WAT WIJ GELOVEN Discussie-interviews met vooraanstaande figuren uit het kerkelijk leven a Een bezoek aan de bekende Goodwill-organisatrice bij het Leger des Heils, majoor A. M. Bosshardt, te Amsterdam, is een belevenis op zichzelf. Wij troffen haar aan in het goodwill-centrum O.Z. Voorburgwal 14, te Amsterdam-C. Het werd een gesprek vol dyna miek, de majoor weet op dogmatisch terrein wel het een en ander te vertellen. Haar instelling is uiteraard praktisch gericht. In de praktijk ligt haar werk en haar daad. Alida Margaret ha werd geboren op 8 juni 1913. Een zondagskind. Ze is in feite een gevoelsmens, maar toch kordaat en zakelijk. Ze weet wat ze wil en deelt automatisch de lakens uit. In haar werk legt ze haar hele ziel en ze voelt zich volledig door God geroepen, al houdt ze er niet direct een roepingstheorie op na. Hoe ons gesprek verliep, treft U onderstaand aan, waarbij we gaarne opmerken dat voor een goede for mulering soms gebruik werd gemaakt van de biografie over Majoor A. M. Bosshardt, door Lea Wijnberg. Majoor A. M. Bosshardt zwaait de scepter in het fraaie gebouw dat op de foto links is afgebeel± het goodwill-centrum van het Leger des Heils in Amsterdam. MAJOOR, WAREN UW OUDERS OOK GODSDIENSTIG? Oorspronkelijk waren mijn ouders niet meelevend Hervormd. Toen ik een jaar of dertien was, werd mijn vader bewust katho liek. Van de weeromstuit werd mijn moeder toen meelevend Hervormd. Ik ging soms naar de katholieke, soms naar de Her vormde kerk. WANNEER VOND UW BEKERING PLAATS?... Dat was omstreeks 1930. Een kennis vroeg mij een keer mee te gaan naar het Leger. Ik deed het en het werd een onherroepelijke gang. Ik ging regelmatig en knielde tenslotte neer aan de zondaarsbank. WAT IS EIGENLIJK DE ZONDAARSBANK, VOLGENS U?... Het is een uiterlijk teken van een innerlijk besluit. De be kering is een proces. Een volgroeiing, zodat je op een bepaald moment ja zegt. Dat deed ik toen aan de zondaarsbank. BESEFTE U GELIJK WAT DAT INHIELD?... Als je een jaar of achttien bent, kun je onmogelijk besef fen hoe groot dit geschenk is en hoe hoog de prijs is die men blindelings neertelt voor de nieuwe toekomst. Toch gaf ik gelijk mijn hele hart aan God. Ik voelde dat God een bedoe ling met mijn leven had. BEGON U GELIJK TE WERKEN BIJ HET LEGER?... O ja. Ik ging kleren en levensmiddelen ophalen en deed dat per bakfiets, wat bij sommigen wel wat opzien baarde. Op een keer, na een collecte in Bilthoven, vertelde mij een dame dat ze thuis een nette kinderwagen had met wat babykleertjes. Die mocht het Leger wel hebben. Ik nam gelijk de kinderwagen aan mijn fiets op sleeptouw en laveerde ze door de deftige Biltho- vense lanen. WAT IS EIGENLIJK BEKERING?... Het is een zich bewust omwenden naar God. Bekering heeft een voorgeschiedenis en ook een gevolg. Ik wilde het volledig. Ik hoorde geen bijzondere stem of zoiets, maar ik wist wel ze ker dat het van God kwam. WANNEER WERD U HEILSOLDAAT?... In juni 1932 werd ik ingelijfd in het korps Utrecht. Briga dier van Amerongen werd mijn bevelvoerend officier. Tijdens de plechtige inzegening moest ik o.a. het volgende beloven: „Aan gezien ik met mijn ganse hart het Heil, mij door Gods tedere genade aangeboden, aangenomen heb, verklaar ik hier en nu openlijk, dat God de Vader mijn Koning, God de Zoon, Jezus Christus, mijn Heiland, en God de Heilige Geest mijn Gids, Trooster en Kracht is, en dat ik met Zijn hulp deze Drieënige God voor tijd en eeuwigheid liefhebben, dienen, aanbidden en gehoorzamen zal" ZIT HIER DE CELIBAATSGEDACHTE IN VERWERKT?... Nee, beslist niet. Bij het Leger mag ieder trouwen. Een officier moet echter wel met een officier trouwen. Is het anders, dan moeten beiden of officier of soldaat worden. u Werd later officier, voelde u zich daartoe GEROEPEN?... Roeping wordt meestal beschouwd als iets zwaars, maar ik heb dat niet zo ervaren. Ik dacht roeping of geen roeping, ik wil naar de Kweekschool, het is Gods bedoeling met mijn le ven. VOND U HET FIJN OP DE KWEEK? Ik vond het fijn daar in de tuin van dat mooie gebouw in Amstelveen in de zon te zitten, of de post weg te brengen. Maar leren vond ik naar! De gedachte dat ik het deed voor de Heer, verzoende me er mee. Officier worden is weer een stap verder dan heilsoldaat. De heilsoldaat blijft zijn burgerbe- roep uitoefenen, de officier geeft zich geheel en al in de Le gerdienst. De officier houdt in beginsel niets voor zichzelf, hij investeert al zijn gaven en tijd in zijn heilswerk. HANTEERT U DE UITDRUKKING: ZALIGMAKEND GE LOOF? OF KOMEN VOLGENS U ALLE „GELOVIGEN" IN DE HEMEL?... Genoemde term gebruiken wij niet. Wij gaan er van uit dat men gelooft of niet gelooft. Iemand die in Gods genade gelooft, is bekeerd. Een onbekeerde gelooft niet en bereikt dus ook de hemel niet, als hij zo blijft. WAT IS EIGENLIJK GELOVEN IN GODS GENADE?... Wij mogen geloven dat de Heer Jezus Christus door zijn lijden en dood verzoening bewerkt heeft voor de gehele we reld en elk die wil, gered kan worden, door de eenvoudige daad van aanvaarding. GAAT DAT ALLEMAAL ZO MAAR?... Eng is de poort en smal is de weg die tot het leven leidt. Als wij de verzoening willen aanvaarden moeten wij ons bekeren. Dat is zich afkeren van de zonde en het eigenbelang en zich toekeren tot God om Zijn wil te aanvaarden. Beke ring is een totale her-oriëntatie van onze persoonlijkheid. Het is een verandering van geest en hart. KAN EEN MENS ZICH ZELF BEKEREN?... Het grote probleem van de bekering ligt in de eenvoud er van. Bekering is een belijdenis van persoonlijke onmacht, dat wij niets kunnen doen om onze redding te verdienen. Zelfs het initiatief tot onze bekering berust bij God. Paulus zegt: Beseft gij niet dat de goedertierenheid Gods u tot bekering leidt Tóch komt het bevel tot ons: Gelooft het Evangelie!... ER ZIT DUS HEEL WAT AAN VAST?.. Wij geloven dat bekering tot God, geloof in de Here Jezus Christus, en wedergeboorte door de Heilige Geest, noodzakelijk zijn tot ons behoud. WAT IS EIGENLIJK WEDERGEBOORTE?... Wedergeboorte door de Heilige Geest is een wonder van Gods genade, dat wel kan worden ervaren, maar slechts onvol komen kan worden verklaard. Deze nieuwe geboorte vindt plaats wanneer de Heilige Geest iemand in staat stelt, te geloven in Jezus Christus. Wedergeboorte omvat daarom: het geheel van Gods genadig handelen door in ons berouw op te wekken, ge loof tot stand te brengen en onze zonden te vergeven, want als een mens zijn leven openstelt voor God, ontvangt hij door de kracht van de Heilige Geest een nieuw leven. PREEKT U OOK WEL EENS OVER DE WIJZE EN DE DWAZE MAAGDEN?... Ja, natuurlijk! Wij zeggen uitdrukkelijk dat de bekeerden deel zullen hebben aan het heil van God. Maar als iemand zegt, dat hij bekeerd is, neem ik dat aan. Ik kan niet over het hart oordelen. HET LEGER GELOOFT DUS IN HEMEL EN HEL? TE GENWOORDIG WEER EEN ACTUELE ZAAK IN HET GODS DIENSTIG BELIJDEN. Wij geloven in de onsterfelijkheid van de ziel, in de we- deropstandig van het lichaam, in het algemeen oordeel van het einde van de wereld, de eeuwige gelukzaligheid van de recht vaardigen en de eindeloze straf van de goddelozen. IS DEZE OPVATTING DOOR DE MODERNE MENS NIET ACHTERHAALD?... We leven in een tijd, waarin de gedachte van een letter lijke opvatting van de hel uit het denken van velen is ver dwenen omdat de Joodse opvatting over de hel (Gehenna) be trekking had op een wereld aan deze zijde van het graf, omdat in de vlakte van Ge-hinnom (later Gehenna) kindoffers werden gebracht aan de God Moloch. Deze plaats werd later de vuil stortplaats van de stad, waar afval werd verbrand en daarom een geschikt symbool van straf. Dit symbool wil niet zeggen dat de EEUWIGE STRAF nu ook maar symbolisch is. De Schrift leert duidelijk: Hoe zullen wij ontkomen, indien wij op zo'n gro te zaligheid geen acht slaan? U GELOOFT DUS OOK CONCREET IN DE WEDERKOMST VAN CHRISTUS?... Jazeker, dat staat toch duidelijk in de bijbel. Jezus leert immers dat er een universele opstanding zal komen, wanneer alle volken vergaderd zullen worden voor de Zoon des mensen, waarbij onderscheid gemaakt zal worden in de vorm van loon en straf. Voor de christen wacht dus na dit leven en na de oordeelsdag het eeuwige koninkrijk van God. Een burger te zijn van dat koninkrijk en in te gaan in de volheid van het eeuwige leven, zal het geluk zijn van de rechtvaardigen. WAT VINDT U DE KERNINHOUD VAN DE BIJBEL?... Dat we daardoor weten dat God er is, dat Jezus gekomen is tot vergeving der zonden, opgestaan is en bij de Vader op de troon zit U NOEMDE HET WOORD VERGEVING. HOE KWAM DE VERGEVING TOT STAND?... Wij moeten bedenken dat wij de volle-eeuwige straf voor onze zonden ontvangen zouden hebben als Golgotha er niet ge weest was. Jezus kwam naar deze wereld, hij leefde en stierf opdat wij in Hem eenmaal voor God zouden kunnen staan als zondaars, gered door genade. De genade van de Vader en de Zoon. SPREEKT U VEEL OVER DE STRAF OP DE ZONDEN?... We moeten bedenken dat God het meest naar waarheid gezien moet worden als Vader. God heeft behagen in barmhartig heid, niet in straf. Hij wil verzoenen en niet veroordelen. En is het tenslotte ook niet zo, datt verzoening eerder bereikt wordt door vergeving van de schuldige zondaar dan door het dreige ment van tenuitvoerlegging van straf? GELOOFT HET LEGER IN DE DRIEëENHEID?... Wij geloven dat er drie Personen in de Godheid zijn: De Vader, de Zoon, en de Heilige Geest. Ongedeeld in wezen en gelijk in macht en heerlijkheid. MAAR JEZUS WAS TOCH EEN NORMAAL MENS?... Wij geloven, dat in de persoon van Jezus Christus de godde lijke en menselijke naturen verenigd zijn, zodat Hij tegelijk waarachtig God en waarachtig mens is. Dit is wat we zouden kunnen noemen ons geloofs-minimummet minder kunnen we niet oe; maar ofschoon we er geen aanspraak op maken het hoe van deze zaak te kunnen beantwoorden, kunnen we het toch onderschrijven als een goddelijk geopenbaard feit. TOCH ZIJN ER TEGENWOORDIG HEEL WAT THEOLOGEN DIE DE GODHEID VAN CHRISTUS IN TWIJFEL TREKKEN Het is nauwelijks mogelijk, dat iemand de evangeliën den kend door zou kunnen lezen, en dan genoegen nemen met te zeggen dat Jezus een mens was, een goed mens, de beste die ooit heeft geleefd, maar toch alleen maar een mens. Want Je zus maakte aanspraken, die, tenzij zij waar zijn, het hele chris telijk geloof verdacht maken. Of zijn aanspraken zijn waar, óf Hij was een bedrieger. En stellig zou God een bedrieger niet hebben opgewekt uit de doden. De opstanding van Jezus Chris tus is Gods onweersprekelijk getuigenis voor de waarachtigheid van Zijn aanspraken. HEEFT EEN MENS EEN WIL TOT HET GOEDE?... Dat heeft God in de schepping er in gelegd, maar de mens kan een speelbal van het verkeerde worden. HEEFT DE MENS DOOR DE VAL IN ADAM DIE GOEDE WIL NIET VERLOREN?... Nee, dat geloof ik niet Tenminste niet in zijn geheel! GELOOFT U DE VAL IN ADAM?... Ik geloof de bijbel onvoorwaardelijk, maar om deze din gen maak ik me niet zo druk. Onze leerstelling zegt dit: Wij geloven, dat onze eerste ouders geschapen zijn in een staat van onschuld, maar dat zij door hun ongehoorzaamheid hun reinheid en geluk verloren hebben en dat door hun val alle mensen zondaars geworden zijn, geheel en al verdorven en als zodanig rechtmatig aan Gods toom blootgesteld. WAT BETEKENT DIT EIGENLIJK?... Het betekent, dat iedereen, van zijn geboorte af en in al le opzichten (lichaam, ziel en geest) is besmet door de zonde; volmaaktheid (zoals God bedoelde) is van de aanvang af on mogelijk voor ons, omdat wij, als leden van het gevallen men selijk geslacht, geboren „zondaars" zijn. Wij zijn onvolmaakt geboren, zondig, met de neiging om de zonde te kiezen, d.L lie a ver onze eigen weg te kiezen dan Gods weg. WE KUNNEN ER DUS WEINIG MEER AAN DOEN?... De leerstelling van de „erfzonde" mag ons besef van per soonlijke verantwoordelijkheid voor onze zondige keuze niet ver minderen, want men dient te bedenken, dat God ons niet aan ons lot heeft overgelaten, maar dat hij door zijn verlossingswerk in Christus Jezus bedoelt de mens in de vrijheid te stellen om het beste te kunnen onderscheiden en te kiezen. IS GELOVEN EEN PRESTATIE?... Nee, het is genade. De Geest van God is uitgestort op al le vlees. De één opent rijn hart voor het geloof, de ander riet het niet, gaat er aan voorbij. IS DE UITDRUKKING: EENS GERED, ALTIJD GERED JUIST?... Het is niet het geloof van de Heilsoldaat en het is ook niet schriftuurlijk. De mogelijkheid van afval blijft altijd bestaan en dan geldt de waarschuwing tot degene die al te optimistisch is nog altijd: die meent te staan, riet toe dat hij niet valle. De ervaring van redden is iets dat men dagelijks moet ontwikke len onderzoeken en najagen, zoals Paulus het uitdrukte: Niet dat ik reeds volmaakt ben, maar ik jaag er na. Wij geloven dat voortdurend gehoorzaam geloof in Christus nodig is om gered te blijven. WAAROM HONOREERT HET LEGER DES HEILS NIET DE SACRAMENTEN ALS DOOP EN AVONDMAAL?— Van oorsprong is het Leger des Heils geen kerkgenoot schap. Tegenwoordig is het dat wel in de zin van de wet. Wij hebben in het Leger des Heils onze eigen sacramenten. Denk aan de symboliek en het getuigenis naar buiten van een inner lijke geestelijke beleving: de toewijding van lichaam en geest dde er aan ten grondslag liggen. De inzegening van een heilsol daat, de opdrachtsdienst; de huwelijkssluiting; enz. Op beslis sende punten langs de weg van ons christelijk leven markeren wij ons geloof en onze toewijding door een uiterlijke vormge ving. DIT IS MOOI E NZEKER BELANGRIJK, MAAR WAAROM NU JUIST DEZE „SACRAMENTEN EN NIET DIE WELKE HET GETUIGENIS IN ZICH DRAGEN VAN EEUWENOUDE KERKELIJKE VORMEN EN EREDIENST? JEZUS ZEGT TOCH DUIDELIJK TEN AANZIEN VAN HET HEILIG AVOND MAAL: DOE DIT TOT MIJN GEDACHTENIS. TOTDAT IK KOM?... Het sacrament van het „Heilig Avondmaal" is, ofschoon het een daad van gedenken en voor de ernstig nadenkende ge lovige een middel tot hooggestemde (en misschien mystieke) ge meenschap met zijn Heer en met zijn medegelovigen kan zijn, geen voorwaarde tot zaligheid. Het wordt in de Schrift niet als noodzakelijk tot het behoud verkondigd, en het ligt er ook niet in opgesloten. Immers het geloof is in de Heilige Schrift pri mair! MAAR HET GEBRUIK VAN HET HEILIG AVONDMAAL DIENT TOCH TOT VERSTERKING VAN HET GELOOF. DIT MIST MEN BIJ HET LEGER DAN TOCH MAAR... Het sacrament van het Heilig Avondmaal kan voor velen een wijdingsvolle, verheffende, heilige en zelfs fascinerende aan gelegenheid rijn, levend door de merkbare tegenwoordigheid van Christus, daar waar het op geestelijke wijze wordt ver staan en ontvangen. Maar de kracht is niet gelegen in de plechtigheid zelf, maar in de geestelijke gemeenschap, waarvan zij getuigenis afleggen. Een de heilsoldaat getuigt dat hij zonder dit gebruik God in Christus ontmoet in een heilige gemeenschap door de inwoning van de Heilige Geest. Het geheiligde leven is stellig het leven in deze gemeenschap. WAT ZIJN DAN DE FEITELIJKE PROBLEMEN, DIE ER TOE GELEID HEBBEN DAT DIT SACRAMENT NIET WORDT ONDERHOUDEN BIJ HET LEGER?... In de eerste plaats noemen wij wat generaal Bramwell Booth hiervan zei: „Het was ondenkbaar dat wij alcoholhouden de dranken zouden gebruiken. Vele van onze mensen, vrouwen zowel als mannen, waren geredde dronkaards". Het gevaar is duidelijk! Een ander punt was de mogelijke controverse over de geldigheid van een vervangingsmiddel voor wijn; verder de vraag: wie het avondmaal zou bedienen en wanneer. Het pro bleem werd eerst ten dele opgelost door de leden toe te staan van tijd tot tijd naar de kerk te gaan, maar dit bleek in vele op zichten onpraktisch te zijn. Het scheen meer gewicht toe te ken nen aan de plechtigheid als zodanig dan aan een sacrament waardoor geestelijke genade tot de mens kwam. HET LEGER VOELT HET DUS NIET ALS EEN AFWIJZING VAN EEN GEBOD VAN JEZUS, DIT SACRAMENT NIET TE ONDERHOUDEN? Wij zouden de geschiedenis onrecht aan doen als wij niet erkennen, dat vanaf de vroegste tijden de kerk dit sacrament heeft onderhouden, toch geeft het woord van de Schrift ons goe de grond om te geloven dat het feit, dat we de „Heilige Com munie" niet onderhouden, niet betekent: afwijzing van de gebo den des Heren. Waar nog bij komt dat wij elke zondagavond een verlossingssamenkomst houden, en zondagsmorgens is er voor in de zaal een heiligingstafel. Men kan daar, als men daar behoefte toe gevoelt, neerknielen en daar IN DE GEEST het sacrament gebruiken, zonder brood en wijn. Wij noemen dat een heiligingsdienst. De uitdrukking: Doe dat tot Mijn ge dachtenis vatten wij dan ook meer symbolisch op. Jezus zei immers op diezelfde avond dat wij elkander de voeten moeten wassen, dat wordt toch ook niet letterlijk opgevat? Niettemin rijn wij ook geen bestrijders van het Avondmaal. IS DIT HET LAATSTE WOORD HIEROVER?... Wij dringen er bij onze soldaten op aan om bij elke maal tijd die rij gebruiken, terwijl rij het brood breken, te denken aan het verbroken lichaam van de heer, en als zij de beker drinken aan zijn vergoten Bloed; en iedere keer als zij hun lichaam wassen te bedenken dat de ziel alleen gereinigd kan worden door het reinigend Bloed van Christus. Het leven moet voor de heilsoldaat dus een levend sacrament rijn: „Mijn leven rij 't gebroken brood Mijn liefde zij de wijn Die Jezus schonk, zijn heil in nood Zijn bron in de woestijn Ja, dat 'k in dorst en hongersnood De dis der hoop moog' zijn". WE NOEMDEN OOK DE HEILIGE DOOP. JEZUS ZEGT TOCH DUIDELIJK DAT ALLE VOLKEN TOT ZIJN DISCIPEL GEMAAKT MOETEN WORDEN, OM DAARNA GEDOOPT TK WORDEN...? Zonder enige twijfel te willen wekken aangaande de geldig heid van het kerkelijk sacrament van de doop, komt het ons voor, dat de bijbelse grond voor het gebruik niet zodanig is, dat wij als heilsoldaten het van wezenlijk belang moeten achten, ons hierbij aan te sluiten. U VINDT DE DOOP DUS NIET ESSENTIEEL?... Indien de doop noodzakelijk was tot zaligheid, dan zou er wel een uitdrukkelijk bevel toegegeven rijn in het Woord van God. Maar de nadruk in het Nieuwe Testament valt niet op de ceremonie, maar op bekering en geloof. „Bekeert u en gelooft het Evangelie". Ook als Jezus de zeventig twee aan twee uit zond, geeft hij hun geen bevel tot dopen. Steeds wijst Hij op een doop van de Geest. De nieuwe geboorte, de doop van de Heilige Geest, is een noodzakelijkheid! Er staat geschreven: Die niet zal geloofd hebben, zal veroordeeld worden. Dat staat er niet van de doop. U DOET ER DUS NIETS AAN?... Het Leger des Heils draagt de kinderen op aan God. Ook in de kerk gelooft men niet, dat een kind van enige maanden oud, verloren zal gaan. Daarom geloven wij dat het „doopbevel" van Christus geestelijk verstaan moet worden. Niet dat wij de waterdoop bestrijden, maar wij geloven niet in de noodzakelijk heid ervan. Ik ken echter wel mensen die de doop toch waarde vol vinden, en er een beetje mee ritten. WAT DOET U IN ZULK EEN GEVAL?... Eens waren er ouders die niet goed wisten of ze hun kind moesten laten opdragen of laten dopen. Ik merkte dat ze voor keur hadden voor de doop. Het leuke is dat ik toen hun kind ten doop mocht houden, terwijl de dominee de doopplechtigheid verrichtte. HOE IS UW HOUDING TEGENOVER DE KERK?... Gunstig. Ik sta er nooit afwijzend tegenover en ik ben W* dat er momenteel een nieuw zoeken is ontstaan. BENT U GESCHROKKEN VAN DE „GOD/IS/DOOD/THEO RIE?..." Integendeel! Ik was er blij mee... WAT ZEGT U NU? Ik meen het. Door deze theorie gaan de mensen zich afvra gen of God misschien toch NIET dood is Ze gaan zich bezin nen. Ze schrikken er meer van dan dat men zegt dat de melkboer dood is, met alle respect overigens voor deze middenstander. IETS ANDERS. VINDT U DAT EEN KIND KAN ZONDI GEN?... En of! Een kind weet best dat ze tegen moeder niet rot wijf mag zeggen. Ze kunnen best verschil maken tussen goed en kwaad. Temeer als ze een christelijke opvoeding ontvangen. KUNT U ER EEN VOORBEELD VAN GEVEN?... We hadden een bekeerd jongetje van een jaar of tien bij ons muriekkoprs. Op een keer kreeg hij ruzie. Hij maakte zich kwaad en ging op de vuist. Hij keek naar rijn soldatenbloesje^ een teken dat hij bij Christus behoorde en aarzelde even. Toen trok hij resoluut het bloesje uit, stormde op z'n tegenpartij af en zei: „Ik zal je eens goed afdekken!"... Hij begreep dat het in het Leger-bloesje niet kon... MAG EEN MENS EERZUCHTIG ZIJN?... Gezonde eerzucht mag er zijn, mits het niet het wegtrap pen van een ander is. Gezonde eerzucht is een stimulans om iets positiefs te bereiken. U MAG DUS NA EEN GESLAAGDE SAMENKOMST ZEG GEN: NU HEB IK NOG EENS GOED GEPREEKT?... Nee, dat mag bij het Leger des Heils niet. Dat zou juist mijn eerzucht krenken. HET LEGER DES HEILS LEERT DAT ALLE GELOVIGEN HET VOORRECHT HEBBEN GEHEEL EN AL GEHEILIGD TE KUNNEN WORDEN. U ZONDIGT DUS NIET MEER NA UW BEKERING?... Het geheiligde leven moet uitgeleefd worden in de wereld. Ik geloof, dat je door het kindschap Gods steeds leert kiezen. De Christelijke ethiek is niet alleen persoonlijk. Zoals Jezus en Paulus aantoonden, betreft zij verhoudingen tot anderen. B.V. tot de overheid, tot de buren, tot andere christenen, tussen he ren en knechten, tussen man en vrouw en tussen ouders en kin deren. Wij behoren onberispelijk te wandelen. Heiliging is ech ter niet absolute volmaaktheid, want zelfs in het nobelste mense leven wordt de Heilige Geest belemmerd en begrensd door de zondige neigingen die zijn wil weerstaan. Onberispelijk wil zeg gen dat we niet bewust de drang van de Geest die in ons woont, weerstaan. De geheiligde mens is iemand die voortdurend door de Heilige Geest, ernaar zal streven zichzelf te reinigen. Niet dat we reeds volmaakt zijn, maar dat we er met al onze kracht naar jagen! DAT KOST DUS STRIJD?... Door de oorlog heb ik nog steeds te kampen met een anti pathie tegen de Duitsers. Ik weet dat het niet goed is. Onlangi was ik zondags heel erg laat en reed snel naar de samenkomst. Onderweg vroeg mij een Duitser de weg naar het Parkhotel. Het kostte even strijd, toen bood ik hem aan vooruit te rijden naar genoemd hotel. Dat was niet uit mijzelf. Dat was de le vensverhouding van Christus in mij. UW WERK OP DE ZEEDIJK EN DE WALLETJES, MOGEN WE DAAR OOK VRAGEN OVER STELLEN?... Met enige restrictie, zeer zeker. LATEN WE DAAR DAN IN EEN VERVOLGARTIKEL OP TERUGKOMEN: DE STOF ZAL BOEIEND GENOEG ZIJN, MENEN WE?... Uitermate boeiend zelfs! Het is echter geen romantiek maar harde, en soms verblijdende werkelijkheid.. Gods Geest werkt ook op de walletjes, is onze ervaring. MAJOOR, WE WILLEN ERG GRAAG MEER VAN WETEN. NU ALVAST BEDANKT VOOR UW BIJZONDER PRETTIGE MEDEWERKING... Copyright: Rik Valkenburg.

Digitale periodieken - Gemeentearchief Veenendaal

De Vallei | 1968 | | pagina 11