Annie van 'tHof wist Eens word ik beter!" Lekasin Minister dankt militairen in dagorder VEEL MISBRUIK BIJ BETALING PER GIRO PARADE Twee miljoen KLM-reizigers in '67 Koninklijke familie vierde kerstfeest met personeel Bus in ravijn: 47 doden Sovjet-communisten zoeken toenadering tot C.P.N. Ter overdenking Symbolisch gebaar na genezing Na 21 „lamme jaren" weer op eigen benen Deno-atelier in Enschede sluit Nog 6 miljoen waskaarsen in onze kerstbomen Winkeliers kunnen niet zelden naar hun centen fluiten Chef van postale recherche lucht zijn hart de snelle en zekere pijnvenlrijver BLIJVENDE INZET VEILIG VERKEER Altijd zonnig Veel post Toekomstplannen ONGEDEKT GRAPILLOM TREINKAARTJES VALS GELD De eerstgeborene KIND IN ROOK GESTIKT ZATERDAG 23 DECEMBER 1967 I „Tl fa/7ia, neem je wat make-up spulletjes voor me mee?" -L" „Mama, welke jurk zal ik aantrekken „Mama, mag dat bed, waar ik al die jaren in heb gelegen, nu naar boven?" Annie van 't Hof uit Geldrop, 36 jaar oud, kan na 21 jaar lang bijna to taal verlamd in een rolstoel te hebben gezeten, weer lopen. Lopen wil voor Annie van 't Hof zeggenweer deelnemen aan het échte leven. ADVERTENTIE DEN HAAG De minister van De fensie, de heer W. den Toom, heeft zich in een dagorder gericht tot alle militairen van de Nederlandse krijgs macht en tot het burgerpersoneel van het ministerie van Defensie. In deze dagorder zegt minister Den Toom on der meer: ..Nu het jaar 1967 ten einde spoedt, heb ik er behoefte aan mijn waarde ring te uiten voor de wijze, waarop u zich in dit afgelopen jaar. waar ook ter wereld, van uw belangrijke taak hebt gekweten. Mede door uw bijdrage aan de instandhouding en verbetering van de defensieve kracht van de NAVO kon de vrede in Europa worden bewaard". ..Daarnaast wil ik niet nalaten ge wag te maken van de persoonlijke moed en offerbereidheid, waarmee bii herha ling uitvoering werd gegeven aan ver zoeken om hulp en bijstand in nood gevallen. Onverschillig of dit betrof 't speuren naar een vermist kind. het snel transporteren van zieken en ge wonden of het redden van in doods gevaar verkerende schipbreukelingen, steeds bleken onderdelen van de krijgs macht in staat snel en doortastend hulp te bieden. Dit alles stemt tot dankbaarheid en schenkt ons vertrou wen in de toekomst". ..Het jaar 1968 staat voor de deur. Het stelt ons allen voor de taak om ons in bondgenootschappelijk verband te blijven inzetten voor de vrede en veiligheid om door een eensgezindheid, paraatheid en oprechte vredeswil bij te dragen aan de politekc stabiliteit, wel ke onmisbaar is voor het komen tot overleg over wederzijdse wapenbeheer sing, wapenbeperking en ontwapc ning". Behalve een open oog voor de ge varen van buitenaf, welke de vrede kun nen bedreigen, vraag ik uw aandacht voor een gevaar in ons zelf. dat jaar lijks diepe rouw brengt in duizenden gezinnen. Ik doel hier op de roekeloos heid in het verkeer. Wekelijks worden afschuwelijke verkeersongelukken ver meld, waarbij ook militairen onder de slachtoffers zijn te betreuren. Ik doe een dringend beroep op u door een grote mate van zelfbeheersing en verantwoordelijkheidsgevoel er be wust aan mee te werken hierin verbe tering te brengen". Met een speciale folder, gedrukt in een oplage van circa dertigduizend stuks, heeft ook de commandant van de Koninklijke Marechaussee, brigade generaal J. Amelink, zich tot het gehe le personeel van Landmacht, Lucht macht en Marine gewend met de op wekking om rond de feestdagen, juist in de tijd, waarin duizenden militairen op weg naar huis zijn, de nodige voor zichtigheid in het verkeer te betrach ten. De generaal stelt terecht, dat het ver keer op de weg gedurende de feestda gen meer slachtoffers eist dan op ande re dagen en wekt iedereen op de ver keersregels in acht te nemen en te zorgen dat men veilig thuis komt want, aldus de generaal, het gevaar op de weg gaat nooit met verlof. Deze actie sluit goed aan bij de dag order van minister Den Toom en ook bij de opmerkingen van de bevelheb ber der Luchtstrijdkrachten, die in het laatste nummer van „De Vliegende Hollander" erop heeft gewezen, dat in 't jaar meer dan 20 personeelsleden van de Luchtmacht bij verkeersongelukken zijn verongelukt, terwijl bij oefeningen met vliegtuigen veel minder mensen, namelijk zes man, het leven lieten. ENSCHEDE Het Enschedese ate lier van de confectiefabriek Deno NV zal 29 december worden gesloten. Met de 20 werknemers, voornamelijk meis jes, is in overleg met de betreffende vakorganisaties en de overhemdenfa- briek P. J. Blom NV overeengekomen; dat zij 2 januari bij deze NV in dienst zullen treden. Zoals bekend, werd in december '66 de N.V. Deno door de overhemdenfa- briek Elmi NV te Leiden overgenomen. De NV Deno produceerde zowel in En schede als in Hoogeveen. In Enschede werden de overhemden gesneden en de boorden gefabriceerd. Intussen zijn bij Deno Hoogeveen In 1967 veertig nieuwe werknemers in dienst gekomen en is aldaar een nieu we snijafdeling en een volledige boor- dennaaigroep geïnstalleerd. Het ligt in de bedoeling van de huidi ge directie van Deno NV de hele pro- duktie in Hoogeveen te concentreren en verder uit te breiden. Het uit 1935 da terende gebouw aldaar wordt thans grondig verbeterd en uitgebreid. Deze ontwikkeling heeft ertoe geleid, dat de kleine, minder economische vestiging in Enschede, die bovendien minder pret tig was gehuisvest, gesloten kan wor den. Daarom is zij nu af en toe zoals haar 65-jarige moeder goedmoeidg vaststelt lastig, omdat zij vragen stelt die totnutoe geen zin hadden. In haar 65-jarige moeder goedmoedig heen gaan en was zij met bijna alles tevreden. „Meisje, jou krijgen wij weer aan het lopen", heeft eens de neuroloog van het Geldropse Sint Annazieken- huis, dokter P. Houben, beloofd. Annie stemde erin toe in het ziekenhuis te worden opgenomen voor een behande ling en nog geen twee maanden later, op vrijdag 8 december om kwart over negen, stond zij op eigen benen en zette haar eerste aarzelende stappen. Vandaag, ruim twee weken later, mocht Annie van 't Hof, naar huis, als een vrouw die beseft, dat zij dank zij een wonder weer een toekomst heeft. Gisteren hadden wij een gesprek met haar, nog voor haar vertrek uit het ziekenhuis. Vraag: U hebt geleerd te aanvaar den, dat u nooit meer zou kunnen lo pen. Toch bent u nooit een somber mens geworden. Hoe is u dat gelukt om altijd een zonnig humeur te hou den? ANTWOORD: Ik geloof dat ik nogal een blijmoedig karakter heb. En op de een of andere manier wist ik. dat ik ooit zou genezen. Dat is waarschijn lijk de reden. Vraag: Toen u enige tyd geleden naar het ziekenhuis ging omdat de art sen meenden, dat er een kans op ge nezing bestond, heeft u daar nooit aan getwijfeld? ANTWOORD: Nee. ik geloofde het direct, zoals ik trouwens altijd al heb geweten, eens beter te worden. Ik was enorm blij, dat ook de artsen dit geloof met mij deelden. Vraag: Was u die vrijdag toen u weer kon lopen, niet bang dat het maar tijdelijk zou zijn? ANTWOORD: Nee, daar ben ik niet bang voor geweest. Ik wist gewoon, dat het echt was en dat het niet even zou duren. Vraag: Hoe vond u het om zoveel post te krijgen van mensen die blij waren met uw genezing? ANTWOORD: Ik heb inderdaad ge weldig veel reacties ontvangen. Allemaal enorm lieve brieven van mensen, die me geluk wensen en gewoon blij zijn. De meeste brieven zijn afkomstig van mensen, die ik helemaal niet ken. Soms ook van kinderen. Er zijn zelfs brieven, die een briefkaart of postzegel voor ant woord insluiten. Ik ga wel proberen om de mensen, die zelf ziek zijn, terug te schrijven. Ik zal proberen ze wat moed in te spre ken en misschien een beetje hoop te geven. Er zijn veel mensen, die informeren naar de dokter, die mij heeft behan deld. Overigens heeft hij ook stapels post gekregen. Straks ga ik alle brieven om mijn gemak nog eens doorlezen en dan inplakken. Vraag: Merkt u al verschil in bena dering van de mensen in uw omge ving? Behandelen ze u anders dan vroeger? ANTWOORD (gedecideerd): Ik heb me nooit anders dan anderen gevoeld. Ik heb altijd gewoon contact gehad met de buitenwereld. De gedachte dat ik „anders" zou zijn, is nooit bij me opgekomen. Bovendien wist ik dat ik weer beter zou worden. Vraag: Wat zijn uw plannen voor de toekomst? ANTWOORD. Ik ga eerst fijn op va kantie. Daar ben ik totnutoe nooit aan toe gekomen. Vraag: Nu alles achter de rug is en u met de Kerstdagen weer thuis bent. beschouwt u de 21 jaren dan als een periode waaraan u liever niet terug denkt of heeft u toch ook wel prettige herinneringen? ANTWOORD: Die tijd vormt nu eenmaal het grootste gedeelte van mijn leven. Ook van die tijd heb ik gehou den. Het zijn eenvoudige woorden, recht uit haar hart. Annie van 't Hof komt uit deze vragen te voorschijn als iemand, die nooit de moed om te le ven heeft opgegeven. Haar moed is beloond. UTRECHT Naar verwachting, zal de Nederlandse bevolking dit jaar 26 miljoen gulden hebben geïnvesteerd voor de aanschaf van kaarsen. Dat be tekent per hoofd der bevolking gemid deld vier kaarsen per jaar, oftewel twee gulden. Gedurende de komende kerstdagen zullen, volgens schattingen, ongeveer 150 miljoen kaarsen hun „le vend licht" in Nederland verspreiden. Overigens geven voor wat het ge bruik van kaarsen aangaat de Scandi navische landen in Europa de toon aan. Per hoofd der bevolking koopt men in deze landen jaarlijks 900 gram aan kaarsen tegen 300 gram in ons land. Hoewel het koude .elektrische peertje' in de kerstboom de vanouds bekende kerstboomkaarsen vrijwel heeft ver drongen, hangt ep in de Nederlandse kerstbomen toch nog zo'n 60.000 kilo gram kaars, ofwel zesmiljoen kerst boomkaarsen. rie door de Postcheque- en Girodienst zo zeer gepropageerde nieuwe manier KJ van betaling met girokaarten in plaats van met contant geld dreigt spaak te lopen, doordat er steeds meer malafide kopers blijken te komen, die mis bruik maken van de mogelijkheid zich goederen aan te schaffen tegen afgifte van ongedekte cheques. Voor de recherche is dit soort zaken een nachtmerrie geworden, die sléchts kan worden voorkomen, indien de Postgirodienst er toe zou kunnen besluiten ongedekte girobiljetten niet langer terug te zenden aan de rekeninghouder zelf, doch aan de begunstigde. Daags voor hij met functioneel leef tijdsontslag de dienst ^ou verlaten, heeft de 61-jarige inspecteur der rijks recherche W. A. A. M. van den Born uit Haarlem, chef van de postale re cherche te Amsterdam, in een vraag gesprek op deze lacune in het nieuwe betalingssysteem gewezen. Als gevolg van de gevoerde reclame campagne, geven de winkeliers in goed vertrouwen artikelen aan kopers mee tegen afgifte van een getekend girobil jet. Die biljetten sturen de winkeliers dan zelf naar de Postgirodienst. Te laat blijkt in sommige gevallen, dat 't saldo van de koper ontoereikend was en dan kan de winkelier naar zijn geld fluiten, tenzij het een bonafide klant betreft, die per vergissing zijn saldo heeft overschreden en die eigener be weging zijn schuld aanzuivert. „We staan geregeld voor de volgende hopeloze situatie", aldus inspecteur Van den Bom. „De Girodienst zendt de ongedekte cheque, die de winkelier heeft ingestuurd, retour aan de kwaad willige rekeninghouder zelf en die gooit de kaart in de pfullemand. In talloze gevallen hebben de winke liers niet eens de naam van de klant genoteerd. Pas na geruime tijd bemer ken zij. dat de verzonden girobiljetten niet op hun eigen rekening worden over geboekt, maar navraag zonder de naam te kennen heeft geen zin en dan kan men de klant dus helemaal niet meer terugvinden. Heeft de winkelier uit voorzorg wel de naam genoteerd, dan is het bewijs nog uitermate moeilijk. De betrokken klant kan staalhard ontkennen iets in ADVERTENTIE Gezelligheid met volle teugen alcoholvrij druivensap Er school symboliek in het gebaar, waarmee de genezen Annie van 't Hof de deur van haar kamer in het Sint-Annaziekenhuis in Geldrop opende. En niemand hoefde haar daarbij te helpen. DEN HAAG Voor de tweede keer deze maand verzendt het Nederlandsche Roode Kruis hulpverleningsgoederen voor de vluchtelingen in Jordanië. ADVERTENTIE VIEUX DEN HAAG De voltallige konink lijke familie heeft vrijdagmiddag in het gebouw van de koninklijke stallen in Den Haag het kerstfeest gevierd met het gezamenlijk paleispersoneel. Nadat koningin Juliana een gedeelte uit het Lucas-evangelie had voorgele zen, hield prins Bernhard een korte kersttoespraak. In zijn rede zei prins Bemhard on der meer, dat nederigheid in alles wat de mens denkt en doet een van de grondslagen van de christelijke leer is. Nederigheid is geer. slaafse onderwor penheid, maar verdraagzaamheid en bescheidenheid. Indien wij onszelf overschatten en zouden denken, dat onze mening beslist de enig juiste is, en als we daarom eisen in de mate dat wij daartoe in de gelegenheid zijn dat onze plannen tot uitvoer worden gebracht, zonder te luisteren naar de argumenten van andersdenkenden of rekening te houden met hun overtui ging, dan kunnen die plannen zelf misschien zelfs wel voortreffelijk zijn, maar dan zijn wij geen voortreffelijke mensen. Naar de mening van de Prins is het gebrek aan nederigheid eigenlijk een gebrek aan respect voor onze mede mens, dus een gebrek aan naastenlief de. De Prins noemde dit het ergste ge brek, dat een mens kan hebben. Zolang de wereld bestaat, zijn er mensen geweest, die zich niets aantrok ken van de gevoelens of de mening van anderen en nietsontziend hun eigen doeleinden nastreefde, 't Is helaas niet moeilijk, zo vervolgde de Prins, uit de geschiedenis voorbeelden te ge ven, waaruit blijkt hoe noodlottig een dergelijke mentaliteit in het ergste ge val is voor de mensen of zelfs voor hele volkeren, die zulk een streven in de weg blijken te staan. „Helaas", zo vervolgde hij. „kan ik niet beweren, dat in onze dagen een dergelijke geestelijke instelling niet meer of maar weinig voorkomt. Zelf overschatting, eigenwijsheid en fanatis me zien we nog overal om ons heen, MANILLA Zevenenveertig passa giers zyn gisteren om het leven geko men toen hun bus in een 9 meter diep ravyn stortte in het noordelijke deel van de Philippijnen. In een telegram uit de badplaats in de bergen, Baguio, ongeveer 160 km ten noorden van Manilla, deelde het Phllip- pijnse persagentschap mee, dat de bus begon te glijden en over de klippen de diepte instortte. De meeste slachtoffers waren stu denten uit Baguio en Manilla die op weg naar huis waren voor het vieren van Kerstmis. De lijken werden naar 'n provinciaal ziekenhuis overgebracht. met alle gevolgen van dien. Slechts door de komst van het Kerstkind kun nen wij het Godsvertrouwen krijgen, dat ons de kracht geeft om ondanks alle tegenspoed nooit de hoop te verlie zen". Kinderen van de kinderkerk van de wijkgemeente der Nederlands hervorm de Duinzichtkerk voerden een kerst spel op onder leiding van mej. H. J. J- Oudenbroek. Tot besluit van de kerstbijeenkomst werd het paleispersoneel chocolade melk geoffreerd, traditiegetrouw inge schonken door de Koningin en de prin sessen Beatrix, Margriet en Christina. Daarna kreeg ieder personeelslid een kerstbrood en een kalender ten ge schenke. de winkel te hebben gekocht. Door het hem teruggestuurde girobiljet te ver scheuren, heeft hij immers het enige bewijs, dat aanwezig was, vernietigd. Op deze wijze brengt het nieuwe beta lingssysteem zwakke broeders echt in de verleiding". Indien de Postgirodienst echter de ongedekte biljetten zou retourneren aan de begunstigden (dus in dit geval aan de winkeliers), dan zouden deze ten minste over de naam en het adres van de klant beschikken en hem, met het bewijs van de aankoop in de hand, tot betaling kunnen manen. Zou hij toch in gebreke blijven, dan zouden de win keliers aangifte kunnen doen en dan heeft de recherche tenminste enig hou vast. Blijkt daarbij, dat de betrokkene in diverse winkels tegen afgifte van on gedekte girochèques inkopen heeft ge daan, dan kan men pogen de kwade trouw te bewijzen en een vervolging tegen de rekeninghouder instellen. Nog duidelijker springt het euvel in het oog bij de loketten van de Neder landse Spoorwegen, waar tegenwoordig kaartjes betaald mogen worden met gi rokaarten. Die worden dagelijks door de Spoorwegen in groten getale naar de Postgirodienst verzonden, maar een deel blijkt telkens ongedekt te zijn. Aangezien het te omslachtig zou zijn van alle girobiljetten de namen, num mers, adressen en bedragen te noteren, kan men geen van deze gratis-reizigers achterhalen. Zelfs is gebleken, dat sommige lie den zich op deze manier contanten wisten aan te meten. Zij namen een retourtje naar een ver afgelegen stad, betaalden met een ongedekte chèque en kwamen korte, tijd later terug met de mededeling, dat ze van hun reis af zagen. Dan werd hun het bedrag mi nus 50 cent administratiekosten uitbe taald. Tegen dit laatste euvel hebben de Spoorwegen inmiddels een verweer ge vonden: alle kaartjes, waarvoor be taald is met een girobiljet, worden ge merkt. Zij kunnen niet meer zo gemak kelijk worden ingewisseld. Er wordt 'n regu voor afgegeven, waarna de Spoor wegen eerst laten uitzoeken of het sal do wel toereikend is. Pas daarna wordt tot restitutie overgegaan. Dit heeft er echter al weer toe ge leid, dat sommige pseudo-reizigers zich met zo'n frauduleus verkregen kaartje bij een file voor een loket vervoegen om het kaartje van de hand te doen aan iemand met toevallig dezelfde be stemming. Inspecteur Van den Born, die in 1928 zijn loopbaan bij de Koninklijke Mare chaussee begon, speelde na de oorlog een grote rol bij vele onderzoeken naar valse bankbiljetten. Later, als chef van de postale recher che in Amsterdam, had hij de leiding bij het onderzoek in de geruchtmaken de fraude, waarbij de Rijkspostspaar bank voor 150.000 gulden werd opge licht. De hoofddader was de man, die later in zijn gevangenschap de hele in genieuze oplichting uit de doeken deed in zijn geruchtmakende boek „De Ver valsers". De PTT is overigens van mening, dat de heer Van den Born de door hem onderzochte gevallen te zeer verabsoluteert. Het aantal ongedekte girokaarten is, volgens haar, gering in verhouding tot de gevallen, waar in er een rechtmatig gebruik van ge maakt wordt. MOSKOU „De Russische communistische party vertrouwt erop, dat de Com munistische Partij Nederland (C.P.N.) zijn onafhankeiyk-nationale koers uitein- deiyk zal laten schieten en zich zal scharen In de Russische gelederen. De Rus sische party zal hieraan medewerken", aldus een boodschap, gericht aan het driedaagse Nederlandse partijcongres, dat gisteren en vandaag in Amsterdam wordt gehouden. Onder leiding van de 69-jarige partij leider Paul de Groot heeft de Neder landse partij getracht zich van de in ternationale communistische beweging los te weken. De koers van De Groot is punt van kritiek geweest voor de Moskou- en Pekinggezinden in de CPN. Eerder dit jaar beschuldigde de Neder landse partijchef de Sovjet-Unie van in menging in de binnenlandse aangele genheden van zijn partij. De afgelopen jaren heeft de CPN ge weigerd zich aan te sluiten bij interna tionale en nationale communistische conferenties, zoals de Sovjet-Unie mo menteel bepleit. Tijdens de viering van de 50e verjaardag van de revolutie in de Sovjet-Unie, heeft de CPN geen ver tegenwoordiging gestuurd. Om de kloof tussen de Russische en de Nederlandse partij te overbruggen, is de Sovjet-Unie begonnen aan de op richting van een Nederlands^Russische vriendschapsorganisatie. De boodschap aan de CPN werd ge publiceerd op de frontpagina van het partijorgaan Pravda. Partijvoorzitter Paul de Groot ver welkomde gisteren in Amsterdam het congres met een rede, waarin hij o-m. zei, dat de CPN streeft naar eer. con sequente voortzetting van de koers, die op het vorige partijcongres is vastge steld. „De communistische partij heeft geen verjongingskuur nodig. Wij wen sen versterking van de bestuurskracht van het partijbestuur. Op dit moment staat de partij stevig op haar voeten", aldus de heer De Groot. Partijsecretaris Hoekstra zei, spre kende over de internationale commu nistische beweging, dat er zich in deze beweging een krachtig herstel van het marxistisch-leninistisch streven voor doet. Op grond daarvan verklaarde hij, dat de CPN „geen breuk wil met wie dan ook". De strijd tegen het revisio nisme of dogmatiek is een zaak voor elke partij zelf. Over Paul de Groot bevestigde de heer Hoekstra, dat deze zelf de wens te kennen had gegeven, gezien zijn leeftijd, niet in het bestuur herkozen te worden. Toen z.eide ik: Zie, ik kom: in de rol des hoeks is van mij geschreven. (Psahn 40:8) In sobere bewoording wordt ons hier het kerstevangelie beschre ven: de geboorte van onze Heere Je sus Christus. Maar ook in specifieke bewoording! Want Lucas noemt hier onze Zaligmaker expres: de „eerst geboren zoon" van Maria. Daarmee geeft de evangelist de plaats of po sitie aan van Christus. Want in de bijbel is een eerstgeboren zoon méér dan alleen maar de oudste zoon. In hun eerstgeboren zoon zagen vaders en moeders in Israël de wettiging van de verwachting, dat er nog méér kinderen zouden worden geboren uit hun huwelijk. Die eerstgeboren zoon was hun, wat de eersteling voor een landbouwer was: als die tegen oogst tijd de eerste aren zag rijpen, zag hij in die paar aren de héle daarop volgende oogst. En daar ging het natuurlijk om! Zo ging het de Israëlieten niet om slechts één en kel kind, maar om een heel gezin, een compleet nageslacht. Nu: alt Christus hier speciaal Maria's eerst geboren zoon wordt genoemd, dan wordt Hij hier aangegeven als een zoon, in wie Maria een heel nakroost mocht zien. En nu zou dat voor óns zo belangrijk niet zijn, als de Heere Jesus een kind was als andere kin deren: geboren uit vlees en bloed. Maar dat was bij Hem juist niet het geval: wél geboren uit een vrouw, maar toch niet door toedoen van een man, doch door de kracht van de Heilige Geest! Daarom is het geslacht waarvan Christus het begin is, niet een geslacht, dat zijn leven zal hebben te danken aan 't vermo gen van man en vrouw, aan vlees en bloed dus, maar aan de Heilige Geest, die met zijn evangelie hele geslachten en volkeren deel geeft aan Christus Jesus. En zo het leven, het eeuwige leven, geeft. Aan ieder, die het evangelie gelooft. Want de eerstgeboren zoon van Maria is de éniggeboren zoon van Gód. En déze wilde 'zich laten geboren worden als de eerste jongen van Maria. Maar: toen kwam er eennieuwe mens ter wereld: de Heere uit de hemel, de tweede mens, 1 Cor. 15! Dat is het enorme van deze'paar woorden. Lees er heel 1 Cor. 15 maar bij na. Daarom hebben wij, hebben onze kinderen, geen toekomst, geen le ven, dan uitsluitend in de gemeen schap met Jesus Christus, de eerst geborene, Hebr. 1-6. Daar wordt Hij kortweg zo genoemd. Omdat Hij óns aller begin is, onze eersteling. De eersteling van een schare, die nie mand tellen kan. Maar er moet nóg iets gezegd wor den van dat woord „eerstgeboren zoon". Want de eerstgeboren zonen werden door God opgeëist, Exodus 13. God had recht op hen, omdat Hij Israël uit Egypte had verlost. Hij vorderde die eerstgeboren zonen op als plaatsvervangers van het hele ge zin, waarvan zij de eerste waren. En zij moesten dan de Heere dienen. Maar wie van hen zou dat ooit vol maakt kunnen doen? Daarom heeft de Heere voor hén in de plaats weer de stam Lévi apart gezet, zodat Le vi Hem, in de plaats van heel Isra el, zou dienen. En het offer brengen, dat God begeerde, maar ook de stam Lévi kon tenslotte niet aan Gods eis voldoen: Hem tenvolle dienen, Hem geven, al waarop Hij récht had. Maar nu komt Gods eniggeboren zoon in de wereld, als Maria's eerst geboren zoon. En God zegt tot Hem: Ik eis u op, maar: zet voor u nie mand anders in de plaats. Gij moet voldoen aan mijn recht! Ik stel u in de plaats van héél mijn volk! En de zoon van God zó in de wereld ko mende, zegt daarmee: Zie, ik kom, om uw wil te doen. o God, in de rol des boeks (het hele oude testament) is van mij geschreven. Ps. 40. Dat is de ernst van het kerstfeest! Dat feest willen wij graag in een roman tische sfeer vieren. Maar hier is niets romantisch bij! Gods zoon is als Maria's eerstgeboren zoon ter we reld gekomen, om ons te verlossen. Van zonde, van straf. Want aan Gods recht moest en moet voldaan wor den. Daar gaat het om op het kerst feest. Zullen we daaraan dan vooral dènkén, en God danken, dat Hij daartoe zijn eniggeboren zoon als de Eerstgeborene in de wereld heeft ge bracht? Dan pas is u het kérstfeest echt een kerst-féést! Veenendaal, Ds. H. Pool. HAARLEM Toen de moeder even afwezig was om een boodschap te doen, is vrijdagmiddag om drie uur op de tweede verdieping van een woning aan de Gedempte Raamgracht te Haarlem de bijna anderhalfjarige Sasja van Dricssen door verstikking in rook om het leven gekomen. Een straalkachel bleek te zijn omge vallen, waardoor een gat in de vloer was gebrand en er zich veel rook ont wikkelde. SCHIPHOL De korte tyd, die de 41-jarige Engelse zakenman David W. Grains gisteren omstreeks het middaguur, op doorreis van Groningen naar Londen, op Schiphol doorbracht, is niet onopgemerkt voorbügegaan. De Engelsman werd by zyn aankomst met het N.L.M.-vliegtuig uit Groningen opgewacht door verschei dene hoge KLM- en luchthavenfunctionarissen, onder wie K.L.M.-directeur J. F. van Oldenburgh en mr. C. H. Goekoop, juridisch medewerker van de luchthaven Schiphol. Met zijn K.L.M.-vlucht van Schiphol naar Londen bleek de heer Crains name lijk het aantal passagiers, dat de K.L.M. dit jaar vervoerde, op twee miljoen te brengen, een aantal dat nog nimmer in een jaar tijd door de KX..M. werd bereikt. In 1959 vervoerde de K.L.M. voor het eerst meer dan één miljoen passagiers per jaar. Na een korte toespraak van de heer Oldenburgh in de perskamer van de lucht haven, werden de heer Crains geschenken overhandigd namens de K.L.M., de luchthaven Schiphol en het „belastingvrije winkelcentrum". Voordat hij aan boord gin van het vliegtuig naar Engeland, werd de twee miljoenste K-L.M.-passagier nog snel rondgeleid over de nieuwe luchthaven in een versierd passagierskarretje.

Digitale periodieken - Gemeentearchief Veenendaal

De Vallei | 1967 | | pagina 5