Gert Bongers gaf tegenstanders geen
schijn van kans en werd wereldkampioen
(Voorlopig) hoogtepunt in
lange reeks successen
wil ie
I een stak
f kaas
g uit het 1
I vuistje I
I I
5
Ada Kok bezit alle
vlinderslag-records
NEC-Feyenoord kan op
grote belangstelling rekenen
Nederlandse kanoploeg had in
Duisburg het geluk niet mee
Zevenmaal dertien
goed in sporttoto
Lekasin
Nat. waterpoloteam
tegen Ver. Staten
3
i Gert
Open Amerikaanse
strijd om dubbeltitels
Grote wijzigingen in
Feyenoord-bestuur
Vreugdetranen
Tussensprintjes
Droom
Niet voluit
Voorlopig niet
5
Handicap
Decimeters
VOEDZAAM MAK*,
tc V.
•*h?w wvvzaaoA a>
de snelle en zekere pijnverdrijver
Eerste divisie
Tweede divisie
ZATERDAG 26 AUGUSTUS 1967
AMSTERDAM ln 1959, op het circuit van Zand voort, heeft de toen der
tienjarige Gert Bongers voor het eerst geweten, dat hij wielrenner wilde wor
den. Als beloning voor een goed schoolrapport mocht hij met een oom en een
neef mee naar Zandvoort op de dag, dat André Darrigade wereldkampioen bij
de profs zou worden. De glorie, die een kampioen beleeft en waarvan iedere jon
gen droomt, wilde Gert Bongers ook eens proberen mee te maken. Acht jaar
later, drie dagen na zijn 21e verjaardag, was het zover. Als adspirant en nieu
weling en later als amateur leerde hij de eerste kneepjes van het vak op de
Adelaar-baan in Apeldoorn.
Maar tussen het moment van willen en bereiken heeft een lange weg gelegen.
Voor Bongers geen weg, die met louter successen was geplaveid. Het leek vaker
op een lijdensweg. In het eerste jaar van zijn wielerloopbaan, hij was nog geen
zestien, kwam hij vrij ongelukkig te vallen op de baan van het Duitse Bocholt.
De val op zich was niet zo erg, maar daarna kwam een andere renner over hem
heen en kreeg hij de pedaal van een fiets in zijn rug. Vorig jaar, tijdens de trai
ning, werd hij in Beekbergen door een auto aangereden. De botsing, met een
pijnlijk contact tussen de bumper en zijn rug, maakte hem kwetsbaarder.
Zijn vader ontdekte de fysieke han
dicap van zijn oudste zoon als er
zwaar werk gedaan moest worden in
hun bedrijf, waar ook de UTS-er Gert
een helpende hand toestak. Het werd 'n
lange weg via huisarts en specialist in
eigen omgeving naar tenslotte een
Duitse specialist de tweede echtge
note van zijn vader is Duitse in Lue-
neburg, die alleen om de pijn te ver
zachten hem inspuitingen gaf. Om de
kwetsuur aan een rugwervel minder
hinderlijk te doen zijn bij lange weg
wedstrijden heeft Bongers nog vai
last kreeg hij medicijnen mee naar
huis. Die medicijnen waren de aanlei
ding tot de grootste teleurstelling in
zijn loopbaan. Na de Ronde van Fries
land, in april, op doping gecontroleerd
bleken de medicijnen dezelfde uitwer
king te hebben ais door de KNWU ver
boden stimulerende middelen. Bongers
werd geschorst, oorspronkelijk voor
twee maanden en leek de Nederlandse
en wereldkampioenschappen te moe
ten missen. Op dat moment had wiel
rennen voor hem geen zin meer. Hij wil
de stoppen, hij voelde zich genomen. De
schorsing werd lot een maand terugge
bracht en Bongers ging verder bou
wen aan een reeks successen. Triom
fen heeft hij namelijk ook voor dit we
reldkampioenschap gehad, zowel op de
weg (winnaar van de Ronde van Fries
land, etappezege in Olympia's Tour,
derde in het Nederlands kampioen
schap op de weg) als op de baan. Hij
won, samen met René Pijnen, de ama-
teurzesdaagse van Antwerpen, hij ver
beterde het wereldrecord over 5000 me
ter op overdekte banen met een tijd
van 6 minuten 8,4 seconden. Van dat
moment, 3 februari 1967, leek Neder
land bij de amateurs een opvolger van
Tiemen Groen te hebben. Bij het Ne
derlands kampioenschap werd deze ver
onderstelling, na twee ritten ver on
der de vijf minuten, minder boud en
vrijdagavond werd het werkelijkheid.
Vreugdetranen biggelden over het ge
zicht van de 21-jarige Gert Bongers,
toen hij na het eindschot in de finale
van de amateurachtervolging over de
steerp was gegaan. Bongers was we-
Wim Bustraan, specialist in het bou
wen van racefietsen, heeft in Amsterdam
weer zijn (jaarlijkse) opdracht van de
Russische wielerbond gehad om voor de
toprenners uit de Sovjet-Unie fietsen te
maken. Het was dit keer een bestelling
van 25 (R1H) fietsen. Amsterdammer
Bustraan Russische echtgenote, zoon
Wim student Russisch noemt het een
normale bestelling. Zes fietsen, op maat
gemaakt, zijn al klaar, de overigen wor
den nagestuurd.
Bruno Walrave, 28 jaar, tien jaar gang
maker en verreweg de jongste in het
groepje „entraineurs" heeft er eigenlijk
genoeg van. ,,Het enthousiasme waarmee
ik ben begonnen, is in de loop der jaren
verdwenen. Het is nu voor mij gewoon
business en dan is het een erg onzeker
beroep. Voor dit kampioenschap had ik
er al mee willen stoppen en een normale
baan zoeken. Als gangmaker heb ik de
laatste jaren mijn brood kunnen verdie
nen, maar je weet nooit of het de vol
gende week misschien droog brood zal
zijn. Wanneer ik nu, zoals donderdag
avond, 'n boete van 200 gulden aan mijn
broek krijg, dan denk ik niet alleen ,,zij
moeten mij weer hebben", dan denk ik
ook meteen: daar gaat mijn broodbe
leg".
reldkampioen, had de regenboogtrui,
die de laatste drie jaar in het bezit van
Tiemen Groen was geweest, veroverd.
Maar de werktuigbouwkundige uit
Voorst kon het maar niet geloven. Zelfs
toen hij in de Nederlandse hoek van de
fiets stapte en onmiddellijk van alle
zijden werd gefeliciteerd, stamelde hij
nog: „Het is niet waar... het is niet
waar..." Toen klonk uit duizenden ke
len gescandeerd „Bon - gers... Bon -
gers" en realiseerde de oranjeman
zich, dat hij werkelijk zijn doel had be
reikt. Met beide armen omhoog reed
de nieuwe wereldkampioen over de
baan naar de andere zijde van het mid
denveld, waar hem een grootse huldi
ging wachtte. Eerst fietste Bongers
nog naar zijn moeder en verloofde, de
Apeldoornse Alie Pieper, om de wel
verdiende overwinningkus m ontvangst
te nemen. Daarna kwam het officiële
ceremonieel, waarbij hij door UCI-
voorzitter Adriano Rodoni in een wat
erg ruime regenboogtrui werd gehesen
en de gouden medaille aan het veel
kleurige lint kreeg omgehangen. Toen,
temidden van de verslagen tegenstan
der Mogens Frey en Jiri Daler, beleef
de Bongers op het erepodium het voor
lopige hoogtepunt van zijn al zo rijk
met triomfen begiftigde wielerloop
baan.
Als in een droom zag hij het gebeu
ren van deze avond weer langs zich
trekken. Hoe hij in de halve finale op
overtuigende wijze met de Australiër
John Bijlsma had afgerekend en daar
na in de eindstrijd de Deense hoop Mo
gens Frey had overklast. Bongers
streek liefdevol langs de zijden trui.
Zijn ideaal was werkelijkheid gewor
den.
Na 'n triomfantelijke ereronde langs
de enthousiaste toeschouwers, onder
wie honderden inwoners van Bongers'
woonplaats Voorst, die zich al de hele
avond duidelijk hadden laten horen,
vertelde hij dat hij in de rit tegen Frey
niet naar zijn tegenstander had durven
kijken. „Ik heb alleen maar hard ge
fietst en goed op de vingers van mijn
heer Derksen langs de kant gelet." Uit
die seintjes had Bongers gegrepen dat
het goed ging. Zo goed dat hij eigenlijk
geen moment in gevaar was. Door een
snelle start veroverde hij al in de eer
ste ronde een voorsprong van enxele
meters, die ronde na ronde uitgroeide
tot hij tenslotte 50 meter bedroeg. Dat
Bongers in de laatste ronde iets van
zijn voorsprong prijs moest geven was
niet meer van belang, want Frey kon
spurten wat hij wilde, Bongers was
niet meer te verslaan. De klokken ble
ven voor de Nederlander stilstaan op
4.57.00, gezien de vochtige temperatuur
een bijzonder goede prestatie. Trou
wens, ook de 4.59.84 van Frey, die bij
de huldiging beteuterd stond toe te kij
ken, alsof hij nog altijd niet begreep
wat er gebeurd was, mocht er zijn.
De Italiaan Turrini slaagde er niet in
de finale te bereiken. Hij werd in de
halve finale uitgeschakeld door de
Franse sprinter Morelon.
Tegen Bijlsma, in de halve finale, had
Bongers niet voluit gereden. „De laatste
ronde trapte ik achteruit", schertste hij
later. Dat hij desondanks tot een tijd
van 5.02.62 was gekomen (Bijlsma no
teerde 5.06.92) had Bongers zelfvertrou-
voor de finale gegeven. „Want ik had
gedacht, dat het wel 5.10 of zo was ge
worden". Derksen, die niet meer van de
zijde van Bongers was weg te slaan,
had toen ook de overtuiging gekregen,
dat zijn pupil kampioen zou worden.
„Maar toch heb ik voor de start wel
even angst gehad", zo zei de baan-
coach, „want Gert kwam heel anders
aan de start dan ik van hem gewend
ben. Hij was zo stil, zo geconcentreerd".
Bongers, die zich na de halve finale
door soigneur Moos Bremer met alcohol
had laten afwassen en vervolgens met
Hein „Tarzan" van Breenen en Frans
van de Ruit een half uurtje rond het
stadion had gefietst. („Toen heb ik voor
het eerst sinds jaren weer afgezien",
merkte oud-Tourrenner Van Breenen)
op) was echter niet anders geweest dan
anders. „Men merkt meestal niet aan
mij wat er in me omgaat. Ik wilde win
nen, dat was alles". Weer streek Bon
gers verliefd langs de zwabberende
regenboogtrui. „Het hindert niet dat ie
een beetje groot is ik heb hem. Van
avond trek ik hem niet meer uit ook.
Straks, wanneer ik naar bed ga, hang
ik hem naast die oude trui van Piet de
Wit. Weet je overigens, dat die in een
witte pyjama met regenboogstrepen
slaapt? Heeft zijn zuster voor hem ge
maakt nog voor' hij wereldkampioen
was". Bongers keek, terwijl hij dit zei,
alsof hij wellicht ook zo'n slaaptoilet
gaat aanschaffen.
Intussen zijn de plannen van Bon
gers voor de toekomst nu wel uitgestip
peld. „Wanneer ik een goed contract
kan krijgen bij een fabriek, die niet het
alleruiterste van je vergt en bovendien
na 1 januari eerder zal ik wel niet
mogen overgaan, want dispensatie
wordt maar zelden gegeven zo'n vier
of vijf zesdaagsen kan rijden, word ik
prof." Hij wil dan samen met Piet de
Wit gaan rijden. Die stond, toen Bon
gers wereldkampioen was geworden,
langs de piste op zijn makker te wach
ten. „Wat geweldig niet? Het liefst zou
ik nu meteen ook maar gaan rijden".
Voorst krijgt voorlopig niet de gele
genheid om wereldkampioen Gert Bon
gers te huldigen. Want vandaag start hij
ook met het Nederlandse kwartet in de
De Rus Phakadze (op de voorgrond)
stond 11 min. 45 sec „sur place" tij
dens zijn rit tegen de Italiaan Tur
rini.
kwalificatieritten van de ploegachter
volging, waarvan de finale dinsdag
avond is. Mocht de Nederlandse ploeg
eerder worden uitgeschakeld, dan blijft
Bongers in ieder geval tot zondagmid
dag om zijn vriend Piet de Wit in de
finale van de amateurstayers te zien rij
den. Na de baankampioenschappen gaat
Bongers dan onmiddellijk naar Nuth,
naar het trainingskamp van de weg-
ploeg, want deze veelzijdige coureur
maakt ook deel uit van de oranjevier
voor de ploegentijdrit over 100 km. „En
daarna die wedstrijd is volgende
week donderdag blijf ik zeker nog
naar de individuele wegwedstrijden kij
ken. Op zijn vroegst en dan moeten
er geen contracten tussen komen
ben ik dus maandag 4 september voor
het eerst thuis".
UTRECHT Voor het Nederlands
waterpoloteam, dat op 2 september in
zwembad De Does in Leiderdorp tegen
de Verenigde Staten uitkomt, zijn de
volgende spelers geselecteerd: Feike de
Vries (Nept., Amersf.), Joop Schmidt
(De Meeuwen), Fred van Dorp (AZPC),
Hans Hoogveld (Nept. Amersf.), Hans
Wouda (Meeuwen), Hans Nolting (DJK),
Bart Bongers (ESCA), Wim Hersen (De
Robben), Tom Schmidt (De Meeuwen),
Lou Getjes (Nept. Amersf.), Nico van
der Voet (ZIAN).
Voor deze interland ontmoet de Ne
derlandse jeugd de Tsjechische ploeg
Slavia Praag. Uit de volgende spelers
zal de ploeg worden samengesteld:
Van de Schilden (ZIAN), Walter
(DJK), Koster (De Meeuwen), Veer
(ZIAN), Schouten (Rotterdam), Van
Esch (TAC), Leijssenaar ('t IJ), Swa-
german ('t IJ), Niehof (ZIAN), Bus
(ESCA), Van Vuurden (ESCA).
In de pauze zal een wedstrijd tussen
twee hoofdklassers gespeeld worden.
DEN HAAG In de sporttoto num
mer twee kwam na een inleg van
f 716.319,60 een bedrag van f 236.386,
voor prijzen beschikbaar. Zeven deelne
mers vulden 13 uitslagen goed in en krij
gen van de bruto-prijs van f 130.012,30
elk f 18.573,20.
Voor de tweede prijs meldden zich
174 deelnemers met 12 goede uitslagen.
Elk krijgt van de prijs van f 70.915,80
een bedrag van f 407,60 uitgekeerd.
Voor de derde prijs meldden zich 400
deelnemers, waarvan twee met twee
goede uitslagen. Per kolom wordt f 88,40
uitgekeerd.
ADVERTENTIE
BROOKLINE De Amerikanen Clark
Graebner en Marty Riessen hebben zich
na een marathonduel tegen de Mexi-
caans-Indiase combinatie Rafael Osuna
-Jaideep Mukerja geplaatst voor de
halve finales herendubbel van de open
Amerikaanse dubbelkampioenschappen,
die in Brookline (Massachusetts) wor
den gehouden. De als eersten geplaatste
Amerikanen hadden 67 games, verdeeld
over drie sets: 1412, 63, 1715, no
dig om Osuna en Mukerjea tot capi
tulatie te dwingen.
Behalve Graebner en Riessen bereik
ten ook de Australische Davis-Cupspe-
lers John Newcombe en Tony Roche de
halve eindstrijden. Met 75, 63, 64
schakelden zij de Amerikanen Jim Mc-
manus en Jim Osborne uit.
Bij de dames kwamen de Amerikaan
se Wimbledonkampioenes Billie Jean
King en Rosemary Casals en de Zuid-
afrikaans-Rhodesische combinatie Anet-
te van Zyl en Pat Walkden in de halve
finales.
Billie King en Rosemary Casals had
den weinig moeite met het Australisch-
Amerikaanse duo Lesley Turner en Ca
role Graebner: 63, 63, evenals Anet-
te van Zyl en Pat Walkden, die de
Amerikaanse teenagers Kathy Hartner
en Wendy Overton met 63, 64 een
illusie armer maakten.
In het gemengd dubbelspel tenslotte
kwamen Lesley Turner en Bill Bowrey
(Australië) een ronde verder. In de
kwartfinales versloegen zij de Ameri
kanen Wendy OvertonJohn Yomans
met 79, 6-—3, 86.
ROTTERDAM. Er staan bij de
Rotterdamse eredivisieclub Feyenoord
grote veranderingen in de bestuurs
samenstelling op til. De ingrijpendste is
wel de voorzitterswisseling. De heer C.
Kieboom, jarenlang vertrouwde figuur
in voetbalkringen en haast niet weg te
denken uit Feyenoords leidende college,
heeft, in verband met zijn gezondheids^
toestand, de wens te kennen gegeven
zijn functie ter beschikking te stellen.
De heer Kieboom (66) werd op 1 juni
1924 lid van de stadionclub en bekleed
de twee jaar later al een bestuursfunc
tie als tweede penningmeester. Tot
voorzitter werd hij op 22 juli 1940 ge
kozen, een positie, die hij ruim 27 jaar
innam.
Zijn opvolger wordt de heer A. Cou-
wenberg (51), die vanaf 27 augustus '48
(als tweede penningmeester) in het be
stuur zitting had. Eerste penningmees
ter werd hij op 25 augustus 1957.
De tweede belangrijke mutatie is het
afscheid van de heer C. Prins, die om
persoonlijke redenen (o.a. zeer drukke
werkzaamheden) gemeend heeft zich te
moeten terugtrekken. De heer Prins is
van 26 juli 1938 tot 1 november 1941
secretaris geweest en werd na de oorlog
(26 juli 1946) herbenoemd. Zijn opvolger
wordt de heer I. Groene weg (40), tot
nog toe voorzitter van de juniorencom
missie.
Het bestuurscollege ziet er in de toe
komst als volgt uit: voorzitter: A. Cou-
wenberg; secretaris: I. Groeneweg; pen
ningmeester- J. Visser; commissarissen:
C. Buitendijk, D. Kardux, G. Kerkum,
L. van Zandvliet.
Volgende maand wordt de algemene
ledenvergadering gehouden.
Vandaag is in Rotterdam het 20e
CHIO en het Europees kampioen
schap voor springruiters begonnen.
Op de foto de Westduitse kampioen
Gerd Wiltfang tijdens de training van
gisteren.
BLACKPOOL Ada Kok, de personificatie van het Nederlandse zwemmen ln
het buitenland, heeft vrijdagavond in het zoutwaterbad van Blackpool de abso
lute hegemonie op de vlinderslag voor zich opgeëist. De 20-jarige Amsterdamse
deed buiten het programma van de landenwedstrjjd Groot-Brittannië-Nederland
om een aanval op het wereldrecord op de 220 yards, het enige van de vlin
derslagafstanden, dat aan haar recordverzameling nog ontbrak.
Ada Kok's aanval slaagde, geheel onverwacht, in dubbel opzicht, want haar tijd
(2.21.0) betekende ook een verbetering van het 200 meter-record, dat zy in Gro
ningen tijdens de Nederlandse kampioenschappen had gevestigd.
Voor Ada, die drie jaar geleden in
hetzelfde bad met 1.05.1 nieuwe wereld
records vestigde op de 110 yards en 100
meter, een jaar later in Boedapest het
wereldrecord drukte tot 1.04.5 en die
bij de nationale kampioenschappen in
ADVERTENTIE
APELDOORN In het programma
voor de eredivisie is het treffen tussen
NEC en Feyenoord er een, dat zonder
twijfel grote belangstelling trekt. De
start van de Nijmeegse debutanten in
de eredivisie is zeer redelijk geweest
en men wil nu wel eens zien hoe ze
zich tegen een van de titelkandidaten
weren. We houden het toch wel op een
Rotterdamse zege. Ajax krijgt bezoek
van DOS en moet zonder veel moeite
beide punten kunnen veroveren. Moei
lijker krijgt het ADO, dat als gastheer
optreedt van het nogal onberekenbare
GVAV.
Bij Fortuna '54, GVAV en FC Twen
te kon men wel eens tot een puntenver
deling komen, terwijl NAC en Telstar,
twee zwakke broeders in de eredivisie,
DUISBURG Iedereen gaf iedereen
gelijk in Duisburg. Het was ook een
grote dwaasheid, dat bij de Europese
kampioenschappen op de Wedau-baan
welgeteld 373 deelnemers die dan
vaak op meer dan één nummer start
ten streden om zestien titels zonder
dat herkansing de mogelijkheid bo
den een ongelukkige loting tenminste
enigszins te compenseren. De techni
sche commissie van de internationale
kano-federatie ging voorop in de strijd
tegen het onrecht. Lang voor de titel-
wedstrijden in het door de fabrieksrook
beheerste Duisburg werkten de com
missieleden een wedstrjjdschema uit,
waarin de repechages waren opgeno
men. Het voorstel vond echter geen
steun bij het bestuur van de federatie,
dat liet weten, dat slechts op een offi
cieel congres de reglementen kunnen
worden gewijzigd. „Ik heb het nage
zien", zei de Amsterdammer Verwilli-
gen, voorzitter van de Nederlandse Ka
no Bond .„Zelfs als op het volgende
reglementencongres het plan wordt
aanvaard, kunnen de nieuwe bepalin
gen pas voor het eerst worden doorge
voerd na 31 december 1971".
Wanneer men bedenkt, dat het lot de
Nederlandse ploeg in Duisburg bijzon
der ongunstig gezind bleek, is de eer
ste dag van de Europese kampioen
schappen voor de nationale afvaardi
ging nog niet eens zo slecht verlopen.
Op een morgen van tegenslagen al
leen Paul Hoekstra haalde op de 500
meter k-1 klasse de halve finale
volgde een middag van successen. Toen
tegen de schemering de finishlijn voor
de laatste maal gepasseerd was, bleek
Nederland in zes races de series te
hebben overleefd. Daartegenover staat,
dat de oranjeploegen in tien wedstrij
den werden uitgeschakeld. Triest was
het vooral, dat Jan Wittenberg in de
sterkste serie van de k-1 500 meter
moest starten. De Deventernaar werd
nu laatste in een tijd, waarmee hij in
alle andere vijf series winnaar zou zijn
geweest.
Mieke Jaapies trof 't in 'n wedstrijd,
waarin vrijwel uitsluitend kansliefheb
bers voor goud, zilver en brons wa
ren ingedeeld, nauwelijks beter. „Jam
mer", was het commentaar van chef
d'équipe Molman, „Mieke was doodner
veus. Ik geloof, dat er toch een derde
plaats heeft ingezeten".
De handicap voor Nederland was stel
lig ook, dat veteraan Anton Geurts,
goed voor ziver in Tokio, pas enkele
dagen voor de wedstrijden in Duigburg
het ziekbed verlaten had. De Eindhove-
naar was nog lang niet fit en dat ver
zwakte de ploeg in diverse klassen.
Zoals gezegd, er waren op Ie ope
ningsdag stellig ook positieve punten.
De jeugdploeg Jan Verhaard/Arend
Bloem, afgevaardigd om ervaring op
te doen in een grote internationale
wedstrijd, bereikte bijvoorbeeld de hal
ve finales. Gesteund door coach Karei
Muys, die hardlopend langs de baan in
fluit-code zijn pupillen aanwijzingen
gaf, veroverden ze een derde plaais.
Juist 0,03 sec. voor de Finnen, wier rol
in dit Europese toernooi is uitgespeeld,
ging de oranje k-2 door de finish. Zo
als verwacht mocht worden handhaafde
de tweevoudige Nederlandse kampioen
Paul Hoekstra zich zowel in de k-1 als
in de k-2 klasse.
Een ploeg, die het geluk niet aan
zijn zijde had, was de k-2 gevormd
door Bram Muusse en Paul Bunschoten.
In een onweerstaanbare eindsprint
kwamen de kanovaarders van Quo Va-
dis naar voren. Een derde plaats
goed voor de halve finales scheen in
zich. Helaas, toen de finish-foto ontwik
keld was bleek, dat de Zaankanters een
decimeter na de Fransen als vierde
over de streep waren gegaan. Tienden
van seconden later lag de Nederlandse
formatie duidelijk tweede.
De prijs voor de grootste pechvogel
van de openingsdag was echter voor de
k-4, aangevoerd door Anton Geurts.
Met gering verschil volgden de Neder
landers de sterke Russen. Een gebro
ken roerpen („Wat een constructie, de
boot is pas nieuw", waren de woorden
van een verbitterde Karei Muys)
maakte het kwartet van kanshebber lot
figurant. Een dubbele teleurstelling
voor de Nederlandse afvaardiging, die
op dit Olympische nummer goede
kansen dacht te hebben.
elkaar fel zullen bekampen om hun
zwakke positie wat te verbeteren. We
achten Sparta op eigen terrein sterker
dan Volendam, en PSV heeft kans op
een kleine overwinning op Sittardia.
DWS tenslotte moet over Xerxes/DHC
de baas kunnen blijven.
Het valt te verwachten dat Holland
Sport in de eerste divisie tegen Hera
cles in Almelo geen kans zal krijgen
het eerste winstpunt te veroveren. FC
Den Bosch ontvangt RCH, dat even
eens nog zonder punten winst zal blij
ven, terwijl Cambuur zijn eerste plaats
waarschijnlijk verloren ziet gaan om
dat het zelf een vrije dag heVt en Alk
maar/Zaanstreek de volle Duit moet
kunnen binnenhalen tegen Haarlem,
dat zondag een vrij forse nederlaag
leed tegen Willem II. Laatstgenoemde
ploeg gaat op bezoek bij Elinkwijk en
krijgt het daar bijzonder moeilijk. In
de uitwedstrijd tegen SVV geven we
Eindhoven weinig kans op het behalen
van de eerste winst, terwijl FC VVV -
Blauw Wit veel kans biedt op een ge
lijk spel. Hetzelfde geldt voor Velox -
RBC en DFC - De Volewijckers. Veel
belangstelling trekt het duel tussen
HVC en Vitesse, dat in Amersfoort ge
speeld wordt. We houden het op een
kleine overwinning voor de thuisclub.
AGOVV krijgt op „Berg en Bos" in
Apeldoorn bezoek van 't Zwolse PEC,
dat zich door een groot aantal aanko
pen belangrijk lijkt te hebben ver
sterkt, maar zondag j.l. in Schiedam
tegen Hermes DVS een wat ongelukki
ge nederlaag leed. Wanneer de Apel
doornse ploeg dezelfde^ vorm demon
streert als zondag j.l. tegen Limburgia
moet een kleine overwinning mogelijk
zijn.
Zwolse Boys krijgt bezoek van het
nog ongeslagen Hermes DVS, maar het
zou ons niet verbazen wanneer de
Schiedammers hun eerste puntenver
lies te incasseren krijgen. Van De
Graafschap verwachten we een zege
op het op bezoek komende De Baronie
en Veendam en Wageningen zullen el
kaar weinig in kracht toegeven.
Roda JC zal voor ZFC in Kerkrade
een moeilijke tegenstander blijken te
zijn en NOAD achten we in Tilburg te
sterk voor EDO. Fortuna VI. laat zijn
ongeslagen positie vermoedelijk niet in
gevaar brengen door Limburgia en
Excelsior voorspellen we winst tegen
Gooiland. Hilversum - Helmond Sport
en SC Drente - Heerenveen bieden gro
te kans op een puntenverdeling.
Groningen in 1967 haar eigen inmiddels
weer verbeterde wereldrecord op de 200
m bijna drie seconden scherper stelde
(2.22.5), was de 2.29.9 waarmee de Cana
dese „Mickey Mouse" Elaine Tanner se
dert vorig jaar recordhoudster was, een
gemakkelijk doelwit. De wetenschap,
dat zij zeven seconden mocht verliezen
op haar „Groningen-tijd" maakte het
zwemmen gemakkelijk. De onzekerheid
over het wel of niet slagen van Ada's
„uitstapje" naar de ongebruikelijke ma
rathon op de zichzelf al ongebruikelijke
yards-afstanden bleef echter lang be
staan. Daar was allereerst de grotere ai-
stand (220 yards is ongeveer 116 centi
meter meer dan 200 meter), verder het
zoute water, dat het drijfvermogen ver
groot maar de ogen irriteert, de spiegel
gladde, nauwelijks zichtbare wand bij
het keerpunt en bovenal het feit, dat de
Amsterdamse al eerder op de avond
voor de punten had moeten zwemmen
op de 110 yards vlinderslag. Op het ope
ningsnummer van de interlandwedstrijd
werd zij flink opgejaagd do >r de Britse
Margaret Auton, die met 1.08.8 Neder
lands tweede zwemster, Nel Bos (1.09.1),
zelfs naar de derde plaats verwees. Er
lagen slechts 80 minuten tussen Ada's
eerste en tweede start.
Voldoende voor een nieuwe recordex
plosie
Ada zelf gaf het afdoende antwoord.
Uiterlijk onbewogen, maar inwendig tot
het uiterste gespannen („Nou, m'n tik
kertje ging flink te keer") stond ze op
het startblok. De schrijfmachines van
de journalisten langs de bassinrand zwe
gen. Het startschot klonk. In een prach
tige glijvlucht schoot Ada het water te
gemoet, op weg naar weer een onge
looflijke prestatie. Bij het keerpunt
hadden de drie zwemsters, die Ada se
condeerden, al eerbiedig ruimte gege
ven. Op de terugweg schalden de aan
moedigingen van coach Kerkhoven over
het water. Het tweede keerpunt: een
blik op de stopwatches, 1.07.3, bijna an
derhalve seconde sneller dan de tussen
tijd in Groningen. De langs de bassin-
rand meerijdende televisiecamera ver
loor haar geen seconde meer uit het
oog. Weer een keerpunt en toen kwam
de vernietigende eindsprint. De machti
ge klap tegen het bord van de gatsome-
ter besloot de race. Hangende in een
paal van de televisiestellage schreeuw
de Kerkhoven haar toe: 2.21 rond, een
nieuw wereldrecord". Ada trok de bad
muts van haar hoofd, keek verbaasd
rond en vroeg „Echt?"
Er was geen twijfel mogelijk.De gat-
someter gaf 2.21.04, de drie tijdwaarne-
mers vergeleken de horloges en zagen
met één blik, dat zij dezelfde tijd had
den opgenomen: 2.21.0. Op hetzelfde mo
ment speelden zich in het bad in
Blackpool de gebruikelijke taferelen
van juichende officials en iedereen zoe
nende mensen af.
Van alle kanten werden de vragen op
Ada afgevuurd. Of ze had gedacht ook
het 200-meter record te verbeteren,
vroeg een van de Engelse journalisten.
„Nee, daar heb ik in de verste verte
niet aan gedacht. Het was wel een
veilig gevoel, dat ik een marge van
zo'n zeven seconden had. Tijdens de
training zwom ik op mijn gemak
2.35.0, dus het zat erin. Maar dat het
zo hard ging, nee, dat had ik niet kun
nen hopen. En het gekke is, dat ik dit
jaar veel minder getraind heb dan vo
rig jaar, toen de Europese titel op het
spel stond. Ik heb onder mijn werk
van badjuffrouw in Valkenburg door
ongeveer maar anderhalf uur per dag
getraind en dat was vorig jaar veel
meer".
Na de zeslandenwedstrijd in Dordt-
mund is het eerste doel van Ada de in
ternationale sportweken in Mexico en
daarna is zij van plan naar de Verenig
de Staten te gaan om bij George Hay-
nes zich gedurende de wintermaanden
voor te bereiden op wat haar grootste
succes zal moeten worden: de Olympi
sche Spelen van 1968.
