Winkelen in
Wageningen
Ulepietje roept
naar buiten, maar
naar binnen
Hele plas
Woninginrichters op hun paasbest
DENK ER EENS OVER NA
Niet meer „wild
parkeren" bij
Nulde-Horst
L.H.-sludenten en
de economie
mw*w+m
m mm
m m B
a
Z
Meer verenigingsleden dan
inwoners van gemeente
Omhoog
Nieuwelingen van verre
doen enthousiast mee
Sterke factor
Uit de tijd
Voor aap
Excuus
De trechter
doorbroken
Attent
Geen plaatjes
DAMMEN
door J. M. BOM
OPLOSSING
SCHAKEN
door H. KRAMER
A
tl:
SU EE
X
SB
A
OPLOSSING
BRIDGE
door H. W. FILARSKI
H
NIEUWE OPGAVE
CRYPTOGRAM
MmWMAK^MM^MAMIWWMMUWVtAlWWVWVWWWVMAMIVMWW I
Elbur j»oud en nieuw in 2000
T Tit de burgemeesterskamer
van het stadhuis in El-
burg komt een joviale heer
getreden. Met een hand vol
papieren wuift hij naar de ge
meentebode, dan loopt hij het
stadje in om weer ergens aan
het werk te gaan. Aan de vol
gende bezoekers vertelt bur
gemeester P. Bode graag wat
die man met zijn papieren in
het gemeentehuis kwam doen.
Hij had een boekje ontwor
pen met van alles en nog wat
over Elburg en nu kwam hij
de burgemeester vragen of
dat boekje aan alle nieuw in
gekomen Elburgers kon wor
den verstrekt, ter kennisma
king. Dat gebeurt in veel
meer gemeenten, maar het
aardige was dat de man in
kwestie zelf tot die nieuw in
gekomen burgers behoorde.
„Dit is er een voorbeeld van
hoe prettig veel nieuwe Elbur
gers zich aansluiten bij de oor
spronkelijke bevolking", zegt
de burgemeester. „In ons ge
val is dat erg belangrijk want
we zijn bezig een echte woon-
gemeente te worden met heel
veel mensen die hier komen
wonen, gewoon omdat ze dat
prettig vinden. Zevenhonderd
jaar lang hadden we om en
nabij drieduizend inwoners, 5
jaar geleden waren het er op
eens vierduizend, dit jaar ha
len we de vijfduizend en in
het jaar 2000 kunnen we er
vijftienduizend hebben."
"JVog geen twintig jaar gele
den zag het daar aller
minst naar uit. Elburg was
een wat op zichzelf staand
hoekje in het Veluwse land en
toen de visserij ook nog ver
dween schudde menig Elbur-
ger het hoofd zonder hoop op
betere tijden. Het is wel be
kend hoe het verder ging: in
dustrie- en recreatie-objecten
stootten het stadje toch om
hoog in de vaaft der Veluw
se volken. Daarover hoeft de
burgemeester, in eigen streek
althans, niet veel nieuws meer
te vertellen, maar wel kan
hij dat doen over het aandeel
dat de Elburgers zelf hebben
genomen in de vooruitgang.
De Veluwe kende hen eeuwen
lang als nogal erg op zichzelf
staande lieden die weinig con
tact onderhielden met ande
ren en de blik doorgaans bin
nenwaarts gericht hielden.
P A y$r<
TJet ziet er niet naar uit dat
de parkeerterreinen bij
het recreatiecentrum Nulde-
Horst aan het Veluwemeer,
voor het seizoen klaar zijn.
Enkele subsidies zijn nog niet
afgekomen, daar is het wach
ten op. De heffing van het
aangekondigde parkeergeld
f 2,50 per auto gaat dit
jaar echter wèl in. Dat is
overigens niet zo gek als het
lijkt, want het parkeergeld
dient als tegemoetkoming in
de onderhoudskosten van het
hele project. Het zal dit jaar
geheven worden op provisori
sche parkeerterreinen, waar
mee meteen het „wilde par
keren" van vorig jaar defini
tief tot het verleden gaat be
horen.
Zomerse drukte bif de
Vispoort maar voor
'n evenwichtig bestaan moet
men het ook nog van andere
dingen hebben.
Burgemeester Bode, nu tien ||f
jaar hier, heeft een geheel an
dere Elburger leren kennen:
de ondernemende burger, die
de middeleeuwse stadswallen
niet heeft geslecht, maar er
wel overheen kijkt en de mo
gelijkheden van verweg bin
nen die wallen haalt. Die ook
van harte open staat voor
nieuwe inwoners. Dat is al in
brede kringen bekend gewor
den en het draagt bij tot de
belangstelling voor Elbufg als
woongemeente: niet alleen de
mensen die in de nieuwe in
dustrieën werken komen hier
nu wonen, maar ook velen,
wier werkzaamheden het toe
laten of vereisen dat zij „in
het centrum des lands" gaan
wonen. In de riante buitenwij
ken van Elburg zijn er al heel
wat neergestreken.
/"Opmerkenswaardig is overi-
gens dat de samenleving
in Elburg bij dit alles haar
eigen gezicht niet verliest. El
burg schijnt een van de weini
ge plaatsen te worden die kun
nen opgaan in een groter ge
heel zonder als samenleving
de eigen identiteit kwijt te ra
ken. Een sterke factor daar
bij is het verenigingsleven,
dat van oudsher bijzonder gro
te betekenis heeft gehad hier.
Ondanks de nu nog vierdui
zend inwoners is het ledental
van de plaatselijke verenigin
gen vijfduizend.
De utiliteitsverenigingen zoals
Het Groene Kruis e.d. zijn
daarbij inbegrepen, maar het
blijft toch heel wat.
Het gemeentebestuur onder
kent de betekenis hiervan ook
terdege; nog onlangs heeft het
door de Stichting tot Ontwik
keling van de Noordwest-Ve-
luwe een uitgebreid rapport
laten maken onder de titel
„Elburg op weg naar het jaar
2000", dat vrijwel geheel aan
het verenigingsleven was ge
wijd. Uitgestippeld werd on
der meer wat Elburg alle
maal nog aan voorzieningen
nodig zal hebben om dat ver
enigingsleven op peil te hou
den. Dat is met enkele hon
derdduizenden guldens niet be
keken en dan is er natuurlijk
ook nog heel wat nodig voor
de uitbreidingen van het stad
je en wat daarmee samen
hangt.
IJurgerrieester Bode (tevens
lid van de Tweede Ka
mer voor de CHU) constateert
hier een lastig tekort in onze
financiële wetgeving: door de
uitkering per inwoner krijgt
een gemeente in volle ontwik
keling evenveel als een ge
meente met hetzelfde aantal
inwoners, maar zonder be
hoefte aan grote projecten.
Voordat hij naar Elburg
kwam was hij gemeenteamb
tenaar in Beesd, een gemeen
te ongeveer even groot als
Elburg. Maar toen, tien jaar
geleden, ging in Elburg al
driemaal zoveel om als in
Beesd. „Dat is er wel een
voorbeeld van dat de uitke
ring per inwoner uit de tijd
is", verzucht de burgemees
ter.
Tn Wageningen mocht men
van het Centraal Bureau
voor de Statistiek vernemen
dat de student aan de Land
bouwhogeschool met zijn kos
ten van f 18.500 op één na de
duurste is in ons land. Alleen
een medische student komt er
boven: zijn gemiddelde oplei-
dingskosfen, inclusief praktijk
aan een academisch zieken
huis, bedragen ca. f 32.700 per
jaar. De econoom is met
f 3.150 per jaar het voorde
ligst maar hoe kan dat ook
anders in zo'n vak? In Wage
ningen is dan ook al de speel
se gedachte opgekomen nog
wat meer economie in het
studieprogramma te doen.
Maar ook in zijn „gewone"
studie moet de landbouwkun
dige ingenieur daar al zo veel
over leren...
TTe eerbiedwaardigheid van
-L' Wageningen als stad, die
grotendeels leeft van de Land
bouwhogeschool, mag de mo
dernisering van het zakenle
ven niet in de weg staan. Dat
is een steeds meer gehoorde
opmerking in die gemeente.
Van het Centraal Orgaan ter
bevordering en ontwikkeling
van bedrijfspanden is er al
een rapport, dat adviseert de
handel in duurzame gebruiks
goederen te concentreren in
het centrum (in feite de Hoog
straat), terwijl dan de dage
lijkse waren in de buitenwij
ken verkocht zouden kunnen
worden.
TJet heeft even geduurd,
maar nu is men er ook
duchtig aan gaan staan; er
wordt in de oude winkelstraat
gebroken en gebouwd dat het
een lieve lust is. „Het werd
tijd want onze city dreigde
helemaal te verpauperen". Dit
zegt wethouder J. Hoefsloot,
zelf vooraanstaand zakenman
in de gemeente, ervan.
"jVog klaagt men wel eens
dat de gemeente zulke ho
ge eisen stelt bij die moderni
sering en „dat we dure archi
tecten moeten aantrekken ook
al gaan we eraan kapot", zo
als een andere zakenman het
uitdrukte. Waarop de wethou
der antwoordt: „Het is in zo
verre een harde zaak dat men
in het rapport stelt: de Wage-
ningse middenstand heeft bij
de komende ontwikkeling voor
rang maar wanneer men zijn
kans voorbij laat gaan zullen
anderen die grijpen."
^forgvuldig turfde een buurt-
bewoner af hoeveel be
langstellenden op 1 april om
het witte aapje kwamen dat
via een advertentie was aan
geboden op een adres aan de
Bronsweg. Hij telde 52 auto's,
28 bromfietsen, 30 fietsers en
nog wat voetgangers, in totaal
220 mensen. Hij nam ook nog
waar dat de bewoners van
het pand vertwijfeld de deur
uitvluchtten nadat voor de ze
ventigste maal de bel was ge
gaan. De buurt achterlatend
met de vraag wie op deze
eerste april voor aap stond:
het zo zwaar bezochtegezin,
de bezoekers of degenen die
de advertentie hadden ge
plaatst.
TJe schoolmelkvoorziening in
Ermelo, niet geheel zon
der moeite op gang gekomen,
is nu toch wel een groot suc
ces, zo deelt het bestuur van
de Vereniging tot Stichting en
Instandhouding van Hervorm
de Scholen met de Bijbel mee
in haar jaarverslag. De liter
tjes zijn geteld, waarbij men
voor vier scholen op een aan
tal van 23.833 kwam. En het
bestuur stelt met voldoening
vast: „Dat is een hele plas."
MiMlilSI
MMMMM
"Volop heerst weer de Paas-
kriebel, het plezierige ge
voel dat zovelen van ons naar
nieuwe dingen doet verlangen;
op z'n minst een paar nieuwe
sokken en een das, wanneer
recente verjaardagen daarin
niet hebben voorzien, maar in
veel gevallen iets nieuws
„voor in huis". Woninginrich
ters rijden dan ook af en aan,
hier en daar lijkt het alsof
complete volksverhuizingen te
gebeuren staan. In zo'n tijd
maar dan alweer bijna 40
jaar geleden is het ook ge
weest dat een paar verontrus
te woninginrichters in het oos
ten van het land de hoofden
bij elkaar staken en zeiden:
„Jongens, we verkopen nu wel
veel, maar op den duur ma
ken de grote bedrijven en ma-
nufacturiers, die ook al wo
ningtextiel gaan verkopen, ons
kapot."
Er kwam een coöperatieve
inkoopvereniging onder de
naam De Graafschap, waar
van nu echter ook 60 Veluwse
woninginrichters lid zijn; dat
is de helft van het totaal. Nu
is het weer Paastijd en ook is
de coöperatie weer in het
nieuws: zij opende een grote
toonzaal in Ruurlo, die ook
via de aangesloten woningin
richters van de Veluwe veel
belangstelling uit onze streek
trekt.
TJet is wel een aardig ver
haal waarin de Apeldoorn-
se woninginrichter de heer W.
Gort, voorzitter van de coöpe
ratie, een centrale figuur is.
Al jarenlang liep hij in zijn
eentje te roepen: „We moe
ten toonzalen hebben; je kunt
straks niet meer van een
plaatje verkopen en we kun
nen in onze zaken niet alles in
huis nemen ook." Er kwam
weinig antwoord. Totdat de
voorzitter bewogen uitriep:
„Maar zeg dan straks, als
je kinderen uit de zaak zijn
weggesaneerd, ook niet dat
jullie geen goeie voorzitter ge
had hebben." Ter illustratie
tekende hij op een bord een
grote trechter, aan de hand
waarvan hij aantoonde hoe
veel koopkracht al in de grote
toonzalen verdwenen.
In die vergadering kreeg het
bestuur vrij mandaat om de
bouw van een eerste toonzaal
voor te bereiden. Toen was 't
ook zó gebeurd, want de heer
Gort had al een ingenieuze
financiële regeling ontworpen,
waarmee zonder al te veel
pijn aan een miljoentje was te
komen. Nu, een paar weken
na de opening wordt alweer
vergaderd over een plan om
er nog een verdieping op te
zetten; 'n mogelijkheid waar
mee direct al, rekening is ge
houden. En de volgende toon
zaal komt op de Veluwe te
staan.
W. Gort op een gloriedag
in de toonzaal, samen met
de burgemeester van Ruur
lo.
Prijs voor het meest lumi
neuze excuus van de week,
aangehoord door de kanton
rechter in Wageningen: „Ik
kon niet stoppen voor de poli
tie, want ik had geen rem."
TTleplet: vii»l uit het nest.
maar kwam toch nog
goed terecht in de wereld.
Boswachter W. van Eek van
het landgoed Klarenbeek vond
het ransuiltje, nog maar zo
groot als een mus, nam het
mee naar huis en stelde het
voor aan de familie, die er
nogal verrukt van was. Niet
ten onrechte, zo bleek later,
want de uil groeide op tot een
aardig huisdier, dat intensief
meeleeft in het wel en wee
van de boswachtersfamilie. De
naam Ulepiet, hem gegeven
door mevrouw Van Eek, bleek
hem ook te bevallen; hij luis
tert er naar.
"jVu is het ook weer niet zo
dat Ulepiet maar met zich
laat sollen. Hij heeft een soort
standsgevoel, dat hem veroor
looft een spelletje met knik
kers ingespannen te volgen,
maar hem verbiedt om eens
lekker mee te doen. Ook op
het gebied van liefkozingen
stelt hij zijn beperkingen: op
pakken mag niet, aaien wel.
gen groot deel van de dag
zit Ulepiet, nu een jaar
oud, op zijn vaste plaatsjes,
waarbij hem niets ontgaat.
Ook de buitenwereld heeft nog
zijn intense belangstelling.
Nog. pas geleden zette hij
door het raam kijkend op
eens al zijn veren overeind.
Niemand zag verder iets tot
dat de heer Van Eek de ver
rekijker erbij pakte. Toen zag
hij wat Ulepiet had waargeno
men: 3 buizerden, heel hoog
overvliegend. Gesproken over
dagblindheid van uilen...
O-* 's avonds wil de ransuil
nog wel eens contacten
met buiten onderhouden. Dan
komen namelijk oudere andere
uilen (de heer Van Eek: „het
leeft ervan hier") om het
huis vliegen. Ulepiet pleegt
hun voortdurend geroep te be
antwoorden met een onver
taalbaar gegrom dat van alles
kan betekenen. Overigens zal
hij zelf nooit meer in het bos
komen. Te lang heeft hij door
de goede zorgen van de bos
wachter en zijn vrouw dood
voer (vogels, stukjes wild en
dergelijke) gehad om nog
voor zichzelf te kunnen zor
gen.
^/'at de familie Van Eek
aangaat, voor hen hoeft
hij ook niet meer weg. Was
het eerst alleen maar leuk
een tamme uil te hebben (zo
iets komt vrijwel niet voor),
in de loop van de tijd is men
zich echt gaan hechten aan
Ulepiet, de zwijgende maar
zeer attente huisgenoot uit het
bos.
ST
DE Fries Schotanus is de enige debutant
in het aanstaande tournooi om de
persoonlijke landstitel. Geen van de
Jongere generatie heeft de hem geboden
gelegenheid om vla de rayonwedstrijden
in een soort „herkansing" de zo begeer
lijke elndstridd te bereiken, kunnen grij
pen.
in Noord-Holland/Utrecht was het tac
tisch kunnen van Van der Sluis en Bom
te groot, in zeeland/zuld-Holland kon
alleen Varkevisser de vanen van de
jeugd nog enigszins hoog houden. Het
andere zuidelijke rayon bleef vast ln
handen van Ir. Van Dijk en Okrogelnik
en last but not least plaatste zich naast
Schotanus in het Noorden de al min of
meer afgeschreven Plet Bergsma!
Het enige vraagteken in de deelne
merslijst is nog de keuzeplaats van het
Bondsbestuur, waarover meer dan ooit
onzekerheid bestaat. Jeugdkampioen
Frank Drost? Studentenkampioen Pip-
pel? OfNiemand weet het. In
ieder geval een moeilijke beslissing voor
de KNDB, nu de jeugd zo volkomen
heeft gefaald in de officiële voor
wedstrijden.
Hieronder een staaltje van het kunnen
van de nieuwste aanwinst voor de finale:
Wit: A. Schotanus: Zwart A. Pater
(Ereklassecomp. 1967/68) 1. 34-30 17-22 2.
30-25 11-17; 3. 40-34 6-11; 4. 45-40 1-6; 5.
31-26 19-23; 6. 50-45 14-19 7. 25x14 9x20; 8.
32-28 23x32; 9. 37x28 16-21; Leidt een
flankgenre in, dat veel overeenkomst
vertoont met het „Roozenburg-systeem".
Hier echter was afwachten met (4—9)
met de mogelijkheid te switchen naar
•en klassiek genre tactisch zeker beter.
10. 41-37 3-9; Verklaart zich volledig.
Beter is gewoon (10-14). 11. 38-32 9-14;
12. 46-41 11-16; 13. 42-38 20-25; 14. 48-42 4-9;
18. 37-31 21-37; 16. 32x21 16x27; 17. 41-37
19-23; Hoewel een ernstige verzwakking
van zwarts rechter vleugel zeker niet
denkbeeldig is, verdient (6-11) toch de
voorkeur. De door zwart gekozen verde
diging van de voorpost kan altijd nog en
heeft dan meer waarde door de uitge
dunde witte linkervleugel. 18. 28x19 14x23;
19. 37-32 6-11; 20. 32x21 22-28; 21. 33x22
18X16. 22. 39-33 12-18; 23. 44-39 7-12; 24.
42-37 2-7; Zwart weet niet goed, wat hij
met zijn oneconomisch opgestelde rech
tervleugel (zonder schijf 6!) eigenlijk aan
moet. 25. 37-32 10-14: 26. 31-27 5-10; (zie
diagram)
Ofschoon zwart weinig gelegenheid
heeft, zelf actief op t« treden, schijnt
het. dat hij wit toch heeft belet, het
volle profijt van zijn xwaktes te trekken.
In de partij speelde wit: 27. 47-41 in zijn
annotatie van de partij merkt de Fries
op: 49-44 is vrijwel winnend.
ALS OPGAVE VOOR DE LEZERS DE
ZE WEEK:
Acht u deze opmerking Juist? Na wits
27e zet volgde: 27. 14-19; 28. 34-30 Dit
geeft zwart weer alle vrijheid. Wel was
33-28 verboden door (18-22) en (19-23)
maar alsnog 49-44 leverde zeer kansrijk
spel op. 28. 25x34; 29. 40x29 23x34; 30.
39x30 17-22; 31. 43-39 22x31; 32. 26x37 10-14;
33. 45-40 18-23; 34. 49-43 12-18; 35. 40-34
8-12; 36. 30-24 19x30- 37. 34x25 13-19; M.
39-34 15-20? Brengt zich opnieuw in
moeilijkheden 39. 32-28! 23x32; 40.
37x28 11-17?? Op (16-21) volgt 34-29! even
als op (9-13). Het enige was direct (18-23)
waarna wit met 36-31 wel kansen creëert,
maar geen directe winst. Nu volgde een
voudig: 41. 28-22 17x28; 42. 35x4 en zwart
gaf op.
De stand: Zwart (Bronstring) 1, 4, 7. I,
10, 11, 12, 13. 14, 16. 17, 18, 22. 23, 25, 35 (16
sch). Wit: Lacrolx 15, 26, 27, 29, 31, 33, 34,
37. 38. 39. 41. 43, 44, 45, 47, 49 (16 sch) na
41-38 volgde (14-20) 15x24 (25-30) 34x2S
(23x34) 39x30 (16-21) 27x16 (22-27) 31x22
(17x50). Deze damdreiging maakt, dat wit
alleen nog kan vervolgen met 44-48
(35x44) 49x40 waarna een zeer moeilijke
stelling ontstaat, waarin zwart de aller
beste kansen heeft, doch winst moeilijk
is aan te tonen!
IN Boedapest is op 71-jarige leeftijd de
internationale meester dr. Arpad Vajda
overleden. Zijn dood was het ge
volg van een defect in de kachel waar
door zich een giftige kolendamp in de
kamer ontwikkelde.
Dr. Vajda werd in 1896 te Klein-Stef-
feldorf geboren. Hij heeft zijn leven in
Boedapest doorgebracht. Schaken deed
hij al op zeer jeugdige leeftijd, maar
zijn grootste activiteit ontplooide hij ln
de jaren tussen 1921 en 1937. Hij behoor
de tot de sterkstè Hongaarse spelers en
vertegenwoordigde zijn land op de
schaakolympiades te Londen 1927, 's-Gra-
venhage 1928, Hamburg 1930, Praag 1931,
Folkestone 1933, Miinchen 1936 en Stock
holm 1937.
Behalve als speler heeft Vajda ook als
schaakschrijver naam gemaakt. Er
verschenen regelmatig artikelen van hem
ln de vakbladen.
Hieronder een vlotte overwinning van
Vajda tegen de destijds beroemde dr. S.
G. Tartakower
Wit: dr. A. VAJDA. Zwart: dr. S. G.
TARTAKOWER (Boedapest 1929.)
Caro-Kann-verdediglng.
1. efie4, c7c6 2. d2—d4, d7—d5 3.
e4xd5, c6xd5 4. Lfl—d3, Pb8—c6 5. C2—C3,
Pg8—f6 6. Pgl—f3, g7—g6
(Eenvoudiger is 6Lg4, maar Tarta
kower was er meestal niet op uit het
eenvoudigste te spelen.)
7. Pbl—d2, Lf8g7 8. 0—0, 0—0 9.
Tfl—el, Dd8c7 10. Pd2—fl, a7—a6 II.
Lel—d2. b7—b5 12. Ddl—cl!
(Terwijl zwart bezig ls de zogenaamde
„minderheidaaanval" uit te voeren hij
valt met zijn a- en b-pion de drie dame-
vleugelplonnen van wit aan treft wit
voorbereidselen voor een overval op de
koningsvleugel.)
12Lc8g4 13. Ld2—f4, Dc7—b7 14.
Pf3—e5, Pc6xe5 15. Lf4xe5, b5—b4 16.
h2—h3, Lg4—e6 17. Pfl—g3, Pffr-e8
(Koren op wits molen. Sterker en
consequenter was 17. Tfc8.)
18. h3—h4
(Leidt tot een snel ln kracht groeiende
aanval.)
18Lg7xe5 19. TelxeS, Pe8—g7 20.
h4—h5. b4xc3 21. b2xc3, Ta8—c8 (Verliest
een belangrijk tempo. Na 21Tfc8! 22.
Tbl, Dc6 23. Tb3 kon zwart met 23
Tab8 voortzetten en daarmede in ieder
geval de tegenstander bezig houden.)
22. Tal—bl, Db7—c6 23. Tbl—b3, Tc8—c7
24. Del—h6, Le6—c8 25. h5xg6, f7xg6
(Noodzakelijk want 25. gxh6 verliest
op de volgende fraaie wijze: 26. Th5ü,
Pxh5 27. Pxh5, Df6 28. Pxf6t, exf6 29.
Tb6.) 26. Pg3h5!, Pg7—efl.
(Ook nu kon zwart niet op h5 slaan: op
26. gxh5 volgt nl. 27. Dxh7+. Kf7 28
Tg5. Tg8 29. Lg6t, Kf8 30. c4 benevens
Tf3T, en op 26Pxh5 wint 27. Txh5!.
Tf7 28. Lxg8!) 27. Ph5—f4.
(indien zwart nu het bedreigde punt ds
door 27e6 dekt beslist 28. Pxg«.)
27Dc6—f6.
De opgave van de week: hoe won de
wltspeler de partij vanuit de dia
gramstelling?
De oplossing komt ln de volgende ru
briek.
TARTAKOWER
up mp
a b cd^ef g h
VAJDA
De «tand was: Wit (Geiler): Kgl. Ddt,
rel en f3, Lfl Pd4, pionnen d5, e4, fl.
g3. h2.
Zwart (Westerinen): Kg8, Df0. Ta8 en
e7, Pb« en b4, pionnen b7, c7, d0. f7. g6
en h7.
Op 32Df6—g7 (h8) volgt 33. Dd2xb4,
Ta8—a4 34. Db4xb61, c7xb6 35. Tel—c8t en
wint.
In een deel van de editie was ln de
diagramstelling, lnplaats van een zwarte
Dion op d6. een zwarte loper afgedrukt.
ET vler-schoppenspel van vorige weeK
gaf een situatie te zien, waarin de
spelleider met het onaangename feit
werd geconfronteerd dat alle vijf de
troeven op één hand tegen zaten. Dit par
tijtje werd bijna dertig Jaar geleden door
dr. A. Kettner, een bekend kansrekenings-
deskundige, gebracht in het maandblad
van de NBB. In 1968 zouden zeker vele
goede spelers de oplossing aan de tafel
weten te vinden.
$VB 7 2
A H V
O 8 6 4 3
A V 2
+98654
<?108
O H 5
B 10 9 8
?B8543
O A V B 10
4» 7 6 5 3
AH103
C972
O 9 7 2
4. AH 4
Zuid gever, niemand kwb. Zuid één
schoppen noord drie schoppen- zuid
vier schoppen. West startte met klaver
boer en zuid mocht zich al gelukkig
prijzen aan de uitkomst ln ruiten te zijn
ontsnapt. De vreugde was echter van
korte duur, want nadat in slag 1 op tafel
(noord klavervrouw was gemaakt, bleek
ln slag 2 toen zuid schoppenaas speelde,
dat oost geen enkele troef had (oost
harten weg).
De Juiste speelwijze ls gebaseerd op
het feit, dat NZ met slechts vijf klaveren
samen een betere „kans" hebben op het
vallen 4:4 of 5:3 der uitstaande klaveren,
dan dat NZ met zes hartens samen op
een 4:3 verdeling in harten zouden mo
gen rekenen.
Dit is iets, dat een zeer ervaren speler
ook zonder kennis van de kansrekening
wel uit de praktijk weet. Het is dan ook
niet goed drie ronden harten „te probe
ren". Wel Juist is, twee malen harten te
spelen en vervolgens nog klaveraas en
klaverheer waarop ln noord harten
vrouw weggedaan wordt.
Hierna kan zuid een derde hartentje
op tafel troeven met een hoge schoppen.
Nu zijn er met nog drie troefslagen ln
totaal tien slagen alles wat verloren
gaat zijn drie ruitens. Een mooi spelletje
voor wedstrijdleiders die wel eens een
wedstrijd met „gelegde" spellen laten
spelen. De uitkomst met klaverboer moet
natuurlijk wel „verplicht" worde»
gesteld.
Onlangs vond in Oostende een
wedstrijd plaats tussen de Belgische en
Nederlandse dames, die aan belde zijden
door twee teams werden gespeeld. Na 30
handen won België A met 67-48 en Belgi*
B met 44-22. Het Belgische damesteam
behoort zeker niet tot de besten ter
wereld, zodat daaruit weer valt af te
leiden dat het met het Nederlandse da-
mesbrldge nog minder florissant la
gesteld.
Een biedprobleem waar zowel de Bel
gische als de Nederlandse speelsters nau
welijks uitkwamen en dat ook bepaald
niet zo eenvoudig is, zag er voor de
zuidspeelster alsvolgt uit:
B 4
AH
Cp VB 9 8 5 3
4i AH 8
Zuid ls gever en NZ staan kwetsbaar.
Veronderstel dat zuid het bieden opent
met één harten OW passen en part
ner noord antwoordt met één schoppen.
Wat ls uw volgende bod als zuid? De
spel bespreking volgt op 6 april a.s.
Horizontaal:
1. Al is het kapot, het houdt toch
zijn waarde (8)
5. Tegen de verplaatsing in
opstand gekomen (6)
9. Dat meisje heeft heel wat ver
beelding (8)
10. Klabakster? (6)
11. Je kan dit zo opzetten (8)
12. Vreemde eerloze (6)
14. Wie zo is, is de wanhoop nabij
(10)
18. Zoiets brengt ons bij elkaar (10)
22. De waardeloze boel ligt door el
kaar (6)
23. Klein boerenbezit (8)
24. De blinde die beminnelijk is (6)
25. Bij Sliedrecht maakt de spoor
lijn een scherpe bocht (8)
28. Kippentriomf (6)
27. Zij sluit zichzelf (8)
Verticaal:
1. Daar is men Ingelopen (6)
2. Dit is zeker de moeite waard (6)
3. Het niet brede is meer dan
dwaas (6)
4. Negatief de dampen injagen (10)
6. Solopartij (8)
7. Zo zijn we allen (8)
8. Drukte makend over het welig
gedijen (8)
13. Men hoort wel dat zij haar af
komst niet verloochent (10)
15. Een toetje bij het kaarten (8)
16. Vroeger zat Abraham in de
mast (8)
17. Voor velen een dag met veel
getob (8)
19. Daar kan men een strop aan
hebben (6)
20. Per vers zijn er meestal meer
(6)
21. Rustverstoorder (8)
Oplossing vorige
kruiswoordraadsc
Horizontaal: 1. berg; 4. bedaagd; 9
twee; 13. Leo; 14. el; 15. olm; 16.
O.T.; 17. are; 18. Ares; 20. ir.; 22. ut;
23. glad; 24. kunnen; 27. uitwas; 30.
lid; 31. uit; 33. eer; 35. bielsen; 37.
triolen; 40. mi; 41. Ede; 43. ei; 44. as;
46. ga; 48. snoek; 50. lt.; 51. ad; 52.
nat; 53. boot; 54. Rome; 55. pre; 56.
ds.; 57. st; 58. Lesse; 60. vz.; 62. mr.;
63. ol.; 65. rat; 67. eb; 69. rijbanen
72. grollen; 75. vat; 76. erg; 78. ach;
80. hitter; 82. Arnhem; 86. poon; 88.
es; 90. as; 91. moer; 93. pro; 94. ar;
95. als; 97. eg; 98. ore; 99. eend; 100.
splijten; 101. krat.
Verticaal: 1. blad; 2. eer; 3. roek;
4. blinden; 5. do; 6. alk; 7. A.M.; 8.
dotters; 10. wals; 11. era; 12. Eede;
19. sullig; 21. re; 22. ui; 23. Garoet;
25. nis; 26. nu; 27. ut; 28. wei; 29.
o.i.; 32. indo; 34. te; 35. brander; 36.
Em.; 38. li; 39. naderen; 41. enter; 42.
eerst; 45. sas; 47. abt; 48. sol; 49.
koe; 50. lev; 51. arm; 57. slavin; 59.
Saar; 61. Zelhem; 63. Ob; 64. letters;
66. kransen; 68. B.L.; 70. ijs; 71. nat;
73. och 74. e.k. 76. er; 77. ga; 79.
eppe; 80. boon; 81. es; 83. Ra; 84
moor; 85. pret; 87. ore; 89. blij; 92.
era; 95. al; 96. st.
