Spaanse vriend houdt spiegel
voor aan Nederlandse volk
Eeuwige strijd tussen
Jan Steen en Calvijn y'
Over hpaar jaar zitten alle
onderwijzers in de computer
1 Binnenskamers leren
auto te besturen
Wachtgeldregeling N.S.
na 30 jaar aangepast
Anekdotes over de
oude Koningin
Versnippering
van kennis
en tijd
N.V.V. werft voor Ivoorkust
jonge bouwvakarbeiders
Hertog de Baena: „Het raadsel Nederlander
„Stille waters
„Werkende
Jeugd"
verwijt auto
verzekeraars
discriminatie
Generaliserend
D' zjjn zo maar enkele grepen uit
de ruim tweehonderd pagina's om
vattende beschouwing, die de eminente
Spanjaard aan ons, zijn vrienden, heeft
gewijd. Het zal de lezer opgevallen
zijn, dat een en ander sterk generalise
rend is gesteld. Wanneer de hertog in
het algemeen spreekt, is dat niet zo erg
storend, maar wanneer hij het op de
tailpunten volhoudt, geeft het toch wel
aanleiding tot enige vraagtekens in de
marge.
Kraan sloeg gat
in dak;
man viel erdoor
Centralisering van salarisberekening
„SPAAR
ACHTER
AF"
Diamantzending
nog spoorloos
Amstelveen acht
lesvluchten zeer
hinderlijk
Regio-reeks blijft
op hoog peil
PROJECT -CASO
VIER CENT
Mensen met wensen
sluiten 'n persoonlijke lening bij de NMB
De bank waar ook zich thuis voelt I
„Droog" opleidingssysteem ontwikkeld
Pagina 5
ZATERDAG 20 JANUARI 1968
"TV ^ederlanders ziln werkelijk onbegrijpelijk voor anderen en zichzelf en
U de oorzaak van dit raadsel schuilt hoofdzakelijk in de talloze paradoxen
van het Nederlandse karakter. In mijn hele lange en avontuurlijke leven heb
ik geen volk leren kennen, dat zo belast is met tegenstrijdigheden als de Ne
derlanders". Dit schrijft de vroegere Spaanse ambassadeur in ons land, de
Hertog de Baena, in ,,Het Raadsel Nederlander" een door hem aan ons
volk gewijde beschouwing, die onlangs bij de Haagse uitgever L. J. C. Bou
cher is verschenen. De hertog heeft Spanje driemaal officieel in Den Haag
vertegenwoordigd: de eerste .maal in een ondergeschikte diplomatieke functie
en daarna als ambassadeur van 1945 tot 1948 en van 1958 tot 1964.
Hij is in de loop der jaren veel van Nederland en zijn bewoners gaan houden
en gedachtig aan het spreekwoord: „Het is een vriend, die mij mijn feilen
toont", is hij wel gerechtigd ons volk op een niet altijd vleiende manier de
spiegel voor te houden.
W/at de hertog alttfd heeft verbaasd
is het feit, dat de Nederlanders
door de eeuwen heen bewezen hebben
hartstochtelijk op hun vrijheid gesteld
te zijn, maar zich intussen gedwee on
derwerpen aan de dwingelandij van
beuzelachtige maatschappelijke con
venties. „Met andere woorden: de Ne
derlander geniet volgens de voortreffe
lijke wetten van zijn land alle vrijhe
den, die zijn hart begeert, maar voor
zijn eigen persoonlijke vrijheid is hij
als de dood". Hand in hand met een
groots vrijheidsbesef gaat bovendien
een in de ogen van buitenlanders haast
ziekelijke nieuwsgierigheid naar eikaars
doen en laten.
Een andere paradox vindt de hertog,
dat de Nederlanders tegelijkertijd gie
rig en vrijgevig zijn: „In het dagelijks
leven zijn de Nederlanders in de eerste
plaats zeer sober. Maar bij grote ge
beurtenissen (bijvoorbeeld rampen, die
andere volken treffen) tasten zij diep
in hun zakken. Zodra zij een zaak be
langrijk vinden, volgt er prompt een
edelmoedig gebaar. Bij aangelegenhe
den van geringer betekenis echter re
ageren zij amper en onvoorstelbaar
krenterig".
De Nederlanders zijn, volgens de her
tog De Baena, romantisch en sentimen
teel in hun gevoelsleven, maar tegelij
kertijd vaak onbehouwen in hun optre
den. „De gevoelens van de Nederlander
zijn oprecht, diepgaand en meelevend,
en hij is wel degelijk in staat tot warm
te en echte tederheid, maar de vorm,
waarin hij zich uitdrukt, is bijna altijd
direct en dikwijls zo ongezouten plomp,
dat hij zelf het slachtoffer wordt van
de pijn, die hij anderen aandoet".
'4
jQe schrijver gelooft voorts, dat het
spreekwoord „Stille waters hebben
diepe gronden" volmaakt van toepas
sing is op de bevolking van de Lage
Landen. „Uiterlijk zijn zij bedaard,
rustig, traag van beweging, het ritme
van fietsen en schuiten, de milde rim
peling van een briesje over het water
en de ongehaaste vlucht van vogels in
de lucht. Niets zou er vrediger uit kun
nen zien en toch heb ik nergens ter we
reld een nerveuzer volk ontmoet dan de
Nederlanders", constateert de hertog.
Hij acht dit het gevolg van onze diep
zinnige bedachtzaamheid, die zich niet
zoals in sommige zuidelijke landen
uit in schreeuwerige discussies.
De voornaamste complicatie in de
Nederlander acht de hertog De Baena
zijn puriteinse achtergrond in tegen
stelling tot zijn zinnelijke aard, waarin
hij zich voor de reformatie nog volop
kon en mocht uitleven. „De Nederlan
der heeft nog altijd een ontvlambaar
hart, is teder, realistisch en vervuld
van zinnelijke driften. De zeer protes
tantse en calvinistische opvoeding, die
zij krijgen, leert de Nederlanders ech
ter zich te beheersen, voorzichtig te
zijn, berekend, fatsoenlijk en star
puriteins in hun levensopvatting. Het
resultaat is een eeuwige worsteling tus
sen de natuurlijke dr.ang om hun zinnen
te bevredigen en de beginselen van hun
opvoeding, een worsteling tussen Jan
Steen en Calvijn". De hertog geeft ove
rigens toe, dat het Nederlandse volks
karakter aan het veranderen is en dat
Calvijn langzamerhand, zij het schoor
voetend, het veld begint te ruimen.
In dit verband signaleert de schrijver
een aantal Nederlandse onhebbelijkhe
den als een neiging tot schijnheiligheid,
achterbaksheid en morele lafheid, een
koppig vasthouden aan vooropgezette
UTRECHT „Werkende jeugd", de
organisatie van katholieke werkende
jongeren in Nederland, vindt het be
sluit van de verzekeringsmaatschap
pijen om voor jonge autorijders tot 23
jaar een extra eigen risico in te voe
ren, een ernstige vorm van discrimi
natie.
De verzekeringsmaatschappijen ge
tuigen door dit besluit nogal van wil
lekeur, aldus „Werkende Jeugd". Ze
gooien alle jonge autorijders maar op
een hoop zonder te kijken naar even
tueel andere aanwezige factoren. Vol
gens „Werkende Jeugd" zou men de
jonge chauffeurs met evenveel recht
minder premie kunnen laten betalen,
omdat jonge mensen een sneller reac
tievermogen hebben dan ouderen.
De katholieke jongeren steunen de
opvatting van de ANWB, dat een even
tuele verhoging van het eigen risico
gekoppeld zou moeten worden aan de
ervaring van de chauffeur, in plaats
van aan de leeftijd.
meningen en de zucht anderen te be-
léren door het houden van omstandige
en irriterende preken. Kassa!
Als een van de grootste deugden van
ons volk ziet de hertog De Baena het
fundamentele respect voor minderheids
groeperingen, die hier in elk geval ge
ëerbiedigd worden, ook al staat men er
niet altijd achter en is men er hele
maal niet op gesteld.
In tegenstelling tot hun nuchtere le
venshouding, kunnen de Nederlanders
ook emotionele dromers zijn, meent de
hertog en hij heeft daar begrip voor:
„Dikke mist en laaghangende wolken
bedekken het land voor het grootste
deel vap het jaar en vooral de winters
zijn er troosteloos. Maar die zachte,
vloeibare lucht met zijn nevelige be
lichting en kleur op de dingen heeft be
paald ook zijn schoonheid. Wat men
ook moge denken van het Nederlandse
klimaat met al zijn nadelen wie in
Nederland de vier seizoenen heeft be
leefd zal moeten erkennen, dat er niets
mooiers bestaat dan een zomerdag, of 't
moest de maand september zijn. Wie
dan een tocht maakt langs de kanalen
en rivieren, ziet hoe de groene weilan-
t zich uitstrekken naar de horizon en
de allerliefste poppenhuisjes en wind
molens aanschouwt, waarmee het land
schap is bezaaid, zal zich er niet meer
over verbazen, dat de Nederlanders
ook dromers kunnen zijn, want het is
werkelijk een droom".
Zo is onzes inziens toch moeilijk in
ernst vol te houden, dat in Groningen
en Friesland „vrijwel uitsluitend" wel
gestelde boeren en veehouders wonen,
die zo erudiet zijn, dat zij welgevulde
boekenkasten hebben met standaard
werken over alle mogelijke onderwer
pen (pag. 49), of dat de seksuele mo
res, waarom een plaats als Staphorst
berucht heet te zijn, in een „groot aan
tal Nederlandse dorpen en gehuchten"
opgeld doen (pag. 45), of dat alle Ne
derlandse kinderen onopgevoed en al
hun moeders bazig zijn (pag. 84). Voor
al in de laatst geciteerde passage doet
de denkwereld van de hertog nogal re
actionair aan.
Vereerd door de aandacht, die Zijne
Excellentie aan ons volk heeft willen
besteden, constateren we samenvat
tend, dat de hertog De Baena ons boei
end, maar erg subjectief heeft gepor
tretteerd. Dat is overigens het goed
recht van elke „schilder".
Bzt.
IJMUIDEN Een ongeluk met eeh
kraan bjj de in aanbouw zqnde warm
bandwalserij van de Hoogovens in
IJmuiden heeft vrydag het leven ge
kost aan de 39-jarige heer A. A. Bakker
uit Haarlem. Bjj het hjjsen van een last
met een gewicht, dat ver lag onder het
maximaal toelaatbare, is de kraan,
waarmee dit gebeurde gekanteld. Htf
kwam terecht op het dak van de warm
bandwalserij en sloeg daar een gat in.
De heer Bakker, dakmonteur bij een
firma uit Haarlem, die samen met een
college op het dak aan het werk was, is
door het gat gevallen van een hoogte
van 27 meter. De man was getrouwd
en had drie kinderen.
SCHIEDAM Tijdens werkzaamhe
den aan de tanker Texaco-Rotterdam,
welk schip donderdagmiddag aan de
werf Wilton - Fijenoord te Schiedam
werd gedoopt, is gisternacht een loop
brug tussen wal en schip losgeraakt en
in het water gevallen. De 47-jarige L.
Kruize uit Schiedam, die zich op de
loopbrug bevond, raakte mee te water,
kwam onder het schip terecht en ver
dronk.
OLST Op de Rijksstraatweg tussen
Zwolle en Deventer, ter hoogte van
Olst, is vrijdagmorgen een wielrijder
bij het oversteken van de weg aange
reden door een bestelauto. De wielrij
der, de 64-jarige M. Honink uit Olst,
werd zo ernstig gewond, dat hij later
in een ziekenhuis is overleden.
GROTEBROEK Op de Esdoorn-
laan in Grootebroek is gisternacht een
klein personenwagenbusje met de rech-
terwielen in de berm geraakt, waardoor
de bestuurder de macht over het stuur
verloor. De wagen raakte een stalen
brugleuning en sloeg over de kop. De
naast de bestuurder zittende 19-jarige
P. Tesselaar uit Andijk werd zo ern
stig gewond, dat hij te$ plaatse is
overleden. De bestuurder liep geen ver
wondingen op.
HERTOG DE BAENA
een volk vol tegenstrijdigheden
j££et boek van de Hertog de Baena is niet in de laatste
plaats interessant door zijn uitvoerige beschouwing
over de figuur van wijlen koningin Wilhelmina, die hij
In een 59 bladzijden tellend „Portret van een Koningin"
als laatste hoofdstuk aan zijn werk heeft toegevoegd.
Uit alles blijkt, dat hij zeer veel achting had voor de
overleden koningin, maar hij was zeker niet blind voor
haar eigenaardigheden en karaktertrekjes, die in andere
publikaties nogal eens verdoezeld of vergoelijkt plegen
te worden. De hertog verhaalt een aantal boeiende anek
dotes, waarin niets wordt verzwegen of goedgepraat en
waaruit de vorstin minstens even markant als een bij
zondere persoonlijkheid naar voren komt als in de ver
halen, die totnutoe over haar in omloop waren.
Zo maakte de schrijver melding van een opmerkelijk
incident op paleis Soestdijk, waar de 31ste januari 1959
de verjaardag van prinses Beatrix werd gevierd. Nadat al
het mogelijke was gedaan om ervoor te zorgen, dat niets
haar misnoegen zou kunnen opwekken, zo schrijft de
hertog De Baena, voegde de oude koningin zich bij het
familiefeest en kwam tegen theetijd plotseling met een
geschenk voor de dag een pakje van bescheiden af
metingen en in bruin papier gewikkeld. Hoewel het de
verjaardag van prinses Beatrix was, kreeg haar zuster
Irene het pakje in handen geduwd. Iedereen stond verbluft
te kijken, maar Irene moest het natuurlijk wel aannemen.
Zij maakte het pakje open en vond tot haar vreugde een
schitterende parure van robijnen en diamanten, een
koningin waardig. Er was geen twijfel mogelijk: het ge
schenk was bestemd voor Irene en Beatrix kreeg niets.
Iedereen hield zich goed: Irene straalde, zij het wat ver
legen, en de jarige kroonprinses prees het geschenk met
stoïcijnse grootmoedigheid, terwijl de andere aanwezigen
met haar instemden.
Toen koningin Wilhelmina vertrokken was, kwamen de
tongen los. Prinses Beatrix nam het sportief op, maar er
bleef een probleem, dat zij met haar praktische instelling
meteen ter sprake bracht: Spoedig daarna zou de Sjah van
Perzië een officieel bezoek brengen. Irene zou bij die ge
legenheid een beeldschoon diadeem kunnen dragen, maar
Beatrix had bijna niets om mee voor de dag te komen.
Daar moest iets aan gedaan worden! Er werd gewogen en
gewikt, maar een week later kreeg Beatrix van haar
moeder een schitterende parure van diamanten en zo
was de zaak geregeld.
Toch blijft het interessante probleem koningin Wilhel-
mina's opzet, schrijft de hertog De Baena: „Waarom en
waartoe handelde zij aldus? Het antwoord is duidelijk en
verklaart vele van de vreemde situaties, die zij in haar
leven heeft uitgelokt: Men mag niets verwachten en
vooral nergens op rekenen
DEN HAAG „Nederland heeft ongeveer honderdvijftigduizend leer
krachten, die hun opvoedkundig werk doen in vijftienduizend scholen. Zij zijn
in dienst van ruim zevenduizend gemeentelijke scholen of bij onderwijsinstel
lingen van verenigingen. Hun salaris krijgen zij door vijfduizend administra
teurs",zegt drs. P. H. van der Eist in Den Haag. Zijn toon laat zijn ongenoe
gen over deze versnippering van boekhoudkennis en -tijd duidelijk blijken.
Dat kan ook haast niet anders, want
de heer Van der Eist is hoofd van de
afdeling administratieve en bestuurlij
ke doelmatigheid van het ministerie
van Onderwijs en Wetenschappen. In
deze functie heeft hij tussen 1963 en
1966 de mogelijkheden tot centralisatie
van de onderwijssalarissen diepgaand
onderzocht.
„Het is niet alleen onzin, dat op vijf
duizend plaatsen in ons land salarissen
worden berekend met de kans op fou
ten, maar bovendien is het inkomen van
een leerkracht ten minste driemaal in
gewikkelder samengesteld dan dat van
een ambtenaar".
Als bewijs daarvoor laat hij de ach
terzijde van een salarisstrookje zien.
Daar staat onder meer: „Persoonlijke
toelage, huwelijkstoelage, toelage onbe
voegd lesgeven en emolument vuur,
licht, gas en water". Het is slechts een
greep uit de tientallen invloeden die het
maandinkomen van een leerkracht kun
nen bepalen.
Op basis van vrijwillige toetreding,
compleet met contract, zijn de laatste
jaren steeds meer scholen ertoe over
gegaan de betaling van de onderwijs
salarissen te laten regelen door de
commissie automatisering salarisadmi
nistratie onderwijs. Van deze commis
si e is de heer Van der Eist de trotse
geestelijk vader. Behalve het ministe
rie van Onderwijs en Wetenschappen
en de Rijkscentrale voor Mechanische
Administratie (ministerie van Binnen
landse Zaken) zitten daar enige onder
wijs organisaties in.
Drie jaar voorbereiding waren vol
doende om het project Caso van de
grond te krijgen met voldoende „klan
ten" voor de eerste ronden. In 1966
begon de computer van de rijkscentrale
met tienduizend leerkrachten. Amster
dam, Den Haag, Utrecht en nog wat
scholen uit kleinere gemeenten zagen
heil in deze „nationale" oplossing, zo
dat het aantal in de computer verwerk
te salarissen een jaar later al tot der
tigduizend was gestegen. Weer een jaar
later was dit aantal verdubbeld.
Toch is de heer Van der Eist nog
lang niet tevreden. „Zestigduizend is
nog niet de helft van het aantal leer
krachten", zegt hij. „In 1970 wordt
mijn organisatie pas rendabel. Dat is
overigens niet verwonderlijk, want de
beginkosten van dit commerciële pro
ject zijn natuurlijk bijzonder hoog".
De afdeling administratieve en be
stuurlijke doelmatigheid is niet duur
voor zijn klanten. Per onderwijzer
wordt dertig gulden per jaar betaald
en daarvoor garandeert de Caso een
vlekkeloze en tijdige uitbetaling van
het salaris.
„Het is natuurlijk wel zaak, dat de
administrateurs van de scholen ons
de volledige gegevens van hun perso
neel geven en ook nog in een code,
die door een computer kan worden ver
werkt. Dat liep in het begin niet zo vlot.
Niet iedereen ziet kans de veelheid van
combinaties in salarissamenstelling in
enkele maanden te doorgronden", zegt
de heer Van der Eist uit.
Terloops meldt hij, dat voor zijn
project iedere dag zes voorlichters op
stap zijn en dat soms over drie tele
foontoestellen tegelijk inlichtingen wor
den gegeven. „Vooral als een loonron-
de op komst is, blijkt duidelijk, dat sa
larisberekening geen eenvoudige zaak
is. Veel leerkrachten werken op meer
dan één school. Dat kan een school zijn
van het rijk, een gemeentelijke onder
wijsinstelling of een neutrale school.
Een wisselend aantal lessen op drie
verschillende scholen maakt het sala
ris van een onderwijzer soms uiterst
ingewikkeld."
Bekend is het verhaal van de man,
die schriftelijk klaagde dat zijn sala
ris niet nauwkeurig was berekend. Het
scheelde vier cent per maand en dat
mocht niet voorkomen zo meende de
onderwijzer in kwestie, die ongetwijfeld
op zijn school rekenles geeft.
De heer Van der Eist weet dar er
in Nederland meer bedrijven zijn, die
zich bezighouden met centrale verwer
king van salarissen. „Wij zijn welis
waar commercieel opgezet, maar hoe
ven geen winst te maken. Nog afgezien
daarvan, het rijk betaalt via allerlei
omwegen meer dan negentig procent
van de salarissen van de Nederlandse
leerkrachten. Is het dan onredelijk, dat
het rijk probeert op dit gebied zo effi
ciënt mogelijk te werken?" vraagt hij
wat verbaasd.
De heer Van der Eist verwacht, dat
de controle van het rijk op de juistheid
van de uitbetaling in de toekomst ge
makkelijker zal worden. Nu wordt eerst
uitbetaald veel later in het jaar con
troleert de overheid de uitbetaling en
daarna pas keurt ze die goed.
De heer Van Eist meent, dat dit voor
de onderwijzer een stukje rechtsonze
kerheid inhoudt. „Iedereen weet graag
elke maand precies waar hij aan toe is
en niet alleen dat. Ieder mens wil wel
weten hoe zijn inkomen is samenge
steld, zonder dat hij over een paar
maanden wat geld moet teruggeven of
dat op zijn salaris wordt gekort".
„Over een paar jaar zitten alle on
derwijzers in de computer van de over
heid", weet hij trots.
ADVERTENTIE
NEDERLANDSCHE
MIDDENSTANDSBANK
225 vestigingen In Nederland
lllllllllllllllillllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllHlllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllll
AMSTERDAM De heer J. Schwarz uit Amsterdam meent zich erop te kun
nen beroepen de enige rijschoolhouder in Nederland te zijn, die een voor ons land
uniek opleidingssysteem heeft ontwikkeld en ook de daarbij behorende mecha
nische en elektronische apparatuur zelf heeft ontworpen en gebouwd.
De basis van zijn nieuwe opzet, waarmee begin volgende maand wordt gestart,
vormen zeven nagebootste autocabines, waarmee zijn cursisten binnenskamers in
alle rust de handelingen worden bijgebracht, die de besturing van een auto nu
eenmaal vergen.
„Als mijn man of de instructeurs ex
tra moeilijke leerlingen hebben dan ge
ven ze die aan mij". Met dat ene zin
netje redde de pittige Haagse rij-in-
structrice mevrouw M. v. Genen een
wetenschappelijk ongetwijfeld goed ge
fundeerde, maar ontzaglijklangdradi
ge voordracht over de vraag wie er nu
beter geschikt is voor het geven van
autorijles, de man of de vrouw, waar
over de directeur van de Stichting psy
chologisch verkeerslaboratorium in
Utrecht, drs. A. v.d. Burgh, in Eindho
ven voor de in de BOVAG verenigde
rijschoolhouders een inleiding heeft ge
houden.
Hij zette daar zeer uitvoerig uiteen dat
het geven van rijles meer moet zijn dan
iemand klaarstomen voor de rijproef.
Volgens hem moet 'n goede rij-instruc
teur zijn leerling omschakelen op een
nieuwe snelheid, verantwoordelijkheids
gevoel bijbrengen en goede manieren
in het verkeer leren. Voor deze herop
voedende taak is volgens de heer v.d.
Burgh de /rouw beter geschikt dan de
man omdat zij geduldiger, gematigder
en verdraagzamer is, omdat zij meer
geneigd is zich aan te passen en omdat
zij meer werkelijk geïnteresseerd is in
andere mensen.
Op de vraag of er soms een rij-in-
structrice in de zaal was, kwam me
vrouw Van Genen naar voren. Volko
men onvoorbereid vertelde ze kort en
bondig haar ervaringen. Ze werd acht
jaar geleden in Engeland opgeleid tot
rij-instructrice en ze geeft sindsdien rij
lessen aan de rijschool van haar man.
„Vooral vrouwen vinden vaak dat ze
met een instructeur beter uit zijn. Dat
kom je in Nederland gek genoeg meer
tegen dan in Engeland. Ook in andere
Europese landen is de rij-instructrice
de gewoonste zaak van de wereld. Als
mannelijke leerlingen in het begin een
beetje twijfelachtig doen, laat ik ze
eerst maar eens zien dat ik de auto in
elk geval goed beheers. Het is voor een
instructrice nog belangrijker dat ze
haar overwicht bewijst dan voor een
instructeur, die dat vaak al bij voor
baat heeft".
„Het is inderdaad vaak zo dat de
UTRECHT De wachtgeldregeling
in 't reglement dienstvoorwaarden van
de Nederlandse Spoorwegen is herzien
en zodanig gewijzigd, dat ze praktisch
gelijk is aan de rijksregeling. Aanpas
sing was nodig, omdat aan de bestaan
de regeling de laatste decennia nauwe
lijks aandacht is besteed. De regeling
is de laatste dertig jaar namelijk nooit
toegepast, omdat er geen personeel we
gens overtolligheid behoefde te worden
ontslagen.
Nu als bekend een personeels
inkrimping noodzakelijk is die omvang
rijker is dan de natuurlijke afvloeiing,
wordt de regelng weer actueel.
In de herziene regeling staat niet,
UTRECHT Het N.V.V. gaat zich
daadwerkelijk bezighouden met hulp
aan onderontwikkelde gebieden. Op
verzoek van de Stichting Nederlandse
Vrijwilligers, heeft het verbond een
project aangenomen voor de bouw van
dringend noodzakelijke woningen in
Ivoorkust. In totaal moeten er 72 dor
pen komen, waarvan er in twee jaar
40 gereed moeten zijn. De huizen, die
uit cementblokken worden opgetrokken
zijn eenvoudig van constructie.
Werknemers zijn er in de dorpsge
meenschappen voldoende, maar ze heb
ben geen scholing en ervaring. Er zijn
geschoolde bouwvakkers nodig en daar
aan wil het N.V.V. Ivoorkust nu gaan
helpen.
Onder zijn leden heeft het N.V.V.
vrijwilligers van 21 tot 35 jaar ge
vraagd, jonge bouwvakkers en een
aantal landmeters, die na een voor
bereidingstijd in het Instituut voor de
Tropen in Amsterdam gedurende twee
jaar naar Ivoorkust gaan. Voor de vrij
willigers blijven de Nederlandse socia
le voorwaarden van kracht
Tijdens de voorbereidingstijd krijgen
de jongelui een zakgeld. Daarna wordt
het contract voor twee jaar aangebo
den, dat een inkomen garandeert van
f 650 schoon per maand. Daarenboven
wordt van het begin van de voorbe
reidingstijd af tot en met de afloop der
werkzaamheden elke maand f 150 ge
stort op een spaarrekening, die inclu
sief de rente na afloop van het contract
wordt uitbetaald.
ADVERTENTIE
welke categorieën personeel in geval van
overtolligheid het eerst voor op wacht
geldstelling in aanmerking komen. De
president-directeur van NS, ir. J. Loh-
mann, heeft op de nieuwjaarsperscon
ferentie van de Spoorwegen meege
deeld, dat elke opheffing van werk
zaamheden in overleg met de vakbon
den zal worden bekeken.
In de nieuwe regeling is de minimum-
duur van het wachtgeld bepaald op 3
maanden. Voor personeelsleden boven
de 21 jaar komt daar 19,5 procent van
hun diensttijd bij, plus nog eens 1,5 pro
cent van de diensttijd voor elk leeftijds
jaar boven de 21. Degenen, die bij ont
slag tien dienstjaren hebben en wier
leeftijd plus diensttijd zestig jaar of
meer bedraagt, genieten tot hun 65ste
jaar een wachtgelduitkering.
De uitkering is de eerste drie maan
den gelijk aan de pensioenberekenings
grondslag van het kalenderjaar, dat
aan het ontslag voorafging. De volgen
de negen maanden bedraagt hetf wacht
geld negentig procent daarvan, de
daaropvolgende vier jaar tachtig pro
cent en daarna wordt zeventig procent
NS-ers die op wachtgeld worden ge
steld, blijven deelgenoot van het Spoor
wegpensioenfonds.
De wachtgeldregeling is bestemd voor
personeel, dat voor onbepaalde tijd is
aangesteld. Voor personeel, dat niet
voor onbepaalde tijd is aangesteld,
geldt een regeling, die gelijk is aan die
van de Werkloosheidswet.
SCHIPHOL De zending diamanten
ter waarde van bijna 330.000 gulden,
die 6 januari verdwenen bleek te zijn
uit het vrachtruim van een KLM-
vliegtuig, is nog steeds spoorloos.
Thans heeft de Belgische maatschap
pij in Antwerpen, waarbij de zending
was verzekerd, een beloning van
25.000 dollar uitgeloofd voor inlichtin
gen, die tot de opsporing leiden.
moeilijke leerlingen voor mij zijn. Met
hen schijn je als vrouw beter om te
kunnen springen. Een vrouw zal inder
daad wel meer geduld hebben. Maar
toch heb ik niet meer uren nodig om
een leerling voor de rijproef klaar te
krijgen dan de andere instructeurs. Het
is dus geen kwestie van meer tijd ne
men. En ondanks - alle vrouwelijke ge
duld heb ik ook weieens tegen een leer
ling gezegd dat hij of zij er maar be
ter mee op kon houden, maar ik zeg er
dan altijd bij dat het ook wel aan mij
kan liggen dat het niet lukt".
AMSTERDAM Nieuwe klachten
over geluidshinder van vliegtuigen bo
ven Amstelveen zijn voor burgemees
ter Rijnders aanleiding geweest nog
maals de hulp van de minister van
Verkeer en Waterstaat in te roepen
om te komen tot maatregelen tegen
lesvluchten.
De burgemeester zegt in een tele
gram aan de minister, dat de KLM,
volgens een mededeling van Schiphol,
zowel op baan 06-24 als op baan 09-27
weer lesvluchten heeft uitgevoerd.
De klachten van de Amstelveense be
volking zijn, dat zeer laag en frequent
en tot laat in de avond wordt overge
vlogen.
Burgemeester Rijnders stuurde 18
december vorig jaar eveneens een tele
gram aan de minister in verband met
soortgelijke klachten. Sindsdien werd
het lesvliegen geruime tijd gestaakt
en kwamen er vrijwel geen klachten
meer binnen. Deze week bleek echter,
dat de lesvluchten waren hervat.
De KLM heeft inderdaad bij les
vluchten ook de twee oost-west lopende
banen gebruikt, aldus luidt het ant
woord van de KLM op de beschuldi
ging van de burgemeester van Amstel
veen. Bij bepaalde weersomstandighe
den en windrichting moeten ze nu een
maal worden gebruikt. Maar bij de
uitvoering van haar vliegtrainingspro-
gramma, houdt de KLM zich strikt
aan de door de Rijksluchtvaartdienst
gestelde voorschriften ten aanzien van
de geluidshinder.
Een zegsman van de KLM ontkende
desgevraagd, dat zoals de burge
meester suggereert het lesvliegen
wegens het telegram van 18 december
geruime tijd gestaakt zou zijn geweest.
Lesvluchten zijn een levensvoorwaar
de voor de KLM. „Het enige, dat wij
kunnen doen en dat doen we dan
ook", aldus de zegsman, „is in nauw
overleg met de RLD er naar beste ver
mogen aan mee te werken de geluids
hinder zoveel mogelijk te beperken".
T"4e goede indruk, die de Regio-reeks
van de Hoornse uitgeverij „West-
Friesland" al heeft gemaakt bij de vèr-
schijning van het eerste deel „Dit
land boven het IJ" Is nog versterkt,
nu het tweede deel van de pers Is geko
men: het boek „Dit land va>i de elf ste
den", dat geheel is gewijd aan de pro
vincie Friesland. Het is geschreven door
S. J. van der Molen en de prijs bedraagt
f 8,50.
De schrijver verhaalt honderduit over
alle mogelijke onderwerpen, die Fries
land en de Friese waddeneilanden voor
de toerist interessant maken. In dezelf
de originele opzet als in het vorige dee
van de Regio-reeks, passeren vele cu
riosa uit verleend en heden de revue
Dit alles wordt vlot en onderhouden
beschreven en de vele duidelijke zwarl
wittekeningen van J. de Veen zijn eei
lust voor het oog.
Op de stevig geplastificeerde omslaf
van ,,Dit land van de elf steden" wore
de verschijning van „Dit land ronc
Amsterdam" al aangekondigd, terwijl
ook delen over Brabant en de grote ri
vieren in voorbereiding zijn. Iets om
naar uit te kijken!
