Lanipegietersavond Instuif organiseert met gemeentegeld Prijzen voor kinder verkleedpartijen ZAAK BEWEEGT ZICH OP GRENSLIJN VAN MACHTSBEVOEGDHEDEN VAN COMMISSARISSEN EN DIRECTEUR „Hooibouwersbier" was wel niet zo bar best, maar toch altijd nog beter dan water 1 Jk i annenemaaieró ut t liet ou JeU eenenciaci daal s i Seerwinkeliersvereniging: We gooien eigen glazen niet meer in Pleiter in V.S.W. geschil Uitspraak over 14 dagen wmi W Zeven weken werken voor een loon van f 125.- Halve liters op Rhenens circuit Invitatie voor Prinsjesdag Noorse levertraan Henny Jansen MARKTEN Uit de oude doos door R. Valkenburg Bier Hooitijd Slapen Groffie Bijenmarkt Vier auto's beschadigd Klaverjassen met DOVO op sportpark AGENDA September-aanbieding Informatiebureau op de Markt Macro blij Wucioumo o ocrieiviDCK \io/ VEENENDAAL Maandagavond 18 september is het weer „Lampegieters- schavond" in Veenendaal. Het had weinig gescheeld of de traditionele kinderop tocht en het langzamerhand ook een traditie wordende garage-dansen zouden niet zijn doorgegaan. De Veenendaalse winkeliersvereniging „Handel en Nij verheid", die altijd een subsidie voor de optocht beschikbaar stelde heeft na melijk besloten niet meer aan de organisatie van de Lampegietersavond mee te werken. De heer G. van de Schee, die de laatste jaren de organisatie van de „feestelijkheden" in handen heeft, heeft echter medewerking gevraagd en ge kregen van het gemeentebestuur, zodat de kinderoptocht dit jaar toch moge lijk wordt. Secretaris van de winkelvereniging B. van de Pol vertelde waarom zijn vereniging geen bijdrage in de kos ten meer verleend: „We hebben geen interesse meer om vele honderden guldens uit te geven voor een avond die ontaardt in relletjes. Stel je voor dat er wat gebeurt met de kinderen, dat risico willen we niet nemen. Tot vorig jaar heeft men altijd gewacht tot de kinderoptocht afgelopen was, voordat men de boel op stelten zette, maar dat deed men toen ook al niet meer. We hebben er als winkeliers vereniging helemaal geen belang meer bij om er aan mee te werken de boel op stelten te zetten en even tueel etalageruiten te laten sneuve len", aldus de heer Van de Pol. Instuifleider Van de Schee is toch wel verheugd, dat de traditie nog niet verloren gaat. Hij heeft de afgelopen weken zozeer in het ongewisse ver keerd over het al of niet doorgaan van de gewone gebeurtenissen op Lampegietersavond, dat hij nog geen enkel onderdeel van de organisatie heeft kunnen rond maken. Eerst maandagavond heeft hij offi cieel te horen gekregen, dat de ge- gemeente garant staat voor de te maken kosten, die overigens niet meer be dragen dan enkele honderden gul dens. Dit geld moet besteed worden aan het kopen van theebeschuitjes, het „huren" van muziekkorpsen, de aankoop van enkele prijsjes en wat andere kleinigheden. Voor de „oudere jeugd" wordt er in garage Schoonhoven weer een ga- rage-„bal" gegeven, waarvoor een landelijk bekende band gecharterd zal worden. Welke is nog niet bekend, daar de onderhandelingen nog lopen. De kinderoptocht ondergaat de laatste jaren een verandering, verge leken bij vroeger. Liep men vroeger met lampionnen en uitgeholde en'ver lichte kalebassen, thans evolueert het meer en meer naar een kinderop tocht, met „verkleedpartijen". „Dat is eigenlijk een logische ontwikke ling", meent de heer Van de Schee, „want waar in Veenendaal vindt men nog kalebassen. De meesten hebben zelfs niet eens een tuintje meer. Het verkleed zijn, of het uitbeelden van iets is echter beslist geen voor waarde om in de optocht mee te mo gen lopen. Ieder kind en ieder gezin kan zich aansluiten. Natuurlijk vin den we groepen en individuelen die iets uitbeelden wel leuk. We zien de laatste jaren veel groepjes die een populair televisieprogramma als uit gangspunt genomen hebben, maar ook de sprookjes en „bruidsstoeten" zijn nog steed^ „in". Maar een voor waarde om mee te lopen is het echt niet. Het is me opgevallen, dat de kinderen al aan de „voorbereidingen" ADVERTENTIE 500 cc tijdelijk 1000 cc tijdelijk f 1.75 f 3.25 Drogisterij Zandstraat 7, Veenendaal bezig zijn. Je ziet nooit zoveel verkle de kinderen in Veenendaal, dan om deze tijd van het jaar. Kennelijk wordt er al „lampegietersavond" ge speeld". Er zullen een drietal prijzen voor de mooiste groepen en evenveel voor de leukste individuele deelnemertjes beschikbaar gesteld worden. De be oordeling geschiedt voor het vertrek van de optocht, door een deskundige jury. Er wordt dit jaar weer gestart vanachter het bejaardencentrum „De Engelenburgh", op het Holle Goed. Het begin van de optocht is gesteld op 19.30 uur, terwijl de jury om 19 uur met haar beoordeling zal begin nen. De route is dit jaar: Holle Goed, Industrielaan, Kerkewijk, Hoofd straat, Hoogstraat, Zwaaiplein, Hoofdstraat, Kerkewijk, J. G. Sand- brinkstraat. Op optocht wordt ontbon den bij of in het jeugdgebouw „De Instuif". VEENENDAAL Het rijdende in formatiecentrum van het Centraal Bu reau voor Veilig Verkeer, dat donder dag 7 en vrijdag 8 september a.s. een bezoek aan Veenendaal zal brengen op initiatief van de Veenendaalse afdeling van het Verbond Voor Veilig Verkeer, zal als standplaats de Markt te Veenen daal hebben. VEENENDAAL Eiermarkt: Aan voer ca. 52.000 stuks. Prijzen grote f 13,50—f 14,50 en kleine f 8.00—f 11,00, alles per 100 stuks. Handel redelijk. VEENENDAAL In hoger beroep zijn dinsdag voor het gerechtshof te Arnhem de pleidooien gehouden in de civiele procedure van de heer J. C. Bot- tenheim, een van de drie directeuren van de Koninklijke Veenendaalsche Stoomspinnerij en Weverij N.V. te Veenendaal en de raad van commissaris-l sen van deze N.V. In 1965 hebben de commissarissen de directeur met ziekte verlof gestuurd doch op 13 juni jl. kwam hij plotseling op zijn post terug. De commissarissen schorsten de heer Bottenheim op dezelfde dag van zijn terug keer op grond van een medisch rapport waarin hij ongeschikt werd verklaard wederom leiding te geven. De directeur van zijn kant beriep zich op medische rapporten waarin hij wel geschikt werd verklaard. Wederzijds spanden de partijen te gen elkaar korte gedingen aan. De president van de rechtbank te Arnhem wees op 27 juni in zijn vonnis de eis van de commissarissen toe en ver bood de heer Bottenheim het bedrijf te betreden op straffe van een dwang som van 1000 gulden voor iedere over treding. Een week later wees de pre sident de eis van de heer Bottenheim af om de commissarissen op te leg gen de schorsing aan het oordeel van een aandeelhoudersvergadering te on derwerpen. De commissarissen had den intussen zelf de schorsing opgehe ven, daar het vonnis van de president van verdere strekking was. De aandeelhoudersvergadering zou daardoor niet meer noodzakelijk zijn. De raadsman van de heer Botten heim mr B. van der Vijver eiste thans vernietiging van het vonnis van de president van de rechtbank omdat het niet binnen vier weken is gevolgd door de volgens pleiters mening statutair verplichte vergadering van aandeel houders. Hieraan mogen de commis sarissen zich volgens mr. Van der Vij ver niet onttrekken door „zogenaamde handigheidjes". De daarop gevolgde schorsing was een noodsprong, „eigenlijk een onei genlijke schorsing", aldus mr Van Leeuwen maar nu door het vonnis van de president de schorsing kon wor den opgeheven heeft het geen zin meer de aandeelhouders in vergadering bij een te roepen. Het statuut kan hierop niet van toepassing zijn, want hoe kunnen de aandeelhouders beslissen over de schorsing die al van de baan is?", zo stelde hij. Mr Van Leeuwen zag de zaak als een ijsberg waarvan slechts een tien de deel zichtbaar is. Zij beweegt zich op de grenslijn van de machtsbevoegd heden van commissarissen, en van een directeur. Pleiter sprak als zijn over tuiging uit dat de heer Bottenheim nog steeds niet geschikt is zijn werk te hervatten. Maar zelfs als zou hij kern gezond zijn dan rijst bij de bedorven sfeer toch de vraag of het doenlijk is hem terug te accepteren.-Volgens Plei- iiiiiiiiiiiiiiiiniiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiHiiiiiiuiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiniiiiinn,mum,min,,,m, E ■■■■■■iiiiiiiiiniiiiiiiiiiiiiiiiiiiii i li li i iiiiiiiiiiiiiiiiiiiiim iiiiiii iiiiiimiiiiiimiiiiiimiii iiiiiiiiiimmi V •••"-- x'rm v. '4 4 J&K - M ffiïtft Het verkeer in de Hoofdstraat rond de eeuwwisseling was heel wat min der gecompliceerd dan tegenwoordig. Het verkeer bestond uit een enkele koets en wat karren. Vroeger kon er maar heel weinig gereisd worden. Bovendien waren de vervoermiddelen alle aan de trage kant. Men herinnert zich de trekschuit en het paard. Verder moest bijna alles te voet worden afgelegd, wat tot ge volg had dat de meeste mensen geïsoleerd leefden. Kooplui moesten er ui teraard wel op uit. Niet ieder kon een paard aanschaffen en daarom werd er veel gebruik gemaakt van hondekarren. Betuwse kooplui met groenten en fruit, en ook visventers uit Spakenburg en Bunschoten kwamen per hon- dekar naar Veenendaal. Ook het lokale, Veenendaalse verkeer, bestond voor een groot deel uit hondekarren. Melkboeren en bakkers maakten er gebruik van. Toch waren er vele handelaars in manufacturen die met het „pak" op de rug, en gewapend met de ellemaat, er te voet op uit gingen. Een wandeling naar Arnhem of Utrecht gold niet als iets bijzonders. Maar verder kwam men dan ook meestal niet. En zo leefden ook de handelslie den in een begrensde wereld. De volgende slag..." morgen „begon de Zo zag vroeger de bijenmarkt er uit. Een enkeling bezat toen omstreeks 1900) al een fiets. In 1845 kwam daar verandering in. Toen kwam er het zgn. „Rhijn- spoor". Al spoedig reed er een om nibus van Rhenen over Eist en Vee nendaal naar De Klomp. De goede ren werden in balen verpakt naar „het spoor" gereden met paard en wagen. Vaak echter ook op „rolwa gens", door mannen getrokken. Door het vervoer van kolen naar de fa brieken lag er vooral op natte herfstdagen, zo omstreeks de ossen markt dan ook op de straat een vieze zwarte brei. Krachtiger nog werd het isolement doorbroken toen in 1886 de „Holland- sche IJzeren Spoorwegmaatschap pij", de spoorlijn Amersfoort-Keste- ren had aangelegd. Toen kwamen er meer mogelijkheden en na verloop van tijd nam het verkeer steeds toe... Op de duur kwamen er de „han- nekemaaiers". Mannen die in de hooitijd er op uit gingen om hier en daar gras te maaien, meestal tegen een uiterst laag uurloon. Hieruit ont stonden ook weer de vaste maaiers, die in de hooitijd naar het westen des lands trokken om daar een week of zes, zeven, achter elkaar bij een boer te gaan maaien. Dat was dan een heel evenement. Een bejaarde Veenendaler, die het liefst anoniem wil blijven ver telde hierover het volgende: „Toen ik „groot" was, mocht ik met mijn vader mee gaan maaien bij een boer in de omgeving van Alphen aan de Rijn. Dat was een hele gebeurtenis. Je kwam in geen zeven weken thuis, want er was geen geld om steeds maar heen en weer te reizen. In juni vertrokken we. De blauwe reiszak op de rug, vastgebonden aan de „zaaisemboom" (zeisstok). We zorgden er voor dat we de haarmik en het haargerei, de klophamer en het haarspit (om te slijpen) bij ons hadden. Als alles gereed was begon de gro te tocht. We namen afscheid van de familieleden en wandelden naar het Hollandsche Spoor aan de Kerke wijk. Op het stationnetje wachtten we tot in de verte een gore rook pluim de komst van de puffende lo comotief, met aanhang, verraadde. Je kwam er wel van onder de in druk als even later de geweldige locomotief sissend en stampend tot stilstand kwam. Wat een gevaarte vond je dat. Machtig, zo'n stoomlo comotief. Uiteraard voelde je je een man als je in één van de volgrijtui- gen plaats nam. Via Amersfoort ging de reis naar het westen. Tenslotte kwamen we in Alphen aan. Te voet ging het dan weer naar de boerderij waar we 's middags arriveerden. Dezelfde dag nog gin gen we het hooiland bezichtigen dat in de komende weken gemaaid moest worden. Enorme lappen grond. Je prakkezeerde er even over hoeveel zweetdruppels het zou kos ten eer al dat hooi gemaaid was. Tegenwoordig zouden we 't woord morgen voor dit tijdstip niet gebrui ken. Immers, letterlijk voor dag en dauw, om drie uur in de nacht, bij het eerste lichtkrieken, begon de dagtaak. „Mijn vader versliep zich nooit, dus waren we altijd precies op tijd present. Ik hoopte wel eens dat hij zou doorslapen, maar daar was geen kans op. Van de boer kochten we een half pond boter en een hoeveel heid tarwebrood. Dat moest mee het land op. Van de boer kregen we elke morgen een kruik met tien li ter hooibouwersbier mee, die elke dag schoon werd leeggedronken. Vijf liter van dat vocht had je per persoon beslist wel nodig, want het was de hele dag zweten. Of dit bier lekker was? Nee, niet zo bijzonder. Och, het smaakte wel, maar het was niet zo bar best. In ieder geval wel beter dan water. Schafttijd werd er praktisch niet gehouden. Zo nu en dan een paar slokken bier en een paar hompen brood en dan maar weer aan de slag. 's Middags sliepen we een half uurtje op het land. M'n vader was daar ongelooflijk secuur in. Als hij zei dat hij een half uur ging slapen, dan sliep hij ook een half uur. Zei hij dat hij drie kwartier ging sla pen, dan sliep hij precies 45 minu ten. Hoe hij dat zo precies voor el kaar kreeg, snapte ik niet. Ik hoop te altijd maar dat hij zich eens zou verslapen, want na een half uur was ik nog lang niet uitgerust. Of het nooit gebeurde? Ik herin ner me dat vader één keer in de twee jaar dat wij daar maaiden, zich 's middags versliep. In plaats van half drie werd hij om vijf uur wakker. Wat had ik toen een pret. We hadden heerlijk gemaft, maar moesten de verloren tijd toch weer inhalen. De werkdag duurde tot 's avonds half tien. Dan gingen we naar de boerderij en kregen „gratis" een bord gortepap. Als we dat naar bin nen hadden gewerkt doken we het hooi in en sliepen onmiddellijk. Om drie uur begon dan hetzelfde pro- de boer mee eten. We mochten net zo veel eten als we wilden. Vlees en spek was er in overvloed. Deze vrije dag had je echt wel nodig om op verhaal te koenen. Immers de volgende dag begon het lieve leven tje weer opnieuw. In die tijd kocht je voor een kwar tje een roggebrood van tien pond. Daar kon je dus wel even mee vooruit. Als na een week of zes, ze ven het maaien er op zat, kwam er een feestelijk gevoel over je. Dan mocht je weer naar huis, waar je best naar verlangde. We pakten de spullen bij elkaar, kochten van de boer een kaas van tien pond en gin- gramma weer van voren af aan. Al leen 's zondags was het programma anders. Dan hoefde je niet te wer ken en mochten we 's middags met gen naar het station. In die zeven weken, met een werkdag van een uur of achttien, had je dan in totaal 125 gulden verdiend. Met dit enor me bedrag op zak, zat je in de trein. Je voelde je de koning te rijk en schreed als een vorst door het oude Veen. Wie kon je nog wat maken?... Als je thuis kwam was er een har telijk welkom. Royaal kochten we „groffie" (een witbrood). We kre gen allen een paar sneden met een dun vliesje kaas er op. Sjonge, wat een feest was dat. Maar de rust was altijd van korte duur, want je moest gelijk weer iets aanpakken om aan het eten te blijven"... „Ik werkte bij een sjouwer in Veenendaal. Stenenrijden van Eist naar Goos-Willigen, bij Barneveld. Zo'n rit kon je maar één keer per dag maken en dat leverde de baas drie gulden bruto op. Moet je dus maar niet vragen wat ik er van kreeg. Mijn loon bestond uit 175 gul den per jaar. Lange werkdagen en flink aanpakken. Behalve als je op de kar zat, want het paard liep er uren over. Als het bijenmarkt was in Vee nendaal, hadden we het onzaglijk druk met korven rijden. Ik weet nog dat ik een keer van 's maan dagsmorgens tot anderdagsavonds aan één stuk door gereden heb, zon der het bed te zien. Door de bijen korven kwam het andere werk in het gedrang en dat moest ook ge beuren. Er was toen zo weinig ver keer in de omgeving van Veenen daal, dat ik echter gerust een uurtje kon gaan slapen op de kar. Het paard sjokte wel verder. Ik heb er nooit ongelukken door veroorzaakt, hoewel ik menig uurtje met de leid sels in mijn hand heb zitten pitten" riiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiHiiiiiiiiilliiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiniiiiii*iiiiiiiiiiiHiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiniiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiliiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiii<iiiiiiiiiiiiiiiiiHiii<iiiiiiiiiiiiiHiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiii|iiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiniiiiiiuiniiiimimiiiiiiiiiiiiiiiiininiiiiiiiiini'« ter schoot de heer Bottenheim boven dien tekort door een „royaal gebruik van sterke drank". Het gerechtshof zal 19 september arrest wijzen. RHENEN In Rhenense motor- sportkringen Is men sinds gisteren bui tengewoon enthousiast. De sportcom- missie van de K.N.M.V. heeft namelijk haar in eerste instantie genomen be sluit, om Rhenen voor 1968 de 250 c.c. senioren internationaal toe te wijzen, herroepen en daarvoor in de plaats be sloten de 500 c.c. senioren internatio naal op de Grebbeberg te laten verrij den op Hemelvaartsdag. „Het was onze stille wens", zei gis teravond Macro-secretaris D. J. Bo- venschen, „maar we hebben het niet willen vragen aan de K.N.M.V., omdat we al één eis ingewilligd hadden ge kregen, namelijk de cross op Hemel vaartsdag. Nu de sportcómmissie van de K.N.M.V. alsnog heeft besloten in Rhenen de zware klasse aan de start te laten komen zijn we dubbel tevreden". VEENENDAAL Gisteren deden zich twee „kop-staart-botsingen" voor, waarbij een aantal auto's werden be schadigd. De eerste vond plaats bij het ver keerslicht op de hoek Kerkewijk/Pa- trimoniumlaan. De bestuurder van een vrachtauto, A. J. de J. uit Leerbroek, had niet in de gaten dat H. K. uit Vee nendaal voor het rode licht stond. De tweede botsing gebeurde toen D. F. A. uit Veenendaal stil stond voor de zebra in de Hoofdstraat, bij de stop lichten om een voetganger door te la ten gaan. R. W. uit Lunteren merkte dit te laat op. VEENENDAAL De ontspannings commissie van de voetbalvereniging DOVO start met ingang van vrijdag 8 september weer met haar prijsklaver- jasavonden, die om de veertien dagen gehouden worden. Aanvang telkens 20 uur in de kantine van het sportpark Panhuis. KESTEREN Mevr. J. Welvaart- Schuilenburg, wonende Stationsstraat 5b, ontving gisterochtend een officiële uitnodiging om op het Binnenhof in Den Haag op 19 september de opening van de Staten-Generaal bij te wonen. Zij mag daar plaats nemen op een speciaal voor haar gereserveerd gedeelte vlakbij de hoofdingang van de Ridderzaal. „Ik ben erg blij met deze uitnodi ging", zei gisteravond een dol enthou siaste mevr. Welvaart, die in het voor jaar ook al een uitnodiging ontving om op paleis Soestdijk te komen ter gele genheid van de verjaardag van Hare Majesteit Koningin Juliana. De uitnodiging voor de opening van van de Staten-Generaal ontving de ver heugde inwoonster van Kesteren recht streeks van het Kabinet van de Konin gin. WINKELCENTRUM VEENENDAAL Winkels zijn tot 6 uur 's avonds open. Vrijdagsavonds KOOPAVOND tot 9 uur. 's Woensdagsmiddags zijn de win kels na 1 uur gesloten. (De Hema aan de Markt is deze middag wel open en is op maandagmorgen ge sloten). Kappers zijn 's maandags de gehele dag gesloten. Markt: dinsdagsmorgens tot 1 uur, 's zaterdags de gehele dag. VW-Inlichtingenkantoor: Hoofd straat 84. tel. 08385—11607 en 11602. Heden, woensdag Het Ambtshuis, 20.30 uur: Lezerskring. BIOSCOOP Luxortheater Veenendaal, 19.30. uur: „Het naakte vlees". Morgen, donderdag RHENEN Gebouw Irene, 10 uur: Opening bloe men- en vogelshow „De Kleurvogel". AMERONGEN De Kievit 25, 1416.30 uur: Verkoop middag Tesselschade-Arbeid Adelt BIOSCOOP Luxortheater Veenendaal, 19.30 uur: „De papaver is een bedwelmende bloem". TENTOONSTELLINGEN Streekmuseum Rhenen tot en met 13 september, 1112.30 en 1417 uur, behalve op woensdag en zondag: Wer ken van Alice Blauw-Moehr. Stadswallen Tiel tot en met 10 septem ber: Fruitmozaïeken tegen de wallen, 's avonds verlicht. Tiel, 6 tot en met 10 september: Streek- beurs.

Digitale periodieken - Gemeentearchief Veenendaal

De Vallei | 1967 | | pagina 3