TIEMEN
GROEN
en PIET
DE WIT
Dries Helsloot verspeelde
in slotfase zilveren plak
Vijf gevallen van
doping bestraft
Nederlanddriemaal goud
Jeugdrecord voor
Cees de Winter
Wagfmans leidt in
Ronde van Namen
Heel anders
Ook in mineur
Niet slecht
Russische hegemonie
Polsstokhoogspringen
-am
NEDERLAND KREEG WEER TWEE WERELDKAMPIOENEN!
AMSTERDAM De Nederlandse wielersport heeft
weer een bijzonder goed weekeinde achter de rug; Want
van de vier regenboogtruien, die zaterdag en zondag in
het Olympisch Stadion door UCI-voorzitter Adriano Ro-
doni werden uitgedeeld, gingen er twee naar renners uit
ons lage landje aan de zee. Na de amateurstayer Piet de
Wit, die in een moeilijke finale toch al zijn tegenstanders
op minstens een ronde fietste, kwam ook prof-achtervol
ger Tiemen Groen bij de cérémonie protocolaire op de
hoogste trede. De vierde maal in de nog korte loopbaan
van de Fries, die immers ook in 1964, 1965 eh 1966 het
wereldgoud maar dan bij de amateur-achtervolgers
had veroverd. De overwinningen van De Wit en Groen,
die beiden 21 jaar oud zijn, waren een triomf van de jeugd.
Wereldtitels waren er voorts voor het Italiaanse tan-
dempaar Verzini-Gonzato en de Russische krachtsprint
ster Valentina Savina, maar uiteraard waren de 20.000
toeschouwers zondagmiddag gekomen om onze eigen man
nen aan het werk te zien.
Men verwachtte en kreeg zijn kampioenen. Welk een
verschil echter bij de huldigingen. Piet de Wit, die met
succes zijn t rui van Frankfort verdedigde, stand met een
strak gelaat op zijn trui en zijn gouden medaille te wach
ten Tiemen daarentegen straalde het geluk van het ge
zicht, alsof hij niet zijn vierde, maar zijn eerste wereldtitel
had behaald.
De reactie van Piet de Wit op zijn nieuwe kampioen
schap was pas verklaarbaar nadat hij van de troon was
afgedaald en ronduit vertelde, hoe moeilijk hij 't wel had
gehad. „Nog nooit in mijn leven heb ik zo slecht gereden.
Ik was voor de start verschrikkelijk nerveus. De druk van
te moeten winnen is voor mij te groot geweest". Daarom
ook had De Wit niet het risico durven nemen om in de
slotfase Dries Helsloot voorbij te laten gaan en zelf de
Rus Michail Markov op te vangen. Daardoor was een
haast zekere zilveren medaille nu veroverd door de 28-
jarige Russische sportleraar bij het rode leger in Oost-
Duitsland voor Nederland verloren gegaan.
Het was jammer voor Helsloot die, zuiver op ztfn kracht rijdend, talloze aan
vallen van de Rus had afgeslagen, maar tenslotte voor de sportleraar moest be
zwijken. Jammer, want het had er zo lang naar uitgezien, dat Nederland, even
als het vorige jaar in Frankfort toen De Wit en Komijn weer het goud en
zilver zou veroveren. Nadat immers Piet de Wit, die als zesde was gestart, zich
binnen vier minuten langs Groenewegen, Jansen, Helsloot, Weil en Markov naar
de kop had gewerkt en daar haast onbedreigd naar de zege fietste, had Helsloot
na veertien minuten de tweede positie op Markov veroverd. Het spel leek al ge
speeld. Inmiddels waren Weil, Introzzi en Groenewegen hü stelde zeer teleud
al op een ronde gefietst en voor er een half uur om was had *De Wit ook alle
anderen gedubbeld. Helsloot reed nog immer vlak achter de kampioenscombinatie
die, zoals later bleek, in moeilijkheden verkeerde.
Helsloot, die de lieveling van het publiek werd door zijn spectaculaire rushes,
probeerde een paar maal langs het duo Koch-De Wit te komen, maar zij lieten
hem niet gaan. Nog zou er niets aan de hand zijn geweest wanneer in de slotfase
Koch wat ruimte had kunnen maken voor Helsloot. Maar De Wit had geen krach
ten meer over. Begrijpelijk ook, want hij fietste in een uur ruim 83 km bij elkaar.
Toen dan ook de sterke Rus twee minuten voor het einde zijn slotaanval inzette
was Helsloot weerloos en moest tevreden zijn met het brons. Gangmaker Wier-
sma, die juist op deze dag zijn 73e verjaardag vierde, was er zó kapot van, dat hij
niet op het erepodium verscheen.
Daar stonden nu wel Piet de Wit en
de gelukkige Noppie Koch, die zijn ze
vende overwinning in dit kampioen
schap boekte en bovendien ook nog
Raynal door een tweede plaats in de
finale der profstayers heeft gesleept.
Voorts de Rus Markov met gangma
ker Walrave en in zijn eentje Dries
Helsloot. Als „Ome Frits" er wel was
geweest hadden er vijf Nederlanders
een medaille ontvangen...
O
0 In de halve finale tandem maakte de
Italiaanse ploeg vlak voor de eind
streep een lelijke val. De gevolgen
waren niet ernstig en de Italianen
wonnen later zelfs de finale.
Voor Piet de Wit ligt de toekomst
klaar open. Evenals Gert Bongers heeft
hij plannen om prof te worden wanneer
zij tenminste samen een aantal con
tracten voor zesdaagsen kunnen krij
gen. „Ik heb van de stayerij voorlopig
wel genoeg", verzuchtte De Wit.
Heel anders dus had Tiemen Groen
gereageerd. Dolblij na de finale, waar
in hij de 27-jarige Brit Hugh Porter
met ruim verschil had verslagen, reed
Tiemen een paar extra rondjes en nam
de verdiende hulde van de menigte met
een stralend gezicht in ontvangst. De
Fries had zijn aanhang niet teleurge-
Een teleurgestelde Dries Helsloot na
afloop van de wedstrijd.
steld. Zowel in de kwalificatieritten als
in de kwartfinale had Tiemen met re
spectievelijk 6.10,58 en 6.10,76 de snel
ste tijden laten noteren. Toen ook was
het duidelijk geworden, dat niet titel
houder Leandro Faggin zijn tegenstan
der in de eindstrijd zou worden, maar
Huhg Porter, die met een tijd van
6.11,91 in de kwalificatie had verrast.
Dat Tiemen in de halve finale tegen
Faggin tot „slechts" 6.17,43 kwam was
van weinig betekenis voor de werkelij
ke krachtsverhouding, want de Italiaan
se titelverdediger was tegen de Frie
se locomotief niet opgewassen en Tie
men behoefde niet voluit te rijden. Dat
deed hij wel na zijn eerste start tegen
Porter, toen hij in de eerste ronde al
twintig meter voor kwam te liggen,
maar in de volgende ronde door een
lekke band moest stoppen. „Als ik toen
had kunnen doorgaan, was ik wel tot
6.06 of 6.07 gekomen", zei Tiemen la
ter. Ook na de tweede start was er voor
Porter al heel snel geen hoop meer
over. Tiemen vergrootte zijn winst in
vijf ronden tot vijftig meter en kon
toen langzaam aan wat terrein prijs
geven. Porter vormde echter geen wer
kelijke bedreiging meer voor Groen,
die tenslotte voor de derde maal in
twee dagen even boven de 6.10 bleef:
6.10,46.
De veruit sterkste achtervolger, die
de wereld ooit had gekend, had gewon
nen. Blij als een kind wat is hij
met zijn 21 jaar eigenlijk nog meer?
reed Tiemen naar zijn moeder op de
tribune om de overwinningskus in ont
vangst te nemen, om even later door
vader Meine omhelsd te worden. „Ik
ga nu serieus op de winterbaan trai
nen en wil omniums rijden. Geen zes
daagsen, dat is me nog te link", aldus
Tiemen nadat hij zijn triomfantelijke
ereronde had voltooid. De steun van
het publiek, dat met een gescandeerd
„Tie...men - Tie...men" de oranjeman
in zijn strijd had voortgezwiept, had
Tiemen veel geholpen. „Voor de start
had ik nog angst gehad, want ik had
nog nooit tegen die Porter gereden.
Daarom was het zo fijn, dat iedereen
me aanmoedigde".
Over de mogelijkheid van een aan
val op het werelduurrecord, dat met
47 km en 346,90 meter op naam staat
van Roger Rivière, liet Tiemen zich
niet uit. „Misschien wel, maar dat zul
len anderen wel voor mij uitmaken".
Hij wist toen ook, dat inmiddels Ita
lianen van de Gazetto Dello Sport uit
Milaan contact hadden opgenomen met
manager Frans van den Ende van Ca-
ballero voor een poging tussen 10 en
18 september. Maar ploegleider Gé Pe
ters, die intussen ook zijn licht had op
gestoken bij Faggia, is niet enthousiast
voor de Vigorellibaan in Milaan. „Als
Tiemen toch gaat, dan prefereer ik de
Olympische baan in Rome. Die schijnt
nog sneller te zijn dan de Vigorelli",
aldus Peters.
Naast de vreugde over de wereldti
tels van Tiemen Groen en Piet de Wit
was er ook de gebruikelijke teleurstel
ling in het oranjekamp. Vooral toen de
achtervolgingsploeg door een protest
van Zwitserland en Groot-Brittannië de
veroverde plaats in de kwartfinale
verspeelde. Het protest ook tegen de
Oostduitse ploeg was dat renners
elkaar hadden geduwd, hetgeen volgens
reglement verboden is. Bij de Oostduit
sers was het duidelijk te constateren
geweest, bij Nederland niet. Maar toch
had Klaas Balk in de allerlaatste ron
de Harrie van Piere, die het contact
had verloren, even meegetrokken en
dus was er aan de beslissing van de
jury „Nederland eruit" niet te tomen.
Jan Derksen was razend op Oscar
Plattner en Dave Handley, de leiders
van de tegenstanders in het protest.
„Het is geen stijl om op zo'n manier
te proberen bij de laatste acht te ko
men. Wij hadden een kans op een me
daille gemaakt", tierde de baancoach.
Wat dat betreft had hij gelijk. Want
Nederland had, nadat Gert Bongers in
de derde ronde had moeten afhaken
wegens een lekke band, een zeer ver
dienstelijke tijd gereden, die oranje
op de zesde plaats had gebracht. Met
Bongers erbij zou er dus wel een kans
je voor het kwartet in hebben gezeten.
Maar daartegenover stond, dat Derk
sen niet op de hoogte was geweest van
een nieuwe bepaling in het UCI-regle-
ment, dat in de kwalificatieronde bij
pech van een der deelnemers de hele
ploeg mag stoppen. Was dat nu wel
gebeurd, dan had Belk- niet Van Piere
behoeven te duwen, want dan zou
oranje hebben mogen overrijden. Ten
slotte bereikten Italië, Tsjechoslowa-
kije, West-Duitsland en de Sovjet Unie
de halve finales, die voor dinsdagavond
op het programma staan.
De Nederlandse vertegenwoordigers
op de tandem, Ruikers en Loeveseijn,
deden het lang niet slecht, dwongen
de sterke Russen in de kwartfinales tot
drie ritten, maar lagen er toen dan ook
uit. De grote verrassing bij de tandems
werd de uiteindelijke zege in twee rit
ten van de Italianen Verzini en Gon-
zato op het onverslaanbaar geachte
Franse paar Trentin-Morelon. Dezen
waren de zondag al slecht begonnen
door te laat op de baan te verschijnen
voor de eerste rit in de halve finale
brachten de
Mahn, Cap-
doordrongen,
het toernooi
tegen de Russen, die dan ook een walk
over kregen. Daarna moesten Trentin
en Moreion via een belle de eindstrijd
bereiken, waarin de Italianen opper
machtig waren. De Fransen waren na
hun nederlaag zo ontmoedigd, dat zij
niet eens hun zilveren plakken kwa
men afhalen...
Bij de profsprinters
oranjevertegenwoordigers
tein en Koel het ook al niet ver. Een
verrassing was hier, dat twee Japan
ners tot de laatste acht
maar toen dan ook uit
werden gewipt. Voor de eindstrijd van
dit bloedarme onderdeel van de wiel
rennerij hebben zich nu drie Italianen
titelhouder Beghetto, de oude Antonio
Maspes, die hier hoopt zijn achtste we
reldtitel te behalen en dan het fameu
ze record van Jefke Scherens te over
treffen, Damiano en de Belg Patrick
Sercu geplaatst.
Tenslotte was er voor de 37-jarige
profstayer Ab Donker in de herkansing
geen finaleplaats weggelegd. De profs
kwamen met tien man in de baan, van
wie Timoner winnaar achter Koch...
Deloof, Rudolph en De Lillo de
door het uitsluiten van Ruegg en Kem
per open gekomen vier finaleplaatsen
opeisten.
Valentina Savina, kleine sportstuden-
te uit Wit-Rusland, heeft voor de derde
keer in haar carrière de wereldtitel
sprint voor dames veroverd. Zij ver
sloeg, net als in 1962, toen zij bij de
wereldkampioenschappen debuteerde,
haar landgenote Irina Kirichenko.
Twee jaar geleden werd Valentina, die
een uiterst zuinig mondje Engels
spreekt, wereldkampioene door Galina
Ermolaeva, dit jaar derde, te verslaan.
De overmacht van hetRussische da-
meswielrennen heeft de charmante
Frangaise Giselle Caille niet kunnen
doorbreken.
In de halve eindstrijd werd zij
gestuit door Savina en in de rit om de
derde plaats bleek Ermolaeva nog al
tijd veel sneller te zijn. Kirichenko, 30
jaar, hoog-blond, werktuigbouwkundig
ingenieur uit Charkow, had in de halve
finale drie ritten nodig om Ermolaeva
uit te schakelen. In de finale verspeel
de Kirichenko haar kampioenskans door
Gert Bongers kreeg tijdens de ploe-
genachtervolging een lekke band. Hij
nam daarna aan de strijd deel door
zijn ploegmakkers langs de rand van
de baan aan te vuren.
O
een weinig vrouwelijke zwieper in haar
rit met Savina. Haar kleine tegenstand
ster protesteerde niet, zoiets doet men
niet tegen een meester in de sport,
maar de jury was onverbiddelijk. Ki
richenko werd gedeklasseerd. Savina
kreeg de eerste zege, verloor de twee
de rit, maar kwam in de laatste race
wel voorbij haar tegenstandster, die
niet opnieuw probeerde haar omhoog
te drukken. Irina Kirichenko, de ont
troonde wereldkampioene vorig jaar
had zij de finale van Savina gewonnen
reed haar ereronde huilend.
HAARLEM Tijdens een hoofd
klasse atletiekwedstrijd in Haarlem
heeft de Amsterdammer Cees de Win
ter (AAC) 't Nederlands juniorenrecord
polsstokhoogspringen verbeterd en ge
bracht op 4.35 meter. Het oude record
stond sedert 4 juni (Beverwijk) met 4.29
meter reeds op zijn naam.
AMSTERDAM Het comité direc
teur van de U.C.I. heeft vijf gevallen
van doping bestraft. Het betreft de Bel
gische Yvonne Reynders, de Australiër
Kevin Crowe, de Belg Alex Boeye, de
Zwitser Freddy Ruegg en de Duitser
Dieter Kemper. Zij behoorden tot de
genen, die woensdag en donderdag
werden gecontroleerd. De amateurs
Reynders, Crowe en Boeye zijn met in
gang van 26 augustus geschorst voor
een periode van drie maanden. De
profs Kemper en Ruegg hebben een
boete van tweeduizend Franse francs
gekregen en mogen bovendien verder
niet in de wereldkampioenschappen
uitkomen.
Zowel Ruegg als Kemper had zich
reeds geplaatst voor de finale van de
prof-stayers.
Uiteraard zullen ook de gestrafte
amateurs niet verder aan de kampioen
schappen kunnen deelnemen.
De Belgische Yvonne Reynders was
vierde geworden in de achtervolging bij
de dames. Erger voor haar is, dat zij
nu haar wereldtitel op de weg bij de
dames niet zal kunnen verdedigen.
De Australiër Kevin Crowe was b(j
de amateurstayers derde geworden in
de eerste serie en 2e in de tweede her-
kansingsrit. De Belgische amateurstay
er Alex Boeye was zesde geworden in
de derde serie en vierde in de herkan
singen.
De profstayers Freddy Ruegg en Die
ter-Kemper hadden zich via een derde
plaats in de series in de finale van de
profs gereden.
Toen het besluit van het comité direc
teur in het Olympisch stadion door de
geluidsinstallatie werd bekend ge
maakt, klonk van de goed bezette tribu
nes een luid en langdurig applaus.
Zoals bekend heeft de U.C.I. op het
dinsdag in Amsterdam gehouden con
gres besloten, dat er tegen de beslis
singen van het comité directeur inzake
doping geen beroep mogelijk is.
De Duitse baandirecteur en manager
Otto Weckerling heeft na het bekend
worden van de uitslag van de eerste
dopingcontrole besloten de toegang tot
de winterbanen in Dortmund, Bremen
en Frankfort te ontzeggen aan de Bel
gische soigneur Charles van Cauter. De
ze is de soigneur van Dieter Kemper
en van het zesdaagse Koppel Kemper-
Oldenburg. Volgens de Duitsers heeft
Van Cauter verboden stimulerende
middelen heimelijk in de koffie van
Kemper gedaan.
NAMEN Rini Wagtmans heeft na
de zondag gereden vierde etappe de
leiding in de Ronde van Namen, een
etappewedstrijd voor amateurs, behou
den. Hij heeft slechts drie seconden
voorsprong op René Pijnen. De vierde
etappe, een rit over 140 kilometer van
Couvin naar Andenne, werd een zege
voor de Belg Roger Devlaminck, die een
tijd noteerde van 3.23.00. De Nederlan
der Ger Harings werd in dezelfde tijd
tweede. De uitslag van de vierde etap
pe luidt: 1. Devlaminck (België) de 140
km in 3.23.00 (met bonificatie 3.22.40);
2. Ger Harings (Ned.) z.t. (met bon.
3.22.50); 3. Stas (België) 3.23.41; 6. Re
né Pijnen (Ned.) z.t.; 7. Rini Wagtmans
(Ned.) z.t.
Algemeen klassement: 1. Wagtmans
9.47.07; 2. Pijnen 9.47.10; 3. West (Gb.)
9.47.42; 10. Harings 9.56.20.
De medailleverdeling na de vijfde dag (achtervolging en sprint voor dames,
de tandem, stayers, 1000 meter, de achtervolging, tijdrit en sprint amateurs en de
professional-achtervolging) is:
1. Nederland
2. Sovjet Unie
3. Frankrijk
4. Denemarken
5. Italië
6. Groot Brittannië
7. Polen
8. België
9. Trinidad
10. Tsjecho Slowakije
3
2
1
1
1
3
2
1
1
1
1
1
2
1
1
1
1
