Rijks Prentenkabinet beaamt: „Gezicht op Rhenen" van Hercules Seghers blijkt „Blik op Amersfoort" Schilder kwam door misère aan de drank r DEUX ER EENS OVER NA Nieuwe negen Minste twijfel Reacties Steik helling Geniaal DAMMEN door J. M. BOM OPLOSSING SCHAKEN f door H. KRAMER OPLOSSING BRIDGE door H. W. FILARSKI OPLOSSING CRYPTOGRAM Over deze afbeelding bestaat geen twijfel. Het is een schil derij van Hercules Seghers uit omstreeks 1630 en stelt Rhenen uit die dagen voor. Een foto van dit olieverfschilderij is te zien in het Kaiser Friedrich Museum te Berlijn. RHENEN Een al vele jaren „slepende kwestie" is tot een oplossing gekomen. Het ging er om, dat een „Gezicht op Rhenen" van de schilder Hercules Seghers (15901640) ten onrechte die ondertitel zou dragen. Bijna dertig jaar lang heeft de heer S. W. Melchior te Hoevelaken hemel en aar de bewogen om aan te tonen dat de betreffende ste uit het oeuvre van Se ghers een „Gezicht op Amersfoort" is. Pas enkele maanden geleden heeft de huidige directeur van 's Rijks Prentenkabinet, dr. K. G. Boon, de heer Melchior in het gelijk gesteld. In de catalogus van de laatste tentoonstelling van het oeuvre van Hercules Seghers wordt de in het geding geweest zijnde ets „Gezicht op Amersfoort" genoemd. De. heer Melchior kan tevreden zijn. In het maandblad van „Oud-Utrecht" van mei 1957 ontmoeten we de eerste kritiek van de heer Melchior. Onder het kopje „Amersfoort of Rhenen?" schrijft hij onder andere: „Deze aan hef doelt niet op de rivaliteit, welke wellicht in de middeleeuwen bestond tussen de tweede en derde stad van het Sticht. Ik geloof trouwens niet, dat dit ooit een strijdpunt was en de rangorde met Utrecht als eerste stad nimmer werd aangevochten. De vraag, die ik de lezers wens voor te leggen, is de vol gende: Een dertigtal jaren geleden ver scheen bij de kunstzinnige Amster damse uitgever, wijlen H. J. Paris, een serie aardige boekjes over 17e- eeuwse Nederlandse schilders. W. Steenhoff behandelt in een der deel tjes 't oeuvre van Hercules Seghers, 'n schilder met bijzondere kwaliteiten, wiens reproduktietechniek meer dan eens nieuwe wegen volgde. Onder de 24 afbeeldingen, welke het werkje verluchten, stellen de no's 1, 2 en 18 volgens het onderschrift een ge zicht op Rhenen voor. Wat 1 en 2 betreft, beide reproduk- ties van schilderijen in een Berlijns museum, is dit niet twijfelachtig. Van af de top van de heuvel, waartegen het stadje is ingebouwd ziet men over de rivier in de Betuwe, waar een aantal kerktorentjes topografisch juist zijn geplaatst. Ook het schip van de kerk ter ene zijde van toren en het hof van de koning van Bohemen ter andere zijde, heffen iedere twijfel daaromtrent op. Anders staat het met no. 18 een re- produktie van een ets, welke te vin den is in het Rijksprentenkabinet, verbonden aan het Rijksmuseum te Amsterdam. Hierop ziet men als meest dominerend detail afgebeeld een toren, welke wat vorm en ver houdingen betreft voor iemand die Amersfoort kent, onmiskenbaar de O.L. Vrouwetoren van Amersfoort voorstelt. Volkomen daarmee in over eenstemming is ook het op enige af stand rechts daarvan aangebrachte spitsje van de St. Joriskerk. Om de toren zijn een aantal huizen gegroe peerd, doch zodanig, dat de stad in hoofdzaak rechts ligt. Links van de toren verheft zich op flinke afstand aan de horizon het reliëf van de Amersfoortse Berg. De voorgrond be staat uit een min of meer ruig land schap, hetwelk ik ter ondersteuning van mijn mening, wel gaarne wat meer effen zou hebben gezien. Maar ondanks deze tekortkoming staat het voor mij vast, dat hier Amersfoort en niet Rhenen werd afgebeeld. Daar het ongetwijfeld van belang is, dat in vroeger tijden vervaardigde stadsgezichten onder de juiste bena ming in onze musea voorkomen, ves tigde ik in 1938 op een en ander de aandacht van de heer De Stuers, con servator van het Rijks Prentenkabi net. Deze was echter van andere mening, welke hij als volgt formu leerde: „Deze benaming is inderdaad de juis te en tot nu toe altijd volgehouden, daar op de meeste van Seghers' etsen, waarop deze toren voorkomt, niet al leen een rivier te zien is, doch ook an dere topografische details, waardoor dit dan ook niet anders dan de Rijn kan zijn. Ook op andere schilderijen van zijn hand is de stad Rhenen duide lijk te herkennen, ook weer door de ligging van het stadje aan de rivier. Ik geef toe dat er inderdaad enige overeenkomst bestaat tussen de torens van Amersfoort en Rhenen, maar in dit geval temeer daar het werk van deze bijzondere meester sedert lang nauwkeurig is bestudeerd bestaat er voor ons niet de minste twijfel om trent de juistheid van deze benaming". Dat was niet erg bemoedigend! Ik beslat hierop, nadat ik ook door het oordeel van een vriend gesterkt was, de mening van de toenmalige burgemeester van Amersfoort te vra gen: Deze antwoordde mij: „Ik ben het volkomen met u eens: de reproduc tie no. 18 van W. J. Steenhoff over Hercules Seghers stelt Amersfoort voor. Ook onze stadsarchitect, ir. Van der Tak, is van die mening". Dit oordeel bracht ik eveneens ter kennis van de heer De Stuers, doch deze blijft onvermurwbaar. Zijn ant woord luidt: „Ook na vergelijking met andere tekeningen met gezichten op Rhenen, zoals bijvoorbeeld van de bekende tijdgenoot en schilder van stadsgezichten P. Jzn. Saenredam (15971665) behoeft voor ons hier over niet meer de minste twijfel te bestaan." Verder betoogt hij, dat ter wille van arrangement en compositie kunstenaars dikwijls tegen de werke lijkheid zondigen, en willekeurig de tails wijzigen, maar dat desniettemin vaak door zekere gegevens een of andere stad of oord in hun werk be trekkelijk spoedig te herkennen is: „zoals in dit geval". „Wij herhalen u dus nogmaals, dat wij over deze kwestie hier in het Rijksmuseum niet de minste twijfel meer koesteren!" Hiermede Amersfoorts oud-burge meester onderschrijft het in een vol gende brief houdt alle debat op. Maar deze blijft daarbij aan mijn zij de staan, terwijl hij opmerkt, dat de heer De Stuers geen enkel argument te berde bracht. Profiterende van een zonnige dag in maart 1938 heb ik getracht het punt te vinden, vanwaar Hercules Seghers Amersfoort zag. Ik meen dit gevon den te hebben aan de Hessenweg, een honderd meter voor de Koper- molenbrug. Het bleek mij dat om de voor de Amersfoortse toren karakte ristieke lijnen te doen uitkomen, wel ke ook op de ets zichtbaar zijn, de toren in ochtendbelichting moest ge nomen worden en aldus werd de foto te 8 uur 's morgens gemaakt. Ik ben daarop ook nog eens naar Rhenen ge reden en heb ook daar getracht een punt ce vinden dat met de op de ets herkenbare topografische gegevens klopte. Helaas was de toren in repa ratie en daardoor grotendeels om- manteld. Het is mij echter niet mo gen gelukken Rhenen zo te zien als dit met het oog op de door de heer De Stuers als onaanvechtbaar uitge sproken mening was gewenst. De gérant van De Koerheuvel maakte terstond de juiste opmerking dat men bij Rhenen de stad links van de to ren zou moeten zien en niet rechts, zoals de ets vertoont. Bovendien zou links in de Betuwe de toren van Res teren zichtbaar moeten zijn. Dit eerste argument was trouwens ook door mij opgemerkt. Gaarne onderwerpen wij thans deze puzzel aan het oordeel onzer lezers. Tekening en foto zijn bij dit artikel afgebeeld. Enige maanden later komt de heer Melchior opnieuw op de zaak terug. Ditmaal in het maandblad van „Oud- Utrecht" van september 1957. Inmid dels had ook de burgemeester van Rhenen, mr. L. Bosch ridder van Ro senthal, zijn mening gegeven. Wij la ten de heer Melchior opnieuw aan het woord: „In Oud-Utrecht van mei van dit jaar publiceerde ik een artikeltje over een ets van Hercules Seghers, aanwezig in het Rijks Prentenkabi net te Amsterdam, welke mijns in ziens ten onrechte „Gezicht op Rhe nen" wordt genoemd en volgens mij en vele Amersfoorters met mij Amersfoort uitbeeldt. Door de plaat sing in dit orgaan, hetwelk toch ook min of meer de provincie bestrijkt, hoopte ik enige reactie uit te lokken, hetzij van voor- of tegenstanders van mijn bewering. Alleen de oud-burge meester van Amersfoort, die ten vol le mijn standpunt deelt, schreef mij, dat hij mijn artikel besprak met de burgemeester van Rhenen, die als zijn mening gaf, dat de afgebeelde toren positief niet de Cuneratoren voorstelt. Natuurlijk had ik ook een overdruk van mijn stukje aan het Rijks Pren tenkabinet gezonden, waar thans een andere directeur in functie is, dan voor 20 jaar, toen ik mijn artikel schreef. Ik deelde hem thans ook het oordeel van Rhenens burgemeester mede. Prof. v. Regteren Altena ant woordde: „Ik kan niet ontkennen dat de stadsprofielen bijzonder veel over eenkomst vertonen, maar dan blijft toch het verschil in de accidentatie van de voorgrond..." Dus nog steeds geen ruiterlijke er kenning dat de benaming fout is. Ik bracht dit antwoord over aan Graaf van Randwijck, die mij als volgt ant woordt: „Ook al is de directeur een ander geworden, zo schijnt het toch aan Het Prentenkabinet moeilijk te zijn om ronduit te zeggen: Onze di rectie heeft zich vergist of verkeken! Daarin is geen schande, dat doen we allemaal wel eens... Die accidentatie bewijst weinig of niets. Zijn Hoogge leerde heeft weinig rondgekeken in de natuur; hoe door plantengroei in korte tijd een landschap een geheel ander aanzien krijgt. Dat gebruik van het woord „acciden tatie" lijkt mij... wonderlijk! Want daarin ligt besloten het begrip „toe vallig", dus indirect „vatbaar voor verandering" en hij wil zich base ren op iets dat vaststaat om een be wijs te hebben." Er kwam na dit tweede artikel van de heer Melchior meer steun voor zijn opvatting. Onder andere van oud-Rhe- nenaar prof. dr. W. van Iterson. Dit komt tot uiting in zijn derde ontboeze ming, een maand later: „Als reactie op mijn tweede artikel tje over deze vraag, mocht ik twee brieven ontvangen. De eerste is van de hand van prof. mr. W. van Iter son. Deze deelt mij mee, dat hij ver scheidene jaren te Rhenen heeft ge woond. Daardoor, doch ook door de speciale richting van zijn studie, kent hij het landschap om Rhenen volko men. Prof. Van Iterson promoveerde in 1932 op een proefschrift, getiteld: De historische ontwikkeling van de rechten op de grond in de provincie Utrecht. En thans werkt hij aan een boek, dat handelt over de geschiede nis van Rhenen, in verband waarmee hij alle oude platen onder ogen heeft gehad, welke er van Rhenen bestaan. Zijn oordeel luidt: „De door u op pa gina 52 van genoemd maandblad ge reproduceerde ets van Seghers stelt ongetwijfeld Amersfoort voor. Het beeld van Rhenen, uit het zuiden ge zien, is heel anders: het oude stadje is tegen een steile helling opge bouwd. Ook de plaatsing der molens te Rhenen is geheel anders. Boven dien is de afstand tussen de twee kerktorens veel te groot voor Rhe nen... Het is duidelijk te zien dat Seghers de toren van Amersfoort uit gebeeld heeft. De onderbouw (bene den de lantaarn) wïjkt vrij sterk af van de onderbouw te Rhenen... Mijns inziens bestaat er niet de minste twijfel. Dit beeld kan onmogelijk Rhenen zijn!! Aldus prof. Van Iterson. De tweede brief is van de heer T. Voerman te 's-Gravenhage. Deze deelt mij mee: „Ook zonder de re- produktie van een hedendaags ge zicht op Amersfoort zou ik de ets van Seghers onmiddellijk als Amersfoort hebben geïdentificeerd. Ik heb een behoorlijk geheugen voor alles wat afgebeeld is en ik bezit een uitgebrei de verzameling „Topografie Neder land in de 19e eeuw". Het is u na tuurlijk bekend dat het uiterlijk van de meeste Nederlandse plaatsen tot 1830 niet veel verschilde van de 17e en 18e eeuw. -Nu heb ik van Amers foort wel geen prentje van hetzelfde punt genomen, doch dat is voor wie de gebouwen, in dit geval O.L. Vrou wetoren en St.-Joriskerk kent, geen beletsel... Gaarne betuig ik mijn ad hesie met uw poging een ruiterlijke erkenning te verkrijgen en ik ben blij dat mensen van erkend gezag als de heren v. Randwijck en Bosch van Rosenthal u hierin steunen." Ik moge dit artikel besluiten met de mededeling dat ik voor 25 jaar dit probleem opwierp en sedertdien nie mand heb ontmoet, die de foutieve benaming verdedigde. Het woord is thans aan de directeur van 's Rijks Prentenkabinet." Zoals we in de aanhef al stelden heeft die directeur enkele maanden geleden de heer Melchior in het gelijk gesteld. Het moet voor deze inwoner van Hoe velaken heel wat geweest zjjn na zo veel jaren de erkenning te hebben ge kregen dat het voor hem zo vlakbij ge legen Amersfoort niet langer werd aangezien voor Rhenen. Wie was de man wiens Amersfoortse schets jarenlang is doorgegaan voor een „Gezicht op Rhenen"? Hercules Seghers leefde van plm. 1590 tot plm. 1640. Hij trouwde in 1614 An neke van der Bruggen. De meningen verschillen of ze 14 dan wel 40 jaar ouder was dan hij! Het was niet be paald een geslaagde verbintenis. En het werk van Seghers? Het werd door zijn tijdgenoten niet naar waarde geschat. Er heerste altijd grote armoede in het gezin. Zijn vrouw Anneke klaagde dat hij haar lakens ge bruikte als schilderslinnen. In 1631 woont hij in Utrecht, in 1633 in Den Haag, later weer tot aan zijn dood in Amsterdam. Vermoedelijk heeft Seghers tijdens zijn leven een reis ge maakt naar Italië, langs de Rijn en over de Alpen. Een verklaring voor zijn vele berglandschappen. Ongetwij feld was hij vaak in Rhenen. In het „Kaiser Friedrich Museum" in Berlijn hangt een foto van een olie verfschilderij van hem van Rhenen uit omstreeks 1630. A Twee vrijwel identieke opnamen van Amersfoort. De onderste afbeelding is lange tijd aangezien voor een stads gezicht van Rhenen. De heer S. W. Melchior uit Hoevelaken heeft in de loop der jaren zo veel bewijsmateriaal aangedragen dat de directie van 's Rijks Prentenkabinet overstag is gegaan. Seghers was een geniaal kunstenaar, vooral zijn etsen zijn prachtig, dikwijls op gekleurd papier of met olieverf in gekleurd. Hij was een eenzaam, melan choliek mens. Dit valt ook in zijn werk te bespeuren, onder andere sombere, verlaten landschappen. Hij heeft Rem brandt, die hem zeer bewonderde, be ïnvloed. Seghers heeft een groot oeuvre ach tergelaten, plm. 10 schilderijen van hem zijn heel bekend, van de ongeveer 60 etsen (170 afdrukken) bevinden de meeste zich in het Rijks Prentenkabinet binet. Door misère kwam hij aan de drank. Hij stierf nadat hij dronken van een trap was gevallen! N' TA de reeks grote internationale tournoolen, waarvan vooral die te Batoemi en te Livorno voor ons land zulke fraaie successen oplever den (Sybrands werd in beide eerste!) is ook het nationale seizoen op gang geko men. Behalve de Ereklassecompetitie zijn ook in verschillende provincies de persoonlijke wedstrijden gestart, die tot de uiteindelijke selectie voor het natio naal kampioenschap voeren. Dit jaar bij zonder belangrijk, omdat ten eerste een extra ingelaste „interprovinciale finale" de afvaardiging naar de nationale finale gaat beïnvloeden, ten tweede, omdat de komende strijd in het teken staat van de deelname aan de wereldkampioenschap pen 1968. In de olubcompetitie zijn al enige op merkelijke uitslagen genoteerd, waaron der zeker gerekend mag worden het re sultaat van onderstaande partij tussen J. H. van Leeuwen (L.D.V.) met wit en A. Schotanus (Huizum) met zwart. 1. 32-28 17-22 2. 28x17 11x22 3. 37-32 12-17; 4. 41-37 6-11; 5. 33-28 Beter is in deze zeer populaire moderne opening af wachten met 46-41. 5. ...22x33; 6. 39x28 19-23; 7. 28x19 14x23; 8. 44-39 10-14: 9. 50-44 14-19; 10. 31-27 5-10; 11. 39-33 10-14; 12. 33-28 7-12; 13. 44-39 20-24; 14. 34-30 17-21; 15. 30-25 21-26; 16. 37-31 Geeft vrijwillig zijn verkregen tempo-overschot weg. Mis schien was 38-33 consequenter 16. ...26x37; 17. 42X31 12-17; 18. 40-34 17-21; 19. 34-30 1-6; 20. 47-42 8-12; 21. 49-44 Zeer passief. Scher per is 46-41 (21-26) 41-37 enz. 21. ...21-26: 22. 39-33 26x37 23 42x31 23-29! (zia dia gram) Nog altijd is de zo vroeg toegepaste „Ghestem"-doorstoot een vrij dubieuze onderneming. Zwarts tempo-overschot geeft hier echter gunstige perspectie ven. 24. 44-39 18-23; 25. 45-40. Wil (29-34) niet toelaten 25. 11-17; 26. 31-26 2-8; 27. 36-31 13-18; 28. 46-41 9-13; 29. 41-36 17-21; Het dreigende 27-21 zou anders de zwar- «Ch,ï,ery!e^gelW€l erg verzwakken. "8®: 31. 31-26 4-9 32. 26x17 18-22; 33. 27x18 13x11; 34. 28-22 Brengt weer beweeglijkheid in de verstarde oor log! Direct belet is (9-13) door 40-34 (29x40) 35X44 (24x35) 22-17 (11x22) en 32-28 met winnend spel. Zo ook (8-12) dat na 40-34 (29X40) 35x44 (24x35» 22-18 tot sterk voordeel voor wit voert. Daarom speelt zwart: 34. 11-17; 35. 22x11 6x17; 36. 36-31 9-13; 37. 31-27 8-12; 38. 33-28 13-18; 39. 39-33 3-8; 40. 43-39 17-21; Een bijzonder interes sante stand waarin voor de liefhebbers nog wel wat „te kluiven" valt! 41. 28-22 8-13; 42. 48-42 Niet (22-17) wegens 23-28; 42. ...21-26: 43. 42-37 16-21! Na (15-20) of (12-17) komt zwart slecht. 44 27x16 18x27; 45. 32x21 26x17; 46. 37-31 13-18 47. 31-277? Voor onze lezers hier de dubbele opga ve. Hoe maakt zwart nu elegant een eind aan de partij en wat had wit moe ten spelen? De stand was; Wit (Hoekstra) 22, 23 27, 28. 29, 31 32. 33, 34, 37. 38 39, 40, 44. 45, 47, 48 (17 sch) Zwart (Wiersma) 1, 2, 4. 6. 9, 11, 14, 15, 16, 17. 19. 20. 21, 25. 26, 30. 35 (17 sch.). Op (23-18) berekende zwart de volgende variant: 19-24! (29-23) 24-29! (33x24) 20x29 (48-42 of?) 15-20! (38-33) 29x38 (42x33) 2-81 (33-29) 8-13 (47-42) 4-10 (42-38) 10-15 (38-33) 1-7 en wit verliest kansloos een vol stuk. Bijzonder scherp berekend! HET belangrijkste nieuws uit de schaak wereld gaat over de 25-jarlge Ame rikaanse kampioen Bobby Fischer. Hij won een toernooi in Skolpje (Zuid-Slavlë) en het is nu zeker dat hij zal deelnemen aan het interzonale toer nooi te Tunis dat deze maand begint. Het toernooi te Skolpje was voor Bob by Fischer een oefening. Hij begon slecht: na een remise in de le ronde verloor hij van de Rus Geiler. Dan won hij 7 partijen achter elkaar, speelde enke le remises en zorgde in de 12e ronde voor een sensatie. Hij verloor namelijk van Janosevic zonder één zet te doen. Hij verscheen te laat aan de start en moest een reglementaire nul aanvaarden. Vervolgens zette de Amerikaan de kiezen op elkaar en won de resterende partijen aan de lopende band. Hij werd eerste met 13'/i punt, voor Geiler en Matulovic die elk 13 punten scoorden en de Rus Cholmov die het tot UVt punt bracht. Hieronder de verliespartij van Fischer tegen Geiler. WIT: FISCHER. Zwart: GELLER. (Skolpje 1967). Siciiiaanse verdediging. 1. e2e4, c7—cS 2. Pgl—£3 d7—d6 3. d2—d4 C5xd4 4. Pf3xd4, Pg8—f6 5. Pblc3. Pb8—c6. 6 .Lflc4. (Fischers geliefkoosde voortzetting. Hij heeft er talrijke grote successen mee be haald.) 6e7—e6 7. Lel—e3, Lf8—e7 8. Lc4b3, 0-0 9. Ddle2 (De laatste mode in deze variant.) Dd8a5! (Gelier laat het gebruikelijke 9a6 achterwege. Na 10. 0-0-0, Da5 11. Kbl staat wit klaar om met g2—g4—g5 een stormaanval op de zwarte koningsveste te beginnen.) 10. 0—0—0,. Pc6xd4 11. Le3xd4, Lc8—d7 12. Kcl—bl, Ld7—c6 13. f2—f4 (Op 13.g4 volgt 13ei en wit moet de e-pion verliezen. De witspeler pro beert het daarom op de klassieke wijze.) 13Ta8d8 (Zwart zag zich voor het aloude pro bleem gesteld: welke toren moest hij naar d8 spelen. HIJ laat de f-toren op zijn plaats staan omdat deze toren ge bruikt moet worden voor de verdediging tegen f4—f5.) 14. Thl—fl, b7—b5 15. f4—f51? (Een stukoffer waarvan de gevolgen nauwelijks te voorzien zijn.) 15b5b4 16. f5xe6. b4xc3 17. e6xf7t, Kg8h8 18. Tfl—f5, Da5-b4! (Tegenaanval op e4, dé zwakke stee in de witte stelling.) 19. De2—fl (Dreigt 20. Txf6, Lxf6 21. Dxf6ü, gxf6 22. Lxf6 mat.) 1 9Pf6xe4 20. a2—a3 (Iets beter was direct 20. Df4.) 2 0Db4b7 21. Dfl—f4, LC«—a4! 22. Df4g4 Le7—f6 23. Tf5xf6 (Een laatste valstrik.) In de partij volgde nu 23La4xb3! waarna wit de strijd staakte. Na 23 Pxf6 24. Lxf6, gxf6 25. Dxa4 had wit voldoende tegenspel behouden. De opgave van de week: waarom speel de zwart in de diagramstelling niet 23. g7xf6? De oplossing kunt u vinden in d« vol gende rubriek. GELLER abcd efgh FISCHER De stand was: Wit (Marcus): Kgl, Dd2 Tal en fl, Ld5. Pbl, pionnen a2, b2 d4, g4, h3. Zwart (Scheltinga): Kg8, Dh4, Ta8 en f8. Le5, Pf7, pionnen a7 b7 d6, g6 en h7. Zwart wint als volgt: 21Dh4—g3t 22. Ld5—g2 (Of: 22. Dg2 Lxd4t benevens Dxg2f en Lxb2, resp.22. Khl. Dxh3t 23. Kgl Dxg4t) 22Dg3h2t 23. Kgl-f2. Pf7g5t 24. Kf2—el, Tf8xtlt 25. Kelxfl (25. Lxfl Pf3t.) 25Ta»—f8' 26. Kfl—el, Dh2—git en wint. EEN van de landen waarvan de paren helemaal niet opgewassen zijn tegen het Nederlandse team en in het bijzon der niet tegen de acties van Kreyns-Sla- venburg, is Polen. Herhaaldelijk liggen de Poolse spelers met hun eigen ingewik kelde bledmethodes overhoop, want zo dra de tegenpartij zich met het bieden bemoeit raken zij vaak geheel de kluts kwijt. Nederland won in de 16e ronde van het toernooi te Dublin met enorm verschil van Polen. Eén der partijtjes waarin de Polen een succesje boekten dat bij beter tegenspel van Cats-Kramer vermeden had kunnen worden ziet u hieronder als genspelprobleem $B 9 7 4 2 7 2 O A B 10 7 *H 7 narten west drie Sansatout oost vier harten einde. Noord kwam met harten twee uit, west won met hartenaas en speelde harten terug naar de tien van tafel. Zuid beken de twee malen harten (drie en vier). Klavervrouw werd vanuit oost na gespeeld, zuid klaver vijf, west klaver boer en noord maakte klaverheer. Wat moet noord thans naspelen?? 8 H 109 5 5 3 V 109 6 4 2 West gever. NZ kwetsbaar. West open de één harten NZ pasten oost twee De vorige week zag u alleen de OW-kaarten van het vler-schoppen con tract, voorgekomen in de wedstrijd Ita lië—Engeland te Dublin. Het is het soort spel dat de simpele bridgeziel zonder moeite maakt en waarin de expert down gaat! 4 9 8 6 5 gV9 73 O H 8 f H93 A H V 10 7 2 A 6 OB 3 4.10 5 4 4 3 c 10 5 O V 102 +AV8T6Ï Zuid gever. NZ kwetsbaar. West een schoppen-oost twee harten west drie schoppen oost vier schoppen. Uitkomst schoppen vijf voor de boer, daarna har tenaas en dan nog drie ronden troef: op tafel (006t) drie ruitens weg en zuid doet tweemaal schoppen en dan twee klave ren bij. Hoe verder? Belde spelers vervolgden met harten zes en legden ln oost harten heer, daarna speelden zij harten van tafel, maar de vrouw viel niet en men ging één down. Via een eenvoudige har tensnit waren de tien slagen natuurlijk te maken geweest. Toch is, volgens de kansberekening, hartenheer en harten aftroeven een goe de speelwUze. Deze wint in alle gevallen waarin de hartens 3:3 zitten en ook nog als zuid hartenvrouw tweede heeft. De snit ls alleen maar „beter", wanneer noord hartenvrouw vierde of langer heeft. Vooral ook omdat noord „al" vier schoppens had gehad en zuid slechts twee. leek het de westspelers aanneme lijker dat noord géén lengte ln harten bezat. Zo ziet u. dat de kansberekening best eens tekort kan schieten. De oplos sers die gewoon maar met hartenboer sneden, winnen dus deze week de hoofd prijs! Horizontaal: I. Hij gedraagt zich als een wild beest op de trap om geld binnen te krijgen (11) 8. hierbij trekt men niet eén lijn (7) 10. van tussen haar lippen kabbelt een strooïn (7) II. zulk een slag betekent een stap terug (4) 12. als de typografen klaar zijn i« de krant omvangrijk (5) 13. ook de eik is zo begonnen (4) 16. de voedselpakketten in de ge vangenis zijn niet afwijkend (8) 17. blaffende zangers (6) 19, deze noten staan niet vast (6) 21. men hoeft niet bang te zijn al is het geladen (8) 25. in de onderwereld is het ge vaarlijk (4) 26. zulk een meisje is het aankij ken waard (5) 27. de gedachte moet Pa tegen hem zeggen (4) 30. zo is het helemaal compleet (2.5) 31. volgens een cynicus de mede plichtige aan een huwelijk (7) 32. niet bepaald een stadstuintje (11) Verticaal: 1. hij, die niet slaapt (7) 2. echt iets voor een vorst (4) 3. hoe meer gaatjes, hoe fijner (6) 4. de wortel van de Rotterdammer (4) 5. voor velen een zenuwendiploma (7) 6. deze Europeanen doen botje bij botje (6) 7. deze klappen hebben succes (6) 14. deze vensters staan niet vast (5) 15. sommige jongens houden een stukje sleutel in hun keel (5) 18. hét deeg van de deurwaarder (6) 19. stilte in het negatief (6) 20: de heraldici zien de blaadjes zo (7) 22. echt Frans ondergoed (7) 23. proeven met vurige potjes (6) 24. komt nooit op tijd (6) 28. het lege deel van de kijker (4) 29. het luizeëi zit in het voedsel (4) Oplossing vorige kruiswoordraadsel Horizontaal: 1. kribbe. 6. botter, 12. adle. 14. pril, 16. el, 18. ondergaan. 21. re. 22. Iers, 24. dor, 25. bot, 26. over. 27. Lagos 29. Zype, 30. oir, 31. Demeter 33. hijs 34. bord. 36. Navo, 38. Semois. 39. benard. 41. tang. 43. gure, 45. are, 47. keerdam 50. nee. 52. part. 53. nagel 54 Oder. 55. pad, 57. ras. 59. ego. 60 Em., 61. geplaatst. 65. au. 66. Lldo. 67. olie 69. katern. 70. stalen. Verticaal: 2. Ra, 3. Ido. 4. bint, 5. bed, 7. opa. 8. tram, 9. tin, 10. el, 11. geloof, 13. drogen. 15. getest 17. Levi 19. Edam, 20. grot. 21. ropij, 23. verbeterd. 25. bijho rende, 27. ledigen, 28. Senegal, 31. dronk, 32. Ranum. 35. oma, 37. Var. 40. happen 42. orgaan, 44. berouw, 46. raam, 48. earl, 49. desa, 51. eega, 56. bede. 58. asla 61. git, 62. por. 63. tot, 64, til 66. la, 68. Ee. (6) 9. zij bevestigen de teleurstelling

Digitale periodieken - Gemeentearchief Veenendaal

De Vallei | 1967 | | pagina 13