Stichting bevordert
thuisbehandeling
van merpatienten
Unilever bereid ambtenaren
mee te laten draaien
Twiggy gooit het over andere boeg
Doe-loet-zelvers
vooral actief
in streken met
werkloosheid
Nederlandse
stichting voor
psychonomie
SCHA A TSEN1
OPGAS
KERK ONDER
BUEDERBAAN
NU BESTEMD
VOOR DOVEN
Vismeelfabriek
maandenlang
uitgeschakeld
I ZIJWAARTS i
I LOPEN i
CONTROLE
Probleemloos
KOSTEN
VOORDELEN
ONDERZOEK
Zesmaal twee''''
in plaats van
vijimaal acht99
BENJAMIN
Beatles
Meisje
DROMEN
NIET STAR
Brandweer is niet
altijd even vlug
GROOT DEEL
UTRECHT Chronisch nierpatiënten die thuisbehandeling met een kunst
nier wensen, hiertoe een goede mentale instelling bezitten en van wie de
echtgenote of echtgenoot ook over deze eigenschappen beschikt, kunnen even
tueel voor deze manier van behandeling in aanmerking komen. Een zekere
technische vaardigheid is gewenst en in de woning van de patiënt moet een
kamer aanwezig zijn waar dc apparatuur kan worden opgesteld en waar men
beschikt over elektriciteit, waterleiding en telefoon.
De Rijksuniversiteit in Utrecht heeft dit meegedeeld naar aanleiding van de
vele vragen die zijn gerezen nadat bekend werd dat een 41-jarige man in Zeist
thuis zelfstandig zijn kunstnierbehandeling toepast.
In 1967 is de Nierstichting Nederland
opgericht die zich ten doel stelt, de be
handeling van chronische nierpatiënten
te bevorderen en financiële middelen
bijeen te brengen om de vorming van
nieuwe kunstniércentra en de ontwik
keling van de behandelingsmethoden
(waaronder niertransplantatie) te sti
muleren. Dezer dagen wordt de stich
ting Thuisdialyse opgericht die een
dienst zal instellen voor de thuisbehan
deling van chronische nierpatiënten
met een kunstnier. De medewerkers
van beide stichtingen en die van de
kunstniercentra in Nederland zullen
nauw samenwerken.
Het bestuur van de Stichting Thuis
dialyse bestaat uit mr. J. H. des Tom
be, curator van de Utrechtse universi
teit, prof. R. Hornstra, hoogleraar in de
sociale geneeskunde, de heer J. M. Fen-
tener van Vlissingen, voorzitter van het
bestuur van het academisch ziekenhuis
in Utrecht, mevrouw E. J. Blanke-
steijn-van der Eijk, voorzitster van de
stichting waarin de drie provinciale
Utrechtse kruisverenigingen samen
werken, de heer J. J. van Gelderen, ge
neeskundig inspecteur van de Volksge
zondheid, de heer I. Heeringa, bedrijfs
arts van de Utrechtse universiteit, en
de heer A. P. C. Letschert, secretaris
van de Stichting Samenwerkende
Kruisverenigingen. De stichting draagt
voorlopig een plaatselijk karakter.
Over de verdere ontwikkelingen op dit
gebied, die mede bepaald worden door
de ervaringen die zullen worden opge
daan, valt volgens de universiteit nog
niets te zeggen.
De Stichting Thuisdialyse regelt de
aanschaf van de apparatuur en de an
dere benodigdheden en stelt die de pa
tiënten ter beschikking. Daarna zorgt
de stichting voor regelmatige voorzie
ning van verbruiksgoederen en controle
van de apparatuur. Een arts en een
verpleegster in dienst van de stichting
staan altijd klaar om de patiënten thuis
..Tiet doe-het-zelven is een sociaal
verschijnsel geworden. Het is
opmerkelijk, dat in de werkloosheids-
gebieden van ons land (de noordelijke
provincies, het oosten en Limburg) de
laatste tijd de doe-het-zelf-verkopen
flink zijn toegenomen". Dit vertelde de
heer W. Leverington, verkoopleider
van een verfconcern en een van de
deelnemers aan de Doe-het-zelf-vak-
beurs „Karwei" op de Utrechtse jaar
beurs.
De Nederlander besteedt jaarlijks
f 10 aan het kopen van verf. Ongeveer
de helft van het aantal Nederlandse
gezinnen (bijna drie miljoen) verricht
doe-het-zelf-werkzaamheden maar er
is een jaarlijkse toeneming van vier
procent. Ieder jaar wordt ongeveer 65
miljoen gulden aan verf uitgegeven
voor doe-het-zelf-werkzaamheden.
Vooral bij de jeugd bestaat hiervoor
Interesse. Behalve de hippe modekleu
ren, zjjn nu ook de klassiek-moderne
kleuren „in". Ook de vrouw gaat hoe
langer hoe meer schilderen.
Het zelf-knutselen is, volgens de heer
Leverington, een nieuwe rage gewor
den. die de laatste vijf jaar sterk in
opkomst is. Het zijn vooral hout, verf,
behang en gereedschap, waarmee men
huizen, gebouwen, tuinen, auto's en
jachten onderhoudt en repareert.
Het doe-het-zelven is, naar zijn oor
deel het gevolg van de voldoening die
het geeft zelf iets te repareren of te
onderhouden, de noodzaak het zelf te
doen en de vrijetijdsbesteding.
„Daarom is het een eerste vereiste,
dat, voor wat de verfsector betreft,
steeds zogenaamde probleemloze pro-
dukten worden geleverd, waarmee de
doe-het-zelver direct aan de gang
kan gaan.
De omzet van doe-het-zelf-verven is
15 procent van de totale Nederlandse
verfproduktie (400 miljoen gulden).
Daarvan is 100 miljoen gulden be
stemd voor de export. „Deze export",
aldus de heer Leverington „neemt
jaarlijks toe en het is in dit verban3
merkwaardig, dat juist Duitsland zo'n
grote afnemer is met zijn vele chemi
sche fabrieken. Nederland heeft dus een
zeer goede naam op verfgebied hoog te
houden".
Er is, volgens de heer Leverington
een enorme verschuiving in de handel
aan de gang. De Vestigingswet heeft
een branchevervaging veroorzaakt: in
de moderne wijken gaan steeds meer
winkeliers de artikelen in hun zaken
combineren, waardoor automatisch een
semi-zelfbediening wordt geschapen.
De doe-het-zelf-branche zal, volgens
de heer Leverington in de toekomst een
nog veel grotere vlucht nemen en de
industrie zal zich hier terdege op moe
ten voorbereiden.
te bezoeken medische controle te
verrichten.
Op het ogenblik bedragen de kosten
voor de installatie van een patiënt thuis
25.000 a 30.000 gulden. Een klein deel
van dit bedrag is nodig voor de kunst-
nier, de noodzakelijke controle-appara-
tuur vergt een grotere investering. De
apparatuur wordt gemaakt in Amerika
en in enkele Europese landen. 'De Ne
derlandse industrie is echter op het
ogenblik ook bezig met het ontwikkelen
van een kunstnier.
De regelmatig terugkerende kosten
per dialyse vormen op de duur een aan
zienlijk hoger bedrag dan dat wat no
dig is voor de aanschaf van de appara
tuur. Voor de eerste patiënten hebben
de ziekenfondsorganisaties een voorlo
pige vergoeding per dialyse toegezegd.
Een definitieve regeling zal volgens de
universiteit mogelijk zijn na verwer
king van het rapport van de enkele
maanden geleden door staatssecretaris
Kruisinga geïnstalleerde commissie on
der leiding van prof. jhr. dr. J. de
Graeff. Voor het basiskapitaal, waar
van apparatuur en andere goederen
moeten worden aan geschaft, is nog
geen oplossing gevonden.
De universiteit noemt ook enkele
voordelen van het thuisbehandelen ten
opzichte van de behandeling in een
kunstniercentrum. Zo kan de capaciteit
IJMUIDEN De schade aan de che
mische fabriek „De Toekomst" te
IJmuiden, die werd veroorzaakt door
de explosie in de nacht van woensdag
op donderdag, wordt thans geraamd op
anderhalf miljoen gulden. De fabriek
zal enkele maanden geen vismeel kun
nen produceren.
Men beraadt zich op het ogenblik
over de vraag wat met de hoeveelhe
den visafval en voor consumptie onge
schikte vis vit de IJmuidense vishal-
len moet worden gedaan, daar zich in
Nederland geen andere vismeelfabriek
bevindt, die een dergelijke hoeveelheid
visafval en ongeschikte vis kan verwer
ken.
van .de huidige kunstniercentra, waar
nu nog een tekort aan plaatsingsmoge
lijkheden bestaat, door thuisbehande
ling geleidelijk worden vergroot. Van
grote waarde is ook het psychologisch
effect voor de patiënt die minder af
hankelijk wordt van het centrum. Daar
komt bij, dat de vrouw of man van de
patiënt(e) een zeer groot deel van de
werkzaamheden van de verpleegster
overneemt, zodat het centrum met de
zelfde personeelsbezetting meer patiën
ten kan helpen.
De thuisbehandeling is in 1964 voor
het eerst toegepast in Amerika. De er
varingen die daarbij zijn opgedaan zijn
van invloed geweest op de organisatie
van de Stichting Thuisdialyse. Ook in
enkele Europese landen kent men nu
de thuisbehandeling.
Zoals al gemeld krijgen patiënt en
echtgenote een „opleiding" van drie
maanden om zich de bediening van de
apparatuur eigen te maken, inzicht te
krijgen in de eisen van steriliteit en te
leren hoe de patint op de apparatuur
aan- en afgesloten moet worden.
In Londen doet een nieuwe rage op
geld: zijdelings lopen. De makelaar in
onroerende goederen Brian Jewel is van
mening, dat dit niet alleen maar een
goeie grap is maar de oplossing voor
de al te volle Britse trottoirs; men
heeft zodoende maar de helft van de
ruimte nodig. Hij heeft zijn idee aan
hangig gemaakt bij de vroede vaderen
van zijn woonplaats Tunbridge Wee Is
bij Londen en zij hebben erin toege
stemd de zaak te bespreken.
Jewel zelf is erg goed in rij-
waarts lopen. „Het geeft natuurlijk niets
als je het alleen doet. Iedereen moet
het doen, wil het resultaat hebben", zei
hij.
De komiek Harry Worth heeft gepro
beerd het te doen in de drukke Oxford-
street te Londen. Hij liep bijna twee
oude dames ondersteboven en had het
grootste gedeelte van zijn tijd nodig om
zijn verontschuldigingen aan te bieden.
De ernstige Britse Maatschappij tot
bevordering van de Geneeskunst - Bri
tish Medical Association (BMA) gaf
uiting aan een zekere bezorgdheid ten
aanzien van de nieuwe manier van lo
pen. „Dit is niet wat de natuur heeft
bedoeld", zei een woordvoerder van de
BMA stijfjes. „Als dat wel het geval
was, zouden we waarschijnlijk ogen aan
de zijkanten van ons gezicht hebben".
De 42-jarige heer Jewel is het met
een en ander niet eens. „Wat ook de
BMA moge zeggen, ik ben ervan over
tuigd, dat het een grote weldaad zou
zijn voor oude en zwakke mensen zij
waarts te lopen. Je staat zo vaster op
je voeten. Je zou misschien een beetje
op een krab lijken, maar je zou niet zo
gemakkelijk op je gezicht vallen. Pro
beer het maar eens".
DEN HAAG In Amsterdam is op
gericht de Nederlandse Stichting voor
Psychonomie. Deze stichting is bedoeld
om psvchonomisch onderzoek te stimu
leren en de uitwisseling van gegevens
en ideeën tussen Nederlandse en bui
tenlandse psychonomen te vergemakke
lijken.
Het bestuur is als volgt samenge
steld: prof. dr. N. H. Frijda. hoogleraar
in de psychologische functieleer aan de
Gemeentelijke Universiteit van Am
sterdam. secretaris: dr. J. A. Michon,
wetenschappelijk medewerker aan het
instituut voor Zintuigfysiologie RVO-
TNO, Soesterberg; Penningmeester: dr.
W. J. M. Levelt, lector in de psycholo
gische functieleer aan de Rijksuniversi
teit van Groningen.
Onder psychonomie verstaat men dat
deel van de psychologie dat zich bezig
houdt met de studie van de psychische
functies van mens en dier (waarnemen,
leren, verbale functies, etc zoals die
zich in het gedrag uiten, daarbij ge
bruik makend van exacte onderzoek
methoden zoals die in de natuurweten
schappen gebruikt worden. De psycho
nomie draagt een multidisciplinair ka
rakter en de nieuwe stichting wil dan
ook in het bijzonder de samenwerking
bevorderen tussen alle psychologen,
biofysici, linguisten en fysiologen die
op dit gebied werkzaam zijn.
De noodzaak voor het oprichten van
de stichting zag men o.m. in het feit
dat het toepassen van exacte meetme
thoden in de experimentele studie van
psychische processen de kosten van on
derzoek zeer sterk heeft doen stijgen.
Elektronisch gestuurde meetappara
tuur en elektronische verwerking van
gegevens zijn vereist om te kunnen vol
doen aan de eis van exactheid. De stich
ting zal daarom enerzijds als onderhan
delaar voor het verkrijgen van subsi
dies voor psychonomisch onderzoek,
anderzijds het potentieel aan onderzoe
ken en beschikbare middelen bundelen.
Tevens heeft zij een voorlichtende func
tie teneinde het belang van fundamen
teel en toegepast psychonomisch onder
zoek wijder bekendheid te geven.
AMSTERDAM In de nacht van 10
op 11 mei zal het telefoonnummer voor
politie-alarmering in Amsterdam „vijf
maal acht" worden gewijzigd in „zes
maal twee". Deze verandering is, vol
gens de PTT, om technische redenen
noodzakelijk. In Amsterdam moest men
namelijk, in verband met het aantal te
lefoonaansluitingen, al jaren geleden
van 5-cijferige op 6-cijferige telefoon
nummers overgaan.
De nummerreeks waartoe 88888 be
hoort, komt eind dit jaar voor wijzi
ging aan de beurt. Het nummer 88888
zou dan worden gewijzigd in 388888.
Na ampele overweging heeft de politie,
in nauw overleg met de Telefoondienst
ip het district Amsterdam, gekozen
voor het nummer 222222, o.m. omdat
de mogelijkheid tot verdere uitbreiding
van het aantal lijnen op 22 22 22 aan
wezig is, zodat dit nummer tot „in leng
te van jaren" zal kunnen worden ge
handhaafd en omdat het draaien van
dit nummer ongeveer tweemaal zo snel
gaat als het kiezen van vijfmaal acht.
V)
Schaatsen in de open lucht onder
alle weersomstandigheden is 'n
genoegen, dat wij kunnen smaken
dank zij de aanwezigheid van immen- J
se voorraden aardgas in onze bodem.
Indien wij dat aardgas niet hadden
als goedkope energiebron zou het ex- J
ploiteren van een kunstijsbaan veel
te duur worden. Dan immers zou
men voor het constant handhaven S
van een ijsvloer van goede kwaliteit
zijn aangewezen op stroom van elek-
trische centrales en daarvoor dan in J
sperureneen gepeperde prijs moe-
ten betalen.
Deze interessante conclusie hebben i
wij getrokken uit het artikel ,Jjs op
gas" van F. H. Blom in het maand-
blad Gas van 1 maart. In dat artikel S
beschrijft de heer Blom het gebruik
van aardgas bij het0in stand houden
van de ijsvloer van de kunstijsbaan
Thialf in Heerenveen. Sedert begin j
oktober van het vorig jaar was het
aardgasverbruik van die kunstijs-
baan gemiddeld per maand 120788
kubieke meter.
TOKIO De bekende Japanse Yamaha-motorenfabriek is met een nieuw winter
sportvoertuig op de markt gekomen, de z.g. „Snowmobile". Het voertuig dat met
twee ski's is uitgerust kan in de sneeuw een snelheid van 60 km/uur bereiken. De
prijs van het nieuwtje is ongeveer 3600 gulden.
Viëtnamezen te beschaafd om
over oorlog te
ENSCHEDE „De Viëtnamezen
die wij ontmoet hebben, zijn de oor
log moe. Ze zeiden het ons niet met
zoveel woorden. Daar zijn ze te be
schaafd voor.
Ze vinden de oorlog geen onder
werp om met vreemden te bepra
ten. Toch lieten ze af en toe in een
gesprek doorschemeren dat ze tegen
alles zijn wat oorlog is. Het maakt
voor hen geen verschil of het om de
Viët-Cong of het Amerikaanse leger
gaat. Ze willen gewoon rustig en
gelukkig leven zonder de angst al
tijd weer hun huisje of lapje grond
in de steek te moeten laten."
De 22-jarige Josephine C. M. Me-
lief zegt dit. In dienst vam het Inter
nationale Rode Kruis vertrok zij
verleden jaar met haar 24-jarige
vriendin Lidwien Verlinden naar
Viëtnam. In verband met het plot
selinge overlijden van haar vader
moest zij eerder dan voorzien was
terugkeren.
„Vorig jaar haalde ik mijn diplo
ma verpleging. Ik vond die toestand
in Viëtnam zo vreselijk dat ik iets
wilde doen. Ik telefoneerde naar
het Rode Kruis in Den Haag en had
geluk. Er was juist een verzoek uit
Genève gekomen om twee verpleeg
sters naar Viëtnam te sturen. Ik
vroeg mijn vriendin of ze mee wil
de gaan. Nou. toen vertrokken we in
augustus verleden jaar", zegt Jose
phine heel laconiek.
„Onze opdracht was in iedere
school in de stad Pan Mê Thuót en
in de wijde omgeving „melksta-
tions" op te richten, de Viëtname
zen van kleren, dekens muskietennet
ten en andere spulletjes en medica
menten te geven aan zieken, die we
onderweg tegenkwamen. Eens per
maand reden we in het witte Volks
wagenbusje met een rood kruis erop
naar Saigon om de voorraad aan te
vullen. In Ban Mê Thuöt, een stad
van tachtigduizend inwoners in het
gebergte tussen Saigon en de de
marcatielijn, was pas een afdeling
van het Rode Kruis opgericht door
enkele bewoners. Wij moesten hen
helpen de zaak „op poten te zet
ten".
„In de wijde omgeving van deze
stad wonen duizenden vluchtelingen.
Sommigen waren pas aangekomen
en hadden niets, anderen voelden
zich na negen of tien maanden
reeds ..gesettled". Het viel me tel
kens weer op dat de Viëtnamezen
ondanks hun ellende zo gezellig on
der elkaar leven. Als er een groep
je vluchtelingen aankomt, gaan ze
meteen van stro een huisje maken.
Als er een timmerman bij is (een
heel belangrijke man) knutselt hij
van hout bedden en meubels. Ze
betalen hem met rijst of vruchten,
die ze zelf op een lapje grond ver
bouwen."
„Trouwens, geld is heel weinig in
omloop. Kleren zijn voor de mees
ten onbetaalbaar. Wij gaven veel
stoffen aan de vrouwen en leerden
ze op een naaimachine kleren naai
en. Een deken is een onbetaalbare
aanschaf, terwijl het 's avonds be
hoorlijk koud is in de winter.
Baby's worden er niet of bijna
niet gewassen. We hebben kleine
badjes gekocht en de moeders ge
leerd hoe het moest.
„Voordat we naar Viëtnam gin
gen, kregen we te horen, „vermijd
gevaarlijke wegen". Als we dat ge
daan hadden, waren we nergens ge
komen. Praktisch alle wegen kun
nen ondermijnd zijn. Misschien heb
ben we wel vele risico's genomen,
maar er is nooit iets gebeurd. De
Viët-Cong wist waarschijnlijk dat
we er waren. Ze zitten overal. Het
Rode Kruis is neutraal. Het is ons
gelukt neutraal te blijven. Ons bus
je met het opschrift Hong Thap Tu
(Viëtnamese Rode Kruis) lieten ze
altijd ongemoeid."
„Ik vind het fijn dat wij met zijn
tweeën reeds zoveel resultaat heb
ben gezien. We schakelden de hal
ve bevolking in. Een groep oudere
jongens hielp ons de zware kisten
melkpoeder en zeep versjouwen.
Zaterdagsmiddags gaven we cursus
sen op de middelbare scholen. Al
20 jongens en meisjes volgden de
Eerste-hulp-cursus vam het jeugd-
Rode Kruis. Het is de bedoeling dat
het comité van Ban Mê Thuöt bin
nen drie jaar zelfstandig kan wer
ken."
Joséphine Melief heeft waarde
ring gekregen voor de vriendelijke
Viëtnamese bevolking die iedere
nacht voorbereid moet zijn op het
ergste. Als Rode-Kruismensen heb
ben zij en haar vriendin geen arg
waan ondervonden. „Andere Euro
peanen hebben het soms moeilijk",
vertelt ze. „De Viëtnamezen begrij
pen niet goed wat al die mensen
van verschillende godsdienstige
groeperingen komen doen. Ze zien
te weinig resultaat. Gelukkig kun
nen ze genieten van een prachtig
lamdschap, wanneer er overdag van
de gevechten en de bombardemen
ten niets te merken is."
Josephine zou best nog eens te
rug willen.
ROTTERDAM Unilever is bereid ambtenaren voor een of twee jaar in dienst
te nemen om hen kennis te laten maken met werken en denken van het bedrijfs
leven.
De voorzitter van de raad van bestuur van Unilever N.V., de heer H(arold) S. A.
Hartog, reageerde op deze wyze op de wens van minister De Block (Economische
Zaken), die onlangs een grotere uitwisseling tussen overheid en bedrijfsleven be
pleitte.
De 57-jarige leider van een wereld
concern, een glimlachende, wat kleine
man. voegt er verklarend aan toe:
„In Engeland nemen we al enige tijd
ambtenaren voor twee jaar over. Hier
geeft men er ons nooit om gevraagd.
Het zal wel moeilijk zijn onze mensen
aan de overheid uit te lenen. Hun plaat
sen moeten nu eenmaal worden bezet.
Het verschil in betaling is te groot".
Unilever is voortdurend met zijn men
sen bezig. Er is ook een grote honger
naar goede mensen. Meestal echter ne
men we ze al zeer jong in dienst. Zij
worden zorgvuldig begeleid en gestuurt.
Uit hen veelal worden de leiders geko
zen en geschoold, binnen het bedrijf en
daarbuiten".
Spelenid met zijn bril zegt de heer
Hartog: „Ik wil niet zover gaan dat bij
een benoeming van een directeur een
nieuwe jongste bediende moet worden
aangesteld. De benoeming van een lid
van de Raad van Bestuur heeft wel een
lange kettingreactie."
Vele functionarissen schuiven een
stoel op, jonge functionarissen. Want
Unilever is een bedrijf met jonge lei
ders. En de Raad van Bestuur wil ver
dere verjonging. Benjamin aan de top
is ir. K. H. Veldhuis, 42 jaar, waarvan
achttien in dienst van Unilever.
De heer Hartog zelf was 38 jaar toen
hij in de topleiding belandde. Ook hij
was kwekeling van eigen bedrijf. Ook
hij zal wellicht de consequenties uit de
verjongingskuur moeten trekken.
Bedoeling is dat de topmensen op hun
62ste jaar met pensioen gaan. Uitzon
deringen zijn mogelijk, naar boven en
naar beneden. Tijdig wordt de man in-
LONDEN Twiggy, die
genoeg heeft van haar hui
dige image, heeft besloten
een nieuw gezichtje en een
nieuw figuur aan te meten
en een debuut te gaan ma
ken als filmster.
De achttienjarige Londen-
se tiener die een heleboel
meisjes, van Chelsea tot Ca-
lifornië, zover kreeg, dat zij
alles gingen doen om maar
zo veel mogelijk op hun jon
gere broertje te lijken, zei
dinsdag:
„Het ging me een beetje
de keel uithangen, echt."
„Het zat me tot hier om er
altijd maar jong uit te zien"
verklaarde Twiggy, terwijl
:e in de maxi-culotte en op
gemaakt a la de dertiger ja-
een sofa in de Londense stu
dio van haar manager en
vriend Justin de Villeneuve
in het eerste exclusieve in
terview sinds enkele maan
den dat zij hebben gegeven,
verklaarde Justin:
'„Twiggy wordt een van de
grootste sensaties na het uit
komen van haar eerste
film „de wensboom".
Twiggy's grote ronde ogen
keken ongeloviger dan ooit
„Zij ziet zichzelf nog niet als
actrice" zei Justin. „Maar
ze is een natuurtalent. Ie
dereen is enthousiast na de
eerste opnamen."
De nieuwe Twiggy is on
getwijfeld een heel nieuw
wezentje het enige wat
gebleven is, is de gelijkenis
met een buig-poppetje. Om
te beginnen laat zij haar
haar groeien voor de film,
die door de Beatles gefinan
cierd wordt, en die geba
seerd is op een sprookje van
William Faulkner.
De film wordt geregis
seerd door Ken Russel.
Twiggy heeft tot nu toe al
leen maar willen werken on
der Justin, maar deze heeft
nu duidelijk gezegd dat hij
alleen maar producent van
de film wil zijn. „Maar dat
zal geen moeilijkheden met
zich brengen, want Ken Rus
sel denkt precies zo als ik."
Twiggy die verleden jaar
in Amerika nog gezegd heeft,
dat zij nooit film zou gaan
spelen vertelde hoe het alle
maal anders is gelopen.
„Wij kwamen terug uit
Japan. Toen zij Justin op
een morgen: „Ik bel de
Beatles op en vraag of zij
een film willen financieren
met jou. Een sprookjesfilm.
Ik antwoordde alleen maar
„kom nou", want ik dacht
dat hij een grapje maakte.
Maar hij ging echt bellen."
„Ik speel dus dat kleine
meisje Dulcie. Hoe oud ze
precies is weet ik niet 12 of
twintig of zoiets... t is de
avond van haar verjaardag,
en het gebeurt allemaal in
haar droom. Zij denkt dat zij
wakker wordt, en dan ziet
zij die droomjongen. Morris,
staan in een zwart fluwelen
pak, en rode kniekousen. Hij
heeft een toverdoos bij zich.
Dan gaan zij, met haar ne
gerjuffrouw Alice, op zoek
naar de wensboom."
„Het is een betoverend
verhaal en het wordt een
klassieke kinderfilm", kwam
Justin tussenbeide. „Er is
tegenwoordig veel te veel
sex en geweld in de bioscoop
Dit zullen de moeders prach
tig vinden, maar het is geen
sentimenteel verhaaltje.**
gelicht om
vrije tijd".
,zich voor te bereiden op zijn
Wanneer de heer Hartog vertrekt,
zegt hij: „Ieder mens heeft zijn dromen,
die hij nog wil verwezenlijken. Ik ook".
Hij bekijkt een vroege pensionering rus
tig. In Engeland wonend weet hij wat
de waarde van een „heer op ruste" is.
Het zijn niet in de eerste plaats so
ciale overwegingen die Unilever heb
ben gebracht tot de verjonging. „De
spanningen aan de top zijn groot. Velen
van ons moeten lange reizen maken.
Dat is niet alleen overdag werken, maar
's avonds kennismaken met mensen.
Dat betekent ook je op de
len van land, volk en politiek.
Dat is werk voor jongere mensen".
Een Raad van Bestuur moet volgens
de voorzitter bestaan uit „mensen die
wijsheid hebben en ervaring, maar ook
uit jongeren die wat onstuimiger zijn,
die bereid zijn zaken te veranderen, dy
namisch en modern denkend".
Vroeger was '55 jaar de grens waar
boven men de hoop op een benoeming
in de Raad van Bestuur wel kon opge
ven. Dat wordt nu 50 jaar. „Of het lukt
weet ik niet".
Van starre richtlijnen houdt de heer
Hartog niet. „Het is heel slecht een
star beleid te voeren". Dat betekent
enerzijds de leiders uit eigen kring te
zoeken en te stuwen, dat betekent een
zorgvuldige selectie, keer op keer. An
derzijds betekent dat ook dat wel dege
lijk mensen van buiten kunnen worden
aangetrokken al is dat zeker voor de top
„hoge uitzondering".
Bovendien, ieder van de zittende leden
van de Raad van Bestuur kan bezwaar
maken tegen de benoeming van een
nieuw lid. Zijn die bezwaren ernstig
De Engelse brandweer is het kwiekst
in de vroege avond tussen negen en
tien uur en het traagst tussen vijf en
zes uur in de morgen. Dit staat in een
pas gepubliceerd rapport over de ma
te van paraatheid van de brandweer
in Engeland. Volgens dat rapport
schept grote verkeersdrukte voor de
brandweer geen al te grote proble
men. Zo is in Londen de brandweer in
95 procent van alle gevallen van brand
alarm binnen vier minuten ter plaatse.
In de Londense buitenwijken is dat
percentage veel lager 71 en daar
door komt het dat in Groot Londen in
verreweg de meeste gevallen gemid
deld negen minuten nodig zijn om de
plaats ven een brand te bereiken.
dan gaat de hele zaak niet door. Da top
leiding moet een hechte groep zijn.
waarin persoonlijke tegenstellingen ver
meden moeten worden. „Ik neem daar
om aan dat er indertijd niemand tegen
mijn benoeming is geweest", lacht hij.
Voorzover bij mensen mogelijk is
worden de lijnen uitgestippeld. „Een
groot deel van de tijd in de Raad van
Bestuur wordt besteed aan personeels
vraagstukken: Aan de hand van de
vijf-jarenplannen van het bedrijf, weet
men waar mensen nodig zijn en welke
mensen, ook voor de Raad van Bestuur".
„Nu moet u niet denken dat de Raad
nu een college-van-oude-mannen is"
verdedigt de heer Hartog zijn collega's
en zichzelf.
FLORIDA Een kerk in Miami, die
is verlaten omdat z(j gelegen is onder
de bulderbaan van een van de drukste
vliegvelden, zodat gebeden en preken
volkomen onverstaanbaar waren, is nu
de basis geworden voor de zwijgende
evangeliebediening van een predikant.
Alleen de doven gaan nu ter kerke in
het bedehuis van de eerwaarde heer
Walter Busby, dat enig in z(jn soort Is
in Florida.
Het landen en vertrekken van da
vliegtuigen op het drukke Opalocka-
vliegveld, een van de drukste in het
land, waar het vorige jaar 596.949 vlieg
tuigen opstegen en landden stoort hen
niet.
Aankomende toestellen vliegen pre
cies over het verweerde witte kruis op
het dak van de kerk.
De Lutherse dominee bezit alle vijf
zijn zintuigen, maar hij houdt zijn
preken en gaat voor in de liturgie van
de dienst en het gebed in de gebarentaal
van de doven. Achter het vrij staande
altaar, dat zo geplaatst is dat hij zijn
gemeenteleden kan zien, terwijl deze
zijn gebarentaal volgen, vouwt dominee
Busby zijn handen voor de uitnodiging:
„Laat ons bidden".
Een andere Lutherse gemeente heeft
de kerk gebouwd en gebruikt, maar de
voorganger van deze gemeente zei:
„Onze kerkeraad is in 1960 tot de con
clusie gekomen, dat de ligging van on
ze kerk aan een drukke straat en het
geweld van de overvliegende vliegtuigen
een nadelige invloed had op het kerk
bezoek".
Hij bood de kerk per advertentie te
koop aan en de eerste reflectant was
een vertegenwoordiger van de Kerk van
Jezus Christus van de Heiligen der
laatste dagen, de Mormonen.
„Ik maakte hem opmerkzaam op het
lawaai en de storing, die ons noopten
tot de verkoop", aldus de Lutherse do
minee. „Hij ging weg en we hebben
hem nooit teruggezien".
Tenslotte leidde de advertentie tot
de verkoop van het gebouw voor meer
dan 40.000 dollar aan de synode van, de
Nationale Lutherse Dovenkerk
