Voivaria uit Azië groeit op Veluwse coniposthopen Pasen 1968: bestorming van De Hoge Veluwe Een duiveltje gaat kamperen... Nuchter Nunspeet 7 WA DENK ER EENS OVER NA a a m Eetbare paddestoel als pendant van champignon Realisten Vlies en hoed Recepten Marktproblemen DAMMEN door J. M. BOM SCHAKEN door H. KRAMER III4I BRIDGE door H. W. FILARSKI M CRYPTOGRAM /"hp een composthoop in de buurt van Arnhem werd vorig jaar iets gevonden, dat op een nieuw soort paddestoel leek. Er kwamen deskundigen bij, die vaststelden dat het dan wel geen nieuwe padde stoel was, maar wel een heel bijzondere: de Volvariella Vol- vacea, oftewel de Voivaria, een van de meest gebruikte •etbare paddestoelen uit Zuid- Oost-Azië. Verder zoeken le verde toen de ontdekking op, dat de Voivaria ook op andere composthopen in het land bleek voor te komen. Een ver klaring was daarvoor niet te geven. De deskundigen haal den slechts de wet van Beye- rinck aan, die zegt: alles is overal, maar het milieu selec teert. Er worden nu pogingen in het werk gesteld om de Voi varia te kweken zoals men dat ook met champignons doet. De resultaten zijn veelbelovend en wie de composthopen niet wil afgaan om de Voivaria zelf te zoeken zal dit smakelijke ge recht nu wellicht binnen af zienbare tijd in winkels kun nen krijgen. Tot de eerste klanten zullen vast en zeker Indische Nederlanders beho ren, die de Voivaria al kennen als de Djamoer padi, de rijst- paddestoel. In Indonesië be hoort de Voivaria namelijk tot de bekende lekkernijen en hij wordt er in grote hoeveelheden De volgroeide Vodvaria. Over de muisgrijze hoed ligt een zacht- fluwelen glans. Zó zal de Voivaria op de markt verschijnen. De paddestoel is nog omhuld door het vliesdat hoogstens iets gebarsten mag zijn. gekweekt op hopen rijststro, die nog gedeeltelijk nbroeien. Vandaar de naam rijstpadde- stoel. Nadat de vondst bij Arnhem JJet was al lang na sluitings tijd, toen een van de infor- matrices vertwijfeld de deur van het mobiele ANWB-kan- toor in 't slot gooide. Zij zijn heel wat gewend, deze rappe dames, maar wat in en rond om het Paasweekeinde in Hoenderloo werd vertoond, dat had bij hun weten zijns gelij ke nog niet gehad. Zesduizend wandelaars zijn er in die vier dagen geweest om de door de ANWB uitgestippelde route door 't nationale park De Ho ge Veluwe te lopen. De auto's stonden tot ver buiten de dorpskom geparkeerd. Dit, terwijl er weinig reclame was gemaakt. De ANWB had ge woon aangekondigd, dat de pe riodiek door de bond te orga niseren wandeltocht nu eens over De Hoge Veluwe zou lei den en wel gedeeltelijk door gebieden, die normaliter afge sloten zijn. Dat was blijkbaar genoeg. Het mobiele ANWB- kantoor, dat opgesteld was bij restaurant Rust een Weinig, werd bestormd, vier dagen lang. „Wel een aardig succes je", merkt een bondsfunctiona- ris rustig op. Wfat bood de ANWB hier, in samenwerking met de di rectie van De Hoge Veluwe? Twee routes, een korte en een lange. De korte leidde via het Hertenbos. de Deelensewas en de Kromme Hoek naar de Pampelse bossen en de Kope ren Kop. Vandaar langs de Eikelkamp terug naar Hoen derloo, al met al twaalf kilo meter. De lange route (negen tien kilometer) doorkruiste het gebied van de Gietense fles ten, Wolfskuilen, het Pampel se Zand, de Stenen Tafel, Pres. Steijnbank, de Pampel en leidde via het Fasanten- park en de Westerflier terug naar Hoenderloo. Zoals ge zegd, kunnen bezoekers in sommige delen van die gebie den bij andere gelegenheden nooit komen. Het is echter de vraag, of dat de grote aantrek kingskracht uitoefende. Vele wandelaars bleken namelijk weinig van De Hoge Veluwe en de routes af te weten; ve len dachten zelfs, dat zij door het Deelerwoud gingen wande len. Het zal dus echt wel ons Veluwse gebied met als mid delpunt De Hoge Veluwe zijn geweest, dat de mensen 7.0 sterk aantrok. Veel wande laars spraken zich trouwens ook in die geest uit, na hun te rugkeer bij het Hoenderlose hek van het nationale park. Zij wilden er ook nog wel bij vertellen dat hun verwachtin gen waren overtroffen. De to tale afwezigheid van het wild, dat zich bij het naderen van de colonnes verbijsterd naar de rustgebieden had gespoed, deed daaraan blijkbaar niet veel af. Er was overigens ge noeg personeel van De Hoge Veluwe in de buurt om hun te vertellen, dat bij andere gele genheden wel degelijk wild is te zien en veel bezoekers heb ben zich voorgenomen, op een wat rustiger dag terug te ko men. F)at laatste is ook de be- doeling. Personeelsleden van het nationale park zeiden, toen zij even een rustig ogen blik hadden: ,,'t Is misschien een wat wonderlijk gezicht, zulke drommen mensen tege lijk in het park en misschien zien ze niet veel vandaag, maar er zit meer aan vast. Op deze manier krijgen we de be kendheid eens niet via folders en verhalen, maar op een di recte manier. Ik weet zeker dat we veel van deze mensen later in het seizoen terugzien en dat is voor ons wel heel prettig. Een flink deel van on ze financiën moet nu eenmaal uit het bezoek komen. We zijn „natuurbewust" genoeg om het fijn te vinden dat de men sen die hier komen er zelf iets aan hebben, maar ook realist genoeg om blij te zijn met het entreegeld, dat ze betalen." Dat realisme hebbe nwe óók nodig in een nationaal park, dat we graag mooi willen hou den. was gedaan bevestigde de af deling Mycologie van het Rijksherbarium de determina tie en meteen daarna zijn de kweekproeven begonnen. Door middel van weefselcultures werd het materiaal vermeer derd en binnen vier weken had men voldoende broed, waar mee verder kon worden ge werkt. In diverse kweekbak- ken, elk met een andere sa menstelling (substraat ge noemd) werd in augustus van het vorige jaar het eerste broed uitgezaaid. In de kweek- cellen bedroeg daarbij de temperatuur 30 graden bij een zeer hoge vochtigheidsgraad. Deresultaten overtroffen de stoutste verwachtingen. Al twaalf dagen na het zaaien was de bezetting van de bed den met knoppen al even dicht als die op de champignonbed den. De grootste exemplaren waren ongeveer tien centime ter hoog en wogen zeventig gram. Voor degenen die alvast zelf aan het zoeken willen gaan in het Veluwse land, waar vele grage paddestoeleneters wo nen: de Voivaria heeft een vliezige schede om de voet (volva betekent vlies), die de paddestoel in het begin van de groeitijd geheel omhult, zodat hij er uit ziet als een bruin- grijzig ei. In het laatste groel- stadium barst dit vlies open en dan is in acht tien uur tijd de muisgrijze hoed, waarover een zachtfluwelen glans ligt, volgroeid. Er is geen ring om de steel, de vliesresten blijven onderaan de steelbasis zitten. Bij het bereiden van de Voiva ria kan men naar keuze het vlies waarin alles is „ver pakt" verwijderen of intact laten. Bij jonge exemplaren kan het vlies in alle gevallen intact worden gelaten. De Voivaria laat zich prima verwerken. Er zijn al recepten voor, o.m. van mevrouw Lot- gering-Hillebrand, maar het kan ook heel eenvoudig. Dan bakt men de aan schijfjes ge sneden paddestoel in boter of olie, met wat zout en eventueel wat Vets-inpoeder. Op de hoge vlam alles moet zo heet mogelijk gebeuren is de Voi varia na enkele minuten gaar. De paddestoel smaakt bijzon der goed op toast en 't vrijge komen vocht is heel geschikt voor saus of soep. Ook doen de gebakken schijfjes het goed in omelet en ragoüt. Uiteraard voelt de Voivaria zich hele maal thuis in de Chinese en Indische recepten, zoals sa- joerans, nasi- en bamischotels en loempia's. Bij alle verwer kingen blijkt de Voivaria een pittige, geheel eigen smaak te hebben. Fr zijn natuurlijk nog veel problemen op te lossen, voordat de Voivaria op de markt kan worden gebracht. Door zijn snelle groei is hij bijvoorbeel slechts gedurende korte tijd te bewaren. De houdbaarheid is 't beste wan neer de hoed nog in het vlies is opgeborgen. Waarschijnlijk zal hij dan ook in deze vorm in de winkels komen. Een an der probleem is op 't ogenblik nog de kweekruimte. Wanneer de Voivaria eenmaal te koop is mag het immers niet voor vallen, dat opeens niet meer aan de vraag kan worden vol daan. Champignonkwekers hebben belangstelling getoond waardoor de kweek meteen in ervaren handen zou komen maar zij zullen pas worden benaderd, zodra de onderzoe kers een lonende kweek moge lijk achten. En over de econo mische aspecten valt momVn- teel niet zo heel veel te zeggen Wel kunnen belangstellenden alvast eens een kijkje nemen op onze Veluwse compostho pen om daar de eerstelingen van de Voivaria uit de vrije natuur mee te nemen. Met onderstaand opstelletje won Jeanette Demmers (zesde klas) voor haar school, de St.- Jeroenschool in Apeldoorn, de mooie en nuttige prijs van de tandartsenkruisvcreniging Het Ivoren Kruis: een week lang gratis appels eten voor de he le school. Dit schreef en tekende Jea nette: Ergens in een grote stad woonde een jongetje, dat heel veel snoep van zijn tante kreeg, want die hield ook erg van snoepen. Maar de moeder van Peter, zo heette hij, vond dat hélemaal niet goed en haar man evenmin. De me vrouw ging naar haar zuster toe en sprak een hartig woord je met haar. Toch kreeg Pe ter nog stiekem snoep van zijn tante. De maand februari was aan gebroken en moeder en zoon gingen naar de tandarts. Die schrok, omdat Peter drie gaat jes in zijn tandjes had. Moe der vertelde het hele verhaal van haar zuster. De tandarts werd er een beetje boos om. En omdat Peter de laatste pa tiënt was, nam hij hem op de knie en begon een verhaaltje te vertellen. Weet je, als er een gaatje bij jou ontstaat, dan gebeurt dat zo: er komt een duiveltje bij jou in je mond kamperen. Dan ziet hij op een kies een stukje toffee zitten en hij denkt, dat lust ik. Hij pakt pakt zijn boor en begint in jouw kies een gaatje te boren. Dat duurt erg lang zodat je na een paar weken een gaatje voelt en dat is niet zo fijn, maar het duiveltje vindt van wel. Als hij het op heeft en hij ziet weer een nieuw stukje toffee, gaat hij weer een gaat je boren in jouw kiezen. En dan moet jij naar de tandarts, die die gaatjes dan moet vul len. Dus als jouw tante je weer snoep wil geven, vraag dan om een appélwant die verjaagt het duiveltje uit jouw mond en als die duivel eruit is, kan hij geen gaatjes meer maken en dan hoef ik jou geen pijn te doen. De vólgende dag stondt tane met een grote zak snoep op Peter te wachten'. Hij zag dat en zei tegen zijn tante: ,Jk mag geen snoep meer van de tandarts, alleen maar een ap pel, want die verjaagt het dui veltje." De tante begreep er niets van en ging met Peter mee naar huis. Ze vroeg aan zijn moeder wat dit had te be tekenen. Moeder vertelde het hele verhaal. Tante stond ver slagen. In augustus kwam Peter te- Voorrang: geven, nemen ofnet doen alsof ¥n een gesprek onder automobilisten (waar gaat 't dan vaak anders over dan over verkeer?) dook dezer dagen eetn bepaald verkeersvraagstuk op waar men niet hele maal uit kon komen en dat toch wel de moei te waard is om even nader te belichten van deskundige zijde. Het gaat hier om de toepassing van artikel 36 van de Wegenver keerswet. Maar wat weten we er eigenlijk van? Het volgende ter illustratie: vele automobi listen geven slechts voorrang, als deze door degene, die voorrang heeft, wordt afgedwon gen. Voor een wielrijder is het niet eenvoudig voorrang af te dwingen, althans niet van een automobilist. Als die automobilist door zijn manier van rijden laat merken, dat hij niet van plan is voorrang te geven, dan zal meni ge fietser denken: nou vooruit, ga dan maar. Dat geldt ook voor de berijder van een kleine auto ten opzichte van een zware vrachtwagen. Daar zijn er nog al eens bij die graag wat men noemt „doordruk ken". Op een voetgangersoversteekplaats is 't voor de wandelaar nog veel moeilijker om het naderend verkeer tot stoppen te dwingen. Jaja, helaas geldt in het verkeer maar al te vaak het recht van sterkste. ]yTaar nu wat anders. Het heeft er mee te 1 maken. Het kan ook gebeuren, dat dege ne, die voorrang moet verlenen, door zijn manier van rijden iemand die voorrang heeft, zo'n schrik bezorgt, dat deze verkeerd rea geert en daardoor misschien wel een dodelijk verkeersongeluk veroorzaakt. Wat zegt artikel 36 van de Wegenverkeers wet? Onze juridische medewerker geeft een voorbeeld uit de praktijk. "pen Austin reed met grote snelheid op een voorrangsweg. Dichtbij een kruispunt zag de bestuurder van de Austin een stationcar met grote snelheid naderen. Zijn vrouw, die naast hem zat, riep: „Hij stopt niet". De bestuurder van de Austin schrok hevig, gooide het stuur naar links en kwam met zijn auto tegen een betonnen rand in de midden berm en tegen een stenen muurtje. Zijn vrouw werd zwaar gewond en overleed ter plaatse. De bestuurder van de stationfcar, die wij X zullen noemen, werd strafrechtelijk vervolgd op grond van artikel 36 van de Wegenverkeers wet. De rechtbank te Leeuwarden sprak X op dit punt vrij. Maar iin hoger beroep overwoog het ge rechtshof te Leeuwarden, dat de dood van de vrouw te wijten was aan de schuld van X. Bij gemis van enige andere aanwijsbare oor zaak en op grond van een verklaring van de bestuurder van de Austin moest worden aan genomen, dat deze uitsluitend door de wijze van rijden va» X tot zijn fatale manoeuvre was gekomen. X verdedigde zich door te stel len, dat hier slechts sprake was van een niet-gerechtvaarcügde schrik van de bestuur der van de Austin. Deze heeft onnodig en on juist gereageerd, aldus X. "lyfaar het gerechtshof was van mening, dat de wijze van rijden van X alleszins van dien aard was om bij de bestuurder van de Austin de indruk te wekken, dat X de kruising zou op rijden. Er is dus geen sprake van een geheel abnormale en onvoorziene reactie van de bestuurder van de Austin. Vast staat, dat het X geweest is, die een gevaarssituatie in het leven heeft geroepen. Zelfs indien er sprake zou zijn van een ondoel matige of onjuiste manoeuvre van de bestuur der van de Austin, dan heft dit de aansprake lijkheid van X voor de ingetreden gevolgen niet op, aldus het gerechtshof en achtte het misdrijf van artikel 36 van de Wegenverkeers wet bewezen. X werd veroordeeld tot een hechtenis van twee weken en een geldboete van f 1000 met ontzegging van de rijbevoegd heid voor de tijd van zes maanden. rug. Zijn gevulde tanden wa ren gewisseld voor goede tan den. De tandarts lachte: „Zijn de duiveltjes weggeblevent", vroeg hij. „Ja tandarts", zei Peter. „Kijk maar." De tand arts gaf Peter als beloning een boekje waarop stond: Snoep verstandig, eet een appel! En Peter heeft zich dagraan ge houden. De tandarts dacht bij zichzélf: Ik hoop dat nog meer jongens en meisjes zich daar aan zullen houden. Tn kleine gemeenten, waar ieder jaar een vast toeris tisch evenement plaats vindt, wordt het meer en meer ge woonte, dat evenement zwaar te koesteren. Weken of zelfs maanden tevoren begint de propaganda, iedereen die ho ren wil wordt opgetrommeld. Wanneer het ook werkelijk een groot evenement is, valt dat alleen maar te loven en is het ook nodig er flink wat pro paganda tegenaan te gooien. Wanneer het echter een aflo- pendszaak is met zo'n eve nement wordt het gevaarlijk. Bezoekers voelen zich een beetje bekocht en komen nooit meer terug. r/o gaat het niet in Nun- speet. Van de Meiden markt, het oude en vertrouw de Paasevenement in Nun speet, is naar veler mening al leen de naam nog over. Het blijft wel druk op die dag, maar veel te doen is er niet, zeker niet iets dat aan de naam van het evenement ap pelleert. Maar Nunspeet voert dan ook niet meer de preten tie dèt het een folkloristisch feest is. In een plaatselijk blad krijgt een ANVV-functio naris zelfs een fikse veeg uit de pan, omdat hij had ver klaard, de Meidenmarkt als een van de grootste Nunspeet- se attracties te zien. „Laten ze dat maar niet meer zeg gen, want het wordt alleen maar een teleurstelling voor de bezoekers," zegt men in Nunspeet. Nuchter Nunspeet. Maar nog nuchterder zou het zijn, de Meidenmarkt wellicht op wat moderner leest weer wat echt leven in te blazen. E ontwikkeling van da theorie over het merige grensgebied tussen absolute wlnet 31 DE ontwikkeling van de theorie over het damspel heelt in de afgelopen zestig jaar geleid tot een complete om- e J^nteling in de strategische Inrichten, eer dan ooit wordt de drieste uitspraak van wijlen Isidore Weiss: .Alles is speel baar, mits het maar goed gespeeld wordt", tot een ware profetie. Daarnaast heeft hert verdiepen van de strategische Inrichten de kennis van de mogelijkheden sterk verruimd en het spel wordt in de huidige periode op een dermate hoog plan gespeeld, dat de beslissingen in de wedstrijden pas in de laatste strijdfase. het eindspel, worden verkregen. INJECTIE Dit stiefkind ln de studiebibliotheek van de damspeler kreeg vorig Jaar een welkome groel-injectie door de verschij ning van „Strategie der honderd Velden" van de grote eindspelkenner J. F. Moser. Het boek la min of meer een vervolg op /ijn eerste „proefschrift" over het moei lijkste deel van het spel: „Het Eindspel". In dit boek waren de gegevens nog zon der enige wetenschappelijke ondergrond gerangschikt, maar in zijn nieuwe werk markeert hij de methodiek van de verschillende eindspelfacetten duidelijk. Via de „mlnor"-elndspelen, waarin de overmacht aan één zijde onvoldoende is voor de theoretische winst, toont het werk ons de verschillende winstfinesses en motieven. Zowel het tempoapel in de kwadraat- en llnie-eindepelen als de verschillende aanvale- en defensiemethoden van de dam (als belangrijk eindspelstuk) krijgen een ruime plaats, waarna via de stan daard-overmachtseindspelen het sche en de remise wordt binnengetrokken. Met enige van de bekendste historische eindspelen besluit de belangrijke studie van bijna tweehonderd bladzijden, ver lucht met 371 diagrammen. TRIC-TRAC Hieronder enkele frappante staaltjes uit dit voortreffelijke werk, waarmee zo wel de auteur als de uitgevers (Duwaer Zonen A'dam) alle lof verdienen: Wit 34. 44 en 2 dammen op 40 en 45. Zwart 35, en 1 dam op 33. Deze stand uit het Kampioenschap van Amsterdam 1960 werd remise gegeven, doch wit (P. v. Heerde) had fraai via een trlc-trac motief kunnen winnen: 34—30 (35x24 of 33x50) 40—1! (33x50 of 35x24) 1—6 (24—30 of T) 45—18! en wint. Een klein maar fijn miniatuurtje in de sector tempo-spelen met vangstellingen is het volgende: Wit 2 sch. op 27 en 36 met 1 dam op 33. Zwart 2 stukken op 26 en 39. Direct 32—49 faalt op (26—31!) en 6f 31 óf 39 gaat naar dam. De winst komt tot stand door: 32—36!! Na (39—44) nu 36—49! (44—40 gedw.) 4944 (50x31) 36x27 Wint ©p tempo. Op (26—31) na wits eerste zet wordt de winst verkregen door een „kleine combi natie": 38—331 (39x26 gedw.) 27—22! (26x17) Tot slot voor onze lezers een interen santé opgave om hun krachten deeè week op te beproeven (zie diagram). Normaal gesproken zou deze stand r«* mlse worden. Echter een geraffineerd* finesse verzekert wit de winst! 36x27 wint op tempo. Op het principe van de „klemzet" von den we het volgende van de Fries R. Be: ergsma: Wit: 2 sch. op 31, 33 en 1 dam op 46. Zwart: 3 stukken op 22, 26. 40. Zwart schijnt gemakkelijk remise ln handen te hebben, echter 1. 33—28!! 22x33 gedw. 2. 4637! en wat zwart ook speelt, er volgt altijd 37—46 met winst!! OPLOSSING Wit: 29, 39. 26. 94. 96. tl. 16. 41 <9 schijven). Zwart: 2. 10, 11, 16, 18. 12, 18, 26 <1 schijven). Zwart won Mar doori (26—281!) para lyseert wits lihkaPvJvugel. Het partijver loop was: 30-M (10-44) 34-30 (»-21g Belet de ruil 30—W door (21—271). Duet 30-25 (21—87) 24—20 OH—«1D Geestig. ?6x27 (of?) (22x 42) 89x22 08x17) 20x19 (42—47!) met winst. HOEWEL het maken van combinaties in de eerste plaats het Jachtterrein la van degenen ale gevoel hebben voor tac tische wendingen, kan dat gevoel toch wel ontwikkeld worden. De ervaring heeft namelijk geleerd, dat het optreden van bepaalde eigenaardigheden in de stelling, de aanwezigheid van combina ties. of liever de kans op die aanwezig heid. doet toenemen. Dergelijke eigen aardigheden noemt men kenmerken. PIONWINST SAZONOW 8. Ddl—C2, Tf8e8 9. Lfl—dS. d5xc4 18. Ld3xc4, Pf6d5 11. Lg5xe7, Dd8xe7 12. Pc3e4, e6e5(De theorie houdt zich Een van de meest bekende kenmerken is het ontbreken van een vluchtveld voor de koning en als «evolg daarvan de mo gelijkheid van mat op de onderste rij. In c.e hieronder besproken partij komt een prachtige combinatie met dit motief voor. De beroemds Duitse meester dr. Tarrasch placht bij een dergelijke partij op te merken: Wat ls een mens zonder ventiel? Wit: T8JEREPKOF, Zwart: SAZONOW. (Spartaklade 1887). Klassiek Damegambiet 1. d2—d4. e7—e« t. o3—C4. d7—d5 3. Pbl-c3. Pg8—f6 4. Lel—g5, Lf8-e7 5. e2—€3, 6-6 6. Tal—cl, c7—c6 7. Pgl— f3, Pb8—d7 (Een stelling die men tegenwoor dig niet zo heel vaak meer ziet, maar die voor de oorlog een even bekend verschijnsel was als tegenwoordig het Konings-lndlsch of het Slclllaans). hier ln hoofdzaak met 12Db4t 13. Dd2 bezig). 13. Lc4xd5, c6xd5 14. Pe4—c3! (Wint een' pion). 14Pd7—b6 15. Pf3xe5. De7—gl 18. 6-0. Lc8—f5 17. Dc2—e2, Ta8-d8 18. a2—a4. (Het is duidelijk cat zwart weinig of geen compensatie heeft voor het ver loren materiaal). 18a7—a6 19. a4—a5. Pb6—c4 20. Pes—f3, Dg5h5 21. Pc3xd5, Pc4xa5 22. Pd5f4, Dh5h6 23. Tel—C5. Dh6xf4. (Al lemaal vrijwel gedwongen). 24. Tc5xa5, Lf5—g4 25. De2—C4. (Hierna moet zwart tijd verliezen om zijn dame ln veiligheid t« brengen). 25Df4—f6 26. Pf3—€5. Lg4—e6 27. Dc4b4, Le6ds 28. Tfl—el. (Om de op mars van de e-plon voor te bereiden). 28Df6g529. e3—e4? (Zie dia gram). (De beslissende fout. Beter was 29. f3. f6 30. Txd5, Txd5 31. Dc4 of 29. Txd5, Txd5 30. Dxb7) De opgave van de week: zoek de com- een even bekend binatie die zwart hier tot zijn beschik king heeft. De oplossing komt in de volgende rubriek. abcdefgh TSJEREPKOT OPLOSSING De stand was: Wit (Spanier): Kgl. Dbt. Td5. Ld4, pi onnen a2, b2, g2, h2. Zwart (Stern): Kg8, De6, Ta8 an f8. pionnen a6. b7. g6. h7 Er volgde: 23. Td8-d7l!. De8xb2 (Of! Tfa8 24. Tg7f. Kf8 25. DfJt DO 26. Da3t| en mat.) 24. Td7—g7+, Kg8—h8 25. Tg7x«6!T en mat op de volgende zet ODERNE bledtechnlek steunt op het taktisch Inzicht dat het soms goed ls het brldge-leven van de tegen standers zo moeilijk mogelijk te makt Eén der conventies waarbij dit doel af en toe wordt bereikt, heet de „zwakke twee". Kokkes gebruikte dat bod met veel succes in onderstaand spel op de oostplaats: HV84 V A62 OH76 H94 - 9HB107 J O V B 8 5 4 AIO 2 AB8753 <?V94 O- V 8 6 3 spellen, maar luister naar het biedver- loop: oost twee schoppen zuid pas west pas. Wat nu? Het is zo'n situatie waarin er géén sprake is van „moeten bieden", doch slechts van „kunnen bie den". Men kan zich voorstellen, dat noord past en hoopt enkele downslagen te in casseren zonder dat er voor NZ een manchebod te maken blijkt te zijn. Men kan zich ook voorstellen dat noord wél gaat bieden, in de hoop een minder slecht spel te treffen dan zuid in werke lijkheid heeft. Ik wijs erop, dat zuid met bijv. ét 10 6 2 (3?H5 A V B 10 5 4»B75 ook op twee schoppen gepast zou hebben, doch met dit spel en de noordkaarten is drie SA normaliter voor het neerleggen. Dit ls een partijtje uit de jeugd wedstrijd Nederland België die I» Venlo werd gespeeld. Het ls een alleraar digst bied- en speelprobleem. H643 CHB96 <>H V84 I - <?83 O B8 853 B6543 t i 1062 085 O A 10tt t B75 Oost gever— NZ kwetebaar. Ooat open de met twee schoppen zuid paste en west (mevrouw Van Heusden) paste ook. Let u erop. dat west paste ondanks het dj ZIJ wist, dat partn een zeekaart zou hebben en een vrij Indien noord besluit te bieden, gaat zijn keuze tussen twee Sansatout of dou blet. Ik meen, dat twee SA het beste is, |daar het zuid gemakkelijker de kans J"' 2*®» 8Ch°PPen biedt te passen met een matig of slecht noord één Sansatout (aangevende een feit dat zij geen enkele schoppen mee bracht. ZIJ wist, dat irtner tenminste zwak spel elk hoger bod (bovendien beschouwd als „forcing") zou dus de zaken alleen nog maar erger kunnen maken. Bovendien bestond de kans nog. dat noord iets zou gaan bieden waarna NZ van een koude kermis thuis zouden komen. Gaat u eens even op da atoel van noord zitten kijk niet naar de andere biedt te passen met een matig of slecht spel. In werkelijkheid doubleerde noord, wellicht nog ln de vage hoop dat zuid zou passen. Mevrouw Van Calcar (zuid) bood echter terecht drie ruiten, werd gedoubleerd en kon na uitkomst van klaveraas en klaver na, drie down (mi nus 800) niet verhinderen. Misschien had west twee SA (waarop zuid past) ook gedoubleerd: er is dan zeer goed tegenspel vereist om NZ drie down te krijgen. Aan vele tafels hadden OW vier harten geboden en vrijwel nimmer dat contract gemaakt. De 800 van Kokkes mevr. v. Heusden was nog niet de „top". Eén der. NZ-paren werkte zichzelf op tot vier ruiten en de dankbare OW noteerden daarbij liefst 1100 punten! Oost gever, OW kwetsbaar. Ooat paal zuid past west één schoppen Sansatout (aangevend! zwak lnformatledoublet) oost pasta (A) zuid vier harten west paste noord paste oost pasta (B). Vragen behorende bij situatie A en B: stemt u in met oosts passen? Zo niet, wat had u geboden?? Het apelen: west komt uit met schop penaas. oost gooit klaver twee bij en zuid schoppen vijf. In slag 2 speelt west schoppenvrouw, die noord dekt met da heer, oost troeft af met harten drla, zuid speelt schoppen acht bij. Welke kaart moet ooet ln alag 9 na spelen? Oplossing volgende week. HORIZONTAAL! L Trappervdame (13) 8. Dit ia maar aeiuaam (6) 9. Kan men ook achterstevoren in de mond steken (5) 11. Deze noot kan Inhoud hébben (2) 13. Eigenlijk behoeft men dit niet in te vullen (5) 15. Kweekplaat* van Britten (4) 16. Niet gewaardeerd bot (6) 19. Deze godsdienstige sekte heeft veel met de betrekkelijke zwaar te van doen (2) 20. In dit vertrek bevindt zich toi letgerei (5) 24. Deze piJn is wel erg (4) 26. Daaronder weet men van de prins geen kwaad (7) 27. Dat is slechts camouflage (7) 28. Lui is anders (6) 29. Geveldeel (3) 30. Wie hierop ia gaat de berg af (6) 32. Laag en ingeboren (2) 33. Keurig in de war maar toch verwachtingen wekkend (3) 35. Moeder op haar zondags (2) 36. De gelijkmaker van da riër (2) 37. Boomnoot (2) 40. Bijzonder gehoorzaam (4, 10) 55. moe: 56. er; 57. st: 58. preek; 60. opt •2. m.s.; «3. _m.o.: 85. den; 87 es; 69. 37. Zeggen de Friezen soms tegen on _OOT_ wrakken: 72. karpers: 73. kat: 76. Ede; 78. 38. Wie dit voor zijn naam mag zet- nap; 80. kervel; 82. {crates; 86. Waal: 88, ten moet wel voortreffelijk L.S.; 80. el; 91. loom; 93. era; 94. ta; 8i zijn (2) 39. Net zo, maar dan kort (2) Oplossing vorige kruiswoordraadsel HORIZONTAAL: 1. ezel: 4. leeuwin; 9. haas: 13. eed: 14. li; 15. Kil- 16. es; 17. ram: 18. stel: 20. me: 22. eg: 23. sela; 24. nadoen: 27. sleets; 30. wig; 31. AU; 33. rei; 35. straten: 37. beneden: 40. Aa; 41. hut; 43. n.o.; 44. re: 46. ln: 48. kater; 50. P.S.; 51. om; 52. een; 53. aria; 54. Goor; or*;*97." Em.r9f."era;'89?'eêlt:' 100. tuima-1 len; 101. spel. VERTICAAL: 1. ©ast; 2. zat; I. Eden; Limoges; 5. e.k.: 8. uit; 7. w.l.; 8. nege ren; 10. Ares; 11. aal; 12. smak; 19. la- waai; 21. Ee; 22. el; 23. Stlens; 29. dit; 29. na; 27. sl; 28. Een; 29. ut: 32. leut: 34. tet 35. spreeuw; 36. Ra; 38. do; 39. Nemesis; 41. haard: 42. tegen; 45. eer; 47. nat; 48. kip; 49. rok; 50. pro; 51. oom; 57. sokkel) 59. eend: 61. peppel; 63. ma; 64. vetvlek) 66. kanalen; 68. S.E.; 70. R.I.; 71. kar; 7#. rat; 74. re; 76. el; 77. e.k.; 79. twee; 80. kaal; 81. es; 83. re; 84. soep: 85. «mal; 17. are; 89. pre: 92. ore: 95. om; 96. el. ogrt- VERTICAAL: 2. Zulk een inatrument wordt steeds in cellophaan verpakt (5) 3. Het noodlot langg da weg (5) 4. Hier behoeft men niet veel zaaks in te vullen (6) 5. Dit beest kat op zich liggen (3) 6. De component van de weg (3) 7. Zij passen bjj elkaar, maar scheppen toch moeilijkheden (5. 1 4) 9. Het wachtwoord is vaak elechts echijn (4) 10. Kijk een*! (3) 12. Wie deze stilte (11) 14. Sterrenkljken (10) 17. Het alt nogmaals in de lucht (4) 18. Vreeand gevoel (6) 20. Dit is wel eng (4) 21. Bnergiebewaarder (4) 23. Dit riviertje stroomt hard (5) 24. Dit beest laat over zich lopen (5) 31. Meestal niet goed (2) 34. Het vreemde nieuwe (3) 35. Dit familielid heeft teveel vaa haar krachten gevergd (9) zoekt bemint da

Digitale periodieken - Gemeentearchief Veenendaal

De Vallei | 1968 | | pagina 13