Prinses Margriet Fransisca
In Wageningen eerste contact
van
ongste prins
Erfopvolging
I
■j
Nederland boorde het op zolders en
in kelders - ondanks stoorzenders
JONGE MOEDER WERD IN
CANADA GEBOREN
rje moeder van de jongste, gister-
avond geboren Oranjetelg, prin
ses Margriet Francisca der Nederlan
den, werd zelf geboren tijdens de twee
de wereldoorlog, op 19 januari 1943 in
de Canadese stad Ottawa.
„De ouders besloten", aldus koningin
•Tilhelmina in haar boek „Eenzaam
maar niet alleen", „het kind „Margriet"
voluit Margriet Francisca, te noemen
naar de margriet, die wij als verzets-
teken droegen".
Op 29 juni werd de prinses gedoopt
door ds. Winfield Burggraaff, een Cana
dees van Nederlandse afkomst, in de
Presbyterian Church St. Andrew te Ot
tawa. De peten waren president Roose
velt, koningin-moeder Mary van Enge
land en de graaf van Athlone, toen gou
verneur-generaal van Canada, en echt
genoot van prinses Alice, een nicht van
koningin Wilhelmina, en mevrouw M.
A. B. Roëll, geb. Del Court vain Krim
pen. Bij de doopplechtigheid was ook
een grote delegatie van de Nederlandse
koopvaardij aanwezig.
'n augustus 1945 zette prinses Mar
griet voor het eerst voet op Neder-
andse bodem, toen zij met haar moe
der en zusjes uit Canada in Nederland
aankwam.
Haar schoolopleiding begon op de
nieuwe Baarnse school, waar zij lager
onderwijs genoot. Daarna kreeg de
Prinses haar middelbare opleiding op 't
Baarns Lyceum, waar zij op 3 juni 1961
haar eindexamen gymnasium-a aflegde.
In oktober 1961 vertrok zij naar de
oude Franse universiteitsstad Montpel-
lier, waar zij colleges volgde in de
Franse letteren, geschiedenis en kunst
geschiedenis. Op 2 juli '62 vertrok zij,
tezamen met haar zuster prinses Ire
ne, naar de West om land en volk van
Suriname en de Ned. Antillen te leren
kermen.
Bij haar terugkeer had zij het besluit
genomen om, evenals haar moeder, ko
ningin Juliana, en haar oudste zuster,
prinses Beatrix, aan de Leidse universi
teit te gaan studeren. Zij bepaalde zich
daarbij in hoofdzaak tot de inleiding
tot de rechtswetenschappen, met in 't
bijzonder het staatsrecht, het interna
tionale recht en de sociologie. Zoals ve
le Leidse studenten woonde prinses
Margriet op kamers, dezelfde waarin
vóór haar prinses Beatrix had gewoond.
Orinses Margriet verbleef drie jaar
*- in Leiden. Op woensdag 10 maart
1965 werd de verloving van prinses
Margriet met Pieter van Vollenhoven,
toen nog student in de rechten, bekend
gemaakt. Op die dag stelden H. M. de
Koningin en Z.K.H. de Prins der Ne
derlanden in een directe uitzending voor
radio en televisie het verloofde paar
voor aan de bevolking van Nederland,
Suriname en de Ned. Antillen.
Tie, in verband met de erfopvolging,
voor het huwelijk vereiste toe
stemming van de Staten-Generaal werd
verleend bij de Rijkswet van 21 juli
1966. De aantekening van het huwelijk
vond plaats in het gemeentehuis van
Baarn op 10 december 1966. Het bur
gerlijk huwelijk werd op 10 januari '67
door de burgemeester van Den Haag
in de raadzaal aan de Javastraat in
Den Haag voltrokken. Aansluitend daar
op volgde de inzegening in de St.-Ja-
cobskerk door prof. dr. H. Berkhof. Ve
le gasten uit binnen- en buitenland wa
ren aanwezig, onder wie prinses Alice
van Gr. Brittannië, krronprinses Mar-
grethe van Denemarken, haar man
prins Hendrik van Denemarken, prin
ses Christina van Zweden, prins Char
les van Luxemburg, prins Friedrich
Wilhelm van Pruisen, prinses Kira Au
gusta van Pruisen, lady Elizabeth An
son en mej. Christina von Amsberg.
Ook ds. Winfield Burggraaff, die prin
ses Margriet op 29 juni 1943 had ge
doopt, en zijn echtgenote woonden de
plechtigheid bij.
De huwelijksreis voerde het paar
naar Zuid-Amerika, de Ned. Antillen
en de Ver. Staten. Na hun terugkeer
vestigden prinses Margriet en mr. Van
Vollenhoven zich in een gedeelte van
paleis Het Loo te Apeldoorn.
Het nieuws van de geboorte van
prinses Margriet, op 19 januari 1943 in
het Stadsziekenhuis van Ottawa, be
reikte Nederland via Radio Oranje, op
woensdagochtend tien voor half acht.
Door het gejank van de Duitse stoor
zenders heen konden degenen die op
zolders, vlieringen en in kelders hun
radio op Londen hadden afgestemd de
volgende mededeling horen:
„Nederlanders waar ook ter wereld,
graag uw aandacht voor verheugend
nieuws: Gisternacht om precies 12 uur
dat is 7 uur 's avonds in Canada
schonk H.K.H. prinses Juliana in het
Stadsziekenhuis in Ottawa het leven aan
een welgeschapen chochter. Moeder en
dochter maken het goed".
Het eerste bericht over de op handen
zijnde geboorte kwam, eveneens via
Radio Oranje, op 15 september,
's Avonds werd de stroom van codebe
richten van de fronten onderbroken
door prins Bernhard. Hy zei:
Het is voor mij een grote vreugde om
in deze dagen waarin wij zo zwaar be
proefd worden aan al onze vrienden bin
nen en buiten het Koninkrijk het volgen
de heugelijke nieuws toe te vertrouwen:
Prinses Juliana en ik verwachten binnen
kort gezinsuitbreiding".
De prins voegde hier de waarschu
wing aan toe, niet in het openbaar
uiting te geven aan blijdschap, omdat
de Duitsers in woede zouden kunnen
ontsteken.
Twee dagen na de geboorte verklaar
de koningin Wilhelmina in een radio
toespraak de keuze van de naam:
Met de keus van deze naam hebben
de ouders de bedoeling om een onverbre
kelijke band te leggen tussen ons zwaar
beproefde volk in de bezette delen van
het Koninkrijk en de jonggeborene. Wie
herinnert zich niet de ontluikende mar
grieten waarmee in de meimaand weiden
en velden zich tooiden. Bedekken zij niet
ieder jaar met een wit kleed het afschu
welijke leed van die verschrikkelijke mei
dagen in 1940, fluisterend over een be
tere toekomst? Maar voor alles is deze
naam een eerbieding huldebetoon aan de
nagedachtenis van onze helden, ter land
en ter zee, waar ter wereld zij ook
vieilen. En ook aan hen die als martela
ren stierven voor hun land. Dat de her
innering aan hen levend blijve. Niet al
leen in onze harten maar ook door het
geluk dat God mijn kinderen heeft ge
schonken".
In dezelfde toespraak maakte konin
gin Wilhelmina bekend dat prinses Ju
liana en prins Bernhard o.a. de officie
ren en de manschappen van de Neder
landse koopvaardij hadden verzocht
peetvaders te willen zijn van hun jong
ste dochter.
a
Uit het Grondwetsartikel (art. 11)
dat de erfopvolging van de troon regelt
blijkt, dat het koningschap zich moet
voortzetten in de oudste linie van het
koningshuis, hetzij langs mannelijke,
hetzij langs vrouwelijke lijn.
Prinses Beatrix is dus de eerstaan
gewezen erfgename van de troon,
prins Willem-Alexander de tweede.
Prinses Margriet en haar eventuele
kinderen komen voor de erfopvolging
pas na de kinderen van prinses Bea
trix aan de beurt.
De regeling, dat het koningschap zich
moet voortzetten in de oudste linie van
het koningshuis en dat zonen voorrang
hebben boven dochters, is eerst in 1963
in de Grondwet vastgelegd. Met name
gold hierbij de overweging, dat de tra
ditie en de nationale gezindheid het
sterkst zullen leven juist in deze linie.
Ook zullen opvoeding en onderwijs van
de eerstaangewezené voor de kroon
zich heel speciaal richten op zijn/haar
toekomstige taak. Bij Kon. Besluit van
16 februari 1966 werd bepaald, dat de
kinderen uit het huwelijk van prinses
Beatrix en prins Claus de navolgende
titels en namen zullen dragen: Zijn
Hare Koninklijke Hoogheid Prins/
Prinses der Nederlanden, Prins/Prin
ses van Oranje-Nassau, jonkheer/jonk-
vrouwe van Amsberg.
De kinderen die uit het huwelijk van
prinses Margriet en de heer van Vol
lenhoven worden geboren zal de per
soonlijke titel Prins/Prinses van Oran
je-Nassau worden verleend met het
predikaat „hoogheid". Deze titel zal
zal worden gevoerd „voor de geslachts
naam van de vader, zodat deze kinde
ren zullen zijn: Zijne/Hare Hoogheid
Prins/Prinses... van Oranje-Nassau,
van Vollenhoven.
De vermoedelijke erfgena(a)m(e)
van de kroon ontvangt van zijn 18e
verjaardag af een inkomen uit de kas
van het rijk. De Grondwet bepaalt dit
inkomen op 300.000 per jaar. Geen van
de andere kinderen heeft op een der
gelijk inkomen aanspraak.
De eerste contacten tussen prinses Margriet en de heer
Van Vollenhoven dateren vanaf de lustrumviering
van het Wageningse Studentencorps in 1963. Op 6 juni
'65 is hij in de Oude Hooglandse of St.-Pancraskerk te
Leiden gedoopt en heeft hij geloofsbelijdenis afgelegd in
de Nederlandse Hervormde Kerk. De plechtigheid werd
behalve door prinses Margriet ook bijgewoond door ko
ningin Juliana, prins Bernhard en door zijn ouders, de
heer en mevrouw Van Vollenhoven.
Ou 10 december '66 had de aantekening van het hu
welijk plaats in het gemeentehuis te Baarn. Bij K.B. van
2 januari 1967 werd bepaald dat mr. Van Vollenhoven
na de voltrekking van het huwelijk lid zal zijn van het
Koninklijk Huis en tevens dat de kinderen uit het hu
welijk de persoonlijke titel prins(es) zullen dragen met
het predikaat „Hoogheid". Na de huwelijkssluiting, op
10 januari 1967, werd mr. Van Vollenhoven door
koningin Juliana het Grootkruis van de Huisorde van
Oranje-Nassau verleend.
Sinds half februari 1966 was mr. P. van Vollenhoven
werkzaam als jurist bij de Raad van State. Deze werk
zaamheden hadden een oriënterend karakter. Eind maart
'66 werd hij opgeroepen voor het vervullen van zijn
dienstplicht bij de Kon. Luchtmacht. Na de opleiding
tot officier in Breda te hebben gevolgd, werd de heer
Van Vollenhoven als vaandrig geplaatst bij de juridische
afdeling van de Luchtmacht te Den Haag.
\7"aandrig Van Vollenhoven voegde zich na terugkeer
van de huwelijksreis weer bij zijn onderdeel. Daar
volgt hij de vliegeropleiding. Op 15 juli 1967 behaalde
hij het beperkt vliegbrevet a (het zogenaamde sportbre-
vet) en op 23 februari 1968 werd hem op de vliegbasis
Woensdrecht het klein militair brevet uitgereikt in te
genwoordigheid van prins Bernhard en van zijn echtge
note prinses Margriet.
1%/fr Van Vollenhoven heeft veel belangstelling voor
■L" internationale politieke vraagstukken. Een vraag
waarin hij zich vooral tijdens zijn studie heeft verdiept is
de noodzaak van een internationale politiemacht. Op 30
november 1965 legde de heer Van Vollenhoven met
goed gevolg het doctoraal examen Nederlands recht af.
