„Iedereen die ons beledigt
komt aan de beurt"
Grote fusie in
Duitse staal
Franse reserve
remt openheid
Nixon wil van
rel rond Romney
profiteren
Verdachten wandelen door Sofia
PRINSES KIRA VAN
PRUISEN OVERLEDEN
Schrijvers
Bussen vol
gewonde
Maoïsten
RODE GARDISTEN ACTIEF IN SJANGHAI
Warschau en Auschwitz
Carmichael pleit
voor oplossing
„met wapens"
IN WEU-MINISTERRAAD
NIEUWE CHEF
VOOR MARINE
BOTER IN
POEDERVORM
SJANGHAI - Op de boule-
vard langs de Wangpo, in
het hart van de wereldstod
Sjanghaistonden 23 bus
sen. Naast het parkeerter
rein, waar de voertuigen wa
ren opgestelddemonstreer
den rode gardisten met
vaandelsgebalde vuisten en
in de lucht gestoken rode
boekjes. Er heerste optcin-
dinger was geschreeuw
Mao's slagzinnen daverden
in 't rond. In de oorverdo
vende herrie bleven de een
tonige klanken van gong-
en trommelslagen duidelijk
hoorbaar.
ZINGEND
GEWONDEN
VERERING
GEVOCHTEN
DODEN
THIJSSEN EIS HÜTTEISWERKE OBERHAUSE1S
BOEKENNIEUWS
AANDELEN
MERKWAARDIG
BRIEF
Inkrimping Duitse
leger 19.000 man
ZATERDAG 9 SEPTEMBER 1967
Op het trottoir bevonden zich twee
Europeanen, die de naderende stoet
met gemengde gevoelens bekeken.
„Daar moet je een foto van maken",
xei de een tegen de ander, ,,'t Lykt
me een pracht van een plaat".
De aangesprokene stelde zich langs
de stoeprand op, tuurde door de zoe-
ker en knipte af. Btyna op 't zelfde mo
ment zwenkte de kopgroep af en ste
vende in een rechte lijn in de richting
van de beide buitenlanders.
„Wat heb je nou gedaan?" kreunde
de man, die het beeld wilde laten ver
eeuwigen, verschrik*. „Moet je eens
kijken nou komen ze naar ons toe".
De ander wist niet of hij kwaad
moest worden of moest gaan lachen.
„En dat zeg jij", mompelde hij. „Jij
zag die foto toch zo goed? Kom, laten
we naar de overkant gaan".
De rode gardisten hadden niets in de
zir.. Ze maakten hun gelederen alleen
wat breder. Zingend trokken ze voor
bij. De vreemdelingen stonden nu vlak
bij de bussen: splinternieuwe touring
cars, waarvan het chroom en de kleur
fel contrasteerden met het grauwe, wol-
kenkrabber-achtige gebouw op de ach
tergrond, dat aan de Bank van China
toebehoort. De aandacht werd echter
door andere zaken opgeslokt.
„Wat is hier aan de hand?" vroeg
de man, die het omstreden plaatje had
gemaakt. „Moet je eens kijken alle
maal bebloede koppen".
De bussen zaten vol jongelieden, wier
hoofd, arm of been in verband gewik
keld was. Dat het rode gardisten wa
ren, was te merken aan de vaandels
en de portretten van Mao, die op de
achterbank lagen.
Verscheidene gewonden waren nog
in behandeling bij helpers en helpsters,
die op hun witte uniform het bekende
embleem van het Rode Kruis droegen.
Voor hun mond hadden ze het even
bekende witte ontsmettingsdoekje ge
bonden. Wat in het Westen slechts een
attribuut van de operatiekamer is,
wordt in China als symbool van het
communistische tijdperk der hygiëne,
door doktoren en verplegend personeel
open en bloot op straat gedragen.
Aan de andere kant van het parkeer
terrein reden twee ambulance-auto's
weg. Het was niet moeilijk te raden
dat daar een paar mensen in lagen,
wier toestand tenminste zo ernstig was
dat ze naar het ziekenhuis moesten
worden vervoerd.
Enkele mannelijke en vrouwelijke le
den van het Volksbevrijdingsleger ver
eorden de „helden van de revolutie"
met zelfgemaakte rode rozetten. De
reacties waren weinig spontaan. Er
kon bijna geen woord of glimlach af.
Gelaten lieten de uitgeschakelde rode
gardisten zich de onderscheidingen op
de borst spelden. Sommigen waren zo
versuft, dat ze wezenloos onderuit hin
gen, of hun arme. gepijnigde hoofd
met de handen steunden.
„Waar zouden ze die klappen hebben
opgevangen?" sprak de ene Europeaan
meer tot zichzelf dan tot de andere.
„Klappen opgevangen! We moeten
hier vandaan. Er hangt hier een nare
en gevaarlijke sfeer".
De aangesprokene keek z'n maat
onderzoekend aan.
„Hier vandaan? Ik denk er niet aan.
Als ze ons wegsturen, kunnen we al
tijd nog wel gaan. Ik zou wel eens
willen weten wie al die Chinezen in
elkaar getimmerd heeft".
„Dan ga ik alleen. Ik vind 1 niet
langer verantwoord hier te blijven".
De achtergeblevene drentelde wat
rond. Wie sprak er Engels? Wie wilde
of mocht hem iets vertellen?
Op goed geluk schoot hij iemand
aan. Het bleek een allervriendelijkste
student uit Peking te zijn, die wat En
gels brabbelde.
„We hebben gevochten", zei deze,
„En we hebben een duidelijke over
winning behaald. Die daar zijn nu een
Een groep vurige Mao-Chinezen, die met wapperende vaandels, het „rode
boekje" en veel geweld ten strijde trekken tegen de z.g. „contra-revolutionai
ren, revisionisten en kapitalisten".
beetje lusteloos omdat ze in de lappe-
mand zitten. Morgen zien ze alles wel
weer van de zonnige kant. Als dappe
re strijders van voorzitter Mao hebben
ze in de voorste linies gestaan".
„Tegen wie hebben jullie gestreden?"
„Tegen de vijanden van -het volk:
de contra-revolutionairen, de reactionai
ren, de revisionisten, de leden van het
Rode Beschermingskorps".
„Wat is het Rode Beschermings
korps?"
„Een organisatie, die door de kapi
talisten en de rijke boeren in het le
ven is geroepen om de rechten van
het proletariaat te ondermijnen. Het
bestaat uit lieden, die in naam voor
het communisme strijden, maar in
feite door de monsters en de spoken
zijn verleid".
„Waar hebben de gevechten plaats
gevonden?"
„In de noordelijke buitenwijken van
Sjanghai. We hebben daar vanmorgen
een grote demonstratie gehouden".
„Is er geschoten?"
„Nee, helemaal niet. We zijn elkaar
met stokken, stenen en flessen te lijf
gegaan".
„Heeft het Volksbevrijdingsleger
meegedaan?"
„Dit keer niet. De Rode Garde heeft
het helemaal alleen opgeknapt".
„Ik neem aan dat er ook gewonden
en misschien wel doden aan de ande
re kant gevallen zijn".
„O ja. Veel meer dan bij ons. We
hebben die duivels helemaal in en uit
elkaar geslagen".
„Waar demonstreren jullie nu te
gen?"
„Tegen Birma. Daar zijn Chinezen
doodgeranseld. Iedereen, die ons bele
digt of veracht, komt aan de beurt".
Diezelfde middag werd een excursie
naar Sjoetjau afgelast, die voor de vol
gende dag door het Chinese staatsrels-
bureau georganiseerd was. Het heette
dat de verbindingen niet helemaal in
orde waren. Dat kon zeker kloppen.
In gebieden, die worden geteisterd door
troebelen, rijden gewoonlijk geen trei
nen of bussen meer.
DUISBURG/OBERHAUSEN In de
Westduitse staalindustrie staat een
grootscheepse fusie voor de deur, want
Geen angst voor ellende, heet de
biografie van R. J. Minney, waar
in de aangrijpende belevenissen wor
den beschreven van de Pools-joodse
vrouwelijke arts Alina Brewda. De
trieste lotgevallen van de joden in
het getto van Warschau, de transpor
ten van het vernietigingskamp
Auschwitz, de martelingen door de
SS'ers, de gaskamers en de cremato
ria, temidden van al deze gruwelen
maakte Alina Brewda zich op onver
getelijke wijze verdienstelijk voor
haar medegevangenen.
Eigenlijk had zij wel degelijk grote
angst voor de ellende, die door de
nazi-misdadigers werd aangericht.
Maar haar onverzettelijk karakter
haar grote minachting voor het
Hitler-systeem gaven haar de moed
om onder geen enkele omstandig
heid te buigen voor de SS-terreur.
Door haar voorbeeld en daadwerke
lijke hulp aan talloze zieke vrouwen
en meisjes in Warschau en later in
Auschwitz heeft zij vele levens ge
red. Met afschuw leest men over haar
ervaringen in het zogenaamde Blok
10, waar de experimentele geslachts
operaties, uitgevoerd door nazi-dok-
toren of door gevangen genomen me
dici plaatsvonden; voorts boeien de
beschrijvingen over het ondergrond
se verzet in Auschwitz, dat door
geen enkele wrede SS-maatregel kon
worden tegengegaan.
„Geen angst voor ellende" is een
indringend en waardevol document.
Het bevat de authentieke ervaringen
van een intelligente vrouw, die door
haar scherpe waarnemingsvermogen,
de omstandigheden, waarin zij en
miljoenen andere joden kwamen te
verkeren, betrouwbaar en grondig
heeft kunnen registreren. De auteur
Minney heeft dit trieste relaas ge
plaatst in een breed gefundeerde be
schouwing over Warschau, Auschwitz
en enige processen tegen nazi-misda
digers, die na de oorlog werden ge
voerd en waarbij Alina Brewda als
een belangrijke getuige optrad.
„Geen angst voor ellende", van
R. J. Minney werd uitgegeven
door Hollandia N.V. te Baarn. Prijs
L 9,50.
de Augus^Thyssenhütte A.G. en de
Hüttcnwerke Oberhausen A.G. hebben
gisteren bekendgemaakt dat zij een fu
sie willen aangaan. Tezijnertijd zullen
de aandelen HOAG worden omgewis
seld tegen aandelen Thyssen, waar
schijnlijk in de verhouding tien aande
len HOAG tegen zes aandelen Thyssen
plus tien procent der nominale waarde
der aandelen ATH in contanten.
Het Thyssen-concern dat afgezien van
de Britse genationaliseerde staalindus
trie de grootste staalproducent van Eu
ropa is, zal na de fusie de beschikking
hebben over een capaciteit voor de
produktie van ongeveer tien miljoen
ton ruwstaal per jaar bij een omzet aan
derden van circa acht miljard mark en
met een personeelssterkte van 110.000
man. Zijn aandeel in de ruwstaalpro-
duktie van de Bondsrepubliek zal dan
stijgen van 22 tot 28 procent.
Voor de voorgenomen fusie is toe
stemming van de commissie der Euro
pese gemeenschappen in Brussel no
dig. Thyssen wil de goedkeuringsaan-
vrage zo spoedig mogelijk indienen en
zodra toestemming is verleend zal de
ruil van de aandelen tot stand worden
gebracht. De Westduitse regering en de
regering van de deelstaat Noordrijn-
land-Westfalen zijn van het voornemen
om een fusie aan te gaan op de hoogte
gesteld.
De August Thyssen-Hütte A.G. heeft
thans een maatschappelijk kapitaal van
756 miljoen mark, verdeeld over onge
veer 90.000 aandeelhouders. Grote aan
deelhouders zijn de organisatie voor het
beheer van het vermogen van Gravin
Anita Zichy-Thyssen en de Fritz Thys
sen stichting tot bevordering van we
tenschap en onderzoek. De Hüttenwer-
ke Oberhausen A.G. heeft kapitaal van
260 miljoen merk, waarvan een niet
bekend deel in handen is van de fami
lie Haniel.
Na de fusie behoren behalve de
Thyssen-Hütte in Duisburg en de Hüt-
tenwerke Oberhausen zelf de Thyssen
Röhrenwerke A. G. in Düsseldorf, de
Niederrheinische Hütte A.G., in Duis
burg, de Deutsche Edelstahlwerke A.G.
in Krefeld en de Handels-Union A.G. in
Düsseldorf tot de belangrijkste onder
nemingen van het nieuwe concern.
De fusie zal omvangrijke rationalis-
tievoordelen en besparingen met zich
meebrengen. Door middel van rationa
lisatie zal ongeveer vijftig miljoen
mark per jaar en door het vermijden
van overbodige investeringen ten minste
hondervijftig miljoen mark per jaar
plus de daarmee samenhangende kapi-
taaldienst worden bezuinigd.
ALGIERS De leider van Black
Power, Stokely Carmichael, zegt, dat
zijn volgelingen „willen dat de Vietna
mese communisten de oorlog winnen,
Amerika verslaan en uit het land ja
gen", aldus deelt het officiële Algerijn
se persagentschap mee.
Carmichael zei in een vraaggesprek
met de Algerijnse persdienst: „Mijn
reis naar Hanoi betekent dat de Afro-
Amerikanen niet alleen weigeren om in
Viëtnam te vechten, maar dat zij zich
meer e meer vereezelvige met de
Viëtnamese broeders".
Sprekend over de Amerikaanse bin
nenlandse moeilijkheden, zei Carmi
chael: „Onze strijd doelt in de eerste
plaats op de macht in de Afro-Ameri-
kaanse gemeenten door de Afro-Ameri-
kanen .Dat is het meest onmiddellijke
doel".
„Er wordt niet langer geïsoleerd ge
streden. Alle worstelingen houden ver
band met elkaar. De onze is verbon
den aan die van de derde wereld. Wij
hebben 400 jaar geprobeerd vreedzaam
naast onze imperialistische broeders te
leven. De prijs was alleen maar het
handhaven van de status quo. Dat is de
reden waarom, voor ons, de enige op
lossing gevonden kan worden in gewa
pende strijd", aldus Carmichael.
SCHIPHOL Als voorzitter van de ministerraad van de Westeuropese Unie
heeft minister Luns deze week in Rome gesproken met de voorzitter van het par
lement van deze unie, de Italiaan Badini Confalonieri, over het ernstige verwijt,
dat de ministerraad veel te weinig inlichtingen verstrekt aan het parlement.
Ontevreden over het gebrek aan me
dedeelzaamheid en openhartigheid heeft
het WEU-parlement in juli j.l. een mo
tie van afkeuring tegen de ministers
aangenomen. Over deze motie is minis
ter Luns namens de ministerraad in
Rome met de parlementsvoorzitter gaan
praten.
„De moeilijkheid bij deze zaak is,
dat voor een grotere openhartigheid te
genover het parlement in de minister
raad van de WEU unanimiteit vereist
is en helaas staat ook in dit opzicht de
Franse regering zeer gereserveerd", al
dus minister Luns gistermiddag bij
zijn terugkeer op Schiphol. „Merkwaar
dig genoeg heeft de Franse delegatie
van het WEU-parlement zich met de
parlementariërs van de overige EEG-
landen en die van Engeland geheel ach
ter de motie van afkeuring gesteld. In
het WEU-parlement zijn de Fransen
dus solidair".
De kwestie is in de laatste minister-
raad-vergadering van de WEU bespro
ken. Er werd een brief aan de parle
mentsvoorzitter opgesteld en minister
Luns kreeg tot taak deze brief monde
ling toe te lichten in een poging een be
tere relatie met het WEU-parlement tot
stand te brengen.
„In die brief hebben wij toegezegd
te zullen trachten de relatie te verbete
ren .maar wij wijzen er op, dat de
unanimiteitsregel ons dit kan bemoei
lijken. Voorts hebben wij als nieuwe,
wellicht nuttige, procedure een jaar
lijkse ontmoeting voorgesteld tussen de
president van de assemblee van de
WEU en de president van de raad van
ministers".
Mr. Luns voerde het gesprek ten hui
ze van de Nederlandse ambassadeur te
Rome. Het had een goed verloop, zo
zei hij. Het WEU-parlement zal er een
officieel antwoord op geven. Over zes
of zeven weken zullen de ministers van
de WEJJ in Londen bijeen komen. Te
genover het Franse standpunt staat als
andere uiterste de opvatting van de
Nederlandse regering, die er alles voor
voelt om aan de wensen van het WEU-
parlement tegemoet te komen.
Dit Nederlandse standpunt zal minis
ter Luns accentueren als hij in novem
ber een verklaring zal afleggen op de
bijeenkomst van de commissie algeme
ne zaken van de WEU, die in Den Haag
zal worden gehouden. Tenslotte deelde
hij mede het plan te hebben, zo moge
lijk ook aanwezig te zijn bij de verga
dering van het WEU-parlement over en
kele maanden in Parijs.
DEN HAAG Met ingang van 15
september zal vice-admiraal H. M. van
den Wall Bake (54) worden belast met
de functie van bevelhebber der Zee-
strydkrachten, tevens chef van de Ma
rinestaf, als opvolger van de op 14 aug.
j.l. overleden vice-admiraal A. H. J. van
der Schatte Olivier.
Admiraal Van den Wall Bake vervult
thans de functie van vlagofficier Mate
rieel van de Koninklijke Marine.
WASHINGTON De mensen, die
ex-vice-president Nixon graag als kan
didaat van de Republikeinen bij de ko
mende president-verkiezingen in de
V.S. zien. hebben snel politieke munt ge
slagen uit de storm, die in heel Ame
rika is opgestoken na de verklaringen
van gouverneur George Romney van
Michigan, tot voor kort de grootste
kanshebber voor de Republikeinse kan
didatuur, dat hij en het hele Ameri
kaanse volk inzake Viëtnam misleid
zijn door hoge ambtenaren, generaals
en diplomaten.
Op een bijeenkomst in Washington
van de voorzitters van de Republikein
se partijbesturen in de diverse Ameri
kaanse staten, is kritiek uitgeoefend
op het optreden van Romney en twijfel
geuit aan zijn politiek „gewicht", zo
verklaarde de grote man achter Nixon,
ex-gouverneur Henry Bellmon van Ok
lahoma, dat het zwakke optreden van
Romney in de verkiezingscampagne
zeer nadelig voor hem zal zijn. Vol
gens hem was Nixon beter dan wie dan
ook toegerust voor de kandidatuur van
de Republikeinse partij. Verschillende
politieke commentatoren menen dat 't
aanzien van de 60-jarige Romney door
zijn ommezwaai inzake Viëtnam flink
gedaald is.
Romney was het tot voor kort met
president Johnson eens over de strijd
in Viëtnam en de middelen qm die tot
een goed einde te brengen. Nu verde
digt hij echter de -mening dat de Ame
rikaanse interventie in Viëtnam „een
tragische misgreep" is geweest. Ook
de regering-Jonhson heeft zich in het
debat rondom Romney gemengd. Mi
nister van Defensie Robert McNama-
ra noemde de gouverneur van Michi
gan „een man die blind blijkt te zijn
voor de waarheid".
De groep die Nixon steunt heeft de
gelegenheid aangegrepen om 'n groot
scheepse campagne voor Nixon aan te
kondigen in Oregon, Nebraska en Okla
homa.
CANBERRA In Australië heeft
men boter in poedervorm bereid. Het
produkt is verkregen na experimenten,
uitgevoerd door de afdeling zuivel van
de organisatie voor wetenschappelijk
onderzoek van de Australische regering.
Verwacht wordt dat met de commer
ciële produktie spoedig een aanvang
kan worden gemaakt.
Boter in poedervorm, die voor een
zeer groot deel op dezelfde manier ge
maakt wordt als melk in poedervorm,
kan zonder meer gebruikt worden bij
de bereiding van taarten en andere
soorten gebak.
De 29-jarige Nederlander Anton van
den Boorn, die in Bulgarije in een
proces is gewikkeld in verband met een
poging tot mensensmokkelmag met an
dere verdachten, vrij doof Sofia lopen.
We zien hem hier met (links) de Duitse
Karin Gottschalk en (rechts) de Duitser
Otto Werner Speck.
BONN De ongeveer 450.000 man
sterke Westduitse strijdmacht zal met
hoogstens 15.000 19.000 man inge
krompen worden.
Volgens de Westduitse regerings
woordvoerder Karl-Günther von Hase
zouden bondskanselier Kiesinger en de
Westduitse minister van Defensie
Schroder, in beginsel hierover overeen
stemming bereikt hebben.
PARIJS Prinses Kira van Prui
sen, de echtgenote van het hoofd van
het huis Hohenzollern, prins Louis Fer
dinand, is gisteren in de leeftijd van 58
jaar na een korte ziekte in een zieken
huis In St. Briac overleden.
Prinses Kira, die met Louis Ferdi
nand op het landgoed van haar broer,
grootvorst Wladimir van Rusland, in
Breta^gne vertoefde, moest enige da
gen geleden met zware hoofdpijn naar
het ziekenhuis vervoerd wordn. Haar
stoffelijk overschot zal naar Hechin-
gen in Baden-Württemberg gebracht
worden en in het graf van de Hohen-
zollerns worden bijgezet.
Prinses Kira werd op 9 mei als doch
ter van grootvorst Kiril Wladimi-
rowitsj van Rusland en prinses Victo
ria Feodorowna van Saksen-Coburg en
Gotha in Parijs geboren. In 1938 huw
de zij met prins Louis Ferdinand van
Pruisen. Het Russisch-orthodoxe huwe
lijk werd op 2 mei in Potsdam geslo
ten en het evangelische huwelijk op 4
mei in Doorn in Nederland, waar de
voormalige Duitse keizer Wilhelm des
tijds in ballingschap woonde.
Prinses Kira laat vier zoons en drie
dochters achter.
l~ke leiders van communistisch Tsjecho-
Slowakije nemen stappen om
de onrustige intellectuelen, die zich ver
zetten tegen de macht van de partij,
weer in de hand te krijgen.
Aanstaande herfst zal begonnen wor
den met een grondige indoctrinatie
campagne om de leden ideologisch ster
ker te maken, die een kanonnade van
kritiek te verduren hadden variërend
van de gebieden der cultuur tot die van
de buitenlandse politiek.
De climax schijnt geweest te zijn de
reis naar Israël van de romanschrijver
Ladislaf Mnacko om te protesteren te
gen het felle pro-Arabische standpunt
van de regering in Praag in de crisis in
het Midden-Oosten.
Maar andere intellectuelen, die thuis
gebleven zijn, zijn niet minder open
hartig in hun commentaren op de om
standigheden in Tsjecho-Slowakije, dat
kort geleden bekend stond als het meest
tolerante land in het communistische
kamp.
l~ke partij heeft scherp gereageerd.
Mnacko werd het staatsburger
schap ontnomen, een ongehoorde stap
die officieel verklaard wordt als een
straf „voor het flagrante verraad aan
het socialisme".
De andere literaire critici ontvingen
onheilspellende waarschuwingen van de
president en partijleider Antonin Novot-
ny. Hij liet weten dat er geen plaats is
voor een „derde macht", vrezend dat er
een compromis tot stand zou komen tus
sen de communistische en kapitalisti
sche ideologieën.
ANTONIN NOVOTNY
niet vrij denken
Maar met uitzondering van de spec
taculaire zaak Mnacko, heeft de partij
tot dusverre nog geen drastische stap
pen genomen tegen de voortrekkers
van de literaire rebellie.
Een van de stoutmoedigste critici bij
voorbeeld heeft 'n uitreisvisum gekre
gen om tijdelijk te werken bij het
Westduitse toneel, hoewel hij door de
partij van „anarchie" beschuldigd
werd.
W'aarnemers staan lichtelijk scep
tisch tegenover berichten uit het
Westen over 'n geheim Tsjechisch mani
fest, dat door meer dan 300 intellectue
len ondertekend zou zijn en waarin ge
sproken wordt van terreur en vervol
ging, die de persoonlijke vrijheid in
Tsjecho-Slowakije bedreigen.
Aan de andere kant schijnt in dit land
weinig onmogelijk te zijn, na de uitda
gende redevoeringen waarbij de door
de tijd geëerde partij-doctrines getart
werden op het Praagse schrijverscon
gres van twee maanden geleden.
De officiële denunciatie van Israël
als „agressor" in het Midden-Oosten
heeft felle debatten ontketend. „Als de
Israëli's aanvallers zijn, dan is Tje-
cho-Slowakije er ook een geweest, toen
het de handschoen opraapte die hej
door de Duitsers toegeworpen werd na
het pact van München van 1938", aldus
de toneelschrijver Pavel Kohout.
De censuur en de beperkingen opge
legd aan het scheppende werk, lokten
nog verbazingwekkender commentaren
uit.
„Voor alles hebben wij de waarborg
nodig van artistieke vrijheid in elke
vorm", aldus de schrijver Kiri Kolar.
De wenkbrauwen van de partijleiders
werden vermoedelijk nog hoger opge
haald door de met woede geladen reden
van Ludvik Vaculik.
Hij stelde de „demoraliserende in
vloed aan de kaak van de macht" in
het Tsjechoslowaakse regime en waar
schuwde voor het „permanente gevaar
van terugkeer tot erger tijden (het Sta
linisme)". „Waarom kunnen wij niet
leven waar wij willen?" vroeg hij.
W," aarnemers wijzen de speculaties
van de hand, dat de zaken in een
stadium gekomen zijn dat vergelijk
baar is met de toestand die in Honga
rije bestond voor de opstand van 1956.
De protest-reis van Mnacko kreeg niet
de unanieme steun van zijn medecriti
ci. Pavel Kohout zei in een vraagge
sprek:
„Ik vind dat wij alleen thuis de strijd
kunnen voeren". Hij gaf zijn verbazing
te kennen dat Mnacko zijn kritiek over
het anti-Israël standpunt van de rege
ring, niet gelucht had op het congres.
Aan de andere kant staan veel intel
lectuelen kritisch tegenover het ontne
men van het staatsburgerschap aan
Mnacko dat een bizarre pareliel
vormt met het optreden van de Griek
se regering die de Griekse Adrico Meli-
na Mercouri het staatsburgerschap ont
nam.
Nummers van westelijke dagbladen
die enkele teksten afdrukten die uit het
land gesmokkeld werden, doen druk de
ronde onder de intellectuelen.
De partijleiders hebben besloten er
voor te zorgen dat de opstandige stem
ming zich niet meester maakt van de
lagere niveaus. Deze herfst zullen „cur
sussen over culturele politiek" begon
nen worden die tenminste twee jaar
zullen duren. Zij zullen in het gehele
land gegeven worden. Zij zijn noodza
kelijk gebleken omdat niet iedereen de
betekenis, het belsfig en de methoden
van de culturele politiek van de partij
begrijpt", aldus de laatste editie van 't
maandblad van de partij, Zivoi Strany.
