Bedrijfsjeugd in actie
voor gehandicapte kind
VEENENDAAL WAS EENS EEN
STUKJE ROMANTIEK
Damvereniging „G.S.Z.
viert 40-jarig jubileum
Leersumse accordeonisten
fuseren met Driebergen
Uit de oude doos
„Nog veel
slapende
dammers
SINT EEN HANDJE HELPEN
EHBO reikt
medailles uit
Kaarten bij
Musketiers
Bazaar in
Leersum
Uitdaging
Bedrijvigheid
Piëteit
Jeugdland
VEILING KESTEREN
Openbare
bekendmaking
BURGERLIJKE STAND
RENSWOUDE
LEERSUM
WOENSDAG 15 NOVEMBER 1967
VEENENDAAL Een groep jongens van de Stichting Vorming Bedrijfs
jeugd heeft gisteren het initiatief genomen tot een St.-Nicolaasactie. Zij gaan
cadeaus maken, die bestemd zijn voor kinderen in een ziekenhuis of weeshuis
die de kans lopen door de Sint vergeten te worden. De directeur van de Stich
ting Vorming Bedrijfsjeugd, de heer J. C. Visser, zal nagaan welke inrichting
in Veenendaal of omgeving voor de actie in aanmerking komt.
Aanvankelijk lag het in de bedoeling
een onderling Sinterklaasfeestje te or
ganiseren. Gistermorgen kwamen de
jongens echter zelf met het idee iets
voor de genoemde kinderen te gaan
doen. De jongelui gingen onmiddellijk
op pad om op verschillende plaatsen in
Veenendaal afgedankt speelgoed te
gaan verzamelen.
„De reacties waren erg sympathiek",
vertelde de heer Visser. Er waren ook
mensen die geld gaven. Dat is natuur
lijk erg leuk maar het is niet de be
doeling".
Gistermiddag waren de jongelui in
hun gebouwtje aan de Industrielaan al
hard aan het werk om prachtige ge
schenken te maken.
„We moeten wel de mogelijkheden be
kijken van de actie", aldus de heer Vis
ser. Er is al gesproken over de kinder-
Burgemeester en wethouders van
Veenendaal maken bekend dat gedu
rende de periode van 28 november 1967
tot en met 4 december 1967 de winkels
in deze gemeente tot 21.00 uur voor het
publiek geopend mogen zijn.
Veenendaal, 14 november 1967.
Burgemeester en wethouders voor
noemd:
de burgemeester,
J. Hazenberg,
de secretaris,
Van Manen.
afdeling van het Juliana-ziekenhuis,
„maar misschien is er ook wel een
weeshuis of iets dergelijks in de buurt".
In 1962 heeft de Stichting Vorming Be
drijfsjeugd ook al een dergelijke actie
ondernomen. Toen ging het speelgoed
naar een kindertehuis in Amersfoort.
Deze keer wil men het echter wat dich
ter bij huis zoeken. Op 5 december
willen de jongelui in ieder geval zelf de
cadeautjes gaan uitreiken.
Enkele jongens aan het werk om
straks voldoende cadeaus voor de
actie gereed te hebben.
ELST Donderdagavond belegt de
EHBO afdeling Elst-Rhenen een verga
dering in café De Morgenster. Tijdens
deze bijeenkomst zal een aantal dr. Ti-
lanus-medailles worden uitgereikt. Na
dit officiële gedeelte treedt er een to
neelgroep op. De avond begint om 8
uur.
LEERSUM De Leersumse accor
deonvereniging Crescendo heeft een
fusie aangegaan met de accordeonver
eniging Accordeonnette uit Drieber
gen.
Het ledental van deze vereniging was
de laatste tijd sterk teruggelopen, zo
dat het onmogelijk was voor de Drie-
bergense vereniging nog langer door te
gaan. Het grootste gedeelte van Accor
deonnette is nu naar „Crescendo" over
gegaan. Hierdoor heeft Crescendo
een electronium. Bovendien zullen deze
maand nog 8 nieuwe jeugdige leden
Crescendo komen versterken, waardoor
het aantal spelende leden op 34 komt.
Er zal nu een jeugdorkest en een A-
orkest worden geformeerd, waardoor 't
mogelijk wordt het A-orkest moeilijker
Rozen, de „koningin der bloemen"
worden in het najaar tot eind novem
ber geplant, in het voorjaar plant men
vanaf februari tot eind april. Is de te
beplanten grond zeer laag gelegen, dan
is voorjaarsplanting het beste. Rozen
houden van een flink diep bewerkte
grond. Mest mag niet direct met de wor
tels in aanraking worden gebracht. Het
bemesten der rozen is een jaarlijks te
rugkomende werkzaamheid. Wil men een
rozenperk geheel vernieuwen dan is het
zeer noodzakelijk om de grond tot op
50 a 60 cm diepte uit te graven en de
ze door nieuwe grond te vervangen, want
de grond waar ettelijke jaren rozen heb
ben gestaan is zogenaamd „rozenmoe"
en in zulke oude grond weer nieuwe
struikjes te planten zou veel narigheid
geven. Zorg dus voor geheel verse
grond
Of rozen al of niet tegen de ijzige
adem van „Koning winter" gedekt moe
ten worden? Hierover lopen de menin
gen uiteen. Ik meen: de veiligste weg
is om te dekken, omdat Koning Winter
wel heeft aangetoond, dat het ook in
ons lieve landje wel eens flink vriezen
kan. Overdreven vroeg dekken is sterk
af te raken. De struikrozen dekt men
door de struik aan te heuvelen met
grond uit het perk. Hoofdzaak is dat de
veredelingsplaats (plaats van occula-
tie) beschermd wordt.
De stamrozen zien we tegenwoordig
niet veel meer. Deze waren vroeger bij
buitenplaatsen en in grote villatuinen
zeer in trek. De stamroos werd na bij
de stam wat los gemaakt te zijn om
breken te voorkomen, met de kroon in
de grond gebogen. Vooraf moet het blad
en eventueel onrijp hout er uit gehaald
worden. Is het niet mogelijk om het ge
heel zo te buigen dan wordt de kroon
ingepakt in sparrengroen, bremtakken,
stro of iets van dien aard. Vaak wor
den rozen in het geheel niet gedekt en
dikwijls wel met goed gevolg, maar mij
zijn echter wel gevallen bekend, dat al
le rozen in de tuin bevroren. Daarom
is dekken het meest afdoende. Beter
voorkomen dan genezen! Ontdekken doet
men in maart, liefst niet bij schrale
wind, als het kan op een regenachtige
dag, tussen de buitjes door om die
tijd gaan we de rozen tevens snoeien.
Pas geplante roze snoeit men onvoor
waardelijk kort in, op 3 d 5 ogen, dat
is ter lengte van ongeveer 5 a 10 cm
vanaf de veredelingsplaats. De in het
najaar geplante rozen worden ook in
maart gesnoeid. Niet vergeten mag wor
den dat pas geplante rozen in het voor
jaar bij aanhoudende droogte steeds
moeten worden natgehouden. Niet al
leen het bovenlaagje vochtig maken,
doch ook de ondergrond moet goed voch
tig zijn.
Tot zover het „rozenpraatje". Het is
nu toch wel langzamerhand de tijd dat
we aan het dekken van de niet-winter
harde planten, etc. moeten denken. Ik
wil in dit verband het volgende zeggen:
HET DEKKEN GEBEURT NOG AL T
Het dekken gebeurt nog al te vaak
foutief en in 't voorjaar hoort men vaak
het klaaglied: „mijn Vuurpijlen zijn be
vroren", maar het staat vast, dat er
meer Vuurpijlplanten verrotten door on
oordeelkundig dekken dan door werke
lijk te bevriezen. Door dekmateriaal, zo
als blad of turfmolm, boven op de plan
ten aan te brengen, werkt men verrot
ting in de hand. Bij het afdekken der
Vuurpijlplanten gaat men als volgt te
werk: men bindt de bladeren bijeen
en brengt daarna rondom de voet der
planten een laag blad aan of een flinke
laag turfmolm. Breng nimmer de be
dekking aan boven op de plant. Gevolg f
Het hart van de plant verstikt en de
rotting gaat door. Bij goed dekken ver
rot de plant niet en komt de winter ze
ker goed door.
Hoewel Tulpen winterhard zijn kan 't
geen kwaad er een laagje turfmolm over
aan te brengen (5 cm dik.)
Afgestorven planten worden vaak,
voor „Koning Winter" zijn ijzige
adem uitblaast, boven de grond afge
sneden. Toch raad ik u aan dit niet te
doen want kaalgesneden planten heb
ben minder weerstand tegen de vorst.
Om meer dan één reden is het beter
de oude stengels tot het voorjaar op de
plant te laten zitten. Het komt de plant
ten goede.
Haalt men de knolletjes van de Mont-
bretia's niet uit de grond, dan moet u
deze dik dekken. Deze zijn gevoelig voor
vorst. Ook de hyacinten en pas geplan
te Lelies dienen met een laagje blad of
turfmolm te worden afgedekt van onge
veer 10 cm dik. In het komende voor
jaar dient men de turfmolm door de
grond te werken, xoat tevens nog grond
verbetering geeft.
E. J. GRIJSEN, Rhenen.
ELST Voetbalvereniging Muske
tiers uit Eist organiseert donderdag
avond 16 november weer 'n kaartavond
in haar clubhuis, hotel „De Stuiven-
berg".
Op deze avond, die toegankelijk is
voor leden, toto-leden en donateurs van
de vereniging, zijn aantrekkelijke prij
zen te winnen. Bij voldoende deelne
ming worden er verschillende kaartspe
len gehouden.
Ongeveer
voor het
stukken te laten instuderen,
eind maart hoopt Crescendo
eerst met beide orkesten op te treden.
Donderdagavond zal Crescendo een
uitvoering geven in de zaal van hotel
,,'t Centrum". Voor de pauze zullen 'n
aantal muzieknummers gespeeld wor
den onder leiding van dirigent D. Wil-
lems. Na de pauze speelt de toneelver
eniging „Tonego" uit Doorn het blij
spel „Bokken en Geiten".
LEERSUM Vrijdag en zaterdag
wordt in garage Kooy aan de Middel
weg een bazaar gehouden waarvan de
opbrengst ten goede komt aan de bouw
van het Hervormd Jeugdcentrum.
De openingstijden zijn: vrijdag van
3 tot 5 uur en van 7 tot 10 uur. Zater
dag van 2.30 tot 5 uur en van 7 tot 11
uur.
Het oude Veenendaal kon niet blijven zoals het was. De expansiedrift van
de opkomende middenstand en de rationalisering van het vervoer naar fa
brieken en pakhuizen eisten snellere verbindingswegen. De grachten waren
mooi en romantisch, maar niet altijd praktisch. In Veenendaal offerde men
de unieke schoonheid van het dal tassen de venen op, aan de economische
vooruitgang. Uiteraard begrijpelijk, maar ook jammer. Zou het oude Veen
bewaard gebleven kunnen zijn, dan was het waarschijnlijk momenteel een
toeristenoord geworden met grote bekendheid en diverse water-attracties. Het
zou echter niet de moderne en zich snel ontwikkelende industrieplaats gewor
den zijn die het nu is.
De bedrijvigheid op straat nam al
spoedig toe. Vooral toen de spinne
rijen en weverijen machinaal gingen
werken. Na het aanleggen in 1886
van de spoorlijn Amersfoort-Keste-
ren werd 't nog drukker in de „nieu
we" straten van Veenendaal. Hoe
wel de zogenaamde „Rhijnspoor" er
al was sinds 1845. Er bestond een
omnibusdienst van Rhenen over Eist
en van Veenendaal naar De Klomp.
De goederen werden toen in balen
verpakt naar „het spoor" gereden
met paard en wagen. Vaak ook op
„rolwagens" die door mannen ge
trokken werden.
Vmseada&l, Hoofdstraf
Toen de gracht uit de Hoofdstraat
verdween, kreeg deze straat meer 't
aanzicht van een laan, rr£t in het
midden de rijweg. Achterste bomen
bevond zich aan weer
goot, die 's winters dich
als glijbaan voor de j
deed. Naast de goot lag
strook, die met veldkei
straat. Dan kwam het
jden een
vroor en
dienst
n brede
was be-
ogenaamde
„klinkerspad" en daarachter lagen
de stoepen van de huizen, meestal
met een hekje ervoor. Verschillende
huizen hadden een bank onder het
raam staan, waar men op mooie zo
meravonden buurpraatjes hield. De
dansende muggen werden uit de
woonkamer geweerd door groene of
blauwe horretjes. Veenendaal veran
derde, maar behield toch nog een
speciale, gezellige plattelandssfeer.
Het dorpskarakter vergde, dat
steevast op vrijdagmiddag, de ra
men werden gezeemd, terwijl daar
na de stoepen en het klinkerspad ge
schrobd werden. Daar er geen wa
terleiding was, werd er veel met em
mers gesjouwd, die door de hele
Hoofdstr. verspreid stonden. Uiter
aard beschouwde de schooljeugd dit
als een uitdaging om de volle em
mers om te schoppen, om daarna
hard weg te rennen, waarbij zij nog
wel eens 'n nat wambuis opliepen
van een toornige buurvrouw.
Een uniek instrument was de ko
peren glazenspuit, die op een draag
baar vat was aangebracht. Deze wa
ren nodig voor de hoge huizen. Als
een kwajongen zo'n spuit in handen
kreeg, werd het in de Hoofdstraat
een waar waterballet.
De werkweek bestónd in die tijd
uit zes volle dagen. Dat gold ook de
middenstand. De winkels waren za
terdagsavonds nog laat open. Na de
sluiting hadden de dienstboden (mei
den) tot taak de stoepen en het klin
kerspad nog 'n keer extra te schrob
ben. Deze „jonge deres" hadden
over gebrek aan belangstelling niet
te klagen. De jongelui maakten het
dan de nijvere schrobsters nogal
eens „lastig". Er werd geplaagd tot
en met. De plagerijen resulteerden
soms in een ouderwetse „vrij-partij"
maar dat ging meestal stiekem. Men
was met in het openbaar vrijen min
der vrij dan tegenwoordig. Maar er
waren voldoende gangetjes en afda
ken in de oude tijd.
De fabrieken hadden veel kolen no
dig voor het stoken van de ketels.
Door het vervoer van de kolen naar
de fabrieken lag er, vooral op natte
herfstdagen, zo omstreeks de „ossen
markt", op de straat een vieze,
zwarte brij. Het was de eerste tol
die aan de% metamorfose betaald
moest worden. Het landelijke ging
langzaam-aan plaats maken voor 'n
grauwere sfeer. Een evenement was
het als één der fabrieken een nieu
we stoomketel kreeg. Het gevaarte
werd dan langzaam op rollen, door
arbeiders van het station naar de
fabriek getrokken. Een transport dat
vaak dagenlang duurde.
De veranderingen waren toch niet
van die aard dat de typische sfeer
van het oude „Veen" verloren ging.
Het brokkelde alleen wat af, en dat
bleef doorgaan. Er zijn nog ouderen
onder ons die zich dit tijdperk kun-
Oofe de Hoofdstraat begint er
anders uit te zien. Expansie-drift
geeft aan het praktische element
meer kansen dan aan het roman
tische.
nen herinneren. Het tijdperk dus van
de overgang naar het zich steeds in
tenser veranderend en ontwikkelend
Veenendaal. De herinnering aan die
oude tijd brengt een stille vertede
ring met zich mee. Wij kunnen ons
dan ook niet meer voorstellen welk
een schilderachtige, fraaie plaats 't
oude Veen was. Er is ook zo ontzag
lijk veel veranderd! Enerzijds zou
men kunnen treuren om het goede
dat verdween. Anderzijds zou men
spottend kunnen spreken over die
oude tijd, die het toch maar niet ha
len kan bij alles wat de moderne
techniek ons heden biedt. Dr. Thoo-
mes veroordeelt zowel het een als
het ander en vindt dat wij vol pië-
Veenendaal kreeg langzamerhand
een ander aanzicht, zoals op deze
„ansicht" te zien is.
teit mogen terugdenken aan 't Vee
nendaal van ons voorgeslacht en ons
tegelijk moeten bezinnen op de per
spectieven die het heden ons biedt.
Frapperend is, dat ook de moder
ne planologen weer teruggrijpen op
het verleden. Eigenaardige, maar
toch ook weer aansprekende bena
mingen uit de oude doos, worden
weer gehanteerd. We denken hierbij
aan onze moderne woonwijken die
nu weer de namen dragen van wel
eer. Er gaat een zekere bekoring uit
van deze, voor ons onbestemde uit
drukkingen. We denken aan De Dra
gonder, Het Poortjesgoed, De Tinne-
weide, Het Schapenweitje, Het
Boompjesgoed, Het Spanjaardsgoed,
De Krouwel, De Rode Deur, Het
Grote Gat, De Kalkoven, enz.
Gilles van Schoonbeke en de man
nen van 't oude Veenraadschap zou
den de plaats, die zij gekend heb
ben, niet makkelijk terugvinden in 't
moderne Veenendaal. Zelfs de oud
sten onder ons zouden er moeite mee
hebben hun „jeugdland" reëel voor
te stellen, wanneer ze nu rondom
zich kijken.
Niet langer stroomt de Grift door
de Hoogstraat en de Zandstraat naar
het Panhuis. Niet langer via het Bo
veneind met zijn twintig bruggetjes
naar De Klomp. Niet langer heet de
Hoofdstraat Weverstraat, Kerkstraat
of Vinkenbuurt. Er wordt niet langer
gesproken van Hutselsteeg, maar
van de Fluiterstraat. Niet langer
doet de wind het water van de veen-
plassen aan het Benedeneind hoog
opspatten tegen de ruiten van de
huisjes. Niet langer ligt achter de
Kerke wijk het dorado van de jeugd:
zomers een waterland en in de win
ter één grote ijsbaan. Niet langer
strekken zich ten zuiden van de
spoorlijn en ten oosten van het cen
trum en ten westen van de Molen
straat, grote onbebouwde vlakten
uit. Want Veenendaal bouwt, moder
niseert en streeft krachtig voor
waarts. De walmende tuitlamp met
de stinkende raapolie van de oude
„lampegiet" is vergeten, 's Avonds
baden de centra in zeeën van licht.
KESTEREN De damvereniging
„Gezellig Samen Zijn" uit Kesteren
viert volgend jaar het 40-jarig jubi
leum.
Iedere dinsdagavond zitten de leden
van het Kesterense GSZ in de gelagka
mer van café Dekker vol concentratie
over hun damborden gebogen. Opval
lend is het aantal jonge leden, dat GSZ
telt. Voorzitter H. C. van der Linden
merkt hierover op: „Vooral de laatste
maanden is het aantal jonge leden aan
merkelijk gestegen. Wat hiervan de oor
zaak is, weet ik niet, maar ik heb de
indruk, dat de belangstelling voor de
vrijetijdsbesteding op werkdagen in on
ze omgeving toeneemt". Op het ogen
blik telt de Kesterense damvereniging
ruim 25 leden. Toch hoopt de voorzit
ter, dat met de viering van het jubi
leum het ledental de 40 ook heeft be-
reikt. „Onze vereniging is groeiende
en het kan makkelijk. Als alle huis-dam
mers uit Kesteren lid zouden worden
van onze vereniging, zou het aantal le
den de 40 ruimschoots passeren".
„Dammen is beslist geen saaie bezig
heid. Het is een gezellige en ontspan
nende sport, die vol zit met verrassin
gen tot de laatste steen van het dam
bord is verdwenen. Ik vind het een be
zigheid, die jong en oud de dagelijkse
sleur van het leven doet vergeten", al
dus de voorzitter van GSZ, die zelf ook
een verwoed dammer is en tot de uit
blinkers van de vereniging behoort.
GSZ kon dit jaar niet aan de compe
titie deelnemen, omdat deze reeds start
te toen de fruitpluk in volle gang was.
Men heeft nu een onderlinge competitie
georganiseerd. Er wordt verwoed ge
streden om de titels en de prijzen, die
bestaan uit bekers.
„Het zijn altijd gezellige en bovenal
nuttige avonden. Hopelijk wordt het
aantal „slapende" dammers in ons
dorp wakker en komt ment eens op on
ze clubavonden kijken. Waarom zou men
wel thuis dammen en niet in clubver
band?" besluit voozritter H. C. van der
Linden, die al het mogelijk in het werk
stelt om het ledental uit te breiden.
Heden, woensdag
VEENENDAAL
Raadhuis, 16.00 uur: Gemeenteraadsver
gadering.
BIOSCOOP
Luxor Theater, 19.30 uur: „Geheime op
dracht in de Balkan".
Morgen, donderdag
VEENENDAAL
Hotel „De Korenbeurs", 19.30 uur: Bij
eenkomst CPB. Demonstratie elektri
sche apparaten.
Brandweerkazerne, 20.30 uur: Verga
dering belangengemeenschap Vijver
plan.
AMERONGEN
Dorpshuis, 20.00 uur: NVVH, lezing
mej. A. M. Hoekendijk over „Vrou
wen in donker Amsterdam".
BIOSCOOP
Luxor Theater, 19.30 uur: „De man met
het gouden pistool".
KESTEREN De prijzen van de op
de veiling te Kesteren aangevoerde pro-
dukten waren:
Goudreinette:
EI 65—75: 25—28, EI 75—85: 28—32,
EI 8595; 38, aanvoer 21 ton.
Cox's Or. Pippin:
EI 55—60: 17—19, EI 60—65: 27—32,
EI 65—70: 37—43, EI 70—75: 43—53,
EI 7580: 4759, aanvoer 12 ton.
Glorie van Holland:
EI 65—75: 15—16,
EI 7585: 1820, aanvoer 6 ton.
Conference:
EII 5565: 64, EII 65—75: 74, aan
voer 2 ton.
Gieser Wildeman:
EI 50—60: 61—64, EI 60—70: 72—80,
aanvoer 3 ton.
Winter jannen:
EI 5060: 51, EI 6070: 58, aanvoer
1 ton.
St. Remy:
EII 60—70: 60, EII 70—80: 61—62, aan
voer 2 ton.
Zwjjndr. Wijnperen:
EI 50—60: 35, EI 60—70: 41, aanvoer
1 ton.
Prijzen genoteerd in centen per kg.
Geboren: Dave Govert, z.v. J. Prins
en H. Schuurman; Hendrik Jan, z.v.
M. Held en W. Flier.
Geboren:
Hendrik, z. van H. van Laar en G. H.
van Vulpen, Rijksstraatweg 242, Leer
sum; Dina, d.v. A. H. van Veen en J.
van Veenendaal, de Uitweg 8, Leersum.
Overleden:
Hendrika van de Geer, 43 jaar, geh. m.
H. Versteegh, Boerenbuurt 1, Leersum;
Jannigje Berkhof, 69 jaar, geh. m. J.
van Veldhuizen, Rijksstraatweg 39,
Leersum; Cornelia van den Broek, 84
jaar, geh. m. J. C. van Gent, Haarweg
32, Leersum.
Ondertrouwd:
W. van Grootheest, 26 jaar (Ede) en
A. van Gent, 25 jaar (Leersum).
Vestigingen:
F. T. J. Sengers, Engelberg 9, geko
men uit Den Helder; mej. M. W. E.
van Keule, Gezichtlaan 18, gekomen uit
Utrecht; mej. M. E. Willems, Hoog
straat 8, gekomen uit Utrecht; mevr.
E. Brakonie-Kraag, Scherpenzeelseweg
43, gekomen uit Indonesië; mej. L. A.
Pikal, Scherpenzeelseweg 43, gekomen
uit Indonesië; fam. J. W. Soetendal,
Planterslaan 10, gekomen uit Winscho
ten; fam. M. Plantema, Kon. Juliana-
laan 68, gekomen uit Zeist; R. Velstra,
Burg. v.d. Boschlaan 5, gekomen uit
Heerenveen; fam. S. Galstaun, Scher
penzeelseweg 43, gekomen uit Leeuwar
den.
Vertrokken:
J. C. H. van der Geest, Majoorsweg 1
naar Rheden, Rijnstraat 22; B. van
Barneveld, Middelweg 36 naar Doorn,
Vossenweg 1; fam. H. J. Scholten, Kon.
Julianalaan 30 naar Wassenaar, v. Hou-
tenweg 45; mej. J. Kleiboer, Burg. v.d.
Boschlaan 59 naar Gorssel, Joppelaan
67; mej. H. van de Pol, Rijksstraat
weg 177 naar Doorn, Kampweg 83; J.
M. Verheij, Majoorsweg 1 naar Keste
ren, A. v. Ostadestraat 36; mej. J. van
Hunnik, Hoogstraat 8 naar Tietjerkste-
radeel, Zomerweg 70; fam. H. M. Op
perman, Rijksstraatweg 24 naar Ame-
rongen, Elsterstraatweg 71; fam. K.
J. Wagenaar, Rijksstraatweg 213 naar
Oss, Singel 40-45 nr. 289; mej. T. Bu-
walda, Kon. Julianalaan 72 naar Zwit
serland.
