Ook Amerikaan met ander hart maakt het nu goed Hermien wil je een stuk kaas* uit het vuistje „Geen homogene ploeg met Bogaers erbij" c riep EE G aai „Prijspeil in Nederland nu gevaarlijk hoog" Ondergang van Schiedijk onbegrijpelijke zaak GRATIS STERC0C0S CATALOGUS nnnn'RR wordt u op t v- gepresenteerd. llUllU Ou Stuur een briefkaart aan: Treinramp schokt Engeland GESLAAGDE TRANSPLANTATIE IN CALIFORNIË 10 brandweer lieden verrast door explosie Vier ministers willen toto hoofdprijs op half miljoen gulden brengen Brandend schip in Melbourne binnengebracht Mr. Van der Stee meent: Quick Up... 't is goed. Ko drinkt 't. Prof. Lieftinck voor televisie: WINDSTIL EN HELDER WEER 200 DODEN IN JEMEN JL ALO ALTO, Calif or nië Ook Amerika kan nu bogen op een geslaagde harttransplantatie. In de chi rurgische afdeling van de Stanford-universiteit in Palo Alto werd zaterdag het hart van een 43-jarige vrouw, Virginia Mae White, overgeplant in de borstkas van Mike Kasperak, een 54-jarige arbeider in een staal fabriek. HERSENBLOEDING BLAIBERG REUMATIEK Siamese tweeling gescheiden ONVERBIDDELIJK SCHULDVRAAG NOG ONBEANTWOORD NET OP TIJD NIEUW,E ROUTE Stercocos, Postbus 68, Amsterdam. ELF DODEN VEEL VRAGEN VROEG ALARM Amerikaan verborg nog meer hasjiesj in eonservenblik MAANDAG 8 JANUARI 1968 Het team dat Kasperak een ander hart gaf stond onder leiding van dr. Norman Shumway, die evenals de Zuid- afrikaanse „hartverplaatser" prof. Bar nard heeft gestudeerd aan de universi teit van Minnesota. Het team van dr. Shumway verrichtte de operatie in vier en een half uur. Shumway deelde in november mee dat hij spoedig een menselijk hart wil de overplanten. Drie dagen na de eer ste harttransplantatie in Zuid-Afrika mislukte een eerste poging die in de Verenigde Staten werd ondernomen. Op 6 december bracht dr. A. Kantrowitz in New York het hart van een twee dagen oude baby over in 't lichaam van een twee en een halve week oud jongetje maar het jongetje overleed zes uur la ter. Mevrouw White, een moeder van twee kinderen, overleed korte tijd voor de harttransplantatie aan een zware her senbloeding. Het laatste etmaal voor de operatie was zij bewusteloos. Kasperak leed aan een ongeneeslijke hartkwaal. Hij was zaterdag na een zware hartaan val in een ziekenhuis opgenomen. Kasperaks toestand was na de hart transplantatie goed. Zondagmorgen ont waakte hij, met een nieuw hart. Dr. Shumway zei later in een persconferen tie: „Het echte werk bescherming van het hart tegen de afweer van het lichaam moet nog pas beginnen. Wij hebben een kritieke tijd van zeven we ken voor ons." Kasperak, de patiënt die nu een nieuw hart heeft, moest wegens zijn hartkwaal anderhalf jaar geleden op houden met werken. Een jaar geleden verhuisde hij naar Californië. Dr. Shumway, wiens vrouw de Neder lands klinkende naam Mary Lou Stuur- mans heeft, is hoofd van de afdeling hartchirurgie van de Stanford-universi teit. Enkele dagen geleden heeft hij prof. Barnard, zijn oud-studiegenoot, nog gesproken toen deze met zijn vrouw in de Verenigde Staten was. In Kaapstad blijft dr. Philip Blaiberg goed vooruit gaan. Zondag ontving hij in het ziekenhuis Groote Schuur voor het eerst bezoek van zijn vrouw. Me vrouw Blaiberg mocjjt vijf minuten aan het ziekbed van haar man blijven. Zij droeg een desinfecterend masker voor haar gezicht en was gestoken in een wit te hoog aan de hals gesloten jas, hand schoenen en overschoenen. „Hij zag er bijzonder goed uit", zei mevrouw Blai berg. „Hij maakte voortdurend grapjes en praatte druk." Tot nu toe wijst niets erop dat Blai- bergs lichaam het nieuwe hart zal af wijzen. Blaiberg blijkt de harttransplan tatie tot nu toe beter te hebben door staan dan Louis Washkansky, de eer ste mens die een hart van een ander kreeg. Blaiberg mag geleidelijk over gaan naar gewone voeding. Prof. Barnard onthulde zaterdag dat hij last begint te krijgen van gewrichts- reumatiek in zijn handen en dat die kwaal wellicht over enige tijd een eind zal maken aan zijn werk als chirurg. „Ik besef heel goed dat ik maar een beperkt aantal jaren kan blijven wer ken als chirurg", zei hij. „Ik weet nu nog niet wanneer ik er mee zal moeten ophouden." Prof. Barnard zei dat hij al een paar jaren last van gewrichtsreumatiek heeft, ook in zijn voeten. Af en toe heeft hij er veel last van. De pijn onderdrukt hij met geneesmiddelen. Zijn werk als chirurg heeft er tot nu toe niet onder te lijden gehad. DEN HAAG De Tweede Kamer kan binnenkort een wetsontwerp ver wachten waarin wordt voorgesteld de hoofdprijzen van de voetbaltoto en van de Staatsloterij te verhogen tot een half miljoen gulden. Het wetsontwerp dat een wijziging van de Wet op de Kansspelen inhoudt, zal worden ingediend door de minister van Justitie, prof. mr. C. H. F. Polak. Het zal mede ondertekend zijn door prof. dr. J. H. Witte Veen (Financiën), mej. dr. M. A. M. Klompé (Cultuur, Recreatie en Maatschappelijk Werk) en door de minister van Landbouw en Vis serij, ir. Lardinois. De vier ministers streven er naar de Wet op de Kansspelen gewijzigd te krijgen voor het begin van het voetbal seizoen 1968-1969. Bovendien wordt in het wetsontwerp voorgesteld het aan tal kolommen op het toto-formulier te brengen van acht op twaalf en de inzet per kolom van dertig op vijfenveertig cent. In de wekelijkse ministerraad heeft het kabinet-De Jong zijn goed keuring aan het ontwerp gegeven. De speelmogelijkheden in de paar- desport zijn in het wetsontwerp niet gewijzigd alhoewel door een werkgroep van ambtenaren uit de vier ministeries wel is gezocht naar mogelijkheden. In de memorie van toelichting wordt gewezen op de concurrentie van de Duitse Lotto die veel Nederland geld vooral uit de grensstreek weg zuigt. Wekelijks mag dit worden ge schat op tenminste een miljoen gulden aan inzetten. Bovendien lopen de op brengsten uit de toto langzaam terug, hetgeen mede van invloed is geweest op de gedachtenvorming van de minis ters de hoofdprijzen te verhogen. Een foto van Norman E. Shumway, leider van het chirurgisch team in Californië dat het hart van een 43- jarige vrouw heeft overgeplant in het lichaam van een 54-jarige metaal arbeider. ROTTERDAM De Nederlandse zeesleper Zwarte Zee van L. Smit en Co. heeft gisteravond het door brand zwaar geteisterde Noorse vrachtschip Tornar in Melbourne binnengebracht. De Noor veranderde zaterdagochtend na een explosie in de machinekamer in een hel van vuur. Een Griekse opva rende werd ernstig gewond maar vijf tig andere bemanningsleden en passa giers, onder wie zich een statenloze ver stekeling bevond, zyn gisterochtenr be houden aan wal gebracht. De Zwarte Zee was toen al bij de Tornar aangekomen en richtte al zijn waterkanonnen op de vuurzee. Zeven opvarenden van de sleper stapten met blus- en pompmateriaai op de Noor over. Zij troffen er nog enkele beman ningsleden aan met aan het hoofd kapi tein Martin Lausund, die geweigerd hadden de hel te verlaten. Gistermiddag nam de Zwarte zee de Tornar op sleeptouw. De brand in de machinekamer was toen geblust. In de ruimen drie en vier smeulde het vuur nog na. Het schip was geladen met pa pier en houtpulp. Rokend, met krom getrokken dekken en een geblakerde opbouw kwam de Tornar gisteravond in Melbourne aan. ADVERTENTIE voedzaam gemakkelijk lekk^ JOHANNESBURG Zuidafrikaan- se chirurgen hebben het afgelopen weekeinde een Siamese tweeling ge scheiden. De twee kinderen, meisjes van drie maanden, waren met de hoofd jes aan elkaar gegroeid. De operatie werd verricht in een zie kenhuis in Johannesburg door een 27 personen sterke operatieploeg. De ope ratie slaagde, maar de twee meisjes, Catherine en Shirley O-Hare, waren daarna nog niet buiten gevaar. De twee meisjes werden drie maanden ge leden voortijdig geboren. A Dorothy (links) en Murie Haupt, respectievelijk de weduwe en de moeder van Clive Haupt, wiens hart is overgezet in het lichaam van de tandarts Blaiberg, tijdens de begrafenis van de hartdonor. Rechts achter hen prof. Chris Barnard. (Vervolg van pagina 1) DEN HAAG De nieuw voorgedragen voorzitter van de K.V.P., mr. Van der Stee, gaf zaterdag onomwonden toe, dat hij de heer Bogaers niet als vice-voor zitter naast zich zou willen hebben. „Niet met oog op zijn persoon. Ik ga ak koord met een grote radicale inbreng, maar ik vind het niet juist, dat politici, die in de frontlijn staan, naast mensen komen te zitten, die zoals ik lan delijk onbeschreven bladen zijn". „Met de heer Bogaers erbij", zo ver volgde de heer Van der Stee, „zouden er veldbedden naar de vergadering moeten worden gesjouwd. Ik ben voor stander van een homogene ploeg. Die ploeg moet een goed merkbaar geheel zijn". Mr. Van der Stee zei, dat hij een uitgesproken voorkeur had voor een christen-democratische samenwerking (KVP, ARP, CHU). De vergadering van het partijbestuur duurde zaterdag van elf uur tot half zes. Na afloop zei de aftredende voor zitter, mr. Aalberse, de gang van za ken te betreuren. Ook hij wees er op, dat de meerderheid van het partijbe stuur meende, dat moest worden ver meden mensen te kiezen, die frontposi ties innemen. „Dat was een van de ob jectieve maatstaven, die wij hebben ge probeerd aan te leggen. Ook zou het nieuwe bestuur representatief moeten zijn voor de verschillende politieke, maatschappelijke en regionale groepe ringen". De moeilijkheden begonnen bij de kandidaatstelling voor het vice-voorzit- terschap. De vergadering moest twee keer worden geschorst. De christen-de mocraten hebben de radicale groep Bo gaers nog voorgesteld het lid van het dagelijks bestuur F. G. van der Gun, secretaris van het Nederlands Katho liek Vakverbond, als kandidaat en daar naast nog twee radicalen (onder wie niét drs. Bogaers) als kandidaat voor gewoon lid van het partijbestuur. Dat voorstel wezen de radicalen af. Zij verlangden de heer Bogaers als vi- ce-voorzitter. Mr. Van der Stee kwam na urenlang beraad met een nieuw voorstel: hijzelf voorzitter, Van der Gun vice-voorzitter en drs. Bogaers gewoon lid van het da gelijks bestuur. De radicalen bleven echter onverbiddelijk. Daarna werd gestemd. Mr. Van der Stee werd met vlag en wimpel als kan didaat' voor het voorzitterschap geko zen. De stemming voor het vice-voorzit- terschap had als resultaat: Van (*er Gun 25 stemmen, Eisen 21, Wellen 19, Hermes 18, Bogaers 12, mevr. Gendt- de Ridder 11. Van der Gun, Eisen en Wellen waren daarmee direct gekozen. De heer Van der Gun zag evenwel af van benoeming, omdat zijn mederadi caal Bogaers niet was gekozen. Dat betekende herstemming. Het eind resultaat daarvan was: Hermes 21, Bo gaers 15. De radicalen deelden daarop mee, dat zij weigerden bestuursverantwoordelijk heid op zich te nemen. De Amsterdamse radicaal mr. E. Jur- gens heeft later verklaard dat zijn groep tevreden zou zijn geweest met drs. Bogaers als vice-voorzitter en voorts twee radicalen als gewone leden van het partijbestuur. Hij zei „het nu niet meer vanzelfsprekend te achten", dat hij blijft deelnemen aan het gesprek in de „groep van achttien" (het over legorgaan tussen delegaties van KVP, ARP en CHU). De moeilijkheden in de vergadering van het partijbestuur hebben intussen al een weerslag gehad in de kringen van de KVP. Mevr. D. A. Jager- van Lonkhuysen uit Heerlen en J. J. G. Ton- naer uit Hoensbroek trokken zich gis teren terug als kandidaten voor het par tijbestuur. „De thans beoogde samerf- stelling biedt weinig vertrouwen in een redelijke gang van zaken en in een groei van de partij", vond mevrouw Ja ger. ADVERTENTIE UeMfolHrt* Oft .Rillerig? Onprettig? Pas dan op voor griep! Neem direct 2 'ASPRO's. 'ASPRO' bevat alles om een opkomende griep snel en doeltreffend te bestrijden. In de juiste dosering óók voor kinderen! UeïfooifiS oft MEPPEL In het ziekenhuis in Meppel liggen nog drie leden van de Meppeler vrijwillige brandweer met ernstige brandwonden, die zij zater dagmorgen hebben opgelopen bij een zware gasexplosie in de vleeswarenfa- briek Dengerink N.V. aan het Jufferen pad in Meppel. Zeven andere brandweerlieden en drie personeelsleden van de fabriek liepen lichtere brandwonden op. Zij konden na behandeling in het zieken huis naar huis gaan. De brandweer was aanvankelijk met klein materieel uitgerukt, nadat zij was gealarmeerd voor een binnen brandje in de rookafdeling van de vleeswarenfabriek. Personeel van de technische gemeentebedrijven was daar bezig geweest met het aanbren gen van een nieuwe meter voor de aardgasleiding. Door de bijzondere lig ging in het gebouw, had men de hoofd- toevoerleiding niet kunnen, afsluiten. De nieuwe meter moest dus worden ge plaatst, terwijl er hoge druk op het gas stond. Alle voorgeschreven veiligheidsmaat regelen waren genomen. In een grote kachel in de rookafdeling, waar zaag sel en spaanders voor de worstrokerij worden verbrand, bleek later echter toch nog een vonkje vuur te hebben ge beten. Daardoor raakte het uit de buis ont snappende gas in brand. De brandweer was het vuurtje, dat gepaard ging met een enorme rookontwikkeling door brandend zaagsel en brandende wors ten, spoedig meester. Inmiddels had personeel van het gas bedrijf op ongeveer honderdvijftig me ter afstand van de fabriek, een gat in de grond gegraven en een ballon aan gebracht in de gasleiding naar de vleeswarenfabriek, om hiermee de gas- toevoer af te sluiten. Ongeveer een uur na het uitbreken van de brand ging een groep brandweerlieden en arbei ders van de fabriek de rookkamer bin nen, waar op dat ogenblik de brarud geheel geblust leek. Even later werden ze echter overvallen door een zware explosie en een enorme steekvlam. De muren scheurden, het dak werd opgelicht en in de rookkamer zelf wer den ijzeren vleesschalen en andere voorwerpen in het rond geslingerd. Versuft en soms ernstig gewond kwa men de brandweerlieden naar buiten strompelen. Dertien mensen bleken ge wond te zijn. Drie brandweerlieden, de heren K. Gort en F. Gort (vader en zoon) en A. van der Haar werden met zware brandwonden in het ziekenhuis opgenomen. De anderen waren eraf gekomen met lichte brandwonden en verschroeide haren en wenkbrauwen. De brandweer, plotseling beroofd van tien mensen, had inmiddels groot alarm gegeven en nadat alle beschik bare mannen en materiaal naar de vleeswarenfabriek waren gekomen, was men ook de tweede brand spoedig meester. Deze was ontstaan doordat er on danks de ballonafsluiting in de gaslei ding toch nog aardgas was ontsnapt dat door vonken en nagloeiend zaagsel in de rokerij was ontploft. ADVERTENTIE Het pryspeil in Nederland is zodanig gestegen, dat we ons moeten afvragen of we daar niet een beetje te ver mee zjjn gegaan. Dit zou een gevaarlek element kunnen worden met het oog op onze concurrentiepositie op de wereldmarkt. Dit zei gisteravond in de K.R.O.-televisieuitzending Silhouet professor dr. P. Lief tinck, bewindvoerder van de Wereldbank en het internationale Monetaire Fonds. Prof. Lieffinck, die minister van Fi nanciën was in de moeilijke jaren van 1945 tot 1952, zei dat hij wel eens met de oogharen knippert als hij kijkt naar de welvaart die nu in Nederland heerst. Men staat als het ware voor het probleem hoe kunnen we onze welvaart opsouperen. Nogal beducht toonde de 65-jarige financiële expert zich voor de sterkste kostenstijgingen. Ook zei hij de indruk te hebben dat Nederland vrij ver is gegaan wat de so ciale voorzieningen betreft. Een zekere afremming zou wenselijk zijn omdat vergroting van die voorzieningen tot een belasting van de begroting voert di grote problemen gaat opwerpen. „Men moet beginnen af te wegen wat nu de hoogste prioriteit verdient en ik denk daarbij aan andere dingen. On der andere aan de uitgaven voor ont wikkelingshulp", zei prof. Lieftinck. Veel goede voorden had de professor over voor het harde werken in Neder land vlak na de oorlog. Hij vond dat er een verzwakking is opgetreden in de arbeidsprestatie. „Hard werken blijft naar mijn mening een deugd die het hele Nederlandse volk zoveel mogelijk zou moeten betrachten", zei professor Lieftinck. Henk Neuman die de vroegere minis ter van Financiën interviewde, liet via enkele filmbeelden ook nog collega's van prof. Lieftinck aan het woord. Zo wel prof. J. de Quay als prof. dr. H. Hofstra roemde in Lieftinck zijn grote vasthoudendheid. Tweede stuurman L. van der Put (links) en hoofdwerktuigkundige H. Mo enen vertellen na hun terug keer op Schiphol het verhaal over de ondergang van de Schiedijk. SCHIPHOL Een onbegrijpelijke manoeuvre is vrijwel zeker de oorzaak van het vergaan van het vrachtschip Schiedijk van de Holland-Amerika Lijn voor de Canadese westkust. „Het was windstil, geen mist, een glasheldere avond en geen moeilijk vaarwa ter. Ook een technisch gebrek aan het schip is onwaarschijnlijk". Dit verklaar de de tweede stuurman L. van der Put uit Rotterdam, toen hij gisteren met 32 andere opvarenden per K.L.M.-charter uit Canada op Schiphol arriveerde. Hiermee werden alle buitenlandse be richten over vliegend stormweer, mist en een verraderlijke vaarroute, die de Schiedyk fataal geworden zouden zijn, uit de wereld geholpen. Het antwoord op de schuldvraag bleef echter wel in de mist hangen, want de terugkerende bemanningsleden konden er niets over zeggen. Zij hadden geen dienst toen hun schip kreunend tot stilstand kwam te gen de ondiepten voor een duidelijk zichtbaar eiland in de Gold River ten noordwesten van Vancouver. Kapitein Arie van Dijk (uit Voor schoten) en de derde stuurman, die wel op de brug waren, zijn met vijf overige dienstdoende bemanningsleden achter gebleven in verband met het onderzoek dat de Canadese autoriteiten hebben gelast. Een 61-jarige Canadese loods was in het nieuwe haventje genaamd Gold Ri ver aan boord gekomen om de Schie dyk naar open zee te brengen. „We weten niet wat er op de brug is gebeurd want wij zaten in de hut. Ge bruikelijk is dat een loods adviezen geeft, maar de kapitein blijft verant woordelijk. Hij kan van de adviezen af wijken, maar dat gebeurt niet gauw. Na het ongeluk is de loods met een shock naar een ziekenhuis gebracht", sprak stuurman Van der Put diplomatiek. De terugkerende schipbreukelingen vermeden angstvallig in een beoorde ling te treden. Alles duidt er echter op dat de Canadese loods een fout heeft ge maakt. Het betrof een nieuwe vaarrou te, waar kapitein Van Dijk nooit eer der was geweest. Men mag dus veron derstellen dat hij de adviezen van de loods wel moest opvolgen. De Gold River is ter plaatse een mijl breed. Het weer was woensdagavond om half tien toen het drama zich vol trok zo goed dat men beide oevers duidelijk kon zien. „Het is een soort fjord, met grote diepten tot vlak bij de kust. De loods zou nog twintig mijl meevaren. Op de heenweg heb ik ge merkt dat het geen moeilijke vaarroute is. Ik weet nog steeds niet hoe het mo gelijk is dat ons schip tegen een eiland is gevaren, dat loodrecht uit het water omhoog stak. Om er met de kapitein of de loods over te praten, was geen tijd meer want wij maakten snel wa ter", vertelde stuurman Van der Put. Het gat was zo groot dat reeds bin nen een half uur de eerste negentien opvarenden in een sloep gingen, een half uur later gevolgd door een tweede sloep met vijftien man. Zes beman ningsleden onder wie de kapitein, ble ven aan boord, in de hoop dat de sleep boten nog redding zouden brengen. Na zes uur werden de mannen in de sloe pen opgepikt door een Canadese ijsbre- ker. Eén sloep keerde terug ter assisten tie. In de loop van donderdag slaagde een sleepboot erin vast te maken maar de positie van de Schiedyk was hope loos. Omstreeks vijf uur in de middag knapten de trossen en zonk de Schie dyk langzaam weg. Met uitzondering van de kapitein zaten de achterblijvers al in de sloep. „Pas in de allerlaatste minuten wil de de kapitein van boord gaan. Hij was nog maar net op tijd. Wij lagen gevaar lijk dicht bij met de sloep, want wij wisten niet of de kapitein wel op de sleepboot kon komen. Dat is toch ge lukt." „Toen zagen wij ons schip naar de diepte glijden: eerst het voorschip. Wij hadden nog wel wat bezittingen van boord kunnen halen 'maar niet veel", aldus de 36-jarige derde werktuig bouwkundige J. Bergsma uit Amster dam. De Schiedyk (7500 brt.) was geladen met houtpulp en via Portland op de thuisreis. 27 november vertrok de Schiedyk uit Rotterdam. Men acht het vrijwel uitgesloten dat zij gelicht zal kunnen worden. ADEN Bij gevechten in Jemen tussen republikeinse en koningsgezinde troepen zouden onlangs tweehonderd royalisten zijn gesneuveld. Dat deelde Radio-Saana gisteren mee. AMSTERDAM Tussen 22 december en 2 januari is van een bouwterrein in de Buikslotermeer in Amsterdam-Noord een dieselheimachine met een gewicht van 3.500 kg gestolen. De machine, merk Delmag nr 6521, heeft een waarde van f. 24.000,—. ADVERTENTIE (Van onze correspondent) LONDEN „Het ongeluk dat nooit had mogen gebeuren". Zo werd gister avond de treinramp genoemd die za terdag ten noorden van Birmingham het leven kostte van elf mensen. Twaalf gewonden liggen nog in het zieken huis, van twee van hen is de toestand zeer ernstig. De Britse minister van Verkeer heeft een openbaar onderzoek gelast naar de toedracht van het ongeluk dat gebeurde op een overweg die wordt beveiligd door automatisch werkende halve bo men. Dit was het vierde ongeluk op zo'n overweg in minder dan 'n maand, het derde in vijf dagen tijd. Daarbij kwamen twee mensen om het leven. Wat er zaterdag is gebeurd roept veel vragen op. Een stampvolle snel trein van Manchester naar Londen heeft zich toen bij het dorp Hixon In Staffordshire op de overweg met een snelheid van 130 km dwars door een bijna 50 meter lang transport gekliefd. Dat bestond uit een zware trekker met oplegger waarmee een transformator van 150 ton werd vervoerd. In totaal had dit transport een gewicht van 185 ton. Acht van de twaalf treinwagons ont spoorden, een kwam in een weiland naast de spoorbaan terecht. De trek ker werd voorafgegaan doör een auto van de politie als escorte. Normaal is dat de chauffeur van een dergelijk zwaar en dus langzaam trans port, voor hij de overweg over steekt, het dichtstbijzijnde seinhuis op belt. Daarvoor is er een telefoon bij de overweg aanwezig. Is dat zaterdag gebeurd? Dat is de kardinale vraag, zo niet de schuld vraag waarop antwoord moet komen. De politie heeft al gezegd dat het es corte van de transformator in de eerste plaats was bedoeld om andere wegge bruikers te waarschuwen. Sommige ooggetuigen beweren dat de trekker midden op de overweg kwam vast te zitten. De bovenkant van de transformator was verward geraakt in de elektrische bovenleiding van de spoorweg. Lijnrecht hiertegenover staan de stel lige verklaringen van de chauffeur en van de politie dat de trekker wel dege lijk reed toen de trein er op afstormde. De chauffeur en zijn maats hebben het ongeluk overleefd, de machinist van de elektrische trein is omgekomen. De ravage was enorm: de oplegger is volkomen doormidden gesneden. De transformator is gekanteld, het huisje van de spoorwegen naast de overweg volkomen versplinterd. Het duurde ve le uren voor alle slachtoffers en ande re passagiers uit de wrakstukken van de ontspoorde wagons waren losge brand. Het ongeluk heeft in Engeland veel ongerustheid verwekt omdat er al zoveel ongelukken zijn gebeurd op overwegen met halve bomen. „Van het type als op het vasteland wordt ge bruikt", zegt men er veelbetekenend bij. Velen beweren dat er veel te weinig tijd is om zich uit de voeten te maken nadat de bellen zijn beginnen te rinke len. AMSTERDAM Bij een verder on derzoek van de bezittingen van de 20- jarige Amerikaan Robert N. G. uit New York, in wiens auto de Amsterdamse centrale recherche enkele dagen gele den een grote partij Hasjiesj aantrof, is gebleken dat de jongeman niet 24 maar 25 kg van het verdovende middel ver voerde. In één van zijn koffers werd een conservenblik gevonden waarin op een wijze die „zeer spits" werd genoemd nog een kilo was verborgen. Voor de hoofdstedelijke recherche bleek deze methode van narcoticasmokkel nieuw te zijn. De Amerikaan is gisteren voor de officier van justitie geleid.

Digitale periodieken - Gemeentearchief Veenendaal

De Vallei | 1968 | | pagina 5