Kerkdiensten
verstoord
Géén smerig
bruin plafond!
„Ik moet
goed
oppassen
voor
infectie"
DOOD MASARYK NU
VOLOP IN 1 NIEUWS
Over de
Abrams
De veilige
manier
van sparen
Rijkspostspaarbank
altijd safe!
Paasprocessie
in Jeruzalem
HOENSONS U
202en404
ACTIE TEGEN
RUSSISCHE
KUNSTENAARS
België bestelt
Friendship
Hart van baby
klopt weer
„Ook vrouwen
mobiliseren"
NORDHOFF
OVERLEDEN
Oproer van linkse studenten
in West-Duitsland
Voor het eerst sinds dertien
maanden een kostuum aan
Opstand onderdrukt
in Binnen-Mongolië
INTERNATIONALE
VOLGEKLAD
Op afstand
Onder de indri'1'
Steeds beter
Doodgewaand na ramp
met Wahine
IPHÏLÏPS BATTERIJEN!
I isi die móeten wel
goedzijn\
Onderzoek in Tsjecho-Slowakije
WOND ACHTER OOR
DOCUMENTEN
PARLEMENT IN SAIGON:
DIRECTEUR V.W.
ZATERDAG 13 APRIL 1968
T>()NN In verscheidene Westduitse steden hebben tegen de aanslag op
■*-* de extreem-linkse studentenleider Rudi Dutschke protesterende stu
denten op de ochtend van Goede Vrijdag kerkdiensten verstoord.
In Frankfort aan de Main drong een groep van 125 jongelui een Lutherse
kerk binnen. Hun aanvoerder richtte zich, gekleed in een groen „Mao-pak",
tot de aanwezigen om hun te verzoeken „op deze dag waarop we het offer
van de stichter van de christelijke godsdienst herdenken", zich te bezinnen
op het lot van Rudi Dutschke.
ADVERTENTIE
Dit behoort tot een van de 20 be
langrijke technische voordelen
van de gaskonvektor met de grote
PANORAMISCHE RUIT.
Géén ander fabrikaat garandeert dit I
Nu ziet u dat er inderdaad een groot
technisch verschil bestaat tussen een
gewone gaskonvektor en de Hoenson
met de grote PANORAMISCHE RUIT.
Wacht daarom met kopen tot u weet
welke de 19 andere belangrijke tech
nische voordelen van de 202 en 404
zijn.
Post deze coupon nog vandaag
lAAN HOENSON AMSTERDAM
I Verzoeke om gratis toezending van uit-
'gebreid documentatiemateriaal overl
|de Hoenson 202 en 404 gaskonvetorl
J met de grote panoramische ruit en hun i
120 belangrijke technische voordelen.
|Naam:
.Adres:
[Plaats: „J
MOSKOU Het Russische blad
„Moskovskaja Prawda" meldt, dat de
bekende Moskouse kunstschilder Boris
Birger uit de communistische partij is
gestoten wegens zijn protest tegen het
proces, dat kortgeleden in Moskou is ge
voerd tegen vier jonge Russen.
Andronof, een andere kunstschilder
die lid van de partij is, zal voor dezelf
de „overtreding" door de partij ter ver
antwoording worden geroepen. De par
tij had de afdeling-Moskou van de Sov-
jetrussische vereniging van kunstenaars
voorts het advies gegeven het lidmaat
schap opnieuw in overweging te nemen
van een groep artiesten „die in de
kaart had gespeeld van hen die een
ideologische strijd voeren tegen het Sov
jet volk".
Eerder deze maand meldde het blad
van de Moskouse kunstenaars, dat er
al verscheidene kunstschilders uit de
kunstenaarsvereniging zijn gezet, om
dat zij verzoekschriften inzake het pro
ces tegen de vier jonge Russen hadden
getekend.
Men heeft kennelijk tot de actie te
gen de kunstschilders besloten na een
rede van partijleider Breznjef. Deze
waarschuwde er veertien dagen geleden
ln een rede voor, dat intellectuelen, die
het partij- en regeringsbeleid in het
openbaar afkeuren, gestraft zullen wor
den.
In München deelde een kleinere
groep tijdens een dienst in de protes
tantse Mattheuskerk geschriften uit,
waarin onder de kreet „arresteert
Springer" de gelovigen werden opge
roepen zich bij de studenten aan te
sluiten om de verkoop en de versprei
ding van het belangrijkste blad van de
Springer-groep, de „Bilzeitung", te
verhinderen.
De kerkgangers drongen de studen
ten terug, waarop dezen de rest van de
blaadjes in het rond strooiden en de
Mattheuskerk verlieten.
In de (evangelische) Peterskerk in
Frankfort hieven ongeveer 200 beto
gers, die de kerk door een zij-ingang
waren binnengekomen, tijdens het slot
lied de Internationale aan. De predi
kant reageerde door te verwijzen naar
de aanslag in West-Berlijn en te zeg
gen, dat de Christenen zich niet binnen
een vreedzame cirkel kunnen terug
trekken, als buiten de wereld in brand
staat.
In Stuttgart werden tijdens een kerk
dienst vlugschriften uitgedeeld, waarin
geprotesteerd werd tegen de „schijn
heilige rouw van Kiesinger". In Bonn
drongen de studenten niet de kerk bin
nen, maar ze deelden hun geschriften
bij het uitgaan van de kerken rond. De
aanslag op Dutschke was volgens de
betogers niet een op zichzelf staande
daad van een gek, maar „het resultaat
van een systematische campagne,
waarin wordt opgehitst tot pogroms te
gen geëngageerde democraten".
In Aken zijn bijna alle kerken, als
mede het gemeentehuis en het huis van
bewaring volgeklad met opschriften als
„Springer moordenaar" en „Jesus-
Martin Luther King-Dutschke".
Opschriften in Dtisseldorp luiden:
„de kapitalisten schoten op Dutschke"
en „Dutschke, slachtoffer van Sprin
ger".
SCHIPHOL In de Fokker-fabriek
is gistermiddag een contract afgeslo
ten voor de levering van een Fokker
F-27 Friendship aan de Belgische
luchtvaartmaatschappij Sobelair, een
dochteronderneming van de Sabena.
Sobelair zal voor Sabena tweemaal
per dag de lijndienst BrusselKeulen-
Bonn gaan onderhouden en eenmaal
per dag de lijndienst BrusselKeulen
gen. 's Nachts zal bovendien een dage
lijkse vrachtdienst BrusselSchiphol
worden uitgevoerd.
De Friendship voor Sobelair zal eind
april worden afgeleverd. Met België
hebben thans alle EEG-landen Friend
ships besteld of in bedrijf, terwijl de
Friendships o.m. ook vliegen in Noor
wegen, IJsland, Denemarken, Zwitser
land en Spanje.
Met deze nieuwe bestelling is het to
tale verkoopresultaat van de F 27 ge
stegen tot 461, waarvan er 183 bij Fok-
ker's Amerikaanse licentiehoudster
Fairchild Hiller werden besteld.
ADVERTENTIE
SPAARBANK»
stmt-1n voiün»
998- lj
U» «pMfrrknwng tt belietul CwJ
s*r>f- m volgnmiw»». Vtiimldl
Oft 4c fttrmuJiercn vorn inleg en
tnieeen. orlke u Mtt óe te.tu.t
Je Ryt»(Xte<»p«*lh»n|i «>K»I
Or STAAT .aurhorvt tr tutter.
4u.tr ,k- fitirfktif^avSiai te
hm ch huatttow <t! itmktnu ét
A.t v té* ér /WeMoHw*
«Pt i >->.<
Er zijn 2200 vestigingen. Op de postkantoren kunt u de hele dag terecht.
Een aantal daarvan is zelfs ook op vrijdagavond of de plaatselijke koopavond
geopend. Voor de postagentschappen gelden aparte openingstijden.
Tk heb zowaar een kostuum aan
gehad. Voor het eerst sinds mijn
opreatie wel te verstaan. U weet in
middels dat ik weinig om kleding
geef, maar deze keer was ik hele
maal opgetuigd: kostuum, over
hemd, netjes dichtgeknoopt tot aan
mijn nek en een stropdas. Ik houd
er niet van en gewoonlijk loop ik
dan ook in korte broek en open
hemd door onze flat.
De laatste maal dat ik eens een
echt kostuum droeg was dertien
maanden geleden. Dat was op de
bruiloft van een vriend van me. De
dag erop stortte ik in. Van toen af
was ik bedlegerig en droeg ik van
zelf geen kostuum. Maar dezer da
gen vierden we de 32ste verjaardag
van ons huwelijk. We hadden en
kele familieleden op bezoek en ik
zat er mooi opgedoft bij terwijl de
kurken van de champagneflessen al
spoedig heerlijk knalden.
We genoten van een privé-film-
voorstelling, ja zeker. En u mag ra
den welke film we zagen. Over mijn
harttransplantatie! De film heet
hoe kan het anders De Harttrans
plantatie en ze werd gemaakt door
een Amerikaanse televisiemaat
schappij.
Ik mocht de film lenen van een
speciale vriend: professor Chris
Barnarfd.
Ik was wel een beetje teleurge
steld toen ik kort geleden in een
Amerikaans tijdschrift las dat ik
baby's onder het kinnetje kietelde
en dat soort dingen. Dat is gewoon
niet waar. Iedereen weet toch dat
ik niet te dicht bij andere mensen
mag komen. Door bepaalde pillen
die ik moet slikken ben ik bevatte
lijker geworden voor infectie en
daarom mag ik geen vreemdeling
aanraken. Alleen „geselecteerde"
mensen mogen me bezoeken. En
wanneer ze binnenkomen roep ik
meestal voor de grap: „Blijf op een
afstand, broer".
Als ik bezoek heb praat ik met de
mensen van de andere hoek van de
kamer uit, zodat ze me in elk geval
niet kunnen besmetten met het een
of ander. Overigens wacht ik wel
vol ongeduld op de dag dat ik me
weer normaal onder de mensen zal
mogen mengen.
Zover is het echter nog niet en
daarom kom ik ook nog niet erg
vaak buiten. En wanneer we ergens
heengaan moeten we er goed op let
ten dat er niet te veel mensen zijn.
Nu ons huwelijksfeest achter de
rug is kijken we uit naar twee spe
ciale gebeurtenissen: de terugkeer
van onze dochter, Jill, uit Israël en
de verjaardag van mijn vrouw op
5 mei.
Eileen en ik hebben een uitstapje
Heerlijk gegeten; nu maar weer hopen dat de ponden er af willen...."
gemaakt naar de haven van de Ta
felbaai hier in Kaapstad. Het is leuk
om er te kijken naar de zeemeeuwen
en het af- en aanvaren van de sche
pen. We vonder er een rustig plek
je. Er was geen sterveling te zien
toen we op de kade in de auto za
ten.
We hadden er een minuut of tien
zo gezeten toen er plotseling twee
schoolkinderen naast de auto ston
den die me om een handtekening
vroegen. Ze vroegen niet wie ik was,
dat wisten ze blijkbaar al. Dat komt
natuurlijk doordat er steeds foto's
van me in plaatselijke kranten ver
schijnen.
Ook hebben we nog een ritje ge
maakt naar het strand bij Muizen
berg. Onderweg wuifde een fietser
naar me en op het strand bood een
man me voor de grap een „ritje"
aan op zijn surfboard (plank om
op de golven te „rijden"). „U mag
hem gebruiken wanneer u maar wil"
zei hij. „U verdient 't. Gefelici
teerd!"
Het is hier nu herfst en ik zal wel
moeten wachten tot de volgende zo
mer voor ik weer eens in het water
kan ploeteren.
Inmiddels zijn de onderzoeken in
het ziekenhuis Groote Schuur terug
gebracht op maandag en donderdag.
Tijdens mijn laatste bezoek aan het
ziekenhuis ontmoette ik een Neder
landse arts die me onderzocht.
Hij was erg ingenomen met mijn
vooruitgang, zei hij. Hij leek nogal
onder de indruk. Er was ook nog
een Canadese dokter. Hij onderzocht
me niet maar stelde me wel een
paar vragen.
Dan heb ik nog een brief gekre
gen uit Italië waarin me werd ge
vraagd of ik nooit vreemde dromen
heb of eigenaardige gedachten sinds
ik een nieuw hart heb.
Met nadruk wil ik er nogmaals op
wijzen dat ik helemaal normaal ben.
Ik heb altijd een goede nachtrust,
ik eet goed en mijn gevoelens ver
schillen in geen enkel opzicht van de
voor de harttransplantatie.
Ik heb trouwens wel tweemaal
een nachtmerrie gehad. In de eerste
was ik een van achttien mannen die
op een locomotief stonden. Die reed
alsmaar in het rond. In de tweede
maakte ik een of andere geheime
bijeenkomst mee waar verdovende
middelen werden genomen. Een
heleboel heel respectabele mannen
stonden voor een tafel van dat goed
je te kopen. Onder hen bevond zich
een bekend psychiater uit Kaapstad
wiens naam ik hier niet durf te noe
men.
Die nachtmerries kreeg ik kort na
de operatie. De keren dat ik nu eens
droom zijn het altijd normale dro
men, van het soort dat iedereen wel
eens heeft.
Over de harttransplantatie zelf
heb ik nooit gedroomd Het kan me
trouwens niets schelen. Maar Eileen,
mijn vrouw, vertelde dat ze er wel
een angstige droom over had gehad.
Ik denk dat ze zich meer zorgen
maakt dan ik.
Het enige waarover ik me zorgen
maak, is dat mijn ene been nog
steeds stijf is als gevolg van 't feit
dat ik zo lang op bed heb gelegen.
Maar elke dag gaat het lopen toch al
wat beter.
AUCKLAND Een baby van een
jaar die, nadat de veerboot Wahine
bij Wellington (Nieuw-Zeeland) woens
dag was gezonken, aan een ambulance
auto werd doorgegeven als een dode,
blijkt nog steeds in leven te zijn. In
het ziekenhuis waar de kleine Gordon
Hick verblijft wordt aangenomen, dat
zijn hart ongeveer 20 minuten heeft
stilgestaan.
Hij bevond zich in de eerste red
dingsboot van de Wahine welke aan de
wal kwam en bij aankomst noteerde
de politie hem bij de doden. Zelfs de
dokter van de eerste-hulppost dacht
dat hij dood was, maar toch probeerde
hij de levensgeesten weer op te wek
ken en constateerde nog een sprankje
leven.
Onderweg naar het ziekenhuis in
Wellington werd mond-op-mondbeade
ming en hartmassage toegepast, wel
ke ook werd voortgezet in de lift naar
de afdeling spoedgevallen. De lift bleef
nog even onderweg steken nadat de
stroom was uitgevallen.
Geneeskundig-directeur Caleb Tuc
ket zei: zij kregen eigenlijk pas zijn
hart weer echt op gang toen hij 20
minuten na aan land gekomen te zijn
in het ziekenhuis aankwam. Hij neemt
aan dat Gordon zijn leven te danken
heeft aan het koude water in de haven,
waardoor schade aan de hersens is
voorkomen.
In het ziekenhuis ligt Gordon bij zijn
moeder. Zijn zusje van drie jaar, Alm-
ba, is verdronken: zijn vader bevond
zich niet op de veerboot.
ADVERTENTIE
ÖRAAG De Tsjechoslowaakse pers houdit zich nog dagelijks bezig met
de omstandigheden, waaronder de minister van Buitenlandse Zaken
Jan Masaryk op 10 maart 1948 de dood vond. Zoals bekend, wordt hier
naar onder het nieuwe bewind een onderzoek ingesteld. Het dagblad „Lidova
Democracie" haalde gisteren een voormalig ambtenaar van het ministerie van
Buitenlandse Zaken aan die verklaarde, dat de Tsjechoslowaakse vertegen
woordiger bij de VN na de dood van Masaryk mededelingen wilde doen
over de omstandigheden. De tekst van zijn rede werd echter door iemand
van de Tsjechoslawaakse ambassade in Washington gestolen. De toespraak
is nooit gehouden.
Masaryk werd dood aangetroffen on
der het raam van zijn appartement in
het Ozernin-paleis in Praag. De offi
ciële lezing was dat hij zelfmoord had
gepleegd.
Donderdagavond zond de Praagse te
levisie een vraaggesprek uit met een
voormalige kokkin in het Czernin-pa-
leis. Zij had gezien dat Masaryk een
gat achter het oor had. nadat hij van
de binnenplaats van het paleis was
weggehaald.
Het jeugdblad „Mlada Fronta"
schreef gisteren, dat maatregelen wor
den genomen om verdere vernietiging
van officiële documenten over de ge
beurtenissen tijdens het vorige regime
te voorkomen. Kort voor het aftreden
van Novotny als president, aldus het
blad, werden documenten uiA het paleis
van de president weggehaald en vernie
tigd. Een lid van het presidentiële se
cretariaat verklaarde tegenover 'n ver
slaggever van „Mlada Fronta", dat de
documenten niet belangrijk waren,
maar het tijdstip van de vernietiging
ongelukkig was gekozen.
HONGKONG Radio-Binneb-Mongo-
lië heeft gisteren gemeld dat Oelanfoe,
de voormalige leider van het tot China
behorende Binnen-Mongolië, gepoogd
heeft weer aan de macht te komen.
De 68-jarige Oelanfoe, na de commu
nistische machtsovername in China in
1949 jaren lang de „sterke man" in 't
voor een groot deel autonome Binnen-
Mongolië, was een van de eerste slacht
offers van Mao-Tse-toengs culturele re
volutie die in 1966 uitbrak. Voor Oelan
foe van het toneel verdween, was hij
gebrandmerkt als een contra-revolutio
nair.
In november van het vorig jaar werd
er in Binnen-Mongolië een Maoïstisch
revolutionair comité geïnstalleerd om
daar het bewind uit te oefenen. Volgens
het radiostation van Binnen-Mongolië
heeft Oelanfoe nu getracht met hulp
van een groep „agenten en verraders"
de macht weer in handen te krijgen.
Dit was echter mislukt.
JERUZALEM Duizenden bede
vaartgangers, van wie sommigen zwa
re kruisen op de schouders torsten,
hebben gisteren in een processie door
de nauwe, stoffige straten van de hei
lige stad Jeruzalem de weg gevolgd,
die Christus bijna 2000 jaar geleden
heeft afgelegd naar de plaats van zijn
kruisiging.
Hoewel gevreesd was voor gewapen
de acties van Arabische terroristen, de
den zich geen incidenten voor. Er wa
ren geen Israëlische soldaten op de
been gebracht, en slechts hier en daar
stond een Israëlische politieman op
zijn post.
Na van de rooms-katholieke pa
triarch van het heilige land, mgr. Al
berto Lgori, bij de eerste statie van de
kruisweg de zegen te hebben ontvan
gen begaven de pelgrims zich op weg
naar Golgotha.
Enigen zingend, anderen huilend,
maar de meesten biddend, gingen zij
de Via Dolorosa langs en verpoosden
zij bij iedere statie van de kruisweg.
In de oude kerk van het heilige graf
was lang niet voldoende ruimte voor
alle gelovigen. Velen stonden buiten.
SAIGON De Zuidviëtnamese na
tionale vergadering heeft gisteren voor
gesteld ook vrouwen te mobiliseren.
Het parlement bestudeert momenteel
het woensdag door president Van
Thieu ingediende wetsontwerp dat de
algemene mobilisatie mogelijk moet
maken.
Tot nu toe was slechts gesproken
over mobilisatie van mannen, maar
het wetsontwerp voorziet in de „on
middellijke mobilisatie van alle krach
ten ln het land". De afgevaardigden
zijn van mening dat ook ongehuwde
vrouwen van 18 tot 35 jaar onder de
wapenen moeten worden geroepen.
W-
generaal Creighton W. Abrams jr.
die een bres door de Duitse li
nies geslagen heeft bij de strijd rond
Bastogne (Bastenaken) heeft de re
putatie een doortastende legeraan
voerder te zijn die een volledige i'n-
zet van zichzelf en zijn niensen eist
Een medewerker van de nieuwe Ame
rikaanse militaire bevelhebber in
Viëtnam zei dat de 53 jaar oude ge
neraal een ieder het commando zal
ontnemen, die niet voldoet aan zijn
eisen.
Abrams verliet gelijk met zijjn voor
ganger generaal William C. Westmo
reland in 1936 de militaire academie
van West Point.
In de „battle of the Bulge" in de win
ter van 1944-'45, voerde hij het bevel
over een tank- en infanteriekolonne
welke door de Duitse linies brak en
de 101ste luchtlandings divisie in
Bastogne ontzette.
/"kndanks zijn achtergrond van een
hard toeslaande soldaat in de
conventionele oorlogsvoering, spreekt
Abrams met eerbied over zijn gueril-
lastrijders in Viëtnam en hun „zeer
geraffineerde technieken van oor-
logsvoering, door een grondige inte
gratie van politieke en militaire me-
thdden".
Abrams deed dienst in Korea toen de
Fransen in Viëtnam werden versla
gen. Hij herinnert zich: „Ik kon niet
geloven dat de Fransen het onder
spit konden delven. In Korea wisten
wij echter niet veel van Viëtnam.
Men had in het geheel geen begrip
van de politieke problemen daar.
Sindsdien heeft Abrams een aantal
boeken over de Algerijnse oorlog en
de werken van Mao Tse-Toeng, de
gesneuvelde guerrillastrijder Che
Guevara en generaal Vo Ngoejen
Giap, de Noordviëtnamese minister
van Defensie bestudeerd.
Abrams kwam in juni 1967 naar
Viëtnam als de plaatsvervanger
van Westmoreland. Hij werd speci
aal' belast om te proberen het Zuid
viëtnamese leger strijdvaardiger te
maken.
Hij trok door het hele land. Zo moge
lijk ging hij diplomatiek te werk om
de gevechtswaarde van deze troepen
te verbeteren. Hij heeft hierbij wel
enig succes geboekt.
Bij stafbesprekingen komt zijn sigaar
slechts uit zijn mond om zo nu en
dan belangrijke beslissende vragen
over een toestand te stellen.
Wanneer hij niet te velde is en aan
zijn bureau werkt, is zijn werkdag
normaal 12 uur. Bovendien neemt
hij dikwijls nog stafpapieren mee
naar huis.
„Maar wanneer hij het iidee heeft dat
er geen dringende zaken zijn, kan
hij zich werkelijk ontspannen", zo
vertelde een vriend.
Abrams houdt van een spelletje
poker en van klassieke muziek.
Hij heeft een kleine bandrecorder
mee naar Viëtnam genomerf. Als hij
GENERAAL ABRAMS
...moeilijk...
v de kans krijgt gaat hij ook graag ja
gen en vissen.
Na West Point werd Abrams, die op 15
-eptember 1914 is geboren toen de
eerste wereldoorlog begon, ingedeeld
bij de eerste cavalerie divisie en in
1940 werd hij als compagniecomman
dant gestuurd naar de eerste tankdi
visie.
In een reeks tanks, welke alle Thun
derbolt heetten, reed hij van Norman-
dië naar Tsjecho-Slowakije.
Patton heeft eens gezegd, dat Abrams
zijn evenknie als tankcommandant
was. Abrams was toen 30.
IVa de oorlog bewees hij dat hij
even goed in stafwerk was als
troepencommandant.
„Zijn rapporten waren beknopt, zonder
overtollige woorden" zo herinnert
zich een kennis.
Als commandant in Viëtnam heeft
Abrams niet slechts militaire en stra
tegisch inzicht nodig, maar moet hij
ook diplomatiek zijn niet slechts om
met de Vëtnamese gevoeligheden re
kening te houden, maar ook in zijn
contact met de Amerikaanse com
mandanten van de luchtmacht, mari
niers en de vloot.
Mevrouw Abrams woont met de jonge
re kinderen in Bangkok. Twee van
Abrams zoons. Creighton III en John
zijn reeds eerder aangewezen voor
dienst in Viëtnam.
Abrams krijgt het heel moeilijk. Hij
zal het bij het „Tet"-offensief geschon
den imago van de Amerikanen moe
ten herstellen. Hij zal bovendien mi
litair moeten advieseren bij het toch
al zo moeilijke vredesgesprek. Weinig
benijdenswaardige combinatie.
WOLFSBURG Professor Heinrich
Nordhoff, directeur van het Volkswa
genconcern, is gisteren op 69-jarige leef
tijd aan een hartaanval overleden.
In januari 1948 werd Heinrich Nord
hoff benoemd tot president-directeur
van het Volkswagenconcern. Het suc
ces in de jaren na de laatste wereld
oorlog van de Volkswagen is voor een
groot deel aan hem te danken.