Jonge Belg klopte Jan Janssen in de sprint
EDDY MERCKX WERELDKAMPIOEN BIJ DE PROFS
Jan Janssen
„Ik heb geen excuses"
Alleen Peter Post dacht
er anders over
Brit Graham Webb verrassend
eerste bij de amateurs
Brons
voor
René
Pijnen
Amateurs in cijfers
Verdeling van het
eremetaal
Anti-dopingcontrole
Titelstrijd financieel
succes voor KNWU
Merckx bedreigt
Janssen in
Suoer Prestiqe
Stunt
Snel overbrugd
Tot het einde
Jansen, Jansen
Uitslag
Scheuring
Leo de pechvogel
ners, de Belg Eddy Merckx, ziek in de
felbegeerde regenboogtrui.
Trots werkte de nieuwe wereldkam
pioen op de weg bij de beroepsren-
HEERLEN Het duurt erg lang
voordat Jan Janssen in de Nederland
se box arriveert en als hij dan eindelijk
op een klapstoeltje neerzinkt, zegt hij
niets. De Ossendrechter moet even tot
zichzelf komen. Pas als hij zijn gezicht
heeft afgesponst, een kam door zijn
haar heeft gehaald en een slok bier
heeft genomen vertelt hij het verhaal
van die laatste, voor hem zo drama
tisch verlopen, 300 meter. ,Jos had in
de laatste ronde een hoog tempo on
derhouden. Dat had ik met hem af
gesproken. Toen we op het laatste
rechte eind kwamen, lag ik goed ge
lanceerd. Ik had dus alle kans, maar
Merckx was gewoon beter dit keer. Ik
mag rustig zeggen, dat ik Eddy in tien
sprints zeven keer klop. Dat weet hij
zelf ook. Ditmaal verloor ik echter van
hem en het is erg jammer, dat zoiets
nou juist in een wereldkampioenschap
moet gebeuren, dat in je eigen land
wordt gehouden".
Janssen praat makkelijk en snel.
Terwijl hij de glazen van zijn onaf
scheidelijke zonnebril schoonwrijft en
verschrikt omkijkt als soigneur Henk
Haan een wat al te nieuwsgierige ama
teurfotograaf hardhandig achteruit
duwt, gaat hij verder: „Nou moet ik
zeggen dat Eddy de zege echt heeft
verdiend. Hij heeft zijn werk gedaan
en misschien nog wel een beetje meer
dan dat ook. Wellicht dat ik hem toch
nog had kunnen pakken als ik een
„dertien" op mijn fiéts had gehad. Ik
moest nu met een versnelling van veer
tien spurten. Ja, wat wil je. Ik wist
dat we twintig keer dat bergje op
moesten. Dan neem je geen al te groot
mes. Anders ga je kapot. Had ik van
fiets moeten verwisselen? Ik heb er
aan gedacht. Natuurlijk. Maar wat
moet je. Als ik op een andere fiets
overstap moet ik toch echt een 100 me
ter prijsgeven. En dan zijn Motta en
Merckx weg. Die wachten niet op me.
Daarna kunnen er twee dingen gebeu
ren: of ik moet een verschrikkelijke
toer uithalen om die twee weer in te
halen of ik kom nooit meer bij. Ik heb
het risico niet durven nemen en ik zal
nooit weten of ik het wel had moeten
doen. Maar laat ik toch alsjeblieft niet
naar excuses gaan zoeken. Eddy was
de sterkste en daarmee uit".
veling van de Belgische wielerfans,
het idool van tal van Europese wieier -
liefhebbers en de koning van een nieu
we wielergeneratie, kan nog niet veel
meer uitbrengen dan dat ene woordje
„ja". Pas later, veel later als de 80.000
toeschouwers voor het grootste deel al
lang weer thuis zijn en in Heerlen de
champagne in door Belgen geheven
roemers schuimt, wordt Eddy wat
spraakzamer. Pas dan begrijpt deze
nog maar twee-en-twintigjarige Belg,
dat hij, en niemand anders, voor een
jaar de wielerkoning van de wereld is.
HEERLEN. Rusland, Nederland
en België zijn bij deze wereldkam
pioenschappen elk met drie wereld
titels het best te voorschijn gekomen,
met Groot-Brittannië, dat twee re
genboogtruien behaalde, als uitste
kende vierde.
De eindstand van de medailleverde
ling is:
goud zilver brons
1. Sovjet-Unie 3 4 2
2. Nederland 3 12
3. België 3 1 1
4. Gr.-Brittannië 2 11
5. Frankrijk 13
6. Italië 1 2 4
7. Denemarken 12
8. Zweden 1
9. Polen 1
10. Spanje 1
11. Trinidad 1
12. Tsj.-Slowakije 1
13. W.-Duitsland 1
In deze stand is de bronzen medail
le van Faggin (Italië), die wegens
doping ingeleverd moet worden, niet
opgenomen.
„Maar de stunt waarover je het tij
dens de training hebt gehad, heb je
toch maar gebracht, Jan" werd er ge
roepen. Janssen reageerde direct:
„Wat heb ik aan een stunt. Een we
reldkampioenschap levert geld op. Een
stunt niet. Ja, natuurlijk het is leuk
voor de mensen, als je in je eentje een
achterstand van bijna drie minuten
hebt goed gemaakt. Maar wat heb ik
eraan? Helemaal niets. Over tien jaar
weet nog iedereen te vertellen, dat Ed
dy Merckx hier wereldkampioen is ge
worden. Maar geloof me, die stunt van
Jan Janssen zijn ze vergeten..."
Terwijl Janssen zijn verhaal nog
eens een keer in vlekkeloos Frans ten
gerieve van de Franse journalisten
herhaalt, loopt achter de hoofdtribune
een in-en-in gelukkige Eddy Merckx,
omstuwd door een dansende en deinen
de van groen-witte petjes voorziene
menigte, naar de interview-kamer van
de Belgische televisie. Eddy lacht te
gen iedereen breeduit, neemt toegesto
ken handen zonder meer in ontvangst
en antwoordt op vragen van verslagge--
vers alleen maar met „Ja, ja". De lie-
HEERLEN Weer een zeer groot
aantal renners en wielrijdsters hebben
zich zaterdag voor de anti-dopingcon
trole moeten presenteren. In het geval
van de Zuidafrikaanse amateur Lester
leverde dat nogal wat moeilijkheden
op. Hij behoorde tot de drie uitvallers
die door de commissie werden opgeroe
pen en kwam in burger juist toen een
enthousiaste menigte zich op de nieu
we wereldkampioen Webb stortte. Les
ter kon noch in het Engels, noch in
het Zuidafrikaans de suppoosten ervan
overtuigen dat hij bij de dokter moest
verschijnen en werd weggestuurd. La
ter is hij vanuit zijn hotel teruggeko
men. Met Lester werden de uitgevallen
Japanners Ito en Imamura ter controle
geroepen. Voorts de amateurs Webb,
Guyot, Pijnen, Hansen, Harings, Bian
co, Monsere en de overige Nederlanders
Duyndam, Wagtmans, Jansen en
Nieuwkamp en de dames Beryl Bur
ton, Ljubov Zadorozhnaya, Anna Kon
kina, Yudina Galina en Louise Smits.
Zondagmorgen is in Heerlen bekend
gemaakt dat het onderzoek naar het ge
bruik van verboden stimulerende mid
delen, dat dinsdag en donderdag heeft
plaatsgevonden, geen positieve resul
taten heeft opgeleverd. Alle urinemon
sters, die dinsdagavond na de laatste
dag van de baankampioerischappen en
donderdag na de ploegentijdrit op de
weg voor controle naar prof. Vleesch-
ouwer zijn gestuurd, bleken bij de
eerste controle in Gent geen sporen van
verboden stimulerende middelen te be
vatten.
HEERLEN „Ik had liever niets gehad dan die tweede
plaats", waren de eerste woorden van de verslagen Jan
Janssen. De zilveren plak van dit wereldkampioenschap
bungelde achteloos aan het veelkleurige lint op zijn borst.
Janssen was teleurgesteld omdat hij in het duel der gi
ganten tegen de 22-jarige Belg Eddy Merckx het onderspit
had moeten delven, maar hij sprak er later toch zijn vreug
de over uit dat een waarlijk groot coureur had gewonnen.
En daarin had Janssen gelijk. Het duel van de twee kam
pioenen van Sallanches (1964), waar Janssen de trui bij de
profs en Merckx die bij de amateurs had veroverd, was in
derdaad gewonnen door een groot kampioen.
Na 1964 is de ster van Merckx heel snel aan het wieier-
firmament omhoog geschoten. In 1966 behaalde hij tal
van overwinningen bij de beroepsrenners, zegevierde onder
meer in Milaan-San Remo en Gent-Wevelgheim (die pre
staties herhaalde hij dit jaar). Won Luik-Bastenaken-Luik
en werd tweede in de Ronde van Lombardije. Dit jaar
kwamen daar nog bij de Waalse Pijl, twee etappes in de
Italiaanse Giro, eveneens twee ritten in Parijs-Nice en
voorts eerste plaatsen in talloze kleinere coursen. Alleen
in de Ronde van Frankrijk met landenploegen bleef
Merckx ontbreken. De in de Brusselse voorstad Woluwe
wonende jonge wielerreus achtte de tijd voor het hele zwa
re werk nog niet gekomen. Merckx bereidde zich geheel
voor op de strijd om de wereldtitel. Nauwelijks was het
parcours rond Heerlen en Voerendaal definitief gewor
den of Merckx was aanwezig om het te verkennen. En
hij kwam terug tot hij bij wijze van spreken elke centime
ter van het ruim dertien kilometer lange circuit kende.
Neen, Jan Janssen behoeft zich niet te schamen, dat hij
van zulk een groot coureur als Merckx, van wie de Belgen
zeggen dat hij de fameuze Rik van Steenbergen en Rik
van Looy op de weg zal gaan overtroeven, verloor.
Eddy Merckx, Gianni Motta, Jos van
der Vleuten en Jan Janssen. Deze na
men zullen onverbrekelijk verbonden
blijven aan de wielerstrijd van 1967.
Merckx, Janssen en in iets mindere
mate Motta figureerden in de progno
ses als de favorieten. Maar toch had
niemand verwacht dat zij al zo vroeg
in deze ruim 265 km lange race, waar
in de sterke wind van begin tot eind
de lucht uit de longen blies zouden toe
slaan. Want nauwelijks nadat het 70
coureurs tellende veld aan de maraton
was begonnen demarreerde de Italiaan
Motta als eerste en kreeg Merckx, Van
der Vleuten ook in de Tour was de
ze vaak bij een vroege ontsnapping
Saez op de Brit Addy mee in zijn
spoor. De kenners oordeelden dat het
nog veel te vroeg was en misschien
heeft Jan Janssen er ook wel zo over
gedacht. Immers er lagen nog 260
bijzonder moeilijke kilometers voor de
toen Motta het vuurtje aanstak.
Maar men had verkeerd geoordeeld.
In de hoofdmacht gingen de Belgische
ploegmaats van Merckx de koers con
troleren en daardoor kon de winst van
het leidende kwintet uitgroeien tot 2
min 30 seconden aan het eind van de
zevende ronde (ruim 92 km). In het gat
„zwom" toen al rondenlang de Zwit
ser Hagman in een moedige poging om
die vijf voorop te achterhalen. Hag-
mann zou daarin falen. Toen, tegen
het eind van de zevende ronde, kwam
de opmars -van Jan Janssen. Hij ont
snapte aan de aandacht van groten als
Gimondi, Poulidor, Pingeon, Adorni en
Altig en ging alleen op pad. Gesteund
door de aanmoedigingen van tiendui
zenden enthousiaste toeschouwers
(men schat dat er tenslotte 80.000 beta
lende kijkers waren) stortte Janssen
zich in het gat en won zienderogen ter
rein terug.
Het was haast ongelooflijk hoe snel
Janssen die twee en een halve minuut
achterstand overbrugde. In nauwelijks
25 km zag hij de vluchters op enkele
honderden meters afstand in de rug,
waarop Van der Vleuten zich liet af
zakken om zijn ploegmaat het wat ge
makkelijker te maken. Voorin was er
tijdens de opmars van de winnaar van
de Ronde van Spanje trouwens minder
hard gefietst. Want nadat de Brit Addy
al vrii spoedig de tol voor zijn inspan
ningen had moeten betalen en zelfs af
stapte konden Merckx, Motta en Saez
de steun van een kracht als Janssen,
ook al vormde die een belangrijke con
current, wel gebruiken.
Wat die steun betekende werd spoe
dig duidelijk. Nu ook de meeste Neder
landers in de hoofdwacht verplicht wa
ren om mee te helpen aan het stilleg
gen van de koers groeide de winst tot
5 minuten na 132 'Akm, half koers dus.
De meeste Nederlanders. Ja. Er was er
een, die zich niet kon neerleggen bij
een mogelijke zege van Jan Janssen.
Zijn naam is Peter Post. Toen dan ook
Gimondi bij het ingaan van de elfde
ronde een tegenoffensief ontketende
was Amstelveense Peter een der eer
sten die de Italiaan steunde. Door de
actie viel het peloton in drie stukken
uiteen. Na deze omloop leidde Peter
Post een groep met Pingeon, Gimondi,
Junkermann, Reybrouck, Schepers,
Dancelli, Guyot, Rodriguez, Claes, De
Roo en Boons, die op 3.17 na de leiders
doorkwamen. Bij de jachtgroep voeg
den zich ook nog Jan Harings en Ger-
ben Karstens, maar toen was de
„snee" er al weer uit. De meesten ge
loofden het wel, alleen Post bleef on
verzettelijk doorgaan met Hagmann,
Lasa, Van Rijckeghem, Dancelli, Fou-
cher, Boons en Adorni.
Deze strijd tussen de koplopers en
de groep Post duurde tot het einde toe.
Langzaam, heel langzaam kon de Am-
stel vener zijn achterstand op de koplo
pers verkleinen maar dichter dan tot
op 2.15 (na de achttiende ronde) bena
derde hij hen niet. Toen ook was Jo de
Roo door een lekke band al uit
de strijd verdwenen en had ook Ador
ni het nutteloze van de poging inge
zien en was afgestapt. Inmiddels had
den de achter de groep Post zwerven
de pelotonnetjes zich verenigd en re
den ook alleen maar om de wedstrijd
uit te fietsen. De beslissing moest dus
vallen tussen Merckx, Janssen, Motta,
Van der Vleuten en Saez, van wie de
laatste voor Merckx en Janssen de ge
vaarlijkste concurrent was. De vrij on
bekende Spanjaard immers had in de
O
De zeer geconcentreerde kopgroep in
de rit om de wereldtitel op de weg
voor profs. V.l.n.r.: Jos van der Vleu
ten, de Spanjaard Saez, de Italiaan
Motta, de Belg Merckx en Jan
Janssen.
Spaanse Vuelta met drie sprintzeges
laten zien hoe snel hij op het vlakke
wel uit de voeten kan.
De laatste ronde ging in. Langs de
kant vormden zich spreekkoren om de
favorieten aan te moedigen. Duizenden
Belgen steunden uiteraard Merckx,
tienduizenden Nederlanders joegen hun
.Janssen met een staccato „Jan...sen -
Jan...sen" op. Nauwlettend zaten de
vijf elkaar te beloeren. Niemand durf
de in de .anval te gaan uit angst dat
hij zijn krachten voor de eindspurt zou
verspelen. En dus moest de sprint ten
slotte uitmaken, wie de kroon van Rudi
Altig zou gaan overnemen. Merckx
ging lang van te voren aan. Het is
zijn sterke punt. Er moesten nog zeker
350 meter worden afgelegd toen de jon
ge Belg op de pedalen ging staan.
Janssen en Saez waren wel attent,
wierpen zich in het spoor van de durf
al maar schoten op de meet enkele
centimeters tekort. Links naast
Merckx veroverde Janssen het door
hem versmade zilver, aan de rechten-
zijde van de Belg kwam Saez in het be
zit van het brons. Motta vierde
en Van der Vleuten eervol vijfde
speelden in dit slotduel geen rol van
betekenis meer.
Ruim twee minuten na de winnaar
fietste Peter Post, die ondanks zijn 33
jaar nog tot de groten van de weg be
hoort, naar een elfde plaats. Merckx,
Janssen en Saez stonden al op het ere
podium toen het peloton met een ach
terstand van 8 min 25 seconden binnen
kwam. De achterblijvers zagen wie de
nieuwe koning der wegrenners was ge
worden.
Eddy Merckx, de opvolger van een
beroemde reeks Belgische kampioenen
van na de oorlog: Brik Schotte, Stan
Ockers, Rik van Steenbergen, Rik van
Looy en Benoni Beheyt. In België, dat
de voorgaande drie jaar de eer aan
Jan Janssen, Tommy Simpson en Ru-
die Altig had moeten later, zullen zon
dagavond op de nieuwe kampioen on
getwijfeld vele pintjes zijn geheven.
1. en wereldkampioen Eddy Merckx
(België) 265,180 km in 6 uur 44 min. 42
sec. (gem. 39,318 km/uur); 2. Jan
Janssen (Ned.) z.t.; 3. Ramon Saez
(Spanje) z.t.; 4. Gianni Motta (It.) z.t.;
5. Jos van der Vleuten (Ned.) z.t; 6
Lasa .(Spanje) op 2.05; 7. Van Rijcke
ghem (Belg.) z.t.; 8. Dancelli (It.) z.t.;
9. Boons (Belg.) z.t.; 10. Hagmann
(Zwits.) z.t.; 11. Peter Post (Ned.)
z.t.; 12. Foucher (Fr.) z.t.; 13. Wolfs-
hohl (Did.) op 8.03; 14 Altig Did) op
8.25; 15. Gerben Karstens (Ned) z.t.;
16. Basso (It.) z.t.; 17. Harrie Stee-
vens (Ned.) z.t.; 18. Riotte (Fr.) z.t.;
19 Lemeteyer (Fr.) z.t.; 20. Jan Ha
rings (Ned.) z.t.; 21. Rodriguez (Sp.)
z.t.; 22. Wim Schepers (Ned.) z.t.; 23.
Momene (Sp.) z.t.; 24. Poulidor (Fr.)
z.t.; 25. Junkermann (Did.) z.t.; 26.
Schleck (Lux.) z.t.; 27 Claes (Belg.)
z.t.; 28. Santamaria (Sp.) z.t.; 29. Gi
mondi (It.) z.t.; 30. Balmanion (It.)
z.t.; 31. Hoban (G.B.) z.t.; 32 Vifian
(Zwit) z.t.; 33. Gabica (Sp.) z.t.; 34.
Schutz (Lux) z.t.; 35 Zandegu (It.) z.t.;
36 Pingeon (Fr.) z.t.; 37. Guyot Fr.)
Pijnen, die de derde plaats voor zich
opeiste.
z.t.; 38. Monty (Belg.) z.t,; 39 Stablrns-
ki (Fr.) z.t.; 40. Abt. (Zwit) z.t.; 41.1
De Pra (It.) z.t.; 42. Aimar (Fr.) z.t.; De Fransman C. Guyot rechtsging
43. Ritter (Denemarken) z.t.; 44, Wil- als tweede over de eindstreep. Links
de (Did.) op 14 min. naast hem onze landgenoot René
HEERLEN De concurrenten stonden beschaamd toe te
kijken toen zaterdag de 23-jarige Britse amateur Graham
Webb bij de ceremonie protocolaire van de wegwedstrijd
voor amateurs op de hoogste trede van het erepodium
stond en in de fel begeerde regenboogtrui werd gehesen.
Met de in Hilversum wonende bouwvakker Webb had het
amateurwereldje weer een van die kampioenen gekregen,
die waarschijnlijk verder praktisch in het vergeetboek zul
len raken. Een van die na-oorlogse kampioenen als de
Italianen Ghidini, Ciancola, Filippi, de Fransman Jour-
den, zijn landgenoot Botherel, van wie men na hun we
reldzege vrijwel nooit meer heeft gehoord. Graham Webb,
de man, die in het Britse rijk alleen maar bekendheid had
gekregen door zijn geprononceerde neus, die als Engelands
tweede man in de amateur-achtervolging niet verder
kwam dan een schamele elfde plaats in de kwalificatie,
is geen Eddy Merckx, geen Evert Dolman. Zei n
Webb na een geslaagde ontsnapping in de laatst
halve kilometer in zijn eentje over de eindstreep si i
hij nog niet geloven hoe hoog hij op deze dag je
wielerladder had bestegen. Met een bescheiden, verlegen
en nog onzeker handgebaar uitte deze outsider de opbor
relende vreugde van het onverwachte succes.
De Britse kolonie kende haar weelde
niet. Na de zege van mrs. Beryl Bur
ton bij de dames nu ook een wereld
kampioen bij de amateurs. Zelfs de an
ders zo plechtstatige commentator van
de BBC, die nooit het decorum zal ver
liezen, maakte op de perstribune een
rondedansje
Beneden, op de door duizenden wie-
lerliefhebbers bestormde weg, dropen
de favorieten af. De Italianen Constan
tino Conti en Giovanni Bramucci, de
Belgen Jean-Pierre Monsere en Roger
de Vlaeminck, de Deen Jorgen Hansen,
onze landgenoot René Pijnen en het
Franse idool Claude Guyot hadden zich
laten overtroeven, hun inspanningen
waren niet beloond geworden. Voor Gu
yot en Pijnen waren er weliswaar'n zil
veren en bronzen medaille weggelegd,
maar in het wereldkampioenschap telt
slechts één plaats: de eerste.
Lang, heel lang zelfs, had het er naar
uitgezien dat een van de werkelijke fa
vorieten deze titel voor zich zou op
eisen. Vooral toen na openingsschermut-
selingen van de Oost- en Westduitsers,
enkele Zwitsers, een Deen en een Span
jaard, in de vijfde van de vijftien ron
den de Italiaan Bramucci, de Neder
lander René Pijnen, de Oostduitse ve
teraan Klaus Ampler en de Mexicaan
Elcantara de basis legden voor de de
finitieve scheuring in het veld.
Hun voorbeeld werd gevolgd door an
dere sterke coureurs als de Italianen
Conti en Bianco, de Rus Starkov, de
Fransman Claude Guyot en ook al Gra
ham Webb. Zij brachten de sterkte van
de leiders op dertien man, bij wie zich
in de achtste ronde de Belgen De Vlae
minck en Monsere voegden. Intussen
was ook Ger Harings met de Italiaan
Giaccone op pad gegaan, gevolgd door
Leo Duyndam samen met de Brit Buck
ley. Toen dit viertal samenkwam en
vervolgens, nadat Elcantara was afge
vallen, op de kopgroep neerstreek, was
de vlucht volmaakt. In het grote pelo
ton hadden de koplopers namelijk nog
genoeg makkers om daar het tempo af
te stoppen. De Nederlanders bijvoor
beeld steunden daarbij vooral op Rini
Wagtmans, die de talrijke onsnappers
steeds weer tot de orde riep.
De duizenden langs het parcours (de
schattingen lopen uiteen van 22.000 -
25.000) werden wild van enthousiasme
bij de vlucht van Ampler, Monsere,
Conti en René Pijnen in de 13e ron
de. Pijnen immers was onbetwist de
snelste spurter van dit viertal, dat twee
ronden voor het einde op een winst van
41 seconden op de volgers kon bogen.
Maar vooral Ampler kon geen vaart
houden in het kopgroep je, waarin bo
vendien Monsere weigerde kop te doen.
Het tempo viel stil en in de laatste om
loop streken de achtervolgers weer op
de leiders neer.
Niet echter Leo Duyndam. Deze ge
bruikelijke pechvogel kreeg kort na het
ingaan van de laatste ronde een lekke
band en weg was zijn ongetwijfeld gro
te kans. Het slot van deze toch wel boei
ende wedstrijd bracht dan de verras
sing. 'Het is in het verleden al vele ma
len gebeurd dat een outsider kon pro
fiteren va- de angst voor elkaar van de
grote favorieten. Ook nu weer. Want
toen Webb in een wanhoopssprong een
goede anderhalve kilometer voor de
meet aan zijn vluchtmakkers het ach
terwiel liet zien, aarzelden de Italianen,
aarzelden de Nederlanders Pijnen en
Harings, aarzelden de Belgen. Net lang
genoeg om Webb zoveel voorsprong te
geven dat hij in de slotjacht daarvan
nog twint meter had kunnen conser
veren.
De elite van de wegrennerij was ver
slagen. Ontmoedigd spurtte zij voor het
zilver en het brons, de troostprijzen in
een dergelijke belangrijke wedstrijd.
HEERLEN De wereldkampioen
schappen wielrennen zijn voor de
K.N.W.U. een sportief en financieel suc
ces geworden. Nadat men bij de baan-
kampioenschappen reeds 62.000 beta
lende bezoekers had geteld, wordt ge
schat, dat de drie evenementen op de
weg ook nog eens 100.000 betalende kij
kers (alleen zondag moeten er 80.000
zijn geweest) hebben opgeleverd. Daar
mee is de K.N.W.U. ruimschoots boven
de begrote getallen gekomen. Zoals
bekend was er in de organisatie van de
wereldkampioenschappen in totaal een
bedrag van meer dan zevenhonderddui
zend gulden geïnvesteerd.
HEERLEN Jan Janssen heeft zijn
eerste plaats behouden in het klasse
ment van de Super-Prestige Pernod.
Zijn voorsprong op de nieuwe wereld
kampioen Eddy Merckx is echter ge
slonken tot twee punten, 225 tegen 223.
Zoals bekend stelt een Franse fabriek
van alcoholhoudende dranken jaarlijks
aantrekkelijke prijzen beschikbaar voor
zijn klassement om de Super-Prestige
„regenboog", waarvoor de resultaten
van beroepsrenners, van welke natio
naliteit ook, in grote wegwedstrijden
behaald, tellen. De stand in het klas
sement, die nog gewijzigd kan worden
in de grote najaarsklassiekers, ziet er
als volgt uit: 1. Jan Janssen 225 pnt., 2.
Eddy Merckx (Belg.) 223 pnt.; 3. Felice
Gimondi (It.) 140 pnt.; 4. Roger Pingeon
(Fr.) 125 pnt.; 5. Franco Balmanion (It.)
105 punten.
De uitslag van de wedstrijd om het
wereldkampioenschap voor amateurs
de weg luidde: 1. Graham Webb (Gb)
198.885 km in 4 uur 58 min. 43 sec.,
2. Claude Guyot (Fr.), 3. René Pij
nen (Ned.), 4. Jörgen Hansen (Den.),
allen zt. 5. Curt Söderlund (Zweden)
4.58.43, 6. Ger Harings (Ned.), 7. De
Vlaeminck (Belg.), 8. Bianco (It.), 9.
Lucas (Sp.), 10. Monsere (Belg.), 11.
Bramucci (It.), 12. Conti (It.), 13. Do-
lesal (Tsj.-Sl.), 14. Ampler (O.-Dld.), op
36 sec. 15.
Giaccone (It.), op 2 min. 2 sec. 16.
Duyndam (Ned.), op 3.50. 17. Ripfel
(Zw.), 18. Keseru (Hong), 19. Derlick
(W.-Dld.), 20. Rollinson (GB.), 21. Es-
terlich (Sp.), 22. Wozniak (pol.)op
4.53.23 Moiceanu (Roem.), op 5.0524.
Buckley (GB), op 5.48 25. Ebert (W.-
Dld).
26. Op 5.48.26. Schöters (Belg.), 27.
Cubric (Zd.Sl.), 28. Hoffmann (O.Dld.),
29. Erik Pettersson (Zwe), 30. Megyer-
di (Hong), 31. Pecchielan (It), 32. Robi-
ni (Fr.), 33. Huster (O.Dld.), 34. Forma
(Pol.), 35. Koslar (W. Did), op 6.12. 36.
West (GB).
37. Wennlof (Zweden) op 6.12; 38.
Milsett (Noorwegen) z.t.j 39. Skibby
op 6.12; 40. Svorada (Tsj. SI.) z.t.; 41.
Norbeck (Noorwegen) z.t.: 42. Balasso
(It.) z.t.; 43. Mego (Zuid Afr.) z.t.; 44.
Guimard (Frankrijk) op 6.34; 45. More
no (Sp.) z.t.; 46. Harrie Jansen (Ned.)
z.t.; 47. Maes (Belg.) z.t.; 48. Smolik
(Tsj. SI.) zt; 49 Kirilov (Buig.) z.t.;
50. Ha va (Tsj SI.) z.t.; 51. Rini Wagt
mans (Ned) z.t.; 52. Van der Linden
(Fr.) z.t.; 53. Bilic (Zd. Slav.) z.t.; 54.
Kasmierzak (Oost Did.) z.t.; 55. Knis-
pel (Oost Dl) zt.; 56. Rub (Zweden)
z.t.; 57. Obandorfer (Oostenrijk) z.t.;
58. Lasa (Sp.) z.t.; 59. Horton (Gb)
z.t.; 60. Grigor (Roemenië) z.t.; 61 Pe-
terka (Oostenrijk) z.t.; 62. Hamza
(Algerije) z.t.; 63. Smaniotto (Lux)
z.t.; 64. Harrison (GB) z.t.; 65. Kulibin
(Sov. Unie) z.t.; 66. Ciumeti (Roeme
nië) z.t.; 67. Henk Nieuwkamp (Ned.)
z.t.; 68. Danguillaume (Fr.) z.t.; 69.
Walter (West Did.) z.t.; 70. Treis (Lux)
op 12.36; 71. Jarena (Polen) z.t.; 72.
Foster (Ierland) z.t.; 73. Diaz (Mexico)
z.t.; 74. Blaudzih (Polen) op 15.23; 75.
Hladik (Tsj. SI.) op 15.53; 76. Farouki
(Marokko) z.t.; 77. Nico Langehegers-
mann (Lux.) z.t.; 78. Petkov (Buig.)
z.t.; 79. Bruiand (Noorw.) z.t.; 80. Kretz
(Lux) z.t.; 81. El Gourch (Marokko)
zt; 82. Middlemore (Zd Afr.) op 23.35.
