EERSTE KERNSPLITSING BEGIN NIEUW TIJDPERK
Na vijfentwintig jaar
tal van toepassingen
Bulderbaan in gebruik
„IK WORD ER
GEK VAN"
De Gaulle probeert
dollar te ondermijnen
VEILIGHEIDSA UTO IN DE VS.
HET IJSJE WORDT VOLWASSEN
Neutron
splijt kern
HONGER EN
DORST
STUDENTEN
IN MADRID
ROERIG
IN SCHIPHOLS GELUIDSTROG
„RUSH" OP LONDENSE GOUDMARKT
Motieven
Verplichting
Speculaties
Dayan
waarschuwt
Jordanië
ENERGIE
STRALING
ONDERZOEK
A"1 stoffen die wy in het dage
lijks leven kennen, zyn te her
leiden tot elementen waarvan er
in de natuur 92 voorkomen. Deze
elementen onderscheiden zich door
verschillen in de bouw van de ato
men, waaruit die elementen be
staan.
GUNSTIG
FOUTEN
OVERDREVEN
ZATERDAG 2 DECEMBER 1967
ZILVEREN
FEEST VAN
A-KERNEN
(Van een speciale medewerker)
TTet zou ons niet verbazen wanneer het jaar 1938 een
even belangrijke mijlpaal in de ontwikkeling van de
mensheid zou blijken te zijn als de jaren waarin de boek
drukkunst en de stoommachines werden uitgevonden. In
1938 namelijk wisten de Duitse onderzoekers Hahn en
Strassmann kernen van uraniumatomen te laten splijten.
Was dit al een wetenschappelijke prestatie van de eerste
orde, de toepassing van dit beginsel zou de wereld ingrij
pend gaan beïnvloeden. Er was een van de beslissende
stappen gezet op weg naar vrijmaking van energie, die
in atoomkernen besloten ligt, reeds enkele jaren later
lukte het de onderzoeker Fermi het splijtingsproces be
heerst te laten verlopen. Dat was op 2 december 1942,
juist vandaag dus een kwart eeuw geleden, zodat we mo
gen constateren dat de atoomkern „in het zilver" zit.
1942 Het was midden in de oorlog en de verleiding om de kernenergie mili
tair te gaan gebruiken, bleek maar al te groot. Al vrij spoedig na de ontdekking
van Hahn en Strassmann had niemand minder dan Einstein de consequenties
ervan onder ogen gezien. Op 2 augustus 1939 schreef h(j zyn beroemde brief
aan president Roosevelt om op de militaire betekenis van de kernsplitsing te
wjjzen. De brief leidde een soort kettingreactie in, die begon met de opstelling
van een reusachtig programma onder de codenaam „Manhattan-project". Dit
project beoogde de vervaardiging van atoomwapens. Op 16 juli 1945 explodeerde
de eerste bom in een woestijngebied b(j Alamogordo, gevolgd door de beide an
dere boven Hiroshima en Nagasaki.
Het schijnt in de geschiedenis van de
mensheid haast onontkoombaar dat
goede dingen voorafgegaan moeten
worden door kwade, want zonder oor
log zouden de vreedzame toepassingen
van kernenergie wellicht nooit zo uit
gebreid en talrijk zijn geweest als ze
nu zijn, 25 jaar nadat die eerste primi
tieve kernreactor op een voetbalveld
bij Chicago in bedrijf werd gesteld.
Ook hier blijkt de oorlog, net als bij
voorbeeld bij de ontwikkeling van de
medische wetenschap, stimulerend te
hebben gewerkt.
Wat doet de mens anno 1967 met
kernenergie? In de eerste plaats heeft
hij behoefte aan energie, bij voorkeur
in de vorm van elektriciteit. De belang
rijkste grondstoffen hiervoor zijn steen
kool en olie, en daarvan zijn de per
spectieven niet bepaald gunstig. Ofwel
cte bestaande voorraden raken uitgeput
of ze zijn nog slechts diep in de aar
de aanwezig en kunnen slechts tegen
hoge kosten worden gewonnen.
In de tweede plaats is de energie die
in deze zogenaamde conventionele
bronnen ligt opgesloten, veel geringer
dan van uranium. In principe zou men
uit 1 kg uranium-235 ongeveer 20 mil
joen kw/uur energie kunnen winnen, uit
1 kg steenkool echter slechts 8 kw/uur.
Uranium-235 is derhalve 2'/a miljoen
maal zo rijk aan energie als steenkool.
De behoefte aan energie is in de in
dustrielanden zeer groot (er is ruwweg
gesproken een verdubbeling per perio
de van tien jaar), maar ook in de ont
wikkelingslanden zal deze behoefte snel
stijgen naarmate de ontwikkeling daar
voortschrijdt. Mogelijk kan kernenergie
hier een belangrijke bijdrage leveren
en niet eens alleen in dit opzicht: zoals
bekend zijn er veel gebieden bij ons op
aarde droog en dor op zijn best is
er wat brak water. Wil men daar land
bouw gaan bedrijven, gaan industriali
seren, gaan wonen, dan is er vooral
zoet water nodig. Nu blijkt dat de tem
peratuur van het koelmiddel in een
kernreactor hoog genoeg is om behalve
te dienen voor de produktie van stoom,
ook nog zout water te kunnen destille
ren, zodat men het zo gewenste en
noodzakelijke zoete water ter beschik
king krijgt. Een aantal landen waar
onder Israël bestudeert de techni
sche en economische mogelijkheden
van deze reactoren met dubbele func
tie.
Splijting van uraniumkernen levert
behalve warmte ook een zekere hoe
veelheid straling op straling die ook
wordt uitgezonden door stoffen die men
langs kunstmatige weg radioactief ge
maakt heeft. Hier zijn de toepassingen
zeer groot. Tegenwoordig worden vele
materialen om zeer uiteenlopende rede
nen bestraald met deze radio-actieve
stoffen. Bijvoorbeeld om ze langer
houdbaar te maken, wat van belang is
in de levensmiddelenindustrie. De be
straling van levensmiddelen maakt ze
minder vatbaar voor aantasting door
ziektekiemen. En als men nu ook een
wijze van bestraling kiest die voor de
mens acceptabel is, dan zien we ook
hier in de wat verder gelegen toekomst
voor de ontwikkelingslanden het per
spectief van het verbeteren van levens
kansen.
Niet alleen in het buitenland, ook bij
ons, bij het Instituut voor Toepassing
van Atoomenergie in de Landbouw
(ITAL) te Wageningen, worden momen
teel diepgaande proeven met deze nieu
we techniek gedaan. Verder ressorteert
het verbeteren van de eigenschappen
van allerlei gewassen door het zaad te
bestralen, onder het arbeidsterrein van
het ITAL.
In medisch opzicht wordt steeds meer
van de radioactieve straling gebruik
gemaakt onderzoek van vitale li
chaamsdelen zoals de lever en de
schildklier, kan op deze manier worden
verricht en ook kan de bloedsomloop
worden bestudeerd. Met het bestralen
van kwaadaardige gezwellen zijn reeds
vele vorderingen gemaakt.
Ook in de techiek wordt steeds meer
radioactiviteit toegepast. De eigen
schappen van materialen kunnen beter
geschikt gemaakt worden voor het doel
waarvoor deze materialen worden ge-
---
heden ten dage bij het produktieproces
van de voordelen die radioactiviteit
biedt. Ook de ruimtevaart krijgt nieu
we impulsen door het inschakelen van
kernenergie.
Voor dit alles was veel onderzoek no
dig en dat zal niet spoedig veranderen.
Zeker niet als we ons realiseren dat op
den duur uranium hetzelfde lot bescho
ren zou kunnen zijn als kolen, olie en
aardgas. Terwijl de huidige typen
kernreactoren nog maar sinds enkele
jaren worden gebouwd bij ons gaat
het op het ogenblik om precies één
reactor voor energieprodukten (bij
Dodewaard) wordt er hard gewerkt
aan nieuwe typen, zogenaamde snelle
kweekreactoren. Dat onderzoek vindt
voor een deel plaats bij het Reactor-
Centrum Nederland (RCN) in Petten,
voor een deel ook bij het TNO en de
industrie, in onderlinge samenwerking
met onderzoekers in Duitsland. Deze
reactoren produceren hier eigen brand
stof.
Nu zal men misschien denken: alles
goed en wel maar wordt het zilveren
atoomfeest ook gevierd? Dat is inder
daad het geval. In de hoofdstad van
Fermi's vaderland, in Rome, zal van
middag in het Capitol een herdenking
worden gehouden die via een televisie-
satelliet geljjktydig zal worden uitge
zonden naar de V.S., waar op dat mo
ment in Argonne de universiteit van
Chicago eveneens een herdenkings
plechtigheid organiseert. Geleerden en
wetenschapsmensen met onder hen tal
van Nobelprijswinnaars, zullen erbij
aanwezig zijn.
Met warm-aandoend zuidelijk en
thousiasme is in Italië besloten dat alle
scholen een speciale Fermi-dag in het
lesrooster opgenomen zullen krijgen.
Fermi is reeds in 1954 gestorven.
Jgr zijn enkele anekdotes die nu
eenmaal waar of niet waar zijn
rond de tweede december 1942 ge
weven.
De werkzaamheden met de reac
tor waren evenals op andere dagen
om 9 uur 's morgens begonnen. Het
eigenlijke experiment: de reactor in
bedrijf stellen, begon een uur later.
Toen om half een de spanning hoog
was gestegen en niemand aandacht
voor iets anders had dan voor de
reactor, zei Fermi: „ik heb honger,
we gaan lunchen".
Om zeven minuten voor vier uur
werd de reactor kritisch. De Hon
gaarse fysicus Wigner, die steeds
aanwezig was geweest, toverde een
fles Chianti tevoorschijn en bood die
Fermi aan. jJie fles was al een
maand eerder gekocht: het was vol
gens Wigner moeilijker geweest te
zien aankomen dat er spoedig geen
Chianti meer te krijgen zou zijn,
dan om ervan overtuigd te zijn dat
Fermi zou slagen.
MADRID Politiemannen met gum
mistokken hebben donderdagmiddag
500 demonstrerende studenten bij de
universiteit van Madrid verspreid.
Van de studenten, die de politie met
stenen bekogelden, werden er 60 tot
70 gearresteerd.
De ongeregeldheden begonnen toen on
geveer 200 studenten zonder toestem
ming een vergadering hielden in de
vqn nat"'1rwetPnt:f,V>or-,!->c>r-.
Een atoom bestaat zelf uit een
kern en daaromheen cirkelend elek
tronen. Net als de planeten rondom
de zon. De kern bevat protonen en
neutronen; de eerste hebben een
elektrische lading die gelijk maar
tegengesteld is aan die van de elek
tronen. Neutronen zijn niet geladen.
Bij kernenergie gaat het erom de
energie die in de kern besloten ligt,
vrij te maken. Dat vindt plaats als
deze kern wordt getroffen door een
neutron: de kern splijt en dit heeft
een aantal gevolgen. Er ontstaan:
energie in de vorm van warmte,
splijtingsprodukten, enige radioac
tieve straling en er komen enkele
neutronen vrij die andere kernen
tot splijting kunnen brengen. Dit
leidt tot een kettingreactie.
De meest in aanmerking komen
de stof om warmte aan te onttrek
ken, is uranium. Nu blijkt dat er in
de natuur enige onderling verschil
vertonende vormen van uranium
bestaan: er is een uranium waar
van de kern is samengesteld uit 235
en een met 238 plus-protonen. De
stoffen komen uitsluitend in ge
mengde vorm voor en wel in een
verhouding van 1 40. Alleen ura
nium-235 is echter splijtbaar en het
is vooral deze stof die momenteel in
energiereactoren als splijtstof wordt
gebruikt. De vrijkomende warmte
dient voor de produktie van stoom,
die via een generator elektriciteit
opwekt.
Een foto van het Reactor-Centrum Nederland in Petten, waar onder meer
de onderzoekingen plaatsvinden voor snelle kweekreactoren.
(Van een onzer redacteuren)
Drie jaar geleden kocht mr. Lobach, raadsheer van het gerechtshof te Am
sterdam een huis aan de Kalfsjeslaan, precies op de grens van Amstel
veen en de tuinstad Buitenveldert. Op dat moment had hij er nog geen ver
moeden van dat zijn huis in de „geluidstrog" zou komen te liggen van de
vorige week geopende start- en landingsbaan 09-27 of zoals hij door de pu-
bliciteitsorganen wordt genoemd: de bulderbaan.
Begin deze week zocht een wanhopige
mr. Lobach contact met mr. W. Zonder
land uit Amsterdam, de man die de
laatste maanden bekendheid heeft ge
kregen als bestrijder van geluidshinder
Na -de devaluatie van het pond op
zaterdag 18 november zijn enkele
feiten heel duidelijk geworden: presi
dent De Gaulle stelt alles in het werk
om de positie van de dollar te onder
mijnen en het goud weer ten troon te
verheffen, maar de Verenigde Staten
zullen de dollar verdedigen tot de
laatste ounce van hun goudvoorraad
van 13.000 miljoen.
Dit laatste kunnen wij natuurlijk al
leen beweren op grond van de herhaal
de uitlatingen van president Johnson,
dat zijn land er niet aan denkt om de
goudprys van 35 per ounce te verho
gen (hetgeen neerkomt op een deva
luatie van de dollar). Het land r.al zijn
toezeggingen nakomen om goud. tegen
35 per ounce te blyven kopen en ver
kopen.
De president heeft hierbij de steun in
de rug van de „goudpool", welke een
goede vijf jaar geleden door 8 landen
werd opgericht, maar waarvan thans
nog lid zijn de Ver. Staten, België,
West-Duitsland, Italië, Nederland, Zwit
serland en Engeland. Frankrijk heeft de
club kortgeleden verlaten.
Deze pool beschikt over een grote
voorraad goud. Loopt op de Londense
goudmarkt de prijs teveel op, dan ver
koopt zij goud om de prijs naar bene
den te drukken en zakt de prijs teveel,
dan koopt zij goud. Welnu, de bestuur
ders van de pool, dat zijn de directeuren
van de centrale banken in de 7 landen,
hebben afgelopen zondag verklaard dat
zij alle maatregelen zullen nemen om
de goudprijs op 35 dollar te kunnen
handhaven.
De Gaulle vecht tegen de dollar, om
dat die dollar Amerika's macht repre
senteert. En dat is een sta-in-de-weg bij
de vergroting van Frankrijks macht en
zijn rol in de Europese economie.
Wij moeten er eerlijkheidshalve bij
zeggen, dat Franse economen ook ande
re, ongetwijfeld sterkere motieven heb
ben voor de aanval op de dollar en
voor hun str(jd voor 'n beter interna
tionaal geldstelsel. Dat dit gebleken is
daarover is iedere deskundige 't wel
DE GAULLE
aanval op dollar
mee eens, maar over de wyze waarop
de verbeteringen moeten worden aan
gebracht, lopen de meningen uiteen.
Het is een ingewikkeld proces dat
wij willen duidelijk maken door eerst
een flinke stap terug te doen in het ver
leden. In de middeleeuwen was de in
ternationale handel zeer riskant. De
verkochte goederen werden onmiddel
lijk met goud betaald. Naarmate de
handel groeide, werd het echter riskan
ter om grote hoeveelheden goud mee
naar huis te nemen. Het papier deed
zijn intrede als een belofte van een
bankier om tegen aanbieding van het
papier goud te betalen. Meestal ge
beurde dit ook wel, soms niet.
In het midden van de 19de eeuw
kreeg die particuliere belofte van de
bankiers in vele landen een wettelijke
grondslag. De bankiers werden gedwon
gen een gedeelte van het goud als
In New York is deze veiligheidsauto tentoongesteld, die bovendien zeer economisch in gebruik is. De wagen heeft voorwiel-
aandrijving en een hydraulische bumper, die naarmate de wagen sneller rijdt verder naar voren komt. Op het dak staat
een soort „periscoop", die de bestuurder een beter zicht naar achteren geeftDe tweedeurs sedan zal in 1970 op de weg
verschijnen.
j^Jederland gebruikt per hoofd van de
bevolking vier liter consumptie-
ijs per jaar. Dat is altijd nog 18 liter
minder dan de Amerikaan, maar de
verwachting is dat het Nederlandse cij
fer spoedig een verandering zal onder
gaan in een voor de producenten posi
tieve zin. De Nederlander gaat namelyk
het consumptie-ijs meer waarderen. De
verwachting dat het gebruik van ijs in
Nederland zal stygen, is gebaseerd op de
toeneming van consumptie-ijs voor
huishoudelijk gebruik. De tendens is
namelijk dat ijs als dessert grote op
gang zal maken.
Ondanks deze gunstige ontwikkelin-
nT„^Prlanr)s.p ronsump_
tie-ij«producenten geconfronteerd met
een aantal tendenzen die als minder
gunstig kunnen worden afgeschilderd.
De ijsproducenten kampen namelijk
met het probleem van de veranderen
de markt. Vroeger werd het consump
tie-ijs naar de consument gebracht,
maar daar is verandering in gekomen.
Het consumptie-ijs is gegroeid naar
een artikel dat gehaald wordt. IJs is
ook lang niet meer een artikel voor
kinderen. Men zou kunnen stellen dat
het ijs „volwassen" is geworden door
invoering van het zogenaamde „take
home-ijs".
Toch blijft een goede bereikbaarheid
van de verkooppunten van groot be
lang. De omzetstijging is namelijk ze
ker niet alleen afhankelijk van een
warme zomer, maar meer van de kwa
liteit van het ijs, diversiteit van het
assortiment en zeker niet in de laatste
plaats van de bereikbaarheid van ver
kooppunten. Dit laatste verklaart de
daling die optreedt bij warm zomer
weer. De consument verlaat dan de
stad en trekt naar buiten.
Dit zijn de belangrijkste ^aspecten uit
het betoog van mr. J. J. M. IJsbouts,
president-directeur van de coöperatie
ve zuivelvereniging „Campina" op een
te Eindhoven gehouden persexcursie,
georganiseerd door het Nederlands zui
vel bureau.
waarborg voor het uitgegeven papier
in huis te houden.
In feite is dit nog steeds de garantie
voor het papieren geld, dat in vele lan
den in omloop is. Het verschil is alleen
dat niet elk land die verplichting voor
zijn papiergeld meer kent, maar dat
dit internationaal geregeld is via 't In
ternationale Monetaire Fonds. Het geld
van elk aangesloten land kan in een
bepaalde hoeveelheid goud uitgedrukt
worden, waardoor ook de onderlinge
verhoudingen (pariteiten) worden vast
gesteld.
Als eenheid is hierbij de dollar geno
men, waarbij de prijs werd vastgesteld
op 35 dollar per ounce. Alle geldstel
sels zijn hierdoor aan elkaar gekoppeld
met de dollar als centrale eenheid.
Daarom ook dat de Amerikaanse re
gering zich verplicht heeft tegen de ge
noemde 35 dollar goud te kopen en te
verkopen. Overigens niet van particulie
ren. maar van regeringen en van cen
trale banken.
De Fransen willen nu eigenlijk die in
ternationale regeling via de dollar af
schaffen en weer terug naar de lande
lijke garantie van het goud als basis
voor de waarde van het papier. Het
probleem is alleen dat de internationa
le handel sneller groeit dan het goud
dat ter beschikking van de centrale ban
ken komt. Een groot deel van de goud-
produktie gaat namelijk naar de indus
trie en wordt opgepot. Daarom dat des
kundigen een systeem hebben ontwor
pen om de hoeveelheid geld ten behoeve
van de internationale handel uit te brei
den door het scheppen van trekkings
rechten.
Da Fransen zijn het daar niet
mee eens. De internationale handel
moet op goud gebaseerd zijn. En als
er dan een tekort aan goud zou zijn,
dan moet de prijs worden verhoogd, zo
nodig verdubbeld. Niet alleen dat de
goudhandel hierdoor geprikkeld zou
worden, ook de internationale handel
kan hierdoor worden verdubbeld.
De Franse economen komen dus in
derdaad met een theorie voor het voet
licht al geruim tijd overigens
maar deze theorie van een hogere prijs
voor het goud wordt gevaarlijk, nu ook
De Gaulle er zijn politieke motieven
aan vastknoopt.
Zij jaagt namelijk de angstigen en de
speculanten op een hoop. De angstigen
die vrezen dat na het pond ook de dol
lar eens zal devalueren en dat de dol
lars die zij bezitten dan minder waard
zuilen worden. Deze lieden en dat
zijn natuurlijk gefortuneerde mensen
nemen het zekere voor het onzekere en
kopen goud, goudmynaandelen of ande
re naar hun mening waardevolle arti
kelen. Erger zijn de speculanten en
ook dat zfjn zeer gefortuneerde lieden
want z(j gokken er eenvoudig op dat de
dollar zal devalueren en dat zij eens
voor het gekochte goud meer dollars
zullen terug krijgen.
Het is dan ook geen wonder dat er
na de devaluatie van het pond op de
Londense goudmarkt enorme bedragen
zijn omgegaan. In de eerste 5 dagen is
er ruwweg 250 ton goud (280 miljoen
dollar) verhandeld, hetgeen 10 maal zo
veel is als normaal.
Men verwacht dat dit vuurtje nog wel
enige tijd opgestookt zal worden. Maar
het moet uitdoven als de kopers van
goud tot de overtuiging komen dat het
én de goudpool én de Amerikaanse re
gering ernst is met de handhaving van
de goudprijs, dat de Amerikanen inder
daad de dollar tot de laatste ounce van
hun voorraad van 13.000 miljoen dollar
zuilen verdedigen. De Amerikanen zul
len dit echter niet door woorden, maar
door daden moeten waarmaken.
TEL AVIV Generaal Dajan, minis
ter van Defensie van Israël, heeft op
een bijeenkomst in Tel Aviv een ernsti
ge waarschuwing laten horen aan het
adres van de Jordaanse autoriteiten.
Als er geen einde komt aan het leggen
van mijnen en overvallen door infiltran
ten, aldus Dajan, moet het Jordaanse
volk zich geen enkele illusie maken
over de gevolgen hiervan. Het zal dan
zeer de vraag zijn, of de Jordaniërs
nog verder in vrede kunnen leven. De
Egyptenaren schenen volgens de minis
ter „rustiger" te zijn geworden, na de
Israëlische reactie op het tot zinken
brengen van de Israëlische torpedoboot-
jager „Eilat". Zij hadden hun lesje ge
leerd.
door vliegtuigen. Hij riep door de tele
foon: „Als dit zo doorgaat word ik gek.
Binnen de tien minuten komen er acht
vliegtuigen over en soms binnen de
acht minuten tien. Ik kan hier niet
meer werken. Is daar nou nietg aan te
doen?"
Ook tegenover ons klaagde hij zijn
nood nadat wij hem om commentaar
hadden gevraagd.
„Vorige week woensdag begon het,
's middags tussen drie en half vier.
Toen was de baan net open. Daarna
werd het weer stil, maar de daarop
volgende dagen werd er weer druk ge
vlogen. Ik ben zo'n beetje aan het tur
ven, het is werkelijk geen harden. Ik
ben benieuwd, wanneer het mooi weer
wordt, hoe dan het lawaai zal zijn".
De rijksluchtvaartdienst kan niet ont
kennen dat er begin deze week druk
verkeer op de bulderbaan is geweest.
Van zeven tot half twaalf werden er
dinsdagavond vijfentwintig landingen
geteld. „De mogelijkheid is niet uitge
sloten", zo vernamen wij van de afde
ling voorlichting van Schiphol, „dat er
ook nog wat oefenvluchten tussen geze
ten hebben".
Met andere woorden: voor het noor
delijk deel van Amstelveen dreigt een
even erge situatie als reeds jaren in
Badhoevedorp bestaat. Voor Buitenvel
dert laat de situatie zich gunstig aan
zien. Uit talloze gesprekken ter plaatse
blijkt dat de bulderbaan weinig lawaai
veroorzaakt, In ieder geval dat de be
volking weinig gestoord wordt door het
geluid van overvliegende vliegtuigen.
Verder is duidelijk dat de mate van
lawaai door velen verschillend wordt
ervaren.
Zelfs in Badhoevedorp, waarvan ook
de Rijksluchtvaartdienst zegt dat bij
een bepaalde windrichting het lawaai
daar ondraaglijk is, zijn er mensen die
zich niet gehinderd voelen. Zij vinden
het zelfs plezierig de overkomende
vliegtuigen na te kijken. Uiteraard be
horen deze laatsten tot de uitzonderin
gen. Met name de kinderen in Badhoe
vedorp en Amstelveen-Noord hebben te
lijden van de brullende straalmotoren
met de snerpende bijgeluiden. De fami
lie Lobach drukt het zo uit: „Het is als
of ze met een mes door je zolder snij
den".
De heer Dullé, chef voorlichting van
de luchthaven Schiphol, met wie wij
een kort gesprek hadden, merkte op,
dat de bulderbaan, mede op verzoek
van de minister zo weinig mogelijk
wordt gebruikt. De meeste vliegtuigen
maken gebruik van de banen 01-19 en
de 06-24. Wanneer binnenkort de nieuwe
01-19 in gebruik komt, zal de overlast
voor Badhoevedorp tot een minimum
worden beperkt. Dan zullen er op de
bestaande baan, die parallel loopt aan
de nieuwe, slechts landingen worden
verricht die aanmerkelijk minder la
waai veroorzaken. De nieuwe baan zal
dan uitsluitend voor starts worden ge
bruikt. Van de uitloop van deze nieuwe
baan heeft niemand last. De bulder
baan zal dan ook meer de functie van
landingsbaan gaan vervullen. Het ge
bruik van de start- en landingsbanen is
afhankelijk van de frequentie van het
vliegverkeer en de weersgesteldheid.
De heer Dullé geeft toe dat er hier
en daar fouten zijn gemaakt, en dan
laat hij in het midden door wie. Daar
tegenover stelt hij het belang van Schip
hol als nationale luchthaven.
„Voor London Airport" aldus de heer
Dullé, „is het geen probleem beperkin
gen op te leggen of uren vast te stellen
waarop vliegtuigen, die te veel lawaai
maken niet mogen landen of starten.
Van de Londense luchthaven moet men
nu eenmaal gebruik maken. Anders is
dat met Schiphol gesteld. Wanneer wij
niet alle service bieden, zouden de
maatschappijen Schiphol wel eens zijde
lings kunnen laten liggen en doorvlie
gen naar Brussel. En als u dan be
denkt, dat er 17.000 mensen op Schiphol
werkzaam zijn en u stelt het gezinsge
tal op 4, dan betekent dat er 68.000 men
sen belang hebben bij een goed flore
rende luchthaven".
Bij de luchthaven Schiphol en bij de
Rijksluchtvaartdienst zijn overigens
nog weinig klachten binnengekomen.
De heer Dullé uie zelf in Amstelveen
woont, kreeg ver voordat de bulderbaan
gereed was een dame aan de lijn die op
duizend meter van hem af woonde. Bij
zonder geagiteerd diende zij een klacht
in over het lawaai van overvliegende
vliegtuigen. Zelf hoorde ik nauwelijks
iets. Door al die publiciteit verliezen de
mensen hun mentale beheersing.
De heer Dullé is van mening, dat de
acties van de heer Zonderland een
beetje overdreven karakter dragen.
Volgens hem is de geluidshinder min
der erg dan over het algemeen wordt
gesuggereerd. Hoe het ook zij, in Am-
stel veen-Noord blijft men zich zorgen
maken. Een mevrouw weet te vertel
len, dat haar zoontje van zes jaar
dinsdagavond niet in slaap kon komen.
De volgende morgen, toen het lawaai
opnieuw losbrak, vroeg hij zijn moeder
wanneer die vliegtuigen nou eens op
hielden. Ook op de scholen in Amstel
veen wordt het onderwijs ernstig be
moeilijkt door het vliegtuiglawaai. En
als de kinderen thuis komen en hun
huiswerk moeten maken is de geluids
hinder nog steeds van kracht.
