„Blokkade Cuba moet
worden doorbroken"
EMOTIONEEL GESPREK
DE RIJKE EN ARME VROUWEN IN ZUID-VIETNAM
Unctad
De veilige
manier
van sparen
Rijkspostspaarbank
altijd safe!
Over de
u ren zen
LENIN VOOR
RUSSEN EEN
SYMBOOL VAN
ALLE GOEDS
V
Let op! t is 9 voor lente
Rath Doodeheefver
Reis (6000 km)
over Noordpool
Gebrekkige hulpverlening
door Italiaanse overheid
Maoïsten nog
in felle strijd
verwikkeld
Voorstel Castro
verworpen
HAN LAMMERS TERUG UIT HAVANA:
UITNODIGING VIA SERVETJE
Proefvlucht
van Concorde
uitgesteld
f',
/'n li\*N
Velen ernstig ziek op Sicilië
BESLISSING
WARE AARD
SCHOONHEID
HARD LEVEN
sjfie
CHE IS RELIGIE
PERSVRIJHEID
SCHRIJVERSPROCES
BIJ DE ROEREIS
\\U| in,
ZWARTE MARKT
ZIEKEN
Priesters betrokken
bij guerrilla-activiteit
ZATERDAG 20 JANUARI 1968
Van een onzer verslaggevers
^MSTERDAM „Cuba is bele
gerd, geblokkeerd door Amerika.
Ik ga daar de aandacht voor vragen
van het bestuur vande P.v.d.A. De
regering moet erop worden gewezen,
dat Amerika ook leveranties uit Ne
derland naar Cuba onmogelijk maakt,
maar vooral uit de Zuidamerikaanse
landen".
„Er moet een nationale of interna
tionale actie komen om die blokkade
te doorbreken. Er bestaan plannen
voor steunacties. Wij willen boeken*
verf, leermiddelen enz. naar Cuba
gaan sturen, niaar de organisatie is
nog niet rond."
„Als er één land ontwikkelingshulp
nodig heeft, is het wel Cuba. Nederland
zou dat kunnen doen".
Dit zijn een paar conclusies van Han
Lammers na zijn recente bezoek aan
Cuba, waar hij een internationaal con
gres bywoonde, niet als afgevaardigde
van de PvdA, wel als links politicus.
„Ieder congres heeft iets te maken
met propaganda. Er is op dat congres
hard gewerkt en ik voelde me er pri
ma thuis. Ik heb rustig mijn bedenkin
gen kunnen uiten, want bedenkingen
heb ik altijd, dat weet je. Hoewel de
buitenlandse persbureaus aanwezig wa
ren, is het congres vrijwel doodgezwe
gen. Toch zijn er interessante dingen
gebeurd. De Arabieren hebben gepro
beerd een resolutie erdoor te krijgen
waarin Israël vrijwel werd geëlimi
neerd. De Russen hielden zich afzijdig,
Cuba was ertegen. Het ging niet door".
„De Russen hadden het toch moei
lik, want de mensen uit de Zuidameri
kaanse landen verweten hen samen
werking met rechtse regimes (bijvoor
beeld Brazilië) en gebrekkige steun aan
de guerrilla's. De Chinezen waren niet
gekomen, wel Noord-Viëtnam. Als in
Cuba de naam Che Guevara valt, dan
sta je op. Dat is iets ongelooflijks. Che
is religie geworden".
„De congressisten hadden twee din
gen gemeen: hun solidariteit met so
ciale revoluties en hun hoop op succes
voor het experiment-Cuba. Er waren
niet alleen communisten, maar ook erg
veel socialisten".
„Cuba een dictatuur? Waanzin! Het
ls een socialistische volksdemocratie.
Ze noemen zichzelf wel communisten,
MOSKOU „Als hij nog leefde zou al
les beter zijn", zeggen vele Russen
soms. Sovjet-leiders staan op zijn
graftombe, de symbolische grond
slag van hun macht, als zij op het
Rode Plein parades afnemen. Zijn
portret hangt in elk regeringsbureau
en elk kantoor van de communisti
sche party; elke stad bezit een stand
beeld van hem. De korte, kale man
met zijn sik is Wladimir Iljitsj Le
nin, de vader van de bolsjewistische
machtsovername in 1917 en de stich
ter van de Sovjet-staat.
Sinds hij op 31 januari 44 jaar gèleden
overleed aan een beroerte en een
langdurige ziekte, is Lening een Sov
jet-legende, het symbool van alle
goeds geworden.
Aanhalingen uit de vele uitgaven van
zijn politieke geschriften worden ge
bruikt om elk argument kracht bij
te zetten. Zijn meningen over alles,
van de kunst tot electrificatie op het
platteland, worden uitgebazuind in
leuzen op de daken van gebouwen.
Hij is vaak het onderwerp van to
neelstukken, films, gedichten, boe
ken en schilderstukken.
Een van de „heiligste" hymnen uit het
communistische gezangenboek is:
„Lenin Vsjegda Zjivoi" (Lenin leeft
eeuwig) welk lied werd gezongen
door een solist van het Viët-Cong-
koor, toen dit ontspanningsgezel
schap van de guerrillastrijders in
Moskou op bezoek was.
Op een groot aanplakbiljet, dat men
overal tegenkomt zowel in wasse
rijen als in de gangen van scholen,
ziet men' een enorme Lenin, die
voortschrijdt tegen de wind in bo
ven de woorden: „Lenin leeft eeu
wig".
Zijn lijk, zoals dat te zien is in de van
een temperatuurregelingsinstallatie
voorziene graftombe, is inderdaad zo
goed bewaard gebleven dat vele be
zoekers het moeilijk vinden te gelo
ven dat hij reeds sinds 1924 dood is.
Merkwaardigerwijs slaan sommigen
van de duizenden, die uren in de rij
staan om de strijdbare godlooche
naar te kunnen zien, een kruis als zij
voorbij zijn lijk gaan.
De Leninverering bereikte nieuwe
hoogtepunten tijdens de viering van
de 50ste verjaardag van de revolu
tie. Een klein observatieluchtschip
hees een enorm gekleurd portret van
Lenin hoog in de nachtelijke hemel
boven het Kremlin en schijnwerpers
maakten het kilometers ver zicht
baar.
Terwijl andere beroemde bolsjewisti
sche leiders in het vergeetboek zijn
geraakt en de herinneringen aan hun
betekenis na zuiveringen en worste
lingen om de macht zorgvuldig zijn
verwijderd, blijft de naam van Le
nin in ere.
Aan de verering van de voormalige
dictator Stalin kwam een einde, na
dat hij in 1956 aan de kaak was ge
steld. De zuidelijke stad Stalingrad
werd herdoopt in Wolgograd, stand
beelden van Stalin werden omver
geworpen en zijn lijk, dat naast dat
van Lenin in de graftombe rustte,
werd weggehaald en ergens aan de
buitenzijde ervan begraven.
Maar de noordelijke stad Leningrad
is Leningrad gebleven, de standbeel
den van Lenin staan nog altijd over
eind en zijn lijk rust nog steeds in de
«raf tombe.
£n de Cubaanse hoofdstad Havana werd van 4 tot 11 januari een internationaal
cultureel congres gehouden, waar ruim vierhonderd linkse intellectuelen uit
zeventig landen in vyf werkcommissies discussieerden onder andere over cul
tuur en nationale onafhankelijkheid, en over de verantwoordelijkheid van de
intellectueel met het oog op de problemen van de ontwikkelingslanden.
De Nederlandse schrijver Harry Mulisch zat destijds tijdens een diner in Cuba
naast de minister van Buitenlandse Zaken, die hem vroeg wat namen van
Nederlanders op te geven, die geïnteresseerd zouden kunnen zijn. Mulisch
schreef op zjjn servetje de namen van onder anderen de musicus Peter Schat,
de journalist Wouter Gortzak, de econoom prof. dr. L. Zimmerman en de linkse
socialist Han Lammers. Een tijdje later hoorden zjjj van de KLM dat er tickets
voor een reis naar Cuba klaar lagen.
Hoewel deze wjjze van uitnodigen wat revolutionair is, stapten de vijf Neder
landers (ook Mulisch) in het vliegtuig naar Cuba voor een verblijf van twee
weken.
Han Lammers, na een flitsende politieke carrière, exponent van Nieuw Links
in de P.v.d.A. en kandidaat voor de Tweede Kamer, vertelt iets over de staat
van Fidel Castro en het congres.
maar het zijn zulke artiesten, neen, Cu
ba is een socialistische staat. Ik noem
de Sovjet-Unie trouwens ook een socia
listische staat. Het kenmerk daarvan
is dat de gemeenschap een grote in
vloed heeft op de geldmarkt bij het be
palen van de voorrangen".
„Nederland en dus de Partij van de
Arbeid zitten in de NAVO en de EEG.
Wij zijn een bondgenoot van Amerika.
Is de PvdA dan jouw partij wel?"
„Europees gezien doet de PvdA het
als socialistische partij niet zo slecht. De
PvdA zal inderdaad moeten gaan be
grijpen dat men sociale revoluties
moet steunen. Ik probeer de PvdA in
die richting te krijgen. Men kan wel so
lidair zijn met bepaalde groepen uit de
Amerikaanse bevolking, zonder dat
men solidair is met de regering".
Zelfrespect.
„Hoe is het met de vrijheid van de
Cubanen?"
„Het volk heeft zijn zelfrespect terug.
Wat me niet aanstaat is dat men ge
dwongen kan worden te werken. Er zijn
geen kampen, maar men wordt eenvou
dig opgepakt, omdat het werk gedaan
moet worden. Ik weet wel dat het op
den duur de bedoeling is de werktijden
te verkorten, maar deze methode staat
me niet aan".
„Hoe is het met de persvrijheid op
Cuba?"
„Er is geen enkel probleem. Men kan
er overigens maar twee kranten m£-
ken".
„Dus ik kan rustig in de krant zet
ten dat het Nederlandse systeem beter
is dan het Cubaanse?"
„Neen, dat zou niet kunnen, althans
nu nog niet".
„Er is dus geen persvrijheid?"
„Vergeet niet dat het land wordt be
legerd. Er geldt nog een noodsituatie.
Je kunt de Amerikaanse kruisers zien
liggen. Het luchtafweergeschut staat
naast het hotel. Er is tenslotte al een
Amerikaanse invasie geweest. Als men
niet werd bedreigd, zou het zeker wel
kunnen".
„Er is dus geen persvrijheid?"
„Er is nóg geen persvrijheid".
„Je noemt Rusland ook een socialis
tische staat. Die wordt niet bedreigd of
belegerd en toch..."
„Ik ben het ook helemaal niet eens
met de processen tegen de schrijvers
daar. Zolang dit gebeurt in Rusland,
past het ons niet uitnodigingen van dat
land aan te nemen. Ik heb een uitnodi
ging van de Russische regering in mijn
PARIJS Vertraging in de afleve
ring van twee motoren voor de En
gels-Franse „Concorde" is er de oor
zaak van dat de proefvlucht van dit
supersone passagiersvliegtuig op 28 fe
bruari niet kan doorgaan, maar ver
schoven moet worden tot de lente, zo
heeft de Franse minister voor Trans
port, Jean Chamant, meegedeeld. Een
juiste datum kon hij niet zeggen.
Twee van de vier grote Olympus-
593-motoren zouden gisteren worden
afgeleverd, maar zullen nu pas over
enige weken komen, zei hij. Van even
tuele technische fouten was hem niets
bekend.
zak, maar uit protest tegen het schrij
versproces ga ik niet. Voor dat land
geldt het argument van Cuba niet".
„Aan de andere kant is bij ons de
persvrijheid ook niet volmaakt. Er ver
dwijnen hier kranten door fusies, zon
der dat redacties en lezers zelfs maar
een kans op inspraak hebben".
Hij heeft buiten het congres gesprek
ken gehad met de zoon van de prins
van Cambodja, die kwam waarschuwen
voor de bedreiging van zijn land door
Amerika en met Francesco Prada, de
Che Guevara van Venezuela. Fidel Cas
tro, die het congres sloot, maakte de
meeste - indruk. „Hij is voortdurend on
der de mensen. Hij slaapt bij een boer
of in een kazerne. Ik geloof dat Castro
het redt, maar wij zijn wel verplicht
te helpen. Door de houding van Ameri
ka moest de delegatie uit Chili via
Praag naar Cuba reizen".
ADVERTENTIE
I
V
Nog 9 weken. Dan begint het lieve
leventje weer. 't Kwetteren en twin-
keleren. 't Uitbotten en bloeien.
Dan is 't lente! Wat doet u? Nu de
winter wegsturen! Uit uw huis ban
nen! Met stralend nieuw behang in
fixa-color kwaliteit. Van Rath
Doodeheefver. Uw vakman heeft
de nieuwe R D-Staalboeken 1968
al klaarliggen. Bekijk 't. Kies het
behang van uw stoutste lente
dromen. Dan bent u straks 't voor
jaar vóór als 't komt. En komen
doet het!
ontwerpers en fabrikanten van behang
LONDEN Vier Britten gaan vol
gende maand op reis. Zij willen een
"tocht van 6000 km van Alaska naar
Spitsbergen maken, over de Noordpool.
Zij denken er 16 maanden over te
doen. Zij reizen met vier sleden, elk
met tien honden bespannen. Eenmaal
per maand zal een vliegtuig hen van
levensmiddelen voorzien.
De deelnemers zijn de 33-jarige pool-
onderzoeker Wally Herbert, de 37-jari-
ge fotograaf Allan Gil, de 35-jarige
gletsjerkundige Roy Koerner en de 32-
jarige arts en legerpa ra chutist Ken
neth Hedges.
De expeditie vertrekt uit Point Bar
row in het noorden van Alaska.
ADVERTENTIE
Er zijn 2200 vestigingen. Op de postkantoren kunt u de hele dag terecht.
Een aantal daarvan is zelfs ook op vrijdagavond of de plaatselijke koopavond
geopend. Voor de postagentschappen gelden aparte openingstijden.
De Amerikaanse negerzangeres Eartha Kitt (rechts) heeft in het Witte Huis
een heftige woordenwisseling gehad met mevrouw Johnson, echtgenote van
de Amerikaanse president. De tranen schoten Amerika's first lady in de ogen
na de uitbarstig van Eartha „over het weghalen van Amerikaanse jongens
om in Vietnam te worden doodgeschoten De foto werd gemaakt
tijdens het emotionele gesprek tussen de beide dames.
ROME Wordt de overlevenden van de aardbevingsramp op Sicilië voedsel
en hulp onthouden door de Italiaanse bureaucratie? Vele Italianen geloven van
wel.
En, zoals in ieder land gebeurt na een grote ramp, begint er voor de Italiaanse
regering een ernstig politiek probleem te ryzen.
Met grote koppen gaan de kranten te keer tegen wat zij noemen het chronisch
onvermogen van de regering om het reddingswerk in redelyke banen te leiden.
Er wordt gewag gemaakt van de grote stromen voorraden die met spoed naar
het eiland worden gebracht, maar die de slachtoffers druppelsgewijs bereiken.
Terwijl andere landen medicijnen,
hospitaaluitrustingen, dekens en tenten
sturen voelen de meeste Italianen er
niets voor geld voor hulpverlening te
geven. Zij vrezen dat het toch maar in
verkeerde handen terechtkomt.
Dezelfde houding van de gemiddelde
Italiaan viel te bespeuren tijdens de
overstromingsramp in Florence, Vene
tië en andere delen van Noord-Italië in
november 1966. In plaats van rege
ringsprogramma's te steunen richtten
vele burgers eigen hulpcomités op
met behulp van vrienden en familie.
Zij verzamelden voedsel en uitrustings
stukken en brachten dit zelf naar het
getroffen gebied.
Het gerucht ging, en gaat nog, dat
tijdens de damdoorbraak bij Vaiont in
1963 talloze voorréden, die door het
Rode Kruis zouden worden gedistribu
eerd, niet bij de slachtoffers terecht
kwamen, maar in tweedehands win
kels en op de zwarte markt.
Vele slachtoffers van de aardbe-
vingsramp hebben door de ijzige kou
de en zware regenstórmen koorts of
longontsteking opgelopen. In de zeven
grote tentendorpen zijn nu reeds tien
duizenden vluchtelingen ondergebracht.
Tienduizenden anderen brengén de
nacht door tussen de ruïnes die spook
achtig worden verlicht door de vele
vuurtjes. Verbeten wordt gezocht naar
mogelijke overlevenden.
Sommige tentendorpen worden over
stroomd met talloze voorraden uit
alle delen van de wereld. Duizenden,
die verkleumd op hulp wachten tussen
de ruïnes hebben echter nog niets ont
vangen.
NEW YORK Twee Amerikaanse
katholieke priesters, de gebroeders
Thomas en Arthur Melville, zijn door
hun orde geschorst, wegens hun be
trekkingen met de communistische
guerrillabeweging in Güatemala.
Beide geestelijken, behorend tot
vooral in Latijns-Amerika optredende
orde van Maryknoll, verlieten in de
cember vorig jaar met een Ameri
kaanse non, zuster Marian Peter, Gua
temala en bevinden zich volgens be
richten in de Guatemalteekse pers
thans in Mexico, waar zij 25 jonge
Guatemalteken voor de guerrillabewe
ging zouden hebben aangeworven.
TAIPEI lp kringen van de nationa
listisch Chinese veiligheidsdienst is ver
nomen dat er grote gevechten aan de
gang zijn tussen voor- en tegenstanders
van partijleider Mao Tse-toeng in de
communistisch Chinese provincies Tibet,
Sinkiang. Kiangsu en Shansi.
Naar verluidt wordt in Tibet al vanaf
begin december gevochten tussen twee
pro-Mao gezinde organisaties die elkaar
het „alleenrecht" betwisten. Rond de
jaarwisseling zouden zich rondom de Ti-
bettaanse hoofdstad Lhasa zware ge
vechten hebben afgespeeld. De slag zou
twee dagen hebben geduurd.
De correspondent van het Zuidsla-
vische persbureau Tanjug in Peking
heeft gezegd, dat er een zuivering in de
communistisch Chinese partij te ven-
wachten is. Hij deelde mede dat een in
Sjanhai verschijnend dagblad bekend
had gemaakt, dat „de meerderheid der
partijleden" voorzitter Mao Tse-toeng
zijn toegedaan en dat „onverbeterlijke
elementen binnenkort zullen worden ve
wijderd."
De correspondent maakte gewag van
een grootscheepse campagne in China
ter verbetering en zuivering van de par
tij. Het was duidelijk, zo zei hij, dat de
leiders der culturele revolutie niet zijn
ingenomen met de huidige toestand in
het land, hetgeen zou verklaren waarom
de partij tijdens de culturele revolutie
nooit is genoemd als de ruggegraat van
de beweging.
RIO DE JANEIRO De Boliviaan
se president, Barrientos, heeft een Cu
baans voorstel, het stoffelijk overschot
van Che Guevara uit te wisselen te
gen ongeveer honderd Cubaanse con
tra-revolutionairen verworpen. Hij be
schuldigde premier Castro ervan, di
rect verantwoordelijk 'te zijn voor de
dood van Che Guevara en voor de
guerrilla-activiteiten in Latijns-Ameri
ka.
CA IC» ON Wist u dat er in Zuid-
Viëtnam een vrouwelijke burge
meester is? Dat in een restaurant de
Viëtnamese vrouw betaalt? Dat de da
mes tReet houden om slank te blijven?
Dat de rubrieken voor eenzame vrou
wen door de dames worden verslonden?
Het is een land, waarin niet iedere
vrouw een vluchtelinge is. Niet iedere
vrouw draagt een koeliehoed en niet ie
dere huisvrouw woont in een hut met
rieten dak, waar vlak bij de deur ge
schoten wordt.
Er zijn dames die in door chauffeurs
bestuurde limousines rijden. Er zijn er,
die winkelen bij Dior in Parijs, die met
vakantie naar de Rivièra gaan.
Sommige vrouwen laten haar ogen,
neuzen en bustes veranderen om op
westerse vrouwen te lijken. De invloed
van de Viëtnamese vrouw is aanzienlijk,
zowel in regeringskringen als in het be
drijfsleven en de familiekring.
Een provinciaal bestuurder antwoord
de op de vraag of hij corrupt was, eer
lijk: „Natuurlijk, hoe zou ik anders
aan de eisen van mijn vrouw kunnen
voldoen?"
Vice-president Cao Ky verklaarde,
dat hij zich niet kandidaat zou hebben
gesteld, als zijn vrouw het niet had
goedgevonden. Volgens ingewijden heeft
zij de beslissing genomen.
De burgemeester van Dalat is mevrouw
Thi Haoe, een mcoie welgevormde
vrouw in het begin van de veertig. Zij
is juriste, heeft in Hanoi gestudeerd en
woont met haar man, een dokter, al 14
jaar in Dalat. Zij heeft een bureau met
100 man personeel, dat zij regeert met
ijzeren hand.
Zuid-Viëtnam bezit ook twee vrouwe
lijke senatoren, vrouwelijke directeuren
van banken en grote bedrijven, vrou
wen, die gehuchten bij elkaar houden
in de gloeiende wildernissen, vrouwen,
die de leiding hebben van de kraam
klinieken.
De stereotiepe Viëtnamese vrouw
heeft fijne gelaatstrekken, ravenzwart
haar en ogen als een hinde en zij draagt
een bevallig, tot de grond afhangend
gewaad met lange mouwen.
Maar haar uiterlijk stemt niet over
een met haar ware aard.
Westerlingen beschrijven Aziatische
vrouwen traditioneel als passieve we
zens, opgevoed om de mannen te beha
gen, altijd op de achtergrond blijvend
en weinig zeggend. Zeg dit tegen een
Viëtnamese vrouw en za zal u uitlachen.
In het openbaar blijft zij in de regel op
de achtergrond, maar passief is zij niet.
Zij geeft toe, dat zij zelden - op wat dan
ook - „neen" als antwoord aanvaardt.
Dit is te danken aan Confucius, die
heeft gezegd: „de mannen moeten zich
bezig houden met denken, met de ze
denleer, met letterkunde en wijsbegeer
te". Hij schreef voor, dat de vrouwen
zich onledig moeten houden met zaken
van minder gewicht, zoals geld, het ge
zin en werk.
Het is bijvoorbeeld heel gewoon, dat
men een vrouw in een restaurant de re
kening ziet betalen. Een man zou er
niet over peinzen dat te doen.
Wat de invloed van de westerse
schoonheidsidealen betreft: Mai Ky, de
knappe vrouw van de vice-president, is
onder een aangenomen naam naar To
kio gevlogen om door schoonheidschi
rurgen haar ogen te lat enverwijden.
„Om mezelf mooier te maken voor mijn
man", zei ze later.
Drie doktoren te Saigon hebben zich ge
specialiseerd in operaties om ogen te
verwijden en bustes te vergroten. Voor
het smaller maken van neuzen wordt
ongeveer 125 Amerikaanse dollars be
taald en voor de verwijding van de
ogen 90.
Deze doktoren doen geweldige zaken.
De westerse opvattingen over schoon
heid hebben nog twee andere nieuwig
heden in het leven van de Viëtnamese
vrouw gebracht: bustehouders en
schoonheidswedstrijden, die enorm po
pulair zijn.
Elke week kan men op de tv verschei
dene schoonheidswedstijden aanschou
wen, vaak één per dag. De meisjes pa
raderen in zwemkostuums voor een pu
bliek en moeten daarna een vergelij
kend onderzoek naar haar talenten on
dergaan. De wedstrijden duren uren.
Er schijnen in Saigon evenveel schoon
heidssalons te zijn als in New York Ci
ty. De rijke Viëtnamese vrouw spreekt
in de regel Frans en Engels, heeft in
het buitenland gestudeerd en zal ook
haar kinderen naar het buitenland stu
ren. Zij telt haar calorieën, piekert over
haar figuur en doet oefeningen om haar
taillelijn te behouden
Het is duidelijk dat dit comfortabele
leven alleen voor een klein aantal Zuid-
viëtnamese vrouwen is weggelegd.
In plattelandsgebieden is de situatie
anders; daar werkt de vrouw op het
veld of heeft zij een winkeltje. De kle
dij van een plattelandsvrouw bestaat
uit een lange broek van zwart satijn en
een nauwsluitend katoenen overhemd.
In deze oorlogstijd werken de vrouwen
op het platteland dan ook aan de aanleg
van wegen en in de steden in het bouw
bedrijf. Zij doen dit werk waar nodig,
overdag en gaan 's avonds naar huis,
naar haar gezinnen. Een hard leven on
der vaak armoedige omstandigheden.
De prostitutie heeft vele meisjes ge
lokt naar streken in de buurt van Ame
rikaanse bases. In dit bedrijf kan een
meisje van 18 evenveel geld verdienen
als een officier van de regeringstroe
pen. Enkele - van haar trouwen met
Amerikaanse soldaten.
Een Viëtnamese man kan volgens de
wet slechts een vrouw hebbep, maar hij
Houdt er vaak twee, drie of vier gezin
nen op na. Echtscheiding komt zelden
voor.
Het systeem van meer gezinnen te
hebben vinden de vrouwen van die
mannen niet prettig, maar zij kunnen er
met de wet in de hand weinig tegen
doen.
De regering doet haar best om te be
vorderen, dat een man slechts één ge
zin heeft en in de herfst van het vorige
jaar heeft zij een huwelijkspostzegel
uitgegeven. De verkoop is niet al te
best geweest
/"Ap de tweede UNCTAD-conferentie
Ver. Naties voor handel en ontwik
keling welke 1 februari in Nieuw
Delhi begint, verenigen zich 132 lan
den om een wereldstrategie te bepalen
voor handel, hulp en vooruitgans.
Premier Indira Gandhi van Indië
opent de conferentie, welke tot
25 maart zal duren.
De ontwikkelingslanden hopen een ge
meenschappelijk platform te vormen
voor hun grieven en verlangens. Deze
gemeenschappelijke strategie is een
vervolg van hun bijeenkomst in Al
giers van oktober verleden jaar, toen
zij elkaar adviseerden om niet te
hoog te grijpen, zoals zij volgens
sommige waarnemers op de eerste
UNCTAD van vier jaar geleden in
Genève gedaan zouden hebben.
De ontwikkelingslanden zullen in Nieuw
Delhi hun argumenten als kleine eco
nomische groeperingen of als indivi
duele landen naar voren brengen.
In de eerste helft van het „ontwik
kelingsdecennium" is er geen noe
menswaardige verbetering geweest in
het economisch lot van de ontwikke
lingslanden, zelfs niet in de jaren na
UNCTAD sinds 1964. De wereldhan
delscijfers van de laatste 15 jaar laten
zien, dat terwijl de ontwikkelde lan
den hun positie hebben verbeterd, de
ontwikkelingslanden achterblijven in
handel en ontwikkeling.
De wereldexport is van 56 miljard dol
lars in 1950 toegenomen tot 2043 mil
jard in 1966. Maar deze cijfers verto
nen uiteenlopende groeipercentages
tussen de ontwikkelde en de socialisti
sche economieën aan de ene kant en
de ontwikkelingseconomieën aan de
andere kant.
Het aandeel van de ontwikkelingsecono
mieën in de wereldexport daalde van
33 procent in 1950 tot 20 procent in
1966, dat van de ontwikkelde econo
mieën steeg van 59 naar 69 procent
en dat van de gecentraliseerd geplande
economieën van acht naar elf procent
gedurende dezelfde periode.
De trage groei van de export der ont
wikkelingslanden is toe te schrijven
aan de samenstelling van hun export
pakket. Het grootste deel hiervan be
staat uit stapelgoederen, welke ge
troffen worden door de ónelastische
vraag in ontwikkelde landen, de be
dreiging door vervangingsmiddelen en
synthetische stoffen, de technische
ontwikkeling welke tot zuiniger ge
bruik van zulke produkten in ontwik
kelde landen leidt en de toenemende
industrialisatie en bevolking in de ont
wikkelingslanden, welke in eigen land
zelf meer van stapelgoederen gebrui
ken.
Zelfs in de traditionele export blij
ven de ontwikkelingslanden achter bij
de ontwikkelde. Het aandeel van de
niet-sdcialistische ontwikkelde econo
mieën in de wereldexport van stapel
goederen (met uitzondering v. brand
stoffen) was ongeveer 74 procent en
dat van de ontwikkelingslanden 16
procent gedurende 1960-65. Met ande
re woorden, de geïndustrialiseerde
landen, met minder dan een derde
van de wereldbevolking, beheersen
viereneenhalf maal zoveel exporthan-
del in stapelprodukten als alle ontwik
kelingslanden tezamen.
Om deze situatie te keren en de ex
port van hun produkten te bevorde
ren, alsmede de hoeveelheid van hun
export aan stapelgoederen te vergro
ten, zullen de ontwikkelingslanden op
UNCTAD II de rijkere landen er toe
trachten te bewegen, meer van die
goederen en op gunstige voorwaarden
te kopen.
Het wereldbeeld van de export van
fabrikaten is eveneens ongunstig voor
de ontwikkelingslanden.
£^e ontwikkelingslanden verschijnen
op de conferentie van Nieuw Del
hi gewapend met cijfers en feiten om
de ongelijkheid in de wereldhandel
aan te tonen. Zij zullen streven naar
ombuiging van de trends en zien zich
hierin gesterkt door zekere recente
ontwikkelingen
De Amerikaanse overgang naar ge
generaliseerde preferenties is een stap
die zij verwachten te gaan benutten.
De verklaring van president Johnson
hierover op de Latijns-Amerikaanse
topconferentie van Punta Del Este in
het voorjaar 1967, heeft voorzichtig
optimisme gewekt. De ontwikkelings
landen hopen, dat dit aanbod niet ver
gezeld zal gaan van nieuwe quota-re
gelingen om het gevaar te verminde
ren, dat gevoelige industrieën in rij
ke landen overrompeld zullen Worden
door een stroom van goedkope impor
ten.
Verder vormt ook een hoopvolle
ontwikkeling het besluit van decem
ber jl. van de ministersbijeenkomst
der OECO (Organisatie van Economi
sche Samenwerking en Ontwikkeling)
om aan zekere fabrikaten van ontwik
kelingslanden preferentiële behande
ling op niet-wederkerige basis toe te
kennen.
Een ander terrein waar zekere
grond voor hoop bestaat is dat van d£
supplementaire financiering. Dit is 'n
Brits-Zweeds voorstel van UNCTAD I
om onder de vleugelen van de Wereld
bank een afzonderlijk hulpfonds in te
stellen. Het doel zou zijn goedgekeur
de ontwikkelingsplannen te waarbor
gen, welke door onvoorziene tegensla
gen bij de export in moeilijkheden ge
komen zijn nadat de aanvullende fi
nanciering op korte termijn door 't in
ternationale monetaire fonds uitgeput
is geraakt.
Verwacht wordt, dat de ontwikke
lingslanden op de conferentie zullen
aandringen op een opschorting van
20 jaar. In welingelichte kringen in
Nieuw Delhi zal getracht worden de
voorwaarden der hulpverlening te
doen verzachten en een overeenkomst
te bereiken voor consolidatie op lan
ge termijn van terugbetaling in die
gevallen, waarin een zware schulden
last de ontwikkeling in de weg staat.
Maar de kans op een grote door
braak in UNCTAD lijkt niet groot.
ADVERTENTIE
apelctoor*
voor
hondefde/i
