Oplossing vuilprobleem
vergt ruim 90 miljoen
Schoenmaker in
in Ter Aar wil
geen vak
diploma halen
RAKETTEN TEGEN CHINEZEN
McNamaras
vijf miljard
zullen hun
doel missen
TEXOPRINT WORDT ZELF
WERKMAATSCHAPPIJ
„Druk neemt nog
toe op de
middengroepen"
O
RECHTZETTING
CAPE VAN PARIJSE
POLITIEMAN GAAT
VERDWIJNEN
Verbranding
geniet verreweg
voorkeur
Snel ander werk
voor personeel
van Van Heyst
VOOROPLEIDING
Er gaan voortdurend hardnekkige geruchten
dat de Grolsche Bierbrouwerij
niet alleen Grolsch in de handel zou brengen
maar ook bier onder een andere naam.
Wij verklaren hierbij uitdrukkelijk
dat deze geruchten uit de lucht gegrepen
en beslist onwaar zijn.
Wij brouwen en verkopen ons bier
uitsluitend onder de naam Grolsch.
Bier in flessen met een etiket
waarop de naam Grolsch niet voorkomt
is niet uit onze brouwerijen afkomstig.
Al het Grolsch
zowel in beugelflessen als in pijpjes
is vers, ongepasteuriseerd bier
gebrouwen op ambachtelijke wijze
in de trant van Gildemeester Peter Cuyper.
Enschede/Groenlo, 6 October 1967
GROLSCHE BIERBROUWERIJ N.V.
Monokini
Zestig jaar
Liever niet
Kleuter verdronken
Voorzitter r.-k. bond
van bankbedienden:
o, r«c
ZATERDAG 7 OKTOBER 1967
Een bedrag van negentig tot honderd miljoen gulden zal Nederland moeten
gaan investeren om op afdoende manier van het huisvuil af te kunnen komen.
Dat bedrag zal gaan zitten in de oprichting van overlaadstations voor vuilaf
voer naar composteringsbedrjjven en voor een groot deel naar vuilverbrandings
ovens. De laatste methode geniet, zoals uit het rapport „Vuilverwydering in de
provincie Gelderland", waaruit wü gisteren een aantal gegevens publiceerden,
blijkt verreweg de voorkeur. De kosten voor de in de komende jaren te treffen
voorzieningen men denkt daarbfl voorlopig tot het jaar 1985 zouden, naar
de commissie heeft berekend (waarbij dan een niet te rigoureuze stijging van lo
nen en materialen zou moeten optreden), neerkomen op een bedrag van rond de
vijfentachtig gulden per persoon per jaar.
Op een persconferentie, die de com
missie „Afvoer en verwerking van vuil
nis in Gelderland" naar aanleiding
van het verschijnen van het door 'ons
reeds gemelde rapport vrijdag onder
voorzitterschap van drs. A. F. Vermeer
lid van Gedeputeerde Staten van Gel
derland in het provinciehuis te Arnhem
gaf, deelde de voorzitter van de com
missie, drs. H. F. Louwe Kooijmans,
mee, dat bij de huidige samenstelling
van het huisvuil na compostering een
residu van rond de vijftig procent over
blijft. Een residu dat geenszins de ga
rantie biedt dat daaruit toch nog niet
infectiehaarden kunnen ontstaan. De
rest die na verbranding overblijft is
weliswaar niet zo veel geringer, rond
de 25 pet van de aangevoerde massa,
maar die heeft het voordeel geheel in
ert te zijn. Bij verbranding blijven slak
ken en as over die geen infectiehaar
den meer kunnen vormen.
Stortplaatsen zijn in 't algemeen niet
de ideale plaatsen om vuil kwijt te ra
ken. Er zijn in de afgelopen jaren dan
ook niet alleen bij de gemeentebesturen
maar ook bij de inspectie van de Volks
gezondheid vrij veel klachten binnenge
komen over deze vuilnisstortplaatsen.
Een groot deel van die klachten betrof
de vuilverbranding. Daarbij treden
hinderlijke rookontwikkeling en vaak
ondraaglijke stank op. Dan is er ook
het euvel van de rattenplaag die zich
vooral in de omgeving van niet goed
afgedekte vuilnisbelten voordoet. Ten
slotte wordt vaak uit de buurten waarin
of waarbij vuilnisbelten zijn geleden
melding gemaakt van overlast van
muggen en vooral van vliegen. In som
mige streken van ons land hebben zich
daarbij de krekels gevoegd. Hoewel
thans volgens de inspectie van de
volksgezondheid de vuilnisstortplaatsen
(nog) geen aanleiding hebben gegeven
tot infecties of bedreiging van de ge
zondheid moet bij intensiever gebruik
van de stortplaatsen daar op den duur
toch rekening mee worden gehouden.
Technisch is het vuilprobleem wel
oplosbaar, maar niet iedere oplossing
is betaalbaar. De door vele instanties al
geprefereerde vuilverbranding vergt
J
DEN HAAG —De plaatsing van
vroegere Van Heijst-werknemers le
vert niet al te grote moeilijkheden op,
zo deelde de directeur van het gewes
telijk arbeidsbureau in Den Haag, de
heer H. J. de Jong, vrijdag op een
persconferentie mee. In totaal lieten
zich bij het bureau 531 mensen inschrij
ven. Reeds zijn er 160 geplaatst 195
kunnen nog drie a vier weken bij de
radiatorenfabriek werken.
Van het totale personeelsbestand van
Van Heijst hebben zich ongeveer tach
tig mensen nooit bij het arbeidsbureau
laten zien, vertelde de heer De Jong.
Misschien zijn er enkelen bij andere
bureaus ingeschreven, maar aangeno
men wordt, dat zij langs andere kana
len werk gevonden hebben.
De plaatsing van de buitenlandse ar
beiders van Van Heijst levert evenmin
grote problemen op. De radiatorenfa
briek De Vries Robbé te Gorkum kan
veertig Turken gebruiken. Vanaf aan
staande maandag gaan er elke week 10
Turken naar toe. Ook enkele Italianen
hebben bi' dit bedrijf emplooi gevon
den. De heer De Jong ziet de toekomst
niet al te somber in, wat betreft de op
vang van vroegere Van Heijst-em-
ployés.
PARIJS Het beroemde sil- j
J houet van de Parijse politie-agent I
I zal met ingang van 1 januari 1968 t
J veranderen. Een halve eeuw lang
j werd het gevormd door de kepi met
het korte klepje en de korte cape j
waaronderuit de witte gummiknup-
t pel bengelde.
De cape gaat verdwijnen en
j wordt vervangen door een lange
mantel-met-kap met raglanmou-
I wen.
J Ongetwijfeld zullen de agenten
j hun cape betreuren. Niet alleen
bood zij een heerlijke, knusse
schuilplaats tegen wind en regen,
maar zij vormde, opgerold, een
trefzeker wapen bij betogingen.
ook nogal kostbare voorzieningen. De
daarbij noodzakelijke bestrijding van
de luchtverontreiniging vergt volgens
deskundigen thans al circa een derde
van de totale investeringen.
In het rapport „Vuilverwijdering". 't
eerste rapport op provinciaal niveau
dat tot nu toe verschenen is in Over
ijssel is men thans aan de uitwerking
van een dergelijk rapport bezig terwijl
men in Noord-Brabant nog in het sta
dium van de formering van een com
missie verkeert wordt geen aandacht
geschonken aan het door de overheid
toch wel als een euvel erkende ver-
TER AAR „Ik ben nu 33 jaar
schoenmaker. De justitie heeft mij de
afgelopen acht jaar al zeven maal op
de vingers getikt, omdat ik geen diplo
ma's heb. Ze mogen van mij m'n zaak
komen sluiten en verzegelen, maar ik
sta erop dat ze mij dan tenminste een
ton betalen. Als ze maar niet denken,
dat het voor mij een lolletje is, om
iedere dag mijn handen te moeten ste
ken in de kapotte zweetteilen van an
deren. Vergeet niet, ik repareer ge
middeld zo'n vijfduizend paar schoenen
per jaar".
Evert Kalshoven (45), de enige
schoenmaker in het Zuidhollandse Ter
Aar (5500 inwoners), voelt zich een ge
tergd man. Onlangs veroordeelde de
economische politierechter in Den Haag
hem tot een boete van honderd gulden.
Het was de vierde keer dat Evert in
het verdachtenbankje moest plaatsne
men, omdat hij koppig blijft weigeren
een vakdiploma te halen. Drie andere
keren werd hij door leden van de eco
nomische recherche bekeurd. Driemaal
moest hij toen een boete van veertig
gulden betalen.
„Ik begrijp het niet", zegt Evert
Kalshoven. „In 1937 kwam de Vesti
gingswet Kleinbedrijf er. Mij was al
tijd verteld, dat wanneer je voor die
tijd in het vak zat, je geen vakdiplo
ma hoefde te halen. In 1934 nam ik de
ze schoenlapperij over van mijn oom.
De zaak bestaat nu zestig jaar. Na de
dood van mijn oom heb ik de zaak bij
de Kamer van Koophandel op mijn
naam laten overschrijven".
„Nu zeggen ze dat ik dat nooit had
moeten doen. Als de zaak nog de oude
naam had gehad, was er niets aan de
hand geweest. Al m'n klanten zijn te
vreden over mij, want een paar afge
trapte hakken repareer ik weer tot ze
als nieuw zijn".
„Je hebt tegenwoordig zelfs groente
boeren die in de schoenlapperij gaan,
omdat ze in een paar schoenen meer
brood zien dan in een krop sla. Maar
van vakwerk hebben ze geen verstand.
Dat mag allemaal, maar- ik zou m'n
zaak moeten sluiten omdat ik geen di
ploma heb....?"
„Laat me niet lachen. Ik ga gewoon
door. Over een half jaar zal de politie
wel weer voor m'n deur staan. Nou,
dan zien we wel weer".
Schoenmaker Kalshoven overweegt
nu om in hoger beroep te gaan tegen
het vonnis van de politierechter. „Er
zijn in het dorp toch zeker getuigen
genoeg die weten dat ik al vanaf 1934
in deze zaak zit".
„Toen ik voor de politierechter ver
scheen was zijn eerste vraag waar
mijn advocaat was. Ik heb toen ge
zegd: Edelachtbare, ik heb het met
zo'n man geprobeerd. Het zou mij zo'n
driehonderd gulden hebben gekost, ter
wijl ik geen enkele garantie kon krij
gen, dat ik zou worden vrijgesproken".
„Die driehonderd pop steek ik liever
in m'n gezin. Ik heb zes kinderen en
die moeten allemaal eten. Ik dop m'n
eigen boontjes wel, zonder advocaat."
Hij zegt ook: „Ik heb eraan gedacht
aan de dokter een briefje te vragen dat
ik geestelijk gestoord ben. Je krijgt dan
ontheffing en hoeft dan géén diploma
te hebben. Maar ik doe het toch liever
niet Misschien zou ik dan mijn zaak
mogen houden, maar wat heb ik er dan
nog aan? Misschien word je dan in
een gesticht gestopt. Dan ben ik nog
verder van huis".
Evert Kalshoven vraagt zich nu af
of het niet verstandiger is bij de Ver
eniging Detailhandel in Schoenen in
Scheveningen te vragen een eenvoudige
proef van vakbekwaamheid te mogen
afleggen. „Misschien dat de rechter
mij dan gelooft als ik zeg dat ik alles
van schoenen weet".
Bovendien beschermde zij de ze
den, wanneer eens een Engels meis
je in monokini over de Avenue de
l'Opéra wandelde en zij vormde
's winters een romantisch en warm
dek voor vondelingen. Voor vele Pa-
rijzenaars was zij een signaal. Zo
dra de cape op de schouders rustte,
kon men blijven kijken naar vecht
partijen en betogingen; zodra zij
overging naar de twee handen van
de agent, moest men zien, dat men
weg kwam.
Dit alles zou nu, met de cape, tot
het verleden behoren. Degenen, die
deze cape nog een laatste maal wil
len zien, moeten niet naar Frank
rijk gaan maar naar Zweden, waar
heen de laatste 33 exemplaren zijn
verkocht. Voor etalage-versiering.
schijnsel van de toename van auto
wrakken. Omdat men hier vrijwel al
leen met oude auto's te maken heeft die
niet meer rijdbaar zijn en in staat van
verregaande verwaarlozing verkeren of
wel met karkassen van uitgebrande of
leeggesloopte auto's acht de commissie
deze categorie van afval geen hygië
nisch probleem. Het verwijderen van
deze obstakels en vaak landschapsont-
sierende vehikels vergt een aparte be
handeling die niet in het kader van de
volksgezondheid ligt.
VEENDAM In Veendam is vrij
dagmiddag het 3^4-jarig zoontje van de
familie Keizer al spelend in een vij
ver geraakt en verdronken. Het toe
passen van mond-op-mondbeademing
door een politieman mocht niet meer
baten.
Amerika gaat vijf miljard dollar uit
geven voor een stelsel van raket
ten die eventuele aanvallen met Chi
nese intercontinentale raketten, voor
zien van kernladingen, moeten kunnen
afslaan. Dat de Chinese Volksrepubliek
die intercontinentale raketten nog niet
bezit en ze volgens Amerikaanse gis
singen ook pas halverwege de jaren ze
ventig in voldoende aantallen zal bezit
ten zijn omstandigheden die maken dat
de militaire noodzaak van besteding van
vijf miljard dollar voor een gevaar dat
misschien pas over tien jaar zal gaan
dreigen, beslist niet al te groot is.
Laten wij echter aannemen dat de
kwestie wel urgent is en niet in de eer
ste plaats dient te worden gezien tegen
de achtergrond van de komende Ame
rikaanse presidentsverkiezingen die nu
hun politieke schaduwen al vooruit
werpen. Laten wij aannemen dat er
niets ongerijmds is aan een besluit tot
besteding van vijf miljard dollar voor
bedoeld project in een land dat heet op
alle mogelijke wijzen te moeten bezui
nigen omdat de kosten van het voe
ren van de strijd in Viëtnam zo hoog
zijn. Wij kunnen dan nagaan welke be
tekenis deze Amerikaanse stap in de
HELMOND In een op 24 oktober
te houden buitengewone algemene ver
gadering van aandeelhouders van Te-
xoprint NV zal worden voorgesteld de
heren drs. A. B. Lambrechtsen en D.
van Lookeren Campagne met ingang
van 1 januari 1968 te benoemen tot le
den van de raad van bestuur. Omtrent
de nieuwe structuur van Texoprint
wordt voorts meegedeeld: bij aanvang
van de fusie had Texoprint vijf dochter
maatschappijen van grotere omvang,
n.l.: Ankersmit's Textielfabrieken
NV, NV Boekelosche Stoomblekerij, NV
Stoomweverij Nijverheid, Vlisco Tex-
tieldrukkerijen NV en NV De Kempen,
een dochtermaatschappij van Vlisco.
Nu Ankersmit en De Kempen gesloten
zijn en de overbrenging van de fa-
brieksinstallaties van Nijverheid te En
schede naar Boekelo in de loop van
1968 voltooid zal zijn, blijven er slechts
twee grotere dochtermaatschappijen
over. Tengevolge van deze wijzigingen
is de huidige structuur van Texoprint
gecompliceerder dan op grond van de
omvang van het concern noodzakelijk
is.
De raad van commissarissen en de
raad van bestuur zijn van mening dat
de structuur duidelijker en eenvoudiger
wordt als Texoprint zelf werkmaat-
ZEIST „De druk op de midden
groepen duurt niet alleen onvermin
derd voort, maar neemt nog toe." Dit
constateerde vrijdagmiddag de heer A.
W. Janssen, voorzitter van de bij het
N.K.V. aangesloten Katholieke Bond
van werknemers in bank- en Verzeke
ringsbedrijf en Administratieve kanto
ren (B.V.A.), tijdens de nationele stu
diedagen van deze bond in Woudscho-
ten bij Zeist. De heer Janssen meent,
dat de zware druk op de middengroe
pen niet in het belang van het land kan
zijn, omdat het enthousiasme, de inzet
en de bereidheid om verantwoordelijk
heid te dragen daardoor worden aange
tast. Hij gelooft, dat de druk nog zal
toenemen, als het door de regering in
gediende voorstel tot invoering van
huurbelasting wordt aangenomen.
De heer Janssen noemde het voorstel
genuanceerder en soepeler van opzet
dan destijds het huurbelastingsvoorstel
van minister Bogaers. Hoewel de be
lasting minder zwaar aankomt dan in 't
eerste voorstel het geval was, blijven
de bezwaren van de B.V.A. bestaan. Het
doel, een vlottere doorstroming, wordt
er niet mee bereikt.
Als andere voorbeelden van „aansla
gen op de middengroepen", noemde de
heer Janssen de opnieuw sterk stijgen
de ziektekostenverzekering, de weder
om stijgende sociale verzekeringspre
mies en tenslotte nog de aangekondig
de belastingmaatregel, waardoor de
aftrek voor ziektekosten wordt ver
zwaard.
Sprekende over de banken en het ver
zekeringsbedrijf betoogde de heer Jans
sen, dat de huidige opzet van de sala
risschalen zo ondoorzichtig is, dat de
werknemers onvoldoende rechtszeker
heid wordt geboden. Hij pleitte voor 'n
groter aantal salarisschalen met een
verbeterde classificatie van de functies.
Kritiek uitte de heer Janssen voorts
op de bankiers, die zonder overleg met
de vakbonden zijn overgegaan tot
openstelling van de banken buiten de
normale kantooruren, hoewel hierover
duidelijke afspraken voor overleg zou
den zijn gemaakt. De B.V.A. tilt hier
aan zwaar.
DIACONESSENHUIS ARNHEM
In ons ziekenhuis wordt per
I december 1967 begonnen
met een nieuwe
Meisjes die tenminste 17 jaar en 7 maanden oud
zijn en in het bezit zfln v.h. diplom Mulo of Inas
en die verpleegster willen worden, kunnen hun
sollicitaties of evt. verzoeken om inlichtingen
richten aan de besturende zuster, Zr. J. Vink,
v. Nispenstraat 37, Arnhem.
schappij, wordt met fabrieken te Boeke
lo en Helmond. Het is de bedoeling de
ze overname in te doen gaan met te
rugwerkende kracht tot 1 januari 1967.
Vanaf deze datum is de bedrijfsuitoefe
ning van genoemde bedrijven dus ge
heel voor rekening en risico van Texo
print, met alle daaraan verbonden rech
ten en verplichtingen.
Deze overname houdt niet in dat de
verkoopafdelingen van Nijverheid en
Vlisco zullen worden samengevoegd.
De Nijverheid- en Vliscoverkooporgani-
saties zullen zelfstandig blijven werken.
Elk der verkooporganisaties zal, als
voorheen, haar eigen collectie samen
stellen en haar eigen verkoopactivitei
ten ontplooien. De raad van commissa
rissen en de raad van bestuur menen
door de overname een duidelijke en
eenvoudige organisatievorm te hebben
geschapen, die een goede basis vormt
voor een nauwere samenwerking tussen
de bedrijven in Boekelo en Helmond.
In de buitengewone algemene vergade
ring van aandeelhouders zal worden
voorgesteld de statuten aan de nieuwe
situatie aan te passen.
IIUIMflfttlllliaitlllllllHllltllllllllllltll
iiiiiiiiiiittittiiiiiiiaiitiiiiiti
internationale machtspolitiek kan heb
ben.
Allereerst: bedoeld stelsel zal be
staan uit raketten die door middel
van kernexplosies op grote hoogte de
van kernladingen voorziene neuskegels
van aanvallende intercontinentale ra
ketten ver van hun doel moeten vernie
tigen. Wat er onder dergelijke omstan
digheden zal gebeuren in de hogere
luchtlagen boven de landen die gren
zen aan het aangevallen land is in
schrille kleuren in beeld gebracht door
de tekenaar G. Schwind in een kippevel
bezorgende illustratie bij een artikel
van Richard J. Whalen over deze wijze
van verdediging met kernwapens tegen
aanvallen met kernwapens dat in juni
werd gepubliceerd door het Amerikaan
se tijdschrift Fortune.
Het land dat besluit zo'n defensiestel
sel in gebruik te nemen zal voordat het
de deugdelijkheid ervan waar kan ma
ken, het op zijn deugdelijkheid moeten
beproeven. Door het nemen van dat be
sluit alleen al kondigt dat land aan die
proeven te zullen gaan nemen. En die
proeven het tot ontploffing brengen
van kernwapens in de dampkring of
daarbuiten zijn nu juist verboden
aan de landen die het Verdrag van
Moskou hebben ondertekend. Het be
sluit tot invoering van dat defensiestel
sel komt dus neer op een ondermijning
van het Verdrag van Moskou.
TAe Verenigde Staten en de Sovjet-
Unie zouden waarschijnlijk alle
bei hun raketbewapeningen wel willen
verminderen als zij het op dat punt
eens konden worden. De Sovjet-Unie
echter meent dat niet te künnen doen,
omdat dat land zich zowel door de Ver
enigde Staten als China bedreigd voelt.
En omdat de Sovjet-Unie blijft voort
gaan met uitbreiding en perfectionering
van het raketwapen moeten de Verenig
de Staten dat ook doen. Het typische is
dat thans de Verenigde Staten zich ook
op een komend „Chinees gevaar" be
roept.
Een soortgelijke ondermijning van
het Verdrag van Moskou is ook gaande
in Genève, in de ontwapeningsconferen
tie over het beoogde verdrag tot be
vriezing van het huidige aantal kernwa-
penmogendheden. Dat verdrag moet
namelijk het alleenrecht op het teweeg
brengen van vreedzame kernexplosies
bijvoorbeeld voor de aanleg van een
nieuw kanaal dwars door de Midden-
amerikaanse landengte, in handen spe
len van de kernwapenmogendheid die
deze techniek al beheerst. Die mo
gendheid is Amerika. Dergelijke vreed
zame kernexplosies kunnen, zelfs in
dien alle denkbare voorzorgen zijn ge
troffen ter bescherming van de bevol
king in het betrokken land, schendin
gen van het Verdrag van Moskou als
gevolgen hebben omdat radioactief ma
teriaal door de wind meegevoerd kan
worden tot ver over de grenzen van dat
land. Ook die kant aan het door velen
zo hooggeprezen streven naar een non
proliferatieverdrag brengt dus de
„geest" van het Verdrag van Moskou
in gevaar.
Er is tussen deze twee internationale
kwesties dus een wel duidelijk maa.
slechts door weinigen ontdekt verband.
Geruime tijd geleden schreven wij al
dat er tekenen zijn, dat de Verenigde
Staten van dat Verdrag van Moskou af
willen. Die tekenen worden geleidelijk
duidelijker. Nog altijd is op het koraal
eiland Kwajalein in de Stille Oceaan al
les in gereedheid voor het maken van
een begin met een reeks kernwapen
proeven die niet konden doorgaan toen
het Verdrag van Moskou werd geslo
ten.
IA ie proeven moesten dienen om de
deugdelijkheid aan te tonen van het
modernste en meest geduchte aller wa
pens: de met een kernwapen geladen
intercontinentale raket. Er wordt wel
reeds vele jaren gedreigd met de zoge
noemde „drukknopoorlog", maar er is
nog nooit een kernlading door een in
tercontinentale raket naar haar doel ge
bracht en op of boven dat doel ontploft.
De mate van trefzekerheid waarmee
dat kan geschieden staat nog altijd niét
vast. Wie daar anders over denkt, leze
er de memoires van generaal Thomas
S. Power, de vroegere commandant
van de kernwapenmacht van de Ameri
kaanse luchtmacht, Strategic Air Com
mand, op na. Generaal Power schrijft
in zijn boek Design for Survival over
deze kwestie:
Veerwant aan dit vraagstuk is het on
gelooflijke feit dat wij nimmer
een intercontinentale ballistische raket
volledig hebben beproefd, van lancering
tot en met ontploffing van haar spring
lading, in weerwil van mijn herhaald
aandringen daarop.
Ofschoon onze huidige militaire strate
gie steeds meer de nadruk op raketten
legt, berooft het Verdrag van Moskou
ons thans van elke mogelijkheid om ons
de zekerheid te verschaffen dat onze
intercontinentale ballistische raketten
werkelijk zo zullen functioneren als wij
verwachten".
Deze woorden, die nog altijd onaan
tastbare waarde hebben, zijn de afgelo
pen jaren doodgezwegen door allen die
met alle geweld met het spookbeeld
van de alles vernietigende drukknop-
oorlog willen opstaan en er weer mee
naar bed willen gaan.
Minister MacNamara kent ze ook. Hij
was het die, vooral om de hierboven ge
citeerde passage, generaal Power ver
bood Design for Survival uit te geven
toen hij nog in militaire dienst was.
Daarom weet minister McNamara be
ter dan wie ook dat er helemaal geen
militaire noodzaak is voor het uitgeven
van vijf miljard dollar voor verdediging
tegen aanvalswapens die nog niet be
proefd zijn.
i s
V
