„Staflex "-zeggenschap gaf doorslag
V.S.W.-directeur Bottenheim
werd buitenspel gezet in
aandeelhoudersvergadering
OPENING
Kantongerecht Wageningen
Luidruchtige bakker zit
nu zonder hoorn
R.M.C. introduceert
geschenkenbon
I\u al symptomen van
on bestuurbaarheid
Deze zaken schreeuwen
om wettelijke regeling
NUTSSPAARBANK
Drankwet
Gevaarlijk
Unitas bestuurder Havinga
Spreekuur van
burgemeester
AGENDA
Damiiieuws
Primeur voor Rhenen
Sloop
Tegen trein
Gevaarlijk
Tegen gevel
Voorrang
Vrijspraak
Spreekuren G.Wen
woning
ETTELIJKE
KILOMETERS
PER DAG
Betaal per kwartaal
OOK IN VEENENDAAL-ZUID
Dr. Slotemaker de Bruïneplein 3
op donderdag 28 september a.s. om 9 uur
Iedere nieuwe spaarder ontvangt een fraai stenen
spaarvarken met slot en sleutel
ZATERDAG 23 SEPTEMBER 1967
VEENENDAAL Met 11.655 stemmen voor, 3.682 tegen en
48 blanco hebben de aandeelhouders van de Koninklijke Veenen-
daalsche Stoomspinnerij en Weverij N.V. (VSW) vandaag in een
buitengewone algemene vergadering hun goedkeuring gehecht
aan een voorstel van de raad van commissarissen om aan de heer
J. C. Bottenheim, directielid, ontslag te verlenen. De 8380 stem
men van Staflex International Ltd, dié door onderhandse plaatsing
nominaal f 2,095 min aandelen V.S.W. heeft verworven, hebben
daarbij de doorslag gegeven. De overige aandeelhouders spraken
zich met een geringe stemmenmeerderheid tegen het voorstel uit.
Alle voorstellen van de groep Botten
heim. waarvan de voornaamste ontslag
van de heer H. Muller als commissaris
en een volmacht aan de heer Botten
heim tot werkhervatting waren, werden
afgestemd met 11.735 «stemman tegen.
3574 voor en 36 blanco, waarbij opnieuw
de stemmen van Staflex de balans in
het voordeel van de raad van commis
sarissen deden doorslaan.
Een voorstel van de heer W. C. Post-
humes Meyes om een onafhankelijke
arbitragecommissie een diepgaand on
derzoek te laten instellen strandde op
de consequentie die een vertegenwoor
diger van het Staflex-bestuur verbond
aan gedwongen samenwerking met de
heer Bottenheim: namelijk het terug
trekken van Staflex uit de samenwer
king met V.S.W. De raad van commis
sarissen, die zich eerder zoals be
kend is tegenover de werknemers
bonden in de textielnijverheid bereid
had verklaard tot de instelling van zo'n
commissie, wees het voorstel af op
grond van de gewijzigde situatie door
het belang dat het Engelse concern in
de V.S.W. heeft verworven.
De heer Bottenheim die de bonden
via zijn raadsman mr. J. R. Voüte
had laten weten nog geen definitief
standpunt in te nemen, ging ditmaal
akkoord met het voorstel. De belangrijke
besluiten moesten tenslotte toch door
de aandeelhoudersvergadering zelf wor
den genomen.
De raadsman van de heer Bottenheim,
mr. J. R. Voüte, verklaarde na afloop
van de vergadering, dat hij namens zijn
cliënt de rechtbank zal vragen alle ge
nomen besluiten nietig te verklaren. Mr.
Voüte had in de vergadering het stem
recht van Staflex betwist omdat de sta
tuten van de V.S.W. uitsluitend depo
nering van gecombineerde aandeelbe-
wijzen van f 1000 toestaat en Staflex
zich hieraan niet had gehouden.
De opmerking werd genotuleerd, maar
het V.S.W.-bestuur zag geen aanleiding
Staflex het stemrecht te onthouden. De
raadsman zal bovendien een tweede
procedure aanspannen waarin nietig
verklaring wordt gevraagd van de
plaatsing van f 2.095 miljoen V.S.W.-
aandelen bij Staflex, die zoals mr.
Voüte het uitdrukte de andere aandeel
houders in een klap „monddood" heeft
gemaakt.
„De vennootschap die wy voor u ver
tegenwoordigen staat op het spel", zo
luidde de noodkreet waarmee de voor
zitter van de raad van commissarissen
de heer H. Muller zich tot de aandeel
houders richtte. „Symptomen van on
bestuurbaarheid doen zich thans reeds
voor en algehele onbestuurbaarheid
dreigt", zo vervolgde h(j.
Het conflict was volgens de voorzitter
het gevolg van de pogingen van de heer
Bottenheim zich te onttrekken aan me
dische verklaringen van arbeidsonge
schiktheid, die tot tweemaal toe onom
stotelijk was vastgesteld, de eerste maal
voor een periode van zes maanden, de
tweede maal voor het leven.
Een hoogleraar-neuroloog zou op 19
oktober 1966 hebben geschreven dat
hervatting van de vroegere werkzaam
heden door Bottenheim hem niet alleen
ongewenst, maar ook gevaarlijk voor
kwam. Een tweede verklaring van ar
beidsongeschiktheid van 12 april 1967
zou onder meer hebben vermeld: De
patiënt is thans helaas ongeschikt tot
het uitoefenen van zijn functie en ge
zien het progressieve karakter van de
aanwezige afwijkingen is het niet te
verwachten dat deze mening ooit her
zien zal behoeven te worden.
Omdat de heer Bottenheim zich
soms, volgen de voorzitter, in en bui
ten het kantoor onverantwoordelijk
had gedragen, werd het noodzakelijk
geacht hem gedurende de duur van
de arbeidsongeschiktheid te verbieden
zich met het bedrijf in te laten. Uit
gangspunt was alleen de goede gang
van zaken, die, zo zei de heer Muller,
door het optreden van de heer Bot
tenheim werd verstoord, te waarbor
gen.
Op 2 juni van dit jaar liet mr. Voüte
de commissarissen weten, dat zijn
cliënt'zich door een Amsterdamse inter
nist had laten onderzoeken en dat deze
hem tot werken in staat had geoordeeld.
Tien dagen later diende de heer Botten
heim zich aan op het V.S.W.-directie-
kantoor om het werk te hervatten. De
commissarissen, die juist in het bui
tenland vertoefden, werden op de hoog
te gesteld, waarna zij de directeur met
ingang van 14 juni schorsten.
Daarna volgde een reeks van proce
dures, waarvan de (voorlopig) laatste
vanochtend resulteerde in een afwijzing
van een verzoek tot nietigverklaring
van de emissie door de president van
de rechtbank in Arnhem.
De voorzitter verklaarde dat Staflex
International om de onderhandse plaat
sing van f 2 min (later uitgebreid tot
f 2.095 min) nieuwe V.S.W.-aandelen
had gevraagd om een stemmenover-
wicht te verkrijgen die de terugkeer van
de heer Bottenheim blijvend zou kun-
De met ziekteverlof zijnde directeur
J. C. Bottenheim (voorgrond links) nu
in zijn kwaliteit van aandeelhouder tij
dens de vergadering in de Industriële
Club te Amsterdam.
VEENENDAAL De heer G. J. Vunderink, secretaris van het hoofdbe
stuur van de Nederlandse christelijke bond van werknemers in de texticl-
en kledingbedrijven heeft na afloop van de aandeelhoudersvergadering van
de K.S.V.W. het volgende commentaar gegeven:
„Gelet op de werkgelegenheid ben ik van mening, dat deze oplos
sing veel meer zekerheid gevend is dan een vertrek van de Raad
van Commissarissen, wat namelijk zonder meer tot gevolg gehad
zou hebben, dat de huidige directeuren de heren L. M. Bonnike en
C. Kist vertrokken zouden zijn. Het in de openbaarheid komen van
het conflict zie ik echter als een ongelukkige zaak gelet op situatie
in de textiel als geheel. De belangrijkste zaak in deze kwestie is
in feite, dat het over de hoofden van de werknemers heen is uit
gevochten. Daarom ben ik blij dat er in de troonrede gesproken is
over de invoering van een wet waarin het enquêterecht geregeld
zal worden, want hoewel dat nog geen oplossing geeft in gevallen
zoals nu met de V.S.W. gaande is, beschouw ik het toch als een
stap in de goede richting. De heer J. C. Havinga, districtsbestuurder
van „Unitas" merkte nog op: „Dit soort zaken schreeuwt om een
wettelijke regeling want ze mogen niet alleen door de factor kapi
taal geregeld worden".
nen voorkomen. Het Engelse concern
achtte nl. zijn belang in Staflex Neder
land (waarin Staflex en V.S.W. elk voor
50 pet. participeren) van essentiële be
tekenis voor zijn afzet op het Europese
continent.
Het oplopen van de beurskoers, waar
van de laatste tijd sprake is geweest,
wees er volgens de voorzitter op dat de
groep-Bottenheim aandelen opkocht om
haar positie te verstevigen.
De transactie met Staflex had volgens
de heer Muller de op de rand van de
afgrond staande vennootschap gered
van de vrywel zekere ondergang, die
haar te wachten zou staan als de Bot-
tenheimgroep de leiding zou kryrgen.
In dat licht werd ook de gemaakte
koers van 140 pet. volkomen verant
woord genoemd.
De laatste zes jaar zijn de exploitatie
resultaten gemiddeld voor 72 pet toe te
schrijven aan de samenwerking met
Staflex (in 1966 was dit percentage zelfs
81,5 pet, zo verklaarde het bestuur).
Mr. Voüte noemde kapitaalverdubbe
ling (tot f 4,3 min) door de transactie
met Staflex een „stemmenvervalsing op
het laatste moment". Volgens de raads
man joeg zijn cliënt geen persoonlijke
gewin na, maar stond het belang van
de V.S.W. bij hem voorop.
Praktisch alle werknemers zouden,
volgens mr. Voüte, de terugkomst van
zijn cliënt toejuichen.
Vroeger, zo zei hij, dronk zijn cliënt
„een stevige borrel", maar sinds juli
1966 op medisch advies niet meer. De
heer Bottenheim had volgens mr. Voüte
een leveraandoening die hem helemaal
niet belette zijn werkzaamheden nor
maal te verrichten. De aandeelhouders
moesten de gelegenheid aangrijpen om
het getij te doen keren en zich uit te
spreken tegen de aandelenverkoop die
tegen „een appel en een ei was ge
schied", zo betoogde mr. Voüte.
De vertegenwoordiger van 't Staflex-
bestuur betoogde, dat het voor zijn be
drijf onder geen beding mogelijk was
met de heer Bottenheim samen te wer
ken. De groei van de gezamenlijke ac
tiviteiten was daarbij in het geding.
Lijnrecht tegenover deze opvatting stel
de zich een zegsman van Everweare
Candlewick uit Londen, die de heer Bot
tenheim een uitstekend zakenman
noemde en die Staflex verweet uitslui
tend haar eigen standje te verdedigen.
Hoewel beide partijen de aandeelhou
dersvergadering met een lawine van ar
gumenten overlaadden bleken vele aan
deelhouders desondanks van mening
RHENEN De burgemeester van
Rhenen brengt ter openbare kennis,
dat hij vrijdag 29 september 1967 ver
hinderd is spreekuur te houden.
Rhenen, 21 september 1967,
De burgemeester voornoemd,
L. Bosch van Rosenthal.
dat een belangrijk deel van de achter
gronden van het conflict voor hen ver
borgen bleef.
Prof. dr. D. C. Renooy, de tweede
commissaris, opperde halverwege dc
vergadering de mogelykheid iets open
baar te maken wat tot dusver strikt
was geheim gehouden. Voor deze open
baarmaking was echter, zo bleek, de
toestemming nodig van mr. Voüte.
„Heeft u bezwaar, meneer Voüte",
vroeg prof. Renooy.
„Ja. natuurlijk heb ik dat", luidde het
antwoord. De hoogleraar constateerde
toen „dan gaat het niet door". De aan
deelhouders konden slechts gissen
RHENEN Burgemeester en wet
houders de# gemeente Rhenen brengen
ter openbare kennis, dat op 20 septem
ber 1967 is ontvangen een verzoek van
H. Bouman, wonende te Eist (U), Vee-
nendaalsestraatweg 25 om een verlof
B voor de verkoop van alcoholvrije
drank voor gebruik ter plaatse van de
verkoop voor de kapsalon bij het per
ceel Veenendaalsestraatweg 25, ter
grootte van 86 m2.
Binnen twee weken na dagtekening
van deze bekendmaking kan ieder te
gen het verlenen van het verlof schrif
telijk bezwaren bij hun college inbren
gen.
Rhenen. 22 september 1967.
B. en W. voornoemd,
RHENEN B. en W. van Rhenen
maken bekend, dat vanaf 2 oktober
1967 de onderhoudsdiensten van het be
drijf gemeentewerken en het gemeen
telijk woningbedrijf zijn gehuisvest in
het gebouw voor gemeentewerken aan
de Bantuinweg nr. 5 te Rhenen.
De chef buitendienst van gemeente
werken, de heer H. Kobus, houdt in dit
gebouw spreekuur op dinsdag en vrij
dag van 11.00 tot 11.30 uur. Op dit
spreekuur kan men zich vervoegen
voor klachten en inlichtingen over on
derhoud van wegen, rioleringen, plant
soenen, sportvelden en begraafplaat
sen. alsmede voor aankoop van vuil
nisemmers.
Onderhoudsdienst woningbedrijf:
De opzichter van het woningbedrijf,
de heer P. P. Rijnberk, houdt in het
gebouw zitting op maandag van 13.30
14.00 uur en op donderdag van 9.30
10.00 uur.
Het gebouw is telefonisch bereikbaar
onder toestel nr. 2141.
Het spreekuur van de opzichter van
het woningbedrijf voor Eist blijft on
gewijzigd op woensdag van 9.30 tot
10.00 uur in café Henzen aan de Fran-
seweg. Hier kunnen eveneens vuilnis
emmers worden aangekocht.
Rhenen, 20 september 1967.
B. en W. voornoemd,
De secretaris, W. C. Pieters.
De burgemeester,
L. Bosch van Rosenthal.
Dat had u niet gedacht, maar
waar is het: elke huisvrouw, loopt
elke dag heel wat kilometers,
alleen al in haar huis. En net als
zij boven is, natuurlijk wéér de
bel. Ook éénmaal per week (als u
weekabonnee van het dagblad De
Vallei bent) van onze bezorger.
Dét belletje kunt u althans voor
komen als u „overschakelt naar
kwartaal". Doe dat, want het is
gemakkelijk, modern en prak
tisch: dan wordt eens per 3 maan
den een kwitantie aangeboden.
Tenzij u 14 dagen voor het. einde
van het kwartaal gireert (glronr.
1321600). Het bespaart u incasso
kosten.
Maak het U zelf gemakkelijk
ADVERTENTIE
Dagelijks geopend maandag t.e.m. vrijdag van 912.30 en van 24 uur
vrijdagavond 78 uur
zaterdag 9I I uur
Geldig tot 15 oktober en zolang de voorraad strekt.
NUTSSPA APRANk Kantoren Kerkerwijk 6. Tel. 12198
nu I JjrMMRDMIlIX Df s|otemaker de Bruïneplein 3. Tel. 10568
Postgiro onveranderd 530673, t.n.v. Nutsspaarbank Veenendaal.
WAGENINGEN Hij was maar wat trots op zijn
drietonige hoorn, de Edese bakker Willem van B. (52). Hij
stond, omdat hij van die trots door middel van de hoorn
luidkeels liet blijken, een voorrecht dat enkel aan zieken
auto's, brandweerwagens en politievoertuigen is toebe
deeld, vrijdagmorgen voor de Wageningse plaatsvervan
gend kantonrechter, nir. H. P. Jager. De hoorn was enige
tijd geleden door de Edese politie in beslag genomen, om
dat hij het apparaat onder meer gebruikte om er kennissen
mee te groeten. Bovendien maakte hij er tijdens zijn va
kantie kwistig gebruik van om zijn komst aan te kondi
gen. De bakker voerde aan dat hij het instrument, waar
hij veel waarde aan hechtte, omdat hij het van zijn zoon
gekregen had, aan zijn wagen had gemonteerd, omdat hij
nogal vaak in het buitenland kwam, waar hij het appa
raat wel gebruiken mocht.
„Ik wil het erg graag terughebben", was zijn smeekbe
de aan de kantonrechter, „omdat het een cadeau is ge
weest van een familielid". „Tja", antwoordde de kanton
rechter, „dat is geen beweegreden, stelt u zich voor dat u
van een familielid een stengun krijgt".
vfficier van justitie, mr. J. H. G. Boekraad, zei in
quisitoir van mening te zijn, dat juist ongecontro-
bezit gevaar kan opbrengen, waarmee hij doelde op
het wel of niet teruggeven van de hoorn. Juist in handen
van de verdachte vond hij het ding in slechte handen ver
keren, waarna hij besloot de hoorn verbeurd te verkla
ren. Verder eiste hij een geldboete van f 25.— op twee
dagen hechtenis. Van B., die reageerde met „Dat vind ik
erg jammer", werd door de kantonrechter conform de eis
veroordeeld.
Ook uit Ede was de 22-jarige trans
portondernemer Willem v. H. naar Wa
geningen gereisd om verantwoording af
te leggen voor het feit dat hij 'n chauf
feur had laten rijden met een wagen
met een onvoldoende beremde aan
hang, waarvan ook de achterlichten
niet helemaal in orde waren. Ook had
hij de chauffeur er niet op geatten
deerd dat hij met deze combinatie niet
boven de zes kilometer per uur mocht
gaan, waardoor de man er 35 had ge
reden. Waarom hij dat niet gedaan had
wilde de kantonrechter wel eens weten
en het antwoord op zijn vraag luidde:
„Ik wist het ook niet, maar zes kilome-
Heden, zaterdag
VEENENDAAL
Garage Vonk tot 19 uur: Citroënshow.
Oude Kerk, Vaartbrug, 20 uur: Uitvoe
ring Soli Deo Gloria o.l.v. Hennie
Pomp, m.m.v. Cor Niessen, bariton en
Bob van Stempvoort, orgel.
EDERVEEN Maandagavond gaan
de dames van de Chr. Plattelandsvrou
wenbond weer starten met de maande
lijkse bijeenkomsten. In deze vergade
ring zal de heer Van der Meijden uit
Ede de kunst van het bloemschikken
behandelen.
SCHERPENZEEL De leden van de
damvereniging S.D.V. hebben deze week
de onderlinge competitie voortgezet met
de volgende partijen:
J. v.d. Vliert-L. v.d. Burg. 20; N.
Walet-B. Valkenburg, 02; H. G. Val-
kenburg-M. van Raav, 02; G. Pul-
A. Stuiven berg, 20; C. v.d. Peppel -
J. Jansen, 02; M. v. Raay-
B. Valkenburg, 20; W. van Zet-
ten-N. Walet, 11; J. v.d. Vliert-C. v.d.
Peppel. 20; G. Pul-H. G. Valkenburg,
11; J. Jansen-A. Stuivenberg, 02;
M. Inkenhaag-D. J. Iprenburg, 02.
RHENEN Enkele maanden gele
den bestonden er plannen by de
Rhenense Middenstands Centrale om
in samenwerking met de vereniging
voor vreemdelingenverkeer een zoge
naamde algemene geschenkenbon te
gaan uitgeven. Tydens een speciaal
daarvoor belegde vergadering van
middenstanders werden de aangeslo
ten leden, gepolst over dit idee. Daar
uit kwam het besluit ook de niet ter
vergadering aanwezige leden een in
formatie te zenden, teneinde de nieuw
uit te geven bon een zo groot moge
lijk effect te kunnen geven.
Intussen is het plan zover ontwik
keld, dat een drukkerij opdracht is ger
geven het materiaal voor deze nieuw
ste actie te leveren. Binnenkort zal er
op grote schaal bekendheid aan wor
den gegeven. Het systeem komt er op
neer, dat in het raam van deze actie
iedereen een willekeurig geschenk kan
geven en dat men niet meer gebonden
is aan een platen- of een boekenbon.
Men kan vanaf een nog bekend te
maken tijdstip naar het VVV-informa-
tiekantoor stappen en daar een alge
mene geschenkbon laten invullen. De
naam en het adres van de gever of
geefster worden erop vermeld, met
het bedrag dat besteed -kan worden.
Daaraan is een lijst gehecht van alle
RMC-zaken die aan deze actie deelne
men, waar men de bon dus voor een
geschenk kan inwisselen. De ontvan
ger van deze geschenkenbon kan dan
een cadeautje kopen, dat hijzelf kan
uitzoeken.
De schenker van de bon rekent di
rect bij bestelling op het VVV-kantoor
af. De VW wacht dan af totdat zij de
rekening krijgt van de zakenmin,
waar de bon is ingewisseld en het be
drag is besteed en gireert dan de be
dragen. Voor zover bekend is dit sys
teem voor het eerst toegepast in de ge
meente Hengelo, op initiatief van de
VVV aldaar, waar het intussen al tot
een enorm succes heeft geleid.
Rhenen's middenstand is de tweede
organisator in ons land, ook in samen
werking en op initiatief van de Rhe
nense VVV, die dit idee van de VW
uit Hengelo overnam.
ter vind ik gevaarlijker dan 35 kilome
ter." „Dat doet niet ter zake", was het
snelle antwoord van de rechter, „wan
neer u zich druk over wilt gaan maken
moet u zorgen in het parlement te ko
men."
De officier van justitie vond de op
merking van Willem dat hij, als trans
portondernemer, «liet op de hoogte was
geweest van het feit dat met de betref
fende combinatie niet harder dan zes
kilometer had gereden mogen worden,
„ontstellend". Hij eiste een totale geld
boete van 100.subsidair tien dagen
hechtenis.
De kantonrechter wilde hierop weten
waarom Willem de eerder aangeboden
schikking van 40,niet had betaald.
De Edenaar zei het ding nooit ontvan
gen te hebben „anders zou ik dat ze
ker gedaan hebben". Een vragende blik
naar de officier leverde de rechter het
antwoord op: „Een oncontroleerbare
zaak". De kantonrechter meende er
wel van op aan te kunnen dat Willem
de schikking inderdaad niet had ont
vangen en wilde hem dan ook daar
niet de dupe van laten worden, „on
danks het feit dat ik de eis niet hoog
vindt". Hij vonniste daarop- met de eer
der gevraagde 40,of 4 dagen hech
tenis.
Voor Willem v. H., een Wageninger
en 22 jaar oud, was het 'n beetje tries
te zaak. Willem had nog niet zo lang
geleden een wagentje gekocht voor de
eerzame prijs van 350, en als mon
teur dacht hij het dingetje wel weer
goed in orde te kunnen krijgen. Het
noodlot wilde dat hij er een ander in
liet rijden en door de poltie werd be
merkt dat het beeste mankementen
had aan stuurinrichting en remmen.
Verdachte verklaarde obstinaat dat de
politie niet kon weten dat de rem niet
in orde was omdat ze niet eens in de
wagen had gereden. Met een blik in
het proces-verbaal weerlegde de kan
tonrechter deze opmerking door Wil
lem er opmerkzaam op te maken dat
de wagen op het politiebureau aan een
deskundig onderzoek onderworpen ge
weest was. Hoe dan ook, gereden werd
er niet meer in de wagen en de sloop
bleek de enige oplossing. Wijzer werd
Willem hier echter niet van, wel 20,
rijker. De officier van justitie vond die
20,nog altijd meegenomen en hij
noemde het altijd meer dan wanneer de
wagen in beslag zou zijn genomen en
ze helemaal niets zou hebben opge
bracht. Over de prijs van de wagen en
hoe die dan wel geweest zou zijn zei
hij: „Dit tart elke beschrijving." Hij
eiste een geldboete van 100,subsi
dair 10 dagen hechtenis, waar de kan
tonrechter 75, of 7 dagen hechten*--
van maakte.
De Doesburger afdelingschef Johan
C. L. (47) was ergens in de buurt van
Renswoude tegen een trein opgebotst
doordat zijn remmen functie weiger
den. Kantonrechter: „Als u iets eerder
was geweest, had u vermoedelijk van
de zaak strafrechterlijk weinig meer
gemerkt"
Verdachte: „Het was geen opzet."
Kantonrechter: „Ik begrijp dat u niet
met opzet een trein gaat torpederen."
De officier vond het maar een grie-
zefige affaire en eiste een geldboete
van f 125,of 12 dagen hechtenis. De
kantonrchter vonniste met 100,— of
10 dagen.
Een in Ede plotseling stoppende auto
had van de Rhenense smid-monteur
Hermanus v. K. (19) teveel geëist en
zonder pardon was hij tegen de wagen
aangebotst. De officier zei het een ge
vaarlijke zaak te gaan vinden wanneer
men gaat denken dat rijdende auto's
stil staan en stilstaande auto's rijden.
Hij eiste van verdachte zich dit eens te
realiseren. De zaak vond hij zeer ern
stig want hij vroeg 100,of 10 dagen
waar de kantonrechter 75,of 7 da
gen hechtenis van maakte.
De Edese muziekleraar Hendrik W
S. (27) had zijn jongere, 17-jarige
broertje, in zijn wagen laten rijden,
iets dat wettelijk niet van hem ver
wacht werd. Het rijden was bovendien
niet geheel zonder brokken gegaan,
want het broertje was via het fietspad
tegen een gevel beland. Dit werd Hen
drik verweten en de officier bevond
hem schuldig en strafbaar.
Hij vond het niet door de beugel kun
nen gaan dat muzikale Hendrik zijn
jongere broer de wagen in handen ge
speeld had terwijl hijzelf nog slechts 'n
geringe rij-ervaring had. Met een „ik
neem deze feiten bijzonder hoog" ^iste
hij een geldboete van 200,en 20 da
gen, waarna de kantonrechter na het
optreden „zeer onachtzaam en laak
baar" te hebben genoemd kwam tot
een vonnis van 150,of 15 dagen.
Wageningse Hendrik C. Z. (52) had
op een Bennekomse kruising in de va
kantiemaand augustus geen voorrang
gegeven. De Wageninger bleek weinig
tot zijn verontschuldiging aan te voeren
te hebben, waardoor het dossier weer
snel gesloten kon worden. De officier
meende dat er geen sprake was van
onvoorzichtig rijden en eiste 30,— of
3 dagen, met welke eis de kantonrech
ter zich verenigde.
Een achteruitrijmanoeuvre op de
Diedenweg had voor de Rotterdammer
Michiel de J. (64) wel een erg lange
nalseep. Aan de verdachte werd verwe
ten dat hij bij die manoeuvre een ande
re, langs de weg geparkeerd staande,
wagen zou hebben geraakt, waarvoor
hij nu aansprakelijk werd gesteld.
Verdachte De J. had bij een eerdere
zitting al absoluut ontkend dit gedaan
te hebben, waarna de zaak was aange
houden en de officier van de politie een
aanvullend proces-verbaal had ver
langd.
Juist door de ontkenning de wagen
hebben geraakt, zei de kantonrechter,
dat het hem bevreemdde, dat verdach
te toch bereid was geweest de schad#
op zich te nemen, waarvoor hij 35,
had aangeboden. De gedupeerde ging
daar echter niet op in. De rechter wil
de nu wel eens weten waarom, wan
neer hij volgens zichzelf vrij uit ging, hij
bereid was te betalen. De Rotterdam
mer zei dat gedaan te hebben omdat
hij op bezoek bij zijn zwager was die
in Wageningen vrij bekend is en hem
niet in een vervelende positie wilde
brengen. Feller liet hij hierop volgen:
„Ik had net zo lief de hele bumper be
taald. Ik ben nu voor de tweede keer
hier, dat kost me zeshonderd kilometer
en twee dagen verzuim." De kanton
rechter had hier alle begrip voor maar
meende dat het recht moet zegevieren.
De officier van justitie erkende in
zijn requisitoir dat er in de zaak spra
ke was van een zwakke bewijsconstruc-
tie, hetgeen hem ertoe bracht vrij
spraak te eisen. De kantonrechter was
het hiermee eens.
