Dierentuinen helpen mee hij de instandhouding van diersoorten K. G.B. WERD OOK VIJFTIG JAAR Amerikaanse Nederlanders vormden eigen taal Niet alleen om naar de „apies" te kijken PIL TEGEN OUDERDOM VERDEISKI1SG SLECHT JAAR FIER NO. NIEUW FRIEZEN Het Père Davidhert. De dierentuin een soort pretpark voor het gezin, dat er op een mooie zomerdag „apies" komt kijken Werkterrein voor de bioloog? Winstob ject voor de ondernemer? Dat zit er al- lemaal in, maar daarnaast hebben som mige dierentuinen een bijzondere taak aangepakt: het jokken met zeldzame dieren, die in hun natuurlijke woonge bieden uitgestorven zijn. Het is de be doeling, deze diersoorten te zijner tijd terug te brengen tiaar hun vaderland. Verder wil men wat meer kennis vergaren over het familieleven van wilde dieren, waarover veel minder bekend is dan de leek misschien denkt. Nu is het wel een kostbare zaak, om aan uitstervende diersoorten te komen en het zijn dan ook voornamelijk de grotere dierentuinen, die zich met dit werk kun nen bezighouden. Voor de directies van die tuinen ligt hier een belangrijke taak. „Een functie zelfs", zegt Caroline Jarvis van de Londense dierentuin en schrijfster van het International Zoo Yearbook. "T|c7/?£ zij het werk van die grotere dier- gaarden loopt nu de Europese bi son weer rond in de bossen bij Warschau en is er een gevorderd plan, het Mon goolse wilde paard terug te brengen naar Rusland. China zag het Père Davidhert terug, dat sinds de Boxeropstand in 1900 niet ineer in het wild was waargenomen De Swinhoe-fazant is klaar voor repa triëring naar Formosa. Inmiddels kwam men, al werkend, tot de ontdekking dat men vrijwel niets wist over de voort plantingsgewoonten van de meeste wilde dieren. Het is zelfs voorge komen dat twee dieren van hetzelfde ge slacht bij elkaar werden gezet, hetgeen uiteraard niet tot die fokresultaten leid de, waarop men had gehoopt. Ook kan een jong dier, dat als baby in de wilder nis is gevangen en daarna opgevoed in een dierentuin door mensen, gaan „den ken" dat hij ook een mens is en geen belangstelling meer tonen voor soortge noten van het andere geslacht. Om zich in gevangenschap te kunnen voortplanten, schijnen veel dieren in hun jeugd ervaring te moeten hebben gehad in de normale omgang met soortgenoten. Een voor de hand liggend hulpmiddel bij het fokken met wilde dieren is kunstmatige inseminatie, terwijl mogelijk M A Een paar witte rhinocerossen in de Lon dense Zoo. ook iets kan worden gedaan met beïn vloeding door het toedienen van hormo nen. Kunstmatige inseminatie bij wilde dieren brengt echter formidabele techni sche problemen met zich mee, die voor A Het grootste zoogdier van Europa, de bison, werd voor uitroeing gespaard dank zij het werk van verschillende dierentuinen. A De, Swinhoe fazant bijna uitgeroeid, aanwezig door opfok in dierentuinen. maar nu weer in een groot aantal exemplaren vele diersoorten weer verschillend zijn. Hoe moet men bijvoorbeeld te weten ko men, op welke temperatuur het sperma van een bepaalde diersoort moet worden bewaard? Toch wil de Londense dierentuin een spermabank inrichten ten dienste van an dere dierentuinen en wildreservaten. Be gonnen is d met onderzoekingen naar de mogelijkheid witte rinocerossen kunst matig te insemineren. Londen koos deze kolos hiervoor uit, omdat hij nogal wat noten op zijn zang heeft, dthans in zijn huwelijksleven. De vruchtbare periode duurt maar vierentwintig uur en vaak is het rinocerossen paar in die korte tijd niet tot paren te bewegen. Lukt het toch, dan staat eerst een enorme vechtpartij op het programma. Legt een van de echte lieden daarbij het loodje, dan heeft de dierentuin een strop van minstens vijf tienduizend gulden. Met kunstmatige in seminatie bespaart men zich ook het ge sleep met een der partners van de ene dierentuin naar de andere een vracht je, dat een paar ton weegt. Er zijn echter ook dieren-, waarmee men gemakkelijk kan fokken. Herten, kamelen, lama's, beren en de grote kat- tensoorten hebben op dit gebied een goe de naam. Het is zelfs al zover, dat veel dierentuinen met het probleem van over bevolking aan leeuwen en beren zitten. Werkelijk een probleem, want het over schot is moeilijk kwijt te raken. Hei moeilijkst te fokken zijn sommige apen soorten, en ook verscheidene insekten- eters, waarbij vooral het stekelvarken en zijn wijdvertakte familie het de geleerden moeilijk maken. In het algemeen kan men zeggen, dat dieren met een gecompliceerde levenswij ze ook het moeilijkst tot voortplanting in gevangenschap zijn te brengen. Maar lukt het, dan is dat ook een bewijs van goede aanpassing in de gevangenschap. Nog eenmaal Caroline Jarvis van de Londense dierentuin aan het woord: „Wij hebben veel op dit ge bied kunnen doen, omdat wij altijd zo veel verschillende diersoorten onder on ze hoede hadden. Maar in de kleinere dierentuinen zien we nu toch ook, dat men meer wil zijn dan een soort ten toonstellingsruimte met wilde dieren. Het inzicht breekt baan, dat het geen zin heeft, een aantal dieren bijeen te brengen al leen maar om ernaar te kijken. Zo kun nen de dierentuinen steeds meer worden betrokken bij het instandhouden van diersoorten, die anders van de aardbodem zouden verdwijnen". A JOSEPH VAS1RONDVITSJ DZOE- GASW1L1, zich noemende Stalin. Be- LAURENTl BERIA. Organiseerde voor Stalin de NKVD als terreurap- NIKITA KROESTSJEF. Maakte een eind aan de positie als „staat in de SVETLANA ALLELOEJEVA, Stalins dochter, naar 't buitenland gevlucht, kwaam, maar sluw en achterdochtig, paraat. Wreed en meedogenloos poogde staat" van geheime politie. Bevrijdde vele deed een boekje over Beria en de NKVD Maakte van geheime politie toen NKVD hij na Stalins dood de macht in handen te mannen, vrouwen en kinderen uit de open. geheten gebruik om miljoenen echte en nemen. Kroestsjef liet hem ra een sum- strafkampen, maar ook hij bleef de ge- vermeende vijanden te vernietigen. mier proces terechtstellen. heime dienst handhaven SOVJET GEHEIME POLITIE RICHT ZICH OP SPIONNENVANGST MOSKOU De geheime Sovjet-politie, het vreselijke wapen van Stalin tegen zijn eigen kameraden in de grote zui vering van de dertiger jaren, concentreert nu haar geweldige krachten op spionage in het buitenland en het vangen van spionen in eigen land. Dit is gebleken uit de publiciteit rondom de 50ste verjaardag op 20 december van de or ganisatie, die nu bekend staat als het comité van staatsveiligheid, of K.G.B. volgens de Russische initialen; in arti kelen en redevoeringen werd het vangen van vijandelijke spionnen bejubeld en verteld van uitgebreide kat-en-muis- spelletjes met buitenlandse inlichtingendiensten. Niets werd evenwel gezegd over de spionnen van de Sovjet-Unie, die in het bui tenland een slecht jaar hebben beleefd. Maar wel heeft de Britse dubbelagent Kim Philby van de Sovjets zijn diensten aan het communisme beschreven. De concentratie van K.G.B. op spionage werd groter, naarmate vele functies van de geheime politie voor de binnenlandse veiligheid in toenemende mate werden overgenomen door een nieuw verleden jaar ingesteld ministerie. Dit nieuwe ministerie voor de bescherming van de openbare orde, of „M.O.O.P." zoals de Russische naam luidt, houdt zich onder meer bezig, met het tegengaan van het bestelen van de staat. Zonder dat dit ooit in een regeringsbesluit openbaar werd gemaakt, heeft M.O.O.P. ook zijn eigen bewapende troepen gekregen. De troepen van MOOP blijken de rol over te nemen die door de troepen van KGB is gespeeld. Deze sloegen in juni 1962 de laatst bekende opstand in de Sovjet-Unie neer. Dit was het voedsel- oproer in Novotsjerkask. waarbij vol gens onofficiële cijfers meer dan 200 personen gedood zouden zijn. De KGB gaat nog steeds over de grensbeveiligingstroepen en bewaakt de Sovjet-leiders. Maar uit een jubi leum-artikel in de Pravda blqkt, dat zijn voornaamste taak van nu bestaat uit spionage en contraspionage. .,De taak van de geheime politie", al dus schreef de Pravda, „wordt voor'elk nieuw stadium in de ontwikkeling van het land bepaald door de communis tische partij". Met andere woorden, die taak is in de loop van de jaren veranderd. De Pravda «chreef verder: „Onder de omstandigheden van het ze gevierende socialisme en van de on verwoestbare ideologische en politieke eenheid van onze maatschappij, is de verdediging van het socialistische va derland tegen subversieve activiteiten van het imperialisme en de tijdige ont dekking van zijn agressieve plannen, de hoofdtaak voor onze staatsveiligheid". Dit betekent, dat de contra-spionage in het buitenland om inlichtingen te verkrijgen over buitenlandse plannen, de belangrijkste taken zijn geworden van KGB en niet meer de strijd in eigen land. Vlak voor de verjaarsdatum van 20 december stond de Sovjet-pers vol ar tikelen over contra-spionage en vol waarschuwingen voor de noodzaak van waakzaamheid. Een functionaris van KGB vertelde aan de Pravda, dat Westelyke Inlich tingendiensten voortdurend proberen achter Sovjet-geheimen te komen en het communisme in diskrediet te bren gen. Vele spionage-verhalen werden in de kranten opgehaald, om verdenking te wekken tegen elke buitenlander, of hij nu een diplomaat is, een toerist, zaken man of een geleerde van een uitwisse lingsprogram. Deze artikelen waren tegengesteld aan een artikel van verleden jaar in het regeringsblad Izvestia, dat Ameri kaanse functionarissen van „gemene provocaties" beschuldigde, omdat zij vertelden dat er Sovjet-spionnen gear resteerd waren. Het federale bureau van onderzoek (FBI) bedacht volgens het blad die verhalen over Sovjet-spi onnen. Het stookte op tot anti-Sovjet- orgies om het Sovjetvolk verdacht te maken bij de gewone Amerikaan. Hoewel het KGB bij de viering van het jubileum gezwegen heeft, over zijn eigen spionnen, werd vroeger soms de sluier van geheimzinnigheid voldoende opgelicht, om zich te beroemen op het stelen van buitenlandse gegevens. Zo werd in 1964 eindelijk publiciteit BREMEN Enkele honderden politie mannen tussen de 50 en 60 jaar hebben zich in Bremen beschikbaar gesteld voor een proef van politiedokter Günther Briinning. Zij krijgen vijf maanden lang pillen tegen ouderdomsverschijnselen. Zij zijn er nu een maand mee bezig en velen melden, dat zij zich een stuk beter voel den. De gebruikte middelen staan bekend als KH-3 en Gerantabol. Zij moeten de agenten beter doen slapen, harder doen werken en beter bestand doen zijn tegen de ploegendienst. De pillen bewerkstelli gen volgens de dokter een betere voeding van de cellen, vooral die van de hersenen. gegeven aan Richard Sorge, een Sov jet-spion in Tokio, volkomen in de steek gelaten, doch wiens successen inhielden een waarschuwing aan Moskou van Nazi-plannen om in 1941 de Sovjet-Unie binnen te vallen. Het vorig jaar heeft kol. Rudolf I. Abel de Sovjetlezers iets verteld van zijn verrichtingen in de Ver. Staten voor hij in 1957 werd ge arresteerd. Maar de laatste tijd is alleen door Philby melding gemaakt van Sovjet- spionage. Deze vroegere Sovjet-spion in de Öritse inlichtingendienst, die nu in Moskou woont, pochte over het ver raden van plannen van de Amerikaan se inlichtingendienst. Dat er niet over Sovjet-spionnen wordt gesproken ligt ten dele aan het natuurlijk geheime karakter van het systeem, maar het viel ook samen met het einde van een slecht jaar. Het aan tal Westelijke bekendmakingen van ontdekte Russische spionage-komplot- ten was groter dan gewoonlijk en liep van Noord-Noorwegen tot Zuid-Afrika. Het is ook het jaar geweest waarin Stalin's dochter Svetlana Alleloejeva het land verliet en dingen ging vertel len die de Kremlinleiders in hoge ma te hebben geërgerd. Toen kwam een speciale afdeling van KGB belast met de tegenpropagan- da in actie. Zij beijverde zich om Sta lin's dochter in diskrediet te brengen en de scherpe kanten van haar onthul lingen over Kremlin-zaken weg te ne men. De jonge stunt van KGB maakt ken nelijk ook deel uit van de contra-pro- paganda. Uit Moskou afkomstige artikejen en boeken hadden ten doel om dé Westelijke inlichtingen diensten belachelijk te maken en verdeeldheid te zaaien. Terwijl in dit materiaal de echecs van de Westelijke diensten worden be klemtoond verneemt men niets over de echecs van KGB in het buitenland. Een Sovjet-diplomaat, handelsverte genwoordiger, journalist of ander ty pe dat in het buitenland als spion wordt genoemd wordt hier genegeerd. AMSTERDAM Mevrouw dr. Jo Daan en de heer H. Heikens, resp. hoofd van en wetenschappelijk medewerker aan de afdeling dialectologie van de Ko ninklijke Nederlandse Akademie van Wetenschappen, hebben op een symposium in het Trippenhuis te Amsterdam mededelingen gedaan over hun onderzoek van „de taal van Amerikaanse Nederlanders". Daartoe in staat gesteld door een subsidie van Z.W.O., hebben beiden vorig jaar een studiereis van drie maanden gemaakt naar die plaatsen in de Verenigde Staten waarheen tussen 1820 en 1950 circa een kwart miljoen Nederlanders zijn geëmigreerd of van Neder landse immigranten afstammen. Zoals de heer Heikens vertelde was uit het vooronderzoek al gebleken dat de emigranten uit eenzelfde provincie (Friesland, Drente, Gelderland, Bra bant enz.) zich in eenzelfde streek in hun nieuwe land vestigden. Dat had betekenis voor het onderzoek. Aan hun dialect bleven zij gehecht en behielden dat herkenbaar en als regel graag. In hun eigen omgeving werden 285 mensen geïnterviewd in 38 plaatsen De gesprekken werden op 120 banden - tezamen 75 uur - vastgelegd. De geën quêteerden worden verdeeld in vier groepen. 55 pet. is in Nederland gebo ren. van 24 pet. zijn beiden, van 8 pet. is één en van 13 pet. is geen van bei den ouders in Nederland geboren. Het onderzoek beoogde de kennis ter verrijking van de woordenschat waar over de nakomelingen van de emigran ten beschikken, in hoeverre en waar door die vermindert en welke de Ame rikaanse invloed is geweest op de uit spraak van de moedertaal. Het verza melde materiaal levert, naar mag wor den verwacht, mede inzicht in de ont wikkeling van de Nederlandse taal in het algemeen. Mevr. dr. Daan ging nader in op het „taai-kundige". Daarbij vertelde zij dat velen van de ondervraagden ver baasd, maar ook verheugd waren, dat er in Nederland zoveel belangstelling was voor hun taal, dat men dit onder zoek heeft laten doen. Enkelen van de ze ondervraagden wilden daarbij fier heid op hun Nederlandse afkomst to nen met te zeggen dat zij onder elkaar Nederlands spraken... „Echter in vele gevallen als men tijdens het gesprek aan daarbij aanwezigen iets wilden vragen of zeggen, gebruikten zij hun Ameri kaans". Merkwaardig was ook wat de onder zoekers in hun gesprek vernamen over een jong meisje dat zich eerst „vol waardig" in de kring harer leeftijdge nootjes kon bewegen, toen zij begreep wat „no" betekende. „Illustratief" 'onderbroken door het laten horen van bandopnamen, zei mevr. dr. Daan dat over het Neder lands, zoals het onder de immigranten in de Verenigde Staten van Noord- Amerika is bewaard, weinig bekend is. Uit brieven en memoires die H. Lucas in 1955 publiceerde, blijkt dat het in het laatst van de negentiende en het begin van de twintigste eeuw nog wei nig invloed van het Engels had onder gaan. Omstreeks 1920 wordt echter ge sproken over het zogenaamde Yankee- of „dirty-Dutch". een taal die met bij na evenveel recht „Dirty-English" ge noemd had kunnen worden. Onder de ontleningen aan het En gels wordt de eerste plaats ingenomen door zelfstandige naamwoorden aan duidingen van nieuwe begrippen. In de vorige eeuw werden overgenomen woorden als „corn" (mais), „log" (blok, boomstam), „lumber" (timmer hout). In later jaren namen voor nieuwe technische begrippen als radio-station, airplane enz. Daar in het Engels veel meer woorden onzijdig zijn, worden in het Nederlands fouten gemaakt in het geslacht, zoals bijv. de ding, de woord, de leven, het kerk. Degenen die géén goed onderwijs in het Engels hebben gehad nemen niet alleen woorden over, maar vermengen de beide taalsyste men: Engelse woorden worden ver voegd als Nederlandse, bijv. „gemo- ve-d" (verhuisd). Ook worden Engelse woorden voorzien van een Nederlands verkleiningstoevoegsel, bijv. roempie (kamertje). De Friezen, die al in het moederland tweetalig waren, hebben in veel geval len hun Friese moedertaal goed be waard, hoewel ook bij hen de genoemde verschijnselen voorkomen. Reden tot optimisme over het behoud van de Ne derlandse taal door de naar de Vere nigde Staten geëmigreerden vindt me vrouw Daan weinig.

Digitale periodieken - Gemeentearchief Veenendaal

De Vallei | 1968 | | pagina 8