„LIEF ZIJN VOOR SCANDINAVIË" Op Navo's noordflank heerst meer politieke dan militaire activiteit Mr. dr. A. Veerman volgt lijn-Berghuis Mauriee wil je een stnk kaas* uit het vuistje Drie vakcentrales achter eisen van bouwbonden Vertol-Jager niet door gaat Onze militaire medewerker schrijft Moeder liet zoon aanslag doen op grootmoeder A.R.P. - Gestraft voor omkopen oostambtenaar NOORD ZUIDFLANK Acteursstaking Italië in Geen lijfstraf meer op Griekse seholen - waarschijnlijk nieuwe voorzitter van de REDACTEUR TROUW Blaiberg nog niet uit ziekenhuis METROBOUWERS ONDERSCHEIDEN Twee miljoen gulden meer rijksstudietoelagen ZATERDAG 10 FEBRUARI 1968 PLAAT 2 I Opperbevelhebber Europa, heeft "brand, weerbrigade' voor inzet op flanken. Veertien dagen geleden publiceerde onze militaire medewerken een beschouwing over de spectaculaire ontwikkelingen op de zuidflank van de NAVO: de toenemen de kracht van de Sovjet-Unie in het gebied van de Middellandse Zee en de conse quenties die de NAVO-leiding hieruit heeft moeten trekken. Vandaag, zoals be loofd, een nadere beschouwing over NAVO's noordflank: de Scandinavische landen en vooral de vele stranden, fjorden en zee-engten: want een militair verhaal over deze noordflank is vooral een verhaal over zee- en luchtstrijdkrachten. Echter, een zuiver militair verhaal is dit niet geworden. Niet omdat de Sovjet- Unie (en op haar beurt dus ook de NAVO) deze noordflank als strategisch van wei nig belang zou beschouwen het tegendeel is het geval. Maar de communistische aanpak hier is van andere aard: het politieke front is belangrijker dan het militaire. Ook de Scandinavische landen moeten straks beslissen over hun lidmaatschap van de NAVO en er zou de Russen alles aan gelegen zijn als bijvoorbeeld Denemarken zou besluiten de verdragsorganisatie de rug toe te keren. Die kaas is niet helemaal denkbeeldig nu in dat land de radicaal Ililmar Baunsgaard minister-president is ge worden. Hij heeft namelijk van zijn antipathie tegen de NAVO nooit een geheim gemaakt. Vandaar dat we boven dit artikel het Russische motto hebben geschreven: „Lief zijn voor Scandinavië v////////////^^^^ H1LMAR BAUNSGAARD ook lief voor de Navo I /"Oppervlakkig vergeleken zijn er enkele opmerkelijke overeenkomsten tassen de NAVO-noord- en zuidflank. De Middelandse Zee wordt door de straat van Gibraltar van de Atlantische Oceaan afgesloten, terwijl in het noorden de Kleine Belt, de Grote Belt en de Sont de „Zee van de Vrede", zoals de Rus sische propaganda de Oostzee gaarne noemt, scheidt van de Noordzee en de Atlantische Oceaan. Ook hier dus, gezien de mogelijkheid tot afgrendelen, een OPGESLOTEN Sovjet-vloot. En dan nog wel 'n vloot die ongeveer 'n derde tot •en vijfde van alle Sovjet-oorlogsschepen omvat. In beide gevallen is er een ab solute noodzaak tot een maritieme strategie, gebaseerd op een controle der zee engten. Voor wat betreft de sterkte der zee- strijdkrachten der verschillende gebon den en niet-gebonden landen aan en rond de Oostzee verwijs ik naar de plaat hiernaast. Hierop vindt u grote en kleine schepen samengevat. Aange zien het vooral de onderzeeboten en lan dingsvaartuigen zijn die een belang rijke rol kunnen gaan spelen, heb ik deze aantallen nader gespecificeerd. Het zijn namelijk vooral de voor de zeever binding tussen de Verenigde Staten en Èuropa zo gevaarlijke onderzeeboten die In oorlogstijden moeten worden verhin derd om uit de Oostzee naar de Noord zee en de Atlantische Oceaan uit te bre ken. Aangezien onderzeeboten in ver band met de geringe diepte in grote de len van het Kattegat niet kunnen duiken en moderne dieptemijnen de nauwe doorgangen toch al niet eenvoudig door vaarbaar zullen maken, kan men rus tig van een grendel op de Oostzeedeur spreken. Deze uiterst belangrijke Oostzee toe- en uitgang is echter over land vanuit Oost-Duitsland tamelijk eenvoudig te bereiken. Zij kan in één felle aanval over land doör Sleeswijk Holstein en Jutland, gecombineerd met zee- en luchtlandingen ACHTER de westelijke verdediging, als het ware worden open gebroken. U ziet op het kaartje hoe de lange kustlijn en de vele Deense eilan den zich daartoe lenen (zie zwarte pijl en de wat dikker getrokken kwetsbare kusten). Daarom dus de speciale aan dacht voor het aantal landingsvaartui gen en landingsschepen. De amphibische mogelijkheden wor den door Rusland, Polen en Oost-Duits land bij voortduring uitgebouwd. Bij de beschouwing over de Navo-zuidflank toonden wij u een foto van een „ALLI GATOR" landingsschip waarmede een compleet gemechaniseerd bataljon kan worden verscheept en op open stranden aan wal gezet Deze schepen zijn nieuw en zullen de ruggegraat gaan vormen voor landingsoperaties. De in de Sovjet- Unie in aanbouw zijnde vliegdeksche pen schijnen helikopterschepen te zijn dia juist als hoofdtaak hebben: het steu nen bij lanldingsoperaties op open kus ten. Nu reeds liggen landingsboten en zeetransport in de Russische, Poolse en Ooetduitse Oostzeehavens gereed om een offensieve macht van ongeveer 7500 man, dus vrijwel een devisie, te gelijk te vervoeren. De sterkteverhou ding aan oorlogsschepen is in de Oost zee op dit moment ongeveer 4 op 1 in het voordeel van de Sovjet Unie en haar. satellieten. Wat de Navo-autoritei- ten echter momenteel de meeste zorg baart is de toenemende aantallen gelei de schip-schip raketten die hun effecti viteit bij het tot zinken brengen van de Israëlische torpedojager EILATH heb ben bewezen. TOe structuur van de NAVO-organisatie in 't noorden houdt met deze mo gelijkheden uitgebreid rekening. In de noordelijke Navo-organisatie vindt u se dert 1962 een zelfstandig OOSTZEE- COMMANDO, wat op de bovenste teke ning, plaat 2, nog eens afzonderlijk is omlijnd. Dit is een zee-, land- en lucht machtcommando, samengesteld uit De nen en Duitsers dat, zoals de naam reeds doet vermoeden, belast is met de verdediging van de grendel tot de Oost zee. Kolonel Monat, oud Pools Militair At taché in Washington verkoos enkele jaren geleden de vrijheid en deed in zijn boek „Spion in de Verenigde Sta ten" de Sovjet-oorlogsplanning ip het Noorden uit de doeken. Een aanval over land, gesteund door amphibische lan dingen op de kusten en eilanden achter de westelijke verdedigingsstrijdkrach ten, zou samenvallen met een landing op het eiland Bornholm. Dit eiland is als het ware een vooruitgeschoven waarne- mings- en waarschuwingspost en goed voorzien van elektronische apparatuur zoals radar en dergelijke. Het hoofdkwartier van het Oostzee- commando heeft zijn vredeslocatie in KARUP in Noord-Jutland en het is een schoolvoorbeeld van integratie der drie krijgsmachtdelen en dan nog wel van twee verschillende naties. De Duitsers brengen ook hier de grootste troepen macht in en wel een moderne gemecha niseerde devisie. De Denen dragen even eens een divisie bij, doch hiervan is slechts één brigade (oftewel ongeveer een derde) paraat in Denemarken aan wezig, terwijl de rest in tijden van span ning moet worden gemobiliseerd. Ook overal op de Deense eilanden staan mo bilisabele Deense strijdkrachten (onder nationaal commando) ter beschikking om op het eerste alarmsignaal hun pos ten, meestal op hun „eigen" eilanden, in te nemen. Regelmatige oefeningen vin Denen en Duitsers tezamen tonen aan dat de samenwerking op militair gebied perfect verloopt Al met al ls het militaire beeld in en rond de Oostzee toch wel iets over zichtelijker dan in de Middellandse Zee en lijkt zo op het eerste gezicht niet zo heel veel zorgen te baren. Geheel an ders is het echter gesteld met de in gewikkelde militair-politieke verhoudin gen bij de Skandinavische landen gele gen aan en rond deze privé Sovjet-zee. De Sovjet-Unie zal zich wel wachten op dit moment onrust te veroorzaken in dit gebied, juist voordat Denemarken en Noorwegen moeten beslissen of ze in 1969 het Navo-verdrag zullen gaan ver lengen. Het devies is nu zeker: lief zijn voor de Skandinaviërs en het bezoek van premier Kosygin aan Skandinavië zal wel niet voor niets zijn uitgesteld tot voorjaar 1968, want juist op dat mo ment zullen de besprekingen omtrent het al of niet verlengen van de Navo- verdragen in een kritiek stadium ko men. Teneinde de militair-politieke ver houdingen iets te verduidelijken is een afzonderlijke beschouwing wellicht wen selijk. Het neutrale Finland ligt binnen on middellijk bereik van de Sovjet-Unie en een realistische toenaderingspolitiek tot de Sovjet-Uhie is onder de huidige omstandigheden de enig mogelijke. Na de tweede wereldoorlog poogde Fin land met wisselend succes deze neutra le koers te varen. Toetreding van Noorwegen en Denemarken tot de NAVO in 1949, de koude oorlog in het al gemeen en de toetreding van West- Duitsland tot de NAVO, de opstand in Hongarije en de Berlijn-crisis in het bijzonder brachten echter ook Finland in moeilijkheden. De onafhankelijk heid en vrijheid hingen in 1961 dan ook aan een zijden draad. President Kekko nen wist echter in Nowosibirsk Chroes- tjev te overtuigen dat zijn plannen met Finland tot ernstige reacties in geheel Skandinavië zouden leiden en misschien zelfs het neutrale Zweden tot het NAVO- lidmaatschap zou kunnen dwingen. Mos kou gaf zijn plannen op... Na de Chroes- tjev-periode zijn de FinsRussische betrekkingen nuchterder en zakelijker geworden en de huidige verhouding tus sen de Finse en de Russische leiders is welwillend correct. Ook Zweden blijft trouw aan zijn neu- traliteitsprincipe, waarmede het overi gens rijk geworden is. Het is „vrij van een bondgenootschap in vredestijd, neu traal in oorlogstijd". Het beseft echter bijzonder goed dat het een aanval slechts te vrezen heeft van de Sovjet- Unie. De houding van de Sovjet-Unie ten opzichte van Finland is dan ook voor de Zweden overheersend. Verder zoekt het zijn beveiliging in sterke strijdkrachten met een hoge graad van geoefendheid en paraatheid, en men is bereid hiervoor bijzonder veel geld uit te geven. Na de alarmstemming die in 1963 ontstond door het ontdekken van de spionageactiviteiten van de Zweedse kolonel Wennerström zijn de relaties nu weer wat meer ontspannen. Een land als Zweden is echter bijzonder kwetsbaar in de wereldhandel en zoekt naar aansluiting bij de Europese Eco nomische Gemeenschap mits dit ver enigbaar is met haar neutraliteitspoli tiek. Indien bijvoorbeeld de Denen en Noren wel EEG-lid zouden worden zou den automatisch de geslechte tolmu ren in Skandinavië weer herleven. El ke wijziging in de neutrale positie van Zweden lokt echter weer grote Rus sische bezwaren uit. Dus liggen er nog volop moeilijkheden in de toekomst te wachten. Denemarken was dikwijls betrokken bij conflicten tussen grootmachten, het geen uiteraard is terug te voeren tot zijn strategische ligging aan de „Dar- danellen van het Noorden". Het schier eiland met zijn lange kustlijn en de on geveer 500 eilanden zijn bovendien zeer moeilijk te verdedigen. Denemarken maakte bij zijn toetreden tot de NAVO het voorbehoud dat geen geallieerde troepen en geen kernwapens zouden worden gestationeerd op Deens grondge bied. Denemarken heeft tevens de naam in de politiek nogal ideologisch en ro mantisch te reageren. Een Deense minis ter van integratie gaf vorig jaar deze mening op een bijeenkomst van een stu dentenvereniging. Hij verweet sommige Denen zich meer bezig te houden met Viëtnam, het Midden-Oosten en Zuid- Afrika, dus met gebieden waarop het als klein landje geen enkele invloed kon uitoefenen, dan met het Duitse vraag stuk waarop het wel directe invloed moet en in NAVO-verband kan aanwen den. De storm die na deze woorden wo. 4 ONDERZEESÖffeN 22 ONDERZEEBOTEN 12 ONDERZEEBOTEN I io LANDINGSVRTGN f 53 LANDINGSVRTGN 238 SCHEPEN w.o. 232 SCHEPEN w.o. 92 SCHEPEN w.o. 10ONDERZEEBOTEN «LANDINGSVRTGN 9 ONDERZEEBOTEN 18 LANDINGSVRTGN 20 LANDINGSVRTGN 56 SCHEPEN wo. 7 LANDINGSVRTGN 911 SCHEPEN w.o. 75 ONDERZEEBOTEN 1 LANDINGSSCHIP 70 LANDINGSVRTGN nootVRTGN s VAARTUIGEN opstak had ten gevolge dat premier Krag gedwongen was deze minister te ontslaan. Ondanks de neutralistische en pacifistische stromingen lag en ligt het hoofdaccent van de Deense defensiepo litiek toch wel op het NAVO-lidmaat- schap. Men besteedt verhoudingsgewijs weinig aan defensie, doch men beseft dat men als klein land door het lid-1 verdrag maatschap toch een behoorlijke invloed de lidstaten opgevat als een aan- in het Europese gebeuren behoudt. Men is bereid de militaire taken te blijven vervullen mits tegelijkertijd de politie ke bedoelingen van het westelijke bond genootschap aan een kritische beschou wing worden onderworpen teneinde de ze organisatie te ontwikkelen tot een element dat kan bijdragen tot beter internationaal begrip. Kort geleden kwam echter de socialistische minder heidsregering ten val. De anti-militai- ristische radicaal-liberalen die de groot ste winst behaalden, verzetten zich in 1949 reeds tegen de NAVO lidmaatschap. Zij willen nu de kiezers in een volks stemming of bij gewone verkiezingen laten beslissen of het land in 1969 lid moet blijven van de NAVO. De conser vatieven en gematigd liberalen hebben inmiddels een regeringscoalitie met de radicaal liberalen aangegaan. Geen wonder dat Denemarken een bijzonder doelwit voor de propagandamachine van de Sovjet-Unie blijft vormen. Een blik op de kaart maakt duidelijk dat vooral Noorwegen de basis is voor de verdediging van de gehele noord flank. Dit komt tot uiting door de plaats van het hoofdkwartier van het Noorde lijke NAVO-commando nabij Kolsaas, niet ver van Oslo. Het bereik van dit commando loopt van het uiterste punt je in Noord-Noorwegen aan de Rus sische grens tot bij Lübeck in Slees wij k-Holstein. Ruslands onderzeeboot probleem zou immers eveneens opge lost kunnen worden als langs de door de wanne golfstroom opengehouden westkust van Noorwegen onderzeeboot bases konden worden ingericht, dat wil zeggen zeer ver weg van de belanrijk- ste Sovjet-basis Moermansk op het schiereiland Kola. Noorwegen met zijn 2500 km lange kustlijn speelt een belangrijke rol in de luchtverdediging van de NAVO. Al leen in Noorwegen wordt 10 pet van het gehele NAVO-infrastructuurprogramma gestoken. Het betreft enorme radarin stallaties, ondergrondse dokken en staf- kwartieren en verbindingsfaciliteiten. De in 1949 nog vrij sterke oppositie te gen de NAVO is zeer verzwakt en heeft plaats gemaakt voor een solidariteit die Noorwegen tot de vurigste NAVO-aan- hanger van Skandinavië maakt. Ook hier gelden evenals in Denemarken .de bepalingen dat geen vreemde troepen of nucleaire wapens op Noors grondge bied mogen worden gestationeerd. De regering zal geen enkel voorstel doen om tot een wijziging in de verhouding Noorwegen - NAVO te komen. Men ziet het bondgenootschap in een tweede fa se komen waarbij men verwacht dat de NAVO het noodzakelijke element in de Europese ontwikkeling zal blijven met zeer belangrijke en essentiële ta ken. Geen wonder dat de Sovjet-pers zeer kritisch is ingesteld ten opzichte van Noorwegen. Ook in Noorwegen gaan er stemmen op om de parlements verkiezingen in 1969 te beschouwen als -een indirecte volksstemming aangaande de verhouding tot de NAVO. W/Ty hebben nu gezien hoe de militaire situatie op de flanken van de Navo er uit ziet en welke middelen de com mandanten in deze gebieden ter beschik king hebben. Boven deze Navo-comman- danten staat de Geallieerde Opperbe velhebber in Europa die te Brussel ze telt. Hij kan in noodgevallen extra steun verlenen door inzet van de A.M.F. de „Allied Mobile Force", meer be kend als de Navo-brandweerbrigade. Het is een zeer mobile, door de lucht verplaatsbare multinationale strijd macht, samengesteld uit elitetroepen uit Duitsland, Engeland, Amerika, Bel gië en in de nabije toekomst Canada gesteund door luchtstrijdkrachten uit België, Duitsland, Amerika, Italië, Ne derland en Engeland. Het hoofdkwartier van deze strijdmacht is gevestigd te Seckenheim in Duitsland, terwijl de troepen natuurlijk in hun eigen land blijven. Deze macht zet kracht bij aan de uiterst vitale clausule van het Navo- verdrag dat een aanval tegen één van val tegen allen. Enkele oefeningen van deze strijdmacht mocht ik voor enige jaren van zeer nabij meemaken en de enorme mobiliteit, snelheid van inzet en gevechtskracht waren frappant. Slechts uren na een alarmering kwam ik toen per vliegtuig in Noors gebied aan, wagr ik nog maar net op tijd was om weer slechts enkele uren later de eerste troepen van de brandweerbriga de, die tegelijk met mij waren gealar meerd, te zien landen, gereed voor ope rationele inzet. De creatie van deze brandweertroepen van zoveel Navo- landen heeft niet nagelaten grote indruk te maken op de Skandinavische landen, wat waarschijnlijk, naast een demon stratie tegenover de Sovjet-Unie, ook de bedoeling was. Ook deze noordflank zal dus de ko mende jaren nog bijzonder veel nieuws voor de voorpagina's van kranten ople veren. Met militaire ogen bezien kan de conclusie zijn dat ook hier de overwel digende Sovjet-overmacht, voorzien van moderne wapensystemen, toch niet een voudig zijn doel kan bereiken zolang de Navo-zee- en luchtmacht nog enigerma te in tact zijn. Zonder de oppermacht ter zee en in de lucht kan geen landings- bruggenhoofd stand houden en men zou kunnen zeggen dat de landstrijdkrach ten hier hun taak alleen kunnen uitvoe ren in de luwte van zee- en luchtmacht. Vooralsnog vormt politieke uitholling van het bondgenootschap een meer reëel gevaar. WASHINGTON Amerika en West- Duitsland hebben vrijdag het gezamen lijke project afgelast tot ontwikkeling van een revolutionair ontwerp voor een nieuw straalgevechtstoestel dat verti caal kan opstijgen en landen. De Amerikaanse en Westduitse mi nisteries van Defensie deelden dit mee en verklaarden, dat het project geen doorgang zal vinden „omdat aan toe stellen yan dit type momenteel geen bijzonder grote behoefte bestaat". Hoewel de ontwikkeling van het nie- we type tot nu toe slechts ongeveer zes miljoen dollar heeft gekost, had het volgens welingelichte woordvoerders kunnen leiden tot contracten voor hon derden miljoenen dollars. In de minis teriële verklaringen werden geen bedra gen genoemd. Aangenomen wordt dat bezuiniging in verband met de oorlog in Viëtnam eveneens een rol speelde bij het stop zetten van het project. ROME Italiaanse acteurs en ac trices, behorend tot drie vakbonden, zijn vrijdag voor een week in staking gegaan, omdat volgens hen teveel film-, televisie- en toneelrollen aan buitenlan ders worden toebedeeld. Ze vinden ook dat er teveel buitenlandse films op de televisie worden vertoond. Leden van toneelgezelschappen, die niet aan de proteststaking deelnemen, hebben besloten een kwart van hun inkomen in een stakingskas te storten. PARIJS Een 35-jarige moeder, Marcelle P. heeft bekend dat zy met medeweten van haar man twee aansla gen op haar 61 jaar oude moeder heeft beraamd. De aanslagen werden uitge voerd door haar 15-jarige zoon Mario en twee vriendjes van 16 en 18 jaar. De eerste aanslag mislukte, maar de tweede leverde een buit van 11.000 frank op. De moeder en de drie jongens zijn aangehouden. De politie kwam op het spoor van de misdadigers doordat Mario op school zijn mond voorbij praatte. Zo vertelde hij dat hij een grote slag had geslagen die hem een hoop geld had opgeleverd. Om zijn woorden te staven toonde hij aan elke geïnteresseerde een stapel bankbiljetten van in totaal 1800 frank. Tegenover de politie bekende Mario, dat hij samen met zijn 16 jaar oude vriend Pierre op 6 november voor het eerst zijn grootmoeder had belaagd. De gemaskerde jongens hadden de oude vrouw met een pistool bedreigd en Ma rio had haar mishandeld, maar de jon gens namen de vlucht toen de vrouw be gon te schreeuwen. ATHENE De Griekse minister van Onderwijs en Godsdienstzaken Papa- constantioe heeft alle lijfstraffen ver boden op de Griekse scholen, „omdat ze zowel een anachronisme als in strijd met de moderne opvoedkundige prin cipes zijn". Hij is hiertoe overgegaan, na klachten van ouders over het harde optreden van onderwijzers tegen kinderen die voorschriften hadden overtreden. POLITIEK DEIS HAAGVERWACHTi DEN HAAG Als mr. dr. A. Veerman inderdaad voorzitter van de Anti-Revolutionaire Partij wordt, krijgen de Anti's een vriendelijke presi dent. Hiermee wil niets kwaads zijn gezegd van dr. W. P. Berghuis, maar de huidige voorzitter is tijdens een eerste contact wat stuurs, wat meer op een afstand. „Je moet eerst door Berghuis heen prikken voordat je hem be ter leert kennen", wordt vaak gezegd. Bij mr. dr. Veerman is dat niet nodig. Naast dit verschil in karakter tus sen de gaande en eventueel komen de voorzitter bestaat echter een gro te overeenkomst: de opvolger zal, zo wordt op het Binnenhof verwacht, de politieke dus christelijk-radi- cale lijn van zijn voorganger niet ombuigen. De kandidaat-voorzitter van de an ti-revolutionairen werd in 1916 te Bodegraven geboren. Hij studeerde aan de Vrije Universiteit in Am sterdam rechten, en daarna aan de Utrechtse Rijksuniversiteit klassieke letteren. Zijn promotie deed hij weer aan de gereformeerde univer siteit op het proefschrift „Het La tijn in de constitutie van Calvijn". De heer Veerman heeft van jongs- af politieke belangstelling gehad. Dat bleek uit zijn voorzitterschap van Arjos en uit zijn werk: in het begin van de jaren vijftig werd hij parlementair redacteur van Trouw. Na zes jaar stapte hij over naar het onderwijs. Hij werd eerst conrector en later rector van het christelijk lyceum in Delft. Intussen had hij nog een aantal functies in zijn par tij. Van 1962 tot 1963 was hij lid van de Tweede Kamer maar -voor de verkiezingen in dit laatste jaar stel de hij zich niet beschikbaar. Zijn taak bij het onderwijs was niet te combineren met het lidmaatschap van de Kamer Toch duurde zijn afwezigheid in 's lands vergaderzaal niet lang. Voor de verkiezingen van het vorig jaar stond hij op de zeventiende plaats. De A-R. haalde zestien zetels maar toen de heer Roolvink minister werd kwam er toch een bankje voor mr. dr. Veerman vrij. Hij behandelt speciaal grondwet- en kiesrechtza ken, en hij is lid van de Kamercom missie voor de herziening van de Grondwet en het staatsrecht. De kandidaat-voorzitter van de A.R., die de heer J. Smallenbroek in 1965 als vice-voorzitter van zijn partij opvolgde, heeft het vorig jaar enige malen de toen ook zieke dr. Berghuis als voorzitter moeten ver vangen. Hij is ook lid van de Rijks- wijkse gemeenteraad en van Pro vinciale Staten van Zuid-Holland. Dr. mr. Veerman wordt graag ge typeerd als een „samenbindende fi guur". Zo'n karaktereigenschap is een groot voordeel voor een partij voorzitter ADVERTENTIE voedzaam gemakkelijk lekker KAAPSTAD, (Zuid-Afrika) Profes sor Christian Barnard heeft meege deeld, dat zqn harttransplantatiepatiënt Philip Blaiberg, een periode heeft door gemaakt waarin zich afstotingsver- schjjnselen voordeden, maar dat dit in middels geheel verholpen was. Barnard zei dat Blaibergs toestand goed was en dat hij tevreden is over de vooruitgang van de enige nog in leven zijnde patiënt met een ingeplant hart. „Hij ziet er nu beter uit dan voordat ik naar Europa ging" aldus Barnard, tijdens een persconferentie. Gevraagd naar berichten, dat zich vocht verzameld heeft om het nieuwe hart van Blaiberg dat enige malen af getapt moest worden zei Barnard, dat dit geen ernstig vraagstuk vormt en dat dit vaak voorkomt bij patiënten die een hartoperatie hebben ondergaan. Barnard zei niet wanneer Blaiberg het ziekenhuis kan verlaten. UTRECHT Naar aanleiding van het vastlopen van de onderhandelingen over de nieuwe c.a.o. voor het bouwbedrijf, die op 1 maart moet ingaan, hebben de drie werknemersbonden een oriënterend gesprek gevoerd met de commissie lonen en prjjzen van het overlegorgaan van de drie vakcentrales. De vertegenwoordigers het NVV, het NKV en het CNV hebben het aangeboden pakket van de werkge vers als onaanvaardbaar gekwalificeerd en zich volledig geschaard achter de in de Centrale Commissie Bouwnijverheid verenigde werknemersbonden. Van de zijde van de bonden zijn geen stappen te verwachten om het overleg te hervatten. De bonden achten de voorstellen van de werkgevers geen basis voor gesprek. Inmiddels heeft de Algemene Neder landse Bedrijfsbond voor de Bouwnij verheid de werkgevers beschuldigd van oneerlijke voorlichting. In hun communiqué na het misluk ken van het overleg stelden de werkge vers dat zij een loonsverhoging van 3 3Vt procent zouden hebben aangebo den. De ANB ontkent dat de Raad van Bestuur Bouwbedrijf een aanbod van 3,5 procent heeft gedaan. ..Het is mo gelijk dat de aannemers hun aanbod van 3 procent achteraf wat magertjes zijn gaan vinden en dat ze voor de bui tenwacht gauw een half procent op het loonaanbod hebben gedaan. Deze wijze van doen wijst op een gebrek aan fat soen tegenover het publiek en ons", oordeelt de ANB. „De Vakbeweging", het wekelijks or gaan van het NW, heeft de nog niet gepubliceerde omzetcijfers van de va derlandse bouwnijverheid van het Cen traal Planbureau openbaar gemaakt. Het NW concludeert aan de hand van deze cijfers dat het de bouwonderne mers goed gaat. De totale winst in de bouwnijverheid steeg van f 1270 mil joen in 1966 tot f 1849 miljoen in 1967. Aan deze forse winststijging ligt een toeneming van de produktie ten grond slag van 15,5 procent. De produktie per arbeider steeg nog meer onder meer als gevolg van het goede weer. Bij de woningbouw werd de produktiviteitsverhoging volgens het NVV ook gunstig beïnvloed door het stijgend aandeel van de woningwet- bouw. DEN HAAG De Haagse politie rechter veroordeelde gistermiddag de 29-jarige Rijswijkse postzegelhandelaar R. M. overeenkomstig de eis van de of ficier van justitie tot f 500,boete en twee maanden gevangenisstraf voor waardelijk wegens' omkoping van1 een postambtenaar. Toen in mei 1966 nieuwe postzegel boekjes uitkwamen, had de verdachte zogenaamde eerste-dagenveloppen van die postzegels voorzien. Aan een hem bekende postambtenaar verzocht hij toen de honderd enveloppen te antida teren op de datum van 31 mei 1965. Voor een vergoeding van f 20,vol deed de ambtenaar aan dit verzoek. Toen later de handelaar bezig was de enveloppen te verkopen, vertrouwde een andere handelaar dat niet en kwam de zaak aan het rollen. Voor de politierechter gaf de verdach te de feiten toe. Het bleek dat hij in Zwitserland voor een soortgelijk feit te recht heeft gestaan. Hij had er zelfs valse stempels laten vervaardigen. Hij werd toen veroordeeld tot een geldboe te en voorwaardelijke gevangenisstraf en moest in totaal f 30.000,— aan scha devergoedingen betalen. De politierechter wilde met deze om standigheden rekening houden, hoewel in feite op een handeling als door de verdachte gepleegd twee jaar gevange nisstraf staat. Hij veroordeelde over eenkomstig de eis van de officier van justitie. Vervolgens stond terecht de 57-jarige postambtenaar F. A. O., die voor de verleiding was bezweken omdat hij in financiële moeilijkheden verkeerde. De ze verdachte heeft 37 dienstjaren en werd voorwaardelijk ontslagen en disci plinair gestraft. Daarmee wilde de offi cier wel rekening houden. Hij eiste f 100,boete en twee maanden gevan genisstraf voorwaardelijk. De rechter legde verdachte f 50, boete en voorwaardelijk twee maanden gevangenisstraf op. ROTTERDAM In zijn rede tijdens de openingsplechtigheid van de Rotter damse metro heeft staatssecretaris Keyzer mededeling gedaan van het verlenen van een koninklijke onder scheiding aan drie medewerkers aan de totstandkoming van dit project. De heer Post, die mede de eerste bestek ken opstelde en was belast met de lei ding van de bouw van het dok op het eiland Van Brienenoord waarin de tun nelstukken werden gefabriceerd, kreeg de eremedaille in goud, verbonden aan de orde van Oranje Nassau. De heer Maurer, sinds 1930 verbonden aan de afdeling elektrisch materieel van de RET en die een groot aandeel had in de keuze en constructie van de metro rijtuigen. is benoemd tot ridder in de zelfde orde. De heer Plantema. chef van de afdeling tunnelbouw van de Rotterdamse dienst gemeentewerken, werd tot officier in de orde van Oranje Nassau benoemd. DEN HAAG Minister dr. G. H. Ve- ringa van onderwijs en wetenschappen heeft voor ouderejaars studenten de studietoelagenregeiing herzien. Daar mee wordt een eind gemaakt aan de daling van het gemiddelde toelagebe drag ten opzichte van het vorig jaar. Met deze maatregel van de minister is een bedrag van ruim f 2 miljoen ge moeid. Dit deelt de Nederlandse Studenten Raad (NSR) mee, die betrokken is ge weest bij de tussentijdse herziening. De herziening is gisteren door de minister aan de NSR en aan de leden van de Tweede Kamer meegedeeld.

Digitale periodieken - Gemeentearchief Veenendaal

De Vallei | 1968 | | pagina 10