Lanipegietersavond
Instuif organiseert
met gemeentegeld
Prijzen voor kinder
verkleedpartijen
ZAAK BEWEEGT ZICH OP GRENSLIJN
VAN MACHTSBEVOEGDHEDEN VAN
COMMISSARISSEN EN DIRECTEUR
„Hooibouwersbier"
was wel niet zo
bar best, maar toch
altijd nog beter dan water
1
Jk
i
annenemaaieró ut
t liet ou JeU
eenenciaci
daal
s i
Seerwinkeliersvereniging: We
gooien eigen glazen niet meer in
Pleiter in V.S.W. geschil
Uitspraak over 14 dagen
wmi
W
Zeven weken werken voor
een loon van f 125.-
Halve liters
op Rhenens
circuit
Invitatie voor
Prinsjesdag
Noorse
levertraan
Henny Jansen
MARKTEN
Uit de
oude doos
door
R. Valkenburg
Bier
Hooitijd
Slapen
Groffie
Bijenmarkt
Vier auto's
beschadigd
Klaverjassen
met DOVO
op sportpark
AGENDA
September-aanbieding
Informatiebureau
op de Markt
Macro blij
Wucioumo o ocrieiviDCK \io/
VEENENDAAL Maandagavond 18 september is het weer „Lampegieters-
schavond" in Veenendaal. Het had weinig gescheeld of de traditionele kinderop
tocht en het langzamerhand ook een traditie wordende garage-dansen zouden
niet zijn doorgegaan. De Veenendaalse winkeliersvereniging „Handel en Nij
verheid", die altijd een subsidie voor de optocht beschikbaar stelde heeft na
melijk besloten niet meer aan de organisatie van de Lampegietersavond mee
te werken. De heer G. van de Schee, die de laatste jaren de organisatie van de
„feestelijkheden" in handen heeft, heeft echter medewerking gevraagd en ge
kregen van het gemeentebestuur, zodat de kinderoptocht dit jaar toch moge
lijk wordt.
Secretaris van de winkelvereniging
B. van de Pol vertelde waarom zijn
vereniging geen bijdrage in de kos
ten meer verleend: „We hebben geen
interesse meer om vele honderden
guldens uit te geven voor een avond
die ontaardt in relletjes. Stel je voor
dat er wat gebeurt met de kinderen,
dat risico willen we niet nemen. Tot
vorig jaar heeft men altijd gewacht
tot de kinderoptocht afgelopen was,
voordat men de boel op stelten zette,
maar dat deed men toen ook al niet
meer. We hebben er als winkeliers
vereniging helemaal geen belang
meer bij om er aan mee te werken
de boel op stelten te zetten en even
tueel etalageruiten te laten sneuve
len", aldus de heer Van de Pol.
Instuifleider Van de Schee is toch
wel verheugd, dat de traditie nog niet
verloren gaat. Hij heeft de afgelopen
weken zozeer in het ongewisse ver
keerd over het al of niet doorgaan
van de gewone gebeurtenissen op
Lampegietersavond, dat hij nog geen
enkel onderdeel van de organisatie
heeft kunnen rond maken.
Eerst maandagavond heeft hij offi
cieel te horen gekregen, dat de ge-
gemeente garant staat voor de te maken
kosten, die overigens niet meer be
dragen dan enkele honderden gul
dens. Dit geld moet besteed worden
aan het kopen van theebeschuitjes,
het „huren" van muziekkorpsen, de
aankoop van enkele prijsjes en wat
andere kleinigheden.
Voor de „oudere jeugd" wordt er
in garage Schoonhoven weer een ga-
rage-„bal" gegeven, waarvoor een
landelijk bekende band gecharterd
zal worden. Welke is nog niet bekend,
daar de onderhandelingen nog lopen.
De kinderoptocht ondergaat de
laatste jaren een verandering, verge
leken bij vroeger. Liep men vroeger
met lampionnen en uitgeholde en'ver
lichte kalebassen, thans evolueert het
meer en meer naar een kinderop
tocht, met „verkleedpartijen". „Dat
is eigenlijk een logische ontwikke
ling", meent de heer Van de Schee,
„want waar in Veenendaal vindt men
nog kalebassen. De meesten hebben
zelfs niet eens een tuintje meer.
Het verkleed zijn, of het uitbeelden
van iets is echter beslist geen voor
waarde om in de optocht mee te mo
gen lopen. Ieder kind en ieder gezin
kan zich aansluiten. Natuurlijk vin
den we groepen en individuelen die
iets uitbeelden wel leuk. We zien de
laatste jaren veel groepjes die een
populair televisieprogramma als uit
gangspunt genomen hebben, maar
ook de sprookjes en „bruidsstoeten"
zijn nog steed^ „in". Maar een voor
waarde om mee te lopen is het echt
niet. Het is me opgevallen, dat de
kinderen al aan de „voorbereidingen"
ADVERTENTIE
500 cc tijdelijk
1000 cc tijdelijk
f 1.75
f 3.25
Drogisterij
Zandstraat 7, Veenendaal
bezig zijn. Je ziet nooit zoveel verkle
de kinderen in Veenendaal, dan om
deze tijd van het jaar. Kennelijk
wordt er al „lampegietersavond" ge
speeld".
Er zullen een drietal prijzen voor
de mooiste groepen en evenveel voor
de leukste individuele deelnemertjes
beschikbaar gesteld worden. De be
oordeling geschiedt voor het vertrek
van de optocht, door een deskundige
jury. Er wordt dit jaar weer gestart
vanachter het bejaardencentrum „De
Engelenburgh", op het Holle Goed.
Het begin van de optocht is gesteld
op 19.30 uur, terwijl de jury om 19
uur met haar beoordeling zal begin
nen. De route is dit jaar: Holle Goed,
Industrielaan, Kerkewijk, Hoofd
straat, Hoogstraat, Zwaaiplein,
Hoofdstraat, Kerkewijk, J. G. Sand-
brinkstraat. Op optocht wordt ontbon
den bij of in het jeugdgebouw „De
Instuif".
VEENENDAAL Het rijdende in
formatiecentrum van het Centraal Bu
reau voor Veilig Verkeer, dat donder
dag 7 en vrijdag 8 september a.s. een
bezoek aan Veenendaal zal brengen op
initiatief van de Veenendaalse afdeling
van het Verbond Voor Veilig Verkeer,
zal als standplaats de Markt te Veenen
daal hebben.
VEENENDAAL Eiermarkt: Aan
voer ca. 52.000 stuks. Prijzen grote
f 13,50—f 14,50 en kleine f 8.00—f 11,00,
alles per 100 stuks. Handel redelijk.
VEENENDAAL In hoger beroep zijn dinsdag voor het gerechtshof te
Arnhem de pleidooien gehouden in de civiele procedure van de heer J. C. Bot-
tenheim, een van de drie directeuren van de Koninklijke Veenendaalsche
Stoomspinnerij en Weverij N.V. te Veenendaal en de raad van commissaris-l
sen van deze N.V. In 1965 hebben de commissarissen de directeur met ziekte
verlof gestuurd doch op 13 juni jl. kwam hij plotseling op zijn post terug. De
commissarissen schorsten de heer Bottenheim op dezelfde dag van zijn terug
keer op grond van een medisch rapport waarin hij ongeschikt werd verklaard
wederom leiding te geven. De directeur van zijn kant beriep zich op medische
rapporten waarin hij wel geschikt werd verklaard.
Wederzijds spanden de partijen te
gen elkaar korte gedingen aan. De
president van de rechtbank te Arnhem
wees op 27 juni in zijn vonnis de eis
van de commissarissen toe en ver
bood de heer Bottenheim het bedrijf
te betreden op straffe van een dwang
som van 1000 gulden voor iedere over
treding. Een week later wees de pre
sident de eis van de heer Bottenheim
af om de commissarissen op te leg
gen de schorsing aan het oordeel van
een aandeelhoudersvergadering te on
derwerpen. De commissarissen had
den intussen zelf de schorsing opgehe
ven, daar het vonnis van de president
van verdere strekking was.
De aandeelhoudersvergadering zou
daardoor niet meer noodzakelijk zijn.
De raadsman van de heer Botten
heim mr B. van der Vijver eiste thans
vernietiging van het vonnis van de
president van de rechtbank omdat het
niet binnen vier weken is gevolgd door
de volgens pleiters mening statutair
verplichte vergadering van aandeel
houders. Hieraan mogen de commis
sarissen zich volgens mr. Van der Vij
ver niet onttrekken door „zogenaamde
handigheidjes".
De daarop gevolgde schorsing was
een noodsprong, „eigenlijk een onei
genlijke schorsing", aldus mr Van
Leeuwen maar nu door het vonnis
van de president de schorsing kon wor
den opgeheven heeft het geen zin meer
de aandeelhouders in vergadering bij
een te roepen. Het statuut kan hierop
niet van toepassing zijn, want hoe
kunnen de aandeelhouders beslissen
over de schorsing die al van de baan
is?", zo stelde hij.
Mr Van Leeuwen zag de zaak als
een ijsberg waarvan slechts een tien
de deel zichtbaar is. Zij beweegt zich
op de grenslijn van de machtsbevoegd
heden van commissarissen, en van een
directeur. Pleiter sprak als zijn over
tuiging uit dat de heer Bottenheim nog
steeds niet geschikt is zijn werk te
hervatten. Maar zelfs als zou hij kern
gezond zijn dan rijst bij de bedorven
sfeer toch de vraag of het doenlijk is
hem terug te accepteren.-Volgens Plei-
iiiiiiiiiiiiiiiiniiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiHiiiiiiuiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiniiiiinn,mum,min,,,m,
E
■■■■■■iiiiiiiiiniiiiiiiiiiiiiiiiiiiii i li li i iiiiiiiiiiiiiiiiiiiiim iiiiiii
iiiiiimiiiiiimiiiiiimiii
iiiiiiiiiimmi
V •••"--
x'rm v. '4 4
J&K - M
ffiïtft
Het verkeer in de Hoofdstraat rond
de eeuwwisseling was heel wat min
der gecompliceerd dan tegenwoordig.
Het verkeer bestond uit een enkele
koets en wat karren.
Vroeger kon er maar heel weinig gereisd worden. Bovendien waren de
vervoermiddelen alle aan de trage kant. Men herinnert zich de trekschuit
en het paard. Verder moest bijna alles te voet worden afgelegd, wat tot ge
volg had dat de meeste mensen geïsoleerd leefden. Kooplui moesten er ui
teraard wel op uit. Niet ieder kon een paard aanschaffen en daarom werd
er veel gebruik gemaakt van hondekarren. Betuwse kooplui met groenten
en fruit, en ook visventers uit Spakenburg en Bunschoten kwamen per hon-
dekar naar Veenendaal. Ook het lokale, Veenendaalse verkeer, bestond
voor een groot deel uit hondekarren. Melkboeren en bakkers maakten er
gebruik van. Toch waren er vele handelaars in manufacturen die met het
„pak" op de rug, en gewapend met de ellemaat, er te voet op uit gingen.
Een wandeling naar Arnhem of Utrecht gold niet als iets bijzonders. Maar
verder kwam men dan ook meestal niet. En zo leefden ook de handelslie
den in een begrensde wereld.
De volgende
slag..."
morgen „begon de
Zo zag vroeger de bijenmarkt er uit.
Een enkeling bezat toen omstreeks
1900) al een fiets.
In 1845 kwam daar verandering
in. Toen kwam er het zgn. „Rhijn-
spoor". Al spoedig reed er een om
nibus van Rhenen over Eist en Vee
nendaal naar De Klomp. De goede
ren werden in balen verpakt naar
„het spoor" gereden met paard en
wagen. Vaak echter ook op „rolwa
gens", door mannen getrokken. Door
het vervoer van kolen naar de fa
brieken lag er vooral op natte
herfstdagen, zo omstreeks de ossen
markt dan ook op de straat een
vieze zwarte brei.
Krachtiger nog werd het isolement
doorbroken toen in 1886 de „Holland-
sche IJzeren Spoorwegmaatschap
pij", de spoorlijn Amersfoort-Keste-
ren had aangelegd. Toen kwamen
er meer mogelijkheden en na verloop
van tijd nam het verkeer steeds toe...
Op de duur kwamen er de „han-
nekemaaiers". Mannen die in de
hooitijd er op uit gingen om hier en
daar gras te maaien, meestal tegen
een uiterst laag uurloon. Hieruit ont
stonden ook weer de vaste maaiers,
die in de hooitijd naar het westen
des lands trokken om daar een week
of zes, zeven, achter elkaar bij een
boer te gaan maaien. Dat was dan
een heel evenement.
Een bejaarde Veenendaler, die
het liefst anoniem wil blijven ver
telde hierover het volgende:
„Toen ik „groot" was, mocht ik
met mijn vader mee gaan maaien
bij een boer in de omgeving van
Alphen aan de Rijn. Dat was een
hele gebeurtenis. Je kwam in geen
zeven weken thuis, want er was
geen geld om steeds maar heen en
weer te reizen. In juni vertrokken
we. De blauwe reiszak op de rug,
vastgebonden aan de „zaaisemboom"
(zeisstok). We zorgden er voor dat
we de haarmik en het haargerei,
de klophamer en het haarspit (om
te slijpen) bij ons hadden.
Als alles gereed was begon de gro
te tocht. We namen afscheid van de
familieleden en wandelden naar het
Hollandsche Spoor aan de Kerke
wijk. Op het stationnetje wachtten
we tot in de verte een gore rook
pluim de komst van de puffende lo
comotief, met aanhang, verraadde.
Je kwam er wel van onder de in
druk als even later de geweldige
locomotief sissend en stampend tot
stilstand kwam. Wat een gevaarte
vond je dat. Machtig, zo'n stoomlo
comotief. Uiteraard voelde je je een
man als je in één van de volgrijtui-
gen plaats nam. Via Amersfoort
ging de reis naar het westen.
Tenslotte kwamen we in Alphen
aan. Te voet ging het dan weer naar
de boerderij waar we 's middags
arriveerden. Dezelfde dag nog gin
gen we het hooiland bezichtigen dat
in de komende weken gemaaid
moest worden. Enorme lappen
grond. Je prakkezeerde er even over
hoeveel zweetdruppels het zou kos
ten eer al dat hooi gemaaid was.
Tegenwoordig zouden we 't woord
morgen voor dit tijdstip niet gebrui
ken. Immers, letterlijk voor dag en
dauw, om drie uur in de nacht, bij
het eerste lichtkrieken, begon de
dagtaak.
„Mijn vader versliep zich nooit,
dus waren we altijd precies op tijd
present. Ik hoopte wel eens dat hij
zou doorslapen, maar daar was geen
kans op. Van de boer kochten we
een half pond boter en een hoeveel
heid tarwebrood. Dat moest mee
het land op. Van de boer kregen we
elke morgen een kruik met tien li
ter hooibouwersbier mee, die elke
dag schoon werd leeggedronken.
Vijf liter van dat vocht had je per
persoon beslist wel nodig, want het
was de hele dag zweten.
Of dit bier lekker was? Nee, niet
zo bijzonder. Och, het smaakte wel,
maar het was niet zo bar best. In
ieder geval wel beter dan water.
Schafttijd werd er praktisch niet
gehouden. Zo nu en dan een paar
slokken bier en een paar hompen
brood en dan maar weer aan de
slag.
's Middags sliepen we een half
uurtje op het land. M'n vader was
daar ongelooflijk secuur in. Als hij
zei dat hij een half uur ging slapen,
dan sliep hij ook een half uur. Zei
hij dat hij drie kwartier ging sla
pen, dan sliep hij precies 45 minu
ten. Hoe hij dat zo precies voor el
kaar kreeg, snapte ik niet. Ik hoop
te altijd maar dat hij zich eens zou
verslapen, want na een half uur was
ik nog lang niet uitgerust.
Of het nooit gebeurde? Ik herin
ner me dat vader één keer in de
twee jaar dat wij daar maaiden,
zich 's middags versliep. In plaats
van half drie werd hij om vijf uur
wakker. Wat had ik toen een pret.
We hadden heerlijk gemaft, maar
moesten de verloren tijd toch weer
inhalen.
De werkdag duurde tot 's avonds
half tien. Dan gingen we naar de
boerderij en kregen „gratis" een
bord gortepap. Als we dat naar bin
nen hadden gewerkt doken we het
hooi in en sliepen onmiddellijk. Om
drie uur begon dan hetzelfde pro-
de boer mee eten. We mochten net
zo veel eten als we wilden. Vlees
en spek was er in overvloed. Deze
vrije dag had je echt wel nodig om
op verhaal te koenen. Immers de
volgende dag begon het lieve leven
tje weer opnieuw.
In die tijd kocht je voor een kwar
tje een roggebrood van tien pond.
Daar kon je dus wel even mee
vooruit. Als na een week of zes, ze
ven het maaien er op zat, kwam er
een feestelijk gevoel over je. Dan
mocht je weer naar huis, waar je
best naar verlangde. We pakten de
spullen bij elkaar, kochten van de
boer een kaas van tien pond en gin-
gramma weer van voren af aan. Al
leen 's zondags was het programma
anders. Dan hoefde je niet te wer
ken en mochten we 's middags met
gen naar het station. In die zeven
weken, met een werkdag van een
uur of achttien, had je dan in totaal
125 gulden verdiend. Met dit enor
me bedrag op zak, zat je in de trein.
Je voelde je de koning te rijk en
schreed als een vorst door het oude
Veen. Wie kon je nog wat maken?...
Als je thuis kwam was er een har
telijk welkom. Royaal kochten we
„groffie" (een witbrood). We kre
gen allen een paar sneden met
een dun vliesje kaas er op. Sjonge,
wat een feest was dat. Maar de rust
was altijd van korte duur, want je
moest gelijk weer iets aanpakken
om aan het eten te blijven"...
„Ik werkte bij een sjouwer in
Veenendaal. Stenenrijden van Eist
naar Goos-Willigen, bij Barneveld.
Zo'n rit kon je maar één keer per
dag maken en dat leverde de baas
drie gulden bruto op. Moet je dus
maar niet vragen wat ik er van
kreeg. Mijn loon bestond uit 175 gul
den per jaar. Lange werkdagen en
flink aanpakken. Behalve als je op
de kar zat, want het paard liep er
uren over.
Als het bijenmarkt was in Vee
nendaal, hadden we het onzaglijk
druk met korven rijden. Ik weet
nog dat ik een keer van 's maan
dagsmorgens tot anderdagsavonds
aan één stuk door gereden heb, zon
der het bed te zien. Door de bijen
korven kwam het andere werk in
het gedrang en dat moest ook ge
beuren. Er was toen zo weinig ver
keer in de omgeving van Veenen
daal, dat ik echter gerust een uurtje
kon gaan slapen op de kar. Het
paard sjokte wel verder. Ik heb er
nooit ongelukken door veroorzaakt,
hoewel ik menig uurtje met de leid
sels in mijn hand heb zitten pitten"
riiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiHiiiiiiiiilliiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiniiiiii*iiiiiiiiiiiHiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiniiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiliiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiii<iiiiiiiiiiiiiiiiiHiii<iiiiiiiiiiiiiHiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiii|iiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiniiiiiiuiniiiimimiiiiiiiiiiiiiiiiininiiiiiiiiini'«
ter schoot de heer Bottenheim boven
dien tekort door een „royaal gebruik
van sterke drank".
Het gerechtshof zal 19 september
arrest wijzen.
RHENEN In Rhenense motor-
sportkringen Is men sinds gisteren bui
tengewoon enthousiast. De sportcom-
missie van de K.N.M.V. heeft namelijk
haar in eerste instantie genomen be
sluit, om Rhenen voor 1968 de 250 c.c.
senioren internationaal toe te wijzen,
herroepen en daarvoor in de plaats be
sloten de 500 c.c. senioren internatio
naal op de Grebbeberg te laten verrij
den op Hemelvaartsdag.
„Het was onze stille wens", zei gis
teravond Macro-secretaris D. J. Bo-
venschen, „maar we hebben het niet
willen vragen aan de K.N.M.V., omdat
we al één eis ingewilligd hadden ge
kregen, namelijk de cross op Hemel
vaartsdag. Nu de sportcómmissie van
de K.N.M.V. alsnog heeft besloten in
Rhenen de zware klasse aan de start te
laten komen zijn we dubbel tevreden".
VEENENDAAL Gisteren deden
zich twee „kop-staart-botsingen" voor,
waarbij een aantal auto's werden be
schadigd.
De eerste vond plaats bij het ver
keerslicht op de hoek Kerkewijk/Pa-
trimoniumlaan. De bestuurder van een
vrachtauto, A. J. de J. uit Leerbroek,
had niet in de gaten dat H. K. uit Vee
nendaal voor het rode licht stond.
De tweede botsing gebeurde toen
D. F. A. uit Veenendaal stil stond voor
de zebra in de Hoofdstraat, bij de stop
lichten om een voetganger door te la
ten gaan. R. W. uit Lunteren merkte dit
te laat op.
VEENENDAAL De ontspannings
commissie van de voetbalvereniging
DOVO start met ingang van vrijdag 8
september weer met haar prijsklaver-
jasavonden, die om de veertien dagen
gehouden worden. Aanvang telkens 20
uur in de kantine van het sportpark
Panhuis.
KESTEREN Mevr. J. Welvaart-
Schuilenburg, wonende Stationsstraat
5b, ontving gisterochtend een officiële
uitnodiging om op het Binnenhof in Den
Haag op 19 september de opening van
de Staten-Generaal bij te wonen. Zij
mag daar plaats nemen op een speciaal
voor haar gereserveerd gedeelte vlakbij
de hoofdingang van de Ridderzaal.
„Ik ben erg blij met deze uitnodi
ging", zei gisteravond een dol enthou
siaste mevr. Welvaart, die in het voor
jaar ook al een uitnodiging ontving om
op paleis Soestdijk te komen ter gele
genheid van de verjaardag van Hare
Majesteit Koningin Juliana.
De uitnodiging voor de opening van
van de Staten-Generaal ontving de ver
heugde inwoonster van Kesteren recht
streeks van het Kabinet van de Konin
gin.
WINKELCENTRUM
VEENENDAAL
Winkels zijn tot 6 uur 's avonds
open.
Vrijdagsavonds KOOPAVOND tot
9 uur.
's Woensdagsmiddags zijn de win
kels na 1 uur gesloten. (De Hema
aan de Markt is deze middag wel
open en is op maandagmorgen ge
sloten).
Kappers zijn 's maandags de gehele
dag gesloten.
Markt: dinsdagsmorgens tot 1 uur,
's zaterdags de gehele dag.
VW-Inlichtingenkantoor: Hoofd
straat 84. tel. 08385—11607 en 11602.
Heden, woensdag
Het Ambtshuis, 20.30 uur: Lezerskring.
BIOSCOOP
Luxortheater Veenendaal, 19.30. uur:
„Het naakte vlees".
Morgen, donderdag
RHENEN
Gebouw Irene, 10 uur: Opening bloe
men- en vogelshow „De Kleurvogel".
AMERONGEN
De Kievit 25, 1416.30 uur: Verkoop
middag Tesselschade-Arbeid Adelt
BIOSCOOP
Luxortheater Veenendaal, 19.30 uur:
„De papaver is een bedwelmende
bloem".
TENTOONSTELLINGEN
Streekmuseum Rhenen tot en met 13
september, 1112.30 en 1417 uur,
behalve op woensdag en zondag: Wer
ken van Alice Blauw-Moehr.
Stadswallen Tiel tot en met 10 septem
ber: Fruitmozaïeken tegen de wallen,
's avonds verlicht.
Tiel, 6 tot en met 10 september: Streek-
beurs.