Parlementaire leven
'n slopend bestaan
„Vaak i\ continubedrijf
zonder ploegenstelsel"
Automobilist tuigde
politieman af
nieuw
V erkeer
wordt geanalyseerd
en vervoer
Model"
voor 1980,
1990 en 2000
Voor ontwikkelingshulp
niet nog meer geld
S Hiss s
wil je
een stuk
kaas
uit het
vuistje
Zo maakt u in een wip een vurrukkulluk toetje
VAN (IN7.E LEESTAFEL
SINDS 1945 STIERVEN TWINTIG
KAMERLEDEN „IN HET HARNAS
Acht maanden geëist
nylons met
'ingebouwde" frisheid
Economisch Instituut heeft reuzentaak
aan opdracht van minister Bakker
V)
nieuwe frisse energie
Politie-uniform
aanpassen
hij het weer
TWEE MOTIES VAN OPPOSITIE VERWORPEN
India wil graag
hulp bij zijn
waterwinning
Reder wil ruil:
scheepslading
tegen „Jozina"-
bemanning
Wijziging in
regering Peru
s
3
Middelmaat
Dure medicijnen
Laren spendeert
geen geld meer
aan de B.B.
HOOG GETAL
ANDERE FUNCTIES
ONDERZOEK
HYGIËNISCH, ALTIJD FRIS
Sportieve aktieve mensen
hebben graag King
bij de hand. Want King
pepermunt geeft in 'n wip
EVENWICHTIGE STAP
STICHTING
SPOORWEGEN
MEER SCHULDEN
VOEDZAAM MAK^
to wvvzaaoA
VRIJDAG 17 NOVEMBER 1967
(Van een onzer redacteuren) visiescherm wijzend, „ze zijn nog te
DEN HAAG, donderdag In alle wandelgangen van het parlementsgebouw^am}en^ om naar e,kaar te luiste-
is een gedrukte stemming merkbaar. Kleine groepjes bespreken het plotselingeTe^ Lamberts: „Een Kamerlid, dat
overlijden van het 52- jarige socialistische Kamerlid W. van der Gevel, die zijn taak ernstig neemt en dat 'doen
woensdagavond tijdens de openbare commissievergadering van Binnenlandsemeesten maakt door het gehele
Zaken, onmiddellijk nadat hij het woord had gevoerd, in elkaar zakte.
Kamerleden, in de volksvertegen
woordiging vergrijsd, herinneren zich
met even vergrijsde bodes en andere
ambtenaren soortgelijke trieste gebeur
tenissen in het verleden: In de jaren
twintig stierf een rooms-katholieke
volksvertegenwoordiger tijdens het Ka
merdebat en al zijn fractiegenoten heb
ben toen knielend in 's Lands Verga
derzaal het gebed voor de stervenden
gebeden.
De heer P. Goossen, chef van de par
lementaire griffie, wil behulpzaam zijn
en gaat helpen uitzoeken hoeveel Ka
merleden sinds 1945 tijdens hun zit
tingsperiode zijn overleden. Het blijkt
ondoenlijk dit getal precies vast te
stellen; parlementariërs zijn als oude
soldaten: ze sterven niet, ze verdwij
nen geruisloos. In de volgende editie
van het jaarboekje Parlement en Kie
zer komt hun naam niet meer voor
ze zijn dan gestorven, of ze hebben
door een andere oorzaak de Kamer
vaawel gezegd.
De heer Goossen neemt de lijsten van
de twee Kamers sinds 1945 voor zich
en hij gaat op zijn herinnering af
meestal is hij bij de uitvaart van ge
storven Kamerleden geweest.
We komen tot een cijfer van twin
tig: sinds 1945 zijn ongeveer twintig
Kamerleden tijdens hun zittingstijd
overleden. Dat is een hoog getal, want
In de Kamer sterft men zelden van
ouderdom. Er klinken bekende na
men: Koos Vorrink, Suurhoff, Evert
Vermeer, Kortenhorst. Ook twee minis
tersnamen: Donker en Van Maarsse-
veen.
„Het parlementaire leven is een uit
zonderlijk slopend leven", zegt de
haar Goossen. „Het parlement is in fei
te dikwijls een continubedrijf zonder
ploegenstelsel. Kamerleden die 's mor
gens om 11 u. over 'n ingewikkeld onder
werp het woord voeren, hebben niet
zelden de nacht daarvoor tot twee uur
met hun fractie of hun specialisten ver
gaderd".
„In de begrotingstijd is er iedere
woensdag en donderdag van elf uur
's morgens tot elf uur 's avonds com
missievergadering. Dinsdag van een
uur 's middags tot elf uur 's avonds.
Ondertussen gaat het gewone parle-
DR. J. H. LAMBERTS
weken van 70 uur
mentaire werk onverminderd voort. Er
zijn ook wel kalmere maanden, maar
juist die afwisseling in werktempo
schijnt voor de gezondheid funest te
zijn. Dat kan een medicus u echter be
ter vertellen".
Na enig zoeken kom ik bij de enige
praktiserende medicus in de Tweede
Kamer, dr. J. H. Lamberts uit Rotter
dam, die voor mij uit de Rotterdamse
gemeenteraad kwam, waar hij sinds
1945 de PvdA vertegenwoordigt.
Is het leven van een Kamerlid uit
zonderlijk zwaar?
Dr. Lamberts: „Men zegt dat een
huisarts een zwaar leven heeft. Nu, het
leven van een goed Kamerlid is in elk
geval even zwaar, zo niet zwaarder".
In de laatste tijd krijgt de gemiddel
de vaderlander weer wat meer waar
dering voor zijn politieke vertegen
woordigersisters), maar nog niet zo
heel lang geleden bekeken vele Neder
landers het werk van hun parlementa
riërs met nauwverholen minachting.
„Moet je ze daar zien zitten", zo
sprak de kritische vaderlander, vanuit
zijn gemakkelijke stoel naar het tele-
jaar genomen werkweken van gemid
deld 70 uur. Die uren zijn dan gevuld
met zeer geconcentreerd hersenwerk.
Elk Kamerlid moet, alleen al om 't re
geringsbeleid te kunnen volgen, opge
wassen zijn tegen ministers die beschik
ken over een groot ambtelijk en weten
schappelijk apparaat. Het Kamerlid
moet al zijn kennis en inzicht op eigen
houtje buiten het parlement vergaren,
want ambtelijk heeft het geen enkele
steun".
De Amerikaanse volksvertegen
woordiging heeft een hoog weten
schappelijk ambtenarenkorps. Schiet
Nederland op dit gebied tekort?
„Ik wil niet naar de utopie in de
Verenigde Staten kijken, maar neem
nu West-Duitsland, waar de volksver
tegenwoordigers in elk geval een vol
doende administratief apparaat heb
ben. In ons parlementsgebouw heb je
nog niet eens de ruimte om iets te
doen, laat staan dat je krachten hebt
voor de technische en administratieve
taak van de Volksvertegenwoordiger".
Dr. Lamberts praat over de eindelo
ze reeks verplichtingen, die een parle
mentariër buiten het Tweede-Kamer
gebouw heeft en over de geringe finan
ciële vergoeding, waardoor vele Ka
merleden hun zeer zware dag-en-nacht
taak nog moeten verlengen met andere
functies om hun gezinnen financieel niet
tekort te doen.
„Het is een zeer ongezond leven en
meestal is iemand die, zeg twaalf jaar
Kamerlid is geweest, niet meer in
staat om een goede carrière in de bur
germaatschappij op te bouwenhij of
zij heeft gewoon zijn beste krachten
opgeteerd. Het is mij opgevallen, dat
in de laatste tijd vooral jonge Kamer
leden zoveel van hun krachten vergen
dat ze zichtbaar uitgeput raken".
Het hoogste lichaam in de Staat
wordt in Nederland maar matig ver
zorgd. Zo is het parlementsgebouw niet
meer dan een verzameling vertrekken
van zalen tot hokjes die alle te
klein zijn voor hun bestemming. In ve
le fractiekamers, waar dikwijls uren
lang wordt vergaderd, is de ventilatie
zo slecht, dat men na een kwartier al
hoofdpijn krijgt.
Hoe is de medische verzorging van
Kamerleden?
„In feite wordt daar niets aan ge
daan. Als iemand in het gebouw van
de Tweede Kamer onwel wordt, komt
de gemeentelijke gezondheidsdienst
van Den Haag. Een vaste arts voor de
Tweede Kamer lijkt me wat erg veel,
maar wel zou het aanbeveling verdie
nen de Kamerleden eens per jaar me
disch te laten onderzoeken. Zo nodig
kan op medische grond worden gead
viseerd het Kamerlidmaatschap neer
te leggen. Nu werken VELE Kamerle
den bij gratie van de kiezersgunst
door tot ze ontijdig versleten zijn of
totdat ze menselijk gesproken: on
tijdig in het harnas sterven. Dinsdag
heb ik nog tijdens een commissiever
gadering enkele uren naast Van der
Gevel gezeten ik heb toen niets aan
hem gemerkt".
ROTTERDAM „Elke stad heeft
de politie die ze verdient. De Rotter
damse politieman is net als de Rotter
dammer zelf: nuchter, reëel en bere
kend voor zijn taak". De officier van
justitie, mr. W. D. Meeter zelf in
Dordrecht wonend noemde daarom
de botsing politie-burger, die de Rotter
damse rechtbank gisteren te behande
len kreeg, „gelukkig een uitzondering"
op de Rotterdamse praktijk.
Het was wel een krachtige botsing
geweest, want aan de ene klap die er
maar was gevallen, had een brigadier
van het bureau Oostervantstraat een
dubbele kaakfractuur overgehouden.
Hij was ervoor geopereerd en had
twee maanden niet kunnen werken.
De klap was gegeven door de Rot-
ADVERTENTIE
U houdt frisse, droge voeten in
3 Sterren nylons met Hygitex.
Want Hygitex desodoriseert,
voorkomt transpiratie en is
aangenaam voor de huid. Elke
dag weer frisse voeten met 3
Sterren nylons. Alléén 3 Sterren
nylons zijn behandeld met
Hygitex. 2.95 en 225
MET Hygftex
ADVERTENTIE
witte
yoghurt
rode
limonade
ROTTERDAM Voor het eerst wordt op grote schaal een allesomvattende
verkeers- en vervoersstudie uitgevoerd. Opdrachtgever is de minister van Ver
keer en Waterstaat; uitvoerder het Nederlands Economisch Instituut in Rot
terdam. Doel: Opstellen van investeringsplannen voor de voorzieningen, zoals
die in 1980, 1990 en 2000 nodig zullen zijn.
Het zal wel drie tot drie en een half
jaar duren, voordat prof. L. H. Klaas-
sen, drs. E. H. Mulder en drs. J. A.
Bourdrez van het N.E.I. met hun gi
gantische werk klaar zijn.
Daarvoor moeten alle mogelijkheden
en alle problemen worden bekeken van
de spoorwegen, het wegtransport en de
binnenscheepvaart; maar ook de pijp
leidingen (voorzover zij concurreren
met andere vervoerstechnieken) en
van het luchttransport binnen Neder
land.
Met veel zin voor de werkelijkheid,
zei de heer Bourdrez: „Niemand kan
een blauwdruk voor het jaar 2000 op
tafel leggen. Daarom zal het resultaat
van ons onderzoek ook geen eindsta
dium zijn. Het gaat ten slotte om een
uiterst complex problemen. Wij willen
de regering een „model" aanbieden,
dat naar "behoefte kan worden bijge
schaafd. Het zal een rekenschema zijn
(met adviezen), met behulp waarvan
de regering de gevolgen van de gewij
zigde situaties kan bepalen".
Het N.E.I. kan dit nooit allemaal al
leen doen. Daarom zullen ook veel an
deren worden ingeschakeld: de reken
meesters van het Centraal Bureau
voor de Statistiek, de experts van wa
terstaat, verkeersdeskundigen, plano
logen, de spoorwegen, organisaties van
het weg- en watervervoer en zo meer.
„Het zou dwaas zijn", meent de heer
Goudrez, „als wij alles wat anderen al
ADVERTENTIE
terdamse marktkoopman Karei de R.
(27) die op het politiebureau was te
rechtgekomen omdat hij „aangescho
ten" achter het stuur van zijn sport
wagen had gezeten. „Als hij niet dron
ken was geweest, had hij het nooit ge
daan", wilde de officier wel van de nog
nooit veroordeelde verdachte aanne
men. Hij eiste acht maanden gevange
nisstraf met aftrek waarvan drie voor
waardelijk met drie jaar proeftijd plus
een jaar ontzegging van de rijbevoegd
heid.
Aanvankelijk had Karei zich correct
gedragen tegenover de politie en ook la
ter had hij alles gedaan om het weer
goed te maken. Hij had de geslagen bri
gadier bloemen en een brief gestuurd en
op Kareis verzoek was zijn moeder op
bezoek gegaan.
Op het politiebureau waren de moei
lijkheden ontstaan toen enkele agen
ten hem voor de tweede maal wilden
fouilleren. Zij dachten terecht, naar la
ter bleek, dat hij zijn ingenomen rij
bewijs weer van tafel had teruggepakt.
Toen de brigadier zich ermee bemoeide
was Karei vlak voor hem gaan staan.
Volgens de officier had de brigadier
toen gezegd: „Ik wil wel later met je
praten, maar nu ben je dronken". Vol
gens de raadsman was de tekst geweest:
„Ga achteruit, je stinkt naar drank".
UTRECHT De rijkspolitieman zal
in de naaste toekomst op hete dagen
wellicht zijn uniformjasje mogen uit
trekken.
Er wordt hartstochtelijk gesleuteld
aan plannen in die richting. Deskundi
gen zijn bezig de voor- en nadelen te
gen elkaar af te wegen. Op hoog ni
veau wordt een „herziening" van het
overhemd bestudeerd. De resultaten
van deze studies worden bijeengeharkt
en in een rapport samengevat dat is
bestemd voor de minister van Justitie.
Hij moet beslissen: jasje aan of jasje
uit.
Deze ware zomer mochten de rijks
politiemannen al bij wijze van proef in
overhemd dienst doen. De ervaringen
waren gunstig: niemand nam er aan
stoot aan. Als het overhemd officieel
wordt, zal het waarschijnlijk worden
uitgevoerd in een zwaardere stof en
worden verrijkt met borstzakken, em
bleemknoopjes, uniforme manchetkno
pen en schouderdistinctieven.
DEN HAAG De regering van India heeft er geen bezwaar tegen dat Neder
landse militairen zullen meewerken aan het project om in dit land water te
winnen. Deze hulpverlening gaat de schatkist drie miljoen gulden kosten. Dit
deelde minister Udink (Ontwikkelingshulp) gisteren mee tijdens de openbare
commissievergadering over zijn begroting.
De Indische regering
vraagd om spoedig te
het boren naar water,
maar minder aandacht
ven aan het onderzoek
heeft wel ge-
beginnen met
Er moet nu
worden gege-
naar de struc
tuur van de bodem. Het hulpproject zal
aan deze wens van het Indische gou
vernement worden aangepast.
De socialist G. Ruygers en mr. A. F.
M. O. van Mierlo (D'66) hebben gepro
beerd om nog wat meer geld voor ont
wikkelingshulp beschikbaar te krijgen.
Er kwamen gisteren twee moties op ta
fel. In de ene werd gevraagd om vijf
tig miljoen meer voor de internationa
le ontwikkelingsassociatie, om twee mil
joen meer voor het wereldvoedselpro
gramma, om twintig miljoen gulden
meer voor verenigingen en om 25 mil
joen gulden meer voor hulp aan Indo
nesië. De tweede motie wilde drie mil
joen gulden storten in het onlangs op
gerichte internationale fonds, dat geld
beschikbaar wil stellen voor ontwikke
lingshulp. De commissie besloot in bei
de gevallen met twee tegen vijf stem
men de Tweede Kamer te adviseren
om deze moties niet te aanvaarden.
Minister Udink had er zich tevoren
al tegen verklaard.
Hij vindt dat het op de begroting 1968
uitgetrokken bedrag een evenwichtige
stap is naar de één procent van het
nationale inkomen, die in 1971 voor ont
wikkelingshulp moet worden uitgetrok
ken. We zullen tegen die tijd 825 tot 850
miljoen gulden voor ontwikkelingshulp
nodig hebben. De bewindsman vond een
vergroting van de hulp aan Indonesië
op dit moment overbodig. Het land
heeft het volgend jaar 375 miljoen gul
den nodig en Nederland draagt hier
voor in meer dan evenredige mate bij.
De KVP'er mr. J. A. Mommersteeg
kwam niet met het destijds door zijn
fractievoorzitter drs. Schmelzer in het
vooruitzicht gestelde verzoek om alsnog
vijftig miljoen gulden voor ontwikke
lingshulp uit te trekken. Wel hoopte hij,
dat het doel een procent van het na
tionale inkomen niet in 1971, maar
een jaar eerder zal worden bereikt.
„Een volkslening voor ontwikkelings
hulp kan niet slagen als de particuliere
organisaties er niet van harte achter
staan", zei minister Udink. Hij zou het
plan niet uitwerken alé het in het maat
schappelijk leven op tegenstand zou
stuiten.
De minister vond dat nu het moment
was aangebroken om met deze organi
satie (o.a. missie en zending) te gaan
praten. Hij dacht aan een stichting, die
een dergelijke lening tegen een lage
rente en met kleine coupures zou kun
nen uitschrijven ten behoeve van een
fonds dat onder gemeenschappelijk be
heer zou moeten komen. In overleg met
de regering konden dan de uit het fonds
te financieren projecten worden aange
wezen.
Uit de commissie kreeg minister
Udink ernstige waarschuwingen te ho
ren tegen dit plan. De socialistische
fractieleider, drs. Den Uyl, zei dat de
minister voordat hij ging praten eerst
nog eens ernstig zou moeten overwe
gen of hij hiermee niet op de verkeer
de weg was en de zaak van de ontwik
kelingshulp niet eerder schade bezorg
de.
De anti-revolutionaire woordvoerder
drs. Zijlstra was daar ook bang voor.
Hij vond het onduidelijk waar het geld
aan zou worden besteed. De fractie
voorzitter van D '66, mr. Van Mierlo,
verwierp het plan als een onwaardig
soort 'charitas, over welke term de
christelijk-historische fractieleider Mel-
lema zich nogal boos maakte.
Steun kreeg drs. Udink van zijn par
tijgenoot drs. Van der Meij en van de
KVP'er mr. Mommersteeg, die het idee
beschouwde als een nieuw uitgangspunt
voor allerlei activiteiten van de particu
liere organisaties.
De minister gaf de commissie de ver
zekering dat de lening niets te maken
heeft met de financiering van het ont
wikkelingsbeleid, dat voor vier jaar
vast ligt en gewoon doorgaat. Het gaat
om extra middelen voor de eigen acties
van de organisaties, met wie hij er al
informeel over had gepraat.
De kustvaartreder C. van der Schoot
in Harlingen deelde gisteren mee, dat
hij overweegt de lading van zijn in
Dakar opgehouden schip Caroline te
willen ruilen tegen vrijlating van de
bemanning van de Jozina.
verder
kan ik zelf
maar als men van
iets in ziet, zal ik
medewerking verle-
Hij zei: „Daar
weinig aan doen,
hogerhand daar
daaraan al mijn
r.en".
Op het ministerie van Buitenlandse
Zaken was de reactie: „De heer Van
der Schoot heeft dat niet tegen ons ge
zegd. Laat hij eerst maar eens iets
van zich laten horen".
hébben uitgezocht nog eens gingen be
studeren. Dan kwamen we er nooit
meer uit".
Het Nederlands Economisch Insti
tuut zal zelf „weinig kunnen doen voor
de Nederlandse Spoorwegen". Die zijn
intussen bezig „zichzelf op te eten",
zoals de directie het heeft gekarakteri
seerd. Om hun tekorten te kunnen dek
ken, snoepen zij in drie jaren hun aan
delenkapitaal op aan leningen.
Wij zouden ons kunnen afvragen, of
de Spoorwegen op grond van hun in
komsten minus uitgaven los van
de investeringen voor de handhaving
van het bedrijf te eniger tijd nog
wel bijna dertig miljoen gulden per
maand voor de salarissen zullen over
houden. „Binnen niet te lange tijd", zo
verwachten de N.S., „zullen banken
ons zonder garantie van derden geen
leningen meer willen verstrekken".
Daarom heeft het bedrijf de rege
ring voorgesteld dat het tot 1970 315
miljoen gulden zal mogen lenen, onder
voorwaarde, dat het Rijk de banken de
zekerheid geeft dat zij hun geld terug
zullen krijgen. Vandaar het ontwerp-
Garantiewet, dat waarschijnlijk begin
1968 door de Kamer zal worden behan
deld.
Met dat al zal de schuldenlast van
de N.S., bij ongewijzigde omstandighe
den, alleen maar aanzienlijk groter
worden. (Over de te lenen bedragen:
twintig miljoen aan rente). De allesbe
heersende vraag is wat de N.S. of het
Rijk kunnen of moeten doen voor het
scheppen van een financieel betere si
tuatie.
Als de proeven met de Centrale Ra
dioverkeersleiding tussen Sauwerd en
Roodeschool slagen, zal de regering
moeten kiezen: De onrendabele lijnen
sluiten (dus de N.S. ontheffen van de
vervoersplicht) of een nadelig saldo op
die lijnen bijpassen.
Ook andere lijnen zijn door verschil
lende oorzaken verliezen gaan opleve
ren: ieder jaar 25 procent minder ko-
lenvervoer; verlies van ander goede
renvervoer; gedeeltelijk door weg- en
watertransport, gedeeltelijk door ver
minderde industriële produktie; de ex
plosie in de verkoop van particuliere
auto's; de stijging van de lonen in een
zeer arbeidsintensief bedrijf dat niet
veel meer kan mechaniseren dan het
al heeft gedaan.
ADVERTENTIE
OLIFANT LID VAN DE VIS
CLUB.
Jansen is lid. En Hendrikse en nog
veel meer en... Olifant! Voor de
hartversterking die vele vissers tot
zich nemen. Olifant cognac!
LIMA Als gevolg van een aantal
wijzigingen in de regering van Peru is
Raoel Ferrero Rebagliati minister
president en minister van Buitenlandse
Zaken geworden, hij volgt als zodanig
Edgardo Seoane Corrales op. De porte
feuilles van Binnenlandse Zaken en van
Justitie, die na het verbreken van de
samenwerking van de christen-demo
craten met de partij van president Be-
launde onbeheerd waren, zijn toegewe
zen aan José Morales en Orlando Olce-
se.
ADVERTENTIE
p
0S
H
W
M
jye benoeming van mra A. M. I. H.
Baeten tot burgemeester van Maas
tricht is in hoge mate een partijpolitie
ke benoeming. Maar noch de raadsfrac
tie van de KVP in Maastricht, noch eni
ge andere Maastrichtse raadsfractie ver
welkomt mr. Baeten als de man op wie
zij hadden gehoopt, constateert „De
Telegraaf' (rechts rad.).
„Minister Beernink is in deze zaak
ongetwijfeld afgegaan op verlangens
vanuit de Tweede-Kamerfractie van
de KVP. In de tweede Kamer gold de
heer Baeten als een hoogst middelma
tig man. Hij verwierf zich door zijn
motie over radio en televisie een re
putatie, vooral omdat de motie ten
slotte voerde tot het heengaan van het
kabinet-Marijnen en tot het optreden
van het kabinet-Cals.
Mr. Baeten is er zeker de man niet
naar, dat hij de gevolgen van die mo
tie zou hebben overzien. De herverkie
zing van mr. Baeten tot Tweede-Ka
merlid in februari was een dubbeltje
op zijn kant. In de Tweede Kamer ge
noot mr. Baeten bijzonder weinig ge
zag.
In sommige partijen, zoals de KVP,
waarin zo dikwijls de kleine middel
matigheid waarborg lijkt te zijn voor
invloed en gezag, kan vreugde heer
sen, dat het mr. Baeten nu dan ten
slotte is gelukt een ambt te bezetten,
dat gaven veronderstelt van hoog ni
veau. Het bewijs immers is geleverd.
Dergelijke middelmatige partijpolitici
kunnen burgemeester van provinciale
hoofdsteden worden, als men tenmin
ste genoeg weet te intrigeren.
De huidige minister van Binnenland
se Zaken heeft zich enige malen uit
drukkelijk uitgesproken voor handha
ving van het systeem van door de Ko
ningin benoemde burgemeesters. Dat
echter dit systeem waarborgen inhoudt
voor deugdelijke benoemingen, heeft
minister Beernink nu helaas afdoende
weerlegd.
Maastricht had na de burgemeester
met de stijl van een grand seigneur
een burgemeester nodig met grote
economische bekwaamheid. Een burge
meester van het type van een mana
ger. Deze overtuiging leeft alom in
Maastricht. Toen de gemeenteraad
werd geraadpleegd over de door de
raad gewenste burgemeester, is dit
gevoelen in alle duidelijkheid te ken
nen gegeven. De gemeenteraad sprak
zich toen unaniem willens en wetens
uit tegen een eventuele benoeming
van mr. Baeten.
Voor Maastricht is deze benoeming
dan ook een grote teleurstelling en bo
venal een zware tegenslag. Maas
tricht zal de stijl van Michiels van
Kessenich missen, zonder echter een
voor de industrialisatie bekwaam be
stuurder ervoor in de plaats te heb
ben gekregen.
Dit geschenk van de KVP aan Maas
tricht zal zijn weerslag hebben. In
Maastricht valt het gezicht van de
KVP nu samen met de onbeduidend
heid van de nieuwe Maastrichtse bur
gemeester".
¥n Nederland zjjn 4.500 verpakte ge
neesmiddelen legaal in de handel.
Dit zijn geen huismiddeltjes, maar et-
kende medicijnen, die het wettelijk ver
eiste brevet van deugdelijkheid hebben.
Uit dit assortiment mogen er 2.400 voor
rekening van de ziekenfondsen, op re
cept, worden geleverd, releveert „De
Volkskrant" (r.-k.).
„Naar het oordeel van een officiële
commissie van onafhankelijke deskun
digen (medici en farmaceuten) dekt
dit aantal ruimschoots de behoefte.
Er blijken dus honderden medicijnen
elkaar te overlappen. Dat wordt trou
wens ten overvloede bewezen door de
praktijk: de huisartsen schrijven op
grond van hun ervaring slechts 70 tot
110 stuks aan hun patiënten voor.
De royale overmaat in de genees
middelenvoorziening heeft ongetwij
feld zijn weerslag op de kosten van de
gezondsheidszorg. Daarop slaat een
recente klacht die uit ziekenfonds
kring is gekomen. Verwonderlijk is
dat niet, want van de 300 miljoen gul
den, die de Nederlanders jaarlijks aan
artsenijmiddelen besteden, komt het
overgrote deel voor rekening van de
ziekenfondsen. Bij de kritiek op de
duurte der geneesmiddelen (die niet
alleen van de ziekenfondsen komt)
is de farmaceutische industrie dik
wijls het mikpunt. Hier en in het bui
tenland wordt haar vaak verweten,
dat zij van de nood van de patiënt
een zakelijke deugd maakt. Daar kan
wat in zitten. Van elke 100 medicijnen
die de farmaceutische industrie nieuw
op de markt brengt, neemt ze er bin
nen vijf jaar 90 terug. Die waren dan
wel goed, maar ze bleken geen best
sellers. Bovendien is bij vele medicij
nen de marge tussen de grondstof- en
fabricagekosten en de verkoopprijs
aanzienlijk. Ook na aftrek van de zeer
hoge uitgaven voor wetenschappelijke
onderzoekingen, die aan de vervaar
diging van geneesmiddelen noodzake
lijk voorafgaan, wordt er een stevige
winst op gemaakt. Het profijt wordt
veelal gedekt door een ingewikkeld
stelsel van internationale patent- en
octrooirechten, dat vele fabrikanten
een monopolie verschaft.
Voor de Nederlandse farmaceuti
sche industrie zou het een erezaak
kunnen zijn haar bedrijvigheid wat
duidelijker te gaan richten op de so
ciale rol, die zij in de gezondheidszorg
speelt. Zij zal die rol ook rationeel
moeten spelen. Voor de deskundigen
is het al geen vraag meer of een assor
timent van 4.500 geneesmiddelen niet
te veel is van het goede. Evenmin of
een aantal van 200 farmaceutische fa
brieken en fabriekjes niet te groot is
voor een klein land. Deze versnippe
ring kan 'n efficiënte produktie scha
den en de buitenlandse markt ver
zwakken.
Als producent van geneesmiddelen
heeft Nederland een goede naam op
de wereldmarkt. Het heeft deze te
danken aan de kwaliteit van zijn me
dicijnen. Daarover niets dan lof. Laat
het dan ook maar eens naam trachten
te maken als prijzenbreker. Op de
zelfde wereldmarkt. Medicijnen zijn
tenslotte geen luxe artikelen".
LAREN De Larense raad heeft de
post voor de Bescherming Bevolking
afgevoerd van de gemeentelijke begro
ting omdat de BB zelfs in vredestijd
niet effectief en snel optreedt.
Het besluit werd genomen met acht
tegen vier stemmen. De acht voor
stemmers waren de drie socialisten en
de vijf KVP'ers in de Larense raad.