„Wat Aarden deed golft na
in andere partijen"
vinalon
„Oudejaar" voor vissers
dagelijks 'n goede portie vlees
Block geeft afspraak
tot geheimhouding toe
De
Sinaplm
„Twente moet al zijn
krachten bundelen"
Kabinet en Kamer willen geen
vervroegde verkiezingen
Van Z. naar
Amsterdam
gebracht
Anti-Johnson
actie van
Utrechtse
studenten
Quick Up't is goed. Ko drinkt
MR. BIESHEUVEL (A.R.) MEENT DAT SCHEURING
IN K.V.P. CONSEQUENTIES KAN HEBBEN:
VIERDE MAAL
KIND UIT
ZELFDE GEZIN
DOOR HOND
GEBETEN
Produktie van verrijkt uranium
Economisch rapport:
U
Verkeersregeling
per computer
Gestolen palladium
teruggevonden
MEEST NABIJ
VERJAARDAG
NIEUWE OPDRACHT
„GEEN BIJWAGEN"
gaat jaren mee
Super ZEEM
UITVOERIG
SCHOIING
BEZORGDHEID
BELANGRIJK
„Des lands"
VRIJDAG I MAART 1968
ADVERTENTIE
DEN HAAG „Natuurlijk is er iets veranderd. Wat drs. Aarden heeft ge
daan, golft na in andere partijen", zei de anti-revolutionaire fractieleider, mr.
B. W. Biesheuvel, gisteren in de Tweede Kamer.
Het blijft stellig niet allemaal bij het oude, zo voegde hij er aan toe. De ver
houding tussen de partijen is in het geding. Het laat ook de anti-revolutionairen
niet onverschillig. Minister Biesheuvel haalde de groep van achttien er bij en
meende, dat er eerst in de drie confessionele partijen, KVP, ARP en CHU, in
tern nog maar eens moest worden gepraat over het werkschema en het overleg,
om tot een gemeenschappelijk christen-democratisch programma te komen.
Uit deze verklaring van mr. Biesheu
vel tijdens het Tweede-Kamerdebat, na
de regeringsverklaring van premier De
Jong over de afsplitsing van de groep-
Aarden, bleek gisteren al duidelijk, dat
deze scheuring van invloed kan zijn op
de houding van de christenradicalen in
de anti-revolutionaire party.
Hoewel mr. Biesheuvel het een slech
te dag noemde voor de christelijke
partijformatie en hij de afsplitsing zelf
als onjuist betreurde, wilde hij voor
zichtig zijn met commentaar.
De beide andere confessionele politie
ke leiders, drs. W. K. N. Schmelzer
(KVP) en J. T. Mellema (CH), hadden
gezwegen over een mogelijk verder
gaande invloed van de scheuring. Drs.
J. M. Aarden kon aldus vaststellen, dat
ENSCHEDE Overdekt met venijni
ge hondebeten, ligt de zesjarige Wil-
fried Reimerink in het r.-k. ziekenhuis
te Enschede.
Wilfy-ied is het vierde slachtoffer uit 't
zeven kinderen tellende gezin Reime
rink, dat door dezelfde hond is aange
vallen en daarbij ernstig werd gewónd.
Die hond is de tweejarige chow-chow
Chubby van de heer G. Aaltink, die
enkele huizen verderop woont in de St.
Janstraat in Enschede.
„Chubby heeft eenmaal de lucht van
deze kinderen", zegt de heer Aaltink.
„Het is gek ,maar hij valt steeds kinde
ren aan". Wilfried is er ernstig aan toe;
hij is op tientallen plaatsen gebeten.
Verscheidene van deze wonden moesten
worden gehecht.
De eerste maal, dat de roodbruine
chow chow („hij is van Engelse adel",
zegt de heer Aaltink) een kind uit het
gezin Reimerink aanviel was op 16 ju
ni. De grootvader uit het gezin Aal
tink liep toen met Chubby aan de lijn
langs het huis van d>3 familie Reime
rink. De hond trok de bejaarde man
plotseling omver en viel de twaalfjari
ge Han Reimerink aan. Het jongetje
heeft er een achttien centimeter lang
litteken van overgehouden op zijn zit
vlak. De overige wonden zijn inmiddels
geheeld.
Drie weken later, op 3 juli, vloog
Chubby op de veertienjarige André
Reimerink af, die door de straat fiet
ste. De hond kwam het achterpoortje
uit gestoven en bleef met zijn tanden
aan het kuitbeen van André hangen. Hij
moest, evenals Han, in het ziekenhuis
worden opgenomen.
De derde uit het gezin Reimerink, die
het slachtoffer van Chubby werd, was
de achtjarige Irene. Zij zat in het huis
van de familie Aaltink met een van de
dochtertjes te spelen. „Chubby kwam
langs gelopen", vertelt Irene, „en ik
wilde hem over zijn kop aaien. Toen
vloog hij mij aan".
Woensdag werd Wilfried het slachtof
fer. Hij reed in de St. Janstraat met
zijn gloednieuwe skelter, die hij een
dag eerder op zijn zesde verjaardag
had gekregen. Chubby dook uit het
niets op en wierp zich met zoveel woe
de op de jongen, dat hij hem de kle
ren van het lijf rukte. Wilfried viel op
de grond en werd op allerlei plaatsen
door de hond gebeten. Enkele vriend
jes, die hem te hulp kwamen, konden
de hond niet van hem afkrijgen.
„Sinds de eerste keer ben ik al be
zig om die hond hier weg te krijgen",
zegt de vader van het getroffen gezin.
„Het vervelende is, dat wij heel goed
met de familie Aaltink kunnen opschie
ten, maar dit kan toch niemand toela
ten.
Ik heb een advocaat in de arm geno
men", zegt de heer Reimerink, die we
ver is. „Wij zijn ons leven niet meer
zeker", vult zijn vrouw aan.
„Morgen gaat de hond naar Amster
dam", verzekerde ons de heer Aaltink.
„Via de Chow chow club, waarbij
Chubby al eens de eerste prijs heeft
gewonnen, heb ik verscheidene adres
sen gekregen waar.hij heen kan.
Hij geeft toe, dat hij sinds het derde
kind, dat door Chubby was aangeval
len, van de politie bericht had gekre
gen, dat de hond alleen nog maar met
een muilkorf voor en aan de lijn bui
ten mocht komen.
„Het is al die tijd goed gegaan", zegt
hij, „maar woensdag is hij opeens door
de achterdeur ontsnapt en de straat op
gerend. Ik ben direct op het lawaai af
gegaan en ik heb de hond zelf van Wil
fried afgetrokken. Ik heb hem flink af
gestraft, Het is jammer, maar de hond
mr. Biesheuvel hem het meest nabij
was gekomen.
Voor hem behoorde echter de aandui
ding christelijk als politieke onder
scheiding tussen partijen en fracties
tot het verleden. Die onderscheiding
hebben wij achter de rug, zei hij,
daarmee in feite de christelijke par
tijvorming afwijzend.
Hij noemde het kwestsend om het
woord christelijk te pas en te onpas bij
zaken van praktische politiek te gebrui
ken. Als wij daarmee ophielden, zouden
wij Christus en de Nederlandse politiek
dienen, aldus drs. Aarden, voor wie
overigens de christelijke inspiratie wel
bepalend is.
Hij wilde daarmee echter niets af
doen aan de standpunten en beweegre
denen van anderen. Het ging hem
slechts om de politieke gelijkgezindheid
tussen bepaalde groepen.
Over die politieke gelijkgezindheid,
die drs. Aarden ziet tussen PvdA, De
mocraten '66 en zijn eigen groep en
welke moet leiden tot een vooruitstre
vende concentratie, zei de socialistische
fractievoorzitter, drs. J. M. Den Uyl,
dat er thans behoefte bestaat aan struc
turele omvorming, partijvernieuwing en
het geven van een andere inhoud aan
de politiek.
Drs. Den Uyl eiste daarom dat de re
gering alsnog aan de staatscommissie
opdracht zou geven om bij haar studie
over herziening van Grondwet en Kies
wet ook de directe inspraak van de kie
zer op regeringsbeleid en samenstelling
van het kabinet te betrekken. Verder
moest het kabinet-De Jong er zich over
beraden of er niet eerder dan in 1971
verkiezingen dienden te komen.
Hij zag daarbij als keuze voor de kie
zers een liberaal-christen-democratische
coalitie of een progressieve concentra
tie. Drs. Den Uyl meende, dat door
de afsplitsing van de radicalen de
verhoudingen zo wezenlijk waren ver
anderd, dat het regeringsbeleid daaruit
de consequenties behoorde te trekken.
De fractievoorzitter van D'66, mr. H.
van Mierlo, was het daarmee eens,
maar hij waarschuwde de groep-Aar-
den er voor een bijwagen van de PvdA
te worden. De groep radicalen, die
een wezenlijke politieke vernieuwing
voorstaan, mogen niet ruiken naar een
of ander oud huis. Zij moeten zich voor
de kiezers duidelijk als iets nieuws to
nen en een eigen authenticiteit aanne
men. Dit is niet de tijd van omhelzin
gen, maar van waar maken, aldus mr.
Van Mierlo.
Premier De Jong wees zowel een aan
vullend advies van de staatscommissie
als vervroegde verkiezingen af. Het ka
binet heeft wat zijn positie betreft uit
sluitend te maken met wat er in de Ka
mer gebeurt. De politieke ontwikkeling
kan belangwekkend zijn en soms ook
erg belangrijk, maar daarover wilde de
minister-president geen oordeel uitspre
ken.
De wensen van drs. Den Uyl wees hij
af: het hele probleem van de inspraak
van de kiezers vormt een wezenlijk on
derdeel van het onderzoek van de
staatscommissie. De voorzitter zou ver
baasd zijn als ik daarmee bij hem zou
aankomen, zei premier-De Jong.
In zijn korte regeringsverklaring, die
de premier gisterochtend aflegde en die
wij in een deel van "onze oplaag reeds
hebben gepubliceerd, had hij er al op
gewezen dat de afsplitsing geen wezen
lijke verandering in de positie van het
kabinet had gebracht. Voor het kabinet
is het van belang op welke steun het
verder mag rekenen. De minister-presi
dent had van de voorzitters van de vier
regeringsfracties de toezegging gekre
gen, dat het kabinet kon rekenen op
hun onverminderde steun.
De pacifist H. J. Lankhorst vond de
afsplitsing blijkbaar voorbarig: voor
ieder zaad is een zaaitijd, ook voor het
paniek zaaien tussen de regeringsfrac
ties. Drs. W. K. N. Schmelzer zei, dat
de KVP zichzelf bleef. De ch-fractie-
voorzitter, J. T. Mellema, vond het de
bat een overtrokken zaak.
Filosoferen over partijvernieuwing be
hoort volgens de liberale fractieleiders,
mr. E. H. Toxopeus, niet thuis in de
Staten-Generaal. Natuurlijk moeten wij
praten over de verhouding tussen frac
ties, partijen en regering, maar het is
hier geen debatingclub.
De communist Bakker vroeg zich af
of de afsplitsing van de groep-Aarden
een geboorte of een abortus provocatus
was geweest.
De overgrote meerderheid van de Ka
mer keerde zich tegen de wensen van
drs. Den Uyl, die er tenslotte ook geen
voorstel van maakte.
ROTTERDAM. Hans van 7... de
25-jarige Utrechter die heeft bekend
drie moorden te hebben gepleegd, is
gisteren van het Rotterdamse hoofdbu
reau van politie naar Amsterdam ge
bracht. Hij zal door de Amsterdamse
politie worden ondervraagd over zijn
eventuele aandeel in de nog onopgelos
te moorden op de Britse filmregisseur
Claude Berkeley (1965) en op de kan
toorbediende Souman (1967).
Zoals bekend, maakt Hans van Z. op
het ogenblik een „tournee" langs ver
schillende oolitiekorpsen in het land,
waar men nog met onopgeloste moord
zaken zit. De eerste „halteplaats" op
deze reis was het hoofdbureau van po
litie in Rotterdam, waar Van Z. ander
halve week lang aan de tand werd ge
voeld over een mogelijk aandeel in de
nog steeds niet opgeloste moord op El-
ly Hagers in de IJsclubdwarsstraat.
Gisteren maakte de Rotterdamse po
litie bekend, dat het verhoor géén nieu
we gezichtspunten in deze moordzaak
heeft opgeleverd. „Het onderzoek wordt
echter voortgezet en wij blijven belang
stelling hebben voor de achtergronden
van Van Z.", aldus de politie.
Gistermiddag werd Van Z. door enke
le Rijkspolitiemannen naar Amsterdam
gebracht. Hij zal daar maximaal twee
weken mogen blijven. Daarna wordt
hij naar Eist gebracht, waar de moord
op landbouwer Van Piggelen nog een
raadsel is en vervolgens naar Olst,
waar de moord op molenaar Boks nog
steeds niet is opgelost.
Na zijn tournee zal Van Z. worden
teruggebracht naar het hoofdbureau van
politie in Utrecht, waar hij voor zijn
rondreis maandenlang werd onder
vraagd.
IN DE GELE
PLASTIC KOKER
ROTTERDAM „Uit rancune" heeft
de negentienjarige garageknecht A. C.
de R. in de brouwerij van Heineken in
Rotterdam brand gesticht, twee ver
trekken onder water gezet en alle tele
foondraden doorgesneden.
C. had enkele jaren bij Heineken ge
werkt, maar was een paar maanden
geleden ontslagen.
De „oudejaarsdag van de vissers"
het einde van het seizoen '67-
'68 is door de „Club van 100" don
derdag bij Kortenhoef op passende
wijze gevierd: met een feestelijke vis
wedstrijd. Zelfs de traditionele olie
bollen ontbraken op deze dag niet.
ADVERTENTIE
Want vlees is rijk aan waardevolle eiwitten. Bovendien, vlees is goed voor de lijn.Vandaórvlees uw hoofdschotel, elke dag!
*SS«t
DEN HAAG Minister De Block (Economische Zaken) heeft toegegeven, dat er
tussen Nederland en Amerika een geheime afspraak bestaat over het niet publi
ceren van gegevens over de produktie van verrykt uranium, volgens de ultracen-
trifugemethode. Dat blijkt uit het gisteren verschenen verslag van de vergadering
op 18 januari van de vaste commissie voor kernenergie uit de Tweede Kamer.
De onderhandelingen over dit ver
drag, die in 1960 begonnen, werden af
gerond in 1961 met een afspraak tussen
Amerika, Engeland, West-Duitsland en
Nederland. Deze afspraak, zo geeft de
minister in het verslag toe, werd urgent
toen de Nederlandse Industriële raad
voor de kernenergie op 30 mei aan de
Nederland-e regering adviseerde de
Nederlandse proefnemingen om ver
rijkt uranium via het ultracentri-
fugeproces te winnen, voort te zetten
omdat dit project industrieel toepas-
ADVERTENT1E
Umijnhardt
HENGELO Om de kansen, die in
de toekomst verborgen liggen voor ver
dere ontwikkeling weg te kunnen pluk
ken, moet Twente zijn krachten bun
delen. En wel door:
1. Het vormen van een openbaar be
stuursorgaan Twente (eventueel met
Oost-Gelderland) boven de gemeenten
uit, dat zelfstandig moet kunnen op
treden.
2. Intensieve samenwerking van de
bedrijven, waardoor de ondernemers
minder alleen naar hun bedrijven kij
ken, maar meer naar de algemene
sociaal-economische mogelijkheden
van de streek.
Tot deze conclusie komt het rap
port: „De functie van Twente in de Ne
derlandse economie". De inhoud er-,
van is het resultaat van een onderzoek
dat in opdracht van de Twentse indu
strie werd ingesteld door een studie
groep van het Nederlandsch Econo
misch Instituut onder leiding van prof.
dr. L. H. Klaassen.
Het rapport dat uitvoerig ingaat op
de ontwikkeling van Twente en ook
inhaakt op Oost-Gelderland en West-
Münsterland, dat aan Twente grenst
ontleedt tevens de moeilijkheden,
die er in de laatste jaren optraden.
Om de groei van de werkgelegenheid
te bevorderen is verdere industrialisa
tie nodig. Chemische-, metaal-, machi
ne-, leder- en rubberindustrie zijn het
meest geëigend, om het werk in
Twente te verruimen.
Het aantrekken van zulke bedrijven
moet nu weg. Zo gaat het niet langer zal het meeste succes hebben, als er
meer". flinke regionale industrieterreinen ko
men op centrale plaatsen. De aanleg
daarvan zou een taak moeten zijn van
het openbaar bestuursorgaan Twente.
Dat zou zich verder bezig moeten hou
den met de ruimtelijke ordening en
economisch en sociografisch onder
zoek. Aan het orgaan moet ook een
statistisch bureau worden verbonden.
In het rapport worden vele voorde
len opgesomd die aan de instelling van
een bestuursorgaan vastzitten. Deze
beperken zich niet alleen tot het ge
bied. Het lijkt waarschijnlijk dat de
centrale overheid in Den Haag meer
begrip zal hebben voor de plannen die
van dit orgaan komen dan voor die
welke van gemeenten stuk voor stuk
afkomstig zijn.
Van intensieve samenwerking van
het bedrijfsleven is ook veel te ver
wachten. De ondernemers met elkaar
zouden zaken kunnen aanpakken, die
zowel voor de bedrijven als de werk
nemers van belang zijn. Zoals de
kwestie van scholing en herscholing
en, in samenwerking met het orgaan,
de aanleg van een centraal industrie
terrein. Door dit alles kan er bij de
bevolking een sterker verantwoorde
lijkheidsgevoel komen voor alles wat
er in de eigen streek gebeurt.
Verdere hulp van de overheid om
de situatie in de textielindustrie ge
zond te maken, vinden de rapporteurs
ook noodzakelijk. Althans wanneer
die wordt gegeven in overleg met de
andere landen van de Europese Eco
nomische Gemeenschap ten einde on
verantwoorde vergroting van de capa
citeit te vodorkomen.
baar was gebleken.
De minister verklaart voorts min of
meer waarom hij 8 december 1967, tij
dens de ministersconferentie in Brussel,
het Nederlandse project niet ter sprake
heeft gebracht: hij voelde zich gebon
den door consequenties van het overleg
over het nog niet afgesloten non
proliferatieverdrag, dat spreiding van
het bezit van kernwapens moet tegen
gaan. Een van die consequenties was
de geheimhoudingsafspraak.
Tevens geeft de minister toe dat men
bij het maken van die afspraken in
1961 te weinig heeft gerealiseerd, dat
het Nederlandse project ooit industrieel
toepasbaar zou worden.
De minister somt in het verslag de
voordelen van het Nederlandse project
op. Een daarvan: het verrijkte urani
um kan in kleinere fabrieken, die ge
makkelijk uitgebreid kunnen worden,
met minder energie worden gewonnen
dan volgens de Amerikaanse produktie-
methode. De bewindsman belooft de
Nederlandse industrie te zullen inscha
kelen als tot produktie wordt besloten.
Volgens het verslag hebben commis
sieleden hun grote bezorgdheid ken
baar gemaakt dat grote Nederlandse
belangen aan het Amerikaanse streven
naar een monopoliepositie op de ura-
niummarkt zullen worden opgeofferd.
Zij vinden dat het parlement geen ge
noegen kan nemen met een openbaar
heid in deze zaak, die geringer is dan
strikt noodzakelijk.
Minister De Block is het daar kenne
lijk ten dele mee eens, want in het ver
slag verklaart hij dat in deze tijd de
geheime afspraken tussen regeringen
dienen te worden aangepast aan de be
staande toestand.
Een voorstel aan de heer A. de Goe
de (D'66) om over deze zaak een hear
ing te houden, waardoor de Kamerle
den aan deskundigen die bij het pro
ject zijn betrokken, vragen zouden kun
nen stellen, werd afgewezen: de Ka
merleden moeten zich op eigen gelegen
heid van deze zaak op de hoogte stel
len, aldus het verslag.
Inmiddels is in de fractie van de
PvdA grote waardering gegroeid voor
het feit, dat de heer De Goede deze
zaak in de openbaarheid heeft ge
bracht.
Het rumoer, dat in het parlement op
stak, toen de heer De Goede 22 decem
ber de minister van Economische Za
ken vragen stelde over het Nederland
se project ter bereiding van verrijkt
uranium, heeft niet alleen in Nederland
maar ook in Amerika indruk gemaakt.
Gisteren werd bekend, dat de Vere
nigde Staten hebben beloofd tegen 1975
verrijkt uranium te zullen leveren te
gen een prijs, die een kwart lager ligt
dan de prijs, die Amerika nu vraagt.
De Verenigde Staten pogen op deze ma
nier kennelijk het Nederlandse project
dat verrijkt uranium tegen lagere
prijs dan de huidige zal kunnen opleve
ren de wind uit de zeilen te nemen.
De heer De Goede toonde zich gister
middag zichtbaar tevreden over de re
sultaten van zijn optreden. Vooral het
feit dat de PvdA zijn handelwijze,
waardoor de kwestie in de openbaar
heid was gekomen, prees, stemde hem
tot voldoening.
De heer De Goede is 39 jaar. Voordat
hij namens D'66 Kamerlid werd, was
hij elf jaar hoofd van het bureau boek
houden en begrotingszaken van het Re
actor Centrum Nederland.
Toen de heer De Goede op 22 de
cember minister De Block verweet
dat deze in Brussel op 8 december
tijdens de ministersconferentie het Ne
derlandse uraniumproject niet ter
sprake had gebracht, verweet minister
De Block hem dat hij uit geheime
bronnen had geput.
Heeft de heer De Goede gebruik
gemaakt van geheime gegevens, toen
hij de minister in de Kamer aanviel?
De heer De Goede: „Het is maar
wat je onder geheim verstaat. Ik ont
ken pertinent, dat ik uit mijn vroegere
relatie met het Reactor-Centrum Neder
land over geheime gegevens zou heb
ben beschikt".
In feite heeft de minister mij zoiets
ook niet verweten. Hij stelde dat het
zijn zaak was te beoordelen of deze
zaak al dan niet geheim was. Ik meen
echter dat het parlement een even
grote verantwoordelijkheid heeft als de
minister. Het parlement kan het beleid
van de minister niet beoordelen als ge
gevens worden achtergehouden, voor
al in een zo belangrijke zaak als deze"
Hoe belangrijk is deze zaak?
„In feite gaat het hierom: hoeveel
zal Nederland en Europa in de
toekomst voor kernenergie moeten be
talen. Bovendien wie komt er het eerst
met verrijkt uranium op de wereld
markt dat in prijs kan concurreren
met het Amerikaanse produkt. Als het
Nederlandse project zijn kans krijgt,
kan Nederland de eerste zijn.
Hoe groot zijn de gevaren voor
spreiding van kernwapens als steeds
meer landen verrekt uranium gaan
produceren.
„Dat heeft in feite niets met deze
zaak te maken. Zowel met plutonium
als met verrijkt uranium kan men
kernbommen maken, Ieder land dat
éen kernenergiecentrale heeft en
die worden over de hele wereld bij
tientallen gebouwd krijgt als bij-
produkt plutonium, waarmee in princi
pe kernbommen zijn te maken. Maar:
wie autobanden heeft kan nog geen
auto's fabriceren".
Heeft de minister in Brussel ge
zwegen vanwege het non-proliferatie
verdrag?
„Naar mijn idee was de minister in
Brussel nog helemaal niet tot het in
zicht gekomen dat het Nederlandse
project zo belangrijk was. Dat is het
grote gebrek aan bestuursvaardigheid
van de tegenwoordige ministeriële in
deling.
Onze toekomst is afhankelijk van
technologie en kernenergie. De kern
energie is hier in Nederland over wel
acht ministeries verspreid. Wat wij
hier dringend nodig hebben en waar
D'66 al vanaf het begin een lans voor
heeft gebroken is een apart minis
terie voor technologie, waarin alle we
tenschappelijke problemen in de be-
leidssfeer kunnen worden afgehan
deld."
UTRECHT Veertig rechercheurs
van de Utrechtse politie probeerden
gistermiddag, op last van de officier
van justitie, mr. W. H. Overbeek, een
einde te maken aan een anti-Johnson-
actie van ongeveer honderdvijftig be
woners van studentenflats aan de
Utrechtse Ina Boudier-Bakkerlaan. De
meeste studenten hadden voor de ra
men affiches gehangen met de tekst
„Johnson oorlogsmisdadiger volgens
de rechtsnormen van Tokio en Neu
renberg".
HONDERDEN joelende en screeu-
wende studenten waren getuige van het
beheerste optreden van de politieman
nen, die probeerden de studentenka
mers binnen te komen, om de affiches
in beslag te nemen. Een groot aantal
studenten gaf echter „niet thuis", zo
dat de rechercheurs zich in veel geval
len moesten beperken tot het noteren
van namen en adressen. In tientallen
andere gevallen werden de affiches in
beslag genomen. Alle studenten zullen
worden bekeurd.
Een aantal andere bewoners van de
flats, dat het niet eens was met de an-
De actie van gisteren werd georga-
vellen papier gehangen waarop leuzen
stonden als „Geen hetze tegen Johnson"
en „Leve Johnson". Zij tipten gister
ochtend de politie over de actie van hun
collega's.
Deze studenten werden door de re
chercheurs met rust gelaten, „omdat",
volgens hoofdcommissaris H. W. Offers
die zijn mannen tijdens deze actie ver
gezelde, „zij zich niet schuldig maak
ten aan het beledigen van een bevriend
staatshoofd".
De plotselinge actie van de Utrechtse
studenten werd georganiseerd, nadat
vorige week enkele studenten elders in
de stad waren bekeurd, omdat zij ook
biljetten met de tekst „Johnson oor
logsmisdadiger" voor hun ramen had
den gehangen.
De actie van gisteren werd ;eorga-
niseerd met medewerking van de
Utrechtse anarchistische werkgroep
Volte, die voor aanstaande zaterdag een
grote demonstratie op touw heeft ge
zet, waarbij de Utrechtse hoogleraar
in de ethiek, prof. dr. J. de Graaf, na
een optocht door de stad in de Utrecht
se Buurkerk de demonstrerende studen
ten zal toespreken.
„Het gaat ons om de discrepantie.Er
wordt in de Nederlandse rechtspraak
met twee maten gemeten. Prof. Delf-
gaayw heeft enige tijd geleden aange
toond, dat wanneer Johnson zou worden
berecht volgens de normen, die tijdens
de processen in Neurenberg en Tokio
zijn gebruikt, hij als oorlogsmisdadiger
zou worden veroordeeld. Delfgaauw
heeft dat ook in 't openbaar gezegd. De
minister van Justitie weigerde hem te
laten vervolgen. Waarom mogen wij
niet zeggen, wat prof. Delfgaauw wel
mag?" zegt een van de gisteren be
keurde studenten.
In Amsterdam heeft de politie gister
middag in het kantoor van de Algeme
ne Studentenvereniging enkele honder
den pamfletten met de tekst „Johnson
Oorlogsmisdadiger volgende rechtsnor
men van Neurenberg en Tokio" in be
slag genomen.
it de „Handels en Transport Cou
rant" knipten wij het volgende
cursiefje:
„Er zijn bepaalde problemen ln
het noorden des lands. Dat kunnen
we althans opmaken uit het bestaan
van een stuk of wat studiecommis
sies, die zich met die problemen be
zig houden. Er zijn commissies en
stichtingen en de werkgroepen
waarin juist niet-autochtonen zich
met die vraagstukken bezig houden.
Die lui buigen zich over de
vraagstukken, zoals dat heet. Als ze
tenminste tot buigen in staat zijn.
Wat aan gerechte twijfel onderhe
vig lijkt. Dat zit hem in dat „des
lands". Het zijn de problemen van
het Noorden des lands. Wel te on
derscheiden van het Noorden van
het land. Elders zijn ook wel pro
blemen; in het zuiden bijvoorbeeld.
Die zijn ook „des lands". Tot voor
kort was er zelfs een bekende
gloeilampenfabriek in het Zuiden
des lands, maar daar wil ik het nu
niet over hebben, daar hebben we
trouwens kort geleden nog op deze
plaats met elkaar over van gedach
ten gewisseld.
Je kunt natuurlijk naar Gronin
gen gaan of naar Maastricht. Dat
is niets bijzonders. Dan zeg je ook
dat je naar Groningen gaat of naar
Maastricht of eventueel Limburg.
Of misschien dat je naar het noor
den gaat of naar het Zuiden. Zonder
verdere aanduiding.
Maar nu komen de problemen.
Bij voorkeur structuurproblemen.
Dan wordt het ineens het Noor
den des lands en het Zuiden des
lands.
En je ziet het voor je. Het is of
er met een lange naald gepriemd
wordt, die de ruggen recht trekt.
De gelaten verstrakken. De wenk
brauwen gaan omhoog, de mond
hoeken omlaag.
Er zijn slechts twee categorieën
mensen, die dan nog tot buigen in
staat zijn. En buigen is nodig, daar
zijn die problemen voor. De ene
groep wordt gevormd door de
plechtstatigen met relaties.
De andere door de jonge hemelbe
stormers. Plus nog een of twee ge-
exalteerde vrouwen vanwege de hu-
man touch.
Gezamenlijk buigen die zich over
de vraagstukken van het Noorden,
het Zuiden en vul-maar-een-wind-
streek-in des lands. We doen het nu
nog in grote lijnen, later komt de
verfijning wel. Want je maakt mij
niet wijs dat er niet een paar heel
specifieke problemen zijn in het
Zuidwest-ten-Zuiden des lands. En
daar moet ook iets aan gedaan
worden. Daar zijn problemen voor.
Problemen zijn er voor om je over
te buigen en om iets aan te doen.
Dat begint dan met een eerste
samenkomst. Dan is er een minis
ter of een staatssecretaris of als
het autochtoon wordt gehouden een
commissaris van de Koningin die
installeert en een voorzitter die
daarvoor bedankt. Die voorzitter
splitst het gezelschap vervolgens op
in werkgroepen en dan begint het
buigen in klein verband.
Eén zo'n werkgroepje gaat de
problemen inventariseren dat
moet vooral nooit worden vergeten
- een ander werkgroepje gaat een
paar punten opstellen van wat men
zelf kan doen en gaat daarbij met
een constateren dat dat maar wei
nig is en de zeven of acht overige
groepen gaan uitdokteren wat an
dere, in het bijzonder de Rijksover
heid, allemaal beslist moet doen.
Bovendien is er een groepje dat
gaat vaststellen dat daarbij het na
tionale belang in het geding is.
Kijk, en dat is nou een zwak
punt. Dan heeft men het plotseling
over het nationale belang. Fout,
helemaal fout. Een kwestie van ni-
veauverlies. Dat moet het belang
des lands worden. Want zo'n rap
port over het Noorden en over het
Noordoosten-ten-Noorden des lands
komt eenmaal in handen van au
tochtonen met schaalvergroting, die
het over héél Nederland hebben.
Die lieden moeten óók dat rechte
ruggenachtige hebben. Daarom
moet men het in zo'n rapport over
de problemen van het Noord - Zuid
- ten - Westen - en dan - nog - een
- beetje - naar - links niet hebben
over het nationale belang, maar
over de belangen des lands. Dan
krijg je stellig véél meer gedaan".
UTRECHT De eerste verkeers-
computer in ons land is gisterochtend
door burgemeester jhr. mr. C. J. A. de
Ranitz van Utrecht in het hoofdbureau
van politie in gebruik gesteld. Geleide
lijk zullen de 39 met verkeerslichten
beveiligde kruispunten in Utrecht op de
ze computer worden aangesloten.
De computer maakt het mogeljk, dat
afhankelijk van de verkeersintensi
teit op een bepaald kruispunt auto
matisch van het ene signaalschema
naar het andere wordt overgeschakeld.
Daarvoor zijn in het wegdek elektroni
sche detectoren aangebracht. Ook kan
de computer worden gebruikt voor ver
keerstellingen.
AMSTERDAM In een gestolen
vrachtauto in de buurt van New York
is de party paladium teruggevonden,
die dinsdag was gestolen uit het kan
toor van het vrachtbedrijf van de KLM
op de New Yorkse luchthaven Kenne
dy Airport.
De KLM had gisteren nog geen be
vestiging van dit bericht ontvangen.
De partij palladium, een kostbaar
paltina-achtig edelmetaal, zat verpakt
in elf kistjes en had een waarde van
bijna twee miljoen gulden. Ze was uit
Nederland verzonden naar een bedrij'
in de Verenigde Staten.
Dinsdag meldden zich aan het kan
toor van het vrachtbedrijf twee man
nen die zich uitgaven voor ve: 'syun-
woordigers van de expeditie onc'jrne-
ming die voor het verdere tra r port
zou zorgen. Zij kregen het pallndum
mee op vertoon van documenten
van later bleek dat ze vals -are?
advep:
