KANTONGERECHT
Vrijspraak voor chauffeur
bijna beloond met applaus
Bouwvakker moet
vehikel uit zijn tuin
laten halen
MIST
Expediteur
gedood bij
lossen van
stenen
BEWAREN EN OVERLEGGEN
Oudste inwoonster
Uitslag
van
RM( "-actie
„SOLA FIDE" REAGEERT
OP ARTIKEL IN HET
„VEENS KERKBLAD"
Meer ontspanning voor
t oudere publiek
Ter overdenking
Dansleraar neemt het initiatief
Dancing is een
groot woord
Sint komt nog
bij bejaarden
Kerstmiddag
voor
R.-K. bejaarden
u uw
AGENDA
Oma Van Dijk
werd 95 jaar
Bezoeken aan
import-gezinnen
volkomen legaal"
Raatl vergadert
Correct
Lastig
1
Slopen
10550
11079
Achterwiel was
de hoosdoener...
Verschillen
Buitengewoon
Waarborgen
S.M.R.A.
Pagina 3
ZATERDAG 9 DECEMBER I9Ó7
WAGENINGEN Dat het recht zegeviert, bleek weer
eens door de vrijspraak van de zich ergens in de twintig
bewegende Evert-Jan van V. uit Otterlo, die vrijdag
ochtend voor de balie van het Wageningse kantongerecht
zich moest verantwoorden, omdat hij de spoorwegover
gang op de Kerkewijk in Veenendaal zou zijn overgere
den, terwijl het ro<ie licht brandde.
Evert-Jan leek al direct erg zeker van zijn zaak en knikte
bevestigend toen de kantonrechter, mr. A. C. van den
Brand, zijn naam noemde; in de linkerhand een shawl
die hij nonchalant liet bengelen, de rechterhand in zijn
broekzak.
Hoewel er vrijspraak kwam voor Evert-Jan, in dienst van
een melkmachinehandel in zijn woonplaats, zag het er in
het allereerste begin niet zo vreselijk gunstig voor hem
uit. De wagen waarmee hij de spoorwegovergang overge
reden zou zijn, was van de zaak waar hij werkt en werd
in de regel door nog twee andere knechts gebruikt. Reden
voor verdachte om op te merken: „Waarvoor moet ik er
voor opdraaien, er rijden drie man met die wagen. Ik ben
wel in Veenendaal geweest die dag, maar niet daar',
waarmee hij het ten laste gelegde ontkende.
mobilisten, maar ook voor anderen,
bijzonder belangrijk is. De kantonrech
ter was het met de eis eens en li®£ fcet
bij die twee tientjes.
De eerste getuige, een NS-employé
had Evert-Jan de overgang zien nemen
en had direct het nummer van de wa
gen genoteerd. Op een vraag van de
officier van justitie, mr. J. H. G. Boek
raad, ontkende hij nadrukkelijk de mo
gelijkheid een %fout nummer genoteerd
te hebben, omdat ook twee andere
mensen, collega's van hem, aanwezig
waren die naderhand dezelfde cijfers
bleken te hebben. Over de kleur van
het haar was de NS-man het niet he
lemaal met zichzelf eens; hij meende
dat de bestuurder een blonde man was
geweest, niet in overeenstemming met
de zwart gekuifde verdachte.
Kantonrechter: „Dus u kunt niet
zeggen: hij was het, en niet zeggen:
hij was het niet?" Tweede getuige was
de in Ede dienst doende hoofdagent A.
de Vries (42), die Evert een verhoor
had afgenomen. Aanvankelijk zou hij
verklaard hebben dat hij op de over
weg was geweest, maar dat het licht
toen op groen had gestaan.
De Vries: „Niet zo positief gezegd,
als ik misschien in het proces-verbaal
heb geschreven".
De getuigenverhoren waren hiermee
ten einde en de officier kon met zijn re
quisitoir beginnen. Hij zei aan te ne
men dat het noteren van het nummer
goed geschied was. Ten aanzien van
de bestuurder meende hii dat er nogal
wat hiaten bestonden, maar hij hoopte
toch dat het gebeuren een wijze les ge
weest zou zijn, waarmee wellicht voor
komen zou kannen worden dat hij nog
eens uit de puinhopen getrokken zou
moeten worden. Eis: Vrijspraak.
De kantonrechter was het hier hele
maal mee eens en conformeerde zich
aan de eis, waama een gelukkige Evert
zijn eigen weg weer kon gaan.
Kans
Ook helemaal met de uitspraak eens
was een dame op de publieke tribu
ne, die zelf later een fikse boete kreeg,
en informeerde: „Mag je klappen
hier?"
Het klappen mocht niet, wel betalen
en rijbewijzen inleveren. Lot van, in
bontjas gehulde, Edese secretaresse
Maria A. E. van K. Mejuffrouw Maria
had zich wat in haar snelheid vergist
en was 50 procent boven het toegesta
ne maximum gegaan. „Tja", veront
schuldigde ze zich, „omstandigheden".
Ze deed die omstandigheden ook uit de
doeken, maar voor de kantonrechter
konden ze er net zo goed niet geweest
zijn en hij merkte dan ook op: „Het is
al de vijfde maal. U maakt er een ge
woonte van, de derde maal in 1967".
Dat was wel allemaal zo, „maar",
weg en dan heb je ook veel meer
kans". Deze pure logica verschafte
charmante Maria uiteraard geen vrij
brief en de kantonrechter begon op
nieuw met: „U trekt zich kennelijk
niets van de voorschriften aan, dat
geeft te denken". „Ik trek me er wel
wel wat van aan, maar dat kan ik na
tuurlijk niet bewijzen", haakte ze in.
De officier eiste voor het gedrag een
gen hechtenis en een ontzegging van
geldboete van f 100,- subsidiair tien da-
de rijbevoegdheid voor drie maanden.
Vooral die ontzegging betekende nogal
een last voor verdachte, hetgeen ze
ook naar voren bracht.
Het bleek geen aanleiding voor de
kantonrechter er ook maar iets van af
te doen en met een: „Wie niet horen
wil, moet voelen", vonniste hij precies
als de eis van de officier.
van E. (42) voor de kantonrechter
Zo correct als Bennekomse Arend J.
stond ziet men tegenwoordig nog maar
zelden. De Bennekommer stond tereiht
omdat hij verblindende verlichting had
gevoerd. De verdachte legde uit hoe
het allemaal kwam en knoopte er een
eigen conclusie aan vast: „Ik geloof
begaan heb". Hij had het niet duide-
niet dat ik opzettelijk een nalatigheid
lijker kunnen stellen, want het bleek
dat hij de lichten van tevoren terdege
had laten controleren, maar het appa
raat waarmee die controle in een ga
rage geschied was deugde niet.
De officier zei niet te willen twijfe
len aan het relaas van verdachte, want
„de goeder trouw straalt van hem af".
De eis was dan ook de beloning voor
dat stralen: „Schuldig verklaring, zon
der oplegging van straf", waaraan de
kantonrechter zich conformeerde.
Drieëntwintig jaar oud, van beroep
tekenaar, woonachtig in Ede: Pieter
van der G. Pieter had evenals zijn
voorganger een lastige verlichting ge
had en ook hij was daarvoor gever
baliseerd. Het was kennelijk niet zo'n
goed wagentje geweest dat Pieter zich
had aangeschaft, want niet enkel de
motor, maar ook de versnellingsbak
had hij al laten vernieuwen. Officier:
„Had u ook nog een andere carrosse
rie aangeschaft?" Dat bleek niet zo te
zijn, wel dacht Pieter dat door al het
geknutsel aan de wagen de stand van
de lichten misschien iets verandVd
was. Voordat hij een geldboete van
f 20,- eiste, vestigde de officier er nog
snel even de aandacht op dat vooral
in deze dagen, wanneer 't vroeg donker
vond Maria, „ik ben €gg veel op de is, een goede verlichting voor de auto-
VEENENDAAL De heer W.
Spaan uit Veenendaal wil met het
uitbreiden van zijn dansschool een
begin maken met het oplossen van
het plaatselijke recreatie-probleem.
In het contactblad van de wijkge-
meenschap „de Engelenburg"
schreef men onlangs nog over het
feit dat er voor personen die de
mini-rok en de heupbroek zijn ont
groeid in Veenendaal vrijwel geen
gelegenheid is om uit te gaan. De
schrijfster van dit artikel, mevrouw
W. de Jong-Boom heeft hierover sa
men met de heer Joh. A. Koot zelfs
contact opgenomen met de wethou
der van cultuur, de heer C. N. van
Kuyk.
De heer Spaan is met hen van me
ning dat er voor mensen van twintig
jaar en ouder te weinig te doen is in
Veenendaal. Daarom gaat hij zijn
dansschool uitbreiden en er een dan
cing bij bouwen. Deze zal echter be
slist op het wat oudere publiek ge
richt zijn. Men zal er een foxtrot, een
Engelse wals of een tango kunnen
dansen. En af en toe zal er ook nog
wel eens een gezellig beatnummer te
horen zijn.
fiaticing" vindt de heer Spaan
nog wel een groot woord. Er zal b»>-
voorbeeld voorlopig alleen nog maar
op grammofoonmuziek gedanst wor
den. „Als ik een band neem wordt de
toegangsprijs voor mijn categorie pu
bliek te duur. Voor een band, die al
lerlei verschillende soorten dansmu
ziek kan brengen tel je heel wat
neer", zegt de dansleraar. Bovendien
heeft een platenbal nog het voordeel
dat men voor elck wat wils kan bren
gen.
Enige tijd geleden heeft een ander
horeca-bedrijf in Veenendaal ook ge
probeerd als dancing te gaan draai
en. Ongeveer drie weken nadat de
dansvergunning was verstrekt bleek
er echter al te weinig animo voor
dansen te zijn. De heer Spaan is hier
van op de hoogte. Hij is er echter
niet bang voor, dat het hem ook zo
zal vergaan: JEr is echt wel vraag
naar andere dansmuziek dan beat",
zegt hij, „ook bij tieners. Ik kijk
maar naar de mensen die hier ko
men". Bovendien komt de laatste naar
een dansgelegenheid bij de Veenen-
daalse bevolking naar voren.
Een bewijs dat er in Veenendaal
een behoefte bestaat aan een dansge
legenheid ziet de heer Spaan ook in
het feit dat veel plaatsgenoten het
weekeinde hun vertier zoeken in de
omliggende plaatsen. ,fie dancings
daar gaat het goed. Dat kan hier
ook", zegt hij. Daarbij merkt de heer
Spaan op dat de zaak natuurlijk wel
rendabel moet zijn. Hij wil in een
behoefte voorzien, „maar ik wil ook
wel graag wat verdienen", voegt hij
er aan toe. frAls ik hier een beatclub
maak, verdien ik veel meer. Dat
hoeft echter ook weer niet. Het moet
geen „tent" worden. Andere muziek
kan ook zo mooi zijn".
In de zomer van 1968 hoopt de
heer Spaan met de uitbreiding te kun
nen starten.
De zaak tegen de 22-jarige Edese bouw
vakarbeider Hendrik D. werd voor de
tijd van twee weken verdaagd om hem
gelegenheid te geven een in zijn tuin
staande auto door de sloper op te la
ten halen.
Hendrik was aangehouden en geble
ken was dat zijn voertuig nog al wat
mankementen vertoonde. Kantonrech
ter: „U had eerder al verklaard dat u
zelf wel wist dat wanneer u aangehou
den zou worden u erbij zou zijn, wa«--
om rijdt u er dan toch mee?" Hij vond
het maar een groot risico dat verdach
te genomen had. Hendrik: „Hij is nu
van de weg af". „Officier: „In een mu
seum of zo?" Verdachte: „Nee, in de
tuin". Kantonrechter: „Waarom hebt
u hem niet lateji slopen?" Verdachte
bracht de kosten in aanmerking die
dat weer met zich mee zou brengen,
waarop de kantonrechter weer op zijn
beurt onder Hendriks aandacht bracht
dat hij de politie had beloofd het ding
weg te laten halen. Vandaar de verda
ging, veertien dagen de tijd om de au
to weg te doen. Hendrik: „Misschien
morgen al".
Hij was rechts afgedraaid, en had
bij deze manoeuvre niet voldc<nde
rechts gehouden. Een nare zaak, waar
voor de Edese schilder Franciscus H.
(33) dan ook voor het kantongerecht
gedaagd was. Het was allemaal nogal
meegevallen en de vrouw op de fiets
die de dupe was geworden van het te
weinig rechts houden had ook na het
gebeuren alle aandacht van zorgzame
Franciscus gehad.
Dat was voor de officier aanleiding
om zijn waardering uit te spreken,
omdat het maar al te vaak gebeurt
dat brokkenmakers zich after all geen
zier meer van hun slachtoffer aantrek
ken. Hy eiste een boete van f 75,- sub
sidiair zeven dagen, hetzelfde vonniste
de kantonrechter.
Kuijt
De Wageningse weg- en waterbouw
kundige Gerardus J. L. (30) had zijn
auto 's nachts onafgesloten in de Van
't Hoffstraat laten staan. Hiervoor was
hj geverblseiierd en hd een scahkkng
tegoestuurd gekregen vn f a 10,-. Op de
zttng verkliirdaae Gerrdusa ai
hij geverbaliseerd en had een schikking
toegestuurd gekregen van f 10,-. Op de
zitting verklaarde Gerardus dat hij dat
bedrag wel had willen betalen, maar dat
het in het vergeetboekje was geraakt.
Officier: „Hebt u daar meer inzitten".
Het bleef by de eerder gevraagde f 10,-
met de vingerwijzing dat wanneer een
wagen gestolen wordt, de ellende niet
te overzien is. Tien gulden bleef het
ook door het vonnis van de kantonrech
ter.
VEENENDAAL Sint Nicolaas blijkt
nog niet vertrokken te zijn. Dinsdag
middag 12 december brengt hij name
lijk nog een bezoek aan het OCB-ge-
bouw, om samen met zijn zwarte knecht
de bejaarden een gezellige middag te
bezorgen.
Het bestuur van de „Ontspannings
middagen voor bejaarden" deelt mee,
dat Zwarte Piet de zak bij zich zal heb
ben, maar het verwacht niet dat een
van de bejaarden een enkele reis Span
je aangeboden zal krijgen. Wel rekent
men op een middag vol verrassingen
voor de bejaarden.
VEENENDAAL Ook de Roomska-
tholieken willen in de nabije toekomst
„iets" voor de „parochianen" boven de
65 gaan doen. Men wil het onderling
contact in een gezellig samenzijn bevor
deren. Het organiserend comité, het be
stuur van de Parochiële Caritas „Raad
en daad", zegt te weten dat tal van
bejaarden het erg op prijs stellen met
de eigefl leeftijdsgenoten „er eens uit
te zijn". Alle reeds bestaande plannen
en activiteiten op dit gebied wil het be
stuur van de Caritas gaan bundelen.
Als eerste officiële bijeenkomst be
legt men zondagmiddag 17 december
een Kerstmiddag in „De Ruif', bij de
Willibrordkerk. Men hoopt tussen 14.30
en 16.30 uur de bejaarden een sfeervol
le en gezellige middag te bieden.
dagblad DE VALLEI
Bel:.
tot 17.30 uur
van 17.30—
19.30 uur
uur.
Zaterdags
16.30—17.30
Heden, zaterdag
RHENEN
Gebouw Irene, 19.30 uur: Muziekuit
voering „Ons Genoegen".
LEERSUM
De Weerwolf, 19.30 uur: Jay-Jay's.
Bioscoop:
Luxortheater Veenendaal, 19.30 uur:
„De 13 slavinnen van Fu Manchu".
Morgen, zondag
Bioscoop:
Luxortheater Veenendaal, 15 uur: „De
13 slavinnen van Fu Manchu" en
19.30 uur: „De zondares van Athene"
RHENEN Gistermiddag heeft er in
Rhenen een byzonder tragisch ongeval
plaatsgevonden, dat een dodelyke af
loop had. De 50-jarige expediteur
Philipse uit de Betuwse plaats Valburg,
verloor het leven toen hy op de hoek
van de Oude Veenendaalseweg en de
Utrechtsestraatweg bezig was van een
vrachtwagen een hoeveelheid stenen te
lossen. Hy bediende zich van een auto
matische laadarm, die echter op een
gegeven moment niet goed functioneer
de. De expediteur raakte beklemd tus-
sen de laadbak van de auto en een tas
stenen, die hy op de laadarm had ge
stapeld.
Waarschijnlijk heeft hy het apparaat
niet juist ingeschakeld. Toen de heer
Philipse tussen de stenen en de laad
bak vandaan werd gehaald, waren de
levensgeesten reeds geweken.
JIIIIIIMIIIIIIIiailllllllMtllMlli
Doch Maria hew aar de deze
woorden alle tezamen, over
leggende die in liaar hart.
Lu kas 2:19
Maria, de moeder van Jezus,
kreeg veel te verwerken. De aan
kondiging van de geboorte door de
engel, de komst van de Zaligmaker
in bittere armoede, het bezoek van
de herders met hun wonderlijke ver
halen over sprekende en zingende
engelen en later de profetie van de
oude Simeon in de tempel over het
zwaard dat door haar ziel zal gaan.
Wat heeft deze jonge vrouw met het
gehoorde gedaan? Het is voor ons
met name in de adventsdagen
leerzaam dit te overwegen.
Doch Maria bewaarde deze woor
den in haar hart. De genoemde
schokkende gebeurtenissen zijn voor
haar dus niet van voorbijgaande
aard geweest. Integendeel, de woor
den tot haar en het Kind gesproken,
zetten zich vast in haar hart. Het
geen ze gehoord heeft, draagt ze
met zich als een kostbare schat.
Doen tvij dat ook met het spreken
van God? Dragen wij de woorden,
dat Jezus gekomen is om zondaren
zalig te maken, met ons als een
schat van de allergrootste waarde?
De vlucht van het leven en de
jacht van ons werk zijn wellicht de
meest geduchte vijanden voor het
Woord van God. Zijn Woorden wor
den zó overstemd, dat ze vaak geen
kans krijgen zich vast te hechten in
onze gedachten.
Ik hoor zo vaak zeggen: „Mijn
geheugen begint al minder te wor
den. Ik kan alles wat ik lees in de
Bijbel en hoor in een preek niet ont
houden". Maar er staat toch ook niet
van Maria, dat zij een uitstekend
geheugen had, waarin ze alles be
waarde? Zij bewaarde Gods woor
den in het hart. Weet U wat het
zwakste geheugen nooit vergeet?
Wat het met het gehele hart lief
heeft.
Dit bewaren bij Maria gaat veel
dieper dan het geheugen. Hebben
wij God zelf en Zijn liefde ook le
ren vinden in Zijn spreken tot ons,
zodat dit als 'n schat bewaard wordt
in ons hart? Het vergeten van Zijn
woorden is erg, dan raken we God
zelf kwijt en versmaden wij Zijn lief
de. De Heere spreekt tot ons niet om
zich van ons af te maken, maar om
ons door het geloof en in de liefde
naar zich toe te trekken en aan zich
te verbinden. Doch Maria bewaarde
deze woorden in haar hart.
Maria doet echter nog meer rrjet
het woord van God. Zij overlegde
al deze woorden.
Je kunt iets bewaren in je geheu
gen, zoals je geld in de brandkast
stopt. Dat is dood kapitaal. Men
doet er niets mee dan het alleen bij
gelegenheid eens voor de dag halen.
Maar Maria woekert met het Woord,
dat zij in het hart bewaarde. Er
is sprake van overleggen en over
wegen. Telkens worden de Woorden
opnieuw gewogen, totdat het volle
gewicht van hetgeen ze gehoord
heeft duidelijk is. Wij overwegen on
ze kansen in de maatschappij, bere
kenen straks nauwkeurig onze ver
diensten over het jaar, dat op het
eind loopt. In velerlei opzicht zijn
we niet zo zorgeloos, dat we alles
over de kant laten gaan.
Wegen wij ook de woorden, die
God tot ons spreekt? Hij heeft ons in
deze adventsdagen heel wat te zeg
gen. Nu is het van belang naar
Hem te horen en dit te bewaren. Wil
dit alles echter vrucht dragen dan
dienen we blijvend werkzaam te zijn
met het spreken Gods. Dat vraagt
inspanning, doch dit loont ten volle
de moeite. Want wie volharden zal
tot het einde, die zal zalig worden.
Maria overlegde deze woorden in
haar hart.
En zij deed dat met deze woor
den alle te zamen. Dit al deze
woorden staat er met opzet bij.
Wat had Maria graag geschift en
gekozen naar eigen smaak en in
zicht Er was immers sprake var>
licht en duisternis, lief en leed,
kruis en zegen rondom haar Kind
Jezus.
Maar Gods woorden horer^ altijd
allen bij elkaar. En Maria bewaar
de en overlegde in haar hart deze
woorden alle tezamen.
Dat wij doen gelijk Maria deed.
Wat is vooral ook in deze dagen het
gevaar groot, dat het Kerstfeest be
dolven wordt onder sparregroen en
rood papier, alles overgoten met
wat weke liefde. Dan kan zo licht de
harde werkelijkheid van onze ar
moede en duisternis om der zonden
wil, worden vergeten. Maar Gods
woord spreekt van een Kerstkind,
dat zelf arm moest worden, opdat
wij, die straatarm zijn door de zon
den weer rijk mogen worden door
Hem. De weg naar het Licht, is de
weg naar het Kruis. Maria bewaar
de al deze woorden!
En deze zijn haar tot een zegen
geweest:
Want ziet, om 's Heeren daan,
Zal elk geslacht voortaan,
Alom mij zalig spreken;
Wijl God, na ramp en leed,
Mij grote dingen deed;
Nu is Zijn macht gebleken.
Scherpenzeel ds. J. T. Cazander.
iMIMIItMMIMHMIMMtlMMMlIHHIMIMIIMIIMtMMlIHMHHHMMMMIHHIMHIIItlMMI
VEENENDAAL De heer D. P. uit
Scherpenzeel reed met zijn motorfiets
tegen een vrachtauto, die op de
Nieuwe weg linksaf sloeg en het par
keerterrein van „De Afrit" opdraaide.
Hij werd vrij ernstig gewond. Tegen
over omstanders verklaarde hij dat een
achterwiel van de vrachtwagen over
hem heen gevlogen was....!
VEENENDAAL Burgemees
ter mr. dr. J. Hazenberg en zijn
echtgenote waren vrijdagmorgen
een van de eersten die Veenendaals
oudste inwoonster, de wed. J. van
Dijk-Mellink kwamen feliciteren
met haar 95e verjaardag. Oma Van
Dijk maakt het afgezien van enkele
kleine ouderdomsverschijnselen hij
zonder goed. Tot deze overtuiging
kwamen vrijdag ook de vele fami
lieleden en kennissen die hun feli
citaties kwamen aanbieden. Van de
negen nog in leven zijnde kinderen
van Oma Vati Dijk. de 29 klein
kinderen en de 35 achterkleinkinde
ren waren de meesten vrijdag op
het feest present.
RHENEN Gisteravond heeft no
taris S. J. Vleer in 'Garage De Rhoter
aan de Herenstraat de uitslag bekend
gemaakt van de RMC-actie „Toer mee
met de RMC". De eerste prys, een 15-
daagse reis naar Majorca voor twee per
sonen, werd gewonnen door de heer
P. Terlouw, Nieuwe Veenendaalseweg
78, Rhenen.
De verdere uitslag was:
2de prys: 8 dagen naar Luxemburg:
mevr. N. Randewijk-Schut, Bosland-
weg 60, Rhenen.
3de prys: 6 dagen naar Boppard am
Rhein: J. H. Heller, Meidoornlaan 3,
Rhenen.
4de prijs: 5 dagen naar Parijs: E. C. van
Ommeren, Rijnstraat 51, Rhenen.
5de prijs: 5 dagen naar Valkenburg: dr.
T. Rienstra, Herenstraat 63, Rhenen.
De gewonnen reizen gelden alle voor
twee personen.
VEENENDAAL Enkele weken geleden nam de (centrale) hervormde predikant
ds. A. Vroegindeweij in het „Veens Kerkblad" stelling tegen de buitengewone
wijkgemeente in wording van de hervormde kerk „Sola Fide" naar aanleiding
van bezoeken die door een gemeentelid van deze wijkgemeente gebracht zijn bij
hervormde gezinnen, die van elders in Veenendaal zijn gekomen. De kerkeraad
van de wijkgemeente antwoordt hierop in haar orgaan „Sola Fide" van deze
week. Nadat men een en ander uitvoerig in de kerkeraad besproken heeft geeft
men in een zestal punten een uiteenzetting van het recht, dat de wijkgemeente
heeft de nieuw-ingekomenen te bezoeken.
„De laatste weken is er enige beroe
ring geweest naar aanleiding van een
publikatie, die buiten verantwoordelijk
heid van „Sola Fide" heeft plaats ge
had", zo begint de inleiding boven de
uiteenzetting, die verder gaat: „Daar
door is 't zoeken van ingekomen per
sonen en gezinnen, die tot de hervorm
de kerk behoren en die geacht kunnen
worden op grond van hun opvattingen
in onze buitengewone wijkgemeente
i.w. thuis te horen, in het middelpunt
van de belangstelling gekomen".
Na die korte inleiding volgt dan de
volgende verklaring van het standpunt
van de kerkeraad van de buitengewone
wijkgemeente, die wij hieronder in ex-
tenso laten volgen.
Geen twee mensen denken precies
gelijk over alles wat het leven betreft.
Vooral wanneer het gaat om de om
schrijving van wat wij geloven, gaat het
om het vastleggen van de hoofdzaken
en het eerbiedigen van de meningen
van de ander. Hoe uitvoeriger men zijn
eigen opvattingen formuleert, des te
meer verschillen zal men ontdekken.
Vandaar dat de Herv. Kerk naast een
ruim gesteld artikel X van de Kerkorde
de verdere verschillen rangschikt on
der de naam modaliteiten, die geroepen
zijn om vreedzaam samen te leven in
één kerkelijk verband.
Doorgaans uiten de meningsverschil
len zich in verlangens betreffende 1 de
uiterlijke vormen, het gaat om smaken,
veel meer dan om leerstukken. Opvoe
ding, ontwikkeling, werkkring, leeftijd,
spelen hierbij een grote rol. Wannéér
onvoldoende eerbied voor andermans
mening in een kerkelijke gemeente aan
wezig is, ontstaan spanningen, waarbij de
invloed van de vroegere richtingsstrijd
nog lang nawerkt. Deze spanningen
maken vaak een bijzondere oplossing
nodig. Enkele jaren geleden zijn nieuwe
bepalingen inzake de minderheden aan
de Kerkorde toegevoegd.
Aan de centrale kerkeraad is de be-
voedheid toegekend een extra wijkge
meente te vormen, die buitengewoon ge
noemd wordt. Het buitengewone bestaat
hierin, dat deze wijkgemeente niet aan
een deel van het grondgebied van de
centrale gemeente gebonden is, maar be
staat uit die lidmaten en doopleden, die
de wens daartoe te kennen gegeven
hebben door het ondertekenen van een
formulier. Zij krijgen hierdoor een gees
telijk onderdak voor hun modaliteit. Het
broederlijk samenleven blijft dus be
perkt tot de centrale gemeente in haar
geheel. Maar indien de centrale kerke
raad ook hiertoe niet bereid is, dan
schept de nieuwe overgangsbepaling 235
de mogelijkheid een buitengewone wijk
gemeente in wording te vormen, geheel
los van de centrale gemeente.
Voordat overgegaan wordt tot het
vormen van zulk een buitengewone
wijkgemeente in wording, onderzoeken
zowel de visitatoren-provinciaal als de
visitatoren-generaal het aanhangige ge
val en wanneer zij gezamenlijk tot het
oordeel gekomen zijn dat niet op an
dere wijze in de behoefte van de min
derheid kan worden voorzien, worden 't
breed moderamen van de provinciale
kerkvergadering en dat van de classi
cal vergadering gehoord en eerst dan
kan het breed moderamen van de Ge
nerale Synode een besluit nemen.
Deze procedure is ten opzichte van
„Sola Fide" gevolgd, zodaj er nu in Vee
nendaal twee Hervormde gemeenten
zijn, onafhankelijk van elkaar, die ge
lijkgerechtigd zijn. Dit laatste is uit
drukkelijk bepaald in het slot van over
gangsbepaling 235.
Enige jaren geleden is door de Gene
rale Synode de Stichting Mechanische
Registratie en Administratie in het le
ven geroepen, ten einde de leden-admi
nistratie van de Ned. Herv. Kerk te me
chaniseren. Door nauwe samenwerking
met de bevolkingsbureaus van de bur
gerlijke gemeenten, wordt nu een lid van
de kerk bij verhuizing automatisch naar
de nieuwe gemeente overgeboekt, in
dien deze laatste met de stichting SM-
RA een contract gesloten heeft. Dit is
ook met Veenendaal het geval. Aange
zien in Veenendaal twee Hervormde ge
meenten zijn, zendt de SMRA dus twee
formulieren, naar elk van deze gemeen
ten één, die na invulling teruggezonden
moeten worden.
De nieuw-ingekomen kerkleden moe
ten nu zelf uitmaken of zij willen beho
ren tot de centrale Hervormde gemeen
te, dan wel tot de buitengewone wijkge
meente in wording. Beide instanties zijn
dus verplicht met de nieuwe bewoners
in contact te treden. Teneinde te voor
komen dat verhuizende leden van de
kerk administratief zoek raken, zoals
vroeger op grote schaal is geschied,
worden zij automatisch bij een van de
twee gemeenten en wel de grootste, in
gedeeld, totdat zij hun keus gedaan heb
ben. Hierbij wordt geen oordeel over de
aard der modaliteit uitgesproken, want
daarvan onthoudt de SMRA zich geheel.
Er zijn trouwens in andere gemeenten
meerderheden van andere modaliteit en
er komt ook een buitengewone wijkge
meente voor die de Gereformeerde Bond
is toegedaan.
De kerkeraad staat erg positief op 't
standpunt dat deze bezoeken volkomen
correct gebracht worden. Hij zal niet
nalaten in te grijpen, indien bewezen
feiten van het tegendeel zich zouden
voordoen. Ook zal hij elke suggestie tot
verbetering van dit contact gaarna over
wegen en overleg terzake met de centra
le kerkeraad verwelkomen".
RHENEN De burgemeester van
Rhenen brengt ter openbare kennis,
dat de gemeenteraad donderdag 14 de
cember 1967 des namiddags 7 uur ten
gemeentehuize in openbare zitting bij
eenkomt.
Hij maakt de ingezetenen erop at
tent, dat de op deze vergadering be
trekking hebbende stukken voor een
ieder ter inzage liggen in de openba
re leeszaal-bibliotheek („Wilhelmina-
school") op vrijdag 8 december 1967
van 13.00-15.00 uur en van 18.30-20.30
uur.
Rhenen, 6 december 1967.
De burgemeester voornoemd,
L. BoSch v. Rosenthal.
4
