Tragisch einde van vele familieleden door geweld
eens „het geweten van een president
Ik zag een
hand en
een pistool
WILDE WESTEN DEED
REVOLVER-MYTHE
ONTSTAAN
Negers uit de ghetto's droegen
Robert Kennedy op handen
In Amerika
stierven vele
prominenten
door moord
aanslagen
Energiek, keihard, maar ook gevoelig
GEWELD MOET
UITGEROEID
OOGGETUIGE
VERTELT
Veel bewogen
leven ondanks
slechts
tweeenveertig
levensjaren
SENATOR
TRAGEDIE
Psychiaters menen
PURITEINS
„DE ENIGE"
NIEUWE ZEGE
PRESIDENT JOHNSON
DONDERDAG 6 JUNI 1968
ROBERT FRANCIS KENNEDY,
DEN HAAG De aanslag op senator Robert F. Kennedy is de tweede bin
nen viereneenhalf jaar op een lid van deze Amerikaanse familie van politici.
Senator Kennedy was pas een maand of drie geleden gaan meedingen naar de
plaats als opvolger van president Johnson.
Acht jaar geleden had Robert de verkiezingscampagne voor zijn broer John F.
Kennedy voor het presidentschap geleid.
De overwinning van John op de republikeinse kandidaat Richard M. Nixon
was een onbetwist succes van het organisatietalent van Robert.
Robert Kennedy werd op 20 november 1925 in Boston geboren als vijfde zoon
van de multimiljonair en diplomaat John Patrick Kennedy.
Na zijn schoolopleiding bezocht hij de Harvard-universiteit, waaraan hij rech
ten studeerde.
Zijn broer John benoemde hem in 1960 tot minister van Justitie in zijn kabinet.
„Bobby" werd diens vertrouweling en raadsman. „Hij was meer dan de tweede
man in het Witte Huis. Hij was het geweten van de president", werd eens
door een waarnemer opgemerkt.
Door Richard Drew, copyright Associated
Press en Pasadena Independent Star
News.
LOS ANGELES Senator Robert F
Kennedy had net zijn overwinnings
rede beëindigd en ging door de keu
ken naar de perskamer, toen ik een
hand uit de menigte zag komen. In
die hand was een pistool.
Zodra ik het pistool zag het wapen
was een seconde recht op tnij gericht
dook ik in elkaar en probeerde
uit het schootsveld te komen.
Toen hoorde ik twee schoten.
Daarna was het een halve seconde stil
en toen kwamen er nog drie schoten.
Toen ik omkeek, viel Kennedy achter
over. Zijn medewerkers vingen hem
op en legden hem op de grond neer.
We waren ongeveer met zijn vijfti
gen in de keuken toen de schoten
gelost werden, voor het grootste
deel persmensen en aanhangers van
Kennedy.
Een paar seconden deinsde iedereen
terug. Niemand kwam te dicht bij.
Toen zag ik pas dat er nog een man
op de grond lag. Op dat moment be
gonnen de mensen zich rond de slacht
offers te verdringen en iemand
schreeuwde: „Haal een dokter, haal
toch een dokter". Dat was alles wat ik
boven het geschreeuw kon horen.
Rafer Johnson, de vroegere tien
kampkampioen en nu een medewerker
van Kennedy, en Roosevelt Grier, een
beroepsvoetballer, grepen een man in
een blauw pak en zij en een aantal om
standers begonnen met de man te vech
ten en probeerden hem te ontwapenen.
Kennedy lag nog steeds op de grond,
helemaal onder het bloed.
Eindelijk kwamen er een paar dokto
ren de keuken binnen en met hen
een groot aantal aanhangers van Ken
nedy en trachtten hem zo goed mo
gelijk te verzorgen terwijl men op een
ambulance wachtte. Iemand gaf Ken
nedy een rozenkrans en hij greep hem
stevig vast.
De menigte in de keuken groeide
steeds aan en de medewerkers van
Kennedy begonnen te roepen en te du
wen om de mensen uit de buurt van de
senator te houden.
Een ander slachtoffer van de aan
slag lag op een keukentafel.
Toen werd het even stil in de keuken.
Op dat moment ontdekte ik dat er
bloed aan mijn kleren zat. Blijkbaar
had ik zo dicht bij hem gestaan, dat
het op mij gespat was.
In chronologische volgorde verliepen
de gebeurtenissen als volgt:
00.20: Kennedy beëindigt zijn overwin-
podium in de balzaal van Hotel Ambas
sador na het bekend worden van zijn
overwinning op senator McCarthy in de
democratische voorverkiezingen in Ca-
lifornië. Aanhangers juichen Kennedy
toe, terwijl tientallen televisiecamera's
op hem zijn gericht.
0020: Kennedy beëindigt zijn overwin
ningstoespraak, waarin hij een tweege
sprek met vice-president Humphrey
voorstelde over oplossingen voor bin
nen- en buitenlandse problemen. Hij
zegt hierbij een eind te zullen maken
aan geweld in de Verenigde Staten wan
neer men hem president zou maken.
00.21: Kennedy gaat door de deur,
die toegang geeft tot de keuken van het
hotel om zich via deze ruimte naar de
perskamer te begeven. De dader wacht
bij de keukeningang en schiet, waarbij
de senator tweemaal wordt getroffen.
00.23: de politie arresteert een kleine
donkerharige jongeman en beschermt
hem tegen de woedende aanwezigen.
Sommigen schreeuwen: „Lynch hem!"
Intussen is Kennedy ineen gezakt ter
wijl bloed uit een hoofdwond stroomt.
Zijn vrouw knielt naast hem neer. Hij
wordt naar het centrale ziekenhuis ge
bracht en vervolgens naar het zieken
huis „De barmhartige Samaritaan" ver
voerd, waar de artsen zijn toestand
„zeer kritiek" noemen.
02.35: Zes neurochirurgen beginnen
een spoedoperatie om de kogel, die in
de hersens is blijven steken, te verwij
deren.
Bobby" met Ethel in vrolijker dagen
Uit deze tijd al stamt de wrijving tus
sen de jonge Kennedy en president
Johnson. Johnson was tegen de raad
van Robert in, door John Kennedy om
partijpolitieke redenen in 1960 tot vice-
president gekozen.
Robert nam elke gelegenheid te baat
om Johnson zijn afkeer te doen voelen,
en deze heeft dat nooit vergeten. Toch
schijnen niet zijn persoonlijke gevoe
lens tegenover president Johnson de
doorslag te hebben gegeven voor zijn
besluit, zich in de wedloop om het pre
sidentschap te storten, maar zijn diepe
overtuiging dat de regering-Johnson
zich niet soepel genoeg heeft getoond
Met Jacqueline, zijn schoonzuster, op de begrafenis van John F.K.
bij het streven naar vrede in Viëtnam.
In maart 1967 stelde Robert Kennedy
voor, de Amerikaanse bombardementen
op Noord-Viëtnam onvoorwaardelijk
stop te zetten om vredesbesprekingen
op gang te kunnen brengen.
Dit jaar op 8 februari deed hij een
felle aanval op de politiek van de Ame
rikaanse regering en noemde de voor
uitgang die onder Johnson zou zijn ge
boekt „Illusoir".
Robert Kennedy werd op 29 novem
ber 1925 geboren. Na aan de Milton-
academie te hebben gestudeerd, een
van de beste middelbare scholen van de
V.S., ging hij studeren aan de "universi
teit van Harvard en bij de faculteit der
rechten in Virginië.
Op 26-jarige leeftijd werd hij advo
caat in Massachusetts en begon hij zijn
politieke loopbaan met een verkiezings
campagne voor zijn broer John, voor de
post van senator van die staat.
Hij organiseerde de verkiezingscam
pagne voor zijn broer voor het presi
dentschap toen hij 34 jaar oud was.
Nadat zijn broer hem tot minister van
Justitie had benoemd zette hij zich voor
al in voor een regeling van het pro
bleem van de burgerrechten, voor de
arbeidswetgeving, voor verbetering van
de levensomstandigheden van de ar
men en bond hij de strijd aan tegen
de georganiseerde misdaad.
In 1964, toen zijn hoop. door presi
dent Johnson gekozen te worden als vi
ce-president niet in vervulling was ge
gaan, trad hij af als minister van Justi
tie en dong hij mee naar de post van
Senator voor New York.
Ondanks sterke oppositie van beide
grote partijen, werd hij op 39-jarige
leeftijd tot senator gekozen.
Sinds 1965 heeft hij zich doen kennen
als tegenstander van uitbreiding van de
oorlog in Viëtnam, waardoor een steeds
groter aantal Amerikanen zich achter
hem schaarde, vooral jongeren en de
genen die sceptisch staan tegenover de
politiek voor een „great society", de
grote gemeenschap van president John
son.
Door het hele land werd de leus „Ken
nedy president" gehoord, maar hij
bleef steeds beweren dat hij helemaal
niet van plan was mee te dingen naar
het presidentschap en dat hij president
Johnson zou blijven steunen.
Begin februari veranderde hij van ge
dachten en hield hij een voor president
Johnson verpletterende rede, waarin hij
diens politiek illusoir en niet te verwe
zenlijken noemde.
Het besluit om zich tot kandidaat te
stellen nam hij pas op 16 maart. Daar
mee werd de kloof tussen hem en John
son nog dieper.
Hij sprak een bericht tegen, dat hij
Johnson een ultimatum had gesteld,
dat inhield dat er een commissie voor
de politiek in Viëtnam moest worden
benoemd en dat hij zich kandodaat zou
stellen als dat niet gebeurde.
Hij zei echter wel bereid te zijn niet
meer te dingen wanneer Johnson zou
laten blijken een breder pad naarv re
de in Viëtnam te overwegen.
De familie Kennedy heeft zowel suc
ces als tragedie gekend.
De eerste slag was de dood van de
jonge Joseph Kennedy, de oudste zoon,
die in 1944 op een oorlogsmissie bij een
vliegtuigongeluk met zijn vrouw Rose
het leven verloor.
Een maand later werd de markies
van Hartington, de echtgenoot van
Kathleen Kennedy, bij oorlogshande
lingen in Frankrijk gedood.
Kathleen zelf vond de dood bij een
vliegtuigongeluk in Frankrijk in 1948.
In augustus 1962 stierf de zoon van
president John Kennedy, Patrick Bou
vier, twee dagen na zfan geboorte, me
vrouw Jacqueline Kennedy had daar
voor al twee miskramen gehad.
President John Kennedy werd in Dal
las (Texas) op 22 november 1963 dood
geschoten toen hij in een stoet auto's
door de stad reed.
Een van de vijf dochters Kennedy.
Rosemary, verblijft al jarenlang in
een instelling voor geestelijk gestoor
den.
In 1955 verloren de schoonouders van
Robert Kennedy, de heer en mevrouw
George Skakel, bij een vliegtuigonge
luk het leven.
In september 1966 vonden de zwager
van Robert, George Skakel, en een nau
we vriend van de familie. Dean Mark
ham, eveneens bij een vliegtuigongeluk
de dood.
Robert Kennedy werd precies twee
maanden na dr. Martin Luther King,
de geweldloze strijder voor rassenge-
lijkheid. neergeschoten.
„Bobby" Kennedy, zoals hij algemeen
genoemd werd, zag er voor zijn jaren
nog jong uit, hoewel zijn wilde haardos,
al begon te grijzen. Zijn vrouw Ethel
schonk hem tien kinderen; zij is nu in
verwachting van het elfde. Evenals zijn
vele broers en zusters zou hij op zijn
21ste verjaardag van zijn vader Joseph
een miljoen dollar hebben ontvangen.
Robert Kennedy was rooms-katholiek.
Hij werd beschouwd als conservatief,
maar werd later de voorvechter van de
liberalen, van wie er velen teleurge
steld waren door de steun, die vice-pre
sident Hubert Humphrey gaf aan de
Viëtnam-politiek van Johnson. Ondanks
zijn geschillen met de president, nam
Johnson in zijn wetgeving inzake de
burgerrechten veel van Roberts denk
beelden op.
Als minister van Justitie zond senator
Kennedy in 1962 20.000 man federale
troepen naar Oxford, Mississippi, om
daar de toelating van James Meredith
als eerste negerstudent aan de univer
siteit aldaar af te dwingen. In juni 1966
bracht hij op uitnodigiing van studenten
een bezoek van vijf dagen aan Zuid-
Afrika, waar de regering hem niet wil
de ontvangen. Hij had daar in een rede
de apartheid als een kwaad gebrand
merkt.
Robert Kennedy tijdens zijn laatste toespraak voor deze aanslag top hem werd ge
leegd.
NEW YORK Na de dood van senator Robert F. Kennedy menen psychiater»,
dat het geweld opnieuw dichter aan de oppervlakte van het Amerikaanse leven
is gekomen.
„Zodra een gedragspatroon is bepaald, heeft het de neiging zich te herhalen", zei
dr. John Spiegel, directeur van het centrum voor de bestudering van geweld der
Brandeis-universiteit.
„Het publiek is ervan overtuigd dat dit soort dingen kan gebeuren. Het pa
troon werd gevestigd met de moordaanslag op Lincoln. Altq'd is een revolver het
wapen geweest.
De revolver. Dat is geen Amerikaan
se uitvinding, maar is sinds lang een
Amerikaanse instelling.
„De bevolking in haar geheel weet
dat zij geweld kan verwachten", aldus
Spiegel. „Daarachter zit het Ameri
kaanse revolver-fetisj isme en het be
sef. dat een revolver kan worden ge
bruikt om een conflict uit de wereld te
helpen. Het begint met kinderen, die
al met speelgoedrevolvertjes in de
weer zijn".
En dat is al heel lang zo.
„Geweldpleging met een revolver is
iets typisch Amerikaans", zegt dr.
David Abrahamsen, een New Yorkse
psychiater, die veel door de justitie
wordt geraadpleegd.
„Wij leven nog steeds met de legen
de van het Wilde Westen, waar hande
lend optreden de gemakkelijkste oplos
sing vormde. Aan de grens losten de
kolonisten hun problemen met een re
volver op".
Geweldpleging was niet alleen ge
bruikelijk in het wilde westen, maar
werd ook ingevoerd door de immigran
ten uit de oude wereld.
„Wij kwamen hier aan als gevolg
van revoluties", zegt dr. Thaddeus
Kostrubala uit Chicago, lid van een
sociale commissie voor agressie en ge
weld van de American Psychiatrist
Association
Maar hoe komen uit de gelederen van
WASHINGTON Sinds de moord op
president Abraham Lincolm in het
Fordtheater in Washington in 1865 zijn
verscheidene vooraanstaande politieke
figuren in Amerika het slachtoffer van
een aanslag geworden.
In 1881 viel president James Garfield
door moordenaarshand. Precies 20 jaar
later werd een aanslag gepleegd op
president William McKinley. toen deze
een bezoek bracht aan Buffalo in de
staat New York. In 1923 stierf president
Warren Harding onder verdachte om
standigheden in San Francisco. Hij zou
zijn vergeftigd, maar dit is nooit bewe
zen. In 1933 werd op president Franklin
D. Roosevelt geschoten toen hij in Mia
mi (Florida) was. De kogels misten het
staatshoofd, maar troffen burgemeester
Anton Cermak van Chicago dodelijk.
In 1950 drongen twee Portori-
caanse nationalisten Blair House binnen,
waar president Truman tijdelijk ver
bleef in verband met een restauratie van
het Witte Huis. Zij wisten de president
niet te bereiken, maar in een vuurge
vecht werden drie leden van zijn lijf
wacht geraakt, van wie een dodelijk.
Op 22 november 1963 werd president
John F. Kennedy te Dallas in Texas ver
moord. Bij deze aanslag werd de gou
verneur van deze staat. Connally, die
bij de president in "de auto zat, zwaar
gewond.
Andere politieke figuren die sinds
1865 zijn vermoord, waren burgemees
ter Carter Harrison van Chicago in 1893,
gouverneur William Goebel van Kentuc
ky in 1900. senator Huey Long van
Louisiana in 1935. de leider van de
„Zwarte Moslems" Malcolm X in 1965,
de nazileider Lincoln Rockwell in 1967
en dominee Martin Luther King op 4
april van dit jaar.
Aan het streven van Robert F Kennedy naar het presidentschap van de Ver
enigde Staten is een abrupt einde gekomen door een pistoolschot van een
moordenaar. Robert Kennedy had juist met goed gevolg de horde van de voor
verkiezingen in Californië een van de grootste struikelblokken op de weg
naar het Witte Huis genomen, toen hem hetzelfde lot trof als zijn broer John
Fitzgerald. Hij werd het slachtoffer van een aanslag.
Toen dit duidelijk werd, wierp Robert
Kennedy, die zijn kruit aanvankelijk
wilde drooghouden voor de strijd om
het presidentiële ambt in 1972 met
aanzienlijk betere vooruitzichten op een
overwinning zich alsnog in de strijd.
Hij laadde daarmee het odium op
zich van een opportunist, die handig
gebruik maakte van de door een an
der geschapen kansen. Dit beeld heeft
Robert Kennedy in de hele verdere
campagne niet geheel kunnen uitwis
sen en het was de oorzaak van een
scherper wordende persoonlijke contro
verse tussen hem en senator McCarthy.
Robert Kennedy werd op 29 novem
ber 1925 in Boston geboren. Hij was de
vijfde zoon van multi-miljonair en di
plomaat John Patrick Kennedy. Na
zijn schoolopleiding bezocht Robert de
Harvard-universiteii, waar hij rechten
studeerde. Zijn broer John benoemde
hem in 1960 tot minister van justitie in
zijn regering.
ïn de tijd dat Robert Kennedy mi-
nister van Justitie was. toonde
hij als kandidaat voor het ambt
een overtuiging die een puriteinse af
komst verried, zeer hard op tegen elke
vorm van corruptie en rustte niet eer
der voor hij James Hoffa, de leider
van een van de grootste vakbonden
met een allerminst brandschone repu
tatie van integriteit achter de tralies
had.
Een zelfde soort van puriteinse da-
/"Ypnieuw is een Kennedy, vier en
een half jaar na de moord op pre
sident John Kennedy, het slachtoffer
geworden van een maniak. De laffe
aanslag op senator Robert Kennedy
heeft in heel de Verenigde Staten grote
afschuw gewekt. Want al was Robert
Kennedy bij grote groepen van de
Amerikaanse bevolking geen geliefd
man, diezelfde groepen zijp allerminst
gelukkig met de trieste reputatie die de
Verenigde Staten aan het opbouwen
zijn: de reputatie van een maatschap
pij, waar moordaanslagen de plaats in
nemen van debatten, waar politieke ge
schillen worden opgelost met het pistool
\fet de tomeloze energie, die het fa-
miliekenmerk is van de Kennedy's
had Robert Kennedy zich dit jaar in de
strijd om de presidentsverkeizingen ge
stort. Zijn mededinging naar de demo
cratische nominatie riep al onmiddel
lijk scherpe tegenstellingen op. Senator
Eugene McCarthy had het spits afge
beten op een tijdstip dat mededinging
naar de democratische nominatie nog
politieke zelfmoord leek. Nog nooit im
mers was het voorgekomen dat een zit
tende president, die in aanmerking
kwam voor een volgende ambtstermijn,
was verslagen.
Senator McCarthy toonde in de voor-
verkiezingen van New Hampshire aan
dat de huidige president Johnson
kwetsbaar was en dat er onder de
Amerikaanse bevolking grote weerzin
bestond tegen diens politiek in Viëtnam.
dendrang had Robert Kennedy er als
kersvers politicus toe gebracht zich aan
tesluiten bij de campagne van senator
Joe McCarthy, die een niets ontziende
ketterjacht op Amerikaanse communis
ten en van communisme verdachte
mensen had ontketend. Deze zwarte vlek
op het blazoen van Robert Kennedy
bleef onuitwisbaar.
Robert Kennedy kon een hardheid
ten toon spreiden die door sommigen
als meedogenloosheid werd omschreven
een reputatie die de oude John Patrick
Kennedy daarom meer de zoon van de
vader dan de broer van John Fitzge
rald liet zien.
I-Jet deerde Robert weinig dat men
zo over hem dacht. Hij merkte dit
jaar tijdens de verkiezingscampagne
een keer ironisch op: „Ik ben de enige
kandidaat die wordt tegengewerkt door
de zakenlieden èn de vakbonden".
Maar als er wel eens een zekere hard
heid sprak uit Robert Kennedy's op
treden. kon hij ook ontwapenend zijn
en gevoelig.
De negers uit de ghetto's van de gro
te steden droegen Robert Kennedy op
handen; zij voelden dat zijn deernis
mèt hun lot oprecht was. Zij vergaten
evenmin dat Robert Kennedy als mi
nister van Justitie in 1962 twintigdui
zend man federale troepen naar Ox
ford, Mississippi, zond om daar de toe
lating af te dwingen van James Mere
dith, de eerste negerstudent aan de uni
versiteit van Oxford en dat hij het was
die de Zuidafrikaanse regering in 1966
niet wilde ontvangen omdat hij de
apartheidspolitiek als een kwaad had
gebrandmerkt.
Over één ding waren vrienden en
vijanden van Kennedy het al jaren
eens: hij zou niet eerder rusten voor hij
de plaats van Lyndon Johnson in het
Witte Huis zou hebben overgenomen.
Het wachten was slechts op de gunstig
ste gelegenheid om de man uit Texas
te onttronen.
Lyndon Johnson en Robert Kennedy
hebben nooit op goede voet met elkaar
gestaan. Deze persoonlijke animositeit
dateerde al uit 1960 toen Johnson tegen
de raad van Robert in door John Ken
nedy om redenen van partijpolitieke
aard tot vice-president was gekozen.
Robert liet vaak blijken dat hij niet
veel met Lyndon Johnson ophad en de
ze heeft dat nooit vergeten.
Johnson weigerde in 1964 dan ook
bij zijn herbenoeming als presi
dent Robert Kennedy tot zijn vice-pre
sident te benoemen. Robert Kennedy
trad toen af als minister van Justitie en
wierp zich op als kandidaat voor het
ambt van senator van de staat New
York. Ondanks sterke oppositie binnen
zijn eigen democratische partij werd
Robert op 39-jarige leeftijd tot senator
gekozen, opnieuw een glanzende over
winning voor een lid van de Kennedy-
clan.
Toch was het ook Robert Kennedy,
die de voor de Kennedy's ongebruike
lijke bittere pil van een verkiezingsne
derlaag moest slikken. Dat was de vo
rige week bij de voorverkiezingen in
de staat Oregon. Hij moest daar de ze
ge afstaan aan zijn rivaal senator
Eugene McCarthy.
Op het ogenblik dat de kans voor Ro
bert Kennedy op het winnen van de de
mocratische nominatie weer was toege
nomen hij versloeg overeenkomstig
de verwachtingen senator McCarthy in
Californië maakte een laffe aanslag
een einde aan alle illusies. Het is uiter
mate triest dat het op deze manier
moest gebeuren.
de gefrustreerden de moordenaar»
voort?
„Zij beschouwen zich als wraakenge
len" zegt dr. Jacob Chwast, een psy
choloog uit New York. „Zij vernieti
gen iemand, die hen en de mensen,
die zij menen te vertegenwoordigen,
huns inziens bedreigt. Dergelijke men
sen zijn bijzonder gevoelig voor de
stimulans die uitgaat van een open
baar optreden van een nationale fi
guur".
Senator Kennedy werd neergescho
ten op een overwinningsfeest.... Zijn
broeder tijdens een rit door de stad....
Lincoln in een schouwburgMal
colm X. tijdens een vergadering, dr.
Martin Luther King op een balkon.
En over de rol en de naam van de
familie Kennedy zei dr. Chwast: „Je
kunt niet voorbijgaan aan de invloed
van de familie Kennedy op de Ameri
kaanse geest en aan de jaloezie als
gevolg van haar rijkdom".
WASHINGTON President John
son heeft woensdagavond de Amerika
nen opgeroepen „een eind te maken
aan geweld en het prediken van ge
weld".
Hij deed dat in een radio- en televi
sierede over de moordaanslag op se
nator Robert Kennedy.
Johnson drong er bij de bevolking
op aan een andere houding te zoeken.
„Laten wij in Godsnaam besluiten, on
der de wet te leven laten wij een eind
maken aan geweld en het prediken
van geweld".
De president kondigde de oprichting
aan van een commissie onder leiding
van ex-president Eisenhowers broer
Milton, die een onderzoek moet instel
len naar wat hij noemde „het tragi
sche verschijnsel" van geweld dat de
Amerikaanse natie aantast.
De president zag er op de televisie
zeer bleek uit en sprak met ernstige
stem.
„Wat maakt in de natuur van ons
volk en in onze gemeenschap derge
lijke moorden en geweld mogelijk",
zo vroeg de president zich af. Dit is
een ernstige tijid voor onze grote de
mocratie, maar wij zijn sterk en wij
zijn een veerkrachtig volk dat, zo hoop
ik, uit onze fouten lering kan trekken".
Johnson sprak het volk toe als „me
de-Amerikanen die ook geschokt en
ontzet zijn door de aanslag op het leven
van senator Kennedy, die hij „het
jongste, wrede voorbeeld van de wet
teloosheid en geweld in ons land"
noemde.
„Een briljante loopbaan is op brute
wijze onderbroken. Een jonge leider
met ongewone energie en toewijding
die het land onvermoeibaar en goed
gediend heeft en wiens stem en voor
beeld miljoenen in de wereld getrof
fen hebben is op zinloze en vreselijke
wijze getroffen.
De president zei dat de familie Ken
nedy al genoeg in rouw gedompeld
was. „Vanavond staat het land op
nieuw voor de consequenties van wet
teloosheid, haat en onredelijkheid in
ons midden. Het zou verkeerd en zelf
bedrog zijn het verband tussen die
wetteloosheid en haat en deze geweld
daad te ontkennen.
Maar het zou even verkeerd zijn
daaruit te concluderen dat het land
zelf ziek is. Het zijn geen 200 miljoen
Amerikanen geweest die senator Ken
nedy gisteravond, president Kennedy
in 1963 of negerleider Martin Luther
King twee maanden geleden hebben
getroffen.
„Toch zijn wij door deze gebeurte
nissen duidelijk genoeg gewaarschuwd
dat in een klimaat van extremisme of
gebrek aan respect voor de wet de al-
lerbesten door geweld zouden kunnen
worden getroffen.