Parlementaire leven 'n slopend bestaan „Vaak i\ continubedrijf zonder ploegenstelsel" Automobilist tuigde politieman af nieuw V erkeer wordt geanalyseerd en vervoer Model" voor 1980, 1990 en 2000 Voor ontwikkelingshulp niet nog meer geld S Hiss s wil je een stuk kaas uit het vuistje Zo maakt u in een wip een vurrukkulluk toetje VAN (IN7.E LEESTAFEL SINDS 1945 STIERVEN TWINTIG KAMERLEDEN „IN HET HARNAS Acht maanden geëist nylons met 'ingebouwde" frisheid Economisch Instituut heeft reuzentaak aan opdracht van minister Bakker V) nieuwe frisse energie Politie-uniform aanpassen hij het weer TWEE MOTIES VAN OPPOSITIE VERWORPEN India wil graag hulp bij zijn waterwinning Reder wil ruil: scheepslading tegen „Jozina"- bemanning Wijziging in regering Peru s 3 Middelmaat Dure medicijnen Laren spendeert geen geld meer aan de B.B. HOOG GETAL ANDERE FUNCTIES ONDERZOEK HYGIËNISCH, ALTIJD FRIS Sportieve aktieve mensen hebben graag King bij de hand. Want King pepermunt geeft in 'n wip EVENWICHTIGE STAP STICHTING SPOORWEGEN MEER SCHULDEN VOEDZAAM MAK^ to wvvzaaoA VRIJDAG 17 NOVEMBER 1967 (Van een onzer redacteuren) visiescherm wijzend, „ze zijn nog te DEN HAAG, donderdag In alle wandelgangen van het parlementsgebouw^am}en^ om naar e,kaar te luiste- is een gedrukte stemming merkbaar. Kleine groepjes bespreken het plotselingeTe^ Lamberts: „Een Kamerlid, dat overlijden van het 52- jarige socialistische Kamerlid W. van der Gevel, die zijn taak ernstig neemt en dat 'doen woensdagavond tijdens de openbare commissievergadering van Binnenlandsemeesten maakt door het gehele Zaken, onmiddellijk nadat hij het woord had gevoerd, in elkaar zakte. Kamerleden, in de volksvertegen woordiging vergrijsd, herinneren zich met even vergrijsde bodes en andere ambtenaren soortgelijke trieste gebeur tenissen in het verleden: In de jaren twintig stierf een rooms-katholieke volksvertegenwoordiger tijdens het Ka merdebat en al zijn fractiegenoten heb ben toen knielend in 's Lands Verga derzaal het gebed voor de stervenden gebeden. De heer P. Goossen, chef van de par lementaire griffie, wil behulpzaam zijn en gaat helpen uitzoeken hoeveel Ka merleden sinds 1945 tijdens hun zit tingsperiode zijn overleden. Het blijkt ondoenlijk dit getal precies vast te stellen; parlementariërs zijn als oude soldaten: ze sterven niet, ze verdwij nen geruisloos. In de volgende editie van het jaarboekje Parlement en Kie zer komt hun naam niet meer voor ze zijn dan gestorven, of ze hebben door een andere oorzaak de Kamer vaawel gezegd. De heer Goossen neemt de lijsten van de twee Kamers sinds 1945 voor zich en hij gaat op zijn herinnering af meestal is hij bij de uitvaart van ge storven Kamerleden geweest. We komen tot een cijfer van twin tig: sinds 1945 zijn ongeveer twintig Kamerleden tijdens hun zittingstijd overleden. Dat is een hoog getal, want In de Kamer sterft men zelden van ouderdom. Er klinken bekende na men: Koos Vorrink, Suurhoff, Evert Vermeer, Kortenhorst. Ook twee minis tersnamen: Donker en Van Maarsse- veen. „Het parlementaire leven is een uit zonderlijk slopend leven", zegt de haar Goossen. „Het parlement is in fei te dikwijls een continubedrijf zonder ploegenstelsel. Kamerleden die 's mor gens om 11 u. over 'n ingewikkeld onder werp het woord voeren, hebben niet zelden de nacht daarvoor tot twee uur met hun fractie of hun specialisten ver gaderd". „In de begrotingstijd is er iedere woensdag en donderdag van elf uur 's morgens tot elf uur 's avonds com missievergadering. Dinsdag van een uur 's middags tot elf uur 's avonds. Ondertussen gaat het gewone parle- DR. J. H. LAMBERTS weken van 70 uur mentaire werk onverminderd voort. Er zijn ook wel kalmere maanden, maar juist die afwisseling in werktempo schijnt voor de gezondheid funest te zijn. Dat kan een medicus u echter be ter vertellen". Na enig zoeken kom ik bij de enige praktiserende medicus in de Tweede Kamer, dr. J. H. Lamberts uit Rotter dam, die voor mij uit de Rotterdamse gemeenteraad kwam, waar hij sinds 1945 de PvdA vertegenwoordigt. Is het leven van een Kamerlid uit zonderlijk zwaar? Dr. Lamberts: „Men zegt dat een huisarts een zwaar leven heeft. Nu, het leven van een goed Kamerlid is in elk geval even zwaar, zo niet zwaarder". In de laatste tijd krijgt de gemiddel de vaderlander weer wat meer waar dering voor zijn politieke vertegen woordigersisters), maar nog niet zo heel lang geleden bekeken vele Neder landers het werk van hun parlementa riërs met nauwverholen minachting. „Moet je ze daar zien zitten", zo sprak de kritische vaderlander, vanuit zijn gemakkelijke stoel naar het tele- jaar genomen werkweken van gemid deld 70 uur. Die uren zijn dan gevuld met zeer geconcentreerd hersenwerk. Elk Kamerlid moet, alleen al om 't re geringsbeleid te kunnen volgen, opge wassen zijn tegen ministers die beschik ken over een groot ambtelijk en weten schappelijk apparaat. Het Kamerlid moet al zijn kennis en inzicht op eigen houtje buiten het parlement vergaren, want ambtelijk heeft het geen enkele steun". De Amerikaanse volksvertegen woordiging heeft een hoog weten schappelijk ambtenarenkorps. Schiet Nederland op dit gebied tekort? „Ik wil niet naar de utopie in de Verenigde Staten kijken, maar neem nu West-Duitsland, waar de volksver tegenwoordigers in elk geval een vol doende administratief apparaat heb ben. In ons parlementsgebouw heb je nog niet eens de ruimte om iets te doen, laat staan dat je krachten hebt voor de technische en administratieve taak van de Volksvertegenwoordiger". Dr. Lamberts praat over de eindelo ze reeks verplichtingen, die een parle mentariër buiten het Tweede-Kamer gebouw heeft en over de geringe finan ciële vergoeding, waardoor vele Ka merleden hun zeer zware dag-en-nacht taak nog moeten verlengen met andere functies om hun gezinnen financieel niet tekort te doen. „Het is een zeer ongezond leven en meestal is iemand die, zeg twaalf jaar Kamerlid is geweest, niet meer in staat om een goede carrière in de bur germaatschappij op te bouwenhij of zij heeft gewoon zijn beste krachten opgeteerd. Het is mij opgevallen, dat in de laatste tijd vooral jonge Kamer leden zoveel van hun krachten vergen dat ze zichtbaar uitgeput raken". Het hoogste lichaam in de Staat wordt in Nederland maar matig ver zorgd. Zo is het parlementsgebouw niet meer dan een verzameling vertrekken van zalen tot hokjes die alle te klein zijn voor hun bestemming. In ve le fractiekamers, waar dikwijls uren lang wordt vergaderd, is de ventilatie zo slecht, dat men na een kwartier al hoofdpijn krijgt. Hoe is de medische verzorging van Kamerleden? „In feite wordt daar niets aan ge daan. Als iemand in het gebouw van de Tweede Kamer onwel wordt, komt de gemeentelijke gezondheidsdienst van Den Haag. Een vaste arts voor de Tweede Kamer lijkt me wat erg veel, maar wel zou het aanbeveling verdie nen de Kamerleden eens per jaar me disch te laten onderzoeken. Zo nodig kan op medische grond worden gead viseerd het Kamerlidmaatschap neer te leggen. Nu werken VELE Kamerle den bij gratie van de kiezersgunst door tot ze ontijdig versleten zijn of totdat ze menselijk gesproken: on tijdig in het harnas sterven. Dinsdag heb ik nog tijdens een commissiever gadering enkele uren naast Van der Gevel gezeten ik heb toen niets aan hem gemerkt". ROTTERDAM „Elke stad heeft de politie die ze verdient. De Rotter damse politieman is net als de Rotter dammer zelf: nuchter, reëel en bere kend voor zijn taak". De officier van justitie, mr. W. D. Meeter zelf in Dordrecht wonend noemde daarom de botsing politie-burger, die de Rotter damse rechtbank gisteren te behande len kreeg, „gelukkig een uitzondering" op de Rotterdamse praktijk. Het was wel een krachtige botsing geweest, want aan de ene klap die er maar was gevallen, had een brigadier van het bureau Oostervantstraat een dubbele kaakfractuur overgehouden. Hij was ervoor geopereerd en had twee maanden niet kunnen werken. De klap was gegeven door de Rot- ADVERTENTIE U houdt frisse, droge voeten in 3 Sterren nylons met Hygitex. Want Hygitex desodoriseert, voorkomt transpiratie en is aangenaam voor de huid. Elke dag weer frisse voeten met 3 Sterren nylons. Alléén 3 Sterren nylons zijn behandeld met Hygitex. 2.95 en 225 MET Hygftex ADVERTENTIE witte yoghurt rode limonade ROTTERDAM Voor het eerst wordt op grote schaal een allesomvattende verkeers- en vervoersstudie uitgevoerd. Opdrachtgever is de minister van Ver keer en Waterstaat; uitvoerder het Nederlands Economisch Instituut in Rot terdam. Doel: Opstellen van investeringsplannen voor de voorzieningen, zoals die in 1980, 1990 en 2000 nodig zullen zijn. Het zal wel drie tot drie en een half jaar duren, voordat prof. L. H. Klaas- sen, drs. E. H. Mulder en drs. J. A. Bourdrez van het N.E.I. met hun gi gantische werk klaar zijn. Daarvoor moeten alle mogelijkheden en alle problemen worden bekeken van de spoorwegen, het wegtransport en de binnenscheepvaart; maar ook de pijp leidingen (voorzover zij concurreren met andere vervoerstechnieken) en van het luchttransport binnen Neder land. Met veel zin voor de werkelijkheid, zei de heer Bourdrez: „Niemand kan een blauwdruk voor het jaar 2000 op tafel leggen. Daarom zal het resultaat van ons onderzoek ook geen eindsta dium zijn. Het gaat ten slotte om een uiterst complex problemen. Wij willen de regering een „model" aanbieden, dat naar "behoefte kan worden bijge schaafd. Het zal een rekenschema zijn (met adviezen), met behulp waarvan de regering de gevolgen van de gewij zigde situaties kan bepalen". Het N.E.I. kan dit nooit allemaal al leen doen. Daarom zullen ook veel an deren worden ingeschakeld: de reken meesters van het Centraal Bureau voor de Statistiek, de experts van wa terstaat, verkeersdeskundigen, plano logen, de spoorwegen, organisaties van het weg- en watervervoer en zo meer. „Het zou dwaas zijn", meent de heer Goudrez, „als wij alles wat anderen al ADVERTENTIE terdamse marktkoopman Karei de R. (27) die op het politiebureau was te rechtgekomen omdat hij „aangescho ten" achter het stuur van zijn sport wagen had gezeten. „Als hij niet dron ken was geweest, had hij het nooit ge daan", wilde de officier wel van de nog nooit veroordeelde verdachte aanne men. Hij eiste acht maanden gevange nisstraf met aftrek waarvan drie voor waardelijk met drie jaar proeftijd plus een jaar ontzegging van de rijbevoegd heid. Aanvankelijk had Karei zich correct gedragen tegenover de politie en ook la ter had hij alles gedaan om het weer goed te maken. Hij had de geslagen bri gadier bloemen en een brief gestuurd en op Kareis verzoek was zijn moeder op bezoek gegaan. Op het politiebureau waren de moei lijkheden ontstaan toen enkele agen ten hem voor de tweede maal wilden fouilleren. Zij dachten terecht, naar la ter bleek, dat hij zijn ingenomen rij bewijs weer van tafel had teruggepakt. Toen de brigadier zich ermee bemoeide was Karei vlak voor hem gaan staan. Volgens de officier had de brigadier toen gezegd: „Ik wil wel later met je praten, maar nu ben je dronken". Vol gens de raadsman was de tekst geweest: „Ga achteruit, je stinkt naar drank". UTRECHT De rijkspolitieman zal in de naaste toekomst op hete dagen wellicht zijn uniformjasje mogen uit trekken. Er wordt hartstochtelijk gesleuteld aan plannen in die richting. Deskundi gen zijn bezig de voor- en nadelen te gen elkaar af te wegen. Op hoog ni veau wordt een „herziening" van het overhemd bestudeerd. De resultaten van deze studies worden bijeengeharkt en in een rapport samengevat dat is bestemd voor de minister van Justitie. Hij moet beslissen: jasje aan of jasje uit. Deze ware zomer mochten de rijks politiemannen al bij wijze van proef in overhemd dienst doen. De ervaringen waren gunstig: niemand nam er aan stoot aan. Als het overhemd officieel wordt, zal het waarschijnlijk worden uitgevoerd in een zwaardere stof en worden verrijkt met borstzakken, em bleemknoopjes, uniforme manchetkno pen en schouderdistinctieven. DEN HAAG De regering van India heeft er geen bezwaar tegen dat Neder landse militairen zullen meewerken aan het project om in dit land water te winnen. Deze hulpverlening gaat de schatkist drie miljoen gulden kosten. Dit deelde minister Udink (Ontwikkelingshulp) gisteren mee tijdens de openbare commissievergadering over zijn begroting. De Indische regering vraagd om spoedig te het boren naar water, maar minder aandacht ven aan het onderzoek heeft wel ge- beginnen met Er moet nu worden gege- naar de struc tuur van de bodem. Het hulpproject zal aan deze wens van het Indische gou vernement worden aangepast. De socialist G. Ruygers en mr. A. F. M. O. van Mierlo (D'66) hebben gepro beerd om nog wat meer geld voor ont wikkelingshulp beschikbaar te krijgen. Er kwamen gisteren twee moties op ta fel. In de ene werd gevraagd om vijf tig miljoen meer voor de internationa le ontwikkelingsassociatie, om twee mil joen meer voor het wereldvoedselpro gramma, om twintig miljoen gulden meer voor verenigingen en om 25 mil joen gulden meer voor hulp aan Indo nesië. De tweede motie wilde drie mil joen gulden storten in het onlangs op gerichte internationale fonds, dat geld beschikbaar wil stellen voor ontwikke lingshulp. De commissie besloot in bei de gevallen met twee tegen vijf stem men de Tweede Kamer te adviseren om deze moties niet te aanvaarden. Minister Udink had er zich tevoren al tegen verklaard. Hij vindt dat het op de begroting 1968 uitgetrokken bedrag een evenwichtige stap is naar de één procent van het nationale inkomen, die in 1971 voor ont wikkelingshulp moet worden uitgetrok ken. We zullen tegen die tijd 825 tot 850 miljoen gulden voor ontwikkelingshulp nodig hebben. De bewindsman vond een vergroting van de hulp aan Indonesië op dit moment overbodig. Het land heeft het volgend jaar 375 miljoen gul den nodig en Nederland draagt hier voor in meer dan evenredige mate bij. De KVP'er mr. J. A. Mommersteeg kwam niet met het destijds door zijn fractievoorzitter drs. Schmelzer in het vooruitzicht gestelde verzoek om alsnog vijftig miljoen gulden voor ontwikke lingshulp uit te trekken. Wel hoopte hij, dat het doel een procent van het na tionale inkomen niet in 1971, maar een jaar eerder zal worden bereikt. „Een volkslening voor ontwikkelings hulp kan niet slagen als de particuliere organisaties er niet van harte achter staan", zei minister Udink. Hij zou het plan niet uitwerken alé het in het maat schappelijk leven op tegenstand zou stuiten. De minister vond dat nu het moment was aangebroken om met deze organi satie (o.a. missie en zending) te gaan praten. Hij dacht aan een stichting, die een dergelijke lening tegen een lage rente en met kleine coupures zou kun nen uitschrijven ten behoeve van een fonds dat onder gemeenschappelijk be heer zou moeten komen. In overleg met de regering konden dan de uit het fonds te financieren projecten worden aange wezen. Uit de commissie kreeg minister Udink ernstige waarschuwingen te ho ren tegen dit plan. De socialistische fractieleider, drs. Den Uyl, zei dat de minister voordat hij ging praten eerst nog eens ernstig zou moeten overwe gen of hij hiermee niet op de verkeer de weg was en de zaak van de ontwik kelingshulp niet eerder schade bezorg de. De anti-revolutionaire woordvoerder drs. Zijlstra was daar ook bang voor. Hij vond het onduidelijk waar het geld aan zou worden besteed. De fractie voorzitter van D '66, mr. Van Mierlo, verwierp het plan als een onwaardig soort 'charitas, over welke term de christelijk-historische fractieleider Mel- lema zich nogal boos maakte. Steun kreeg drs. Udink van zijn par tijgenoot drs. Van der Meij en van de KVP'er mr. Mommersteeg, die het idee beschouwde als een nieuw uitgangspunt voor allerlei activiteiten van de particu liere organisaties. De minister gaf de commissie de ver zekering dat de lening niets te maken heeft met de financiering van het ont wikkelingsbeleid, dat voor vier jaar vast ligt en gewoon doorgaat. Het gaat om extra middelen voor de eigen acties van de organisaties, met wie hij er al informeel over had gepraat. De kustvaartreder C. van der Schoot in Harlingen deelde gisteren mee, dat hij overweegt de lading van zijn in Dakar opgehouden schip Caroline te willen ruilen tegen vrijlating van de bemanning van de Jozina. verder kan ik zelf maar als men van iets in ziet, zal ik medewerking verle- Hij zei: „Daar weinig aan doen, hogerhand daar daaraan al mijn r.en". Op het ministerie van Buitenlandse Zaken was de reactie: „De heer Van der Schoot heeft dat niet tegen ons ge zegd. Laat hij eerst maar eens iets van zich laten horen". hébben uitgezocht nog eens gingen be studeren. Dan kwamen we er nooit meer uit". Het Nederlands Economisch Insti tuut zal zelf „weinig kunnen doen voor de Nederlandse Spoorwegen". Die zijn intussen bezig „zichzelf op te eten", zoals de directie het heeft gekarakteri seerd. Om hun tekorten te kunnen dek ken, snoepen zij in drie jaren hun aan delenkapitaal op aan leningen. Wij zouden ons kunnen afvragen, of de Spoorwegen op grond van hun in komsten minus uitgaven los van de investeringen voor de handhaving van het bedrijf te eniger tijd nog wel bijna dertig miljoen gulden per maand voor de salarissen zullen over houden. „Binnen niet te lange tijd", zo verwachten de N.S., „zullen banken ons zonder garantie van derden geen leningen meer willen verstrekken". Daarom heeft het bedrijf de rege ring voorgesteld dat het tot 1970 315 miljoen gulden zal mogen lenen, onder voorwaarde, dat het Rijk de banken de zekerheid geeft dat zij hun geld terug zullen krijgen. Vandaar het ontwerp- Garantiewet, dat waarschijnlijk begin 1968 door de Kamer zal worden behan deld. Met dat al zal de schuldenlast van de N.S., bij ongewijzigde omstandighe den, alleen maar aanzienlijk groter worden. (Over de te lenen bedragen: twintig miljoen aan rente). De allesbe heersende vraag is wat de N.S. of het Rijk kunnen of moeten doen voor het scheppen van een financieel betere si tuatie. Als de proeven met de Centrale Ra dioverkeersleiding tussen Sauwerd en Roodeschool slagen, zal de regering moeten kiezen: De onrendabele lijnen sluiten (dus de N.S. ontheffen van de vervoersplicht) of een nadelig saldo op die lijnen bijpassen. Ook andere lijnen zijn door verschil lende oorzaken verliezen gaan opleve ren: ieder jaar 25 procent minder ko- lenvervoer; verlies van ander goede renvervoer; gedeeltelijk door weg- en watertransport, gedeeltelijk door ver minderde industriële produktie; de ex plosie in de verkoop van particuliere auto's; de stijging van de lonen in een zeer arbeidsintensief bedrijf dat niet veel meer kan mechaniseren dan het al heeft gedaan. ADVERTENTIE OLIFANT LID VAN DE VIS CLUB. Jansen is lid. En Hendrikse en nog veel meer en... Olifant! Voor de hartversterking die vele vissers tot zich nemen. Olifant cognac! LIMA Als gevolg van een aantal wijzigingen in de regering van Peru is Raoel Ferrero Rebagliati minister president en minister van Buitenlandse Zaken geworden, hij volgt als zodanig Edgardo Seoane Corrales op. De porte feuilles van Binnenlandse Zaken en van Justitie, die na het verbreken van de samenwerking van de christen-demo craten met de partij van president Be- launde onbeheerd waren, zijn toegewe zen aan José Morales en Orlando Olce- se. ADVERTENTIE p 0S H W M jye benoeming van mra A. M. I. H. Baeten tot burgemeester van Maas tricht is in hoge mate een partijpolitie ke benoeming. Maar noch de raadsfrac tie van de KVP in Maastricht, noch eni ge andere Maastrichtse raadsfractie ver welkomt mr. Baeten als de man op wie zij hadden gehoopt, constateert „De Telegraaf' (rechts rad.). „Minister Beernink is in deze zaak ongetwijfeld afgegaan op verlangens vanuit de Tweede-Kamerfractie van de KVP. In de tweede Kamer gold de heer Baeten als een hoogst middelma tig man. Hij verwierf zich door zijn motie over radio en televisie een re putatie, vooral omdat de motie ten slotte voerde tot het heengaan van het kabinet-Marijnen en tot het optreden van het kabinet-Cals. Mr. Baeten is er zeker de man niet naar, dat hij de gevolgen van die mo tie zou hebben overzien. De herverkie zing van mr. Baeten tot Tweede-Ka merlid in februari was een dubbeltje op zijn kant. In de Tweede Kamer ge noot mr. Baeten bijzonder weinig ge zag. In sommige partijen, zoals de KVP, waarin zo dikwijls de kleine middel matigheid waarborg lijkt te zijn voor invloed en gezag, kan vreugde heer sen, dat het mr. Baeten nu dan ten slotte is gelukt een ambt te bezetten, dat gaven veronderstelt van hoog ni veau. Het bewijs immers is geleverd. Dergelijke middelmatige partijpolitici kunnen burgemeester van provinciale hoofdsteden worden, als men tenmin ste genoeg weet te intrigeren. De huidige minister van Binnenland se Zaken heeft zich enige malen uit drukkelijk uitgesproken voor handha ving van het systeem van door de Ko ningin benoemde burgemeesters. Dat echter dit systeem waarborgen inhoudt voor deugdelijke benoemingen, heeft minister Beernink nu helaas afdoende weerlegd. Maastricht had na de burgemeester met de stijl van een grand seigneur een burgemeester nodig met grote economische bekwaamheid. Een burge meester van het type van een mana ger. Deze overtuiging leeft alom in Maastricht. Toen de gemeenteraad werd geraadpleegd over de door de raad gewenste burgemeester, is dit gevoelen in alle duidelijkheid te ken nen gegeven. De gemeenteraad sprak zich toen unaniem willens en wetens uit tegen een eventuele benoeming van mr. Baeten. Voor Maastricht is deze benoeming dan ook een grote teleurstelling en bo venal een zware tegenslag. Maas tricht zal de stijl van Michiels van Kessenich missen, zonder echter een voor de industrialisatie bekwaam be stuurder ervoor in de plaats te heb ben gekregen. Dit geschenk van de KVP aan Maas tricht zal zijn weerslag hebben. In Maastricht valt het gezicht van de KVP nu samen met de onbeduidend heid van de nieuwe Maastrichtse bur gemeester". ¥n Nederland zjjn 4.500 verpakte ge neesmiddelen legaal in de handel. Dit zijn geen huismiddeltjes, maar et- kende medicijnen, die het wettelijk ver eiste brevet van deugdelijkheid hebben. Uit dit assortiment mogen er 2.400 voor rekening van de ziekenfondsen, op re cept, worden geleverd, releveert „De Volkskrant" (r.-k.). „Naar het oordeel van een officiële commissie van onafhankelijke deskun digen (medici en farmaceuten) dekt dit aantal ruimschoots de behoefte. Er blijken dus honderden medicijnen elkaar te overlappen. Dat wordt trou wens ten overvloede bewezen door de praktijk: de huisartsen schrijven op grond van hun ervaring slechts 70 tot 110 stuks aan hun patiënten voor. De royale overmaat in de genees middelenvoorziening heeft ongetwij feld zijn weerslag op de kosten van de gezondsheidszorg. Daarop slaat een recente klacht die uit ziekenfonds kring is gekomen. Verwonderlijk is dat niet, want van de 300 miljoen gul den, die de Nederlanders jaarlijks aan artsenijmiddelen besteden, komt het overgrote deel voor rekening van de ziekenfondsen. Bij de kritiek op de duurte der geneesmiddelen (die niet alleen van de ziekenfondsen komt) is de farmaceutische industrie dik wijls het mikpunt. Hier en in het bui tenland wordt haar vaak verweten, dat zij van de nood van de patiënt een zakelijke deugd maakt. Daar kan wat in zitten. Van elke 100 medicijnen die de farmaceutische industrie nieuw op de markt brengt, neemt ze er bin nen vijf jaar 90 terug. Die waren dan wel goed, maar ze bleken geen best sellers. Bovendien is bij vele medicij nen de marge tussen de grondstof- en fabricagekosten en de verkoopprijs aanzienlijk. Ook na aftrek van de zeer hoge uitgaven voor wetenschappelijke onderzoekingen, die aan de vervaar diging van geneesmiddelen noodzake lijk voorafgaan, wordt er een stevige winst op gemaakt. Het profijt wordt veelal gedekt door een ingewikkeld stelsel van internationale patent- en octrooirechten, dat vele fabrikanten een monopolie verschaft. Voor de Nederlandse farmaceuti sche industrie zou het een erezaak kunnen zijn haar bedrijvigheid wat duidelijker te gaan richten op de so ciale rol, die zij in de gezondheidszorg speelt. Zij zal die rol ook rationeel moeten spelen. Voor de deskundigen is het al geen vraag meer of een assor timent van 4.500 geneesmiddelen niet te veel is van het goede. Evenmin of een aantal van 200 farmaceutische fa brieken en fabriekjes niet te groot is voor een klein land. Deze versnippe ring kan 'n efficiënte produktie scha den en de buitenlandse markt ver zwakken. Als producent van geneesmiddelen heeft Nederland een goede naam op de wereldmarkt. Het heeft deze te danken aan de kwaliteit van zijn me dicijnen. Daarover niets dan lof. Laat het dan ook maar eens naam trachten te maken als prijzenbreker. Op de zelfde wereldmarkt. Medicijnen zijn tenslotte geen luxe artikelen". LAREN De Larense raad heeft de post voor de Bescherming Bevolking afgevoerd van de gemeentelijke begro ting omdat de BB zelfs in vredestijd niet effectief en snel optreedt. Het besluit werd genomen met acht tegen vier stemmen. De acht voor stemmers waren de drie socialisten en de vijf KVP'ers in de Larense raad.

Digitale periodieken - Gemeentearchief Veenendaal

De Vallei | 1967 | | pagina 7