HET REMMERSTEINSE BOS IS EIGENLIJK EEN KERSTBOS Na 14 jaar weer in DENK ER EENS OVER NA Ode aan Canada DAMMEN O Vertier door Adriaan P. de Kleuver Tempel Spa, Vrede SCHAKEN BRIDGE CRYPTOGRAM 1 door J. M. BOM door H. KRAMER door H. W. FILARSKI 1 Er zijn in onze omgeving nog hoekjes zó stil. dat men. uanimeer men over de gladde dennenaalden schuifelt, déze nog als stilte ervaart. Slappen wij eens hii een stevige wind het hos in dan merken wij niet eens. dat er beweging onder aan de stammen is. loten wij onze blikken om hoog gaan, dan is zo n dennen bos als het golvenspel in de branding. En de eeuwige muziek van engelegisanck en liarpengespeel" die de wind door het donkergroene naald en gewriemel blaast zwelt aan tot de fanfares van trompetten en klaroenen. Voor de bosranden liggen de open ruimten met de hoge hemel er boven. En achter die ruimten wéér het wazi ge blauw van bossen. Soms verdrink je in de adelaarsva rens die van de bosrand af een eind- weegs het bos in steken. Vóór ons ligt dan een heideveldje of een stukje kaal slag met buntgras dat oranje opblik- kert in het zonlicht. Of de gouden gloed van de bochtige smele, dat hoge gras, met aan het einde een metaal- glanzende en bochtige top. Voor het groen van de dennen liggen VEENENDAAL Mevrouw A. M. H. Segond-van Banchet woont sinds en kele weken weer in Veenendaal. Gedu rende een jaar ongeveer is de om ge zondheidsredenen vervroegd gepensio neerde lerares Engels in Canada ge weest, waar zij enkele van haar kinde ren heeft bezocht. Een onvergetelijke indruk maakte op haar het vakantieoord Banff in de Roc- key Mountains. Haar indrukken zette zij in poëzievorm op papier. „Ik druk mij altijd het beste poëzie uit", vertel- elders de geploegde akkers, nu over trokken met een groen vel van het op schietende winterkoren. Toen laag de zomerwolken hun reis uit het westen maakten, trokken hun schaduwen mee over de 'donkere bos sen en over de berken langs de bospa den. Nu is er zelfs dat niet en lijkt bos en beemd nóg verlatener te zijn. Op de korenvelden komt geen mens nu. Geen boer werkt er. Geen halm buigt zich meer voor de wind. Het uit bundige leven heeft plaatsgemaakt voor de winterse stilte. De wind speelt niet met het lover van de berken. Die staan stil voor zich heen te dromen. Soms rukt de wind aan het berkehaar. Het is ontroerend om mee te maken hoe stadsmensen die op excursie ko men met schittering in hun ogen zo'n berkenlaan oplopen. En dan zouden die mensen nu eens moeten komen! Nu verglijden de contouren in het wazige van de achtergrond. Nu is het bos een tekening geworden van de grote Mees ter, een fijne, impressionistische teke ning, zo verdroomd als muziek van De bussy. Het vlakke landschap van de vallei moet men in de wintertijd niet mijden. Maar liever is mij dan het heuvelland met zijn glooiende einder, telkens on derbroken door de golvende lijnen van de bossen die van bronsgroen tot paars blauw genuanceerd zijn. Het Utrechtse boslandschap is ingeto gen en stemmig. Dat komt doordat door mensenhand hier zo ingrijpend het landschap veranderd is. De Veluwe ja, die is speelser en luchthartiger. Bij ons is de natuur zwaarmoediger. De rauwe zandgron den heeft men vol gepoot met bomen en er ontstonden die intieme bossen. Je dwaalt er in rond van de vallei tot 'waar de bosrand één lijn vormt en aan sluit op de oude engen van Remmer den. de mevrouw Segond en liet veel proe ven daarvan zien in haar „scrapbook" het reisjournaal van haar bezoek aan Canada. Een van die gedichten, ge schreven in het Engels, heeft in een Canadese krant gestaan. Zij won daar een geldprijs mee. Het gedicht dat zij „voor Nederlands gebruik" maakte over haar indrukken in Canada luidt als volgt. Banff (Canada,) De wind glijdt door de pijnboomtoppen En ademt koele-strelend de geuren der natuur. De lente openbaart zich in 't zwellen van de knoppen, Het openbarsten van een bloemen weelde puur. De bergreuzen rondom 't sneeuwdek afgegleden In rotssteen naakt afstekend tegen d'anderen omhuld, In blauwgroen boomkleedmantet, uitgesneden In diepe grille-plooival, met flonker- sneeuw gevuld. Banff, kleurensymphonie, uitbundig in uw juiching Klein paradijs, gehuld in kou en zonneschijn Waar, in contact, geboren werd de overtuiging Van 't waarom der Schepping: 't doel van 't zijn. Bij de engen van Remmerden komen de korenvelden pél tot aan die bosrand en daar is altijd wel vertier. Je stoot al gauw op een koppel patrijzen. Een paar hazen zigzaggen voor je uit. Boven het knollengroen zie je de hal zen van tientallen fazanten. Schreeu wend vliegen eksters en Vlaamse gaai en langs de bosrand en dikke houtdui ven kluiven aan de boerenkoolstronken bij het boerderijtje waar nu het leven zijn adem inhoudt. Als de noordwester aan komt zeulen en de zware beukestammen laat kreu nen is het huiverend heerlijk in het Remmersteinse bos. Op open plekken duwt de orkaan je in de rug, maar binnen in de beschermen de schouw van dat bos voel je er niet eens zo veel van. Daar hóór je alleen maar de bulderbas van de wind die de dikke takken laat zwiepen en waar het berkehaar de regenvlagen weg veegt. Zwarte kraaien waaien over het bos en vinden geen stil plekje boven ons om te gaan rusten. De wind neemt ze mee naar de Remmerdense engen. Een wolk dor blad komt aanzetten op de vleugels van de storm gedragen en slaat te pletter tegen de hoge, afge kalfde wegkant. Zo hoopt zich daar laag op laag op. Je schuifelt er met je schoenen door en danrrrrrts, daar gaat een hermelijn er van door. Het slanke witte lijfje ritselt over de bla deren; het gevoelige stniutje snuift de geur van mensen op en dat schijnt voor het diertje een rotgeur te zijn. Liever ruikt het konijntjes of desnoods een bos muis je. Op de plek waar die hermelijn weg sloop ligt een dood bosmuisje. In de hals 'zaten vier gaatjes en er was geen spoortje van bloed te bekennen. Dat koninklijke roofriddertje had het muisje compleet leeg gezogen. Zo is het in de natuur. Muizen en ko nijntjes krijgen vele malen per jaar hoopjes jongen. En dat hermelijntje hoogstens twee per jaar. Zó wijs nu was het beleid van de Schepper. Die zorgde er voor dat er om de nooddruft van het één te lenigen er méér dan ge noeg van het andere kwam. Er zijn mensen die»* dat allemaal maar wreed vinden. Maar wat drom mel nog aan toe! Moeten wij de dieren dan dierenbescherming leren. Het visio naire Bijbelbeeld waar het lam en de panter samenliggen en waar de roof dieren gras zullen eten mogen wij als bloemrijke beeldspraak beschouwen waarmee wil aangetoond worden hoe het ideale levensbeeld zou dienen te zijn en zelfs dat beeld is dóór en dóór aards. Planten zijn óók levende schepselen van de Schepper. Om in leven te blij ven moet levend organisme verorberd worden. En of je nu leven eet dat in de aarde wortelt of dat er met twee of vier poten op loopt, dat zal om 't even zijn. Er blijft weinig anders over dan zand te eten. Of lucht te happen, 't Hangt al lemaal af van het darmenstelsel of je planteneter of vleeseter bent. Voor de konijntjes is er het groene gras en voor het hermelijntjehet konijntje. En voor u met Kerstmis het lekkere eten tje. En zo zijn wij dan gekomen aan de Kersttijd. Graag wil ik u dan meene men naar de tempel die van ongekor- ven hout gemaakt is. Je kunt er een he le middag toeven zonder ook maar een mens tegen te komen. Je bent dan een bevoorrecht mens, zo hélemaal alleen. En nergens vindt men prikkeldraad dat een egoïstische landeigenaar er heeft laten neerzetten. 't Behoeft niet direct een witte Kerst te zijn.' Als 't effe kan, ja, dan is dat wel fijn. 't Is fijn als je voeten gaan over het papierblanke vel dat dan over de beukenlanen gekomen is. Dan is het of men met reuzenletters het woord mens in de sneeuw aan het schrijven is. Want de wereld is daar bui ten gesloten. En oh, hoe eindeloos kan zo'n middag dan duren. Dan tel je de minuten in plaats van de uren. Dat Remmersteinse bos is eigenlijk een Kerstbos. Je stapt er binpen als in een kerk waarvan de deuren uitnodi gend open staan. Het verschil is, dat hier niet gepreekt wordt met woorden maar met daden. En die daad is de schepping zelf. De natuur gaat in grote delen van ons land haar doodvonnis tegemoet, maar hier lééft de natuur intens voort. Zon der ophouden zullen de seizoenen af blijven wisselen en altijd weer zal het Kerstmis worden in het Remmersteinse bos. Van een handboog sprietje tot de om hoog torende douglas heb ik dat éne sparretje zien komen. Dat nu is mijn kerstboom. Eens was hij prachtig ver licht. Toen hingen van de takken pun tige ijspegeltjes waar het zonlicht door heen speelde. En eens zat die boom vol bevroren regendruppels die glansden als parels. Een andere keer was hij prachtig be rijpt en nóg een andère keer beladen met mollige sneeuw, 'k Weet werkelijk niet wanneer die spar het mooist ge weest is. Zo iets van stil genieten be leef je ter plaatse en de herinnering er aan is als een parel aan het eindeloze snoer van een hele reeks herinneringen. Je gaat langs singels met overhan gend beshout waaronder zwartgerokte merels rondscharrelen. En waar het erosie water een ravijntje heeft uitgesle ten, daar is tussen de overhangende va rens een lijster op zoek naar slakjes. Boven ons in de dennen smiesperen de goudhaantjes en buitelen de staartme- z>en. Er is gekraak in het stille winterbos. Je wéét wat komen gaat. Een reegeit wisselt, over het berkenlaantje voor ons, op weg naar de bosrand..Er komt er nóg een en dan volgt de bok. een twee-ender. Zo doorkruis je in blij geneugt dit verrukkelijke bos dat verlaten ligt als een oerwoud. En je toeft er tot de gou den zon naar het westen al groter en groter wordt. Dan verkleurt alles om je heen in rossige tinten. De rossig schemerende stammetjes van de berkensingels worden nóg mooi er. De wind zingt maar voort in het donkere dennegroen, dat ook al purpe ren randen krijgt. En fier en hoog staan de beuken waarvan het bronsgroen van de stammen purperen tinten krijgt in de nijgende avondzon Na H jaar in Australië te zijn ge weest i« vorige week vrijdag mevr. Van de Lustgraaf-van de Veer in ons land teruggekeerd voor een zesweek- se vakantie. Het weerzien was erg leuk, want de familie was met negen tien man sterk naar Schiphol gegaan. Voor haar moeder van 82 jaar was het helemaal een blij weerzien. De heer en mevrouw Van de Lust graaf zijn in Australië nogal honkvast, want zij wonen sinds hun emigratie nog steeds dezelfde plaats Ook van werkgever is men tot dusver nog niet veranderd. Heimwee heeft mevr. Van de Lust graafnaar zij zegt, niet ge kend. „Och, de gemoedelijkheid en de hartelijkheid waarmee de Austra liër de immigrant tegemoet komt, stelt je gauw op je gemak. Ook het mooie weer is erg aanlokkelijk, al gaat dat momenteel gepaard met aanhoudende droogte, zo zelfs dat er plaatsen zijn waar het water gerant soeneerd is". De levensstandaard vindt mevr. Van de Lust graaf in Au stralië beter dan hier. Vooral van de prijzen in Nederland is ze erg ge schrokken. Als voorbeeld noemt ze de oplei ding voor 't autorijbewijs. Hiervoor betaalt men in Australië ruim vijf tien gulden. Veel aanspraak heeft 't echtpaar Van de Lustgraaf aan de families Lusink en Van de Hoef, die in Veenendaal'de naaste buren waren en nu ook dicht in de buurt wonen. Mevrouw Van de Lustgraaf gaat eind januari weer naar haar man en kin deren terug. Op de foto v.r.n.l. mevr Van de Lustgraaf, mevrouw Van de Veer met haar twee kleinkinderen Cindg en Anita. Ineens word je dan gewaar, dat er óók nog 'n mensenwereld is die maar wacht en wacht. De klokken van de C'uneratoren luiden en luiden. Hun bronzen stemmen dartelen over het bos. Mooie en vredige muziek is dat. Er is geen mooier muziek dan die van klok ken op een stille kerstavondscheme ring in het bos van Remmerstein. De stilte rondom weeft zich samen met de uitwaaienrende klokkenklank. Vrede- vrede-vrede, rondom is vrede. Je vóélt dat het vrede is hier. Veel mensen, daar ginds b(j hun kerstbomen, moeten dat nog leren verstaan. 'PEGEN veler verwachting in heeft I het aloude ..Joseph Blankenaar" uit Amsterdam zich tegen de ontstuimige jonge Friese ploeg „Huizum" juist staan de weten te houden en door een be nauwd gelijk spel de kampioenstitel van stadgenoot „Gezellig Samenzijn" overge nomen. Bijzonder teleurstellend 'Overi gens voor het team van Sybrands, dat tot in de laatste ronde zelfs nog te kampen had met ernstige degradatiezor- gent De spanningen werden vele matadorer. In die laatste ronde te machtig, want merkwaardigerwijze speelden vnor twee ploegen de kampioenszenuwen de hoofd rol en bij alle anderen vrat het degrada tiespook aan het zelfvertrouwen. Hieron der een Illuster voorbeeld hoezeer de nervosMeit verrassende uitslagen op het scorebord bracht; Wit: N. Koeken (Excelsior): Zwart: K l'oet <R D G.) 1. 34—29 19—23; 2. 40—34 14—19; 3. 44—40 10—14; 4. 50—44 5—10; 5. 31—20 20—25; 6. 37—31 15—20; 7 41-37 19-24; 8. 46-41 13—19: (14—19) wordt door de theorie aanbevolen, waarna de beruchte „v. d. Kraan"-variant een van de vele moge lijkheden is 9. 32—29 23X32: 10. 37x29 17—22; 11. 29x17 11x22: 12. 39—32 9—13: 13. 31-27. Een van de typische trekjes van de door zwart geformeerde ..hekstelling" zonder schijf 15 is, dat wit zich niet kan bevrijden door 33—28 wegens (24x33!) al tijd gevolgd door (25—30) en (14—20) met dam! 1322x31; 14. 26x37 3-9: 15. 32—28 18—22; 16. 28x17 12x21; 17. 27—32 7—12; 18 32—28 1—7; 19. 43—38 7—11; 20. 41—37 21—26; 21. 37—32 12—17; 22. 36—31 26x37: 23. 23X41 Wit acht het voldoende tegen de zwar- ;e opstelling zijn centrum te handhaven. In het vervolg blijkt dit echter onvol doende. Beter was 42x31. 2317—22 24. 28x17 11x22; 25. 41—37 13—18; 26. 37—32 8—12 27. 32—28 12—17 28 42—37 16—21 (zie diagram) Uit wits voortzetting In deze stand blijkt, dat hij zijn positie overschat. Hij had hier op verbreking moeten aanstu ren door 38—32. Er dreigt dan sterk 28—23. gevolgd door 33—28 en op (2?—27) zou kunnen volgen 48—42 (27x38) 35—30 (24x35) 37—32 (38x27) 28—22 17x28 (33x15) of ook direct 28—23 met in beide gevallen zeer goed spel voor wit. 29. 37—31? lü—15; 30. 31—* 9—13; 31. 48—42 2—8! 32 47—41 De combinatie 28—23 (19x28) 35—30 (24x35) 29—24 enz. is gunstig voor zwart. 328—12; 33. 41—37 6—11; 34. 37—32 22—27! Snoert het hele witte centrum in. 35. 42—37 18—22; 36. 49-43 27-31?? Een kleine combinatiedreiging van wit speelt zwart parten. Als opgave voor de lezers deze week: Wat had zwart in plaats van deze zet moeten spelen? Na zijn foutieve voortzetting ging zwart te leurgesteld als volgt ten onder: 37. 28—23! 19x28 Gedwongen; na (31x42) 38x47 (19x37) beslist 34—30 en 33—29. 38 32x23 31x42 39. 38x47 14—19 40. 23x14 20x9 41 29x20 25x14 42. 33—28 22x83 43. 39X28 12—18 44. 44—39 14—19 45. 43—38 4—10 46 39—33 19—23 47. 28x19 14x23 48 38—32! 9-13 49. 33—29! 13—19; 50. 35—30 11—16; 51. 29—24 en na nog wat gespar tel gaf zwart op. OPLOSSING m de stand: Wit (v. Leeuwen) 25, 27. 28, 32 33, 38, 37. 38. 39, 42, 44, 45. 47, 48 (15 St) Zwart (Bajolle) 3, 6, 7, 8. 9. 12, 13. 14, 15. 16. 19. 20, 21, 23. 24 (15 St.) Na het verrassende (13—18) van zwart mocht niet: 28—22? (9—13!) 22—17? We gens het venijnige (24—30!!) en hoe wit ook slaat, steeds volgt dam! In de stand: Wit: 25. 32, 35, 37. 38. 39. 40. 43. 45 (9 St.) Zwart: 12. 13. 14. 15. 16. 18. 19. 23. 29 (9 st.) Hier had zwart de vruchten van zijn spel kunnen plukken door (29—33!!) 39x28 (16—21!) 28—22 of? (18x27) 40-34 (19—24) tn binnen weinige zetten staat wit glansrijk verloren HET ene toernooi is nauwelijks ten einde of het volgende is al weer oegonnen. Na Havanna volgde Soussa. Momenteel wordt er in Palma de Mallor- ca een groot toernooi gehouden, terwijl het Hoogoventoernooi en het jaarlijkse toernooi te Hastings spoedig van start gaan In Palma de Mallorca is Larsen weer ongenaakbaar. Hij heeft echter in oud-wereldkampioen Botwinnik een zwa re concurrent en ook oud-wereldkam pioen Smyslow is een niet te onderschat ten tegenstander. De Deense groot meester Larsen heeft zich tn de laatste jaren ontwikkeld tot een van de al lersterkste spelers ter wereld. Zelfs on der de toch zo geduchte groot meesterschap van de Sowjetunle is mo menteel geen speler aan te wijzen die sterker dan de Deen is. Wel zijn er uiteraard enige spelers die van ongeveer dezelfde kracht zijn: Petrosjan. Spasskv, Tal en Botwinnik. Misschien ook Korch- noj. een van de weinigen die Larsen in Soussa een nederlaag wist toe te bren gen. Hieronder zien we Larsen aan hei werk. Wit: DAMJANOVIC. Zwart: LARSEN (Palma de Mallorca 1967.) Grtinfeld-verdediging. 1. d2—d4, Pg8—f6 2. c2—c4. g7—gS 3. Pblc3, d7—d5 4. c4xd5, Pf6xds s. e2—e4, Pd5XC3 6. b2xc3, Lf8g7 7. Lfl—C4. 0—0 8 Pgl—e2, Dd8d7 (Deze merkwaardig aandoende zet past Larsen wel vaker toe.) 9. o-o. b7—b6 10. a2—a4!? (In de partij Spasskv—Larsen. Bever wijk 1947 werd 10. Le3, Lb7 11. t3. Pc« 12. Tal. Ta <18 13. Dd2. Pa5 14. Ld3. o5 gespeeld. De tekstzet is dubieus, want de a-pion wordt spoedig zeer zwak.) 10Lc8b7 11. f2—f3. Pb8e6 12. Lc4bS!? (Maakt In verbinding met de volgende zet geen overtuigende indruk. Is het werkelijk de moeite waard om twee zet ten te verliezen om a7—a6 uit te lokkenT) 12a7—a6 13. Lbft—c4. Tf8—d8 14. Lel—g5. h7—hS 15. Lg5—e3. e7—e6 16. Lc4a2. Pc«— a5 17. Ddl—cl. Kg8—h7 18. Pe2—f4. Lb7c6 19. d4—d5 (Na de aarzelende opzet trekt de witspeler nu de enige conclusie: hij moet ten koste van alles op koningsaanval spelen.) 19 e6xd5. Pf4xd5. Lc6xa4 31. Del—el. La4cfi 22. Le3xh6! (Dat deze loper noch met de koning, noch met de loper genomen kan worden zal de aandachtige lezer zonder moeite vast kunnen stellen.) 22. Lc6xdö 23. Lh6xg7, Kh7xg7 24. I.a2xg7. C7c6 25. Ld5—a2. Dd7-<12 26 M—ea. Dd2xel 27 Tflxel, Td8—d3 (In dit eindspel heeft zwart beslissend voordeel. Op 28. Tacl kan nu 28Td2 29. Lbl, Te8 30. f4. Pc4 volgen.) 28. C3—C4 Td3a3! 29. c4—c5. b6—bS 30. Mh4 (Of: 30. e6. fxe6 31. Lxe6. Txal 32. Txal Pb7 33. Tel. as en wint.) 30Pa5—b7 31. e5e6, Ta«-e8i 32 Tal—dl. Ta3xa2 33. Tdl—d7 Het Is niet onwaarschijnlijk dat zwart nier op verschillende manieren kan win nen. Als opgave van de week wordt van de lezers echter gevraagd od welke wiize Larsen Larsen het probleem kort en krachtig oploste Volgende week de oplossing OPLOSSING De stand was: Wit (Donner): Kgl. Dh6. TcM en «4. pionnen a2, c4, g2, h2. Zwart (Evans): Kh8, Dc8. Tn. Pd4, pi onnen l>4 c5. h7. In de partij volgde: 42. Dh8—gS, Pd4—f3t 43. g2xf3, Tng7 44. Dg5xg7+. Kh8xg7 45. Tel-e7t, Kg7—f8 46. TcW—dT. b4—b3 47. Te7xh7t. Kh8-g« 4R. Td7—g7t en zwart gaf het oo. HET onderstaande historische partijtje was enkele jaren geleden één der grootste sensaties uit het toernooi- bridge. De volgende week zal ik u ver tellen wie de acteurs waren en wat het resultaat van dit spel was. De vraag die ik u voorleg luidt: hoe had u dit contract afgespeeld? A9 C>854 ÓA2 AHVB 10S Zuid speelt dus zeven gedoubleerde «jhoppen en west komt uit met harten aas, die zuid introeft. Hoe verder? Het gedoubleerde contract van zes rui ten dat de spelleider aanleiding gaf tot een speelwijze die het met open kaarten onverhesbare contract toch één down deed gaan had de volgende uitleg: AH5 C?H74 O 8 3 A 87 54 i 10 8 3 s? 10 8 5 O H 7 2 VB 10 9 A 9 7 6 4 S>B963 OV4 H62 HV 10 7643 C O H 8 7 6 5 3 Oost gever. OW kwetsbaar. Oost één harten zuid vier schoppen west paste noord vier Sansatout oost paste zuid zes ruiten west paste noord zes schoppen oost paste zuid zeven schoppen gedoubleerd door west allen pasten. VB2 <?AV2 O AB 1096 5 A 3 Daar west het eindbod van zes ruiten had gedoubleerd, kwam zuic tot een speelplan waarbij hij als laatste drie kaarten over had troef A B 10. Hij speelde de boer uit de hand, hopende dat west nog HVx had maar oost maakie de vrouw en west nog de heer. -Na de uitkomst mei kiavervrouw zou het volgende speelplan tot winst hebben geleld. Slag 1 klaveraas, slag 2 een kla vertje in zuid aftroeven, de volgend* drie slagen voor harten eindigend in noord en nu een derde klaver in zuid Moeven. Vervolgens de tafel aan slag brengen met schoppenheer. nu noords vierde klaver spelen en met ruiten negen troeven. De volgende twee schoppensla gen zijn voor schoppenvrouw en noords schoppenaas, waarna NZ ln een gewon nen positie zijn gekomen. Nu kan name lijk troef van tafel (noord) uit woroen gespeeld, zo nodig snijdt zuid met de ruiten tien en krijgt de laatste twee slagen met ruitenboer en aas. Vanzelfsprekend zit er met dichte kaarten een risico aan dit speelplan: indien west slechta drie klaveren had en drie schoppens (maar wel vier hartens), kan west op de vierde klaver een schop pen wegdoen waardoor hij de derde schoppen die NZ spelen kan introeven. Het is echter niet mogelijk de ge wenste eindfiguur te krijgen zonder er van uit te gaan, dat west met een vier- kaart klaver startte. Overigens was het een aardig voor beeld tot welk een verrassend resultaat een doublet op hoop van zegen, soms kan leiden. Zónder wests doublet zou zuid geen enkel probleem gekend hebben en het spel zeker hebben gemaakt. Horizontaal: I. Vurige schrobberingen (11) 6. Niets, gedeeld door twee (3) 9. Zacht instrument (5) 10. Tegenpolen der zeelieden (12) 12. Verkorte naam voor een naam (2) 13. Bij velen gaat veel daarboven (3) 14. Het naadje van de kous is hun niet vreemd (7) 17. In Limburg ligt het onderricht achter de plas (5) 18. In Gelderland ligt een verwron gen biet (3) 19. Zij zorgen voor het voetenwerk (13) 24. Net zoiets als 12 hor., maar toch anders (2) 25. Het jochie uit de Bijbel (2) 27. Blanke belletjes (13) 31. Piek om mee te spelen (3) 33. Insektenbaby (5) 35. Zo is het zedige in harmonie (7) 38. Uiting van pijn of schrik (3) 40. Wat hij doet als wij zijn (2) 41. Op iedere gezinsuitbreiding volgt een financiële klap (12) 43. Het woord dat voorop komt, ais iets anders er al is geweest (5) 44. Deze vogel bergt een bloeiwijze (3) 45. Studentenbroekje (11) Verticaal: 1. In de hoofdstad van Griekenland zit men niet om hem te springen (3) 2. Reine stad in Duitsland (5) 3. Deze vogel is altijd reeds op eni- g? afstand (5) 4. Niet leuk om in te zitten (4) 5. Daarmee worden de zuigelinger bedot (5) 6. Dit meisje zit aan de wal (2) 7. Vreemd verbond (4) 8. Met zulk een bonnetje mag men terugkomen (6) II. Zo een weet er heel wat van (5) 13. Zulk een dikdoener zit vol geld (4) 15. Zulk een slot is thans het top punt (5) 16. Peruviaanse munt op de noten balk (3) 17. Het is over, maar niet voorbij (3) 19. De heilige moet stil zijn (2) 20. Vreemd voor (3) 21. Zij steunt de bejaarden (3) 22. Speelgoed dat geld uit de zak klopt (3) 23. Er zit roest in zulk gordijn (5) 26. Na vurig spel rest deze noot (2) 27. In een dierenvacht schuilt ontspanning (4) 28. Als het met de liefde gedaan is (3) 29. Kweekplaats van geld (3) 30. Deze profeet is in een landschap in de Peloponnesus te vinden (5) 31. Dit staat er op (6) 34. Bloem, die men niet in het knoopsgat draagt (5) 36. Zorgelijk teiltje (5) 37. Grote groep van individuen (5) 38a. In deze Duitse rivier ligt een voertuig (4) 39. Het lichaamsdeel aan de ge laarsde voet (4) 41. Zij ligt altijd langs het water (2) 42. Ongewisse noot (3) 43a. Zo zeggen vaak kleine kinderen goedendag (2) Oplossing vorige kru isuoord raadsel Horizontaal: 1. touw; 5. op; 7. A- dam; 11. Zwammerdam; 15. emoe; 16. lont; 18. d.d.; 20. ver; 21. te; 23. gevolgen; 26. op; 27. een; 29. la; 30. in; 31. Ate; 32. as; 34. kant; 37. of; 39. Em.; 41. ma', 42. st; 44. verder; 45. botter; 46. as; 47. dr.; 49. me; 51. in; 52. poel: 54. re: 57. eed: 59. si: 60. as; 62. luw; 64. L.S.; 65. Waterman; 68. re; 69. mok: 70. S.E.; 72. klad; 75. moot; 76. aardigheid; 81. Etna; 82. rij; 83. leed. Verticaal: 2. ozon: 3. uwe; 4. w.a.; 5. om; 6. p.e.; 7. ad; 8. Dalen; 9. Amor; 10. refter; 12. mi; 13. re; 14. stapel; 17. wel; 18. do; 19. dl.: 20. ven; 22. Ee; 24. vak; 25. git; 26. O.T.; 28. na; 31. af; 33. Sedan; 35. a.m.; 36. na; 37. otter; 38. bed: 40. mes; 42. som; 43. bes; 47. do; 48. re; 50. ge lukt; 51. id.; 52. pit; 53. lam; 55. el; 56. Twente: 58. es; 59. sak; 61. sap; 63. Ur; 65. Wodan; 66. es; 67. re; 69. maat; 71. mode; 73. ad; 74. oh; 75. Mie: 77. Ra; 78 ir.; 79 gij; 80. el. 1 1 3 9 s r - V* 9 I St 1 to II li W 4 '9 IS Ié t 1 n li '9 U f/ sz U V MS»'*!p rrr *7 tt i» h JJ 39 is Jé '7 >9 V 91 V» 40* T Iff 9*

Digitale periodieken - Gemeentearchief Veenendaal

De Vallei | 1967 | | pagina 16