Niet op deze laagte te handhaven
Goudprijs zal binnenkort
wel omhoog moeten
SOEFI WIL BAND ZIJN
TUSSEN GODSDIENSTEN
WILT U EEN PYTHON
ALS HUISDIER?
Dak
voor
Militaire academie wil
denkers geen papegaaien
KUNSTVLEES IN DE WINKEL
GEVOLGEN VAN
CHEMISCHE
OORLOG NIET
TE OVERZIEN
Z.-Afrika
Rusland
Prijs
Sentement
ZUILEN VAN HET
PARTHENON
IN GEVAAR
UNIVERSEEL
KAARSEN
LIEFDE
NIET AFWIJZEND
NIET DEMOCRATISCH
ZELFSTANDIG
Het begon met kikkerbilletjes
DOLLAR
HEILIG DIER
Binnen een paar jaar wordt een verhoging van de goudprijs zo urgent, dat
inen daar eenvoudig niet meer onderuit kan komen. Het bezit aan goud werd
en wordt nog altijd gezien als een teken van welstand, maarer is thans
nauwelijks een produkt te vinden dat in 35 jaar niet in prijs is gestegen.
De vraag is: hoe lang nog kan men de prijs van 35 dollar per troy ounce van
31,1035 gram handhaven? De toestand wordt met het jaaT nijpender.
Hier liggen de feiten. De wereld-
goudproduktie is de laatste vijf jaar
niet of nauwelijks gestegen. In 1966 en
1967 is geen gram goud toegevoegd
aan de reserves van de centrale ban
ken. De hele produktie werd opgeno
men door de industrie of verdween in
oude kousen. Wanneer wij de toekom
stige vraag en het aanbod tegenover
elkaar stellen dan zien wij dat:
1. de wereldproduktie van goud
die van Rusland niet meegerekend
in 1967 is blijven staan op het peil van
2. de Russische goudverkopen in het
Westen sinds 1966 niet meer voorgeko
men zijn; in 1963, 1964 en 1965 dienden
zij onder meer ter financiering van
grote graantransacties;
3. het verbruik voor industriële doel
einden, alsmede voor de vervaardiging
van sieraden, in de laatste tien jaar
meer dan verdubbeld is;
4. nog altijd verreweg het grootste
deel van de hele goudproduktie ver
dwijnt in „oude kousen", dus wordt-
opgepot.
De wereldproduktie nog altijd zon
der die van Rusland steeg van 1956
tot 1965 geleidelijk van 980 miljoen dol
lar tot 1.440 miljoen dollar. In 1966 be
liep de produktie 1.442 miljoen dollar
en voor 1967 wordt zij geraamd op
1.440 miljoen dollar. Zuid-Afrika, dat
75 procent van de produktie in de vrije
wereld voor zijn rekening neemt, pro
duceerde in 1966 30,87 miljoen ounces
goud en in 1967 30,65 miljoen ounces.
Die produktie heeft Zuid-Afrika kun
nen verkopen ongeveer tegen de prijs
van 1933 of iets daarboven. Men kan
zich alleen maar met verbazing af
vragen hoe dat is gejukt. Sinds 1933 is
er wel iets gebeurd met prijzen, lonen,
sociale voorzieningen, algemene pro-
duktiekosten en kosten van transport,
opslag en bewaking. Het antwoord
moet luiden: een bijzonder grote ma
te van efficiency, het in bedrijf stellen
van nieuwe goudmijnen en het vinden
van nieuwe goudaders.
Maar, wanneer de prijs blijft zoals
hij thans is, dan zal het nog slechts
luttele jaren duren of Zuid-Afrika heeft
de grens bereikt. Na de tweede we
reldoorlog zijn in Zuid-Afrika vijftien
goudmijnen gesloten omdat zij niet
meer rendabel konden werken. Thans
zijn nog 41 goudmijnen in bedrijf waar
van tien een zeer beperkte rendabele
levensduur zullen hebben en vijf al
met verlies werken. De levensduur van
de resterende mijnen wordt op twintig
jaar geschat.
t Drie nieuwe mijnen Kloof, Elsburg
en Kinross komen binnenkort in pro
duktie of zijn in aanbouw, terwijl bij
West Driefontein een vierde nieuwe
mijn in aanleg is. Daarmee zal het
grootste deel van de nieuwe vindplaat
sen wel zijn uitgeput. Het terrein waar
eventueel nieuwe goudaders zijn te vin
den, is wel grondig afgegraasd.
Als de goudprijs niet wordt verhoogd
zal, zo luidt een officiële Zuidafrikaan-
se raming, de produktie nog tot 1970 of
1972 kunnen worden gehandhaafd en
en dan zal het de daarop volgende ja
ren snel bergafwaarts gaan. Er is dan
niet meer rendabel te produceren.
De grote factor, die vooral in de ja
ren 1960 t/m 1965 gezorgd heeft voor
een ruime toevloeiing van goud naar
de internationale markten, is de ver
koop van Russisch goud. Die goudver
kopen zijn vooral in 1963, 1964 en 1965
groot geweest. Zij hebben ervoor ge
zorgd dat de centrale banken in het
Westen hun monetaire reserves konden
aanvullen en dat de vraag van indus-
Sylvia Baden draagt hier „The Fall",
een smaragdgroene gabardinemantel
met maxi-lengte, uit de nieuwe voorjaars-
en zomercollectie van Norman Hartnell
voor 1968. Het geheel lijkt weer geïnspi
reerd door de „Bonnie en Clyde"-rage in
Engeland.
trie en particulieren kon worden bevre
digd.
Dat Russische aanbod is in 1966 en
1967 achterwege gebleven. Over de re
denen tast men in het duister, maar
een feit is dat door de afwezigheid van
Russische verkopers het aanbod van
goud tegenover de groeiende vraag
aanzienlijk is verminderd. Dat Russi
sche aanbod was in 1963 550 miljoen
dollar, in 1964 450 miljoen dollar en in
1965 550 miljoen dollar. De vraag is in
de laatste tien, vijftien jaar bijzonder
sterk toegenomen. Naast de stijgende
vraag voor de produktie van sieraden,
is ook de vraag van de industrie groei
ende. De stijgende toepassingsmogelijk
heden van het edele metaal zijn al zo
groot dat al tientallen procenten van
de wereldgoudproduktie nodig zijn om
aan die vraag te voldoen.
Bij dit alles komt het oppotten om de
hoek kijken. In tijden van onzekerhe
den, van oorlogsdreiging, van vrees
voor devaluaties ziet het publiek al
gauw om naar goudbezit, om enig hou
vast te hebben. Dat dat houvast niet
gering is, blijkt uit de volgende cijfers:
Bij een produktie in 1966 van 1.442
miljoen dollar verdween vóór 894 mil
joen dollar in de oude kous. In 1965
was de verhouding nog ongunstiger
produktie 1.440 miljoen dollar, oude
kous 987 miljoen dollar. De cij
fers voor 1967 zijn nog niet bekend. De
produktie wordt geraamd op 1.440 mil
joen dollar en de cijfers voor het oppot
ten zullen door devaluaties en oorlogs
geweld zeker niet beneden die van 1966
liggen.
Wat staat dan een verhoging van de
goudprijs nog in de weg? Het zou in
één zin te zeggen zijn: De verkeerde
opvatting dat een verhoging van de
goudprijs gelijk zou staan met een de
valuatie van de dollar. Immers, zo re
deneert men, de dollar is door een vas
te prijs gekoppeld aan het goud. Wan
neer die goudprijs omhoog gaat, staat
dat automatisch gelijk aan een devalua
tie van de dollar.
Als de verhouding tussen de verschil
lende valuta's (waaronder de gulden,
het pond sterling, de Duitse mark, de
Franse frank, enzovoorts), ongewijzigd
blijft ten opzichte van de dollar, is er
niets aan de hand, althans niet op va-
lutagebied. Wel wordt bij een verho
ging van de goudprijs een deel van de
basis waarop het monetaire stelsel rust
weggeslagen. Die basis bestaat dan
nog slechts uit onderlinge afspraken
en bovenal uit vertrouwen.
Nog altijd is de Amerikaanse dollar
sleutelvaluta nummer één. De finan
ciële en economische kracht van de
Verenigde Staten staan boven elke
twijfel, al rijzen er bedenkingen ten
aanzien van het tekort op de Ameri
kaanse betalingsbalans. Er is geen en
kele reden om op korte of lange ter
mijn aan de kracht van de Amerikaan
se dollar te twijfelen.
Er zou trouwens helemaal niets aan
de hand zijn wanneer elke regering
van welk land ook orde op eigen zaken
kan stellen en de inflatie die overi
gens in de Verenigde Staten de laat
ste jaren minimaal is geweest in de
hand kan houden.
Maar er is meer, en dat ligt op het
vlak van het sentiment en de politiek
Van het loslaten van de gouden stan
daard tot aan de nieuwste regelingen
via het Internationale Monetaire Fonds
voor financiering van de zich steeds
verder uitbreidende wereldhandel toe,
is het de bedoeling geweest met een
zelfde hoeveelheid goud meer te kun
nen doen. Eens zal men ook daar aan
de grens komen. Er is al te lang ge
schipperd met de zogenaamde eerlijke
goudprijs om handhaving daarvan au
sérieux te nemen.
Politiek gezien ligt het nog moeilij
ker. Landen met een kleine goudvoor
raad maar met grote dollartegoeden,
zullen een verhoging van de goudprijs
bepaald niet toejuichen. Daarbij komt
dat men in die landen het vertrouwen
in de dollar zwaar op de proef gaat
stellen. Voorts: dat het verschil tussen
rijke en arme landen nog groter wordt
en dat men landen die een grote goud
voorraad hebben, waaronder ongetwij
feld Rusland, in de kaart speelt.
Al deze politieke en sentimentsover
wegingen staan echter tegenover de
harde feiten van een krimpend aanbod
en een groeiende vraag. Het is nu het
punt: hoe lang kan men nog vasthou
den aan een situatie die al uit de hand
is gelopen?
ATHENE Oudheidkundigen hebben
bekend gemaakt, dat de marmeren
zuilen, die leiden naar het Parthenon
boven de Akropolis van Athene, gevaar
lopen in te storten.
Het Grieks Oudheidkundig Genoot
schap heeft meegedeeld, dat trillingen,
veroorzaakt door laag vliegende vlieg
tuigen, roest van de stalen stutten, die
de zuilen ondersteunen, plus de inwer
king van het weer en luchtverontreini
ging de zuilen op gevaarlijke wijze heb
ben verzwakt.
De zuilen maken deel uit van de Pro-
pylaeën, het monumentale poortgebouw
dat op ongeveer 50 meter afstand van
het Parthenon zelf staat.
De Propylaeën, beschouwd als het
meest kenmerkende poortgebouw, dat
in het oude Griekenland is gebouwd, da
teren uit 437 voor Chr. Evenals het
Parthenon zijn ze gebouwd in opdracht
van de Atheense leider Pericles. Beiden
zijn in 1687 tijdens een aanval van Ve
netië op Athene, toen de Turken de ge
bouwen gebruikten als kruitopslagplaat-
sen, door een ontploffing beschadigd.
Het Oudheidkundig Genootschap heeft
bekend gemaakt, dat maatregelen zou
den worden genomen om de bouwval
len van de Akropolis te behoeden voor
verdere schade en verval, maar er zijn
nog geen speciale maatregelen geno
men.
1929
1932
1966/'67
18,02
5,70
38
18,21
14,25
63
17,96
9,12
25
34,67
26,42
86
6,80
3,18
14
45,35
22,06
152
6,49
2,87
13,50
De goudprys is sinds 1933 onveranderd gebleven, namelijk 35 dollar per troy 5
5 ounce van 31,1035 gram. Daarmee is goud, het edele metaal, gaan behoren S
5 tot de goedkoopste metalen ter wereld. By een prijsvergelijking met andere 5
5 metalen blijkt, dat die niet alleen ver boven 19321933 zijn uitgekomen,
5 maar ook ver boven de toen als hoog geldende prys van 1929.
5 De pry zen van, thans zyn globaal:
Koper (in dollarcent per pound)
Ruwijzer (in dollars per ton bruto)
Staalschroot (in dollars per ton bruto)
Blokken staal fin dollars per ton netto)
Lood (in dollarcent per pound)
Tin (in dollarcent per pound)
Zink (in dollarcent per pound)
GROENEKAN Als minister Witteveen niet voor de rechtbank was versche
nen, zouden de meeste Nederlands nu nog onbekend zyn met het bestaan van de
Soefi-beweging. Toch bestaat de Soefi al bijna vyftig jaar in Nederland.
2 vwo TOO (in het gelijk twut
-sa» vises, raldoecde voor 2*4 pereonen)
v
iJaaaauMtfc 2,6$ 5,2$
Dat uitgerekend via de rechtszaal de
Soefi-beweging in de grote publiciteit
moest komen, bedroeft de ruim zeshon
derd Nederlandse leden erg. Hun stre
ven naar eenheid, respect voor ander
mans overtuiging en naar universele
verdraagzaamheid is door de rechts
zaak wel in een merkwaardig vals licht
gekomen. Het proces was wellicht bui
ten de publiciteit gebleven, als minis
ter Witteveen niet op de aanklacht was
ingegaan. Hij achtte haar echter te be
langrijk.
Prof. dr. H. J. Witteveen, thans mi
nister van Financiën, is de op een na
belangrijkste figuur in de Soefi-bewe
ging. Hij is vice-hoofd van het Interna
tionale Hoofdkwartier in Genève. Tot
hij in 1963 voor het eerst minister werd,
was hij ook de nationale vertegenwoor
diger van de Soefi in Nederland. In de
ze functie werd hij opgevolgd door de
nu 72-jarige mevrouw C. Jonker-Sem-
melink, die in haar woning aan de Vij
verlaan in Groenekan bij Utrecht graag
over de Soefi wil praten.
De Soefi, zo legt zij uit, is een voort
zetting van het eeuwenoude sofisme,
als stroming hoogstwaarschijnlijk uit
Perzië afkomstig: mensen die de eso
terische de innerlijke en mystieke
kant van de godsdienst beleven, van
daaruit aan eigen vervolmaking wer
ken en de vruchten daarvan uitdragen.
Het klinkt wat zwevend, daarom
vraag ik: „Is de Soefi een godsdienst?"
Mevrouw Jonker: „Zo mag u het niet
zien. De Soefi wil de universele, de eni
ge godsdienst zijn, waarin alle bestaan
de godsdiensten een functie hebben. Zij
wil de wijsheid van alle godsdiensten
erkennen en zij wil duidelijk maken,
dat alle godsdiensten van één bron af
komstig zijn".
De Soefi bestaat al eeuwen in India,
waar Hindoes, Boeddhisten en Islamie
ten, levend vanuit hun eigen godsdien
sten, een gemeenschappelijke eenheid
erkennen.
In 1910 kreeg Hazrat Ynajat Khan
Hazrat, een beroemd musicus van zijn
Soefi-meester, opdracht naar het gees
telijk verdeelde Westen te gaan om in
Europa en Amerika de Soefi-beweging
te grondvesten.
Via concerten kreeg hij in het Wes
ten contacten. Tijdens de Eerste We
reldoorlog stichtte hij in Genève het
Internationale Hoofdkwartier.
In 1920 kwam hij naar Nederland om
hier een afdeling te stichten.
Als Soefi alle godsdiensten als gelij
ke erkent, lijkt zij veel op de vrijmet
selarij. Is er verwantschap?
„De vrijmetselarij legt het zwaarte
punt op de maatschappelijke solidari
teit. De Soefi is zuiver geestelijk ge
richt".
Waarom zijn er verscheidene gods
diensten als de bron gelijk is?
„Godsdienst is een uiterlijke vorm
die in een bepaald tijdsbeeld past. Als
het Dharma de plicht van de mens
jegens God in verval raakt, zendt
God een impuls die een drang naar
vernieuwing brengt. Veelal gebeurt dit
door profeten: Boeddha, Mozes, Jezus,
Mohammed".
„Zij allen brachten wat in hun tijd
van node was: het Hindoeïsme bracht
wijsheid, het Boeddhisme mededogen,
het Zoroasterisme reinheid, het Joden
dom de wet, het Christendom de on
baatzuchtigheid, de Islam de eenheid.
De Soefi ziet in Hazrat Ynajat Khan
een profeet voor deze tijd: „Hij bracht
een soort uitgebreide oecumene", zegt
mevrouw Jonker.
Voor de leden van de Soefi is het
erkennen van een God dus noodzaak?
„Ja, maar dat moet u niet te beperkt
zien. Tijdens onze diensten branden
wij kaarsen bij de heilige boeken van
alle godsdiensten. Uit al deze boeken
wordt dan voorgelezen. De laatste
kaars staat niet bij een boek zij is
voor allen die bekend of onbekend aan
de wereld het licht der waarheid in de
duisternis van menselijke onwetend
heid hebben gebracht".
„Iedereen die gelooft in een macht
buiten en boven de mens, kan zich bij
de Soefi aansluiten".
In deze ruime definitie zou die
laatste kaars dus ook voor Marx en
Sartre kunnen branden?
„Misschien wel. Ik hoop het voor
hen".
Als de Soefi de waarheid in elke
godsdienst erkent, kan zy geen vas-
omschreven zedeleer geven?
„Neen, dat is juist. De Soefi is een
zuiver geestelijke sttroming. De zede-
leer zal iedereen vanuit zijn eigen over
tuiging moeten formuleren".
De Soefi heeft dus ook geen maat
schappelijk programma, zoals bijvoor
beeld de Morele Herbewapening?
„Neen. Wij kennen slechts één zede
lijk beginsel: de liefde die uit zelfver
loochening voortspruit en bloeit in ze
genrijke daden. Vaste antwoorden op
concrete vragen als „Is echtscheiding
geoorloofd" geeft de Soefi niet".
Het is voor mensen, die in de ab
solute waarheid van hun godsdienst ge
loven zoals bijvoorbeeld vele rooms-
katholieken, orthodoxe protestanten en
joden dus evenmin mogelijk om lid
van de Soefi als van de vrijmetselarij
te zijn?
„Dat weet ik niet. Wij hebben leden
die rooms-katholiek, streng protestant
of jood zijn".
Hoe wordt men lid van de Soefi?
„Onze universele erediensten
waarbij de kaarsen bij de heilige boe
ken worden ontstoken kunnen door
iedereen worden bijgewoond. Zij wor
den periodiek op achttien plaatsen in
Nederland gehouden. Men kan ook lid
worden van een esoterische school,
maar daarvoor is een inwijding ver
eist, omdat men zich dan tot een be
paalde levenshouding verplicht. Dan
hebben wij nog Broederschapsgroepen
waarin wij contact zoeken met anders-
i denkenden".
Hoe reageren de andere godsdien
sten op Soefi?
„De meeste mensen zijn er niet van
doordrongen dat ze in de andere gods
diensten hetzelfde kunnen vinden als
in hun eigen godsdienst. Toch zijn de
contacten die wij onderhouden niet be
paald afwijzend te noemen".
Groeit de Soefi in Nederland?
„Maar zeer langzaam".
Is er een bepaalde maatschappe
lijke groep die zich speciaal tot Soefi
voelt aangetrokken?
„Dat is bepaald niet de bedoeling,
maar wie een iets grotere mogelijkheid
heeft gehad om zich wat ruimer te
oriënteren, al eerder bij de Soefi komen
dan anderen. Wij willen echter be
paald geen intellectuele exclusiviteit
pretenderen. Soefi is niet gericht op
het verstand, maar op het hart".
Tijdens de rechtzittingen bleek dat
het hoofd van Soefi niet door de leden
wordt gekozen, maar door het laatste
hoofd wordt aangewezen. Soefi is dus
niet democratisch?
„Neen. Het hoofd wijst bij zijn leven
de beste in de beweging als zijn oovol-
iSKï::
Kunstvlees, voornamelijk bereid uit
sojabonen is in ons land te koop: een
grootwinkelbedrijf heeft voor de eerste
zeven maanden het exclusieve verkoop
recht verworven. Er zijn twee smaken:
ham en bacon. Hier een huisvrouw die
een stukje „TVP" zoals het kunstvlees
heet, proeft.
ger aan. Toen de 72-jarige leider Raff
Khan, op 30 november van het vorig
jaar stierf, had hij Fazil de oudste
kleinzoon van de stichter Hazrat Yna
jat Khan als zijn opvolger aangewezen.
De vorige leider Ali Khan had echter
voor zijn dood bepaald dat de nu ge
storven leider Raff hoofd zou zijn totdat
Mahmood Khan voor die taak gereed
zou zijn. Daarom meende Mahmood
dat hij na de dood van Raff Khan
moest opvolgen. Het is een erg verve
lende zaak geweest en we zijn blij dat
er nu een beslissing is genomen, die
strookt met wat Raff Khan voor zijn
dood bepaalde".
Heeft Soefi nog veel contact met de
Soefi in India?
„Er zijn nog wel contacten, maar
wij zijn toch wel een zelfstandige groep
voor het Westen geworden".
Mevrouw Jonker werd ruim 35 jaar
geleden lid van de Soefi:
„In een tijd van grote persoonlijke
moeilijkheden logeerde ik bij enkele
Soefi's. Zij gaven mij wat lectuur.
Daarin vond ik wat ik altijd had ge
zocht".
CONTONE, (Dahomey) Slang ko
pen? Ga naar Natalie en Roger ltuvell,
die zoveel pythons bezitten, dat ze niet
weten wat ze moeten doen.
Het Amerikaanse echtpaar wil ze ver
kopen, maar aangeziefa de wereld nog
niet overtuigd is van het nut, 'n python
als huisdier te bezitten heeft hun wrie
melende voorraad zich uitgebreid tot
500 stuks. Daarby komen dan nog ande
re slangen, die giftig zyn.
Zij hebben een huis gehuurd en twee
kamers daarvan volgestopt met py
thons. Giftiger soorten houden zij in
kruiken in een derde kamer.
Eens hebben de buren geklaagd bij de
politie. De Ruvells hebben de agenten
toen de kamer met de kruiken laten
zien en ze zijn weggegaan in de overtui
ging, dat men de reptielen behoorlijk
onder controle had en dat er niets kon
gebeuren. Zij waren onbewust van het
feit, dat elders in huis pythons vrij
rondkropen.
Sommige pythons eten maar eens per
jaar en alle hebben over het algemeen
de naam, kieskeurige eters te zijn.
Ruvell vraagt zich af hoe zij komen
FORT LEAVENWORTH (Kansas) Aan de militaire academie, waar president
Eisenhower en generaal McArthur hun opleiding kregen, krygen nu 97 legeroffi
cieren uit 51 verschillende landen, alsmede byna 1300 Amerikanen lessen in de
moderne oorlogvoering.
De Amerikaanse academie voor legerleiding en generale staf werd opgericht
door de held uit de burgeroorlog, generaal-majoor William Tecumseh Sherman,
in 1881. Nu is het een hypermodern instituut, dat met hulp van computers, of
ficieren opleidt tot „oplossers van problemen", zoals het Amerikaanse leger het
noemt.
De buitenlandse ingeschrevenen, die
„geallieerde officieren" worden ge
noemd, komen niet alleen uit NAVO-
Om de restauratie van de vleugel van het gebouwencomplex van de Evangelische
Broedergemeente in Zeist onder alle weersomstandigheden te kunnen laten voort
gaan, is een dak over de ruïnes opgetrokken. Zoals bekend brandde een deel van
het historische gebouwencomplex van de Hernhutters eind oktober vorig jaar af.
landen als Engeland en West-Duits-
land, maar zelfs uit Thailand een Ja
pan. Ook uit neutrale landen als Zwe
den en Ethiopië zijn officieren geko
men voor een opleiding aan de acade
mie. Er zijn er zelfs twee uit Joego
slavië.
Het programma van de school is of
ficieren op te leiden tot bevelhebbers
of stafchefs van eenheden in de groot
te van een divisie of nog groter. De
cursisten krijgen behalve in legertac-
tiek en bevoorrading ook les in politiek,
in economie zowel als in het coördine
ren van raketaanvallen.
In de politieke les wordt de leerlin
gen bijvoorbeeld verteld: „Kameraden,
we moeten de vakbonden infiltreren
om deze regering van kapitalistische
zwijnen omver te werpen".
Tientallen mannen in de klas slaan
instemmend op hun tafels als de „re
volutionaire" spreker gedetailleerde
plannen bekendgemaakt de Zuidameri-
kaanse staat Colombia omver te wer
pen en binnen te vallen.
Maar deze ,;samenscholing" van
„communistische elementen" wordt
toegesproken door een Amerikaans of
ficier met het geijkte borstelhaar in
een modern klaslokaal, dat uitzicht
biedt op de Missouri in hartje Amerika.
De leerlingen zijn majoors en luite
nant-kolonels met een gemiddelde leef
tijd van 35 jaar en een diensttijd van
12 jaar.
Dit jaar zijn voor het eerst in de cur
sus vijf vrouwen ingeschreven.
De leerlingen kunnen het brengen tot
brigade-generaal.
TIEN UUR
Hun programma is straf: ongeveer
6 uur les en vier uur huiswerk per dag.
De leerlingen wordt zonder voorafgaan
de kennisgeving gevraagd oplossingen
te vinden voor vraagstukken en hun
antwoorden te verdedigen tegen kritiek
door de leraar en de medeleerlingen.
„Wij willn geen mensen afleveren
die als papegaaien antwoorden geven",
aldus een woordvoerder. „Wy willen
iemaftd die intelligent alle feiten van
een vraagstuk kan afwegen en tevoor
schijn komt met een logische afhande
ling. Wat wij willen maken zijn men
sen, die vraagstukken oplossen."
Aan de academie zijn 3000 buiten
landse officieren afgestudeerd, onder
wie negen staatshoofden." Onder hen
bevindt zich president Ngoejen Van
Thieu van Zuid-Viëtnam, die in 1957
afstudeerde.
Een van de taken van de leerlingen
is ook veel over Amerika te leren.
„Daar de principes van oorlogvoe
ring nog al gestandaardiseerd zijn",
aldus een officier van de academie,
„proberen wij onze Europese leerlin
gen te laten zien wat Amerika werke
lijk is, zodat zij naar huis kunnen gaan
en hun vrienden vertellen dat wij niet
het tweekoppige imperialistische
monster zijn waarover zij gehoord kun
nen hebben."
aan de reputatie, dat ze moeilijk te voe
den zijn en hij zegt: „De onze eten gul
zig muizen, kuikens en kleine ratten."
Volgens handelaars zijn pythons zeld
zaam. „Dahomey moet hun laatste bol
werk zijn" zegt Ruvell.
De Ruvells zijn slangenexporteurs.
Zij zijn in 1966 als pas getrouwden
naar Dahomey gekomen om kikkerbil
letjes uit te voeren naar de V.S. Ruvell
zegt, dat Dahomey boordevol zit met ge
schikte kikkers, maar de inwoners van
Dahomey hebben er een afkeer van ze
te vangen. Om hun zaken uit te breiden
zijn de Ruvells aan de slangen begon
nen.
Driemaal per week maakt Ruvell met
een assistent een tocht van 240 km om
pythons en andere slangen, schildpad
den, kameleons en kleine krokodillen te
halen bij dorpsbewoners, die ze vangen-
Hy betaalt van 25 (dollar)cents tot
ee)t dollar voor sommige soorten.
De 29-jarige Natalie, een elegante
brunette, naait plichtsgetrouw jutezak
ken voor de verzending van de slang
per vliegtuigen naar de V.S.
Ze heeft zelfs een bijzonder mooi ge
tekende python tot huisdier gepromo
veerd. De pythons zijn prachtige mui
zenvangers.
Ruvell is voor hij in Dahomey woon
de, tien jaar in de zeevishandel geweest
in Oost- en Zuid-Afrika. Hij kwam aan
vankelijk naar Dahomey om de moge
lijkheden aldaar te onderzoeken. Het re
gende op een dag en de wegen zaten
dik onder de kikkers. Ruvell besloot te
proberen over te gaan op de handel in
kikkerbilletjes.
De pythons zijn niet alleen overvloe
dig, maar ook heilige dieren in Daho
mey.
Zij hebben lang goddelijke verering
genoten en komen voor op eeuwenoude
voorbeelden van inheemse kunst. Dit
verhindert niet, dat ze gevangen wor
den. „Plaatselijk pythonpriesters boden
Ruvell vriendelijk pythons als geschen
ken aan. De opvatting was nl., dat zij
de heilige dieren niet konden verkopen.
Ruvell van zijn kant schonk hun geld,
dat hij uit tact achterliet op een af
stand van de plaats, waar hem de slan
gen waren geschonken.
NEW YORK Amerikaanse geleer
den maken zich in groeiende mate zor
gen dat Viëtnam door de toepassing van
chemicaliën by de strijd tegen de Viët-
Cong, een onvruchtbaar gebied zal kun
nen worden.
Het Amerikaanse verbond voor de be
vordering der wetenschap, de grootste
wetenschappelijke organisatie in de Ver
enigde Staten, heeft een commissie in
het leven geroepen, die een onderzoek
zal instellen naar de gevolgen van lucht
en bodembederf in Viëetnam en naar de
vervuiling in het algemeen over de ge
hele wereld.
In het blad van het verbond betoogt
de Amerikaanse bioloog Galston, dat het
gebruik van chemische bespuitingsmid-
delen op bossen en oogstgebieden in
Viëtnam, met het doel de voedselvoor
ziening voor de Viët-Cong te bemoeilij
ken, een onstuitbare reeks gevolgen zou
kunnen ontketenen, die kunnen leiden
tot aantasting van landbouw en wild
stand in het betrokken gebied tot ver
na de oorlog.
Andere geleerden geven in het blad
uitdrukking aan hun bezorgdheid ten
aanzien van herhaalde verklaringen van
ambtenaren van het Amerikaanse mi
nisterie van Defensie, dat het program
ma van de chemische oorlogvoering in
Viëtnam nauwlettend wordt gecontro
leerd en datdeze geen langdurige na
delige gevolgen heeft.
Wij weten te weinig van het spel van
krachten in ecologische problemen (de
betrekkingen tussen dieren en planten
en de omgeving waarin zij leven) om
te kunnen zeggen hoe verstrekkend en
langdurig de veranderingen kunnen
zijn die door grootscheeps gebruik van
ve^elgingsmiddelen in de ecologie wor
den teweeggebracht. Deze veranderin
gen kunnen direct gevaar voor de be
woners van de bespoten gebieden in
houden. Zij kunnen zich uitstrekken tot
een ernstige en langdurige schade aan
bodem en landbouw en, ongeacht wie de
„overwinnaar" zou zijn, het herstel van
Zuid-Viëtnam van de oorlog des te
moeilijker maken, aldus prof. Galston.