voorberei dingen bemoeid, zodat telkens een compromis moest worden gezocht tussen de belangen van leger, lucht macht, marine en Combined Opera- V v 'f y l -;',V tions. Het zou beter zijn geweest, de algehele leiding toe te vertrouwen aan één commandant, aansprakelijk voor het plan en de uitvoering ervan. Tot overmaat van ramp was de no dige verwarring ontstaan doordat men de operatie begin juli wegens ongunstig weer had moeten afgelas ten. Luitenant-generaal Montgomery, die tot dat moment grote verantwoor delijkheid had gedragen, was vertrok ken naar een nieuw commando, in de Egyptische woestijn. Iedereen had ge leefd in de veronderstelling, dat de operatie definitief van de baan was, tot de troepen een maand later op eens weer werden samengetrokken. Het was de bedoeling, dat de aan valsgroep zich meester zou maken van Dieppe en naaste omgeving, daar tot het vallen van de avond zou stand houden, vijandelijke installaties zou vernielen en tenslotte onder bescher ming van de luchtmacht ordelijk naar Engeland zou terugkeren, rijk voor zien van informaties over de geheim zinnige Atlantische Wal alsmede de tactiek van de Duitsers bij verdedi ging en aanval. Londen verwachtte van zo'n gedurf de, tot de verbeelding sprekende overval een gunstig propagandistisch effect dat volledig moest worden uit gebuit, ook tegenover de Russische bondgenoot. Zelfs dat liep meteen mis. Toen de te Londen gestationeer de Russische topverslaggever Leon Bondarenko hoffelijk werd uitgeno digd als speciale gast de troepen te vergezellen, vroeg hij wantrouwend of dit nu eindelijk het tweede front zou worden. „Alleen als uw legers aan de overkant van het Kanaal blij ven, ga ik mee. Anders niet. Het Russische volk heeft voor een over val geen belangstelling. Wij zijn al leen geïnteresseerd in een invasie." Het Foreign Office trok de uitnodi ging schielijk in. De Britse militaire inlichtingendienst, gebruikmakend van de spionage- activiteit van de Franse verzetsbe weging, had de afweerkracht van de Duitsers schromelijk onderschat. Dieppe werd namelijk verdedigd door de 302de divisie infanterie onder be vel van generaal-majoor Conrad Haase, een ervaren commandant die vast besloten was zich tot het uiterste te verzetten. Hij had de reeds aanwe zige fortificaties, opgetrokken in be ton, aanzienlijk uitgebreid met mij nenvelden, gordels prikkeldraad en loopgraven langs het strand en op de hooggelegen rotsen. Zware kustartil- lerie, houwitsers, mortieren en machinegeweren stonden gereed om het vuUr te openen. Mocht de nood aan de man komen, dan kon generaal Haase nog altijd een beroep doen op de 10de pantserdivisie in de buurt van Amiens, die de aanvallers in elk ge val de genadeslag zou kunnen toe brengen. In de nacht van 18 op 19 augustus vertrok de strijdmacht, ruim 6000 man sterk, aan boord van 250 klei ne vaartuigen uit havens aan de Engelse zuidkust. Het was nog vol komen donker toen de armada, die door negen torpedojagers werd be schermd, de bevolen posities aan de overkant van het Kanaal betrok. De vijand had kennelijk niets be speurd, ook al waren onderweg schoten gewisseld met een Duits konvooi, dat toevallig op dat mo ment uit Boulogne langs de Franse kust kwam afzakken. Op de beide flanken verlieten de Britse commando's geruisloos de lan dingsschepen. De mannen, die hun gezichten met roet hadden besmeerd om niet op te vallen, slopen over het strand, handig de versperringen ont wijkend. Als apen klauterden zij om hoog langs de rotsen. Er was nog al tijd geen schot gevallen. In een villa verrasten zij een Franse familie in haar slaap. „Gaan jullie mijn papa nu doodschieten?" vroeg een klein meis je belangstellend aan de mannen met de zwarte gezichten. Luttele minuten later sloegen de Duitsers alarm en laaide overal de strijd op. De commando's hadden tot taak, de kustbatterijen ten westen en ten oosten van Dieppe onschadelijk te maken vóór deze met het 15 en 17 cm geschu* zouden kunnen ingrijpen. De kanonnen waren opgesteld in ste vige betonnen kazematten, omringd door mijnenvelden en prikkeldraad. De aanval op de linkerflank, op de batterij van Berneval, liep vast in een draadversperring. Op de uiterste rechterflank daarentegen konden de Engelsen doorbreken en werd de bat terij in een roekeloze charge met de bajonet veroverd. Wat daarna ge beurde beschrijft Terence Robertson in zijn boek „Dieppe": „De waanzinnige stuwkracht van de stormloop verflauwde. De opwin ding verdween. Thans was het mo ment van de vergelding aangebro ken. De ogen in de zwart gemaakte, vertrokken gezichten keken niet meer opgejaagd, wanhopig. De ogen glin sterden ook niet triomfantelijk. Neen, de ogen waren uitdrukkingloos, zon der gevoel. Bajonetten en messen flitsten omhoog en omlaag, heen en weer, door een buik, door een arm of een been, door een keel. De batterij- chef stierf als laatste. Hij probeerde juist vertrouwelijke documenten te vernietigen toen een soldaat de com mandopost binnenstormde en hem achter een grote tafel dreef. Toen hij tenslotte in een hoek was gejaagd, verspeelde de commandant zijn laat ste kans om de strijd als gevangene te overleven. Hij wilde een greep doen naar zijn revolver, doch in plaats daarvan omklemden zijn han den een seconde later de scherpe ba jonet, die in zijn maag rondwoelde." Van de 112 Duitse artilleristen zijn er slechts vier als gevangenen wegge voerd. De stormaanval van het 4de com mando op de batterij van Varenge- ville ten zuiden van Dieppe was de enige die volgens plan verliep. Overal elders geraakten de aanval lers reeds in de branding in het kruisvuur van de Duitse mitrail- leurschutters. Langs het gehele aanvalsfront, twintig kilometer aan weerszijden van Dieppe, brak de hel los. Op sommige plagtsen ge lukte het de Canadezen niet eens het strand te bereiken. Het was ge woon zelfmoord de landlngsboten te verlaten. Elders holden de mannen met de moed der vertwijfeling over het strand, in de hoop aan de voet van de rotsen of de boulevard althans eni ge dekking te vinden. Nergens was de toestand hopelozer dan te Puits, pal ten noorden van de haven van Dieppe, het aanvalsvak van het Royal Regiment of Canada. Van het 554 man sterke regiment zijn tenslotte 65 man naar Engeland teruggekeerd, 33 hunner nog gewond ook. De aanval op het centrum van Dieppe, die door het vuur van vijf squadrons vliegtuigen, vier torpedo jagers en 30 tanks werd ondersteund, liep eveneens vast in het ondoordring bare vuur van de verdedigers. Enke le tanks bereikten inderdaad de bou levard, doch zij strandden nog geen tien meter verder voor de betonnen pantsermuren, waarmee de Duitsers de toegangen tot de stad hadden af gesloten. Generaal-majoor John H. Roberts, de bevelhebber van de Canadese di visie, probeerde zo goed mogelijk de aanval te leiden vanaf een torpedoja ger voor de kust. De ene verbinding na de andere viel uit en daardoor verloor hij zijn greep op de gang van zaken. Slechts onsamenhangende, verminkte alarmseinen drongen via de radio tot hem door. Het enige wat hij nog kon doen was proberen, zo veel mogelijk troepen naar de sche pen terug te voeren. Van een orde lijke ontruiming kon geen sprake meer zijn. Alles moest worden geïm proviseerd onder omstandigheden, waarmee niemand rekening had ge- Het strand van Dieppe in de vroege middag van 19 augustus 1942. Bran dende landingsvaartuigen, vastgelopen Churchill-tanks, de lijken van de gesneu velden en de gewonden getuigen van de verbittering waarmee negen uur lang is gevochten. EDE Geboren: Albertus, z.v. H. Drost en E. H. v. d. Zandschulp; Mar cel A. J., z.v. J. A. T. W. Janssen en A. Rense; Willebrorda M. J., d.v. J W Markus en W M. de Bouter; Dirk, z.v. J. W. Jansen en C. Wijnen; Jacob, z.v. D. Kampert en E. v. d. Berg; Arend, z.v. H. W. Viets en H. H. Pluimers; Jacoba G., d.v. C. v. Spriel en J. Zoe ten; Harmen, z.v. C. v. Kampen en C. v. d. Berg; Maria H., d.v. H. v Wa- gensveld en A. C. Goudberg; Ariejanne, d.v. A. J. de Groot en A. v. d. Meijden; Willeke A., d.v. R. A. Pot en J. S. Thei- sens; Jannetje G., d.v. J Threels en G. Morren; Ronald M. R., z. van M. v. d. Velden en J. Vinke; Miranda, d. v. D. Heinebal en J. C. Meijvogel; Evert J. F., z.v. J. F. Bolderdijk en J. M. v. Leeuwen; Yvonne J., dv. K. Hooger- werf en H. Bastiaan; Jacoba H., d.v. A. Kelderman en H. v. Dijk; Marco, z.v. E. J. Konstapel en B. G. Knopper; Evertje, d.v. A. v. Lambalgen en A. v. Veldhuizen; Jacoba, d.v. M. C. v. d Berg en J. Snellen; Hein F. A. M., z.v. H. F. A. M. van Beek en H. J. Spruijt; Bartholomeus H., z.v. P. Groot en M. H. A. Appel; Gregorius A. J. M., z.v. A. J. M. van Acken en G. H. M Brug- mans; Tjerk, z.v. A. Scherrenburg en J. M. Boorsma; René, z.v. A. J. Kruyt en J. v. d. Wetering; Monique, d.v. R. K. de Lugt en I. G E. Roumimper. Ondertrouwd: J van Loon en H M. Steenhuis; J. M. Strijd en N. H. v. Stuijvenberg; G. C. G. Heijink en H. W. Lakerveld; D. Hazeleger en M. E. A. M. van Dijk; J. Methorst en A. J. Berger; H. J. v. Roekei en C. p. Ro- seboom; H. J. Gaasbeek en J. Zand- steeg; O. Nellestein en J. M. Schut; M. Bremer en A. Lagemaat; H. J. van Geerenstein en H. Wolven; B. A v. Hamel en M. J. de Leeuw; W. H. Salusbury-Trelawny en M. M. K. Zeijl- mans van Emmichoven; H. v. Eldik en M. Sietsma. Getrouwd: A. te Winkel en W. E. Hofland- C. Schut en W. A. Wolven; A. L. H. Boudewijns en G. Panjer; A. W. den Boer en B. Hoekert; G. C. v. d. Heuvel en A. J. Griffioen; H. v. Gils en B. C. Lourens; P. P. Berkhout en H. H. Prangsma; G. M. v. Winkelen en W. P. Pijl. Overleden: A. v. d. Brink, 63 jr.; H. M. v. Woerkom, e.v. G. Jansen, 46 jr.; G. J. J. M. Woltering, 20 jr.; G. Haze leger, 68 jr.; B. v. Veldhuizen, e.v. A. Werkman, 68 jr.; Gerard v. d. Pol, 93 jr.; J. v. Workum, 80 jr.; J. v. d. Pol, 36 jr.; W. v. d. Heuvel, e.v. W. v. Lam balgen 60 jr.; J. Heikamp, e. van P. v. Eldik, 28 jr.; C. H. Visser, 84 jr. Zij hebben de bloedige strijd overleefd, gewond doch ongebroken. Canadese sol daten bij terugkeer in een haven aan de Engelse zuidkust. houden. Op dat moment werd bij enkele Canadese detachementen met zak doeken gezwaaid, ten teken van over gave. Andere groepjes probeerden, dekking zoekend achter de lijken der gesneuvelden en vastgelopen tanks, terug te springen naar de schepen, waarvan de bemanning met doods verachting het vijandelijke vuur trotseerde. Om één uur in de mid dag was alles afgelopen. De rook dreef langzaam weg boven zee, het water lag weer te glinsteren in de augustuszon. Hoog tussen de wolken vloog eenzaam een postduif terug naar het hoofdkwartier in En geland. „Sorry, het is ons niet ge lukt," luidde de tekst, met potlood ge krabbeld op het briefje dat om zijn poot was gewikkeld. De verliezen waren afschuwelijk. In totaal keerden slechts 2.200 Ca nadezen naar Engeland terug, van wie er 1.000 niet eens hadden kun nen landen. Ruim 2.000 man viel als gevangenen in Duitse handen, onder wie 600 gewonden. Het aantal doden bedroeg bijna 1.000 man. Twee Canadese brigades waren na genoeg vernietigd, de 2de Canadese divisie was tot nader order als ge- vechtsklare formatie uitgeschakeld. Voorts gingen een Britse torpedo jager, 33 landingsschepen en 106 vliegtuigen van de RAF verloren. De totale geallieerde verliezen bedroegen 4.384 man aan doden, gewonden en vermisten. Daarbij vergeleken waren de verliezen van de Duitsers, die de strijd hadden gevoerd uit veilige stel lingen, uitermate gering. In totaal verloren de Duitsers nog geen 600 man en 48 vliegtuigen. Tactisch gezien was de operatie een volslagen mislukking geworden. De gestelde doelen waren, op één uit zondering na, nergens bereikt. Maan denlang zijn de experts te Londen be zig geweest om de gang van zaken te reconstrueren, om precies vast te stellen welke fouten waren gemaakt, welke tekortkomingen in het aanvals plan aan het licht waren gekomen. De zondebok was gauw gevonden in de persoon van de Canadese generaal Roberts, die prompt voor de wolven werd geworpen. Iedereen is het er nu wel over eens, dat de ervaring van Dieppe de geslaagde geallieerde invasie in juni 1944 in hoge mate heeft begunstigd. Belangrijkste les: de noodzaak van voorafgaande zware bombardementen op de kustverdediging om een bres te slaan voor de landende troepen. Was de ervaring echter met Dieppe niet te duur betaald? „Volgens mij had den wij de vereiste inlichtingen en ervaring kunnen verkrijgen zonder het verlies van zoveel prachtige Ca nadese soldaten." Aldus luidt het oordeel van veldmaarschalk Montgo mery. Waarschijnlijk zal de latere geschiedschrijving hem daarin wel gelijk geven. Toen twee jaar later de strijd op laaide in Normandië, was de 2de Canadese divisie, geheel gereorgani seerd, andermaal van de partij. Zij heeft zich onder een nieuwe comman dant met roem overladen in de beslis sende opmars tegen nazi-Duitsland en daarbij geholpen een groot deel van ons land te bevrijden, eerst Zuid-Be veland en Walcheren, daarna, in 1945, de Achterhoek, Overijsel, Dren te en Groningen, tot Zoutkamp toe. En dat is dan mede te danken ge weest aan de mannen uit Canada, die op 19 augustus 1942 de dood vonden op het strand van Dieppe. AMERONGEN Het college van Gedeputeerde Staten van Utrecht heeft de gemeente Amerongen mee gedeeld, dat het bezwaarschrift van N.V. Handelmaatschappij H. van Ree en Zoon, Koenestraat 53 te Amerongen tegen de vaststelling van het uitbreidingsplan „Dorp" onge grond is verklaard. Het bestemmingplan omvat de ter reinen voor de Bouwstroom I en II. Het bedrijf had al eerder bezwaren ingediend, omdat men zich door de geprojecteerde woningbouw in de ver- AMERONGEN Doordat de ge meente Leersum thans over een nieu we nevelspuit beschikt, werd met het gemeentebestuur van Leersum overeen gekomen, dat de in 1954 voor gezamen lijke rekening aangekochte Austin ne velspuit geheel in eigendom komt van de gemeente Amerongen. Deze trans actie kan geheel met gesloten beurzen tot stand komen. Dit betekent echter wel dat de onderhoudskosten van deze auto nu geheel voor rekening van de gemeente Amerongen komen. De motor van dit voertuig blijkt niet meer te voldoen aan de eisen die aan dit apparaat moeten worden gesteld, terwijl doorlopend reparaties moeten worden uitgevoerd. De enige oplossing is tot vervanging van de motor en de versnellingsbak over te gaan. Hiermee is een bedrag gemoeid van f 6-200,— dere expansie belemmerd acht. Volgens G.S. verdient het uit plano logisch oogpunt de voorkeur het be drijf naar het industrieterrein te ver plaatsen. Men wijst er tevens op dat er in elk geval volstaan dient te wor den met de al gegeven industriële be stemming aan 'n perceelsgedeelte van het bedrijf, zodat handhaving van de bestaande gebouwen en een uitbrei ding van met circa 360 m2 in noord oostelijke richting gewaarborgd zijn. Het college stelt de raad, die 31 augustus bijeenkomt, voor het inge diende bezwaarschrift eveneens onge grond te verklaren. VEENENDAAL Het totale saldo van de spaarrekeningen bij de Nuts spaarbank overschreed gisteren de f 18 miljoen. Het aantal ingeschreven spaarders overschreed te gelijkertijd de 15.000. De spaarders kunnen nu nog gebruik maken van het kantoor aan de Kerke- wijk, of hoogstens eenmaal per week van de spaarbankbus die op verschillen de plaatsen in Veenendaal standplaats kiest. In de loop van de volgende maand zal op het Slotemaker de Bruï- neplein het bijkantoor geopend worden in het pand van de firma Stoffels. De uitverkoop eindigt daar vandaag en volgende week kan de noodzakelijke in wendige verbouwing ter hand genomen worden. Aan jonge mensen (in de leeftijd van 2127 jaar), die aanleg hebben voor en zich aangetrokken voelen tot het beroep van wordt een aantrekkelijke mogelijkheid geboden om deze wens te ver wezenlijken. Zij kunnen, mits zij aan de vereisten voor aanstelling vol doen, geplaatst worden als leider of leidster in een kamp of internaat, ressorterende onder het Ministerie van Cultuur, Recreatie en Maatschap- pelijk Werk. Tijdens het dienstverband kunnen zij de diploma's A en B Kinderbe scherming verwerven of een aanvang maken met een studie, gericht op het behalen van het diploma van een school voor maatschappelijk werk. Voor de studie worden aantrekkelijke faciliteiten geboden, ook in finan cieel opzicht. Vereisten voor aanstelling zijn 1. geschiktheid om leiding te geven aan jeugdige personen; 2. een met goed resultaat gevolgde mulo-opleiding of een opleiding die daarmee gelijk staat. Voor bovengenoemde functie van leidster komen tevens in aanmerking jonge vrouwen, die in staat zijn een elementaire opleiding te geven in koken, naaien en wasbehandeling of die de administratie van een kamp of internaat kunnen ver zorgen. Salaris volgens rijksregeling. Brieven te richten aan het Ministerie van Cultuur, Recreatie en Maat schappelijk Werk, afdeling B.J., Bezuidenhoutseweg 15, 's-Gravenhage, waarna een sollicitatieformulier wordt toegezonden. Na inzending van het formulier volgt een uitnodiging tot een sollicitatiebezoek, waarbij alle gewenste inlichtingen worden verstrekt. Kindermantels en jasjes (tot 12 jaar) reinigt Palthe tijdelijk voor 2.50. En Palthe doet 't goed! A. BAKKENES, Pakhuisweg 6, telefoon 10500 Leswagens DAF en AUDI M. v. BEEK, Adriaan van Ostadelaan 34, telefoon 10726 Leswagens DAF en RENAULT C. BOLDERMAN („Succes"), Jan Steenlaan 65, telefoon 10705 Leswagens OPEL KADETT G. HARDEMAN („Jolanda"), Jac. v. Ruysdaelstraat 7, telefoon 11001 Leswagens V.W. 1500 G. LEPPERS („Rekord"), Valleistraat 69, telefoon 10510 Leswagens PEUGEOT 204 B. VAN ROEKEL, Zuiderkade 16, telefoon 10747, b.g.g. 12820 Leswagens RENAULT 10 D. v. d. SCHANS, P. Potterstraat 23, telefoon 10209 Leswagens FIAT 850 en FIAT 124 W. F. SPIES („De Toerist"), J. P. C. Leinweberstraat, telefoon 10209 Leswagens RENAULT 8

Digitale periodieken - Gemeentearchief Veenendaal

De Vallei | 1967 | | pagina 4