Radioreclame wordt
1 januari ingevoerd
nieuw
Onderbezette politie
te Amsterdam krijgt j
nog jaren bijstand
de individuele haarlotion
Vrouw vecht verbeten om
naar Amerika te mogen
wie
wat
waar
wanneer
waarom
Ombudsman
ter sprake in
commissie
VAN ONZE LEESTAFEL
<Jar CKtaë
Iphiups batte ri Jen!
Minister Klompé in Kamercommissie
Groeiend aantal
mini-omroepjes
wekt onbehagen
Om te beginnen
iedere dag
26 minuten
UTRECHT WIL
BEWOONBAAR
BLIJVEN
nylons met
"ingebouwde" frisheid
AA II AA
TT TA IB AC
Vele dagen eenzaam bivak op Schiphol
die móéten ivel
wordt Bird Girl
op het
Rembrand tsple in?
heeft Moboetoe
tooh tegen
de Belgen?
blijf je als
vrouwen de
lakens uitdelen?
ontwaakt men niet
meer uit een
slaapkuur?
zien de hippies
er zo
oosters uit?
zo boeiend is nu
HAARTABAC is een individuele haarlotion-be
stemd voor de persoonlijke verzorging van uw
haar.
HAARTABAC bevordert de natuurlijke bloed
circulatie vau de hoofdhuid en bestrijdt haaruit
val, roosvorming en hoofdjeuk.
Regelmatige massage met HAARTABAC geeft u
het gewenste resultaat: gezond, levendig en glan
zend haar.
HAARTABAC werkt verfrissend en
opwekkend.
De individuele geur accentueert het
gevoel goed verzorgd te zijn.
HAARTABAC in de doserende fla
con vanaf f 3.95
MAURER WIRTZ
STOLBERG Dl RHEINLAND
Wmmm
anno
1H15... roods 150jaar natuurkwaliteit!
35ct.
VRIJDAG 20 OKTOBER 1967
DEN HAAG De reclame in de radio wordt waarschijnlijk op 1 januari
ingevoerd.
Voorlopig zal 26 minuten reclame per dag worden uitgezonden; het aantal
minuten kan worden opgevoerd tot veertig. „Het is de bedoeling", zo zei mi
nister Klompé gisteren in de openbare commissievergadering vaij de Tweede
Kamer, „dat deze reclame in blokjes van ongeveer een minuut dat zijn
twee of drie boodschappen aanvankelijk wordt gegeven rondom de meest
beluisterde nieuwsberichten".
Als er meer reclame komt, zullen
ook voor en na andere programma's
reclameboodschappen worden uitge-
zorden."
Het staat wel vast, dat de opbrengst
hiervan te gering" zal zijn om de stij-
ADVERTENTIE
fk
PANORAMA geeft antwoord
op de vragen van de week
LOSSE NUMMERS 60 CENT -
RUIM 5000 VERKOOPPUNTEN
gende kosten voor radio en televisie te
betalen. Het heeft daarom geen zin, zo
kreeg de liberale mevrouw G. V. van
Someren-Downer te horen ,om de ver
hoging van de kijk- en luistergelden
van deze opbrengst te laten afhangen.
De suggestie van de socialist drs. J. J.
Voogd om de eigenaars van een kleu-
renontvanger extra te belasten, nam
dr. Klompé niet over.
Deze socialist diende ook een motie
in, waarin het kabinet wordt gevraagd
nog eens te denken over zijn beslis
sing de Wereldomroep niet meer uit de
schatkist, maar uit de kijk- en luister-
pot te betalen. Alleen mevrouw Van
Someren was het hier rondweg mee
eens; het christelijk-historische Kamer
lid mr. W. Scholten vond het geen prin
cipiële, maar een praktische zaak. Alle
andere fracties waren tegen deze wijzi
ging.
Voet bij stuk
Minister Klompé hield echter voet
bij stuk. „Het is een offer, dat ik tij
dens de besprekingen over de begro
ting heb moeten brengen." Het levert
een bezuiniging van twaalf tot vijftien
miljoen gulden op.
De commissie had het wat moeilijk
met de motie. „Ik zal er nu voorstem
men, maar ik behoud me het recht
voor om er straks, als deze motie in
de Kamer wordt behandeld, toch te
len te zijn", zei drs. A. D. W. Tila-
nus (c.h.).
Er was ook grote ontevredenheid
over het groeiend aantal mini-omroep
jes. „Niemand is blij met deze ver
snippering", zei minister Klompé. Ze
meent echter, dat ze tegen de geest
van de Omroepwet waarin een zo
groot mogelijke openheid in de ether is
vastgelegd zou handelen als ze seri
euze kandidaten een machtiging zou
weigeren.
Van onze parlementaire redactie
DEN HAAG „Met minister Beer-
nink zal ik een duchtige party mee
spelen in het overleg over de ombuds
man," zei minister Polak gisteren in de
Tweede-Kamercommissie van Justitie.
Vrywel algemeen was aangedrongen op
spoed met een beslissing.
De liberaal mr. Rietkerk had eraan
herinnerd, dat prof. Polak drie jaar
geleden de Staat had vergeleken met
een zeer gezette man, die ten gevolge
van zijn omvang zijn voeten niet meer
kan zien. Prof. Polak had het toen
noodzakelijk gevonden, dat af en toe
werd gekeken of die voeten nog wel
schoon waren. Het was mr. Rietkerk
opgevallen, dat in de begroting van
Justitie met geen woord gewag werd
gemaakt van de plannen om tot instel
ling van de ombudsman te komen, ter
wijl dat wel het geval was in de be
groting van Binnenlandse Zaken.
De minister stelde de commissie ge
rust, maar hij had wel.haast spijt van
wat hij als hoogleraar ooit had gezegd.
Hij zegde toe, dat de Tweede Kamer
stellig tevoren nog zal kunnen mee
praten over de vorm van een Neder
land ombudsman.
HILVERSUM De Nederlandse
Radio Unie en de Stichting Ether
reclame (Ster) zijn het eens over de
zendtijd voor de radioreclame.
In totaal zullen de drie Hilversumse
zenders per dag 26 „blokken" van elk
één minuut reclame uitzenden, uitslui
tend voor en na de nieuwsbulletins.
Als er veel belangstelling is voor de
radioreclame dan kan de zendtijd wor
den uitgebreid tot maximaal 48 minuten
per dag. Minister Klompé (C., R. en M.)
heeft hiervoor al toestemming gegeven.
N.R.U. en Ster streven ernaar, dat op
1 januari 1968 de eerste reclamebood
schap via de radio de lucht zal ingaan.
UTRECHT. Om te strijden voor
een betere binnenstad is in Utrecht het
comité „Stad zonder hart" opgericht.
Door middel van teach-ins wil het co
mité proberen ook de bevolking strijd
baar te maken voor dit doel.
De leden vinden dat de oude Utrecht
se binnenstad verkommert door verval,
het verkeer en vooral door gebrek
aan visie.
ADVERTENTIE
TJ houdt frisse, droge voeten in
8 Sterren nylons met Hygitex.
Want Hygitex desodoriseert,
voorkomt transpiratie en is
aangenaam voor de huid. Elke
dag weer frisse voeten met 3
Sterren nylons. Alléén 3 Sterren
nylons zijn behandeld met
Hygitex. 2.95 en 2.25
MET Hygitex
HYGIËNISCH, ALTIJD FRIS
jIiiiiiiiiiiiiHiiiiiiiiimmiiiiiiiniiiiimmmiiiiiniiiiiiiiiiiiiiiiiiiimiiiiiiiiiimiiimmnHiiuiimiiiiii
(Van onze Haagse redactie)
DEN HAAG Marechaussee, rijkspolitie en gemeentepolitie samen zullen
de komende twee drie jaar met 270 man de gemeentepolitie van Amsterdam
versterken. Het overleg hierover tussen de regering en burgemeester Samkal-
den is thans afgerond.
Dc commissarissen der Koningin
krijgen binnenkort een circulaire van
het ministerie van Binnenlandse Zaken,
waarin wordt gevraagd politiemannen
uit verscheidene korpsen vrij te maken
om de bijstand aan Amsterdam te ver
groten. Zij zullen zoveel mogelijk in de
normale surveillancedienst worden ge
plaatst.
De sterkte van het Amsterdamse po
litiekorps vertoont nog steeds een be
langrijk tekort, dat de uitvoering van
de politietaak schaadt. Opleiding en
vorming moeten achterwege blijven en
reorganisatieplannen kunnen niet wor
den uitgevoerd.
In de periode van extra bijstand zal
Amsterdam proberen het personeelste
kort zoveel mogelijk in te lopen en in
terne verbeteringen in het gemeentelij
ke korps aan te brengen.
Vier weken
De Rijkspolitie levert honderd man.
De gemeentelijke politiemannen, niet
meer dan vijftig, zullen als eenlingen
aan diverse korpsen worden onttrok
ken. De Koninklijke Marechaussee
staat 120 man af.
Het personeel van Rijks- en gemeen
tepolitie zal steeds voor een periode
van vier weken in Amsterdam dienst
doen. Gezinsbezoek is mogelijk.
De politiebijstand, die thans aan Am
sterdam wordt verleend, bestaat uit
twintig man van de Koninklijke Mare
chaussee, twintig man van de Rijkspo
litie en 84 man van de gemeentepolitie.
Deze laatsten hebben voor een deel nog
verlofdagen tegoed, zodat in Amster
dam feitelijk niet meer dan zestig nym
van verscheidene gemeentelijke politie
korpsen dienst doen.
Zij komen uit alle provincies met uit
zondering van Noord-Holland.
Groningen levert zes man, Friesland
vier, Drente twee, Overijssel negen,
Gelderland dertien. Utrecht tien, Zuid-
Holland vijftien, Zeeland een, Noord-
Brabant vijftien en Limburg negen.
Erg blij
De Amsterdamse politie is erg blij
met de extra bijstand. Commissaris
Molenkamp zei: „Wij zullen er aanmer
kelijk door worden geholpen en het zal
voor ons een aanmerkelijke verlichting
betekenen. Wij hopen dat we in de tus
sentijd in staat zullen zijn de achter
stand in onze personeelssterkte in te lo
pen.
Nog meer mensen waren natuurlijk
welkom geweest maar wij beseffen ter
dege dat deze bijstand voor de korpsen
die deze mensen moeten leveren, een
behoorlijke aderlating is. Tenslotte ko
men ze van korpsen die hun mensen
ook allemaal hard nodig hebben".
ADVERTENTIE
SCHIPHOL Yvonne Paul is van
daag bezig aan de tiende dag van haar
bivak in de vertrekhal van de luchtha
ven Schiphol. Ze wil terug naar de Ver
enigde Staten, maar ze mag niet. De
Amerikaanse autoriteiten willen haar
niet toelaten. Haar ouders Armeniërs
van origine wonen in Amsterdam,
maar ze is nog niet naar hen toege-
weest. Ze is bang, dat het spel voor
haar verloren is als ze de luchthaven
verlaat. „Het is hier erop of eronder",
zegt ze.
Met slechts een handtasje, waarin
'n tandenborstel, wat make-up-attribu-
ten, enkele aanbevelingsbrieven en an
dere papieren, als bagage, heeft ze nu al
langer dan een week doorgebracht op
Schiphol. Overdag zit ze rustig op een
bank, 's avonds slaapt ze op een ande
re bank en onder een deken, die haar
door een employé van de K.L.M. is toe
gestopt. Ze doet zo niemand overlast
aan
Moeilijkheden
„Ik wil niet in Nederland blijven",
zegt Yvonne die bijna veertig jaar ge
leden op een schrikkeldag werd geboren
in Menado (Celebes). Ze koos na de
oorlog voor de Nederlandse nationali
teit. Ze begon een leven van veel rei
zen. In 1958 vertrok ze op een toeristen
visum naar Amerika. Ze kon er blijven,
toen ze op de Nederlandse handelsdele
gatie in New York ging werken. Later
veranderde ze van betrekking en werd
ze secretaresse op het Nederlandse con
sulaat-generaal. Ze ging wonen in het
huis van een Amerikaanse schrijfster.
Dat zou later de grootste moeilijkheden
geven.
Er kwam een- man in het leven van
de schrijfster en prompt werd Yvonne
de déur gewezen. Yvonne gaf het echter»
niet zo gauw op en bleef aandringen
om weer binnengelaten te worden. Toen
liet men de politie komen om de vrouw
weg te halen.
Op het consulaat-generaal ging het
niet meer. Er waren moeilijkheden in
het persoonlijke vlak gerezen. Omdat
ze hevig overstuur was moest ze zich
laten onderzoeken. Nadien volgden
weer andere banen en een ander appar
tement.
Inmiddels was de Amerikaanse immi
gratiedienst haar aanvraag gaan bekij
ken om definitief in het door haar be
minde Amerika te mogen blijven. Het
duurde een jaar voordat ze te horen
kreeg, dat ze niet zou mogen blijven.
In april van dit jaar werd ze het
land uitgezet. Ze wist evenwel toch nog
terug te komen. Tien dagen geleden
werd ze echter opnieuw op een vliegtuig
naar Schiphol gezet. Sindsdien zit ze
daar, eenzaam in de drukke grote hal.
Men weet niet wat men met haar aan
moet. Voor haar is er maar één weg en
dat is die naar het vliegtuig. Maar zon
der paspoort en visum gaat dat niet.
II
- - "M
''JÊÊ
gil
Een paar keer per dag gaat Yvonne
van het beetje geld dat >ze nog heeft,
wat eten in een van de restaurants. Ze
heeft alleen maar telefonisch met haar
ouders gesproken. Ze wil hen liever nog
niet zien in haar huidige toestand. Ze
heeft gebeld met Amerikaanse immigra
tiediensten om toch gedaan te krijgen,
dat ze naar Amerika mag. Ze heeft
ADVERTENTIE
V
1
KI
3
YVONNE PAUL
al de tiende dag
een nieuwe aanvraag ingediend, maar
het zal nog wel even duren voordat ze
daar antwoord op heeft.
Ze meent, dat ze onrechtvaardig is
behandeld en dat zij het slachtoffer is
geworden van valse beschuldigingen die
door haar vroegere vriendin, de schrijf
ster, tegen haar zijn ingebracht.
Al de dagen, dat ze nu op Schiphol
zit, is Yvonne haar kleren nog niet uit
geweest.. Ze draagt een geleende dunne
regenjas! In openbare toiletten probeert
ze zich met kattewasjes zo toonbaar mo
gelijk te houden, hetgeen zeer behoor
lijk lukt. Maar ze begint zich na al die
tijd in dezelfde kleding wel wat vies en
ongemakkelijk te voelen. De oproepen
voor passagiers met bestemming New
York gaan dagelijks vele malen over
haar heen. Ze zijn (nog) niet voor haar
bestemd.
Geval als symptoom
F^e directeur van het televisiebedrijf
van de AVRO is geschorst, in af
wachting van de resultaten van een on
derzoek, dat een commissie van bui
tenstaanders zal instellen. Deze com
missie moet nagaan, in hoeverre de re
latie tussen de heer Van der Zee en de
N.V. Van Hejjst de integriteit van de
AVRO intern en extern schade heeft
toegebracht. Zoals men weet, stond de
heer Van der Zee voor f 20.000 per jaar
op de loonlijst, terwijl hij ook nog an
dere voordelen van deze nv heeft geno
ten. De heer Van Heijst heeft zich er
op beroemd, dat de heer Van der Zee
van zijn kant veel heeft gedaan om de
radiatoren, die zijn fabriek produceer
de, in de publiciteit te brengen, onder
meer toen er nog niet eens televisie-re
clame bestond. Het gaat dus om de in
vloed van deze tweede betrekking op
de AVRO, kennelijk niet om het feit
alleen, dat de directeur van het tele
visiebedrijf van de omroepvereniging;
er een tweede betrekking op na hield,
schrijft de „Leeuwarder Courant" (on-
afh.).
„Toch ligt de wortel van alle kwaad
in dat veelvoud van functies, maar
vooral in Bussum, Hilversum en Am
sterdam wordt dat niet als zodanig er
varen. Het is tegenwoordig in de tele
visie-, omroep- en perswereld nor
maal, dat mensen, die een volledige
dagtaak hebben, daarnaast allerlei
dingen doen waarvoor zij afzonderlijk
worden beloond. Dat wordt dan ver
huld met allerlei fraaie formules,
waaruit moet blijken dat hetgeen zij
voor anderen doen, net die kant van
hun kwaliteiten vereist, die zij in hun
dagtaak niet kunnen ontplooien. De
creatieve kant bijvoorbeeld of de cri-
teserende zijde of het recht van me
ningsuiting. Het resultaat is niette
min, dat deze mensen naar alle kan
ten verplichtingen hebben, hetgeen
zij in hun ene baan opdoen gebruiken
voor hun andere en geen loyaliteit
meer kennen voor het bedrijf, waar
bij zij in dienst zijn.
De omroepverenigingen behoren zelf
tot de grote boosdoeners. Zij slokken
talent op als hoogovens het erts; zij
leven van afwisseling en kunnen al
les gebruiken. De staven van dag
en weekbladen staan voortdurend
bloot aan de zuigkracht van Bussum
en Hilversum. Radio en televisie bie
den aan ijdele mensen de kans zich
zelf over het hele land tot bekendheid
te kwekken. Geldingsdrang is een
machtige motor, vooral wanneer men
hem voedt met extra verdiensten.
De omroepverenigingen hebben een
structuur, die het ontstaan van door
zichtige verhoudingen tegenwerkt. Er
bestaan geen duidelijk omlijnde ver
antwoordelijkheden; wanneer bij een
omroepvereniging een conflict ont
staat, raakt de hele belendende pers
wereld in rep en roer en doet alsof
de vaderlandse vrijheid gevaar loopt.
Deze toestand wordt nog ingewikkelder,
doordat sommige bedrijven er be
lang in hebben, contact met figuren
op strategische plaatsen in de wereld
der massamedia te onderhouden. Men
krijgt dan situaties als met de heer
Van der Zee, situaties die men voor
al in de Randstad langzamerhand als
normaal is gaan beschouwen. Zij zijn
het echter niet, zeker niet zolang de
ze figuren zich vastklampen aan een
vaste werkkring als basis, die zij niet
graag voor bijvoorbeeld hun hoog ge
honoreerde werk aan het huisorgaan
van een ander zouden verruilen. Nu
zal in de wereld der massamedia al
tijd een zekere vrijbuiterij aanwezig
zijn; niets is ook zo verschrikkelijk als
een televisie-, omroep- en persbestel,
waarin alles vastligt, alles is geregle
menteerd en niemand buiten de pa
den mag komen. Maar in Hilversum
en Bussum nadert men langzaam de
anarchie en daarin valt het gewin
meestal toe aan de zelfverheffers en
de profiteurs en niet aan de vrijbui
ters".
Geen Duivelseiland
r Is in bepaalde Haagse kringen
enig ongenoegen ontstaan, toen
bleek dat de regering overweegt het
Algemeen Burgerlijk Pensioenfonds te
verplaatsen naar Heerlen. De burge
meester van Den Haag, de ambtena-
renorganisaties, de ambtenaren zelf, ze
deden vrijwel allemaal mee aan een
soort ach-en-wee-geroep, alsof een der
gelijke verplaatsing zou neerkomen op
een soort verbanning naar het Duivels
eiland, aldus de „Provinciale Zeeuwse
Courant" (onafh. progr.).
„Men vraagt zich als toeschouwer
af of deze mensen een overplaatsing
van Den Haag naar Heerlen zich niet
veel zwarter voorstellen dan ze wer
kelijk is. Het is trouwens in het alge
meen opvallend, dat vele Nederlan
ders hun land in allerlei comparti
menten eerste, tweede en derde klas
verdelen, waartussen bijna geen com
municatie bestaat.
Sommige mensen blijken zichzelf
van jongsaf in een eigen comparti
ment op te sluiten; ze vinden boven
dien dat hun compartiment een eer
steklascoupé is en menen tegelijker
tijd dat de rest van de trein wel niet
veel zaaks zal zijn.
Vermoedelijk hebben dergelijke op
vattingen ook een rol gespeeld bij de
ambtenaren van het Algemeen Bur
gerlijk Pensioenfonds. Heerlen ligt zo
buiten hun gezichtskring, dat ze al
„nee" hebben gezegd tegen een over
plaatsing, voordat ze er zelfs over na
gedacht hebben. De ambtenarenorga-
nisaties hebben nu al sussend ver
klaard, dat er zeker de eerstkomen
de drie jaar niets van een overplaat
sing van het pensioenfonds zal komen.
Dat is dan een hele geruststelling voor
de ambtenaren. Maar het is wel te
hopen, dat de regering volstrekt doof
zal blijken te zijn voor dit ach-en-wee
geroep. Heerlen is een honorabele
plaats en is niet minder dan Den
Haag. Decentralisatie van allerlei
overheidsinstellingen is bovendien
landsbelang. En dat gaat voor amb
telijke emoties".
ADVERTENTIE
