De kleitie klok, de groote nacht,
mijn leven en de eeuwigheid,
wat letters op papier gebracht:
een vreetnde, dwaze ijdelljeid
En toch: de woorden die ik vind,
zij helpen en beschermen mij.
Verslondeti door den nacht, den wind,
drijft alles hulpeloos voorbij,
maar hier boud ik Ixt laatste vast,
juist op de grens: ik zie, ik weet
hoe God, wanneer Ixt water wast,
ons toespreekt en ons niet vergeet.
OABRIËL SMIT
uit rijn grote gedicht „Motief',
bundel „Spiegelbeeld" 1946,
Het Spectrum, Utrecht.
