Regering houdt de spanning er in, maar
het publiek begrijpt er weinig van
MEN1MUMSNELHEID
STRUIKELBLOK
Shell wil
tankers op
zee laten
overpompen
In Geref. Mannenbond
wil men vernieuwing
Ook nationaal huishoudboekje
moet kloppend blijven
KOOPfcQ)
DRIE VOORBEELDEN VAN
GOEDE JEUGDLECTUUR
Bezinning op nieuwe vergader
en discussie-methodiek
Uit de tijd
ISRAËL ONTKENT
SNEUVELEN
120 MILITAIREN
Vakanties voor
het volgende
schooljaar
Werkgevers contra werknemers
Recreatie
„BUITENOM"
OPTELSOM
AANGEPAST
VOLGEND JAAR
TWISTPUNT
WEINIG
KOOP VERTROUWD
KOOP 7^)
CHOCOLADEHAGELREPEN
VERWIJT
ONBEHOORLIJK
KOOP VERTROUWD
CHOCOLADEHAGELREPEN
TOPSNELHEID
MOOIE SNELHEID
GEEN BEZWAAR
NIET GEVRAAGD
KOOP VERTROUWD
KOOP ^2)
CHOCOLADEHAGELREPEN
MAANDAG 27 MEI 1968
VURIG EN DUISTER UOONSPEL
TTet jaarlijkse loonspel wordt met hartstocht gespeeld. Maar hoe spannend
ook, voor het grote publiek is het weinig vermakelijk en nog minder
begrijpelijk. Telkens weer zijn het niet de ondernemers die een stokje steken
voor een prettige loonsverhoging, maar doet de regering dat. Telkens ook is
de argumentatie: Het gaat om de Nederlandse economie; die mag niet in
gevaar komen.
Menigeen zal dan ogenblikkelijk de vraag stellen: Hoe kan een loonsverho
ging de economie van ons land in gevaar brengen als het bedrijf of de bedrijfs
tak zelf geen bezwaren ziet en die loonsverhoging dus kan betalen?
Ook dit jaar heeft de regering zich in het spel gemengd. Alle arbeids
overeenkomsten die in 1968 zijn (of worden) afgesloten, zullen komend jaar
zes maanden langer geldig moeten zijn. een tijdperk, waarin de lonen dus
onveranderd blijven.
De standpunten van de drie par
tijen zijn ongeveer als volgt:
1. De regering, goede nota nemend
van de raadgevingen van president
Zijlstra van De Nederlandsche Bank.
vindt dat de loonontwikkeling moet
worden getemperd. Gebeurt dit niet.
dan komt onze economie volgend jaar
in het gevaarlijke „Engelse" vaarwa
ter. Loonmaatregelen zijn daarom
meer dan ooit geboden.
2. De werkgevers vinden het prettig
dat de regering dit jaar de vrijere
loonpolitiek ongemoeid laat. Zij vragen
zich toch af of de inmiddels aangekon
digde loonpauze voor 1969 niet beter
aan het eind van het jaar kon worden
overwogen, maar delen de zorg van de
regering over onze economie.
.1. De vakcentrales zijn vierkant te
gen het ingrijpen van de regering in de
loonontwikkeling. Zij onderscheiden
zich duidelijk van de werkgevers in
hun kijk op de economische toestand:
Het herstel is in volle gang; bijsturen
ia niet nodig; wel echte forse maat
regelen om de werkloosheid terug te
drukken.
Waarom maakt de regering zich zo
veel zorgen over onze economie?
Zeker, de werkgelegenheid in ons
land is nog allesbehalve florissant.
Maar dat ligt minder aan het verloop
van de conjunctuur die nu weer
opleeft dan aan ontwikkelingen
daarbuiten: Bijvoorbeeld aan de ma
chines, die de duurder geworden man
kracht vervangen, aan bedrijfstakken
die met onfatsoenlijke concurrentie
kampen, aan de ontdekking van nieu
we energiebronnen (aardgas vervangt
kolen), aan bouwprogramma's die
worden getemperd door een strak huur
beleid en ter voorkoming van overbe
lasting van overheidsbegroting en na
tionale economie.
Die werkloosheid is ook te wijten
aan een tekortschietende accommoda
tie in probleemgebieden, aan werkne
mers die niet willen of kunnen ver
huizen naar plaatsen waar volop werk
is, aan het ontbreken van de vereiste
scholing of kunde bij veel werklozen.
Toch hangt het oplossen van het
werkgelegenheidsvraagstuk volgens de
regering heel nauw samen met haar
grootste probleem: Het sluitend ma
ken van het „nationale huishoudboek
je" (niet te verwarren met dat van de
staat): de zogenaamde lopende reke
ning van de betalingsbalans
Wat is een lopende rekening van de
betalingsbalans?
Duur gezegd: De optelsom van han
delsbalans, dienstenbalans en kapitaal-
opbrengstenbalans. Simpel gesteld:
Een rekening waarop aan de ene kant
staan het geld, dat Nederland uit het
buitenland krijgt door verkoop van
goederen, van diensten (vervoer, toe
risme), en het ter beschikking stellen
van kapitaal (rente, dividend, winst).
Aan de andere kant van de rekening
staan soortgelijke uitgaven van Neder
land aan het buitenland.
Een overschot op deze rekening bete
kent: groei van onze hoeveelheid bui
tenlands geld en goud (of: toeneming
van onze vorderingen op het buiten
land). Een te sterke groei is niet zo
prettig (we „verkopen" ons dan blijk
baar te goedkoop). Maar een redelijke
toeneming van het „appeltje voor de
dorst" is nodig om bijvoorbeeld onver
wachte schokken op te vangen, de
stijgende ontwikkelingshulp te betalen
en de groter wordende voorraden te
financieren (Nederland importeert
grondstoffen en exporteert eindpro-
dukten).
De laatste jaren sloot het „nationale
huishoudboekje" echter met een te
kort, en dat is minder goed. Het bete
kende dat wij met elkaar meer koch
ten dan onze eigen ondernemingen
konden produceren. Het gat werd ge
stopt met produkten en diensten uit het
DEN HAAG Voor de rijksscholen
voor voortgezet onderwijs zal de herfst
vakantie worden vervroegd naar de
week waarin 20 oktober valt. De kerst
vakantie begint de zaterdag voor 25
december en duurt zeventien dagen,
zodat de leerlingen weer op dinsdag
naar school moeten.
De paasvakantie duurt elf dagen,
valt Eerste Paasdag voor of op 9
april, dan is de eerste vakantiedag
Goede Vrijdag. Valt Pasen later, dan
begint de vakantie op zaterdag voor de
Stille week. De pinkstervakantie om
vat de zaterdag voor en de dinsdag na
Pinksteren.
De zomervakantie begint op zater
dag, na de laatste vrijdag in juni en
duurt acht weken. Op de maandag na
die vakantie begint het nieuwe school
jaar.
Dit is de vakantieregeling die
staatssecretaris mr. J. H. Grosheide
(onderwijs en wetenschappen) mede
namens minister Lardinois (landbouw)
heeft opgesteld. De regeling gaat in
per 1 september. Staatssecretaris Gros
heide hoopt dat de gemeentelijke en
bijzondere scholen voor voortgezet on
derwijs de regeling zullen ondernemen.
buitenland. Zij werden betaald uit on
ze goud- en deviezenpot.
Op zich is dit nog niet zo erg. Maar
als het verschijnsel chronisch wordt
en er geen uitzicht op verbetering is,
dan moet de regering wel ingrijpen, al
was het slechts om aan devaluatie van
de gulden te ontkomen. In die toestand
zijn wij volgens haar nu terecht geko
men.
Hoe is dat precies gegaan?
Eind 1963 kreeg de Nederlandse eco
nomie een forse loonsverhoging te ver
werken. Jarenlang hadden wij onze
produkten en diensten te goedkoop aan
het buitenland verkocht, er ontstonden
spanningen, vooral op de arbeidsmarkt.
Kortom het werd hoog tijd voor een
„aanpassing" aan het buitenlands loon
peil.
De jaren daarop gingen de lonen
opnieuw, zij het in een langzamer tem
po omhoog, maar steeds sterker dan
overeenkwam met de groei van de pro-
duktie per werknemer. De gevolgen
daarvan:
1. De koopkracht van het publiek nam
flink toe. Zo zelfs, dat onze fabrieken
de vraag uit het binnenland niet meer
aan konden en buitenlandse fabrikan
ten eraan te pas moesten komen:
groeiende import.
2. De loonsverhogingen betekenden
voor 't bedrijfsleven hogere kosten,
die de exportprijzen omhoog of de
winstmarges omlaag deden gaan: De
groei van de uitvoer werd hierdoor ge
temperd.
3. Het duurder worden van de „man
kracht" leidde tot fikse investeringen
in arbeid-besparende machines. Vorig
jaar bijvoorbeeld investeerde het be
drijfsleven voor zes miljard gulden,
waartegenover 30.000 mensen hun baan
verloren.
4. De voorgaande ontwikkeling werd
enigszins geremd door de krimpende
winstmarges (mede door een strak
prijsbeleid) en de geringe lust van het
publiek om een flink deel van de hoge
re lonen op de spaarbank te zetten.
Het geld bleef hierdoor schaars, de
rente derhalve hoog.
Op het ogenblik gaat het niet zo
slecht met onze buitenlandse handel.
In het algemeen groeit de uitvoer
sterker dan onze invoer. Maar naar
de smaak van onze regering gaat het
nog niet goed genoeg. Het (traditione
le) tekort op de handelsbalans (van
goederen dus) dreigt nog onvoldoende
te worden gedekt door overschotten
op de diensten- en kapitaalopbreng-
stenbalans. Vooral de inkomsten uit
toerisme zijn voor ons land nogal te
leurstellend.
Voor dit jaar vreest de regering nog
niet zoveel problemen. Maar komend
jaar des te meer. De nieuwe belasting
biedt volgens hen onvoldoende compen
satie.
Afremming van de bestedingen is
in het geheel niet nodig. De export en
de produktie per werknemer ontwikke
len zich gunstig goed. Afremming kan
eerder de werkloosheid vergroten en
op een later tijdstip door een al te
sterk groeien van de export en de in
vesteringen tot een nieuwe over
spanning van de economie leiden.
Het aan banden leggen van de lo
nen gaat niet gepaard met een groot
scheepse bestrijding van de werkloos
heid. Slechts 105 miljoen gulden is be
schikbaar, waarmee hooguit 3500 men
sen aan de slag kunnen worden gehol
pen.
De verlangens van regering, werkge
vers en werknemers hoe begrijpe
lijk ook zijn moeilijk in een compro
mis te vatten. Terecht maakt de rege
ring zich zorgen over de prijs- en loon
ontwikkeling voor komend jaar, die ge
makkelijk in een overbesteding kan
uitmonden. Het Engelse voorbeeld is
afschrikwekkend genoeg om dan tijdig
met maatregelen op de proppen te ko
men. Eeuwig twistgesprek is alleen dat
het bijsturen telkens weer gebeurt door
maatregelen, die alleen de loontrekkers
treffen. Een beleid dat alle inkomens
groepen raakt dus ook de mensen
zonder c.a.o. is heel moeilijk te ver
wezenlijken. Maar voor de vakbewe
ging blijft dit een pijnlijke zaak die
niet gemakkelijk aan de leden is te
verkopen.
Zeker is ook dat de 150 miljoen voor
de strijd tegen de werkloosheid weinig
zoden aan de dijk zal zetten. Het is
echter de vraag of met het half mil
jard dat de vakbeweging voorstaat, be
tere resultaten te bereiken zijn. Ten
minste als dit bedrag op dezelfde wij
ze wordt uitgegeven als de 600 miljoen
die de regering eerder heeft ingespoten
en waarvan de resultaten tot nu toe
weinig bemoedigend zijn.
Het zal daarom goed zijn na te gaan
of de manier van werkloosheidsbestrij
ding wel voldoende is afgestemd op het
„structurele" karakter van het vraag
stuk. Het herstel van de conjuctuur
gaat namelijk niet gepaard met dalen
de werkloosheidscijfers. Integendeel:
De vervanging van mensen door ma
chines gaat nog voortdurend door en
vraag en aanbod op de arbeidsmarkt
lijken naar samenstelling steeds min
der op elkaar aan te sluiten. Dit con
tact herstellen zal zeker niet eenvou
dig zijn.
ROTTERDAM De plannen van minister Bakker (Verkeer en Water
staat) om op autosnelwegen een minimumsnelheid in te voeren, hebben werk
gevers- en werknemersorganisaties in de sector van het vrachtvervoer lijnrecht
tegenover elkaar geplaatst.
Hoewel de minister denkt aan een minimumsnelheid van zeventig kilometer
per uur. kan volgens deskundigen worden verwacht, dat de minister eerst da
Stichting Wetenschappelijk Onderzoek Verkeersveiligheid zal vragen een onder
zoek in te stellen naar het effect van een bepaalde minimumsnelheid.
ADVERTENTIE
ADVERTENTIE
naar toegevoegde waarde (BTW) zal
ongetwijfeld tot prijsverhogingen lei
den.
Verder zijn er huren en sociale las
ten, die omhoog gaan. Zou de regering
vrij spel geven, dan zouden deze ver
hogingen ongetwijfeld in de lonen wor
den gecompenseerd, en meer dan dat.
Dit zou naar de mening van de rege
ring opnieuw overbesteding en tekor
ten op de betalingsbalans tot gevolg
hebben. Het land zou zich dan niet eens
meer een actieve bestrijding van de
werkloosheid kunnen veroorloven.
Het is begrijpelijk dat de vakbewe
ging met dit ingrijpen niet erg geluk
kig is. Zij verwijt de regering en de
president van De Nederlandsche Bank
zich meer om de betalingsbalans dan
om de werkgelegenheid te bekomme
ren.
In zijn jaarverslag zegt de laatste,
dr. J. Zijlstra, echter dat de keuze gaat
tussen loonshoogte en werkgelegenheid.
Hij wil juist een situatie (als in Enge
land) ontwijken, dat hij moet kiezen
tussen verbetering van de betalingsba
lans en bestrijding van de werkloos
heid. Een situatie, waarin hij voor het
eerst zou moeten kiezen.
Een land als Duitsland heeft het met
dit probleem gemakkelijk. Het beschikt
over een enorme goud- en deviezen
voorraad, waardoor de overheid flinke
koopkrachtinjecties kan toedienen. In
ons land zou het aanspreken van de de
viezenpot zoals is voorgesteld door
de vakbeweging slechts het oplaaien
van de overbesteding tot gevolg hebben
zo meent dr. Zijlstra.
De vakcentrales zeggen verder:
Het is onbehoorlijk de bestedings-
bepreking geheel op de loontrekkers af
te wentelen. Zij voorzien hierdoor een
groei van andere inkomens: de winsten
bijvoorbeeld. De belastingverlaging
LONDEN Badplaatsen in Enge
land en het ministerie van handel
maken zich ongerust over een plan
va de Shell, die in volle zee ruwe
olie uit reuzentankers in kleinere
schepen wil overpompen. Volgende
week worden er vragen over gesteld
in het Lagerhuis. De Shell denkt
met dit nieuwe plan in de komende
drie jaar 200 tot 300 miljoen gulden
te besparen. De voorbereiding ervan
heeft enige jaren geduurd.
Met de bevuiling vorig jaar van dc
stranden in ZW-Engeland door de ramp
met de Torrey Canyon nog vers in het
geheugen, slaan allerlei badplaatsen
alarm. Vooral in Lyme Regis zit men
in spanning want voor de kust van de
ze badplaats in het zuidwesten, buiten
de drie mijlszone, begint donderdag de
eerste overpomping.
Een deel der lading van de Macoma
van 207.000 ton wordt dan overgepompt
in een kleiner schip dit zal ongeveer
10 uur in beslag nemen. De Macoma
zet daarna de reis voort naar Rotter
dam.
Doel van dit plan is met volle reu
zentankers te kunnen varen, terwijl de
havens in Engeland en op het vasteland
nog te ondiep zijn om deze schepen
met hun volle tanks te ontvangen. Het
overpompen op zee, waar vijf plaatsen
voor zijn uitgekozen iond de Britse kust,
voorkomt dat er gevaren moet worden
met tankers die niet vol zijn.
Shell meent het risico dat er altijd
bij overpompen in volle zee blijft be
staan, tot een aanvaardbaar minimum
te kunnen terugbrengen. Enorme zak
ken van rubber moesten voorkomen dat
er zich aanvaringen voordoen en er is
een systeem ontwikkeld om de pompen
onmiddellijk af te sluiten zodra de pij
pen barsten. Er zijn nog allerlei ande
re voorzorgsmaatregelen getroffen.
Deeds eerder hebben wy de pocket-
uitgaven van de A.P.-jeugdserie
over de reus „Bonnevu" met veel
waardering besproken. Deze goedmoe
dige figuur is door A. D. Hlldebrand
tot een voor de jeugd van 8 jaar en
ouder bijna als echt aanvaarde werke
lijkheid gemaakt en het is dan ook geen
wonder, dat deze serie bijzonder veel
succes heeft.
Persoonlijk zijn wij echter voor jeugd
boeken niet zo dol op pocket-uitgaven,
hetgeen wij in een vorige recensie ook
al eens tot uitdrukking hebben ge
bracht. Nu heeft „De Arbeiderspers"
„De reuzenauto van Bonnevu" het le
venslicht doen zien in een stevige band
en met prachtig verzrogde illustraties
van Alfons van Heusden. Alle bekende
figuren als de burgemeester en Kat ja,
Honderden leden van Gereformeerde Mannenverenigingen zijn vrijdag en za
terdag in Apeldoorn bijeen geweest, vrijdag om de huishoudelijke vergadering
en toneeluitvoering in het gebouw „Sion" mee te maken en zaterdag om de
46e bondsdag van de Bond van Gereformeerde Mannenverenigingen in Ne
derland in de Brinklaankerk bij te wonen. De bondsvoorzitter, drs. A. I. Koffe-
man sprak zaterdagmorgei in zijn openingswoord op deze bondsdag over „Rust
in de onrust". Er gaat een golf van ontevredenheid door de wereld. De strijd
in Vietnam houdt de hele wereld in zijn greep en de ontwikkelingsvolkeren
zijn in beroering. Ook is er onrust op sociaal terrein en ontevredenheid over het
regeringsbeleid in ons land en in het buitenland. In de kerken worden aller
lei nieuwe inzichten openbaar en dit alles brengt een enorme spanning. De
wereld en de kerk zijn in beweging en de kerk kent een toenemende spanning
wegens het uitblijven van haar Bruidegom. Daarom waarschuwde ds. Koffe-
man voor een angstpsychose, die het gebed van de bruidskerk kan belemmeren.
De kerk verwacht de wederkomst van Christus en moet in dit wachten actief
zijn. De kerkleden moeten elkaar stimuleren om beter hun roeping te verstaan
en hun opdracht te vervullen. Rust vindt men alleen als men opziet naar boven,
vanwaar Christus wederkomen zal. Hij regeert de wereld en heeft alles in Zijn
hand en daarom kunnen wij aldus ds. Koffeman voortgaan zonder ze
nuwachtig of paniekerig te worden.
De Bondssecretaris, de heer P. Hoge-
weg uit Ernielo, wierp een blik in het
verleden, het heden en de toekomst
van de Bond. Sinds de oprichting van
de Bond is het aantal aangesloten vere
nigingen en 't totale aantal leden steeds
toegenomen tot 1962, toen er 532 vere
nigingen met 11.700 leden waren. Daar
na is het ledental steeds verder gedaald
en thans zijn er nog maar 380 vereni
gingen met 7.200 leden bij de Bond aan
gesloten.
C&er deze gang van zaken maakt het
bondsbestuur zich reeds jarenlang on
gerust en er zijn reeds vele sugesties
gedaan om tot vernieuwing en verfris
sing van het werk te komen. Ook is er
door het bondsbestuur steeds aandrang
uitgeoefend op de leden om meer pro
paganda te maken. Dit alles heeft ech
ter geen resultaat opgeleverd. Het
bondsbestuur heeft zich daarna gewend
tot de gereformeerde predikanten om
inlichtingen over de stand van het gees
telijk leven in hun gemeenten. Van de
600 antwoorden waren er ongeveer 500
bruikbaar en daaruit bleek, dat er on
geveer 150 gereformeerde mannen
verenigingen niet bij de bond zijn aan
gesloten. Wel zijn er in vele gemeen
ten bijbelkringen en jong-volwassenen-
clubs.
De mannenverenigingen schijnen niet
meer in de belangstelling te staan en
men voelt algemeer. meer voor een bij
belkring. De heer Hogeweg meende
echter, dat bijbelkringen wel een heel
erg labiel bestaan hebben en vaak na
enkele jaren weer verdwijnen. Mannen
verenigingen zijn veel stabieler door
hun vaste besturen en hun schetsen.
Een aantal predikanten meende, dat
de mannenverenigingen uit de tijd zijn
en dat men beter cursussen kan hou
den met deskundige sprekers. Ook werd
meer contact met christelijk-gerefor-
meerden en hervormden aanbevolen
en één van de predikanten bleek zelfs
van mening, dat de Generale Synode
der -Gereformeerde Kerken zich beter
met de nood van de mannenbond had
kunnen bezig houden dan met „Assen".
Sommigen blijken niet meer als man
nen apart te willen vergaderen en an
deren hebben bezwaren tegen de ouder
wetse methoden van tal van verenigin
gen, die bijv. het lezen van lange notu
len met uitvoerige verslagen van de
vorige vergadering nog in ere houden.
Vaak Worden alle leden verplicht een
inleiding te leveren, ongeacht of ze
hiertoe in staat zijn.
De bondssecretaris gaf op grond van
dit alles het advies: Probeer van el
ke vergadering iets nieuws te maken.
Hij deed hiervoor acht mogelijkheden
aan de hand: bespreking in discussie
groepen, samen met de vrouwen verga
deren, een spreker van buiten laten op
treden, een forum vragen laten beant
woorden, twee sprekers met tegenover
gestelde mening laten optreden, een
week van tevoren vragen aan de le
den voorleggen, waarover zij enkele mi
nuten het woord moeten voeren, iemand
over zijn dagelijkse werk laten vertel
len enz.
Om dit in praktijk te brengen is het
nodig dat het bestuur vroegtijdig de no
dige voorbereidingen treft. In ieder ge
val meende de heer Hogeweg er op te
moeten aandringen iets te doen om de
mannenvereniging weer in de belang
stelling te krijgen.
Ds. G. Kerssies uit Oud-Loosdrecht
sprak in de middagvergadering over
„Kerk en Recreatie". Door de toegeno
men vrije tijd en de mogelijkheid zich
sneller voort te bewegen, is de behoef
te en de gelegenheid tot recreatie steeds
groter geworden, maar de kerk, die
hierbij eigenlijk voorop zou moeten lo
pen, loopt steeds vijfentwintig jaar
achteraan.
Ook de kerk merkt echter terdege,
dat de gemeente mobiel geworden is en
dat de structuur van de kerk verouderd
is geraakt. Vele gemeenteleden wonen,
werken en recreëren op drie verschil
lende plaatsen en de kerkeraden verlie
zen daardoor het contact met de kerkle
den. De overheid zorgt weliswaar voor
prachtige recreatie-gelegenheden, maar
houdt geen rekening met de problemen,
waarmee de kerk te worstelen heeft.
Ds. Kerssies meende, dat de Gerefor
meerde Kerken ten opzichte van de
geestelijke verzorging In de recreatie
gebieden meer met anderen samen
moet doen. De mobiele gemeente wordt
steeds groter en de predikanten kunnen
alleen de pastorale zorg hiervoor niet
voldoende behartigen. Daarom zou er
volgens ds. Kerssies een „recreatie-
ouderling" nodig zijn als een katalysa
tor om de gelovigen te leren het ambt
aller gelovigen beter te verstaan.
de reuzenzuster van de reus. zijn weer
aanwezig en het boek besluit met het
voorval van de rovers van de beren-
baan, die nu geen rovers meer willen
zijn, waarna Katje weer eitjes gaat
bakken. Liefst negentig gebakken eitjes
per reus en daarmee moeten zij hopen-
lijk weer krachten opdoen voor weer
nieuwe avonturen, die wij met span
ning tegemoet zien.
De kinderen van de Berghoeve.
Een mooi en zuiver kinderboek, dat
in Oostenrijk reeds lang bekend is was
door Nienke Clee in het Nederlands
vertaald en onder de titel „De kinderen
van de Berghoeve" door de Uitgevers
maatschappij „West-Friesland" te
Hoorn op de markt gebracht.
Hoog op de berg is het weerkundig
station gebouwd, waar de oude Peter
Maylechner woont, die door zijn fa
milie in het dal als een zonderling
wordt beschouwd, maar door zijn klein
zoon Herman in stilte wordt vereerd.
Heel graag zou hij in de berghut willen
slapen als de wind daar buiten huilt en
om overdag bergkristallen te zoeken,
waarover hij beneden in het dal alleen
maar kan spreken met zijn kleine
vriendin Marietje.
Toch komt voor Herman eens de dag
dat hij zijn verlangen niet meer kan
bedwingen, later gevolgd door nog meer
uitstapjes naar zijn grootvader, tot hij
later inderdaad zijn opvolger wordt.
De gevoelige illustraties in dit boek
werden verzorgd door Reintje Vene-
ma en de prijs is f 4.90.
Tussen drie vuren.
Een belangrijk jeugdboek, goed voor
een gezond inzicht in de bijbelse ge
schiedenis en toch spannend verhaald
als een groot avontuur, is het boek
„Tussen drie vuren" van Clive King,
uitgegeven by de Uitgeverij Lemnis-
caat te Rotterdam.
Ademloos leven zij mee met Nun.
de zeeman, die op reis naar Kreta van
een Chaldese geleerde leert op de ster
ren te varen. Hij doet het eiland Thira
aan, waar enige tijd later een vulkaan
uitbarsting plaats heeft. In een dag en
een nacht zou een deel van Thira onder
het zee-oppervlak zijn verdwenen, pre
cies zoals Plato dat beschreef over het
geheimzinnige Atlantis.
Nun, de zeeman heeft nog twee ande
re broers. De oudste heer Zayin en de
jongste broer Aleph vormen samen
met zijn zusje Beth het beroemde Foe-
nische schrift, waaruit ons alfabet is
ontstaan.
De avonturen die zij meemaken zijn
vol gevaren. Nun moet op Kreta van ko
ning Minos deelnemen aan de levensge
vaarlijke stierenspelen; Zayin ontsnapt
aan het wilde ruitervolk, terwijl Aleph
terugkeert van de Egyptische kopermij
nen op de Sinai, waar hij de slaaf
werkte.
Wanneer hun vaderstad Gebal wordt
aangevallen door de grote mogendhe
den van die tijd, Egypte, Babyion en
Kreta, wenden de drie broers voor hun
land het ergste onheil af door hun op
gedane vaardigheden en zij leggen daar
mee de basis voor de latere grootheid
van de Foeniciërs als zeevarende natie.
Treffend illustreerde Richard Kenne
dy met 50 tekeningen dit boeiende ver
haal.
De werkgeversorganisaties (E.V.O.,
N.O.B.-Wegtransport en KNVTO) zijn
tegen een minimumsnelheid op dit ogen
blik. De werknemersorganisaties (stich
ting Les Routiers Européens en de Ne
derlandse Bond van Vervoerspersoneel)
zijn er vóór.
Volgens de werkgevers heeft een
groot aantal Nederlandse ondernemin
gen, die vrachtwagens in eigendom heb
ben, vóór 1 januari 1967 deze wagens
laten afstellen, zodat zij volgens EVO
niet harder kunnen rijden dan 70 kilo
meter per uur.
De snelheid van deze wagens werd
destijds door de eigenaars beperkt, om
tegemoet te komen aan de wensen van
de regering. Vóór 1 januari 1967 name
lijk gold voor vrachtwagens een maxi
mumsnelheid van zestig kilometer per
uur. De wagens werden tien kilometer
per uur sneller afgesteld, om ze enig»
reserve te geven.
Na 1 januari 1967 werd de maximum
snelheid voor vrachtwagens verhoogd
tot tachtig kilometer per uur. „Als de
regering nu een minimumsnelheid van
zeventig kilometer per uur gaat instel
len", aldus de EVO, „dan zullen de af
gestelde wagens doorlopend op topsnel
heid moeten rijden om de minimum
snelheid te kunnen bereiken".
„Dat betekent een grotere slijtage en
dus een snellere afschrijving. Het zou
het bedrijfsleven dus handen vol geld
gaan kosten, want het opnieuw afstel
len kost per vrachtwagen ongeveer
tweeduizend gulden. Het zou logischer
zijn. wanneer de regering een over
gangsperiode van vijf jaar zou aange-
ve, want zowel in Nederland als in
Duitsland worden nog steeds vrachtwa
gens gemaakt met de beperkte snel
heid van zeventig kilometer per uur.
Hun bezwaren hebben de werkgevers
organisaties kenbaar gemaakt in een
telegram aan minister Bakker. Zij ver
wijten de minister, dat hij geen overleg
met hen heeft gepleegd.
De vrachtwagenchauffeurs echter, die
dagelijks met hun kolossen op de weg
zitten, zien veel voordelen in het invoe
ren van een minimum snelheid. In ca
feetjes voor chauffeurs langs de auto
wegen praten zij erover.
Eén van hen, de heer J. Vermetten
(59) uit Delft, zegt: „Ik zit al veertig
jaar achter het stuur. Per jaar leg ik
zo'n vijftigduizend kilometer af. Het ie
een duidelijk zaak, dat een minimum
snelheid van zeventig kilometer per uur
een mooie snelheid is. Een vrachtwa
gen neb je dan te allen tijde in de
hand als je achter het stuur zit".
Vroeger, toen wij niet harder moch
ten rijden dan zestig kilometer per uur,
wafen wij voor andere automobilisten
een gevaar op de weg. Wij reden veel
te langzaam. Als alle vrachtwagen
chauffeurs nu worden gedwongen ten
minste zeventig kilometer per uur te
rijden, dan zijn wij voor andere wegge
bruikers minder hinderlijke obstakels
op de weg".
„Omdat wij toch ook niet harder dan
tachtig kilometer per uur mogen rijden,
kunnen wij bovendien ook gemakkelijk
worden gepasseerd door snellere perso
nenauto's. Volgens ons is een minimum
van zeventig kilometer per uur gemak
kelijk te bereiken voor alle vrachtwa
gens".
De mening van de heer Vermetten
wordt gedeeld door de heer H. Koppens,
voorzitter van de stichting Routiers Eu
ropéens en van de bedrijfsgroep Weg
vervoer van de Nederlandse Bond van
Vervoerspersoneel. Deze zegt: „Geen
enkele Nederlandse vrachtwagenchauf
feur zal bezwaar hebben tegen een mi
nimumsnelheid van zeventig kilometer
per uur. De meeste wagens rijden die
gemiddelde snelheid nu al dagelijks".
„In België bevalt het systeem van 'n
minimumsnelheid uitstekend. Wij wil
len de minister graag helpen bij het
realiseren van zijn. plannen. Voor bij
zondere transporten, waarbij 'n vracht
wagen zeventig kilometer per uur niet
kan halen, moet dan maar een onthef
fingsregeling komen".
„Het is een vreemde zaak, dat de
werkgeversorganisaties ons advies niet
hebben gevraagd, voordat dat telegram
naar de minister werd gestuurd. Over
het algemeen werken werkgevers- en
werknemersorganisaties goed met el
kaar samen. Daarom is het riu zo jam
mer, dat wij in deze zaak lijnrecht te
genover elkaar staan. Vrachtwagen
chauffeurs zijn tenslotte mensen uit de
dagelijkse praktijk, die een deskundig
advies hadden kunnen geven".
ADVERTENTIE
TEL AVIV „Een fantastische
leugen", aldus heeft een Israëlische
militaire woordvoerder gereageerd op
het communiqué van de Arabische
verzetsorganisatie El Fatah, volgens
hetwelk 120 Israëlische militairen zater
dag by een schermutseling b(j de Allen-
by-brug zouden zjjn gesneuveld.
De Israëlische woordvoerder verwees
naar het Israëlische communiqué van
zaterdag, waarin gezegd wordt dat bij
deze schermutseling drie saboteurs van
El Fatah werden gedood en enkele ge
wond. De Israëlische verliezen bedroe
gen één dode en eenTicht gewonde.
Verder deelde .de Israëlische
woordvoerder mee dat de Israëliërs
Jordaans geschut tot zwijgen hebben
gebracht, dat zondagochtend Israëlisch
gebied beschoot tussen Jericho en het
j Beisandal.
