„LIEF ZIJN VOOR SCANDINAVIË"
Op Navo's noordflank heerst meer
politieke dan militaire activiteit
Mr. dr. A. Veerman
volgt lijn-Berghuis
Mauriee
wil je
een stnk
kaas*
uit het
vuistje
Drie vakcentrales achter
eisen van bouwbonden
Vertol-Jager
niet
door
gaat
Onze militaire
medewerker schrijft
Moeder liet zoon
aanslag doen op
grootmoeder
A.R.P. -
Gestraft voor
omkopen
oostambtenaar
NOORD
ZUIDFLANK
Acteursstaking
Italië
in
Geen lijfstraf meer
op Griekse
seholen
- waarschijnlijk
nieuwe
voorzitter
van de
REDACTEUR TROUW
Blaiberg nog niet
uit ziekenhuis
METROBOUWERS
ONDERSCHEIDEN
Twee miljoen gulden meer
rijksstudietoelagen
ZATERDAG 10 FEBRUARI 1968
PLAAT 2 I
Opperbevelhebber
Europa, heeft "brand,
weerbrigade' voor inzet
op flanken.
Veertien dagen geleden publiceerde onze militaire medewerken een beschouwing
over de spectaculaire ontwikkelingen op de zuidflank van de NAVO: de toenemen
de kracht van de Sovjet-Unie in het gebied van de Middellandse Zee en de conse
quenties die de NAVO-leiding hieruit heeft moeten trekken. Vandaag, zoals be
loofd, een nadere beschouwing over NAVO's noordflank: de Scandinavische landen
en vooral de vele stranden, fjorden en zee-engten: want een militair verhaal over
deze noordflank is vooral een verhaal over zee- en luchtstrijdkrachten.
Echter, een zuiver militair verhaal is dit niet geworden. Niet omdat de Sovjet-
Unie (en op haar beurt dus ook de NAVO) deze noordflank als strategisch van wei
nig belang zou beschouwen het tegendeel is het geval. Maar de communistische
aanpak hier is van andere aard: het politieke front is belangrijker dan het militaire.
Ook de Scandinavische landen moeten straks beslissen over hun lidmaatschap van
de NAVO en er zou de Russen alles aan gelegen zijn als bijvoorbeeld Denemarken
zou besluiten de verdragsorganisatie de rug toe te keren. Die kaas is niet helemaal
denkbeeldig nu in dat land de radicaal Ililmar Baunsgaard minister-president is ge
worden. Hij heeft namelijk van zijn antipathie tegen de NAVO nooit een geheim
gemaakt. Vandaar dat we boven dit artikel het Russische motto hebben geschreven:
„Lief zijn voor Scandinavië
v////////////^^^^
H1LMAR BAUNSGAARD
ook lief voor de Navo
I
/"Oppervlakkig vergeleken zijn er enkele opmerkelijke overeenkomsten tassen
de NAVO-noord- en zuidflank. De Middelandse Zee wordt door de straat
van Gibraltar van de Atlantische Oceaan afgesloten, terwijl in het noorden de
Kleine Belt, de Grote Belt en de Sont de „Zee van de Vrede", zoals de Rus
sische propaganda de Oostzee gaarne noemt, scheidt van de Noordzee en de
Atlantische Oceaan. Ook hier dus, gezien de mogelijkheid tot afgrendelen, een
OPGESLOTEN Sovjet-vloot. En dan nog wel 'n vloot die ongeveer 'n derde tot
•en vijfde van alle Sovjet-oorlogsschepen omvat. In beide gevallen is er een ab
solute noodzaak tot een maritieme strategie, gebaseerd op een controle der zee
engten.
Voor wat betreft de sterkte der zee-
strijdkrachten der verschillende gebon
den en niet-gebonden landen aan en
rond de Oostzee verwijs ik naar de
plaat hiernaast. Hierop vindt u grote
en kleine schepen samengevat. Aange
zien het vooral de onderzeeboten en lan
dingsvaartuigen zijn die een belang
rijke rol kunnen gaan spelen, heb ik
deze aantallen nader gespecificeerd. Het
zijn namelijk vooral de voor de zeever
binding tussen de Verenigde Staten en
Èuropa zo gevaarlijke onderzeeboten die
In oorlogstijden moeten worden verhin
derd om uit de Oostzee naar de Noord
zee en de Atlantische Oceaan uit te bre
ken. Aangezien onderzeeboten in ver
band met de geringe diepte in grote de
len van het Kattegat niet kunnen duiken
en moderne dieptemijnen de nauwe
doorgangen toch al niet eenvoudig door
vaarbaar zullen maken, kan men rus
tig van een grendel op de Oostzeedeur
spreken.
Deze uiterst belangrijke Oostzee toe-
en uitgang is echter over land vanuit
Oost-Duitsland tamelijk eenvoudig te
bereiken. Zij kan in één felle aanval
over land doör Sleeswijk Holstein en
Jutland, gecombineerd met zee- en
luchtlandingen ACHTER de westelijke
verdediging, als het ware worden open
gebroken. U ziet op het kaartje hoe de
lange kustlijn en de vele Deense eilan
den zich daartoe lenen (zie zwarte pijl
en de wat dikker getrokken kwetsbare
kusten). Daarom dus de speciale aan
dacht voor het aantal landingsvaartui
gen en landingsschepen.
De amphibische mogelijkheden wor
den door Rusland, Polen en Oost-Duits
land bij voortduring uitgebouwd. Bij
de beschouwing over de Navo-zuidflank
toonden wij u een foto van een „ALLI
GATOR" landingsschip waarmede een
compleet gemechaniseerd bataljon kan
worden verscheept en op open stranden
aan wal gezet Deze schepen zijn nieuw
en zullen de ruggegraat gaan vormen
voor landingsoperaties. De in de Sovjet-
Unie in aanbouw zijnde vliegdeksche
pen schijnen helikopterschepen te zijn
dia juist als hoofdtaak hebben: het steu
nen bij lanldingsoperaties op open kus
ten. Nu reeds liggen landingsboten en
zeetransport in de Russische, Poolse en
Ooetduitse Oostzeehavens gereed om
een offensieve macht van ongeveer
7500 man, dus vrijwel een devisie, te
gelijk te vervoeren. De sterkteverhou
ding aan oorlogsschepen is in de Oost
zee op dit moment ongeveer 4 op 1 in
het voordeel van de Sovjet Unie en
haar. satellieten. Wat de Navo-autoritei-
ten echter momenteel de meeste zorg
baart is de toenemende aantallen gelei
de schip-schip raketten die hun effecti
viteit bij het tot zinken brengen van de
Israëlische torpedojager EILATH heb
ben bewezen.
TOe structuur van de NAVO-organisatie
in 't noorden houdt met deze mo
gelijkheden uitgebreid rekening. In de
noordelijke Navo-organisatie vindt u se
dert 1962 een zelfstandig OOSTZEE-
COMMANDO, wat op de bovenste teke
ning, plaat 2, nog eens afzonderlijk is
omlijnd. Dit is een zee-, land- en lucht
machtcommando, samengesteld uit De
nen en Duitsers dat, zoals de naam
reeds doet vermoeden, belast is met de
verdediging van de grendel tot de Oost
zee.
Kolonel Monat, oud Pools Militair At
taché in Washington verkoos enkele
jaren geleden de vrijheid en deed in
zijn boek „Spion in de Verenigde Sta
ten" de Sovjet-oorlogsplanning ip het
Noorden uit de doeken. Een aanval over
land, gesteund door amphibische lan
dingen op de kusten en eilanden achter
de westelijke verdedigingsstrijdkrach
ten, zou samenvallen met een landing
op het eiland Bornholm. Dit eiland is als
het ware een vooruitgeschoven waarne-
mings- en waarschuwingspost en goed
voorzien van elektronische apparatuur
zoals radar en dergelijke.
Het hoofdkwartier van het Oostzee-
commando heeft zijn vredeslocatie in
KARUP in Noord-Jutland en het is een
schoolvoorbeeld van integratie der drie
krijgsmachtdelen en dan nog wel van
twee verschillende naties. De Duitsers
brengen ook hier de grootste troepen
macht in en wel een moderne gemecha
niseerde devisie. De Denen dragen even
eens een divisie bij, doch hiervan is
slechts één brigade (oftewel ongeveer
een derde) paraat in Denemarken aan
wezig, terwijl de rest in tijden van span
ning moet worden gemobiliseerd. Ook
overal op de Deense eilanden staan mo
bilisabele Deense strijdkrachten (onder
nationaal commando) ter beschikking
om op het eerste alarmsignaal hun pos
ten, meestal op hun „eigen" eilanden,
in te nemen. Regelmatige oefeningen
vin Denen en Duitsers tezamen tonen
aan dat de samenwerking op militair
gebied perfect verloopt
Al met al ls het militaire beeld in en
rond de Oostzee toch wel iets over
zichtelijker dan in de Middellandse Zee
en lijkt zo op het eerste gezicht niet zo
heel veel zorgen te baren. Geheel an
ders is het echter gesteld met de in
gewikkelde militair-politieke verhoudin
gen bij de Skandinavische landen gele
gen aan en rond deze privé Sovjet-zee.
De Sovjet-Unie zal zich wel wachten op
dit moment onrust te veroorzaken in dit
gebied, juist voordat Denemarken en
Noorwegen moeten beslissen of ze in
1969 het Navo-verdrag zullen gaan ver
lengen. Het devies is nu zeker: lief zijn
voor de Skandinaviërs en het bezoek
van premier Kosygin aan Skandinavië
zal wel niet voor niets zijn uitgesteld
tot voorjaar 1968, want juist op dat mo
ment zullen de besprekingen omtrent
het al of niet verlengen van de Navo-
verdragen in een kritiek stadium ko
men. Teneinde de militair-politieke ver
houdingen iets te verduidelijken is een
afzonderlijke beschouwing wellicht wen
selijk.
Het neutrale Finland ligt binnen on
middellijk bereik van de Sovjet-Unie
en een realistische toenaderingspolitiek
tot de Sovjet-Uhie is onder de huidige
omstandigheden de enig mogelijke. Na
de tweede wereldoorlog poogde Fin
land met wisselend succes deze neutra
le koers te varen. Toetreding van
Noorwegen en Denemarken tot de NAVO
in 1949, de koude oorlog in het al
gemeen en de toetreding van West-
Duitsland tot de NAVO, de opstand in
Hongarije en de Berlijn-crisis in het
bijzonder brachten echter ook Finland
in moeilijkheden. De onafhankelijk
heid en vrijheid hingen in 1961 dan ook
aan een zijden draad. President Kekko
nen wist echter in Nowosibirsk Chroes-
tjev te overtuigen dat zijn plannen met
Finland tot ernstige reacties in geheel
Skandinavië zouden leiden en misschien
zelfs het neutrale Zweden tot het NAVO-
lidmaatschap zou kunnen dwingen. Mos
kou gaf zijn plannen op... Na de Chroes-
tjev-periode zijn de FinsRussische
betrekkingen nuchterder en zakelijker
geworden en de huidige verhouding tus
sen de Finse en de Russische leiders is
welwillend correct.
Ook Zweden blijft trouw aan zijn neu-
traliteitsprincipe, waarmede het overi
gens rijk geworden is. Het is „vrij van
een bondgenootschap in vredestijd, neu
traal in oorlogstijd". Het beseft echter
bijzonder goed dat het een aanval
slechts te vrezen heeft van de Sovjet-
Unie. De houding van de Sovjet-Unie
ten opzichte van Finland is dan ook
voor de Zweden overheersend. Verder
zoekt het zijn beveiliging in sterke
strijdkrachten met een hoge graad van
geoefendheid en paraatheid, en men is
bereid hiervoor bijzonder veel geld uit
te geven. Na de alarmstemming die in
1963 ontstond door het ontdekken van
de spionageactiviteiten van de Zweedse
kolonel Wennerström zijn de relaties
nu weer wat meer ontspannen. Een
land als Zweden is echter bijzonder
kwetsbaar in de wereldhandel en zoekt
naar aansluiting bij de Europese Eco
nomische Gemeenschap mits dit ver
enigbaar is met haar neutraliteitspoli
tiek. Indien bijvoorbeeld de Denen en
Noren wel EEG-lid zouden worden zou
den automatisch de geslechte tolmu
ren in Skandinavië weer herleven. El
ke wijziging in de neutrale positie van
Zweden lokt echter weer grote Rus
sische bezwaren uit. Dus liggen er nog
volop moeilijkheden in de toekomst te
wachten.
Denemarken was dikwijls betrokken
bij conflicten tussen grootmachten, het
geen uiteraard is terug te voeren tot
zijn strategische ligging aan de „Dar-
danellen van het Noorden". Het schier
eiland met zijn lange kustlijn en de on
geveer 500 eilanden zijn bovendien zeer
moeilijk te verdedigen. Denemarken
maakte bij zijn toetreden tot de NAVO
het voorbehoud dat geen geallieerde
troepen en geen kernwapens zouden
worden gestationeerd op Deens grondge
bied. Denemarken heeft tevens de naam
in de politiek nogal ideologisch en ro
mantisch te reageren. Een Deense minis
ter van integratie gaf vorig jaar deze
mening op een bijeenkomst van een stu
dentenvereniging. Hij verweet sommige
Denen zich meer bezig te houden met
Viëtnam, het Midden-Oosten en Zuid-
Afrika, dus met gebieden waarop het als
klein landje geen enkele invloed kon
uitoefenen, dan met het Duitse vraag
stuk waarop het wel directe invloed
moet en in NAVO-verband kan aanwen
den. De storm die na deze woorden
wo. 4 ONDERZEESÖffeN 22 ONDERZEEBOTEN
12 ONDERZEEBOTEN I io LANDINGSVRTGN f 53 LANDINGSVRTGN
238 SCHEPEN w.o. 232 SCHEPEN w.o. 92 SCHEPEN w.o.
10ONDERZEEBOTEN «LANDINGSVRTGN 9 ONDERZEEBOTEN
18 LANDINGSVRTGN 20 LANDINGSVRTGN
56 SCHEPEN wo.
7 LANDINGSVRTGN
911 SCHEPEN w.o.
75 ONDERZEEBOTEN
1 LANDINGSSCHIP
70 LANDINGSVRTGN
nootVRTGN s VAARTUIGEN
opstak had ten gevolge dat premier
Krag gedwongen was deze minister te
ontslaan. Ondanks de neutralistische en
pacifistische stromingen lag en ligt het
hoofdaccent van de Deense defensiepo
litiek toch wel op het NAVO-lidmaat-
schap. Men besteedt verhoudingsgewijs
weinig aan defensie, doch men beseft
dat men als klein land door het lid-1 verdrag
maatschap toch een behoorlijke invloed de lidstaten opgevat als een aan-
in het Europese gebeuren behoudt. Men
is bereid de militaire taken te blijven
vervullen mits tegelijkertijd de politie
ke bedoelingen van het westelijke bond
genootschap aan een kritische beschou
wing worden onderworpen teneinde de
ze organisatie te ontwikkelen tot een
element dat kan bijdragen tot beter
internationaal begrip. Kort geleden
kwam echter de socialistische minder
heidsregering ten val. De anti-militai-
ristische radicaal-liberalen die de groot
ste winst behaalden, verzetten zich in
1949 reeds tegen de NAVO lidmaatschap.
Zij willen nu de kiezers in een volks
stemming of bij gewone verkiezingen
laten beslissen of het land in 1969 lid
moet blijven van de NAVO. De conser
vatieven en gematigd liberalen hebben
inmiddels een regeringscoalitie met de
radicaal liberalen aangegaan. Geen
wonder dat Denemarken een bijzonder
doelwit voor de propagandamachine
van de Sovjet-Unie blijft vormen.
Een blik op de kaart maakt duidelijk
dat vooral Noorwegen de basis is voor
de verdediging van de gehele noord
flank. Dit komt tot uiting door de plaats
van het hoofdkwartier van het Noorde
lijke NAVO-commando nabij Kolsaas,
niet ver van Oslo. Het bereik van dit
commando loopt van het uiterste punt
je in Noord-Noorwegen aan de Rus
sische grens tot bij Lübeck in Slees
wij k-Holstein. Ruslands onderzeeboot
probleem zou immers eveneens opge
lost kunnen worden als langs de door
de wanne golfstroom opengehouden
westkust van Noorwegen onderzeeboot
bases konden worden ingericht, dat wil
zeggen zeer ver weg van de belanrijk-
ste Sovjet-basis Moermansk op het
schiereiland Kola.
Noorwegen met zijn 2500 km lange
kustlijn speelt een belangrijke rol in
de luchtverdediging van de NAVO. Al
leen in Noorwegen wordt 10 pet van het
gehele NAVO-infrastructuurprogramma
gestoken. Het betreft enorme radarin
stallaties, ondergrondse dokken en staf-
kwartieren en verbindingsfaciliteiten.
De in 1949 nog vrij sterke oppositie te
gen de NAVO is zeer verzwakt en heeft
plaats gemaakt voor een solidariteit die
Noorwegen tot de vurigste NAVO-aan-
hanger van Skandinavië maakt. Ook
hier gelden evenals in Denemarken .de
bepalingen dat geen vreemde troepen
of nucleaire wapens op Noors grondge
bied mogen worden gestationeerd. De
regering zal geen enkel voorstel doen
om tot een wijziging in de verhouding
Noorwegen - NAVO te komen. Men ziet
het bondgenootschap in een tweede fa
se komen waarbij men verwacht dat
de NAVO het noodzakelijke element in
de Europese ontwikkeling zal blijven
met zeer belangrijke en essentiële ta
ken. Geen wonder dat de Sovjet-pers
zeer kritisch is ingesteld ten opzichte
van Noorwegen. Ook in Noorwegen
gaan er stemmen op om de parlements
verkiezingen in 1969 te beschouwen als
-een indirecte volksstemming aangaande
de verhouding tot de NAVO.
W/Ty hebben nu gezien hoe de militaire
situatie op de flanken van de Navo
er uit ziet en welke middelen de com
mandanten in deze gebieden ter beschik
king hebben. Boven deze Navo-comman-
danten staat de Geallieerde Opperbe
velhebber in Europa die te Brussel ze
telt. Hij kan in noodgevallen extra
steun verlenen door inzet van de A.M.F.
de „Allied Mobile Force", meer be
kend als de Navo-brandweerbrigade.
Het is een zeer mobile, door de lucht
verplaatsbare multinationale strijd
macht, samengesteld uit elitetroepen
uit Duitsland, Engeland, Amerika, Bel
gië en in de nabije toekomst Canada
gesteund door luchtstrijdkrachten uit
België, Duitsland, Amerika, Italië, Ne
derland en Engeland. Het hoofdkwartier
van deze strijdmacht is gevestigd te
Seckenheim in Duitsland, terwijl de
troepen natuurlijk in hun eigen land
blijven. Deze macht zet kracht bij aan
de uiterst vitale clausule van het Navo-
verdrag dat een aanval tegen één van
val tegen allen. Enkele oefeningen van
deze strijdmacht mocht ik voor enige
jaren van zeer nabij meemaken en de
enorme mobiliteit, snelheid van inzet
en gevechtskracht waren frappant.
Slechts uren na een alarmering kwam
ik toen per vliegtuig in Noors gebied
aan, wagr ik nog maar net op tijd was
om weer slechts enkele uren later de
eerste troepen van de brandweerbriga
de, die tegelijk met mij waren gealar
meerd, te zien landen, gereed voor ope
rationele inzet. De creatie van deze
brandweertroepen van zoveel Navo-
landen heeft niet nagelaten grote indruk
te maken op de Skandinavische landen,
wat waarschijnlijk, naast een demon
stratie tegenover de Sovjet-Unie, ook
de bedoeling was.
Ook deze noordflank zal dus de ko
mende jaren nog bijzonder veel nieuws
voor de voorpagina's van kranten ople
veren. Met militaire ogen bezien kan de
conclusie zijn dat ook hier de overwel
digende Sovjet-overmacht, voorzien van
moderne wapensystemen, toch niet een
voudig zijn doel kan bereiken zolang de
Navo-zee- en luchtmacht nog enigerma
te in tact zijn. Zonder de oppermacht
ter zee en in de lucht kan geen landings-
bruggenhoofd stand houden en men zou
kunnen zeggen dat de landstrijdkrach
ten hier hun taak alleen kunnen uitvoe
ren in de luwte van zee- en luchtmacht.
Vooralsnog vormt politieke uitholling
van het bondgenootschap een meer
reëel gevaar.
WASHINGTON Amerika en West-
Duitsland hebben vrijdag het gezamen
lijke project afgelast tot ontwikkeling
van een revolutionair ontwerp voor een
nieuw straalgevechtstoestel dat verti
caal kan opstijgen en landen.
De Amerikaanse en Westduitse mi
nisteries van Defensie deelden dit mee
en verklaarden, dat het project geen
doorgang zal vinden „omdat aan toe
stellen yan dit type momenteel geen
bijzonder grote behoefte bestaat".
Hoewel de ontwikkeling van het nie-
we type tot nu toe slechts ongeveer
zes miljoen dollar heeft gekost, had het
volgens welingelichte woordvoerders
kunnen leiden tot contracten voor hon
derden miljoenen dollars. In de minis
teriële verklaringen werden geen bedra
gen genoemd.
Aangenomen wordt dat bezuiniging
in verband met de oorlog in Viëtnam
eveneens een rol speelde bij het stop
zetten van het project.
ROME Italiaanse acteurs en ac
trices, behorend tot drie vakbonden,
zijn vrijdag voor een week in staking
gegaan, omdat volgens hen teveel film-,
televisie- en toneelrollen aan buitenlan
ders worden toebedeeld. Ze vinden ook
dat er teveel buitenlandse films op de
televisie worden vertoond.
Leden van toneelgezelschappen, die
niet aan de proteststaking deelnemen,
hebben besloten een kwart van hun
inkomen in een stakingskas te storten.
PARIJS Een 35-jarige moeder,
Marcelle P. heeft bekend dat zy met
medeweten van haar man twee aansla
gen op haar 61 jaar oude moeder heeft
beraamd. De aanslagen werden uitge
voerd door haar 15-jarige zoon Mario en
twee vriendjes van 16 en 18 jaar.
De eerste aanslag mislukte, maar de
tweede leverde een buit van 11.000
frank op. De moeder en de drie jongens
zijn aangehouden.
De politie kwam op het spoor van de
misdadigers doordat Mario op school
zijn mond voorbij praatte. Zo vertelde
hij dat hij een grote slag had geslagen
die hem een hoop geld had opgeleverd.
Om zijn woorden te staven toonde hij
aan elke geïnteresseerde een stapel
bankbiljetten van in totaal 1800 frank.
Tegenover de politie bekende Mario,
dat hij samen met zijn 16 jaar oude
vriend Pierre op 6 november voor het
eerst zijn grootmoeder had belaagd. De
gemaskerde jongens hadden de oude
vrouw met een pistool bedreigd en Ma
rio had haar mishandeld, maar de jon
gens namen de vlucht toen de vrouw be
gon te schreeuwen.
ATHENE De Griekse minister van
Onderwijs en Godsdienstzaken Papa-
constantioe heeft alle lijfstraffen ver
boden op de Griekse scholen, „omdat
ze zowel een anachronisme als in strijd
met de moderne opvoedkundige prin
cipes zijn".
Hij is hiertoe overgegaan, na klachten
van ouders over het harde optreden
van onderwijzers tegen kinderen die
voorschriften hadden overtreden.
POLITIEK DEIS HAAGVERWACHTi
DEN HAAG Als mr. dr. A. Veerman inderdaad voorzitter van de
Anti-Revolutionaire Partij wordt, krijgen de Anti's een vriendelijke presi
dent. Hiermee wil niets kwaads zijn gezegd van dr. W. P. Berghuis, maar
de huidige voorzitter is tijdens een eerste contact wat stuurs, wat meer op
een afstand. „Je moet eerst door Berghuis heen prikken voordat je hem be
ter leert kennen", wordt vaak gezegd. Bij mr. dr. Veerman is dat niet nodig.
Naast dit verschil in karakter tus
sen de gaande en eventueel komen
de voorzitter bestaat echter een gro
te overeenkomst: de opvolger zal,
zo wordt op het Binnenhof verwacht,
de politieke dus christelijk-radi-
cale lijn van zijn voorganger
niet ombuigen.
De kandidaat-voorzitter van de an
ti-revolutionairen werd in 1916 te
Bodegraven geboren. Hij studeerde
aan de Vrije Universiteit in Am
sterdam rechten, en daarna aan de
Utrechtse Rijksuniversiteit klassieke
letteren. Zijn promotie deed hij
weer aan de gereformeerde univer
siteit op het proefschrift „Het La
tijn in de constitutie van Calvijn".
De heer Veerman heeft van jongs-
af politieke belangstelling gehad.
Dat bleek uit zijn voorzitterschap
van Arjos en uit zijn werk: in het
begin van de jaren vijftig werd hij
parlementair redacteur van Trouw.
Na zes jaar stapte hij over naar het
onderwijs. Hij werd eerst conrector
en later rector van het christelijk
lyceum in Delft. Intussen had hij
nog een aantal functies in zijn par
tij.
Van 1962 tot 1963 was hij lid van
de Tweede Kamer maar -voor de
verkiezingen in dit laatste jaar stel
de hij zich niet beschikbaar. Zijn
taak bij het onderwijs was niet te
combineren met het lidmaatschap
van de Kamer
Toch duurde zijn afwezigheid in
's lands vergaderzaal niet lang. Voor
de verkiezingen van het vorig jaar
stond hij op de zeventiende plaats.
De A-R. haalde zestien zetels maar
toen de heer Roolvink minister werd
kwam er toch een bankje voor mr.
dr. Veerman vrij. Hij behandelt
speciaal grondwet- en kiesrechtza
ken, en hij is lid van de Kamercom
missie voor de herziening van de
Grondwet en het staatsrecht.
De kandidaat-voorzitter van de
A.R., die de heer J. Smallenbroek
in 1965 als vice-voorzitter van zijn
partij opvolgde, heeft het vorig jaar
enige malen de toen ook zieke dr.
Berghuis als voorzitter moeten ver
vangen. Hij is ook lid van de Rijks-
wijkse gemeenteraad en van Pro
vinciale Staten van Zuid-Holland.
Dr. mr. Veerman wordt graag ge
typeerd als een „samenbindende fi
guur". Zo'n karaktereigenschap is
een groot voordeel voor een partij
voorzitter
ADVERTENTIE
voedzaam
gemakkelijk
lekker
KAAPSTAD, (Zuid-Afrika) Profes
sor Christian Barnard heeft meege
deeld, dat zqn harttransplantatiepatiënt
Philip Blaiberg, een periode heeft door
gemaakt waarin zich afstotingsver-
schjjnselen voordeden, maar dat dit in
middels geheel verholpen was.
Barnard zei dat Blaibergs toestand
goed was en dat hij tevreden is over de
vooruitgang van de enige nog in leven
zijnde patiënt met een ingeplant hart.
„Hij ziet er nu beter uit dan voordat
ik naar Europa ging" aldus Barnard,
tijdens een persconferentie.
Gevraagd naar berichten, dat zich
vocht verzameld heeft om het nieuwe
hart van Blaiberg dat enige malen af
getapt moest worden zei Barnard, dat
dit geen ernstig vraagstuk vormt en
dat dit vaak voorkomt bij patiënten die
een hartoperatie hebben ondergaan.
Barnard zei niet wanneer Blaiberg
het ziekenhuis kan verlaten.
UTRECHT Naar aanleiding van het vastlopen van de onderhandelingen over
de nieuwe c.a.o. voor het bouwbedrijf, die op 1 maart moet ingaan, hebben de drie
werknemersbonden een oriënterend gesprek gevoerd met de commissie lonen en
prjjzen van het overlegorgaan van de drie vakcentrales. De vertegenwoordigers
het NVV, het NKV en het CNV hebben het aangeboden pakket van de werkge
vers als onaanvaardbaar gekwalificeerd en zich volledig geschaard achter de in
de Centrale Commissie Bouwnijverheid verenigde werknemersbonden.
Van de zijde van de bonden zijn geen stappen te verwachten om het overleg te
hervatten. De bonden achten de voorstellen van de werkgevers geen basis voor
gesprek.
Inmiddels heeft de Algemene Neder
landse Bedrijfsbond voor de Bouwnij
verheid de werkgevers beschuldigd van
oneerlijke voorlichting.
In hun communiqué na het misluk
ken van het overleg stelden de werkge
vers dat zij een loonsverhoging van 3
3Vt procent zouden hebben aangebo
den. De ANB ontkent dat de Raad van
Bestuur Bouwbedrijf een aanbod van
3,5 procent heeft gedaan. ..Het is mo
gelijk dat de aannemers hun aanbod
van 3 procent achteraf wat magertjes
zijn gaan vinden en dat ze voor de bui
tenwacht gauw een half procent op het
loonaanbod hebben gedaan. Deze wijze
van doen wijst op een gebrek aan fat
soen tegenover het publiek en ons",
oordeelt de ANB.
„De Vakbeweging", het wekelijks or
gaan van het NW, heeft de nog niet
gepubliceerde omzetcijfers van de va
derlandse bouwnijverheid van het Cen
traal Planbureau openbaar gemaakt.
Het NW concludeert aan de hand van
deze cijfers dat het de bouwonderne
mers goed gaat. De totale winst in de
bouwnijverheid steeg van f 1270 mil
joen in 1966 tot f 1849 miljoen in 1967.
Aan deze forse winststijging ligt een
toeneming van de produktie ten grond
slag van 15,5 procent.
De produktie per arbeider steeg nog
meer onder meer als gevolg van het
goede weer. Bij de woningbouw werd
de produktiviteitsverhoging volgens het
NVV ook gunstig beïnvloed door het
stijgend aandeel van de woningwet-
bouw.
DEN HAAG De Haagse politie
rechter veroordeelde gistermiddag de
29-jarige Rijswijkse postzegelhandelaar
R. M. overeenkomstig de eis van de of
ficier van justitie tot f 500,boete en
twee maanden gevangenisstraf voor
waardelijk wegens' omkoping van1 een
postambtenaar.
Toen in mei 1966 nieuwe postzegel
boekjes uitkwamen, had de verdachte
zogenaamde eerste-dagenveloppen van
die postzegels voorzien. Aan een hem
bekende postambtenaar verzocht hij
toen de honderd enveloppen te antida
teren op de datum van 31 mei 1965.
Voor een vergoeding van f 20,vol
deed de ambtenaar aan dit verzoek.
Toen later de handelaar bezig was de
enveloppen te verkopen, vertrouwde
een andere handelaar dat niet en kwam
de zaak aan het rollen.
Voor de politierechter gaf de verdach
te de feiten toe. Het bleek dat hij in
Zwitserland voor een soortgelijk feit te
recht heeft gestaan. Hij had er zelfs
valse stempels laten vervaardigen. Hij
werd toen veroordeeld tot een geldboe
te en voorwaardelijke gevangenisstraf
en moest in totaal f 30.000,— aan scha
devergoedingen betalen.
De politierechter wilde met deze om
standigheden rekening houden, hoewel
in feite op een handeling als door de
verdachte gepleegd twee jaar gevange
nisstraf staat. Hij veroordeelde over
eenkomstig de eis van de officier van
justitie.
Vervolgens stond terecht de 57-jarige
postambtenaar F. A. O., die voor de
verleiding was bezweken omdat hij in
financiële moeilijkheden verkeerde. De
ze verdachte heeft 37 dienstjaren en
werd voorwaardelijk ontslagen en disci
plinair gestraft. Daarmee wilde de offi
cier wel rekening houden. Hij eiste
f 100,boete en twee maanden gevan
genisstraf voorwaardelijk.
De rechter legde verdachte f 50,
boete en voorwaardelijk twee maanden
gevangenisstraf op.
ROTTERDAM In zijn rede tijdens
de openingsplechtigheid van de Rotter
damse metro heeft staatssecretaris
Keyzer mededeling gedaan van het
verlenen van een koninklijke onder
scheiding aan drie medewerkers aan
de totstandkoming van dit project. De
heer Post, die mede de eerste bestek
ken opstelde en was belast met de lei
ding van de bouw van het dok op het
eiland Van Brienenoord waarin de tun
nelstukken werden gefabriceerd, kreeg
de eremedaille in goud, verbonden aan
de orde van Oranje Nassau. De heer
Maurer, sinds 1930 verbonden aan de
afdeling elektrisch materieel van de
RET en die een groot aandeel had in
de keuze en constructie van de metro
rijtuigen. is benoemd tot ridder in de
zelfde orde. De heer Plantema. chef
van de afdeling tunnelbouw van de
Rotterdamse dienst gemeentewerken,
werd tot officier in de orde van Oranje
Nassau benoemd.
DEN HAAG Minister dr. G. H. Ve-
ringa van onderwijs en wetenschappen
heeft voor ouderejaars studenten de
studietoelagenregeiing herzien. Daar
mee wordt een eind gemaakt aan de
daling van het gemiddelde toelagebe
drag ten opzichte van het vorig jaar.
Met deze maatregel van de minister is
een bedrag van ruim f 2 miljoen ge
moeid.
Dit deelt de Nederlandse Studenten
Raad (NSR) mee, die betrokken is ge
weest bij de tussentijdse herziening. De
herziening is gisteren door de minister
aan de NSR en aan de leden van de
Tweede Kamer meegedeeld.