Eerst zwemmen, dan lopen M laillljÉI K De macht van het kleine Schot tegen griep K H B K i ■■■jH BELASTINGVRIJ OUDJE Wij zijn niet in staat te beslissen of de catastrofe over de Joden nu gekenmerkt wordt door de Getto-opstand van Warschau met zijn voorbeelden van heldhaftigheid, óf door het feit, dat zes miljoen Joden zonder weerstand hun noodlot tegemoet gingen. De omstandigheden hebben velen niet veroorloofd anders te handelen dan zij deden. Nu wij echter Centurions en Mirages tot onze beschikking hebben, is het mogelijk de wereld het ware beeld van het Joodse volk te tonen. Het is niet het Joodse volk dat veranderd is. Dat volk was eeuwen door hetzelfdehet had alleen geen gelegenheid zijn ware aard te laten blijken..." 16 DECEMBER 1967 't AM te Ir ezer dagen was er een vooraanstaande Jood In Nederland: kolonel Mordechai Bar On - een knappe, slanke, men zou haast zeggen: jongeman, maar hij is al 39. De kolonel is op tournee om overal met jonge Joodse mensen te spreken, die nog niet hebben besloten om naar Israël te gaan. „Sta op en kom naar dit land. Dat is jullie taak. Wij hebben de staat beschermd en verdedigd - niet slechts terwille van ons eigen belang, maar terwille van jullie allen, Terwille van de trots die jullie in ons voelen; terwille van het feit, dat julie tijdens de dagen van vrees en bezorgdheid beseft hebben, dat de staat Israël een fundamenteel begrip is in jullie leven als Joden, overal en altijd". Dat komt kolonel Mordechai Bar On de Joodse Jeugd buiten Israël zeggen. Hij vindt, dat hij dat met opgeheven hoofd kan zeggen, nu de Israëlische jeugd het als haar taak gezien heeft alle gevaren trotseren en alle offers te brengen. Kolonel Bar On is een rijk ontwikkeld man. De nadruk in zijn carrière valt niet uitsluitend op een militaire loopbaan. Na als pelotonscommandant en later als compagniescommandant in de bevrijdings oorlog van Israël gevochten te hebben, ging hij moderne geschiedenis en economie studeren aan de Hebreeuwse Universiteit van Jeruzalem. Na de Sinai-campagne, tijdens welke hij adjudant was van Moshe Dajan, schreef hij een boek over de militaire •n politieke achtergronden van deze strijd en ging vervolgens weer studeren aan de Israëlische krijgsmachtacademie en aan de School for Internatio nal Affairs van de Columbia-universiteit te New York. Daar specialiseerde hij zich In bestuursaangelegen heden van het Midden-Oosten. Nu is hij in Israël hoofd van de afdeling Onderwijs en Vorming van het Israëlische leger. I ordechai Bar On vindt dat de jongste gebeurtenissen in het Midden-Oosten Israël het recht geven zich nog rechtstreekser en eenvoudiger te richten tot de Joodse jongelui buiten Israel. „Of jullie jonge Joden nu in de ene of in de ander» Ideologie geloven, zelfs indien je niets in jt Jood-zijn ziet, dan toch is er slechts één plaats in de wereld waar je deel kunt hebben aan de grootste Joodse ondernemino van alle tijden en dat is In ls*e Indien je dééraan deel wenst te nemen, dan is je rfaats hiér! De kolonel vertelt, hoe na de Zesdaag® tegen de Arabieren een machtige vloed van vreude en trots losbarstte over de prestaties van e Israëlische strijdkrachten. „Wij zijn vervuld van ets en dank baarheid", is een vaak herhaalde zinlede die kolonel Mordechai Bar On las in brieven di* hÜ van vrienden uit vele landen van de wereld ontvid „Er is een tijd geweest", zegt Bar On, „dat vele vf m'in vrienden en generatiegenoten die in dit land gloren zijn en niet de kans hadden uit vrije wil hie<een te komen, zich afvroegen: waaraan ontlenen wij,',oree, het recht van de Joden in Amerika, in Arc^tinië of in Brazilië te eisen dat zij hierheen kome wanneer we dat zelf niet gedaan hebben? Het scheen dat de belangri*1® kracht gelegen was In die ene morele basis, die V 'n onze jeugdbe weging aanduiden als „perse"''!'*® betrokkenheid Wanneer men beschrijving leest van de strild aan alle fronten, zoals de gescfv1®'1'5 van de comman dant der parachutisten, dl/00'1* 'n de sector Jeruzalem, beseft men de»Mrh®id- leder van deze strijders - de piloot en r parachutist, de infanterie- soldaat, de artillerist e^® man van de tank divisie - zij allen WareJoordron9®n van het besef, dat zij verplicht waren 'raoonlijk de meest gevaar lijke. de meest gewaa® daden te verrichten. Het is juist deze persoonlijk'etrokkenheid die ons sterkt® en vastbeslotenheid gaf*" was geen Israëlische, maar een algemeen Joocfoorlo9 o(onMordechai Bar On heeft na de Jongste ontwikk^®" met de Arabieren veel vragen moeten beantwc^en- vooral van met-Joden. Het kwam eigenlijkdeds °P hetzelfde neer: „Wat is het wonder van ju strijdkrachten, van de snelle beëindiging vtieze 00rl°9 tegen een overmacht van verschillendeJers? Overal in W8reld heeft men zich dat afgevraagd en er zijn verschillende antwoorden op die vragen gekomen. Er werd gerekend met aantallen man schappen, met aantal vliegtuigen en tanks, met afstanden en communicatiemogelijkheden, met training en opleiding. Er zijn ook wel grappige antwoorden gegeven, variaties op de bekende Joodse humor. et lijkt op humor, maar het is het eigenlijk niet, als kolonel Bar On het volgende vertelt. Het heeft een diepere zin. Er was onlangs eens een excursie op een vliegveld van de Israëlische luchtmacht. De commandant van de basis vertelde hoe een piloot van de luchtmacht wordt opgeleid en liet de deelnemers aan de excursie verschillende dingen zien. Op een gegeven ogenblik vroeg een van de bezoekers: „Nu hebt u ons wel verteld hoe een piloot wordt opgeleid, maar misschien wilt u ons ook nog vertellen hoe u iemand tot een Joods piloot maakt.- De commandant zei het volgende: „Wanneer wij een piloot opleiden en hij is eenmaal zóver, dat hij zijn toestel kan laten optrekken tot, laten we zeggen, 40.000 voet, dan laten wij hem op een avond tussen negen en tien uur opstijgen met de opdracht niet naar de grond te kijken als hij vliegt. In overeenstemming met onze instructies stijgt hij to 10.000 voet, dan tot 20.000 voet, tot 30.000. Als hij de hoogte van 40.000 voet bereikt heeft, zeggen wij hem door de radio: „Kijk nu naar beneden En wat ziet hij? Hij ziet héél Israël, stralend van licht, gonzend van leven en daaromheen de Arabische staten in sombere duisternis met slechts hier en daar een klein sprankeitje licht. Kijk, wanneer hij dèt ziet, wordt hij een Joods piloot! I# it verhaal van de commandant is analoog aan dat van een Amerikaanse generaal die in opdracht van zijn regering zocht naar Industrieën in het Midden- Oosten waar vliegtuigen konden worden gerepareerd en men de „know-how" bezat om technische apparatuur te ontwikkelen. Hij bezocht vele landen, maar slaagde niet. Tot hij op een dag, onderweg van Cairo naar Ankara, boven Israël vloog. Hij had nog niets anders gezien dan zeeën en woestijnen, tot zijn aandacht viel op een groen stukje land beneden hem, temidden van een grauwe en oker-kleurige vlakte tot aan de horizon. Van hem moeten toen de woorden gekomen zijn: „Mensen die dèt kunnen, kunnen alles..." tonel Bar On gelooft, dat een van de oorzaken die de Israëlische soldaten liet strijden zoals zij dat deden, gelegen is in hun opvatting van de Joodse geschiedenis en hun opvatting van de aard van de Jood. Die opvatting is gebaseerd op de herinnering aan Josjoea Bin-Noen, aan de Macca- beeën, aan de helden van Massada. Maar daarachter schuilt het beeld van de galoeth-Jood, die geen dapper heid of ridderlijkheid in de lichamelijke sfeer aan de dag legt, maar wiens grootste geestelijke sterkte nauwelijks genoeg te waarderen is. Hém hebben de niet-Joden altijd gezien als een man die wegloopt van de brand. Opnieuw, zeg Bar On, omhult ons de herinnering aan de catastrofe en wij zijn niet in staat te beslissen of deze nu gekenmerkt wordt door de Getto opstand en zijn voorbeelden van heldhaftigheid, of door het feit dat zes miljoen Joden zonder weerstand hun noodlot tegemoet gingen. In deze ambivalente waardering van onszelf, van ons Jood-zijn en van onze geschiedenis, zegt de kolonel, heeft de Jood In zijn eigen hart besloten de wereld en zichzelf te bewijzen, dat zelfs zij, die naar de slachtbank of\de brand stapel gingen, helden waren, maar dat de omstandig heden hen niet veroorloofden anders te handelen dan zij deden. Nu wij Centuriontanks en Mirages tot onzp beschik king hebben, aldus Bar On, is het mogelijk de wereld het ware beeld van het Joodse volk te tonen. Het is niet het Joodse volk dat veranderd is: dat volk was eeuwen door hetzelfde; het had alleen maar geen gelegenheid zijn ware aard te laten blijken. Nu heeft het besloten de wereld te laten zien hoe het werkelijk is. Het was de herinnering aan de cata strofe die de Joodse soldaten In andere zin voortdreef. Zij waren vast besloten dat het zich hier niet zou herhalen. On kreeg onlangs een boekje ter herinnering aan een jonge parachutist, Ofer genaamd, uit kibboets Givat Chaim. Daarin is een brief afgedrukt, die hij enkele weken voor hij in de strijd om Jeruzalem sneuvelde, heeft geschreven. Hij vertelt daarin zijn vrienden over een bezoek aan de kibboets Mordei Hagettaoth, opgericht ter herinnering aan de helden van de Getto-opstand en over wat hij gezien had in het oorlogsmuseum in deze kibboets. „Ik kan het verlies en de afschtw voelen, die weer spiegeld worden in hun Joodse ogen, in het lijden van de Joden achter het onder stroom straande prikkel draad. Ik zal het nooit vergeten", schrijft de parachu tist en hij gaat verder: „Maar boven al deze ellende en hulpeloosheid uit, komt er bij mij een enorme wilskracht op om sterk te zijn, sterk tot op de grens van tranen, sterk en scherp als een mes, rustig en verschrikkelijk en gevaarlijk. Dat wil ik zijn, opdat nimmer meer dergelijke ogen achter geëlektriseerd prikkeldraad behoeven te staren. En het hoeft ook niet, als ik maar sterk genoeg ben, als we allemaal maar sterk genoeg zijn, als we allemaal maar sterke en trotse Joden zijn en nooit meer ons zelf naar de slachtbank laten leiden. oionel Bar On zegt, dat hij iets dergelijks vaak heeft gehoord van soldaten die deelnamen aan de strijd. Misschien is het een gevolg van het feit, dat ook wij in dit land onlangs geleden hebben onder angst en onzekerheid en misschien zijn wij beïnvloed door de grote bezorgdheid, die de Joden in de wereld koesterden. Er heerste een gevoel van ingehouden verontwaardiging. Het was geen haat. Ik geloof niet dat wij de vijanden haatten, maar wij waren vervuld van woede en razernij over hun brutaliteit, hun gemeen heid, hun boosaardige machinaties en bedreigingen nu al twintig jaren lang, om ons te vernietigen. En toen de strijd uitbrak, gebeurde er iets unieks in de geschiedenis. Onze parachutisten die toerenden op de westelijke Tempelmuur en in tranen uitbarstten, maakten aan zichzelf en aan onze natie in het alge meen de werkelijke betekenis duidelijk van datgene wat wij hier In de tijd van oorlog en vrede doen. Ik denk dat de parachutisten die weenden bij de Muur - en het is niet van belang of zij hier zelf over peinzen of niet - maar al te goed beseft hebben, dat hun tranen geen andere betekenis hadden dan de Joodse betekenis in de eenvoudigste zin van het woord, zelfs dat van de Almachtige God. Het was geen schakel met de priesters of Levieten, die daar waren toen de Tempel nog bestond, maar met alle Joden die tweeduizend jaren lang verlangd hebben naar deze stenen, nadat de Tempel was vernietigd. Dit zal in de Joodse geschiedenis ongetwijfeld het symbool worden van het feit dat dit een echte Joodse oorlog was en niet alleen maar een Israëlische. Kolonel Bar On is van mening dat de Joden nu geconfronteerd worden met een zeldzame kans in de geschiedenis en hij denkt, dat de Joden, als de wereld hun de tijd geeft, in staat zullen zijn te laten zien, dat Erets Jisraël, wat tegenwoordig samenvalt met de staat Israël, niet slechts een aards en werelds Israël is, maar een van sublieme en verheven betekenis. Deze acht maanden oude zwemster (op de voorgrond) vindt het helemaal niet erg, ook eens 'n ogenblik „kop je onder" te gaan tijdens de zwemles. Zij is overigens niet de jongste in het bassin. Van het feit, dat bijna alle baby's zeer graag baden en daarbij het liefst onophoudelijk spar telen, maakte de 29-jarige Heinz Bauermeister .duiker van beroep, gebruik en opende in München de eerste Duitse babyzwemschool. Drie maanden oude „leerlingen" worden al ingeschreven. In zijn geoefende handen leren zy dikwijl» al in een week zich veilig in het water te bewegen. Andere Duitse steden hebben intussen het voorbeeld van München gevolgd en organiseren in hun openbare zwembaden zwemcursussen voor „moeder en kind". Zoals de ervarin gen hebben geleerd sterkt de beweging in het water spie ren en bloedsomloop en men kan daarmee, zoals algemeen wordt beweerd, niet vroeg genoeg beginnen. Hoe gecompliceerder de technische apparaten, des te nietiger de afzonderlijke onderdelen, waaruit ze samen gesteld worden. Vooral de ruimtevaart eist bouwelementen met zeer kleine afmetingen. Om deze nietigheid te demon streren. legde de fotograaf een lucifer en een hoofdhaar naast bouw- en isolatiedelen, die o.m. in ruimtesonden worden gebruikt. Liep „Sir William" op twee benen, dan zou hij thans als man van 38 in z'n beste jaren geweest zijn. Daar hij zich echter op vier wielen voortbeweegt, veel olie en benzine gebruikt, kan het alleen maar om een „oldtimer" gaan. Deze oude auto, een goed onderhouden zwart-groene Buick, vijf meter lang en 1,85 hoog, loopt tot op heden met een snelheid van 100 km/uur over de wegen rond Bremerhaven. Het meest opmerkelijke bij „Sir William" is echter, dat hij sinds 30 jaar belastingvrij rondrijdt en daardoor 15.000 DM be spaarde. Omdat de eigenaar, die hem in 1929 kocht vier jaar later vrijwillig het dubbele van de verlangde belasting per jaar betaalde, ontving hij een officieel stuk, dat hem voor de toekomst van motorvoertuigenbelasting vrijwaarde. Succes belooft dit „kleine injectiepistool", dat dezer da gen in Duitsland .op de markt is gebracht en wel door 'n on derneming, die zich door z'n oprichter, de ontdekker van 't difterie-serum Emil von Behring, over de hele wereld een goede naam verwierf. Het apparaat maakt nu ook voor de arts in de praktijk pijnloze injecties van vaccins als medi camenten in de huid, de spier of het gewricht mogelijk. De injectiedruk wordt door spannen mèt de hand opgewekt. Evenals de grote, elektrisch aangedreven spuit voor massa-inentingen, zal het kleine injectiepistool vooral bij griepvaccinatie gebruikt worden.

Digitale periodieken - Gemeentearchief Veenendaal

De Vallei | 1967 | | pagina 9