Ook Arabische standpunt is het bestuderen waard De Kadt en de koude oorlog SPION BLAKE VOOR RUSSEN WEER ACTIEF Na vonnis bleven vele twijfels bestaan Wat doe je met zin in wat hartigs? Dan pak je zo'n lekker blikje vlees! Uw Kunstgebit Een moeder geeft Davitamon 10. Elke dag. Kerkelijk recht moet op de helling Meisje 4 jaar bewusteloos Nederlandse geleerden richten blik op het Midden-Oosten Antivoord Duizend letters per seeonde Achtergrond Isolement GEREMD INDELING STEUNPUNT LEVANTISME „FEDERATIE" Mysterieuze man woont nu in Moskou's flatje LONDEN Om half zes op de avond van de 22ste oktober 1966 ivas George Blake nog aanwezig op het appèl in de gevangenis van Wormwood Scrubs in het westen van LondenKort daarvoor stond hij nog gezellig met een vriend pratend een grote mok thee te drinken Dat is het laatste wat men in Engeland heeft gezien van deze meesterspion die in 1961 tot 42 jaar gevangenis- straf werd veroordeeld wegens landverraad. Het zwaarste vonnis van deze eeuw in Engeland VRIENDELIJK CONTACT VERZETSWERK VAN TWEE WALLEN LIBANON TWIJFELS DINSDAG 3 OKTOBER 1967 DRS. EDUARD BONSEL: „De situatie in het Midden-Oosten is niet alleen triest, gevaarlijk en uit zichtloos voor Israël, maar ook voor het hele Westen. Het wordt nu al erg duidelijk dat de Arabische staten zelfs geen gewicht meer hechten aan wat er over hen in het Westen wordt gedacht. Zij doen bij na geen pogingen meer om hun standpunt in het Westen te verdedi gen. Steeds meer beschouwen zij het Westen als de wereldmacht die I voor de tweede maal poogt de Ara bieren onder een vorm van slaver- 1 nij te brengen". KOEWEIT sjeiki. Kwirt miljoen ggi Olierijkdom, weinig ontwikkeling. koning Hiuon. Tion miljoen Groefgrondbeiif. finUnia rfJUTJCil ifl «dab btmrninga VOO TUNESIË president lourgtfli. Vier miljoen Sterli au Frankrijk aSpuje gebonden. Ontwikkeling «g traag. EGYPTE president Nasser, 25 miljoen inwoners, in klein gebied. Veel woningbouw, begin yen industrialisatie, modernisering landbouw (Assoeandamj. SAOEDISCH ARABIE koning feital. iet miljoen Olierijkdom voor kleine elite; schrale veeteelt «MOONPOW annua ruiden Imam al Badr, noorden generaal Hassan al Amrl Vijl miljoen Rijkdom (oB.) bij Ueiae eGte. &XJ? TTet socialistische ex-Kamerlid J. de Kadt is een militant man, iemand met vaak zeer aparte denkbeelden, een man die de moed heedt controversieel te denken, te praten, te schrijven. Dat doet, in een samenleving die te zeer door conformisme wordt bepaald, weldadig aan ook als men het niet met zijn opvattingen eens is. WU willen dat voorop stellen als wty meteen constateren dat w(j het volslagen oneens zijn met de conclusies die De Kadt trekt uit de vijfdaagse oorlog tussen Israël en de Arabische landen. Over de aanleidingen en achtergronden van die strijd heeft hij een boekje geschreven Methode Israël (uitgeverij G. A. van Oor schot, Amsterdam). We willen ons hier met één (maar verreweg het belangrijk ste) aspect van De Kadts betoog bezighouden nl. met de conclusie die h(j uit dit conflict trekt voor de verhouding tussen Rusland en de Westelijke wereld. "1 Tn Nederland maakt een kleine groep wetenschapsmensen er een levens- taak van zich te verdiepen in de problemen van het Midden-Oosten. Deze specialisten hebben een moeilijke taak: zij zoeken naar de standpunten en de argumenten van de Arabieren. Zij ontdekken dikwijls dat het Arabische standpunt het bestuderen waard is. In juni van dit jaar werden zij op teach- ins soms uitgekreten voor antisemieten en Jodenhaters. Waarbij men dan wel vergat, dat hun werk door zeer veel Joden in het Westen met de groot- ste belangstelling wordt gevolgd. Die conclusies zijn: a. Rusland zet de koude oorlog ver zwakt voort; de hele dooi is niet an ders dan een „illusie van vrede"; b. Ook het conflict Israël-Arabische landen is door de Russen sterk gesti muleerd; c. De Russen gebruiken en zullen dat blijven doen mensen als Nasser, N'kroemah en andere „vooruitstreven de bourgeois" als pionnen in hun koude oorlog tegen het Westen. Op grond daarvan zegt De Kadt: Het antwoord van de Verenigde Staten op de Russische politiek zou in het kleine moeten zijn het bieden van alle nodige economische en bewapeningshulp aan Israël maar in het grote: ..het ver breken van alle betrekkingen met Rus land (dus politieke, economische, cultu rele etc.). Voor de toekomst van het Westen (en van Rusland) is het nodig dat de koude oorlog het antwoord is van het Westen op de oorlog die Rus land in het Midden-Oosten heeft ontke tend. Want: „zowel Viëtnam als het Nabije Oosten bewijst dat de vijand altijd bezig is met zijn pogingen het Westen te omsingelen en te ondermij nen en dat men dit gevaar alleen kan afwenden door een politiek die de vij and ook vijand durft noemen en die hem op èlle gebieden gaat bestrijden". De Kadt constateert zelf: „Maar dat is een oproep tot nationale mobilisatie en tot oorlogstoestand". Dat zij dan zo, zegt hij, maar „van Israël heeft men kunnen leren dat een volk, dat weet hoezeer zijn bestaan iedere dag wordt bedreigd, vrijheid met doelgerichtheid weet te verdedigen. Hoe het weerbaar kan zijn zonder ook maar een spoor van militarisme te vertonen. Hoe het de vijand weet te zien en te kennen, zonder ooit te vergeten dat het doel van zijn weerstand moet zijn: de vij and buiten staat te stellen zijn vernieti gingsplannen te verwezenlijken". En het laatste citaat „Het grote ver schil (tussen Israël en ons dus) is dat Israël zijn situatie duidelijk zag en zich niets wijsmaakte of liet wijsmaken, ter- ADVERTENTIE zit de gehele dag stevig op zijn plaats! Thans is het niet meer nodig, dat Uw kunst gebit bij het spreken, eten, lachen of niezen losschiet of verschuift. Een weinig Denlofix- poeder op de gebitsplaat, en deze onge makken bestaan voor U niet meer; Dento- fix geeft U een ongekend gevoel van zeker heid en welbehagen. Aangenaam en hygië nisch in het gebruik. Tevredenheid gegaran deerd. Verkrijgbaar in discrete, neutrale plastic flacons, prijs f. 2,35, bij apotheken en drogisterijen. WASHINGTON Senator Art Hayden heeft de snelste zetmachine ter wereld in gebruik gesteld. Het eerste produkt van de Linotron, wel ke geplaatst is in de regeringsdruk kerij, was een gelukwens voor de senator die 90 werd. De Linotron werkt elektronisch en zet meer dan 1000 lettertekens per seconde op een film. De drukkerij verwacht, dat de twee miljoen dollar welke geïnvesteerd zullen worden in twee Linotrons, in nog geen twee jaar terugverdiend zullen zijn. De eerste taak van de Linotron, welke werkt op een magnetische band welke van een computerband wordt vervaardigd, is een catalogus van 50.000 pagina's te drukken van artikelen die voor de defensie in voorraad gehouden moeten worden. wijl het Westen boordevol illusie zit en vaak de vijand beschouwt als een vriend met wie samenwerking mogelijk zal zijn". Men zal het met ons eens zijn: het zijn controversiële opvattingen. Wij onderschrijven ze echter niet. De geschiedenis na 1945 heeft ons duidelijk gemaakt dat de Russen een groot con flict met het Westen niet aandurven en het zal, gezien de economische en tech nologische ontwikkelingen in het Wes ten die nog altijd veel en veel groter zijn dan die in Rusland, bijzonder lang duren eer zij dat wel aandurven. De crises om Berlijn, de strijd in Korea, Cuba, Viëtnam, Israël, zijn inderdaad alle gebeurtenissen waarbij de Russen rechtstreeks of zijdelings waren be trokken maar waarbij zij zich op de achtergrond hielden. Dat laatste kan in derdaad betekenen zoals De Kadt meent, dat de Russen zich via die „speldeprikken" voorbereiden op een groot conflict, maar De Kadt vermeldt niet dat deze ontwikkeling in de loop van twintig jaar tot een steeds sterkere oppermacht van het Westen heeft ge leid, ook omdat het Russische front sterk is afgebrokkeld. De sterke neiging van de Oosteurope- se satellietlanden om zich los te maken van de Russische opperheerschappij een streven dat veel succes heeft opge leverd moet men zien als verster king van het Westen. En ook De Kadt zal toch wel van oordeel zijn dat de twist tussen Russen en Chinezen ver houdingsgewijs het Westen sterker heeft gemaakt. De remedie-De Kadt zou inhouden dat men de Oosteuropese landen in een hernieuwd isolement drijft, ook al om dat men noodzakelijkerwijze de economische vooruitgang van die lan den (en van Rusland) zou afremmen. Het is onze overtuiging dat juist die economische vooruitgang van de volke ren in kwestie nog voor een reeks van jaren zou kunnen leiden tot afnemende lust in agressie. Dat de Russische leiders nog altijd een rode wereldrevolutie als einddoel van hun arbeid zien, willen wij wel aannemen. Maar wij menen dat De Kadt, bij zijn propageren van een zeer harde koers tegen Rusland, dus van een koude oorlog die door het Westen moet worden gevoerd en niet andersom, ver geet dat de Russische leiders (noodge dwongen, dat zij toegegeven) het „ide aal" van een wereldrevolutie naar ver re nevelen der toekomst hebben ver schoven. Zou het Westen nu, naar De Kadts re cept, een „koude oorlog" tegen de Rus sen beginnen, dan dwingt men de Rus sen in een nieuw isolement. Er is wei nig fèntasie voor nodig om te bedenken dat een sterke bereidheid tot agressivi teit daaruit zou volgen. De Russen zou den in zeker zin erdoor in een positie kunnen komen waarin Israël dit voor jaar werd gebracht! De Russen, zegt De Kadt, hebben al le reden om tevreden te zijn met de Westerse zelfmoord-politiek. Ons antwoord daarop is: Het Westen heeft nog meer redenen tevreden te zijn met een ontwikkeling waardoor, mede als gevolg van het pogen tot vreedzaam samenleven, het Russische front in de laatste jaren zeer is afge brokkeld. Conflicten als Korea, Cuba, Viëtnam, Israël, zijn afschuwelijk maar in een wereld die nu eenmaal vol labiel gevaar is, zijn zij te be schouwen als randstoringen. Het re cept-De Kadt zou, naar wij vrezen, de kern van de depressie snel over ons brengen. De overtuiging dat het Westen op den duur overwinnaar zou zijn in een werkelijk grote oorlog, is daarbij een uiterst schrale troost. Het is natuurlijk gemakkelijk de vraagstukken van het Midden-Oos ten ongenuanceerd te behandelen: Nasser is een tweede Hitier, alle Arabieren zijn luie jakhalzen, wier grootste plezier het is de kleine groep hardwerkende Israëliërs het 1 leven zuur te maken. Wie zich echter wezenlijk zorgen maakt om de toekomst van het Mid- den-Oosten dus ook om de toe- 1 komst van Israël; wie wezenlijk de vrede en het recht wil dienen, zal 1 naar de argumenten van alle partij- en moeten luisteren. Worden de pro- i blemen in het Midden-Oosten niet 1 opgelost, dan zal daar in elk geval I Israël het slachtoffer van worden. 1 Omgeven door zo'n honderd miljoen 1 vijanden zal het kleine Israël op den I duui zelfs strategisch ten onder gaan, tenzij de wereld kans ziet de 1 vijanden van nu tot bondgenoten te 1 maken. 1 Drs. Eduard Bonsel studeerde so- I ciale geografie en specialiseerde zich op het Midden-Oosten. Na zijn doctoraal examen in 1963 werd hij i wetenschappelijke medewerker op het Instituut voor de Tropen. Hier l richt zijn onderzoek zich vooral op I de religieuze sociologie van de Is- 1 lam en op de ontwikkelingsproble- I matiek van het Midden-Oosten. Drs. Bonsel is 32 jaar. Een vraaggesprek met hem werd 1 onderbroken door de komst van zijn I studievriend dr. A. R. H. B. Verha- gen, die als arts in Kenya voor een I korte vakantie in Nederland was. Dr. Verhagen wilde, daartoe uitge- nodigd, aan het gesprek deelnemen. Hij is gepromoveerd medicus, sinds 1 enkele jaren huidarts in het Natio- nale Hospitaal van Kenya en Nai- robL Tevens doceert dr. Verhagen in het kader van een ontwikkelings- programma aan de universiteit van Kenya. Tijdens zijn medische stu- die verdiepte hij zich in de arabio- logie en deze studie zo zegt hij wordt niet afgesloten, omdat zij le- venvullend is. Dr. Verhagen is 34 jaar. I Drs. Bonsel: „De Arabische sta- ten waarvan de geschreven geschie- denis vijfduizend jaar ouder is dan I de onze, worden in hun hernieuwde 1 onafhankelijkheid en hun hernieuwd besef van eigenwaarde ernstig ge- remd door wat wij zien als neo-ko- j lonialisme van het Westen. Tegen het klassieke kolonialisme was het vechten met bommen en sluipschut- ters de nieuwe strijd beweegt zich, zoals zij het zien, op psycholo- gisch terrein, onder meer via ont- wikkelingshulp. De gemiddelde Ara- 1 die zich op het vraagstuk bezint, 1 acht de nieuwe bedreiging gevaar- lijker dan de oude". In de Internationale Spectator 1 heeft drs. L. C. Biegel 45 jaar, I historicus met specialisatie op de moderne geschiedenis van niet-Wes- 1 terse landen, wetenschappelijk hoofd- 1 medewerker aan de faculteit van de I sociale wetenschappen in Amster- dam enkele artikelen geschreven over de verdeeldheid in de arabische wereld. Hij constateert tegenstellingen die 1 soms groter zijn dan die tussen 1 Amerika en Rusland. Bij zijn inde- I ling van de staten in groepen heeft hij de begrippen conservatief en pro- gressief tussen aanhalingstekens ge- I zpt, om de betrekkelijkheid van de- 1 ze etiketjes duidelijk te maken. In overleg met hem ben ik tot de volgende indeling gekomen: „ver- starde landen", wier machtshebbers 1 steunen op een verstarring van de 1 huidige sociale toestand: „in bewe- I ging zijnde landen", wier machts- I hebbers steunen op veranderingen in het sociale patroon, ongeacht of deze machtshebbers de veranderin gen zelf wel wensen. De indeling van drs. Biegel is: Verstarde landen: Saoedi-Arabiê, Jordanië, Tunesië, Marokko, Libië, Koeweit en Libanon. De in bewe ging zijnde landen: Egypte, Syrië, Algerije, Irak. Ten slotte Jemen, be twist gebied tussen het verstarde Saoedi-Arabië en het in beweging zijnde Egypte. Dr. Verhagen: „De strijd in het Midden-Oosten is in feite een strijd van de conservatieve (verstarde, red.) tegen de progressieve (in be weging zijnde, red.) landen. Door de progressieven wordt Israël be schouwd als een belangrijk steun punt voor het conservatisme. Als bewijs haalt men graag aan dat in het verleden Israël herhaaldelijk h ,;t gedreigd in Jordanië militair te zullen ingrijpen als daar de con servatieve koning Hoessein door de buiten de wet gestelde linkse partij en zou worden verdreven". Drs. Bonsel: „Het Westen noemt de progressieve Arabische staten soms communistisch, omdat de lei ders daar via nationalisatie, be- stuursconcentratie, planmatige in dustrialisatie, staatsonderwijs en dergelijke pogen een versnelde ont wikkeling en welvaartsverhoging voor hun hele volk te verkrijgen. Zo rijk geschakeerd het socialisme zich in Europa heeft gedemonstreerd, zo gevarieerd is het echter ook in het progressieve Arabië met als eenvor mig doel: ontwikkeling van de mas sa, rechtvaardige verdeling van de welvaart en internationale erken ning". Dr. Verhagen: „Het vervelende is dat het conservatieve Arabië zich op het Westen heeft ingesteld, steu nend op de Truman-doctrine: „Elk bewind dat door een sociale revolu tie wordt bedreigd, kan rekenen op de steun van de Verenigde Staten". Dat heeft het progressieve Arabië in de armen van het Oostblok gedreven en dat heeft de progressieven uiterst wantrouwend gemaakt jegens Wes terse steun. Voor de progressieven is Israël een typisch Westers bol werk: door het Westen opgericht, Westers ingericht, op een Westers ontwikkelingspeil en als grootste knelpunt: een staat waarvan de re gering doorlopend verklaart dat Is raël een Westerse staat wil blijven, die zich niet in de Arabische wereld wil integreren". „Overigens is uiteraard zou ik zeggen de gedemonstreerde een heid van heel Arabië tegen Israël is minder gaaf dan deze schijnt. Is raël wordt door heel Arabië als po litieke wrijfsteen voor de massa ge bruikt, maar de conservatieve sta ten achten Nasser, als stabiel staats hoofd van een progressief land veel gevaarlijker, want Nasser bedreigt de maatschappij-vorm van de con servatieve staten". Drs. Bonsel: „Israëls probleem is duidelijk uitgedrukt in het proef schrift van dr. J. E. Ellemers: hoe kan een vrij specifieke zio nistische ideologie worden omge zet in een meer universeel, voor iedereen aanvaardbaar en alle Is raëliërs inspirerend nationalisme". Dr. Vernagen: „In Israël leeft de grote vrees voor het Levantisme. Het snel stijgend aantal oriëntaalse joden zou van Israël een oosterse staat kunnen maken. De conserva tieve Israëliërs, geleid door Ben Goerion, willen dat Israël een Wes terse staat blijft. De progressieve Is raëliërs, onder meer verenigd in de Mapam-partij van Mosje Sjaret, willen de kracht van Israël zoeken in de kracht van zijn buurstaten. De conservatieven zweren bij een ver- deel-en-heers-politiek, waardoor het bestaan van Israël louter op militai re macht wordt gebaseerd. Het vraagstuk van het Levantisme leeft ook sterk bij de niet in Israël leven de joden. Velen van hen hebben wei nig waardering voor de conservatie ve politiek, die nu al ruim tien jaar in Israël wordt gevoerd". Drs. Bonsel: Voor een vreedzame toekomst in het Midden-Oosten is het zoals de Mapam het uitdrukt nodig dat Israël bereid is tot de ideologische dialoog met zijn Ara bische buurlanden. Het is als vloe ken in Nederland, maar toch is het een feit dat Nasser pogingen heeft gedaan om tot die dialoog te komen. Door echter de exclusief-Westerse samenleving met alle middelen te verdedigen onder meer door het in eigen land discrimineren van oriëntaalse joden en door het af wijzen van integratie in de Ara- Een overzicht van het deel van de Arabische wereld dat bij het conflict met Israël is betrokken. bische wereld, hebben de conserva tieve Israëliërs de enige stabiele en tevens progressieve macht in het Midden-Oosten Egypte tot de vijand van Israël gemaakt", vindt drs. Bonsel. Dr. Verhagen: „Wanneer Israël bereid zou zijn te integreren in de wereld waarin het land ligt, zouden de Israëliërs dat onmiddellijk kun nen doen door opneming van een groot aantal vluchtelingen in hun land en door samen met Jordanië te komen tot een Palestijnse Fede ratie, bestaande uit Israël en Jorda nië, waarin beide landen een bepaal de autonomie zouden krijgen. Nas ser heeft dit in het verleden dikwijls voorgesteld. Elk gebaar, waarmee Israël duidelijk zou maken dat het afziet van het ideaal om een niet- Arabische staat in het Midden-Oos ten in stand te houden, zou niet al leen de steun krijgen van het pro gressieve Arabië, maar het zou te vens van Israëls grootste vijand van het ogenblik, van Egypte, een bond genoot kunnen maken". UIMUINlIIIIUimillMIlllll ADVERTENTIE GEORGE BLAKE weer actief ROME Verscheidene progressieve prelaten op de synode van bisschoppen in Rome hebben gisteren met kracht gepleit voor een minder harde en stren ge codex iuris canonici, het wetboek van het kerkelijk recht. Zij spraken zich uit voor een herziening van het kerkelijk recht, met name het laten vervallen van de automatische straffen voor overtredingen. Negentien bisschoppen hebben hier over het woord gevoerd, maar de Vati caanse persdienst heeft hun namen niet bekend gemaakt. Aan de beslotenheid van de vergadering wordt streng de hand gehouden. Mgr. Fausto Vallainc, het hoofd van de Vaticaanse persdienst, is de enige buiten de deelnemende bis schoppen die de vergaderzaal mag bin nenkomen. De Paus heeft de vergadering van gisteren niet bijgewoond, maar haar gevolgd via een gesloten televisiecircuit in zijn appartement. (Van onze correspondent) Doorgezaagde tralies voor een raam op de tweede verdieping, waar zich de cel van Blake bevond en een touw ladder over de gevangenismuur wezen al spoedig de weg die hij was gegaan op zijn sensationele vlucht die een storm van verontwaardiging deed ont staan. Vooral ook toen bekend werd hoe nonchalant George Blake de laatste periode dat hij achter de tralies zat was bewaakt. Men beschouwde hem blijkbaar als een „veilige" gevangene die zich schik te in zijn onvermijdelijke lot. Hij was zo vriendelijk en opgewekt tegen ieder een, hij studeerde hard in zijn cel, hij was in de gevangenis begonnen met voorbereidingen om te scheiden van zijn vrouw Gillian. Zo'n man wil niet vluchten, dacht men. De Britten hebben zich lelijk bij de neus laten nemen. Zeker, Blake had in Wormwood Scrubs een uitstekende in druk gemaakt, zo zelfs dat hij in zijn cel een zeer krachtige radio kreeg waar mee hij onder meer golflengten op de FM kon ontvangen. Hij was er dik be vriend geraakt met de nu 33-jarige Ier Sean Bourke die er een straf uitzat van zeven jaar wegens een poging om een Engelse rechercheur door middel van springstof om het leven te brengen. Bourke werd uit de gevangenis ont slagen, zijn tijd zat er op. Hij ging op enkele kilometer van Wormwoor Scrubs op kamers wonen. Daar installeerde hij onder andere een opvallend lange an tenne voor een radio-zender. Door mid del daarvan onderhield hij contact met zijn onfortuinlijke vriend Blake die nog steeds gevangen zat Ze spraken niet over koetjes en kalfjes. Het was deze Bourke die op 4 sep tember bij de Britse ambassade in Mos kou aanbelde met de mededeling dat hij nu in Moskou op kamers woonde met zijn kameraad George Blake, die hij had helpen ontsnappen en dat hij nu graag terug wilde naar Engeland. Zou hij te ruggaan, dan wordt hij in Engeland on middellijk gearresteerd wegens bedrei ging van de man die hij wilde vermoor den en waarschijnlijk ook wegens hulp aan Blake bij diens ontsnapping. Blake werd op 11 november 1922 ge boren in Rotterdam als zoon van een Nederlandse moeder, Catharina Geer trui Beijderwellen en Albert Behar, 'n Engels zakenman die ook in diploma tieke dienst heeft gewerkt. De naam Blake kreeg George toen zijn moeder zich van Behar liet scheiden. De flat waar George Blake in Rotter dam woonde is de Britten welbekend, die bevond zich boven een slagerswin kel. In de Engelse bladen hebben er de laatste jaren herhaaldelijk foto's van gestaan. George ging op school in de De Jagerstraat. Zijn geschiedenis is overbekend: de oorlog van mei 1940, internering door de Duitsers omdat hij Engels was, zijn vrijlating, de periode in Warnsveld, die hij bij een oom doorbracht. Daar belandde de toen al onderne mende George bij het verzetswerk. Toen de Duitsers hem in de gaten kregen kon (ADVERTENTIE) Vleest Want dat Is smakelijk en pikant op zo'n moment. En blikjes vlees kun je overal krijgen. George nog net op tijd naar Venlo rei zen waar hij onderdook. Via Spanje be reikte Blake ten slotte in 1943 Engeland waar hij al spoedig bij de inlichtingen dienst in dienst trad. Het kleurrijke, romantische leven van George Blake verliep als een span nend boek. In dienst van de Britse ge heime dienst, in 1951 naar Korea, als vice-consul, gevangenschap bij de N. Koreaanse communisten en drie jaar lang hersenspoeling en zware mishan deling. Toen werd de kiem gelegd voor wat zich later zou ontwikkelen tot ver raad van zijn land; hij werd commu nist. Zijn verraderswerk als dubbelspion deed Blake later in Berlijn waar hij na zijn vrijlating door de Noordkorea- nen weer in dienst van de Britten was heengestuurd. Daar vergaarde hij be langrijke inlichtingen over de Oostduit- se en Russische spionagedienst, maar daar gaf hij ook veel geheimen prijs. Zo schijnt het Blake te zijn geweest, die het bestaan heeft verraden van 'n ingenieus ondergronds afluistercentrum in Berlijn, waardoor de geallieerden heel wat over de Russen te weten kon den komen. Ook zou hij de Sovjet-Unie tal van bijzonderheden in handen hebben ge speeld over de buitenlandse politieke plannen van Engeland en Amerika. Een Duitser, die net als Blake, dub belspion was, met wie hij in Berlijn veel samenwerkte, werd hem ten slot te noodlottig, maar voor het zover was richtte de sinistere Blake nog veel on heil aan. Toen hij in het begin van de jaren zestig naar Libanon werd gestuurd verstrekte hij de Russen nog de namen van zeker veertig agenten die in het Midden-Oosten en achter het IJzeren Gordijn voor de Britse geheime dienst werkten. Al deze mensen werden opgepakt en zijn naar men kan aannemen doodge schoten. Dat was het verraderswerk van George Blake. Maar er bleef sinds de arrestatie van Blake in 1961 en het ongewoon zware vonnis dat over hem werd ge.aid een groot vraagteken hangen boven zijn fi guur. Officieel werd er zo goed als niets bekend gemaakt over zijn spionage werk. Er stond voor de Britten te veel op het spel. Zij moesten in de eerste plaats een geheel nieuw netwerk op bouwen van geheime agenten, boven dien moesten zij allerlei helpers „in 't veld" die door Blakes verraad gevaar liepen in alle haast terugroepen. Maar er was ook knagende twijfel. Al spoedig hoorde men de wildste the orieën en veronderstellingen: Blake is helemaal geen verrader. Hij was in dienst van de Britse contra-spionage en heeft niets anders gedaan dan de Russen valse inlichtingen geven. Door middel van hem zouden de Britten de Sovjet Unie op grandioze manier om de tuin hebben geleid. Ook na zijn ont snapping van vorig jaar doken deze veronderstellingen weer op. Het was allemaal te fantastisch en te naief om waar te zijn. Er is voldoen de uitgelekt over het onheil dat Blake heeft helpen aanrichten om deze theo rieën te logenstraffen. En nu is dus Sean Bourke bij de Britten in Moskou komen aankloppen en prompt begon nen de theorieën opnieuw: ook daar zien sommigen een komplot in, maar ditmaal van de Russen om Engeland in de val te laten lopen SAN JUAN (Argentinië) Een 14-ja- rig meisje in San Juan, Maria Elena Tello, is na het vernemen van de moord od president Kennedy op 23 november 1963 bewusteloos geraakt en sindsdien slechts eenmaal even bij kennis ge weest. Het meisje was een vurig be wonderaarster van de president. In 1964 opende zij even de ogen, mompelde „Manna" en verloor op nieuw het bewustzijn. Zij heeft ver moedelijk hersenletsel. De doktoren hebben verklaard haar niet te kunnen genezen.

Digitale periodieken - Gemeentearchief Veenendaal

De Vallei | 1967 | | pagina 9