ZIEZO ff Zoeken Grappen Gaten Slordig Alleen Wenen Begin Psychopaat Een geweldige brand heeft deze week grote schade aange richt aan de zeventiende-eeuw se St. Pauluskerk in het zgn. Antwerpse Schipperskwartier. De kerk die voor een waarde van veertig miljoen aan kunsts chatten bevatte, brandde even als een niet meer in gebruik zijnd klooster en wat krotwo ningen geheel uit. De kunstschatten, kostbare schilderijen van Vlaamse mees ters uit de zeventiende eeuw, zoals Rubens, Co melis de Vos, Teniers en Van Dijck werden evenals uiterst kostbare stuk ken lambrizering, gobelins, biechtstoelen en dergelijke gered. Antwerpens Schaduwwereld, zoals de Belgen hun rosse buurt noemen, zorgde voor die redding. Een onzer verslaggevers schreef er onderstaande reportage over. „Schaduwwereld sleept schatten uit vuur Lang nog brandde de kerk als een fakkel. De foto geeft een beeld hoe omvangrijk het bouwwerk is. In het midden achter de opstaande punt het middenschip. Rechts daarachter de bran dende huizenwaar het vuur begon. Terwijl het dak van de kerk al in brand staat, zet een Antwerpse provo het mes in een van de uiterst kostbare schilderijen. Enkele minuten later is het doek los en in veiligheid gesteld. ZATERDAG 6 APRIL 1968 België is er wat stil van geworden. Stil en een tikkeltje be schaamd, want de hippies Uit de „schaduwwereld" van Antwer pen, de langharige provo's en de miskende artiesten zijn helden geworden, omdat zij het waren die in actie kwamen toen kostbare kunstwerken dreigden te verbranden en schilderstukken van Ru bens bijna in vlammen opgingen. Met zeer groot gevaar voor eigen leven waren 't de jongens en de meisjes uit De Muze, uit Picalle en uit de Volksvriend, de Me taalbewerker en Maringo, Zorba en de Mustangbar die als ge veltoeristen tegen de wanden van de St.-Pauluskerk opklauterden toen daar dezer dagen een grote brand woedde. Terwijl stukken van het dak instortten, een felle noordwester de brand aanblies tot een enorme vuurzee, trokken de jongens hun stiletto's en sneden ze de Kruisafneming van Christus, geschil derd door Rubens uit, omdat de lijst te zwaar was om te dragen. De meisjes uit de bars, sleepten vaandels en heiligenbeelden, mis salen en zelfs biechtstoelen de kerk uit. Toen anderhalf uur na het uitbreken van de brand de soldaten van het ijlings te hulp geroepen Zesde Linie-regiment met schep pen in de hand de kerk binnenstormden om er te helpen waren vrijwel alle kostbaarheden geborgen. Antwerpens meest verguisde bevolkingsgroep had voor ruim veertig miljoen gulden aan kunst schatten in veiligheid gebracht. Terwijl de pompiers, zoals Antwerpen zijn spuitgasten noemt, hun ladders uitdraaiden en de eerste stralen in de vuurmassa spoten zaten de hippies al weer in De Muze, de provo's in Zorba en stonden de meisjes van lichte zeden al weer op de Veemarkt om onder de mensenmassa die gefascineerd naar de brandende kerk stond te kijken hun klanten te zoeken. De heilige Antonius van Padua lag toen al veilig onder het biljart van „Ons Huis", een feestzaaltje tegenover de brandende kerk en een kostbare Cornelis de Vos hing achter de tapkast van een der vele cafeetjes uit het Schipperskwartier. Antwerpens „schaduwwereld" had gedaan wat het vond dat het moest doen en ging over tot de orde van de dag of liever gezegd tot die van de nacht. Nu, enkele dagen na de brand, praten ze er slechts moeizaam over. Terwijl het publiek, dat hen de dag te voren nog niet met de nek aankeek, aan hun lippen hangt, grap pen en grollen ze: Het was niets, we waren in de buurt en wat doe je dan als Belgisch schoonste kerk in brand staat". Professor Frans Baudouin, conservator van het Rubenshuis zegt, als we hem er naar vragen: „Die mensen hebben geweldig werk ge daan. Zeer velen van hen hebben hun leven gewaagd voor een kandelaar; anderen voor een missaal of een vaandel. Het is niet te geloven we zijn zo ontzettend dankbaar". Wie nu in de totaal uitgebrande kerk staat ziet aan de muren de lege plekken, vindt in de wanden de gaten waar de „hippe vogels" van Antwerpen de lambrizering hebben weggebroken, omdat die zo bijzonder kostbaar is. Hij zal er zien dat zelfs de biechtstoelen, kunstwerken uit de school van Aart Quellijn, zijn losgeslagen en weggesleept, nog voor de vlammen ze konden verteren. De kunsthistorici en de experts, geschiedschrijvers en conserva tors kwamen gisteren tot de ontdekking dat er van de inventaris van de kerk eigenlijk niets of maar heel weinig is verbrand. Aan de brandweer is het te danken dat het uit de zeventiende eeuw daterende kerkorgel behouden is gebleven. Het instrument is wel beschadigd, omdat het voortdurend is natgehouden. Datzelfde is ook gebeurd met een deel van de ruim honderd doeken, alle van Vlaamse meesters uit de zeventiende eeuw. Zij zijn beschadigd, maar ze kunnen gerestaureerd worden. Die beschadigingen zijn veroorzaakt omdat er geen tijd was ze volgens de regels van de kunst te bergen. Er was geen seconde te verliezen en daarom sneden de stiletto's van Antwerpens pro vo's razend snel door de doeken heen, terwijl de vlammen zich al in de bezwete koppen weerspiegelden. Als we in Ons Huis de geborgen kunstschatten in ogenschouw ne men ligt de heilige Lucia met een lans door haar hals, afgebeeld op een van de kostbare vaandels, er wat slordig bij op de houten vloer van het zaaltje. Achterin groept een aantal heiligenbeelden bij elkaar en ligt een kleurrijk bazuinengeltje achteloos op een kapstok, het trompetje in het puddingachtige gezichtje. Tegen de prijzenkast, waar ook drankflessen staan, liggen wat gobelins, een paar misdienaarsbellen en wat togen. De pastoor van de kerk kijkt er naar en slaat een kruis. Hij is blij dat er zoveel gered is, al is er verdriet om het historische kerkgebouw, inclusief het daaraan gebouwde klooster. Beide ge bouwen zijn zeer zwaar beschadigd. Delen van de daken en van de muren zijn omlaaggekomen; de kerk zelf is van binnen en van buiten geblakerd en heeft zware waterschade. Experts vrezen in een eerste, voorzichtige schatting, dat er voor rond vijftig miljoen gulden gerestaureerd zal moeten worden. „Toch", zegt de archivaris van de kerk, drs. Guido Persoons, „zullen we restaureren". Professor Baudouin van het Rubenshuis vult hem aan en zegt: „Het zal aan de bevolking van heel België liggen. De verzekering is beslist onvoldoende; we zullen geld moe ten inzamelen, want de kerk was meer dan een Godshuis alleen. Het was een sociaal trefpunt; we gaven er concerten en met Pa sen zou in de aan tweeduizend mensen zitplaats biedende kerk een mis van Haydn worden uitgevoerd". „Alleen Wenen", zegt hij, „beschikt over een kerk in deze barok stijl. Verder was dit de enige. Daarom is het een verlies, al is er naast dat verlies vreugde over alles wat geborgen is. Schade die aan de schilderijen, aan de lambrizering en de biechtstoelen is ontstaan valt te restaureren". De brand, na de fatale ramp vorig jaar bij het Brusselse waren huis l'Innovation, de grootste die België de laatste tientallen jaren heeft getroffen, is zeer onschuldig begonnen. Omstreeks tien uur dinsdagavond ontstond brand in een kledingwinkeltje dat vrij dicht bij de kerk ligt. De brandweer bluste het vuur zeer snel. Men rukte in, maar er bleef een wacht en wat materieel achter. Dat was in de Nosestraat. Bewoners van deze straat vertelden dat de brand met een ontploffinkje was begonnen. Nauwelijks een uur later ontdekten politiemensen achter de winkel opnieuw brand. Zij waarschuwden onmiddellijk de brandweer. Korte tijd daarop stond al een aantal krotten tussen de winkel en de kerk in lichterlaaie. Pas om half twee, toen ook het dak van de kerk had vlamgevat, riep de brandweer van Antwerpen assistentie in van de korpsen uit Brasschaat, Deurne en zelfs uit Brussel. De kerk was toen al verloren. Ook de BB en het Rode Kruis werden, evenals militairen, opgetrommeld. Over de oorzaak wilde noch het pakket, noch brand weer of politie enige mededeling doen. Sabotage lijkt in eerste instantie uitgesloten, maar Antwerpen weet zich nog maar al te goed te herinneren hoe enkele maanden geleden in de St. Jacobs- kerk eveneens rijk aan kunstschatten brand uitbrak. Dat vuur bleek toen aangestoken te zijn door een psychopaat die later werd gearresteerd. VW.Vw.r

Digitale periodieken - Gemeentearchief Veenendaal

De Vallei | 1968 | | pagina 9