Annie van 'tHof wist
Eens word ik beter!"
Lekasin
Minister dankt
militairen
in dagorder
VEEL MISBRUIK BIJ
BETALING PER GIRO
PARADE
Twee miljoen KLM-reizigers in '67
Koninklijke familie vierde
kerstfeest met personeel
Bus in ravijn:
47 doden
Sovjet-communisten zoeken
toenadering tot C.P.N.
Ter overdenking
Symbolisch
gebaar
na
genezing
Na 21 „lamme jaren" weer op eigen benen
Deno-atelier in
Enschede sluit
Nog 6 miljoen
waskaarsen in
onze kerstbomen
Winkeliers kunnen niet zelden
naar hun centen fluiten
Chef van postale
recherche lucht
zijn hart
de snelle en zekere pijnvenlrijver
BLIJVENDE INZET
VEILIG VERKEER
Altijd zonnig
Veel post
Toekomstplannen
ONGEDEKT
GRAPILLOM
TREINKAARTJES
VALS GELD
De eerstgeborene
KIND IN ROOK GESTIKT
ZATERDAG 23 DECEMBER 1967
I
„Tl fa/7ia, neem je wat make-up spulletjes voor me mee?"
-L" „Mama, welke jurk zal ik aantrekken
„Mama, mag dat bed, waar ik al die jaren in heb gelegen, nu naar boven?"
Annie van 't Hof uit Geldrop, 36 jaar oud, kan na 21 jaar lang bijna to
taal verlamd in een rolstoel te hebben gezeten, weer lopen. Lopen wil voor
Annie van 't Hof zeggenweer deelnemen aan het échte leven.
ADVERTENTIE
DEN HAAG De minister van De
fensie, de heer W. den Toom, heeft
zich in een dagorder gericht tot alle
militairen van de Nederlandse krijgs
macht en tot het burgerpersoneel van
het ministerie van Defensie. In deze
dagorder zegt minister Den Toom on
der meer:
..Nu het jaar 1967 ten einde spoedt,
heb ik er behoefte aan mijn waarde
ring te uiten voor de wijze, waarop u
zich in dit afgelopen jaar. waar ook
ter wereld, van uw belangrijke taak
hebt gekweten. Mede door uw bijdrage
aan de instandhouding en verbetering
van de defensieve kracht van de
NAVO kon de vrede in Europa worden
bewaard".
..Daarnaast wil ik niet nalaten ge
wag te maken van de persoonlijke moed
en offerbereidheid, waarmee bii herha
ling uitvoering werd gegeven aan ver
zoeken om hulp en bijstand in nood
gevallen. Onverschillig of dit betrof 't
speuren naar een vermist kind. het
snel transporteren van zieken en ge
wonden of het redden van in doods
gevaar verkerende schipbreukelingen,
steeds bleken onderdelen van de krijgs
macht in staat snel en doortastend
hulp te bieden. Dit alles stemt tot
dankbaarheid en schenkt ons vertrou
wen in de toekomst".
..Het jaar 1968 staat voor de deur.
Het stelt ons allen voor de taak om
ons in bondgenootschappelijk verband
te blijven inzetten voor de vrede en
veiligheid om door een eensgezindheid,
paraatheid en oprechte vredeswil bij te
dragen aan de politekc stabiliteit, wel
ke onmisbaar is voor het komen tot
overleg over wederzijdse wapenbeheer
sing, wapenbeperking en ontwapc ning".
Behalve een open oog voor de ge
varen van buitenaf, welke de vrede kun
nen bedreigen, vraag ik uw aandacht
voor een gevaar in ons zelf. dat jaar
lijks diepe rouw brengt in duizenden
gezinnen. Ik doel hier op de roekeloos
heid in het verkeer. Wekelijks worden
afschuwelijke verkeersongelukken ver
meld, waarbij ook militairen onder de
slachtoffers zijn te betreuren.
Ik doe een dringend beroep op u
door een grote mate van zelfbeheersing
en verantwoordelijkheidsgevoel er be
wust aan mee te werken hierin verbe
tering te brengen".
Met een speciale folder, gedrukt in
een oplage van circa dertigduizend
stuks, heeft ook de commandant van
de Koninklijke Marechaussee, brigade
generaal J. Amelink, zich tot het gehe
le personeel van Landmacht, Lucht
macht en Marine gewend met de op
wekking om rond de feestdagen, juist
in de tijd, waarin duizenden militairen
op weg naar huis zijn, de nodige voor
zichtigheid in het verkeer te betrach
ten.
De generaal stelt terecht, dat het ver
keer op de weg gedurende de feestda
gen meer slachtoffers eist dan op ande
re dagen en wekt iedereen op de ver
keersregels in acht te nemen en te
zorgen dat men veilig thuis komt
want, aldus de generaal, het gevaar op
de weg gaat nooit met verlof.
Deze actie sluit goed aan bij de dag
order van minister Den Toom en ook
bij de opmerkingen van de bevelheb
ber der Luchtstrijdkrachten, die in het
laatste nummer van „De Vliegende
Hollander" erop heeft gewezen, dat in 't
jaar meer dan 20 personeelsleden van
de Luchtmacht bij verkeersongelukken
zijn verongelukt, terwijl bij oefeningen
met vliegtuigen veel minder mensen,
namelijk zes man, het leven lieten.
ENSCHEDE Het Enschedese ate
lier van de confectiefabriek Deno NV
zal 29 december worden gesloten. Met
de 20 werknemers, voornamelijk meis
jes, is in overleg met de betreffende
vakorganisaties en de overhemdenfa-
briek P. J. Blom NV overeengekomen;
dat zij 2 januari bij deze NV in dienst
zullen treden.
Zoals bekend, werd in december '66
de N.V. Deno door de overhemdenfa-
briek Elmi NV te Leiden overgenomen.
De NV Deno produceerde zowel in En
schede als in Hoogeveen. In Enschede
werden de overhemden gesneden en de
boorden gefabriceerd.
Intussen zijn bij Deno Hoogeveen
In 1967 veertig nieuwe werknemers in
dienst gekomen en is aldaar een nieu
we snijafdeling en een volledige boor-
dennaaigroep geïnstalleerd.
Het ligt in de bedoeling van de huidi
ge directie van Deno NV de hele pro-
duktie in Hoogeveen te concentreren en
verder uit te breiden. Het uit 1935 da
terende gebouw aldaar wordt thans
grondig verbeterd en uitgebreid. Deze
ontwikkeling heeft ertoe geleid, dat de
kleine, minder economische vestiging in
Enschede, die bovendien minder pret
tig was gehuisvest, gesloten kan wor
den.
Daarom is zij nu af en toe zoals
haar 65-jarige moeder goedmoeidg
vaststelt lastig, omdat zij vragen
stelt die totnutoe geen zin hadden. In
haar 65-jarige moeder goedmoedig
heen gaan en was zij met bijna alles
tevreden.
„Meisje, jou krijgen wij weer aan
het lopen", heeft eens de neuroloog
van het Geldropse Sint Annazieken-
huis, dokter P. Houben, beloofd. Annie
stemde erin toe in het ziekenhuis te
worden opgenomen voor een behande
ling en nog geen twee maanden later,
op vrijdag 8 december om kwart over
negen, stond zij op eigen benen en
zette haar eerste aarzelende stappen.
Vandaag, ruim twee weken later,
mocht Annie van 't Hof, naar huis,
als een vrouw die beseft, dat zij dank
zij een wonder weer een toekomst heeft.
Gisteren hadden wij een gesprek met
haar, nog voor haar vertrek uit het
ziekenhuis.
Vraag: U hebt geleerd te aanvaar
den, dat u nooit meer zou kunnen lo
pen. Toch bent u nooit een somber
mens geworden. Hoe is u dat gelukt
om altijd een zonnig humeur te hou
den?
ANTWOORD: Ik geloof dat ik nogal
een blijmoedig karakter heb. En op
de een of andere manier wist ik. dat
ik ooit zou genezen. Dat is waarschijn
lijk de reden.
Vraag: Toen u enige tyd geleden
naar het ziekenhuis ging omdat de art
sen meenden, dat er een kans op ge
nezing bestond, heeft u daar nooit aan
getwijfeld?
ANTWOORD: Nee. ik geloofde het
direct, zoals ik trouwens altijd al heb
geweten, eens beter te worden. Ik was
enorm blij, dat ook de artsen dit geloof
met mij deelden.
Vraag: Was u die vrijdag toen u
weer kon lopen, niet bang dat het
maar tijdelijk zou zijn?
ANTWOORD: Nee, daar ben ik niet
bang voor geweest. Ik wist gewoon,
dat het echt was en dat het niet even
zou duren.
Vraag: Hoe vond u het om zoveel
post te krijgen van mensen die blij
waren met uw genezing?
ANTWOORD: Ik heb inderdaad ge
weldig veel reacties ontvangen. Allemaal
enorm lieve brieven van mensen, die
me geluk wensen en gewoon blij zijn.
De meeste brieven zijn afkomstig van
mensen, die ik helemaal niet ken. Soms
ook van kinderen. Er zijn zelfs brieven,
die een briefkaart of postzegel voor ant
woord insluiten.
Ik ga wel proberen om de mensen,
die zelf ziek zijn, terug te schrijven. Ik
zal proberen ze wat moed in te spre
ken en misschien een beetje hoop te
geven.
Er zijn veel mensen, die informeren
naar de dokter, die mij heeft behan
deld. Overigens heeft hij ook stapels
post gekregen. Straks ga ik alle brieven
om mijn gemak nog eens doorlezen en
dan inplakken.
Vraag: Merkt u al verschil in bena
dering van de mensen in uw omge
ving? Behandelen ze u anders dan
vroeger?
ANTWOORD (gedecideerd): Ik heb
me nooit anders dan anderen gevoeld.
Ik heb altijd gewoon contact gehad
met de buitenwereld. De gedachte dat
ik „anders" zou zijn, is nooit bij me
opgekomen. Bovendien wist ik dat ik
weer beter zou worden.
Vraag: Wat zijn uw plannen voor de
toekomst?
ANTWOORD. Ik ga eerst fijn op va
kantie. Daar ben ik totnutoe nooit aan
toe gekomen.
Vraag: Nu alles achter de rug is en
u met de Kerstdagen weer thuis bent.
beschouwt u de 21 jaren dan als een
periode waaraan u liever niet terug
denkt of heeft u toch ook wel prettige
herinneringen?
ANTWOORD: Die tijd vormt nu
eenmaal het grootste gedeelte van mijn
leven. Ook van die tijd heb ik gehou
den.
Het zijn eenvoudige woorden, recht
uit haar hart. Annie van 't Hof komt
uit deze vragen te voorschijn als
iemand, die nooit de moed om te le
ven heeft opgegeven. Haar moed is
beloond.
UTRECHT Naar verwachting, zal
de Nederlandse bevolking dit jaar 26
miljoen gulden hebben geïnvesteerd
voor de aanschaf van kaarsen. Dat be
tekent per hoofd der bevolking gemid
deld vier kaarsen per jaar, oftewel
twee gulden. Gedurende de komende
kerstdagen zullen, volgens schattingen,
ongeveer 150 miljoen kaarsen hun „le
vend licht" in Nederland verspreiden.
Overigens geven voor wat het ge
bruik van kaarsen aangaat de Scandi
navische landen in Europa de toon aan.
Per hoofd der bevolking koopt men in
deze landen jaarlijks 900 gram aan
kaarsen tegen 300 gram in ons land.
Hoewel het koude .elektrische peertje'
in de kerstboom de vanouds bekende
kerstboomkaarsen vrijwel heeft ver
drongen, hangt ep in de Nederlandse
kerstbomen toch nog zo'n 60.000 kilo
gram kaars, ofwel zesmiljoen kerst
boomkaarsen.
rie door de Postcheque- en Girodienst zo zeer gepropageerde nieuwe manier
KJ van betaling met girokaarten in plaats van met contant geld dreigt spaak
te lopen, doordat er steeds meer malafide kopers blijken te komen, die mis
bruik maken van de mogelijkheid zich goederen aan te schaffen tegen afgifte
van ongedekte cheques. Voor de recherche is dit soort zaken een nachtmerrie
geworden, die sléchts kan worden voorkomen, indien de Postgirodienst er toe
zou kunnen besluiten ongedekte girobiljetten niet langer terug te zenden aan de
rekeninghouder zelf, doch aan de begunstigde.
Daags voor hij met functioneel leef
tijdsontslag de dienst ^ou verlaten,
heeft de 61-jarige inspecteur der rijks
recherche W. A. A. M. van den Born
uit Haarlem, chef van de postale re
cherche te Amsterdam, in een vraag
gesprek op deze lacune in het nieuwe
betalingssysteem gewezen.
Als gevolg van de gevoerde reclame
campagne, geven de winkeliers in goed
vertrouwen artikelen aan kopers mee
tegen afgifte van een getekend girobil
jet. Die biljetten sturen de winkeliers
dan zelf naar de Postgirodienst. Te
laat blijkt in sommige gevallen, dat 't
saldo van de koper ontoereikend was
en dan kan de winkelier naar zijn geld
fluiten, tenzij het een bonafide klant
betreft, die per vergissing zijn saldo
heeft overschreden en die eigener be
weging zijn schuld aanzuivert.
„We staan geregeld voor de volgende
hopeloze situatie", aldus inspecteur
Van den Bom. „De Girodienst zendt
de ongedekte cheque, die de winkelier
heeft ingestuurd, retour aan de kwaad
willige rekeninghouder zelf en die gooit
de kaart in de pfullemand.
In talloze gevallen hebben de winke
liers niet eens de naam van de klant
genoteerd. Pas na geruime tijd bemer
ken zij. dat de verzonden girobiljetten
niet op hun eigen rekening worden over
geboekt, maar navraag zonder de naam
te kennen heeft geen zin en dan kan
men de klant dus helemaal niet meer
terugvinden.
Heeft de winkelier uit voorzorg wel
de naam genoteerd, dan is het bewijs
nog uitermate moeilijk. De betrokken
klant kan staalhard ontkennen iets in
ADVERTENTIE
Gezelligheid met volle teugen
alcoholvrij druivensap
Er school symboliek in het gebaar,
waarmee de genezen Annie van
't Hof de deur van haar kamer in
het Sint-Annaziekenhuis in Geldrop
opende. En niemand hoefde haar
daarbij te helpen.
DEN HAAG Voor de tweede keer
deze maand verzendt het Nederlandsche
Roode Kruis hulpverleningsgoederen
voor de vluchtelingen in Jordanië.
ADVERTENTIE
VIEUX
DEN HAAG De voltallige konink
lijke familie heeft vrijdagmiddag in het
gebouw van de koninklijke stallen in
Den Haag het kerstfeest gevierd met
het gezamenlijk paleispersoneel.
Nadat koningin Juliana een gedeelte
uit het Lucas-evangelie had voorgele
zen, hield prins Bernhard een korte
kersttoespraak.
In zijn rede zei prins Bemhard on
der meer, dat nederigheid in alles wat
de mens denkt en doet een van de
grondslagen van de christelijke leer is.
Nederigheid is geer. slaafse onderwor
penheid, maar verdraagzaamheid en
bescheidenheid. Indien wij onszelf
overschatten en zouden denken, dat
onze mening beslist de enig juiste is, en
als we daarom eisen in de mate dat
wij daartoe in de gelegenheid zijn
dat onze plannen tot uitvoer worden
gebracht, zonder te luisteren naar de
argumenten van andersdenkenden of
rekening te houden met hun overtui
ging, dan kunnen die plannen zelf
misschien zelfs wel voortreffelijk zijn,
maar dan zijn wij geen voortreffelijke
mensen.
Naar de mening van de Prins is het
gebrek aan nederigheid eigenlijk een
gebrek aan respect voor onze mede
mens, dus een gebrek aan naastenlief
de. De Prins noemde dit het ergste ge
brek, dat een mens kan hebben.
Zolang de wereld bestaat, zijn er
mensen geweest, die zich niets aantrok
ken van de gevoelens of de mening
van anderen en nietsontziend hun eigen
doeleinden nastreefde, 't Is helaas
niet moeilijk, zo vervolgde de Prins,
uit de geschiedenis voorbeelden te ge
ven, waaruit blijkt hoe noodlottig een
dergelijke mentaliteit in het ergste ge
val is voor de mensen of zelfs voor
hele volkeren, die zulk een streven in
de weg blijken te staan.
„Helaas", zo vervolgde hij. „kan ik
niet beweren, dat in onze dagen een
dergelijke geestelijke instelling niet
meer of maar weinig voorkomt. Zelf
overschatting, eigenwijsheid en fanatis
me zien we nog overal om ons heen,
MANILLA Zevenenveertig passa
giers zyn gisteren om het leven geko
men toen hun bus in een 9 meter diep
ravyn stortte in het noordelijke deel
van de Philippijnen.
In een telegram uit de badplaats in de
bergen, Baguio, ongeveer 160 km ten
noorden van Manilla, deelde het Phllip-
pijnse persagentschap mee, dat de bus
begon te glijden en over de klippen de
diepte instortte.
De meeste slachtoffers waren stu
denten uit Baguio en Manilla die op
weg naar huis waren voor het vieren
van Kerstmis. De lijken werden naar 'n
provinciaal ziekenhuis overgebracht.
met alle gevolgen van dien. Slechts
door de komst van het Kerstkind kun
nen wij het Godsvertrouwen krijgen,
dat ons de kracht geeft om ondanks
alle tegenspoed nooit de hoop te verlie
zen".
Kinderen van de kinderkerk van de
wijkgemeente der Nederlands hervorm
de Duinzichtkerk voerden een kerst
spel op onder leiding van mej. H. J. J-
Oudenbroek.
Tot besluit van de kerstbijeenkomst
werd het paleispersoneel chocolade
melk geoffreerd, traditiegetrouw inge
schonken door de Koningin en de prin
sessen Beatrix, Margriet en Christina.
Daarna kreeg ieder personeelslid een
kerstbrood en een kalender ten ge
schenke.
de winkel te hebben gekocht. Door het
hem teruggestuurde girobiljet te ver
scheuren, heeft hij immers het enige
bewijs, dat aanwezig was, vernietigd.
Op deze wijze brengt het nieuwe beta
lingssysteem zwakke broeders echt in
de verleiding".
Indien de Postgirodienst echter de
ongedekte biljetten zou retourneren aan
de begunstigden (dus in dit geval aan
de winkeliers), dan zouden deze ten
minste over de naam en het adres van
de klant beschikken en hem, met het
bewijs van de aankoop in de hand, tot
betaling kunnen manen. Zou hij toch
in gebreke blijven, dan zouden de win
keliers aangifte kunnen doen en dan
heeft de recherche tenminste enig hou
vast. Blijkt daarbij, dat de betrokkene
in diverse winkels tegen afgifte van on
gedekte girochèques inkopen heeft ge
daan, dan kan men pogen de kwade
trouw te bewijzen en een vervolging
tegen de rekeninghouder instellen.
Nog duidelijker springt het euvel in
het oog bij de loketten van de Neder
landse Spoorwegen, waar tegenwoordig
kaartjes betaald mogen worden met gi
rokaarten. Die worden dagelijks door
de Spoorwegen in groten getale naar de
Postgirodienst verzonden, maar een
deel blijkt telkens ongedekt te zijn.
Aangezien het te omslachtig zou zijn
van alle girobiljetten de namen, num
mers, adressen en bedragen te noteren,
kan men geen van deze gratis-reizigers
achterhalen.
Zelfs is gebleken, dat sommige lie
den zich op deze manier contanten
wisten aan te meten. Zij namen een
retourtje naar een ver afgelegen stad,
betaalden met een ongedekte chèque
en kwamen korte, tijd later terug met
de mededeling, dat ze van hun reis af
zagen. Dan werd hun het bedrag mi
nus 50 cent administratiekosten uitbe
taald.
Tegen dit laatste euvel hebben de
Spoorwegen inmiddels een verweer ge
vonden: alle kaartjes, waarvoor be
taald is met een girobiljet, worden ge
merkt. Zij kunnen niet meer zo gemak
kelijk worden ingewisseld. Er wordt 'n
regu voor afgegeven, waarna de Spoor
wegen eerst laten uitzoeken of het sal
do wel toereikend is. Pas daarna wordt
tot restitutie overgegaan.
Dit heeft er echter al weer toe ge
leid, dat sommige pseudo-reizigers zich
met zo'n frauduleus verkregen kaartje
bij een file voor een loket vervoegen
om het kaartje van de hand te doen
aan iemand met toevallig dezelfde be
stemming.
Inspecteur Van den Born, die in 1928
zijn loopbaan bij de Koninklijke Mare
chaussee begon, speelde na de oorlog
een grote rol bij vele onderzoeken naar
valse bankbiljetten.
Later, als chef van de postale recher
che in Amsterdam, had hij de leiding
bij het onderzoek in de geruchtmaken
de fraude, waarbij de Rijkspostspaar
bank voor 150.000 gulden werd opge
licht. De hoofddader was de man, die
later in zijn gevangenschap de hele in
genieuze oplichting uit de doeken deed
in zijn geruchtmakende boek „De Ver
valsers".
De PTT is overigens van mening,
dat de heer Van den Born de door
hem onderzochte gevallen te zeer
verabsoluteert. Het aantal ongedekte
girokaarten is, volgens haar, gering
in verhouding tot de gevallen, waar
in er een rechtmatig gebruik van ge
maakt wordt.
MOSKOU „De Russische communistische party vertrouwt erop, dat de Com
munistische Partij Nederland (C.P.N.) zijn onafhankeiyk-nationale koers uitein-
deiyk zal laten schieten en zich zal scharen In de Russische gelederen. De Rus
sische party zal hieraan medewerken", aldus een boodschap, gericht aan het
driedaagse Nederlandse partijcongres, dat gisteren en vandaag in Amsterdam
wordt gehouden.
Onder leiding van de 69-jarige partij
leider Paul de Groot heeft de Neder
landse partij getracht zich van de in
ternationale communistische beweging
los te weken. De koers van De Groot
is punt van kritiek geweest voor de
Moskou- en Pekinggezinden in de CPN.
Eerder dit jaar beschuldigde de Neder
landse partijchef de Sovjet-Unie van in
menging in de binnenlandse aangele
genheden van zijn partij.
De afgelopen jaren heeft de CPN ge
weigerd zich aan te sluiten bij interna
tionale en nationale communistische
conferenties, zoals de Sovjet-Unie mo
menteel bepleit. Tijdens de viering van
de 50e verjaardag van de revolutie in
de Sovjet-Unie, heeft de CPN geen ver
tegenwoordiging gestuurd.
Om de kloof tussen de Russische en
de Nederlandse partij te overbruggen,
is de Sovjet-Unie begonnen aan de op
richting van een Nederlands^Russische
vriendschapsorganisatie.
De boodschap aan de CPN werd ge
publiceerd op de frontpagina van het
partijorgaan Pravda.
Partijvoorzitter Paul de Groot ver
welkomde gisteren in Amsterdam het
congres met een rede, waarin hij o-m.
zei, dat de CPN streeft naar eer. con
sequente voortzetting van de koers, die
op het vorige partijcongres is vastge
steld. „De communistische partij heeft
geen verjongingskuur nodig. Wij wen
sen versterking van de bestuurskracht
van het partijbestuur. Op dit moment
staat de partij stevig op haar voeten",
aldus de heer De Groot.
Partijsecretaris Hoekstra zei, spre
kende over de internationale commu
nistische beweging, dat er zich in deze
beweging een krachtig herstel van het
marxistisch-leninistisch streven voor
doet. Op grond daarvan verklaarde hij,
dat de CPN „geen breuk wil met wie
dan ook". De strijd tegen het revisio
nisme of dogmatiek is een zaak voor
elke partij zelf.
Over Paul de Groot bevestigde de
heer Hoekstra, dat deze zelf de wens
te kennen had gegeven, gezien zijn
leeftijd, niet in het bestuur herkozen te
worden.
Toen z.eide ik: Zie, ik kom: in de
rol des hoeks is van mij geschreven.
(Psahn 40:8)
In sobere bewoording wordt ons
hier het kerstevangelie beschre
ven: de geboorte van onze Heere Je
sus Christus. Maar ook in specifieke
bewoording! Want Lucas noemt hier
onze Zaligmaker expres: de „eerst
geboren zoon" van Maria. Daarmee
geeft de evangelist de plaats of po
sitie aan van Christus. Want in de
bijbel is een eerstgeboren zoon méér
dan alleen maar de oudste zoon. In
hun eerstgeboren zoon zagen vaders
en moeders in Israël de wettiging
van de verwachting, dat er nog méér
kinderen zouden worden geboren uit
hun huwelijk. Die eerstgeboren zoon
was hun, wat de eersteling voor een
landbouwer was: als die tegen oogst
tijd de eerste aren zag rijpen,
zag hij in die paar aren de héle
daarop volgende oogst. En daar ging
het natuurlijk om! Zo ging het de
Israëlieten niet om slechts één en
kel kind, maar om een heel gezin,
een compleet nageslacht. Nu: alt
Christus hier speciaal Maria's eerst
geboren zoon wordt genoemd, dan
wordt Hij hier aangegeven als een
zoon, in wie Maria een heel nakroost
mocht zien. En nu zou dat voor óns
zo belangrijk niet zijn, als de Heere
Jesus een kind was als andere kin
deren: geboren uit vlees en bloed.
Maar dat was bij Hem juist niet
het geval: wél geboren uit een
vrouw, maar toch niet door toedoen
van een man, doch door de kracht
van de Heilige Geest! Daarom is het
geslacht waarvan Christus het begin
is, niet een geslacht, dat zijn leven
zal hebben te danken aan 't vermo
gen van man en vrouw, aan vlees en
bloed dus, maar aan de Heilige
Geest, die met zijn evangelie hele
geslachten en volkeren deel geeft
aan Christus Jesus. En zo het leven,
het eeuwige leven, geeft. Aan ieder,
die het evangelie gelooft. Want de
eerstgeboren zoon van Maria is de
éniggeboren zoon van Gód. En déze
wilde 'zich laten geboren worden als
de eerste jongen van Maria. Maar:
toen kwam er eennieuwe mens ter
wereld: de Heere uit de hemel, de
tweede mens, 1 Cor. 15! Dat is
het enorme van deze'paar woorden.
Lees er heel 1 Cor. 15 maar bij na.
Daarom hebben wij, hebben onze
kinderen, geen toekomst, geen le
ven, dan uitsluitend in de gemeen
schap met Jesus Christus, de eerst
geborene, Hebr. 1-6. Daar wordt Hij
kortweg zo genoemd. Omdat Hij óns
aller begin is, onze eersteling. De
eersteling van een schare, die nie
mand tellen kan.
Maar er moet nóg iets gezegd wor
den van dat woord „eerstgeboren
zoon". Want de eerstgeboren zonen
werden door God opgeëist, Exodus
13. God had recht op hen, omdat Hij
Israël uit Egypte had verlost. Hij
vorderde die eerstgeboren zonen op
als plaatsvervangers van het hele ge
zin, waarvan zij de eerste waren. En
zij moesten dan de Heere dienen.
Maar wie van hen zou dat ooit vol
maakt kunnen doen? Daarom heeft
de Heere voor hén in de plaats weer
de stam Lévi apart gezet, zodat Le
vi Hem, in de plaats van heel Isra
el, zou dienen. En het offer brengen,
dat God begeerde, maar ook de stam
Lévi kon tenslotte niet aan Gods eis
voldoen: Hem tenvolle dienen, Hem
geven, al waarop Hij récht had.
Maar nu komt Gods eniggeboren
zoon in de wereld, als Maria's eerst
geboren zoon. En God zegt tot Hem:
Ik eis u op, maar: zet voor u nie
mand anders in de plaats. Gij moet
voldoen aan mijn recht! Ik stel u in
de plaats van héél mijn volk! En
de zoon van God zó in de wereld ko
mende, zegt daarmee: Zie, ik kom,
om uw wil te doen. o God, in de rol
des boeks (het hele oude testament)
is van mij geschreven. Ps. 40. Dat
is de ernst van het kerstfeest! Dat
feest willen wij graag in een roman
tische sfeer vieren. Maar hier is
niets romantisch bij! Gods zoon is
als Maria's eerstgeboren zoon ter we
reld gekomen, om ons te verlossen.
Van zonde, van straf. Want aan Gods
recht moest en moet voldaan wor
den. Daar gaat het om op het kerst
feest. Zullen we daaraan dan vooral
dènkén, en God danken, dat Hij
daartoe zijn eniggeboren zoon als de
Eerstgeborene in de wereld heeft ge
bracht? Dan pas is u het kérstfeest
echt een kerst-féést!
Veenendaal,
Ds. H. Pool.
HAARLEM Toen de moeder even
afwezig was om een boodschap te doen,
is vrijdagmiddag om drie uur op de
tweede verdieping van een woning aan
de Gedempte Raamgracht te Haarlem
de bijna anderhalfjarige Sasja van
Dricssen door verstikking in rook om
het leven gekomen.
Een straalkachel bleek te zijn omge
vallen, waardoor een gat in de vloer
was gebrand en er zich veel rook ont
wikkelde.
SCHIPHOL De korte tyd, die de 41-jarige Engelse zakenman David W. Grains
gisteren omstreeks het middaguur, op doorreis van Groningen naar Londen, op
Schiphol doorbracht, is niet onopgemerkt voorbügegaan. De Engelsman werd by
zyn aankomst met het N.L.M.-vliegtuig uit Groningen opgewacht door verschei
dene hoge KLM- en luchthavenfunctionarissen, onder wie K.L.M.-directeur J. F.
van Oldenburgh en mr. C. H. Goekoop, juridisch medewerker van de luchthaven
Schiphol.
Met zijn K.L.M.-vlucht van Schiphol naar Londen bleek de heer Crains name
lijk het aantal passagiers, dat de K.L.M. dit jaar vervoerde, op twee miljoen te
brengen, een aantal dat nog nimmer in een jaar tijd door de KX..M. werd bereikt.
In 1959 vervoerde de K.L.M. voor het eerst meer dan één miljoen passagiers per
jaar.
Na een korte toespraak van de heer Oldenburgh in de perskamer van de lucht
haven, werden de heer Crains geschenken overhandigd namens de K.L.M., de
luchthaven Schiphol en het „belastingvrije winkelcentrum". Voordat hij aan boord
gin van het vliegtuig naar Engeland, werd de twee miljoenste K-L.M.-passagier
nog snel rondgeleid over de nieuwe luchthaven in een versierd passagierskarretje.