Hulp aan arme landen heeft wel degelijk effect Voorzichtige reactie op Frans-Duits voorstel Nt Vrouwen richten verzoek aan Hanoi Keuze „GOOIEN WE AL ONS GELD NIET IN EEN DUISTER GAT.....?" Problemen om synthetische produkten Quick Up't is goed. Ko drinkt 't. Rath Doodeheefver VERBAND TUSSEN VREDE EN WELVAART India akkoord met uitspraak Rann Van Koetsj Engeland en de E.E.G. Gewichtloosheid beïnvloedt organismen Let op! 1 is 4 voor lente Vier gewonde Viëtnameesjes naar ons land LANCIA MAZDA RAMBLER Herdenking Witte Roos verstoord Rattenplaag in Napels Een platgebombardeerdleeggeroofd9 straatarm West- Europa is er in de jaren na 1945 goeddeels bovenop gekomen dank zij een fikse injectie uit de Verenigde Sta ten: de Marshall-hulp. Zonder die stroom van dollars machines en goederen zouden we9 ondanks de grote energie en intelligentie der Westeuropeanen9 thans nog lang niet daar zijn waar wij nu zijn gekomenNatuurlijk eigen energie en intelligentie hebben ons te paard gehol pen9 maar de Amerikanen boden ons de stijgbeugels. Uitbreiden Bevolkingsgroei Duidelijk Injecties Lange lijst IN NEW DELHI ERNSTIG IH G G ZAÏEKDAG 24 FEBRUARI 1968 ADVERTENTIE MINISTER UDINK "|tl"inister dr. B. J. Udink, belast met de ontwikkelings- ■L" hulp, is voor een bezoek achtereenvolgens aan Thailand, Maleisië en Indonesië vertrokken. In de eerste twee landen die economisch de laatste jaren aardig te paard komen zal hij uitleggen waarom Nederland zijn hulp aan die landen iets zal moeten inkrimpen ten voordele van Indonesië, dat zijn economie nog lang niet op orde heeft. Op de terugreis zal drs. Udink het slot van de wereld handelsconferentie in New Delhi bijwonen. Vrij kort na zijn terugkeer, op 21, 22 en 23 april, zullen in Rotterdam de vijftien westelijke „donorlanden" van Indonesië be raadslagen of het mogelijk is, de vele miljoenen dollars bijeen te brengen die Indonesië in 1968 voor zijn ontwik keling denkt nodig te hebben. In verband met de reis van drs. Udink willen wij pogen antwoorden te formuleren op vragen als: Heeft die ont wikkelingshulp eigenlijk wel zin? Gooien we ons geld niet in een zwart gat? Wat geeft al die hulp als de arme landen steeds weer zeggen: De afstand tussen arm en rijk wordt op deze aarde steeds groter en dat vaak nog kunnen bewijzen ook? Ontwikkelingshulp kai men in vele op zichten met die Marshall-hulp vergelij ken. Zelfs wel, menen wij, in die zin dat ontwikkelingshulp goeddeels ook zelfhulp is. De Amerikanen zagen na 1945 heel scherp dat vrede en welvaart verband met elkander houden en dat rijke landen, door het optrekken van de welvaart der armen, daarmee voor de toekomst ook de nodige afzetmark ten voor hun eigen produkten schep pen. Evenmin als wij nu de arme landen, hielpen de Amerikanen toen ons om dat zij met hun rijkdom zelf geen raad zouden weten. Net als de meeste als rijk te boek staande landen nu, had den de Amerikanen ook toen al gewel dige problemen in het eigen land: wo ningbouw, onderwijs, sociale zorg etc. waren er achtergebleven, in vele stre ken van Amerika heerste en heerst armoede. Toch heeft men, mede uit welbegrepen eigenbelang, toen dat kostbare Marshall-plan uitgevoerd. Toch is Amerika op die weg voort gegaan uit economische en ook uit politieke overwegingen. De Westelijke landen zullen nu uit welbegrepen eigenbelang, ondanks hun eigen noden moeten doorgaan met ont wikkelingshulp, ja, deze moeten uitbrei den. Is het waar dat het geld maar in een zwart gat wordt gegooid, dat de resultaten van die hulp minimaal zijn? Het antwoord is: Neen. In de loop der jaren zijn dank zij die hulp heel wat landen ontwikkelingsland-af ge raakt. Voorbeelden: Mexico, Pakistan, Thailand, Iran, Formosa. Landen als Israël en Argentinië zijn volgens de in ternationale maatstaven nog wel ont wikkelingslanden, maar zullen het waarschijnlijk niet lang meer blijven. En als vele jonge landen niet meenden dat zij terwille van prstige of soms dat zij terwille van prestige of soms sterke legers moesten aanschaffen, dan zou de ontwikkeling nog heel wat snel ler kunnen gaan. Is dan de op tal van internationale conferenties steeds weer aangeheven kreet: „De arme landen worden steeds armer, de rijke steeds rijker", van alle grond ontbloot? Helaas niet. Maar de oorzaak daar van is niet een mislukken van de ont wikkelingshulp. Er is een complex van oorzaken waarvan er een, gek ge noeg, is: het slagen van bepaalde fa cetten van de ontwikkelingshulp.... In een flink aantal landen India is er het schoolvoorbeeld van is als gevolg van betere economische omstandighe den de voorheen gruwelijke zuigelingen en kindersterfte sterk teruggelopen. Te gelijk worden er niet minder vaak zelfs nog wat meer kindertjes geboren dan voorheen. De „nationale koek" wordt als gevolg van de ontwikkelingshulp wel flink wat groter maar 't aantal mon den dat aan die koek knabbelt groeit nog sterker! Westelijke landen zijn de laatste ja ren al blij met een nationale groei van vier tot vijf procent: menig land Groot-Brittannië komt daar niet aan. De economische groei van alle ontwik kelingslanden samen was de laatste ja ren 5,9 procent, die van enkele der snelst groeiende zelfs zeven procent. Maar nogmaals: dat was een nationa le groei te verdelen over miljoenen meer mensen dan voorheen. Ontwikkelingshulp kan dan ook alleen maar slagen als in de landen waar het Westen nu de ontwikkeling stimuleert, de nationale overheden alles op alles zetten om de geboortengolven in te dam men. Er moeten eenvoudig minder kin dertjes worden geboren in Afrika, La- tijns-Amerika en Azië. In Europa be ginnen we, wat dat betreft, ons lesje de laatste jaren wel te leren! Wanneer „de pil" in Calcutta, Singapore etc. zo gemeengoed was als in Rotterdam en Londen, was het probleem van de ont wikkelingshulp al heel wat minder zwa Maar dan zouden we er nog niet uit zijn, want verreweg de meeste jonge landen zijn landbouwlanden en produ ceren vaak door gebrek aan kennis en machines ook nog op inefficiënte wijze zaken die slecht in de wereld markt liggen. Deels omdat die produk ten in de Westelijke wereld minder no dig zijn dan vroeger omdat men met kunststoffen is gaan werken (latex, si sal, jute zijn er voorbeelden van), deels omdat de laatste jaren de prijs van zo vele tropische landbouwprodukten ge stadig daalt, toont dat aan. Bijgaande beeldgrafiek Duidelijk is in dit verband ook een staat die wij ontlenen aan prof. dr. J. Tinbergens boek „Ontwikkelingsplan nen". De staat bevat enige sociale en economische gegevens voor groepen van landen met verschillende inkomens per hoofd der bevolking. Deze beeldstatistiek geeft duidelijk aan hoe het prijsverloop is van een aantal landbouwprodukten die in meerderheid door onderontwikkelde lan den worden geproduceerd. Groep Inkomen in dol Levensduur Aantal inw. Aandeel van de Percentage lars per hoofd der mensen per arts landbouw i. natio analfabeten naal inkomen in °/o I meer dan 1000 71 885 2 11 II 575—1000 68 944 6 11 III 350—575 65 1724 19 15 IV 200—350 57 3132 30 30 V 100—200 50 5185 49 33 VI minder dan 100 45 13450 71 41 De conclusies zijn duidelijk: hoe ar mer een land, zo slechter zal het onder wijs zijn, zo minder artsen zullen er zijn, zo korter zal de mens leven. Men voedt zich slecht, de zuigelingen- en kindersterfte is hoog. En uit de laatste kolom is wel heel duidelijk af te leiden hoezeer industrialisatie en uitbreiding van dienstenverleningen de welvaart kunnen bevorderen. Hoe groter het aandeel van de landbouw is, zo gerin ger is de welvaart. Hoe ligt deze problematiek voor het land waarop Nederland een zo groot deel van zijn ontwikkelingshulp richt en dat minister Udink dan ook binnen kort vrij langdurig zal bezoeken In donesië? Het antwoord is: Slecht. Indonesië is, na jaren van econo misch en politiek wanbeheer, op zijn best aardig begonnen aan een periode van economische stabilisatie. Het land ontvangt aan ontwikkelingshulp van Nederland zo'n honderd miljoen gulden per jaar oftewel een kleine twintig pro cent van wat we aan die hulp doen. Bo vendien wordt het land nog door veer tien andere westelijke landen geholpen die met ons land de groep der Indonesi sche donors vormen. In april moeten die 15 er in Rotterdam over beread- slagen hoe zij de 1170 miljoen gulden bijeenkrijgen die Indonesië alleen al dit jaar voor zijn ontwikkeling denkt nodig te hebben. Met injecties van zo grote omvang hopen de deskundigen dat Indonesië qua omvang, inwonertal en problema tiek wellicht wel het ergste zorgenkind je van alle ontwikkelingslanden, zeker in Zuidoost-Azië straks eerst econo mische stabiliteit bereikt en dan een groeiperiode zal ingaan. Maar zo ver is het nog lang niet. Voor die groei zou industrialisatie no dig zijn, maar de aanzet ertoe is nog maar akelig gering. Men is eigenlijk, na jaren van verwaarlozing, nog altijd bezig de landbouw te reactiveren en we schreven al hoe moeilijk juist de pro dukten van tropische landbouw in de markt liggen. Ook moet de inflatie van de roepiah tot staan worden gebracht. In Djakarta is men al redelijk blij dat in 1967 de prijs index „slechts" werd verdubbeld; voor dien was het nog veel erger! Dit jaar hoopt men de inflatie te beperken tot een prijsstijging van vijftien procent- Bij inflatie komt éen bevolking onmoge lijk tot sparen, maar dat sparen is bit ter nodig wil men kunnen komen tot een eigen investerngsbeleid. Sparen kan ook via belastingheffing, maar het be grip belastingen is in Indonesië uiter mate vaag; men werkt er nu aan. Alles wat wij hierboven schreven over de problematiek van de ontwikke lingslanden geldt zonder één lichtpunt voor ons zorgenkindje Indonesië. Het is duidelijk dat dit land nog lang een zwa re financiële belasting voor de donorlan den zal blijven. Sinds het optreden van Suharto kent men er een soort priori teitenschema, waar de verbetering van het transportsysteem, van de landbouw en van het onderwijs hoog op staan. Nederland heeft er veel projecten uit gevoerd, heeft er nog veel meer in uit voering, en de lijst van aangevraagde projecten is zelfs nog langer. De be langstelling van het Nederlandse be drijfsleven voor Indonesië stijgt daarbij de laatste tijd redelijk en zal zeker sterker stijgen als de financieringsmaat schappij waaraan men doktert van de grond is en als de verzekeringsmogelijk heden tegen politieke risico's die thans wordt voorbereid er eenmaal zullen zijn. De kernvraag van heel die ontwikke lingshulp is.: Komen op een gegeven ogenblik de landen die door het Westen worden geholpen in een situatie waarin hun economie zélf gaat groeien? Na 1945 kon, betrekkelijk kort na het begin van de Marshall-hulp, in menig Westeuropees land die vraag al met „ja" worden beantwoord. In de jaren dat de Westelijke wereld nu hulp biedt aan jonge landen kon zoals gezegd voor een klein aantal van die landen hetzelfde al worden geconstateerd. Voor verreweg de meeste waar onder Indonesië is dat antwoord zelfs nog niet bij benadering e geven. Het beste wat men ervan kan zeggen is: Het probleem van de ontwikkelings hulp is niet onoplosbaar gebleken we moeten dus doorzetten. Terwille van de mensen in die landen maar ook terwille van onze eigen toekomst. NEW DELHI India zal zich hou den aan de uitspraak van het interna tionale scheidsgerecht in het geschil met Pakistan over het gebied „Rann" van Koetsj. Dit heeft de premier van In dia, mevrouw Gandhi, gisteren in het parlement meegedeeld. „Het zou een droeve dag zijn als wij niet aan onze internationale verplichtingen zouden voldoen", zo merkte zij op. Maandag jl. bepaalde het uit drie leden bestaan de tribunaal, dat van het omstreden ge bied 90 procent aan India toekomt en de rest aan Pakistan. Ook Pakistan heeft laten weten dat het zich aan de uitspraak zal houden. Rechtse extremisten in India hebben ge- eist dat het gehele omstreden gebied bij India komt. NEW DEHLI „Na de politieke aan val van het Westen volgt nu de eco nomische aanval in de vorm van synthetische en vervangingsproduk- ten die miljoenen producenten in de derde wereld ruïneren", zo heeft de Pakistaanse afgevaardigde Rahman verklaard. Hij opende daarmee voor de commissierad hoc van de wereld handelsconferentie in New Dehli gis teren de discussie over de vraagstuk ken van de concurrentie tussen na- tuurprodukten en synthetische pro dukten. Na een uiteenzetting te hebben gege ven van de moeilijkheden op de markten voor natuurrubber, katoen, jute en andere harde vezelprodukten die de landen van de derde wereld exporteren, stelde Rahman interna tionaal optreden tegen de toenemen de concurrentie van synthetische stoffen voor, alsmede verlaging van tarieven voor jute-, katoen- en rub- berprodukten. Van Indiase en Philippijnse zijde werd de stichting van een speciaal fonds van de Conferentie voor Handel en Ontwikkeling van de Verenigde Na ties (UNCTAD) voorgesteld voor de financiering van het zoeken naar nieuwe gebruiksmogelijkheden voor natuurprodukten. Het fonds zou zijn middelen moeten ontvangen uit een belasting op synthetische produkten, die in ontwikkelde landen worden ge maakt. De Japanse afgevaardigde Abe keerde zich, gesteund door de Britse gedele geerde Sharp, fel tegen elke beper king van de produktie van syntheti sche stoffen in de ontwikkelde lan den. BONN De Britse regering wil wete« wat het standpunt van de gehele Euro pese gemeenschap is ten aanzien van het Frans-Duitse voorstel tot verla ging der douanetarieven, voordat zi$ zelf een beslissing neemt, zo is gisteren In goed ingelichte kringen in Bonn vernomen na de Brits-Duitse beraadslagingen over de resultaten van besprekingen op het hoogste niveau tussen Frankrijk en Duitsland in Parijs. De Britse regering wil bovendien zo spoedig mogelijk een precisering van het voorstel. De Westduitse regering heeft alle an dere landen van de gemeenschap inge licht over het voorstel voor een „arran gement" en gevraagd hun standpunten nog vóór de donderdag beginnende con ferentie van ministers van EEG-landen kenbaar te maken. Naar verluidt bestrijkt het Duitse voorstel drie terreinen: namelijk pro gressieve verlaging van douanetarie ven, voornamelijk voor industriepro- dukten, vergroting van de handel in agrarische produkten door middel van koop- en verkoopcontracten voor be paalde hoeveelheden en technologische samenwerking tussen de Europese ge meenschappen en andere landen. Die samenwerking zou ook kernenergie en het kernonderzoek omvatten. In Bonn legde men er de nadruk op dat het aanbod niet uitsluitend geldt voor de vier landen die tot de gemeen schappen willen toetreden, Groot-Brit tannië, Denemarken, Noorwegen en Ierland, maar dat ook Zweden, Zwit serland en Oostenpij k desgewenst kun nen deelnemen. De Westduits» staatssecretarissen Duckwitz en Lahr hebben de Britse re gering de verzekering gegeven dat de Franse en de Duitse regering het met dit aanbod ernstig menen en dat het geen „surrogaat" voor toetreding van Groot-Brittannië tot de gemeenschap pen inhoudt. De verlaging van de dou anetarieven moet de toetreding ge makkelijker maken, niet ervoor in de plaats komen. WASHINGTON Levende organis men, plant of dier, reageren op uiteen lopende wijze op gewichtloosheid. Tot deze algemene conclusie is een groep Amerikaanse geleerden geuomen, die over de gegevens heeft gesproken, verstrekt door het ruimtelaboratorium „Biosatelliet 2", dat in september van het vorig jaar door het Amerikaanse bureau voor lucht- en ruimtevaart (NASA) werd gelanceerd en na een vlucht van 45 uur in de Stille Oceaan werd geborgeh. In de eersfe plaats hebben de geleer den kunnen vaststellen dat planten, als zij niet meer onderhevig zijn aan de zwaartekracht, doorgaans moeite heb ben hun „eigen groeirichting" te hand haven. Zo bogen de bladen van de pe perstruik in de ruimte om en groeiden de wortels van ontkiemd graan naar boven of in zijwaartse richting inplaats van in de aarde. Na de vlucht echter groeiden de wortels weer in normale richting en ontwikkelden de aren zich beter dan die welke niet aan gewicht loosheid zijn blootgesteld. Het nageslacht van de snuitkevers, in de ruimte blootgesteld aan kos mische straling, bleek er slechter aan toe te zijn dan dat van de kers op aar de. Het sterftecijfer van de eerste groep was tweemaal zo hoog als van de twee de. Wespeneieren hadden ook veel te lijden gehad van de straling in de ruim te, maar schenen zich later hersteld te hebben. Bepaalde bacteriën, zoals sal- monellen, vermenigvuldigden zich ech ter in de toestand van gewichtloosheid veel sneller dan op aarde. De snelle vermenigvuldiging van deze organis men houdt een gevaar in voor toekom stige ruimtevaarders. Naar men zegt acht ook de Franse regering vergroting van de gemeen schappelijke markt nu „gewenst'" vroeger zei zij slechts „geen princi piële bezwaren" tegen een vergroting te hebben. Van Duitse kant wordt ver der het argument gebruikt dat een ver laging van douanetarieven geen asso ciatie is. Londen weigert associatie, zo zegt men. ADVERTENTIE ''li |n\\ Nog 4 weken. Dan begint het lieve leventje weer. 't Kwetteren en twin- keleren. 't Uitbotten en bloeien. Dan is 't lente! Wat doet Nü de winter wegsturen! Uit uw huis ban nen! Met stralend nieuw behang in fixa-color kwaliteit. Van Rath Doodeheefver. Uw vakman heeft de nieuwe R&D-Staalboeken 1968 al klaarliggen. Bekijk 't. Kies het behang van uw stoutste lente dromen. Dan bent u straks 't voor jaar vóór als 't komt. En komen doet het! ontwerpers en fabrikanten van behang DEN HAAG Dinsdag 27 februari komen weer enige jeugdige Vietname se oorlogsslachtoffers in Nederland aan. Ditmaal zijn het er vier, t.w. twee meisjes en twee jongehs, in leeftijd va riërend van 10 tot 13 jaar. Hun letsel bestaat uit brandwonden en verwon dingen door een mijnexplosie. Zij zullen op Schiphol worden verwel komd door hun 14-jarige landgenootje Troungh Phai-Anh-Dao, een meisje dat reeds geruime tijd onder de zorgen van de „Stichting Terre des Hommes Nederland" in ons land verblijft. De Viëtnameesjes gaan voorlopig naar de buitenkliniek van prof. dr. S. van Creveld in Huizen (N.-H.), evenals de zes die 19 december jl. hiér zijn ge arriveerd. Twee kinderen uit dit groep je zijn onlangs overgeplaatst naar het Leidsch Academisch Ziekenhuis, twee anderen gaan vandaag naar het Ne derlands Hervormd Diaconessenhuis te Arnhem. Een zestal Viëtnamese kinderen zal zonder financiële consequenties in Arn hem worden geopereerd en verpleegd. ADVERTENTIE SHOW MAREL N.V. - Musis Sacrum - ARNHEM - 2-3 maart Zes echtgenotes van waarschijnlijk door de Noordviëtnamezen gevangen genomen Amerikaanse marinevliegers hebben een beroep gedaan op Ho Tsji-Minh van Noord-Viëtnam om contact te mogen opnemen met hun echtgenoten. Zij deelden dit mee op een persconferentie, die in de Californische plaats Fresno werd gehouden. MÜNCHEN In de universiteit van München hebben gisteren studenten ge probeerd een plechtigheid ter herden king van de in 1943 door de nazi's te rechtgestelde studenten Hans en Sophie Scholl en professor Kurt Huber te ver storen. Ongeveer 2000 studenten zaten op de galerijen, toen bij het begin van de herdenkingsrede van professor Walter Bussmannn pamfletten naar beneden dwarrelden, waarin beweerd werd dat de spreker tot de „Duitsland-stichting" behoort. Deze stichting, die elk jaar drie „Konrad Adenauer-prijzen" voor journalistiek, literatuur en wetenschap verleent, wordt door critici een te ster ke neiging naar rechts verweten. Pro fessor Bussmann kon zijn telkens door geschreeuw onderbroken rede slechts met moeite tot een goed einde brengen. De herdenking vond plaats in de zaal waar 25 jaar geleden de jeugdige broer en zuster Hans en Sophie Scholl, die tot de verzetsgroep „Witte Roos" be hoorden, pamfletten hadden verspreid. Zij werden korte tijd later door de Gestapo gearresteerd. De vader van Hans en Sophie Scholl had voor de bijeenkomst de studenten verzocht de plechtigheid niet te versto ren, maar zijn kinderen en de andere studenten die wegens verzet tegen het nazi-regime waren omgekomen in stilte te herdenken. T")rie maanden voor de algemene ver- kiezingen blijkt het Italiaanse episcopaat verdeeld over de rol van de kerk in de politiek. Het Vaticaan heeft de Italiaanse ka tholieken verteld, dat het hun plicht is eendrachtig achter de christen-demo craten te blijven staan. Maar een aantal katholieken en bis schoppen pleit er voor, dat de kerk zich compleet uit de politiek terug trekt. Zij willen dat er een einde komt aan de aansporingen voor leken, hoe zij moe ten stemmen. Verwacht wordt dat het geschil ook aan de orde zal komen op de Italiaanse bisschoppenconferentie welke in Rome is geopend en waarvan het thema de „positie van de leek" is. l~)e verkiezingen, welke eind mei of begin juni worden verwacht, zijn de vijfde na de oorlog en de eerste sinds het Vaticaanse Concilie. Zowel de ervaring van de verkiezingen in het vérleden als het concilie is van invloed op de huidige controverse. Sinds de oorlog heeft de communis tische partij gestaag terrein gewonnen. Zij is de grootste communistische par tij in het Westen en na de christen-de mocraten de grootste in Italië. Vijf jaar geleden kreeg de communistische partij 7.7 miljoen stemmen, een winst van een miljoen. In verband met de „rode dreiging" hebben de Italiaanse bisschoppen steeds aangedrongen op een gesloten front. Maar na wijlen Paus Joannes XXIII en het Vaticaanse Concilie, zijn de scherpste kanten van de katholieke- communistische polemieken afgeslepen. Het concilie stelde zich op het stand punt, dat het politieke handelen van de leek door zijn eigen geweten moet wor den bepaald. Bovendien schijnt de coalitie van de christen-democraten en de socialisten, een communistische greep naar de macht voor goed uitgesloten te hebben. r)e vorige maand heeft de Italiaanse bisschopconferentie de kwestie van de verkiezingen opnieuw onder ogen genomen. Voor de eerste maal heeft blijkbaar een aanzienlijk aantal prelaten aangedrongen op minder rechtstreekse invloed van de kerk op de kiezers. Het bereikte compromis erkende dat de politieke keuze van de leek een kwestie is van zijn diepste persoonlij ke overtuiging, maar de gelovigen werd opnieuw geadviseerd de eendracht te bewaren. Een aantal katholieke publikaties zag het document als een eerste voorzichti ge stap naar een vrijer standpunt. PAVS JOANNES XXIII vrijer keuze Maar de vorige week heeft een groep van katholieke professoren en schrij vers het compromis veroordeeld als een „ongerechtvaardigde irynenging in de politieke keus van de Italianen". De geestelijken van het aartsdiocees Ravenna, aan het hoofd waarvan de gematigde mgr. Salvatore Baldassarri staat, gaf een verklaring uit, welke er op aandrong dat de kerk zich geheel uit de politiek zou terugtrekken en de le ken volledige politieke vrijheid zou ge ven. Het was de krachtigste verklaring in haar soort welke ooit voor de verkie zingen door Italiaanse geestelijken werd uitgegeven. Tn het Vaticaanse orgaan l'Osserva- A tore Romano verscheen een hoofd artikel tegen de verklaring. Daarin werd opnieuw betoogd dat het de plicht van de kerk is, zich politiek uit te spre ken wanneer de christelijke levensop vatting wordt bedreigd. Uit het artikel sprak ook bezorgdheid over de linkse aanvallen op het Concordaat van Late- ranen en over zinspelingen op een soort samenwerking tussen de christen democraten en de communisten. In Italië, aldus het blad, „moet het allen duidelijk zijn dat verantwoorde lijke en trouwe katholieken meer dan ooit verenigd moeten zijn". De communistische reactie was bit ter. Het pro-communistische Italiaanse blad Paese Sera, beschuldigde het Va ticaan opnieuw de Italiaanse gelovigen te behandelen als „de eeuwige minder jarigen van het katholicisme". NAPELS Een troep ratten, achter nagezeten door politie-agenten, heeft gisteren in Napels voor een verkeersop stopping gezorgd. De kennelijk uitge hongerde ratten waren op klaarlichte dag uit een rioolpijp geklommen en had den enige scholieren aangevallen, die de straat wilden oversteken. Te hulp geschoten politiemannen wis ten de ratten te verjagen en zetten de achtervolging in, maar de ze ontkwa men. Een van de agenten werd door de ratten gebeten en naar een zieken huis overgebracht

Digitale periodieken - Gemeentearchief Veenendaal

De Vallei | 1968 | | pagina 5