Niet op deze laagte te handhaven Goudprijs zal binnenkort wel omhoog moeten SOEFI WIL BAND ZIJN TUSSEN GODSDIENSTEN WILT U EEN PYTHON ALS HUISDIER? Dak voor Militaire academie wil denkers geen papegaaien KUNSTVLEES IN DE WINKEL GEVOLGEN VAN CHEMISCHE OORLOG NIET TE OVERZIEN Z.-Afrika Rusland Prijs Sentement ZUILEN VAN HET PARTHENON IN GEVAAR UNIVERSEEL KAARSEN LIEFDE NIET AFWIJZEND NIET DEMOCRATISCH ZELFSTANDIG Het begon met kikkerbilletjes DOLLAR HEILIG DIER Binnen een paar jaar wordt een verhoging van de goudprijs zo urgent, dat inen daar eenvoudig niet meer onderuit kan komen. Het bezit aan goud werd en wordt nog altijd gezien als een teken van welstand, maarer is thans nauwelijks een produkt te vinden dat in 35 jaar niet in prijs is gestegen. De vraag is: hoe lang nog kan men de prijs van 35 dollar per troy ounce van 31,1035 gram handhaven? De toestand wordt met het jaaT nijpender. Hier liggen de feiten. De wereld- goudproduktie is de laatste vijf jaar niet of nauwelijks gestegen. In 1966 en 1967 is geen gram goud toegevoegd aan de reserves van de centrale ban ken. De hele produktie werd opgeno men door de industrie of verdween in oude kousen. Wanneer wij de toekom stige vraag en het aanbod tegenover elkaar stellen dan zien wij dat: 1. de wereldproduktie van goud die van Rusland niet meegerekend in 1967 is blijven staan op het peil van 2. de Russische goudverkopen in het Westen sinds 1966 niet meer voorgeko men zijn; in 1963, 1964 en 1965 dienden zij onder meer ter financiering van grote graantransacties; 3. het verbruik voor industriële doel einden, alsmede voor de vervaardiging van sieraden, in de laatste tien jaar meer dan verdubbeld is; 4. nog altijd verreweg het grootste deel van de hele goudproduktie ver dwijnt in „oude kousen", dus wordt- opgepot. De wereldproduktie nog altijd zon der die van Rusland steeg van 1956 tot 1965 geleidelijk van 980 miljoen dol lar tot 1.440 miljoen dollar. In 1966 be liep de produktie 1.442 miljoen dollar en voor 1967 wordt zij geraamd op 1.440 miljoen dollar. Zuid-Afrika, dat 75 procent van de produktie in de vrije wereld voor zijn rekening neemt, pro duceerde in 1966 30,87 miljoen ounces goud en in 1967 30,65 miljoen ounces. Die produktie heeft Zuid-Afrika kun nen verkopen ongeveer tegen de prijs van 1933 of iets daarboven. Men kan zich alleen maar met verbazing af vragen hoe dat is gejukt. Sinds 1933 is er wel iets gebeurd met prijzen, lonen, sociale voorzieningen, algemene pro- duktiekosten en kosten van transport, opslag en bewaking. Het antwoord moet luiden: een bijzonder grote ma te van efficiency, het in bedrijf stellen van nieuwe goudmijnen en het vinden van nieuwe goudaders. Maar, wanneer de prijs blijft zoals hij thans is, dan zal het nog slechts luttele jaren duren of Zuid-Afrika heeft de grens bereikt. Na de tweede we reldoorlog zijn in Zuid-Afrika vijftien goudmijnen gesloten omdat zij niet meer rendabel konden werken. Thans zijn nog 41 goudmijnen in bedrijf waar van tien een zeer beperkte rendabele levensduur zullen hebben en vijf al met verlies werken. De levensduur van de resterende mijnen wordt op twintig jaar geschat. t Drie nieuwe mijnen Kloof, Elsburg en Kinross komen binnenkort in pro duktie of zijn in aanbouw, terwijl bij West Driefontein een vierde nieuwe mijn in aanleg is. Daarmee zal het grootste deel van de nieuwe vindplaat sen wel zijn uitgeput. Het terrein waar eventueel nieuwe goudaders zijn te vin den, is wel grondig afgegraasd. Als de goudprijs niet wordt verhoogd zal, zo luidt een officiële Zuidafrikaan- se raming, de produktie nog tot 1970 of 1972 kunnen worden gehandhaafd en en dan zal het de daarop volgende ja ren snel bergafwaarts gaan. Er is dan niet meer rendabel te produceren. De grote factor, die vooral in de ja ren 1960 t/m 1965 gezorgd heeft voor een ruime toevloeiing van goud naar de internationale markten, is de ver koop van Russisch goud. Die goudver kopen zijn vooral in 1963, 1964 en 1965 groot geweest. Zij hebben ervoor ge zorgd dat de centrale banken in het Westen hun monetaire reserves konden aanvullen en dat de vraag van indus- Sylvia Baden draagt hier „The Fall", een smaragdgroene gabardinemantel met maxi-lengte, uit de nieuwe voorjaars- en zomercollectie van Norman Hartnell voor 1968. Het geheel lijkt weer geïnspi reerd door de „Bonnie en Clyde"-rage in Engeland. trie en particulieren kon worden bevre digd. Dat Russische aanbod is in 1966 en 1967 achterwege gebleven. Over de re denen tast men in het duister, maar een feit is dat door de afwezigheid van Russische verkopers het aanbod van goud tegenover de groeiende vraag aanzienlijk is verminderd. Dat Russi sche aanbod was in 1963 550 miljoen dollar, in 1964 450 miljoen dollar en in 1965 550 miljoen dollar. De vraag is in de laatste tien, vijftien jaar bijzonder sterk toegenomen. Naast de stijgende vraag voor de produktie van sieraden, is ook de vraag van de industrie groei ende. De stijgende toepassingsmogelijk heden van het edele metaal zijn al zo groot dat al tientallen procenten van de wereldgoudproduktie nodig zijn om aan die vraag te voldoen. Bij dit alles komt het oppotten om de hoek kijken. In tijden van onzekerhe den, van oorlogsdreiging, van vrees voor devaluaties ziet het publiek al gauw om naar goudbezit, om enig hou vast te hebben. Dat dat houvast niet gering is, blijkt uit de volgende cijfers: Bij een produktie in 1966 van 1.442 miljoen dollar verdween vóór 894 mil joen dollar in de oude kous. In 1965 was de verhouding nog ongunstiger produktie 1.440 miljoen dollar, oude kous 987 miljoen dollar. De cij fers voor 1967 zijn nog niet bekend. De produktie wordt geraamd op 1.440 mil joen dollar en de cijfers voor het oppot ten zullen door devaluaties en oorlogs geweld zeker niet beneden die van 1966 liggen. Wat staat dan een verhoging van de goudprijs nog in de weg? Het zou in één zin te zeggen zijn: De verkeerde opvatting dat een verhoging van de goudprijs gelijk zou staan met een de valuatie van de dollar. Immers, zo re deneert men, de dollar is door een vas te prijs gekoppeld aan het goud. Wan neer die goudprijs omhoog gaat, staat dat automatisch gelijk aan een devalua tie van de dollar. Als de verhouding tussen de verschil lende valuta's (waaronder de gulden, het pond sterling, de Duitse mark, de Franse frank, enzovoorts), ongewijzigd blijft ten opzichte van de dollar, is er niets aan de hand, althans niet op va- lutagebied. Wel wordt bij een verho ging van de goudprijs een deel van de basis waarop het monetaire stelsel rust weggeslagen. Die basis bestaat dan nog slechts uit onderlinge afspraken en bovenal uit vertrouwen. Nog altijd is de Amerikaanse dollar sleutelvaluta nummer één. De finan ciële en economische kracht van de Verenigde Staten staan boven elke twijfel, al rijzen er bedenkingen ten aanzien van het tekort op de Ameri kaanse betalingsbalans. Er is geen en kele reden om op korte of lange ter mijn aan de kracht van de Amerikaan se dollar te twijfelen. Er zou trouwens helemaal niets aan de hand zijn wanneer elke regering van welk land ook orde op eigen zaken kan stellen en de inflatie die overi gens in de Verenigde Staten de laat ste jaren minimaal is geweest in de hand kan houden. Maar er is meer, en dat ligt op het vlak van het sentiment en de politiek Van het loslaten van de gouden stan daard tot aan de nieuwste regelingen via het Internationale Monetaire Fonds voor financiering van de zich steeds verder uitbreidende wereldhandel toe, is het de bedoeling geweest met een zelfde hoeveelheid goud meer te kun nen doen. Eens zal men ook daar aan de grens komen. Er is al te lang ge schipperd met de zogenaamde eerlijke goudprijs om handhaving daarvan au sérieux te nemen. Politiek gezien ligt het nog moeilij ker. Landen met een kleine goudvoor raad maar met grote dollartegoeden, zullen een verhoging van de goudprijs bepaald niet toejuichen. Daarbij komt dat men in die landen het vertrouwen in de dollar zwaar op de proef gaat stellen. Voorts: dat het verschil tussen rijke en arme landen nog groter wordt en dat men landen die een grote goud voorraad hebben, waaronder ongetwij feld Rusland, in de kaart speelt. Al deze politieke en sentimentsover wegingen staan echter tegenover de harde feiten van een krimpend aanbod en een groeiende vraag. Het is nu het punt: hoe lang kan men nog vasthou den aan een situatie die al uit de hand is gelopen? ATHENE Oudheidkundigen hebben bekend gemaakt, dat de marmeren zuilen, die leiden naar het Parthenon boven de Akropolis van Athene, gevaar lopen in te storten. Het Grieks Oudheidkundig Genoot schap heeft meegedeeld, dat trillingen, veroorzaakt door laag vliegende vlieg tuigen, roest van de stalen stutten, die de zuilen ondersteunen, plus de inwer king van het weer en luchtverontreini ging de zuilen op gevaarlijke wijze heb ben verzwakt. De zuilen maken deel uit van de Pro- pylaeën, het monumentale poortgebouw dat op ongeveer 50 meter afstand van het Parthenon zelf staat. De Propylaeën, beschouwd als het meest kenmerkende poortgebouw, dat in het oude Griekenland is gebouwd, da teren uit 437 voor Chr. Evenals het Parthenon zijn ze gebouwd in opdracht van de Atheense leider Pericles. Beiden zijn in 1687 tijdens een aanval van Ve netië op Athene, toen de Turken de ge bouwen gebruikten als kruitopslagplaat- sen, door een ontploffing beschadigd. Het Oudheidkundig Genootschap heeft bekend gemaakt, dat maatregelen zou den worden genomen om de bouwval len van de Akropolis te behoeden voor verdere schade en verval, maar er zijn nog geen speciale maatregelen geno men. 1929 1932 1966/'67 18,02 5,70 38 18,21 14,25 63 17,96 9,12 25 34,67 26,42 86 6,80 3,18 14 45,35 22,06 152 6,49 2,87 13,50 De goudprys is sinds 1933 onveranderd gebleven, namelijk 35 dollar per troy 5 5 ounce van 31,1035 gram. Daarmee is goud, het edele metaal, gaan behoren S 5 tot de goedkoopste metalen ter wereld. By een prijsvergelijking met andere 5 5 metalen blijkt, dat die niet alleen ver boven 19321933 zijn uitgekomen, 5 maar ook ver boven de toen als hoog geldende prys van 1929. 5 De pry zen van, thans zyn globaal: Koper (in dollarcent per pound) Ruwijzer (in dollars per ton bruto) Staalschroot (in dollars per ton bruto) Blokken staal fin dollars per ton netto) Lood (in dollarcent per pound) Tin (in dollarcent per pound) Zink (in dollarcent per pound) GROENEKAN Als minister Witteveen niet voor de rechtbank was versche nen, zouden de meeste Nederlands nu nog onbekend zyn met het bestaan van de Soefi-beweging. Toch bestaat de Soefi al bijna vyftig jaar in Nederland. 2 vwo TOO (in het gelijk twut -sa» vises, raldoecde voor 2*4 pereonen) v iJaaaauMtfc 2,6$ 5,2$ Dat uitgerekend via de rechtszaal de Soefi-beweging in de grote publiciteit moest komen, bedroeft de ruim zeshon derd Nederlandse leden erg. Hun stre ven naar eenheid, respect voor ander mans overtuiging en naar universele verdraagzaamheid is door de rechts zaak wel in een merkwaardig vals licht gekomen. Het proces was wellicht bui ten de publiciteit gebleven, als minis ter Witteveen niet op de aanklacht was ingegaan. Hij achtte haar echter te be langrijk. Prof. dr. H. J. Witteveen, thans mi nister van Financiën, is de op een na belangrijkste figuur in de Soefi-bewe ging. Hij is vice-hoofd van het Interna tionale Hoofdkwartier in Genève. Tot hij in 1963 voor het eerst minister werd, was hij ook de nationale vertegenwoor diger van de Soefi in Nederland. In de ze functie werd hij opgevolgd door de nu 72-jarige mevrouw C. Jonker-Sem- melink, die in haar woning aan de Vij verlaan in Groenekan bij Utrecht graag over de Soefi wil praten. De Soefi, zo legt zij uit, is een voort zetting van het eeuwenoude sofisme, als stroming hoogstwaarschijnlijk uit Perzië afkomstig: mensen die de eso terische de innerlijke en mystieke kant van de godsdienst beleven, van daaruit aan eigen vervolmaking wer ken en de vruchten daarvan uitdragen. Het klinkt wat zwevend, daarom vraag ik: „Is de Soefi een godsdienst?" Mevrouw Jonker: „Zo mag u het niet zien. De Soefi wil de universele, de eni ge godsdienst zijn, waarin alle bestaan de godsdiensten een functie hebben. Zij wil de wijsheid van alle godsdiensten erkennen en zij wil duidelijk maken, dat alle godsdiensten van één bron af komstig zijn". De Soefi bestaat al eeuwen in India, waar Hindoes, Boeddhisten en Islamie ten, levend vanuit hun eigen godsdien sten, een gemeenschappelijke eenheid erkennen. In 1910 kreeg Hazrat Ynajat Khan Hazrat, een beroemd musicus van zijn Soefi-meester, opdracht naar het gees telijk verdeelde Westen te gaan om in Europa en Amerika de Soefi-beweging te grondvesten. Via concerten kreeg hij in het Wes ten contacten. Tijdens de Eerste We reldoorlog stichtte hij in Genève het Internationale Hoofdkwartier. In 1920 kwam hij naar Nederland om hier een afdeling te stichten. Als Soefi alle godsdiensten als gelij ke erkent, lijkt zij veel op de vrijmet selarij. Is er verwantschap? „De vrijmetselarij legt het zwaarte punt op de maatschappelijke solidari teit. De Soefi is zuiver geestelijk ge richt". Waarom zijn er verscheidene gods diensten als de bron gelijk is? „Godsdienst is een uiterlijke vorm die in een bepaald tijdsbeeld past. Als het Dharma de plicht van de mens jegens God in verval raakt, zendt God een impuls die een drang naar vernieuwing brengt. Veelal gebeurt dit door profeten: Boeddha, Mozes, Jezus, Mohammed". „Zij allen brachten wat in hun tijd van node was: het Hindoeïsme bracht wijsheid, het Boeddhisme mededogen, het Zoroasterisme reinheid, het Joden dom de wet, het Christendom de on baatzuchtigheid, de Islam de eenheid. De Soefi ziet in Hazrat Ynajat Khan een profeet voor deze tijd: „Hij bracht een soort uitgebreide oecumene", zegt mevrouw Jonker. Voor de leden van de Soefi is het erkennen van een God dus noodzaak? „Ja, maar dat moet u niet te beperkt zien. Tijdens onze diensten branden wij kaarsen bij de heilige boeken van alle godsdiensten. Uit al deze boeken wordt dan voorgelezen. De laatste kaars staat niet bij een boek zij is voor allen die bekend of onbekend aan de wereld het licht der waarheid in de duisternis van menselijke onwetend heid hebben gebracht". „Iedereen die gelooft in een macht buiten en boven de mens, kan zich bij de Soefi aansluiten". In deze ruime definitie zou die laatste kaars dus ook voor Marx en Sartre kunnen branden? „Misschien wel. Ik hoop het voor hen". Als de Soefi de waarheid in elke godsdienst erkent, kan zy geen vas- omschreven zedeleer geven? „Neen, dat is juist. De Soefi is een zuiver geestelijke sttroming. De zede- leer zal iedereen vanuit zijn eigen over tuiging moeten formuleren". De Soefi heeft dus ook geen maat schappelijk programma, zoals bijvoor beeld de Morele Herbewapening? „Neen. Wij kennen slechts één zede lijk beginsel: de liefde die uit zelfver loochening voortspruit en bloeit in ze genrijke daden. Vaste antwoorden op concrete vragen als „Is echtscheiding geoorloofd" geeft de Soefi niet". Het is voor mensen, die in de ab solute waarheid van hun godsdienst ge loven zoals bijvoorbeeld vele rooms- katholieken, orthodoxe protestanten en joden dus evenmin mogelijk om lid van de Soefi als van de vrijmetselarij te zijn? „Dat weet ik niet. Wij hebben leden die rooms-katholiek, streng protestant of jood zijn". Hoe wordt men lid van de Soefi? „Onze universele erediensten waarbij de kaarsen bij de heilige boe ken worden ontstoken kunnen door iedereen worden bijgewoond. Zij wor den periodiek op achttien plaatsen in Nederland gehouden. Men kan ook lid worden van een esoterische school, maar daarvoor is een inwijding ver eist, omdat men zich dan tot een be paalde levenshouding verplicht. Dan hebben wij nog Broederschapsgroepen waarin wij contact zoeken met anders- i denkenden". Hoe reageren de andere godsdien sten op Soefi? „De meeste mensen zijn er niet van doordrongen dat ze in de andere gods diensten hetzelfde kunnen vinden als in hun eigen godsdienst. Toch zijn de contacten die wij onderhouden niet be paald afwijzend te noemen". Groeit de Soefi in Nederland? „Maar zeer langzaam". Is er een bepaalde maatschappe lijke groep die zich speciaal tot Soefi voelt aangetrokken? „Dat is bepaald niet de bedoeling, maar wie een iets grotere mogelijkheid heeft gehad om zich wat ruimer te oriënteren, al eerder bij de Soefi komen dan anderen. Wij willen echter be paald geen intellectuele exclusiviteit pretenderen. Soefi is niet gericht op het verstand, maar op het hart". Tijdens de rechtzittingen bleek dat het hoofd van Soefi niet door de leden wordt gekozen, maar door het laatste hoofd wordt aangewezen. Soefi is dus niet democratisch? „Neen. Het hoofd wijst bij zijn leven de beste in de beweging als zijn oovol- iSKï:: Kunstvlees, voornamelijk bereid uit sojabonen is in ons land te koop: een grootwinkelbedrijf heeft voor de eerste zeven maanden het exclusieve verkoop recht verworven. Er zijn twee smaken: ham en bacon. Hier een huisvrouw die een stukje „TVP" zoals het kunstvlees heet, proeft. ger aan. Toen de 72-jarige leider Raff Khan, op 30 november van het vorig jaar stierf, had hij Fazil de oudste kleinzoon van de stichter Hazrat Yna jat Khan als zijn opvolger aangewezen. De vorige leider Ali Khan had echter voor zijn dood bepaald dat de nu ge storven leider Raff hoofd zou zijn totdat Mahmood Khan voor die taak gereed zou zijn. Daarom meende Mahmood dat hij na de dood van Raff Khan moest opvolgen. Het is een erg verve lende zaak geweest en we zijn blij dat er nu een beslissing is genomen, die strookt met wat Raff Khan voor zijn dood bepaalde". Heeft Soefi nog veel contact met de Soefi in India? „Er zijn nog wel contacten, maar wij zijn toch wel een zelfstandige groep voor het Westen geworden". Mevrouw Jonker werd ruim 35 jaar geleden lid van de Soefi: „In een tijd van grote persoonlijke moeilijkheden logeerde ik bij enkele Soefi's. Zij gaven mij wat lectuur. Daarin vond ik wat ik altijd had ge zocht". CONTONE, (Dahomey) Slang ko pen? Ga naar Natalie en Roger ltuvell, die zoveel pythons bezitten, dat ze niet weten wat ze moeten doen. Het Amerikaanse echtpaar wil ze ver kopen, maar aangeziefa de wereld nog niet overtuigd is van het nut, 'n python als huisdier te bezitten heeft hun wrie melende voorraad zich uitgebreid tot 500 stuks. Daarby komen dan nog ande re slangen, die giftig zyn. Zij hebben een huis gehuurd en twee kamers daarvan volgestopt met py thons. Giftiger soorten houden zij in kruiken in een derde kamer. Eens hebben de buren geklaagd bij de politie. De Ruvells hebben de agenten toen de kamer met de kruiken laten zien en ze zijn weggegaan in de overtui ging, dat men de reptielen behoorlijk onder controle had en dat er niets kon gebeuren. Zij waren onbewust van het feit, dat elders in huis pythons vrij rondkropen. Sommige pythons eten maar eens per jaar en alle hebben over het algemeen de naam, kieskeurige eters te zijn. Ruvell vraagt zich af hoe zij komen FORT LEAVENWORTH (Kansas) Aan de militaire academie, waar president Eisenhower en generaal McArthur hun opleiding kregen, krygen nu 97 legeroffi cieren uit 51 verschillende landen, alsmede byna 1300 Amerikanen lessen in de moderne oorlogvoering. De Amerikaanse academie voor legerleiding en generale staf werd opgericht door de held uit de burgeroorlog, generaal-majoor William Tecumseh Sherman, in 1881. Nu is het een hypermodern instituut, dat met hulp van computers, of ficieren opleidt tot „oplossers van problemen", zoals het Amerikaanse leger het noemt. De buitenlandse ingeschrevenen, die „geallieerde officieren" worden ge noemd, komen niet alleen uit NAVO- Om de restauratie van de vleugel van het gebouwencomplex van de Evangelische Broedergemeente in Zeist onder alle weersomstandigheden te kunnen laten voort gaan, is een dak over de ruïnes opgetrokken. Zoals bekend brandde een deel van het historische gebouwencomplex van de Hernhutters eind oktober vorig jaar af. landen als Engeland en West-Duits- land, maar zelfs uit Thailand een Ja pan. Ook uit neutrale landen als Zwe den en Ethiopië zijn officieren geko men voor een opleiding aan de acade mie. Er zijn er zelfs twee uit Joego slavië. Het programma van de school is of ficieren op te leiden tot bevelhebbers of stafchefs van eenheden in de groot te van een divisie of nog groter. De cursisten krijgen behalve in legertac- tiek en bevoorrading ook les in politiek, in economie zowel als in het coördine ren van raketaanvallen. In de politieke les wordt de leerlin gen bijvoorbeeld verteld: „Kameraden, we moeten de vakbonden infiltreren om deze regering van kapitalistische zwijnen omver te werpen". Tientallen mannen in de klas slaan instemmend op hun tafels als de „re volutionaire" spreker gedetailleerde plannen bekendgemaakt de Zuidameri- kaanse staat Colombia omver te wer pen en binnen te vallen. Maar deze ,;samenscholing" van „communistische elementen" wordt toegesproken door een Amerikaans of ficier met het geijkte borstelhaar in een modern klaslokaal, dat uitzicht biedt op de Missouri in hartje Amerika. De leerlingen zijn majoors en luite nant-kolonels met een gemiddelde leef tijd van 35 jaar en een diensttijd van 12 jaar. Dit jaar zijn voor het eerst in de cur sus vijf vrouwen ingeschreven. De leerlingen kunnen het brengen tot brigade-generaal. TIEN UUR Hun programma is straf: ongeveer 6 uur les en vier uur huiswerk per dag. De leerlingen wordt zonder voorafgaan de kennisgeving gevraagd oplossingen te vinden voor vraagstukken en hun antwoorden te verdedigen tegen kritiek door de leraar en de medeleerlingen. „Wij willn geen mensen afleveren die als papegaaien antwoorden geven", aldus een woordvoerder. „Wy willen iemaftd die intelligent alle feiten van een vraagstuk kan afwegen en tevoor schijn komt met een logische afhande ling. Wat wij willen maken zijn men sen, die vraagstukken oplossen." Aan de academie zijn 3000 buiten landse officieren afgestudeerd, onder wie negen staatshoofden." Onder hen bevindt zich president Ngoejen Van Thieu van Zuid-Viëtnam, die in 1957 afstudeerde. Een van de taken van de leerlingen is ook veel over Amerika te leren. „Daar de principes van oorlogvoe ring nog al gestandaardiseerd zijn", aldus een officier van de academie, „proberen wij onze Europese leerlin gen te laten zien wat Amerika werke lijk is, zodat zij naar huis kunnen gaan en hun vrienden vertellen dat wij niet het tweekoppige imperialistische monster zijn waarover zij gehoord kun nen hebben." aan de reputatie, dat ze moeilijk te voe den zijn en hij zegt: „De onze eten gul zig muizen, kuikens en kleine ratten." Volgens handelaars zijn pythons zeld zaam. „Dahomey moet hun laatste bol werk zijn" zegt Ruvell. De Ruvells zijn slangenexporteurs. Zij zijn in 1966 als pas getrouwden naar Dahomey gekomen om kikkerbil letjes uit te voeren naar de V.S. Ruvell zegt, dat Dahomey boordevol zit met ge schikte kikkers, maar de inwoners van Dahomey hebben er een afkeer van ze te vangen. Om hun zaken uit te breiden zijn de Ruvells aan de slangen begon nen. Driemaal per week maakt Ruvell met een assistent een tocht van 240 km om pythons en andere slangen, schildpad den, kameleons en kleine krokodillen te halen bij dorpsbewoners, die ze vangen- Hy betaalt van 25 (dollar)cents tot ee)t dollar voor sommige soorten. De 29-jarige Natalie, een elegante brunette, naait plichtsgetrouw jutezak ken voor de verzending van de slang per vliegtuigen naar de V.S. Ze heeft zelfs een bijzonder mooi ge tekende python tot huisdier gepromo veerd. De pythons zijn prachtige mui zenvangers. Ruvell is voor hij in Dahomey woon de, tien jaar in de zeevishandel geweest in Oost- en Zuid-Afrika. Hij kwam aan vankelijk naar Dahomey om de moge lijkheden aldaar te onderzoeken. Het re gende op een dag en de wegen zaten dik onder de kikkers. Ruvell besloot te proberen over te gaan op de handel in kikkerbilletjes. De pythons zijn niet alleen overvloe dig, maar ook heilige dieren in Daho mey. Zij hebben lang goddelijke verering genoten en komen voor op eeuwenoude voorbeelden van inheemse kunst. Dit verhindert niet, dat ze gevangen wor den. „Plaatselijk pythonpriesters boden Ruvell vriendelijk pythons als geschen ken aan. De opvatting was nl., dat zij de heilige dieren niet konden verkopen. Ruvell van zijn kant schonk hun geld, dat hij uit tact achterliet op een af stand van de plaats, waar hem de slan gen waren geschonken. NEW YORK Amerikaanse geleer den maken zich in groeiende mate zor gen dat Viëtnam door de toepassing van chemicaliën by de strijd tegen de Viët- Cong, een onvruchtbaar gebied zal kun nen worden. Het Amerikaanse verbond voor de be vordering der wetenschap, de grootste wetenschappelijke organisatie in de Ver enigde Staten, heeft een commissie in het leven geroepen, die een onderzoek zal instellen naar de gevolgen van lucht en bodembederf in Viëetnam en naar de vervuiling in het algemeen over de ge hele wereld. In het blad van het verbond betoogt de Amerikaanse bioloog Galston, dat het gebruik van chemische bespuitingsmid- delen op bossen en oogstgebieden in Viëtnam, met het doel de voedselvoor ziening voor de Viët-Cong te bemoeilij ken, een onstuitbare reeks gevolgen zou kunnen ontketenen, die kunnen leiden tot aantasting van landbouw en wild stand in het betrokken gebied tot ver na de oorlog. Andere geleerden geven in het blad uitdrukking aan hun bezorgdheid ten aanzien van herhaalde verklaringen van ambtenaren van het Amerikaanse mi nisterie van Defensie, dat het program ma van de chemische oorlogvoering in Viëtnam nauwlettend wordt gecontro leerd en datdeze geen langdurige na delige gevolgen heeft. Wij weten te weinig van het spel van krachten in ecologische problemen (de betrekkingen tussen dieren en planten en de omgeving waarin zij leven) om te kunnen zeggen hoe verstrekkend en langdurig de veranderingen kunnen zijn die door grootscheeps gebruik van ve^elgingsmiddelen in de ecologie wor den teweeggebracht. Deze veranderin gen kunnen direct gevaar voor de be woners van de bespoten gebieden in houden. Zij kunnen zich uitstrekken tot een ernstige en langdurige schade aan bodem en landbouw en, ongeacht wie de „overwinnaar" zou zijn, het herstel van Zuid-Viëtnam van de oorlog des te moeilijker maken, aldus prof. Galston.

Digitale periodieken - Gemeentearchief Veenendaal

De Vallei | 1968 | | pagina 9