Ook Arabische standpunt
is het bestuderen waard
De Kadt en de
koude oorlog
SPION BLAKE
VOOR RUSSEN
WEER ACTIEF
Na vonnis
bleven vele
twijfels
bestaan
Wat doe je met zin
in wat hartigs?
Dan pak je zo'n
lekker blikje vlees!
Uw Kunstgebit
Een moeder
geeft
Davitamon 10.
Elke dag.
Kerkelijk recht
moet op de
helling
Meisje 4 jaar
bewusteloos
Nederlandse geleerden richten blik op het Midden-Oosten
Antivoord
Duizend letters
per seeonde
Achtergrond
Isolement
GEREMD
INDELING
STEUNPUNT
LEVANTISME
„FEDERATIE"
Mysterieuze man woont nu
in Moskou's flatje
LONDEN Om half zes op de avond van de 22ste
oktober 1966 ivas George Blake nog aanwezig op het
appèl in de gevangenis van Wormwood Scrubs in het
westen van LondenKort daarvoor stond hij nog gezellig
met een vriend pratend een grote mok thee te drinken
Dat is het laatste wat men in Engeland heeft gezien van
deze meesterspion die in 1961 tot 42 jaar gevangenis-
straf werd veroordeeld wegens landverraad. Het zwaarste
vonnis van deze eeuw in Engeland
VRIENDELIJK
CONTACT
VERZETSWERK
VAN TWEE WALLEN
LIBANON
TWIJFELS
DINSDAG 3 OKTOBER 1967
DRS. EDUARD BONSEL: „De
situatie in het Midden-Oosten is
niet alleen triest, gevaarlijk en uit
zichtloos voor Israël, maar ook
voor het hele Westen. Het wordt nu
al erg duidelijk dat de Arabische
staten zelfs geen gewicht meer
hechten aan wat er over hen in het
Westen wordt gedacht. Zij doen bij
na geen pogingen meer om hun
standpunt in het Westen te verdedi
gen. Steeds meer beschouwen zij
het Westen als de wereldmacht die
I voor de tweede maal poogt de Ara
bieren onder een vorm van slaver-
1 nij te brengen".
KOEWEIT
sjeiki.
Kwirt miljoen ggi
Olierijkdom,
weinig ontwikkeling.
koning Hiuon.
Tion miljoen
Groefgrondbeiif.
finUnia
rfJUTJCil ifl
«dab btmrninga
VOO
TUNESIË
president lourgtfli. Vier miljoen
Sterli au Frankrijk aSpuje gebonden.
Ontwikkeling «g traag.
EGYPTE
president Nasser, 25 miljoen inwoners,
in klein gebied. Veel woningbouw,
begin yen industrialisatie,
modernisering landbouw
(Assoeandamj.
SAOEDISCH ARABIE
koning feital. iet miljoen
Olierijkdom voor kleine elite;
schrale veeteelt
«MOONPOW
annua
ruiden Imam al Badr, noorden generaal Hassan al Amrl
Vijl miljoen Rijkdom (oB.) bij Ueiae eGte. &XJ?
TTet socialistische ex-Kamerlid J. de Kadt is een militant man, iemand met
vaak zeer aparte denkbeelden, een man die de moed heedt controversieel
te denken, te praten, te schrijven. Dat doet, in een samenleving die te zeer door
conformisme wordt bepaald, weldadig aan ook als men het niet met zijn
opvattingen eens is.
WU willen dat voorop stellen als wty meteen constateren dat w(j het volslagen
oneens zijn met de conclusies die De Kadt trekt uit de vijfdaagse oorlog tussen
Israël en de Arabische landen. Over de aanleidingen en achtergronden van die
strijd heeft hij een boekje geschreven Methode Israël (uitgeverij G. A. van Oor
schot, Amsterdam). We willen ons hier met één (maar verreweg het belangrijk
ste) aspect van De Kadts betoog bezighouden nl. met de conclusie die h(j uit dit
conflict trekt voor de verhouding tussen Rusland en de Westelijke wereld.
"1 Tn Nederland maakt een kleine groep wetenschapsmensen er een levens-
taak van zich te verdiepen in de problemen van het Midden-Oosten. Deze
specialisten hebben een moeilijke taak: zij zoeken naar de standpunten en
de argumenten van de Arabieren. Zij ontdekken dikwijls dat het Arabische
standpunt het bestuderen waard is. In juni van dit jaar werden zij op teach-
ins soms uitgekreten voor antisemieten en Jodenhaters. Waarbij men dan
wel vergat, dat hun werk door zeer veel Joden in het Westen met de groot-
ste belangstelling wordt gevolgd.
Die conclusies zijn:
a. Rusland zet de koude oorlog ver
zwakt voort; de hele dooi is niet an
ders dan een „illusie van vrede";
b. Ook het conflict Israël-Arabische
landen is door de Russen sterk gesti
muleerd;
c. De Russen gebruiken en zullen
dat blijven doen mensen als Nasser,
N'kroemah en andere „vooruitstreven
de bourgeois" als pionnen in hun koude
oorlog tegen het Westen.
Op grond daarvan zegt De Kadt: Het
antwoord van de Verenigde Staten op
de Russische politiek zou in het kleine
moeten zijn het bieden van alle nodige
economische en bewapeningshulp aan
Israël maar in het grote: ..het ver
breken van alle betrekkingen met Rus
land (dus politieke, economische, cultu
rele etc.). Voor de toekomst van het
Westen (en van Rusland) is het nodig
dat de koude oorlog het antwoord is
van het Westen op de oorlog die Rus
land in het Midden-Oosten heeft ontke
tend. Want: „zowel Viëtnam als het
Nabije Oosten bewijst dat de vijand
altijd bezig is met zijn pogingen het
Westen te omsingelen en te ondermij
nen en dat men dit gevaar alleen kan
afwenden door een politiek die de vij
and ook vijand durft noemen en die
hem op èlle gebieden gaat bestrijden".
De Kadt constateert zelf: „Maar dat
is een oproep tot nationale mobilisatie
en tot oorlogstoestand". Dat zij dan zo,
zegt hij, maar „van Israël heeft men
kunnen leren dat een volk, dat weet
hoezeer zijn bestaan iedere dag wordt
bedreigd, vrijheid met doelgerichtheid
weet te verdedigen. Hoe het weerbaar
kan zijn zonder ook maar een spoor
van militarisme te vertonen. Hoe het
de vijand weet te zien en te kennen,
zonder ooit te vergeten dat het doel
van zijn weerstand moet zijn: de vij
and buiten staat te stellen zijn vernieti
gingsplannen te verwezenlijken". En
het laatste citaat „Het grote ver
schil (tussen Israël en ons dus) is dat
Israël zijn situatie duidelijk zag en zich
niets wijsmaakte of liet wijsmaken, ter-
ADVERTENTIE
zit de gehele dag
stevig op zijn plaats!
Thans is het niet meer nodig, dat Uw kunst
gebit bij het spreken, eten, lachen of niezen
losschiet of verschuift. Een weinig Denlofix-
poeder op de gebitsplaat, en deze onge
makken bestaan voor U niet meer; Dento-
fix geeft U een ongekend gevoel van zeker
heid en welbehagen. Aangenaam en hygië
nisch in het gebruik. Tevredenheid gegaran
deerd. Verkrijgbaar in discrete, neutrale
plastic flacons, prijs f. 2,35, bij apotheken
en drogisterijen.
WASHINGTON Senator Art
Hayden heeft de snelste zetmachine
ter wereld in gebruik gesteld. Het
eerste produkt van de Linotron, wel
ke geplaatst is in de regeringsdruk
kerij, was een gelukwens voor de
senator die 90 werd.
De Linotron werkt elektronisch en
zet meer dan 1000 lettertekens per
seconde op een film. De drukkerij
verwacht, dat de twee miljoen dollar
welke geïnvesteerd zullen worden in
twee Linotrons, in nog geen twee
jaar terugverdiend zullen zijn.
De eerste taak van de Linotron,
welke werkt op een magnetische
band welke van een computerband
wordt vervaardigd, is een catalogus
van 50.000 pagina's te drukken van
artikelen die voor de defensie in
voorraad gehouden moeten worden.
wijl het Westen boordevol illusie zit en
vaak de vijand beschouwt als een
vriend met wie samenwerking mogelijk
zal zijn".
Men zal het met ons eens zijn: het
zijn controversiële opvattingen.
Wij onderschrijven ze echter niet. De
geschiedenis na 1945 heeft ons duidelijk
gemaakt dat de Russen een groot con
flict met het Westen niet aandurven en
het zal, gezien de economische en tech
nologische ontwikkelingen in het Wes
ten die nog altijd veel en veel groter
zijn dan die in Rusland, bijzonder lang
duren eer zij dat wel aandurven. De
crises om Berlijn, de strijd in Korea,
Cuba, Viëtnam, Israël, zijn inderdaad
alle gebeurtenissen waarbij de Russen
rechtstreeks of zijdelings waren be
trokken maar waarbij zij zich op de
achtergrond hielden. Dat laatste kan in
derdaad betekenen zoals De Kadt
meent, dat de Russen zich via die
„speldeprikken" voorbereiden op een
groot conflict, maar De Kadt vermeldt
niet dat deze ontwikkeling in de loop
van twintig jaar tot een steeds sterkere
oppermacht van het Westen heeft ge
leid, ook omdat het Russische front
sterk is afgebrokkeld.
De sterke neiging van de Oosteurope-
se satellietlanden om zich los te maken
van de Russische opperheerschappij
een streven dat veel succes heeft opge
leverd moet men zien als verster
king van het Westen. En ook De Kadt
zal toch wel van oordeel zijn dat de
twist tussen Russen en Chinezen ver
houdingsgewijs het Westen sterker
heeft gemaakt.
De remedie-De Kadt zou inhouden
dat men de Oosteuropese landen in een
hernieuwd isolement drijft, ook al om
dat men noodzakelijkerwijze de
economische vooruitgang van die lan
den (en van Rusland) zou afremmen.
Het is onze overtuiging dat juist die
economische vooruitgang van de volke
ren in kwestie nog voor een reeks van
jaren zou kunnen leiden tot afnemende
lust in agressie.
Dat de Russische leiders nog altijd
een rode wereldrevolutie als einddoel
van hun arbeid zien, willen wij wel
aannemen. Maar wij menen dat De
Kadt, bij zijn propageren van een zeer
harde koers tegen Rusland, dus van een
koude oorlog die door het Westen moet
worden gevoerd en niet andersom, ver
geet dat de Russische leiders (noodge
dwongen, dat zij toegegeven) het „ide
aal" van een wereldrevolutie naar ver
re nevelen der toekomst hebben ver
schoven.
Zou het Westen nu, naar De Kadts re
cept, een „koude oorlog" tegen de Rus
sen beginnen, dan dwingt men de Rus
sen in een nieuw isolement. Er is wei
nig fèntasie voor nodig om te bedenken
dat een sterke bereidheid tot agressivi
teit daaruit zou volgen. De Russen zou
den in zeker zin erdoor in een positie
kunnen komen waarin Israël dit voor
jaar werd gebracht!
De Russen, zegt De Kadt, hebben al
le reden om tevreden te zijn met de
Westerse zelfmoord-politiek.
Ons antwoord daarop is: Het Westen
heeft nog meer redenen tevreden te
zijn met een ontwikkeling waardoor,
mede als gevolg van het pogen tot
vreedzaam samenleven, het Russische
front in de laatste jaren zeer is afge
brokkeld. Conflicten als Korea, Cuba,
Viëtnam, Israël, zijn afschuwelijk
maar in een wereld die nu eenmaal
vol labiel gevaar is, zijn zij te be
schouwen als randstoringen. Het re
cept-De Kadt zou, naar wij vrezen, de
kern van de depressie snel over ons
brengen. De overtuiging dat het Westen
op den duur overwinnaar zou zijn in
een werkelijk grote oorlog, is daarbij
een uiterst schrale troost.
Het is natuurlijk gemakkelijk de
vraagstukken van het Midden-Oos
ten ongenuanceerd te behandelen:
Nasser is een tweede Hitier, alle
Arabieren zijn luie jakhalzen, wier
grootste plezier het is de kleine
groep hardwerkende Israëliërs het
1 leven zuur te maken.
Wie zich echter wezenlijk zorgen
maakt om de toekomst van het Mid-
den-Oosten dus ook om de toe-
1 komst van Israël; wie wezenlijk de
vrede en het recht wil dienen, zal
1 naar de argumenten van alle partij-
en moeten luisteren. Worden de pro-
i blemen in het Midden-Oosten niet
1 opgelost, dan zal daar in elk geval
I Israël het slachtoffer van worden.
1 Omgeven door zo'n honderd miljoen
1 vijanden zal het kleine Israël op den
I duui zelfs strategisch ten onder
gaan, tenzij de wereld kans ziet de
1 vijanden van nu tot bondgenoten te
1 maken.
1 Drs. Eduard Bonsel studeerde so-
I ciale geografie en specialiseerde
zich op het Midden-Oosten. Na zijn
doctoraal examen in 1963 werd hij
i wetenschappelijke medewerker op
het Instituut voor de Tropen. Hier
l richt zijn onderzoek zich vooral op
I de religieuze sociologie van de Is-
1 lam en op de ontwikkelingsproble-
I matiek van het Midden-Oosten. Drs.
Bonsel is 32 jaar.
Een vraaggesprek met hem werd
1 onderbroken door de komst van zijn
I studievriend dr. A. R. H. B. Verha-
gen, die als arts in Kenya voor een
I korte vakantie in Nederland was.
Dr. Verhagen wilde, daartoe uitge-
nodigd, aan het gesprek deelnemen.
Hij is gepromoveerd medicus, sinds
1 enkele jaren huidarts in het Natio-
nale Hospitaal van Kenya en Nai-
robL Tevens doceert dr. Verhagen
in het kader van een ontwikkelings-
programma aan de universiteit van
Kenya. Tijdens zijn medische stu-
die verdiepte hij zich in de arabio-
logie en deze studie zo zegt hij
wordt niet afgesloten, omdat zij le-
venvullend is. Dr. Verhagen is 34
jaar.
I Drs. Bonsel: „De Arabische sta-
ten waarvan de geschreven geschie-
denis vijfduizend jaar ouder is dan
I de onze, worden in hun hernieuwde
1 onafhankelijkheid en hun hernieuwd
besef van eigenwaarde ernstig ge-
remd door wat wij zien als neo-ko-
j lonialisme van het Westen. Tegen
het klassieke kolonialisme was het
vechten met bommen en sluipschut-
ters de nieuwe strijd beweegt
zich, zoals zij het zien, op psycholo-
gisch terrein, onder meer via ont-
wikkelingshulp. De gemiddelde Ara-
1 die zich op het vraagstuk bezint,
1 acht de nieuwe bedreiging gevaar-
lijker dan de oude".
In de Internationale Spectator
1 heeft drs. L. C. Biegel 45 jaar,
I historicus met specialisatie op de
moderne geschiedenis van niet-Wes-
1 terse landen, wetenschappelijk hoofd-
1 medewerker aan de faculteit van de
I sociale wetenschappen in Amster-
dam enkele artikelen geschreven
over de verdeeldheid in de arabische
wereld.
Hij constateert tegenstellingen die
1 soms groter zijn dan die tussen
1 Amerika en Rusland. Bij zijn inde-
I ling van de staten in groepen heeft
hij de begrippen conservatief en pro-
gressief tussen aanhalingstekens ge-
I zpt, om de betrekkelijkheid van de-
1 ze etiketjes duidelijk te maken.
In overleg met hem ben ik tot de
volgende indeling gekomen: „ver-
starde landen", wier machtshebbers
1 steunen op een verstarring van de
1 huidige sociale toestand: „in bewe-
I ging zijnde landen", wier machts-
I hebbers steunen op veranderingen
in het sociale patroon, ongeacht of
deze machtshebbers de veranderin
gen zelf wel wensen.
De indeling van drs. Biegel is:
Verstarde landen: Saoedi-Arabiê,
Jordanië, Tunesië, Marokko, Libië,
Koeweit en Libanon. De in bewe
ging zijnde landen: Egypte, Syrië,
Algerije, Irak. Ten slotte Jemen, be
twist gebied tussen het verstarde
Saoedi-Arabië en het in beweging
zijnde Egypte.
Dr. Verhagen: „De strijd in het
Midden-Oosten is in feite een strijd
van de conservatieve (verstarde,
red.) tegen de progressieve (in be
weging zijnde, red.) landen. Door
de progressieven wordt Israël be
schouwd als een belangrijk steun
punt voor het conservatisme. Als
bewijs haalt men graag aan dat in
het verleden Israël herhaaldelijk
h ,;t gedreigd in Jordanië militair
te zullen ingrijpen als daar de con
servatieve koning Hoessein door de
buiten de wet gestelde linkse partij
en zou worden verdreven".
Drs. Bonsel: „Het Westen noemt
de progressieve Arabische staten
soms communistisch, omdat de lei
ders daar via nationalisatie, be-
stuursconcentratie, planmatige in
dustrialisatie, staatsonderwijs en
dergelijke pogen een versnelde ont
wikkeling en welvaartsverhoging
voor hun hele volk te verkrijgen. Zo
rijk geschakeerd het socialisme zich
in Europa heeft gedemonstreerd, zo
gevarieerd is het echter ook in het
progressieve Arabië met als eenvor
mig doel: ontwikkeling van de mas
sa, rechtvaardige verdeling van de
welvaart en internationale erken
ning".
Dr. Verhagen: „Het vervelende
is dat het conservatieve Arabië zich
op het Westen heeft ingesteld, steu
nend op de Truman-doctrine: „Elk
bewind dat door een sociale revolu
tie wordt bedreigd, kan rekenen op
de steun van de Verenigde Staten".
Dat heeft het progressieve Arabië in
de armen van het Oostblok gedreven
en dat heeft de progressieven uiterst
wantrouwend gemaakt jegens Wes
terse steun. Voor de progressieven
is Israël een typisch Westers bol
werk: door het Westen opgericht,
Westers ingericht, op een Westers
ontwikkelingspeil en als grootste
knelpunt: een staat waarvan de re
gering doorlopend verklaart dat Is
raël een Westerse staat wil blijven,
die zich niet in de Arabische wereld
wil integreren".
„Overigens is uiteraard zou ik
zeggen de gedemonstreerde een
heid van heel Arabië tegen Israël is
minder gaaf dan deze schijnt. Is
raël wordt door heel Arabië als po
litieke wrijfsteen voor de massa ge
bruikt, maar de conservatieve sta
ten achten Nasser, als stabiel staats
hoofd van een progressief land veel
gevaarlijker, want Nasser bedreigt
de maatschappij-vorm van de con
servatieve staten".
Drs. Bonsel: „Israëls probleem is
duidelijk uitgedrukt in het proef
schrift van dr. J. E. Ellemers:
hoe kan een vrij specifieke zio
nistische ideologie worden omge
zet in een meer universeel, voor
iedereen aanvaardbaar en alle Is
raëliërs inspirerend nationalisme".
Dr. Vernagen: „In Israël leeft de
grote vrees voor het Levantisme.
Het snel stijgend aantal oriëntaalse
joden zou van Israël een oosterse
staat kunnen maken. De conserva
tieve Israëliërs, geleid door Ben
Goerion, willen dat Israël een Wes
terse staat blijft. De progressieve Is
raëliërs, onder meer verenigd in
de Mapam-partij van Mosje Sjaret,
willen de kracht van Israël zoeken
in de kracht van zijn buurstaten. De
conservatieven zweren bij een ver-
deel-en-heers-politiek, waardoor het
bestaan van Israël louter op militai
re macht wordt gebaseerd. Het
vraagstuk van het Levantisme leeft
ook sterk bij de niet in Israël leven
de joden. Velen van hen hebben wei
nig waardering voor de conservatie
ve politiek, die nu al ruim tien jaar
in Israël wordt gevoerd".
Drs. Bonsel: Voor een vreedzame
toekomst in het Midden-Oosten is
het zoals de Mapam het uitdrukt
nodig dat Israël bereid is tot de
ideologische dialoog met zijn Ara
bische buurlanden. Het is als vloe
ken in Nederland, maar toch is het
een feit dat Nasser pogingen heeft
gedaan om tot die dialoog te komen.
Door echter de exclusief-Westerse
samenleving met alle middelen te
verdedigen onder meer door het
in eigen land discrimineren van
oriëntaalse joden en door het af
wijzen van integratie in de Ara-
Een overzicht van het deel van
de Arabische wereld dat bij het
conflict met Israël is betrokken.
bische wereld, hebben de conserva
tieve Israëliërs de enige stabiele en
tevens progressieve macht in het
Midden-Oosten Egypte tot de
vijand van Israël gemaakt", vindt
drs. Bonsel.
Dr. Verhagen: „Wanneer Israël
bereid zou zijn te integreren in de
wereld waarin het land ligt, zouden
de Israëliërs dat onmiddellijk kun
nen doen door opneming van een
groot aantal vluchtelingen in hun
land en door samen met Jordanië
te komen tot een Palestijnse Fede
ratie, bestaande uit Israël en Jorda
nië, waarin beide landen een bepaal
de autonomie zouden krijgen. Nas
ser heeft dit in het verleden dikwijls
voorgesteld. Elk gebaar, waarmee
Israël duidelijk zou maken dat het
afziet van het ideaal om een niet-
Arabische staat in het Midden-Oos
ten in stand te houden, zou niet al
leen de steun krijgen van het pro
gressieve Arabië, maar het zou te
vens van Israëls grootste vijand van
het ogenblik, van Egypte, een bond
genoot kunnen maken".
UIMUINlIIIIUimillMIlllll
ADVERTENTIE
GEORGE BLAKE
weer actief
ROME Verscheidene progressieve
prelaten op de synode van bisschoppen
in Rome hebben gisteren met kracht
gepleit voor een minder harde en stren
ge codex iuris canonici, het wetboek
van het kerkelijk recht. Zij spraken
zich uit voor een herziening van het
kerkelijk recht, met name het laten
vervallen van de automatische straffen
voor overtredingen.
Negentien bisschoppen hebben hier
over het woord gevoerd, maar de Vati
caanse persdienst heeft hun namen niet
bekend gemaakt. Aan de beslotenheid
van de vergadering wordt streng de
hand gehouden. Mgr. Fausto Vallainc,
het hoofd van de Vaticaanse persdienst,
is de enige buiten de deelnemende bis
schoppen die de vergaderzaal mag bin
nenkomen.
De Paus heeft de vergadering van
gisteren niet bijgewoond, maar haar
gevolgd via een gesloten televisiecircuit
in zijn appartement.
(Van onze correspondent)
Doorgezaagde tralies voor een raam
op de tweede verdieping, waar zich
de cel van Blake bevond en een touw
ladder over de gevangenismuur wezen
al spoedig de weg die hij was gegaan
op zijn sensationele vlucht die een
storm van verontwaardiging deed ont
staan. Vooral ook toen bekend werd
hoe nonchalant George Blake de
laatste periode dat hij achter de tralies
zat was bewaakt.
Men beschouwde hem blijkbaar als
een „veilige" gevangene die zich schik
te in zijn onvermijdelijke lot. Hij was
zo vriendelijk en opgewekt tegen ieder
een, hij studeerde hard in zijn cel, hij
was in de gevangenis begonnen met
voorbereidingen om te scheiden van
zijn vrouw Gillian. Zo'n man wil niet
vluchten, dacht men.
De Britten hebben zich lelijk bij de
neus laten nemen. Zeker, Blake had in
Wormwood Scrubs een uitstekende in
druk gemaakt, zo zelfs dat hij in zijn
cel een zeer krachtige radio kreeg waar
mee hij onder meer golflengten op de
FM kon ontvangen. Hij was er dik be
vriend geraakt met de nu 33-jarige Ier
Sean Bourke die er een straf uitzat van
zeven jaar wegens een poging om een
Engelse rechercheur door middel van
springstof om het leven te brengen.
Bourke werd uit de gevangenis ont
slagen, zijn tijd zat er op. Hij ging op
enkele kilometer van Wormwoor Scrubs
op kamers wonen. Daar installeerde hij
onder andere een opvallend lange an
tenne voor een radio-zender. Door mid
del daarvan onderhield hij contact met
zijn onfortuinlijke vriend Blake die nog
steeds gevangen zat Ze spraken niet
over koetjes en kalfjes.
Het was deze Bourke die op 4 sep
tember bij de Britse ambassade in Mos
kou aanbelde met de mededeling dat hij
nu in Moskou op kamers woonde met
zijn kameraad George Blake, die hij had
helpen ontsnappen en dat hij nu graag
terug wilde naar Engeland. Zou hij te
ruggaan, dan wordt hij in Engeland on
middellijk gearresteerd wegens bedrei
ging van de man die hij wilde vermoor
den en waarschijnlijk ook wegens hulp
aan Blake bij diens ontsnapping.
Blake werd op 11 november 1922 ge
boren in Rotterdam als zoon van een
Nederlandse moeder, Catharina Geer
trui Beijderwellen en Albert Behar, 'n
Engels zakenman die ook in diploma
tieke dienst heeft gewerkt. De naam
Blake kreeg George toen zijn moeder
zich van Behar liet scheiden.
De flat waar George Blake in Rotter
dam woonde is de Britten welbekend,
die bevond zich boven een slagerswin
kel. In de Engelse bladen hebben er
de laatste jaren herhaaldelijk foto's van
gestaan. George ging op school in de
De Jagerstraat.
Zijn geschiedenis is overbekend: de
oorlog van mei 1940, internering door
de Duitsers omdat hij Engels was, zijn
vrijlating, de periode in Warnsveld, die
hij bij een oom doorbracht.
Daar belandde de toen al onderne
mende George bij het verzetswerk. Toen
de Duitsers hem in de gaten kregen kon
(ADVERTENTIE)
Vleest
Want dat Is
smakelijk en
pikant op zo'n
moment. En
blikjes vlees kun
je overal krijgen.
George nog net op tijd naar Venlo rei
zen waar hij onderdook. Via Spanje be
reikte Blake ten slotte in 1943 Engeland
waar hij al spoedig bij de inlichtingen
dienst in dienst trad.
Het kleurrijke, romantische leven
van George Blake verliep als een span
nend boek. In dienst van de Britse ge
heime dienst, in 1951 naar Korea, als
vice-consul, gevangenschap bij de N.
Koreaanse communisten en drie jaar
lang hersenspoeling en zware mishan
deling. Toen werd de kiem gelegd voor
wat zich later zou ontwikkelen tot ver
raad van zijn land; hij werd commu
nist.
Zijn verraderswerk als dubbelspion
deed Blake later in Berlijn waar hij
na zijn vrijlating door de Noordkorea-
nen weer in dienst van de Britten was
heengestuurd. Daar vergaarde hij be
langrijke inlichtingen over de Oostduit-
se en Russische spionagedienst, maar
daar gaf hij ook veel geheimen prijs.
Zo schijnt het Blake te zijn geweest,
die het bestaan heeft verraden van 'n
ingenieus ondergronds afluistercentrum
in Berlijn, waardoor de geallieerden
heel wat over de Russen te weten kon
den komen.
Ook zou hij de Sovjet-Unie tal van
bijzonderheden in handen hebben ge
speeld over de buitenlandse politieke
plannen van Engeland en Amerika.
Een Duitser, die net als Blake, dub
belspion was, met wie hij in Berlijn
veel samenwerkte, werd hem ten slot
te noodlottig, maar voor het zover was
richtte de sinistere Blake nog veel on
heil aan. Toen hij in het begin van de
jaren zestig naar Libanon werd gestuurd
verstrekte hij de Russen nog de namen
van zeker veertig agenten die in het
Midden-Oosten en achter het IJzeren
Gordijn voor de Britse geheime dienst
werkten.
Al deze mensen werden opgepakt en
zijn naar men kan aannemen doodge
schoten. Dat was het verraderswerk van
George Blake.
Maar er bleef sinds de arrestatie van
Blake in 1961 en het ongewoon zware
vonnis dat over hem werd ge.aid een
groot vraagteken hangen boven zijn fi
guur. Officieel werd er zo goed als niets
bekend gemaakt over zijn spionage
werk. Er stond voor de Britten te veel
op het spel. Zij moesten in de eerste
plaats een geheel nieuw netwerk op
bouwen van geheime agenten, boven
dien moesten zij allerlei helpers „in 't
veld" die door Blakes verraad gevaar
liepen in alle haast terugroepen.
Maar er was ook knagende twijfel.
Al spoedig hoorde men de wildste the
orieën en veronderstellingen: Blake is
helemaal geen verrader. Hij was in
dienst van de Britse contra-spionage
en heeft niets anders gedaan dan de
Russen valse inlichtingen geven. Door
middel van hem zouden de Britten de
Sovjet Unie op grandioze manier om
de tuin hebben geleid. Ook na zijn ont
snapping van vorig jaar doken deze
veronderstellingen weer op.
Het was allemaal te fantastisch en te
naief om waar te zijn. Er is voldoen
de uitgelekt over het onheil dat Blake
heeft helpen aanrichten om deze theo
rieën te logenstraffen. En nu is dus
Sean Bourke bij de Britten in Moskou
komen aankloppen en prompt begon
nen de theorieën opnieuw: ook daar
zien sommigen een komplot in, maar
ditmaal van de Russen om Engeland
in de val te laten lopen
SAN JUAN (Argentinië) Een 14-ja-
rig meisje in San Juan, Maria Elena
Tello, is na het vernemen van de moord
od president Kennedy op 23 november
1963 bewusteloos geraakt en sindsdien
slechts eenmaal even bij kennis ge
weest. Het meisje was een vurig be
wonderaarster van de president.
In 1964 opende zij even de ogen,
mompelde „Manna" en verloor op
nieuw het bewustzijn. Zij heeft ver
moedelijk hersenletsel. De doktoren
hebben verklaard haar niet te kunnen
genezen.