Kennedy-nacht
Winnaar van Anna Blamanprijs
Bob den Uyl is zelfspotter
Ds. E. D. Spelberg
overleden
Noord-Brabant
in „Zoeklicht
Literaire prijzen
in Frankrijk
VANAVOND
MORGEN
Humor
Bang
Smakken
Minder
FINANCIËLE
iOÏTJ
nES
K.N.T.U. leed
verlies van
22.6 miljoen
Berk-Beccon
ongunstiger
Grote opdracht voor
IHC-Holland
UIT DE KERKEN
PILOOT STORM
1 RECHTER TIE
TEKKO TAKS
TELEVISIE
IZI T.V. LANGENBERG
/ag...a 2
MAANDAG 10 JUNI 1968
Anders reageerde Freek niet veel
op de spot van zijn stiefvader, ne
geerde schouderophalend zijn aan
merkingen, maar deze keer trof de
pijl doel. Nu duldde hij geen spot,
kon in zijn wankelmoedige stemming
geen spot verdagen.
Het boek vloog door de kamer, zijn
vuist sloeg hard op tafel.
Laat me toch met rust, ik houd
u toch ook niet altijd voor de gek
Eleonoor jammerde even. Wegen
keek met spottende verbazing naar
zijn stiefzoon op, die bleek tot in zijn
lippen voor zijn stoel stond overeind
gerezen.
Krijg je weer eens een zenuwcri
sis? Zeg het dan vooruit, vóór er weer
een dokter aan te pas moet komen.
Jammer voor je, hè, dat Van der
Held deze zomer is gaan hemelen.
Freek schrok toch. Ik krijg geen
zenuwcrisis, zei hij kalmer, maar...
Maar, Wegens stem werd eens
klaps snijdend nu hij zag dat de bui
was geluwd, je gedraagt je zoals
ik niet nog eens wens mee te maken;
als je een paar jaar jonger was,
kreeg je een pak slaag dat je niet
wist waar je bleef.
Eleonoor trok Freek aan zijn jas.
Toe jongenlief, ga nu rustig zitten,
wees toch niet zo kinderachtig gauw
op je tenen getrapt.
Hij gaf toe omdat hij niets anders
wist. Eleonoor ging het boek oprapen,
zei maar niet, dat het uit de band ge
vlogen was. Meine had het gelukkig
niet gemerkt. Freek zag het door zijn
neergeslagen wimpers. Er steeg nu 'n
warme gloed naar zijn gezicht. Hij
had zich inderdaad aangesteld en
waarom? Misschien wel omdat hij
vond dat Wegen in zijn spot gelijk
had. Tranen sprongen in zijn ogen,
haastig knipperde hij ze weg. Hij
stond weer op hetzelfde punt van eni
ge jaren geleden. Het werd weer leeg
en leugenachtig en... Van der Held,
ja een beste brave man, te goeder
trouw, natuurlijk, en oom John, Quee-
ny. Noldie, al die kinderlijke goede
mensen, maar hij... Waarom zo de
„christenen" zoals hij ze hier in de
stad had leren kennen? Nu, dan wa
ren ze heus niet beter dan de rest,
eerder' slechter, juist slechter, omdat
het hun morele verplichting was be
ter te zijn. Nu zou hij zich nooit meer
laten vangen, nooit en nooit meer. Als
je dan aan de vruchten de boom moet
kennen, hoe was dan die boom als de
vruchten waren zoals hij deze domi
nee en de jongelui-schept-vreugde-in-
't-leven had gezien? En wie was er
werkelijk beter? Zelfs Van Raay had
hem de mond gesnoerd als er ande
ren bij tegenwoordig waren, zij het
dan ook dat hij het op vriendelijke
politieke wijze had gedaan. „Bewaar
je problemen tot na de catechisatie
en bezwaar er anderen niet mee". Ja,
ja, en maar zoet houden en maar
klein houden! Ook en juist in de chris
tenen vind je dus fouten. Bah, alles
was om er grondig genoeg van te
krijgen! „De theologie van het hart
gaat boven die van het verstand" had
Van Raay gezegd. Mooi, maar als dat
hart nu zo faliekant er naast is? En
die ontroeringen, die diepe ontroering
van toen in de kerstkerk, toen hij
voor het eerst zich voornam naar een
dominee te gaan? Schoonheidsontroe
ring, niéts anders, ook het gevoel van
God-is-in-ons-midden. En dan van dat
zoeken en de deur intrappen... Mooie
praatjes om je tot geloven te bren
gen, tot klakkeloos aannemen. Hij
had God nu genoeg de kans gegeven
hem te grijpen, als Hij het nu nog
niet gedaan had, wilde Hij hem zeker
niet.
Het was geen conclusie van een
paar uur, het was het resultaat van
de laatste maanden. Het was niet zo,
dat Freek inééns alles liet schieten.
Langzaam was het gegaan als drup
pelend gif, ineens door de hoeveelheid
snelwerkend. Zo stond hij nu bij het
wrak van zijn overtuiging, die zo jong
nog en door zoveel dalen heen te wei
nig levenskracht had blijken te bezit
ten tegenover tegenstrijdigheden.
In de dagen die kwamen na deze
ineenstorting leerde Freek spotten
met zijn eigen goedgelovigheid. De
laatste brief van Queeny liet hij on
beantwoord ten dele uit schaamte
over wat zijn moeder gedaan had,
ten dele om van alles in 's hemels
naam bevrijd te zijn. Wat moest hij
haar nu nog schrijven?
Het kon natuurlijk niet verborgen
blijven, dat hij niet meer naar de
kerk en niet meer naar de catechisa
tie ging*
Hè hè, zei Wegen, eindelijk
wordt hij wijzer.
Maar Eleonoor. die Freek toch in
ieder geval beter kende dan hij, be
zwoer hem vooral niets tegen de jon
gen te zeggen, daar beieikte hij juist
het tegenovergestelde mee van wat
hij wilde. Zij was al meer dan tevre
den èn dat haar voorgevoel ten op
zichte van het aflopen van Freeks
„hobby" was uitgekomen én om het
feit zelf. Nu trok hij niet meer zo
naar de kant van... Verder wilde zij
daar niet over doordenken. De
naam Arnold kon zij niet meer onge
straft verbergen achter Queeny's in
vloed op haar zoon.
In deze stemming van koude leeg
heid, van zich willen richten alleen op
het werk, dat nu eenmaal moest, om
dat dit het enige was dat hem was
gebleven, liep Freek, uit het station
komend, My ra Brand in letterlijke
zin tegen het lijf. Hij herkende haar
niet en wilde na een haastig pardon
langs haar heengaan, maar zij uitte
een kreetje van verrassing en pakte
zijn arm beet.
Freek, is het niet? Freek de zoon
van Arnold Arlsover?
Hij keek haai aan, herkende moei
lijk de kleine meid met wie hij ge
speeld had. Myra Brand was knap op
gegroeid, de ogen, groot en blauw,
een klein tikje loens, gaven iets pi
kants aan haar verder egaal gezicht,
met de kinderlijke wipneus, de kleine
vrolijk lachende mond. Het blonde
haar was los en betrekkelijk kort,
haar kleding van een artisticiteit die
door Eleonoor met artistieke armoe
de zou zijn bestempeld, maar Freek
lette niet op zoiets.
Dus Myra.
Zij liepen samen op.
Wonen julie tegenwoordig hier?
vroeg hij.
Welnee, Jossie en Michel zijn im
mers van elkaar. Huwelijksvakantie,
dat is ook weieens nodig. Ik woon hier
alleen, op kamers. Hoe gaat het met
Eleonoor?
Onwillekeurig stootte dat in Freek,
wat hij van zijn moeder geërfd had,
zich aan Myra's wel erg vrije toon
en woorden. Jossie en Michiel... Zo
sprak zij over haar ouders en naar
zijn moeder vroeg zij als Eleonoor!
Moest moeder eens horen! Freek
glimlachte bijna. Hij was vergeten,
dat hij vroeger Myra's moeder ook
Jossie had genoemd.
Moeder maakt het best, zei hij; de
glimlach was in zijn stem hoorbaar,
wat voer jij zoal uit?
O, tekenacademie natuurlijk, Jou
miste ik al, dacht dat jij zeker al een
eind ver was.
Ik studeer rechten.
Ben je bedonderd?
De uitval, de blik van verbazing in
haar guitige ongelijke ogen, deed hem
nu werkelijk vol in een lach schieten.
Eerlijk, zei hij vind je het zo
gek?
Nou, zei zij volmondig, idioot
gewoon, helemaal niets voor jou,
Freekie, trouwens, zij monsterde
hem keurend, je ziet er toch anders
uit, zo'n meneer, niet zo Arnolds zoon,
bedoel ik.
Het klonk als een afkeuring. Freek
voelde het ook eensklaps als iets om
zich voor te schamen. Hij zag er
niet uit als Arnolds zoon...
Myra zag dat hij zich haar opmer
king aantrok. Spontaan stak zij haar
arm door de zijne.
(Wordt vervolgd)
3832 Commandant Grishow,dokter Shaw en de piloot
Storm stonden enige ogenblikken besluiteloos aan de
rand van de bodemtrechter, waar het rupsbandenspoor
van de LE-15 abrupt eindigde. Men kon dus niet anders
concluderen, dan dat de exploratie-truck hierin gestort
moest zijn en ergens onder al die rotsblokken en gruis
lag. Behoedzaam begon het drietal de brokken opzij te
trekken en naar de rand van de kuil te werken. Gris
how zag spoedig in, dat het op deze manier een veel
te langdurig karwei werd. „We hebben meer mannen
en materiaal nodig" riep hij en liep naar de push-gli-
der. „Ik ga de basis waarschuwen." In het voertuig
had hij snel verbinding met Lunapolis en Simpson ver
telde hem, dat Professor Dubois al met een der nieuwe
schepen onderweg was. Grishow gaf de juiste positie
op deelde vervolgens een hele serie bevelen uit, die al
half uitgevoerd waren, voordat hij zweeg. Iedereen
wist immers hoe belangrijk seconden kunnen zijn bij
een noodgeval als dit
17. Tsjiao Tai gaat het pandhuis van Leng weer bin
nen. Hij stapt resoluut naar het bureau achterin en
laat zijn identiteitsbewijs met het rode stempel van
het gerechtsgebouw zien.. „Zoéven heb ik mij voor een
ander uitgegeven", zegt Tsjiao Tai. „Dat is nu niet
meer nodig. Ik moet u verzoeken om met mij mee te
gaan. De Rechter wil u graag enkele vragen stellen.
We hebben haast. U heeft zeker wel een eigen palan
kijn?" De pandhuishouder is volkomen onthutst, maar
hij houdt zich goed en roept een van zijn bedienden
toe: „Laat mijn draagstoel voorkomen. Snel!" Even la
ter zijn ze beiden ingestapt in de gerieflijke palankijn
van de pandhuishoüder en de koelies nemen de schach
ten op. „Zozo, meneer de Rechter wil mij dus spre
ken", zegt Leng nogal zenuwachtig. „Natuurlijk sta ik
geheel tot zijn beschikking, maar vertelt u me vast even
waar het over gaat. In het kort, bedoel ik. Dan kan
ik me zogezegd vast een beetje beraden op mijn ant
woorden. Tenslotte word je als eenvoudige lommerd
houder niet iedere dag bij de magistraat ontboden." Als
Tsjiao Tai blijft zwijgen, krijgt Leng het pas echt op
zijn zenuwen. „Ik ben toch een eerzaam en fatsoenlijk
burger van deze stad!" roept hij uit. „Het lijkt wel
of ik verdacht wordt van een misdaad!"
41. Tekko had wel een paar uurtjes nodig om van
zijn krokodillen-avontuur weer wat bij te komen. Maar
daar hij nu eenmaal niet van lang stil zitten noch van
nakaarten hield, stond hij, nadat hij weer enigszins op
zijn verhaal gekomen was, op om de tocht door het
oerwoud voort te zetten. Hij schudde zich nog eens ter
dege uit, zette zijn tropenhelm op en gaf toen het sein
om op te breken. Het gebied waar de mysterieuze go
rilla's huishielden lag nog een heel eind voor hen wist
Tekko en daarom wilde hij de kostbare tijd niet onno
dig verspillen. Het gebied waar zij nu doorheen moes
ten was moeilijk begaanbaar. Een drukkende vochtige
hitte hing onder het dichte gebladerte der geweldige
woudreuzen. Af en toe golfde een walm van wee-zoe
te bloemengeuren langs hen heen en voortdurend klonk
het gezoem van miljarden insekten in de oren. Achter
elkaar lopend slingerde de kleine kolonne zich lang
zaam door de jungle, zoals Tekko dit echte tropische
oerwoud noemde.
Bombasso bleek een puike gids te zijn en iedere
ivond als zij weer op een kleine open plek het kamp
voor de nacht opgeslagen hadden en Tekko op de kaart
de afgelegde marsroute aftekende, was hij steeds weer
verbaasd over het resultaat hiervan. Dikwijls was de
weg onbegaanbaar door de talloze scherp-gepunte lia
nen die zich van boom tot boom slingerden. Maar Bom
basso week geen centimeter van de eenmaal ingesla
gen weg af en hieuw zich met zijn kapmes met geweld
er doorheen.
Het accent in de televisie-uitzendin
gen van het afgelopen weekend lag
uiteraard op de dood van senator Ro
bert Kennedy. De nacht van zaterdag
op zondag zal voor vele tv-kijkers on
getwijfeld de historie zijn ingegaan als
de nacht van Kennedy. Door de vertra
ging, die de trein met het stoffelijk
overschot op weg naar Washington had
opgelopen, begon de rechtstreekse re
portage van de uitvaart en de teraar
debestelling niet om half tien, maar
pas om tien over twee. Menigeen zal
een groot deel van zijn nachtrust heb
ben opgeofferd om van een en ander
getuige te kunnen zijn. Misschien ook,
omdat de speciale bewaking van de
prominenten bij de begrafenis en de
duisternis tijdens deze plechtigheid de
vrees wekten voor een nieuwe wan
daad. Maar in de allereerste plaats
natuurlijk als een logisch gevolg van
het feit, dat de televisie als communi-
catie-medium-bij-uitstek ons de laatste
dagen weer met de neus heeft gedrukt
op de tragiek en de risico's, die de
aanwezigheid van het kwaad in de we
reld (en ditmaal speciaal van het
kwaad dat geweld heet) met zich mee
brengt, zodat ons persoonlijke geweten
zich binnen korte tijd weor deel van
het wereldgemeten wist en andersom.
Het zijn dan vaak de kleine anekdotes
bij rechtstreeks .uitgezonden plechtig
heden als deze, die het meest aan
spreken. In dit geval de close-ups, via
de communicatiesatelliet van een ont
roerde vrouw langs de route door
Washington, de bijna volledige moge
lijkheid om bij zingende koorleden in
de omgeving van het Lincolm-monu-
ment in de partituur te kijken en het
spelen van Kennedy's vierjarig zoontje
met de kaars op de begraafplaats Ar
lington. Door genoemde vertraging
werd de begrafenis van de senator
een avondlijke aangelegenheid, ter
wijl in Nederland de zondagochtend
reeds begon te gloren en een merel in
mijn tuin zijn eerste lied aanhief. On
willekeurig moest ik even denken aan
een regel uit een oud liedje van Toon
Hermans: „Ik hoor een vogel liever
fluiten dan een kogel".
AVRO-omroepster Viola van Emme-
nes wenste omstreeks tien voor vier
de NTS-kijkers welterusten. Zij had er
toen ongeveer een half etmaal opzit
ten, want zaterdagmiddag had zij on
der meer ook reeds de eerste afleve
ring van het AVRO-jeugdprogramma
„Stuif-es-in" aangekondigd. Een bij
zonder aardige uitzending, min of meer
een pocketuitgave van bestaande vol
wassen-series als „Mies en scène"
(vooral dank zij de journalistieke rou
tine van plaatsvervangend presentatrice
Ria Bremer en de korte items bijna
even vlot) en „Voor de vuist weg" (bij
na even huiselijk en ongedwongen).
Zijn de volgende afleveringen ook
zo aardig, dan zou „Stuif-es-in" ook
voor de grote mensen wel eens even
zeer een zaterdagse „must" kunnen
worden als „Ja zuster, nee zuster" en
„Swiebertje".
Degenen, die onlangs in ons blad
het uitvoerige interview met pianist/
organist Louis van Dijk hebben gele
zen, zullen zondagavond in diens door
IKOR en CVK gepresenteerde portret
„Beetje schrikken in de kerk" niet
veel nieuws hebben vernomen. Het was
geen erg volledig portret van de be
gaafde jonge musicus (persoonlijk mis
te ik Bach), al klonken de kerkliederen
in de door hem begeleide jeugddiensten
lang niet onaardig en maakte Louis
van Dijk nog enkele behartigenswaar
dige opmerkingen, zoals die over het
geloven
(„Geloof is iets dat labiel moet
blijven. Iets rqjsvast, daar geloof ik
niet zo erg in") en over zijn zoontje:
als hij er talent voor heeft, moet hij de
muziek in, maar als hij het niet bezit,
mag hij het niet.
J. v.d. K.
SOEST Ds. E. D. Spelberg van
1947 tot 1962 predikant-directeur van de
VPRO is zaterdagochtend in Soest
overleden. Hij is zeventig jaar gewor
den.
Ds. Spelberg kwam in 1926 in de ra
diowereld. Hij werd toen predikant-se
cretaris van de in dat jaar opgerichte
HILVERSUM I
18.00 Nws. 18.16 Radiojourn. 18.25
Ik verbind u door..., praatje. 18.30
Stereo: A la carte: tafelmuziek. 19.30
Nws. 19.35 RVU: Van Naardermeer
tot Deelerwoud: het werk van de vere
niging tot behoud van natuurmonumen
ten in Nederland, door Mr. H. P. Gor
ter. Directeur van de vereniging tot
behoud van natuurmonumenten in Ne
derland. NRU: 20.05 Scala Interna
tionaal: een maandelijkse round-up
van literatuur,, toneel, muziek, dans,
beeldende kunst en film, uit alle delen
van de wereld. 22.30 Nws. AVRO: 22.40
Radiojourn. NRU: 22.55 Stereo: Me
tro's Midnight Music: gevar. muz. pro
gramma. 23.5524.00 Nws.
HILVERSUM n.
18.00 Koorzang. 18.19 Uitz. van de
PSP. 18.30 Nws. en weerpraatje. 18.46
Act. 19.00 Stereo: Lichte orkestmuz.
(gr). 19.20 Stereo: Muz. rond de klok
van achten: gevar. muz. progr. 20.05
Der Jakobiner. opera van Dvorak, door
orkest van de Praagse Omroep, koor
en solisten (opn). 22.15 Literama: ra
diokroniek over boeken, schrijvers en
toneel. 22.30 Nws. 22.40 Avondoverden
king. 22.50 Stereo: Piano-recital: klas
sieke muz. 23.35 Jazz. 23.55—24.00
Nws.
NEDERLAND I
NTS: 18.50 Barend de Beer. 19.00
Journ. C VK/IKOR/RKK19.06 Ken
merk: de wekelijkse informatierubriek
over kerk en samenleving. NCRV:
19.31 Het leven begint bij 100 (in kleur),
TV-feuilleton uit de serie The second
hundred years. NTS: 20.00 Journaal
NCRV: 20.20 Hier en Nu in Latijns-
Amerika, filmreportage. 20.45 Twee
kamp, quiz tussen situdententeams.
21.15 De driekante steek, TV-spel. (Ba-
varia-produktie). 22.25 Avondsluiting.
NTS: 22.3022.35 Journaal.
NEDERLAND II
NTS: 18.50 Barend de Beer. 19.00
Journ. AVRO: 19.03 Europa op de jonge
tour: vakantiekroniek voor tieners en
twens. NTS: 20.00 Joum. AVRO: 20.20
Peyton Place, TV-feuilleton. 20.45
Gevangene van het verleden, speel
film. NTS: 22.45—22.50 Journ.
VPRO. In 1935 werd hij hoofdredac
teur van Grije geluiden, het blad van de
VPRO. Van augustus 1945 tot april
1947 was hij programma-directeur van
de VPRO. Hij werd in 1962 opgevolgd
door ds. I. J. van Houte.
Ds. Spelberg was ridder in de orde
van Oranje-Nassau en officier in de
Kroonorde van België.
Everhard Dirk Spelberg had na zijn
gymnasium aanvankelijk aan de Land
bouwhogeschool in Wageningen gestu
deerd, waar hij ook het kandidaatsexa
men aflegde. Vooral onder invloed van
mensen in de Vrijzinnig christelijke
jeugdbeweging groeide zajn belangstel
ling voor de theologie en gooide hij het
met zijn studie over een andere boeg.
ff
Vanuit Eindhoven wordt in het eer
ste half uur van het NRU-programma
„Zoeklicht op Nederland" vanavond
(15.30-17.20 uur) de schijnwerper ge
richt op de provincie Noord-Brabant.
Daarbij komen de volgende onderwer
pen aan de orde: het Evoluon in Eind
hoven. de stadsschouwburg en de wij
zigingen in de binnenstad van Tilburg,
de bejaardenzorg in de streek rond Wijk
en Aalburg; Herman Emmink heeft 'n
gesprek met de arts - kunstschilder -
schrijver Hendrik Wiegersma te Deur-
ne en verzorgt voorts een reportage
over het Dinghuis, internationaal cul
tureel centrum, in De urne. Na het
nieuws van 16.00 uur komen de corres
pondenten uit het land weer aan het
woord.
HILVERSUM I.
AVRO: 7.00 Nieuws. 7.10 Ochtend
gymnastiek. 7.20 Stereo: Lichte gram-
mofoonmuziek. VPRO: 7.54 Deze dag.
AVRO: 8.00 Nieuws. 8.11 Radiojournaal.
8.20 Stereo: Lichte grammofoonmuziek.
(8.30-8.33 De groenteman) 8.50 Morgen
wijding. NRU: 9.00 Uitgebreide repor
tage. 9.35 Waterstanden. 9.40 Muziek
uit de Middeleeuwen en Renaissance
(gr). AVRO: 10.00 Voor de kleuters.
10.10 Arbeidsvitaminen (gr). (11.00-
11.02 Nieuws; 11.02-11.32 RVU: De heer
H. Wielek in gesprek met Nico Crama.
Film op school. 11.55 Beursberichten
12.00 Stereo: Klassieke en moderne ka
mermuziek (opn). 12.26 Mededelingen
v. land- en tuinbouw. 12.29 Overheids
voorlichting: Uitzending voor de land
bouw. 12.39 Sportrevue. 13.00 Nieuws.
13.11 Radiojournaal. NRU: 13.30 De
lichte Muze belicht: De operette. 14.30
muziek (opn). AVRO: 15.00 Operamu
ziek (gr). 16.00 Nieuws. 16.02 Neder
landse Gitaardag 1968. 16.35 Koorzang:
Oude Engelse liederen. 17.00 De zingen
de bougie: platenprogramma voor auto
mobilisten. 17.55 SOS-berichten.
HILVERSUM IL
NCRV: 7.00 Nieuws. 7.10 Het levende
woord. 7.15 Stereo: Klassieke grammo-
foonmuziek. 7.30 Nieuws. 7.32 Actuali
teiten. 7.45 Stereo: Klassieke en moder
ne muziek (gr). 9.00 Nieuws. 8.11 Ge
wijde muziek (gr). 8.30 Nieuws. 8.32
Vakantietips. 8.45 Voor de huisvrouw.
9.30 Stereo: Piano-recital: semi-klassie-
ke muziek. 9.40 Schoolradio. 10.00 Theo
logische etherleergang. 10.35 Neder
lands Koperkwintet: klassieke en mo
derne muziek. 11.00 Nieuws. 11.02 Voor
de zieken. 11.55 SOS-berichten. KRO:
12.00 Van twaalf tot twee: gevarieerd
programma. (12.22 Wij van het land;
12.26 Mededelingen voor land- en tuin
bouw; 12.30 Nieuws; 12.41 Actualitei
ten). 14.05 Schoolradio. 14.30 Pizzicato:
muzikaal middag-magazine. (16.00-16.02
Nieuws). 17.00 Overheidsvoorlichting:
De Nederlandse Antillen en de EEG.
Spreker: R. A. Ferrier. 17.10 Voor de
kinderen.
HILVERSUM III.
VARA: 9.00 Nieuws. 9.02 Plaatjes
voor de pep. (10.00 Nieuws). 11.00 Nws.
11.03 Popmuziek. 12.00 Nieuws. 12.03
Zorro: programma voor tieners. 13.00
Nieuws. 13.03 Ekspres: gevarieerd pla
tenprogramma (14.00 Nieuws). 15.00
Nieuws. 15.03 Er - Jee - Em - Drie.
16.00 Nieuws. 16.03-18.00 Mix: licht pla
tenprogramma. (17.00 Nieuws).
MAANDAG 10 JUNI 1968
DUITSLAND I
10.00 Nws. 10.05 Journ. (herh. van de
vorige avond). 10.20 Sportjourn. 10.50
Messer, Gabel, Scher' und Licht...:
ongelukken van kinderen in huis. 11.10
Portret van een zangeres. 12.0013.30
Act. rubriek. 16.40 Journ. 16.45 Voor de
vrouw. 17.35-—17.55 Progr. over katten,
18.0018.05 Journ. (Reg. progr NDR:
1805 Act. 18.19 Sportjourn. 18.53 Zand
mannetje. 19.00 Act. 19.26 Donaug'
schichten. 19.59 Progr.-overzicht. WDR
18.05 Kleur: Voor de kinderen. 18.10
Kleur: Aus Hollywoods lustigen Tagen.
18.25 Goedenavond. 18.30 Journ. 19.10
Kleur: San Francisco. 19.40 Kleur: On
bekende wereld. 19.45 Kleur: Week-
journ.) 20.00 Journ. en weeroverzicht.
20.15 Panorama. 21.00 Alles oder nichts
vraag- en antwoordspel. 21.45 TV-dis-
cussie. 22.30 Journ.. commentaar en
weerber. 22.50 Geschlossene Gesell-
schaft: Engels-Argentijnse speelfilm.
0.15 Journ.
DUITSLAND II
17.00 Eurovisie: Giro d'Italia: wiel
rennen. 17.45 Nws. en weerber. 17.50
Act. en muz. 18.15 Das verlassene
Dorf: TV-serie. 18.50 Zirkus meines
Lebens: TV-serie. 19.27 Weerber. 19.30
Nws. en act. 20.00 Dagboek uit de
Katholieke Kerk. 20.15 Gesundheitsma-
gazin Praxis. Aansl.: Nws. 21.00 Psy
cho: Amerikaanse speelfilm (Niet ge
schikt voor jeugdige kijkers). Aansl.:
Filmkritiek. 22.50 Nws, weerber. en
act.
ROTTERDAM „Ik heb zo'n idee dat zij niemand anders hadden", spot
goedbedoeld de zelfspotter Bob den Uyl, winnaar van de Anna Blamanprijs
1968 van het Anjerfonds. „Ik had zelfs nog nooit iets van Anna gelezen".
Zijn tweede verhalenbundel „Een zachte fluittoon" (Querido, f 7,90),
waarin het schlemielachtige en absurde de boventoon voert, werd een tweede
treffer. De eerste plaatste deze Rotterdamse scheepskantoorbediende met „Vo
gels kijken" waarvoor hij in 1966 de Prozaprijs van de stad Amsterdam kreeg.
„Ik had wel eens wat eerder met
schrijven kunnen beginnen. Maar ik
had veel te lang het ouderwetse idee
dat ik later toch wel rijk zou worden.
Dan sta je niet zo te dringen. Soms
vind ik dat het niet-bezitten een hoop
ergernis voorkomt en je humor op een
dragelijk pitje houdt. Ik heb lieyer
geen goeie aansteker dan er een te
verliezen en er de pest over in te heb
ben".
Het is een typerende benadering van
deze laatbloeier die een van de drie
honderd ontslagenen is bij de rederij
Van Nievelt Goudriaan. Hij lijkt een
goed verliezer, al schieten nerveuze
trekken als stroomstoten over zijn ge
zicht. „Die had ik voordien al. Ik
hoop nu toch wel van de pen te kunnen
gaan leven. Dat deed ik al eerder als
vertaler uit het Engels van semi-por-
nografische boeken", grinnikt aller
minst terneergeslagen de man met
plein-, lift-, levens- en menigtevrees.
Hij leeft er redelijk mee.
„Die vele lifttochten jarenlang door
Europa hebben dat wel bewezen".
nuuuu
numuumuHuuumin
Hoe komt iemand aan tot het uiterst
toe volgehouden absurde thema's, zo
als bijvoorbeeld een vliegtuig dat ver
buiten de route boven Groenland ver
ongelukt en waarbij de eenling wei
gert aan de onzinnige reddingspogin
gen van de commandant mee te wer
ken? Een pikant intrigerende novelle
waarin grote gebeurtenissen laconiek
in kleine voorvallen zijn gegoten. De
humor ligt in de orde van: „Hij was
de eerste van ons die de Groenlandse
bodem weer had verlaten", doelend op
een overlevende grijsaard die wordt
opgetild voor vervoer.
„Ik heb zelden gevlogen omdat ik er
bang voor ben. Wel er veel over horen
vertellen. Voor de rest is het een kwes
tie van inlevingsvermogen en de be
hoefte iets van jezelf erin te leggen".
Niet alleen in „Sommigen niet"
(Groenland), maar ook in de andere
zeven novellen ligt steeds heel attrac
tief iets op de loer in absurde omstan
digheden en soms komt dat ook wel
om de hoek kijken. Meestal is er geen
schokkende ontknoping.
„Omdat die er in het leven ook
meestal niet is. De enige zekerheid is
de dood".
Het is een visie die zonder „bood
schap" door een paar welwillend arg
wanende ogen wordt ondersteund. Ge
drukt luidt die visie zo:
...„de zekerheid dat de put een bo
dem heeft is onafwendbaar, want
voortdurend, zelfs wanneer men aan
de val begint, hoort men doffe smak
ken waarmee de lichamen te pletter
slaan...
„...Men suist voort met een steeds
groter wordende valsnelheid en de
grappen zijn niet van de lucht. Groe
pen worden gevormd van mensen die
vierkant het bestaan van een bodem
ontkennen, of juist wel erkennen maar
er een diepere zin in zien, en proberen
anderen tot hun zienswijze over te ha-
'en („Brekend glas").
Kleine, amusante veelbetekende de-
ails fleuren de toch voelbare onder
stroom van de levenstragiek op. Den
Uyls lezers zullen niet op zelfbeklag of
sex stuiten. Alles gaat vanzelf bij deze
schrijver, hoe
ma's ook zijn.
onwezenlijk zijn the-
„Ik schaaf enorm aan mijn werk.
Dat verhaal over Groenland laat ik in
Tokio beginnen. Eerst had ik een heel
verhaal hoe die ik-figuur daar kwam.
Dat heb ik gekapt. Hoe minder er
staat hoe beter. Daarom geloof ik niet
ooit een volledige roman te kunnen
schrijven, hoewel ik ermee begonnen
was. Een science-fiction en een over
een vertaler die aan een havenkade
woont. Maar ik zou toch te veel gaan
kappen. Dat doet pijn.
„Of ik een goed brievenschrijver
ben? Een vreselijk slechte. Ik moest
schriftelijk bevestigen dat ik de prijs
aanvaardde, maar dat duurde weken
totdat ik een dringend telefoontje
kreeg", aldus de prijswinnaar die alles
in de wereld „op een pijnlijke manier
heeft moeten ontdekken".
PARIJS De Franse romanschrij
ver Henri Bosco is donderdag onder
scheiden met de grote prijs voor letter
kunde van de Académie Fran^aise. Aan
deze prijs is een bedrag verbonden van
20.000 fr. Henri Bosco kreeg de prijs
voor zijn gehele oeuvre.
De prijs voor poëzie werd toegekend
aan de dichters Jean Lebrau en Alain
Bosquet.
De 80-jarige Henri Bosco, die een
grondige kennis bezit van de oude cul
turen in het gebied van de Middelland
se Zee, is in Avignon geboren. In 1924
schreef hij zijn eerste roman. Hij kreeg
als auteur grote bekendheid na de pu-
blikatie van zijn roman „l'Ane Culotte"
die in 1936 verscheen. Voor zijn boek
„Mas theotime" kreeg hij in 1945 de
„Prix Renaudot" en in 1949 werd hij
onderscheidde met de „Prix des Am
bassadeurs" voor zijn roman „Mali-
croix". In 1953 ontving Bosco de
„Grand Prix National des Lettres" voor
zijn gehele oeuvre.
HENGELO Uit het verslag van de
Koninklijke Nederlandse Textiel Unie
N'.V. blijkt, dat 1967 veruit het moei
lijkste jaar was uit de korte geschie
denis van de vennootschap. Een com
plex van factoren heeft geleid tot het
bijzonder ongunstige resultaat, dat het
bedrijf in 1967 moest registreren. Er
werd een verlies geleden van f 22,6
min. (v.j. verlies ƒ5,2 min.). Voorgesteld
wordt dit in mindering te brengen van
de „overige reserves".- Het dividend
wordt wederom gepasseerd.
Hoewel door de geleden verliezen de
vermogenspositie is aangetast, mag
deze op zich. volgens de raad van be
stuur, nog bevredigend worden ge
noemd. Medio mei 1968 was de order
portefeuille, dooreengenomen. aanzien
lijk beter gevuld dan een jaar gele
den. Nog veel zal worden gevraagd
van het inzicht, de verbeeldingskracht,
de creativiteit en het doorzettingsver
mogen van een groot aantal medewer
kers, wil het concern op het gewenste
rentabiliteitsniveau geraken.
Het lager produktaeniveau heeft ge
leid tot zeer grote verliezen wegens te
kort aan dekking van vaste kosten.
Dit tekort kan. vergeleken met de si
tuatie in 1966, op f 12 13 min. wor
den geraamd. De tot in het najaar van
1967 voortgezette ongunstige ontwikke
ling van de conjunctuur, alsmede de
afwikkelingskosten, verbonden aan de
door het bedrijf in 1967 getroffen in
grijpende maatregelen, hadden uiter
aard, zegt het verslag, hun reflex op
de liquiditeitspositie.
In de eerste maanden van 1968 werd
t.o.v. dezelfde periode 1967 een omzet
stijging waargenomen van ca. 8 9
pet voor wat de levering aan derden
betreft, en een aanzienlijk sterkere
stijging der leveringen van de spinne
rijen der K.N.T.U. aan de weverijen
van de groep. De gegevens over de
eerste maanden van 1968 wijzen op een
daling van de kosten van 3 4 pet.
zulks ondanks een stijging van het ni
veau van lonen, salarissen en sociale
lasten van ca. 8 pet.
Door het opvoeren van de produktie,
gekoppeld aan arbeidsbesparende me
thoden, is in de eerste maanden van
1968 het kostenverhogende effect der
stijging van het loonniveau bij de spin
nerijen voor het grootste deel, en bij
de weverijen geheel gecompenseerd.
Tegenover deze gunstige factoren
staat, dat het gemiddelde prijspeil nog
weinig bevredigend was. De marges
zijn niet of nauwelijks verbeterd. Pas
in de laatste weken bespeurt het be
stuur een lichte wijziging ten goede.
KAMPEN De gang van zaken bij
industriële maatschappij Berk-Beccon
N.V. was in 1967 aanmerkelijk ongun
stiger dan in 1966, zo meldt het verslag.
De omzet op de Nederlandse markt
daalde met 3 pet. in waarde, terwijl
de exportomzet ongeveer gelijk bleef.
De bruto-winstmarges daalden door
een verschuiving naar minder winstge
vende artikelen. De loonkostenstijging
kon niet door een toeneming van de
produktiviteit worden opgevang&L
Volgens de geconsolideerde cijfers
daalde het saldo exploitatierekening
tot f 2,46 min. (f 3,62 min.). De winst
blijkt tenslotte te zijn gedaald tot
f 637.000 (f 1,18 min.). Zoals bekend
wordt voorgesteld het dividend van 14
tot 12 pet. te verlagen.
De omzetten in de eerste 4 maan
den van 1968 stegen met 5 pet. t.o.v.
de overeenkomstige periode in 1967,
waarvan 3,2 pet. voor rekening van de
binnenlandse omzet en 1,8 pet. voor die
van de export komt. De stijging van
de omzet in de Duitse Bondsrepubliek
via de Delta Haushaltswaren GMBH
zette zich in 1968 voort, terwijl ook de
omzet van de Delta Italiana S.R.L.
zich in opwaartse lijn beweegt.
Het bedrijfsresultaat 1968 zal in be
langrijke mate afhangen van de omzet
ten die in de resterende maanden be
reikt kunnen worden.
Sinds het najaar van 1967 wordt de
hoogste prioriteit gegeven aan de ont
wikkeling van nieuwe produkten, waar
van een deel waarschijnlijk dit jaar op
de markt zal worden gebracht. De ex
port naar Duitsland ontwikkelt zich
gunstig, terwijl de uitvoeringspannin
gen, gericht op overige landen, resul
taat beginnen af te werpen. De groei
van de uitvoer is echter een zaak op
langere' termijn, terwijl de bruto-mar-
ges lager zijn dan die bij binnenlandse
verkoop.
De raad van bestuur hoopt de kos
ten van een stijgende produktie door
verhoogde verkopen in het tweede
halfjaar te kunnen opvangen.
Tot nu toe zijn er geen aanwijzingen
dat het dividend niet op een redelijk
niveau kan worden gehandhaafd.
ROTTERDAM IHC-Holland heeft
van het aannemersbedrijf Zanen-Ver-
stoep NV in Den Haag opdracht* ont
vangen voor de bouw van een sleepzui-
ger met een laadruiminhoud van 5503
m3. De lengte van het schip wordt
119.50 meter, de breedte 18 meter. Er
zal in totaal ruim 10.000 pk motorver
mogen worden geïnstalleerd. De vier
hoofdmotoren zijn van het fabrikaat
Smit en Bolnes te Zierikzee. De bagger-
diepte is 32 meter. De sleepzuiger, die
in 17 maanden moet worden afgeleverd,
wordt gebouwd op de IHC-Holland-werf
Smit-Kinderdijk.
NED. HERV. KERK
Beroepen te Neder-Hardinxveld en te
Zegveld (toez.): G. Voordijk te Masten
broek; te Dinteloord: J. Kruijt te Rot-
terdam-Hillegersberg.
Aangenomen naar Oudehaske-Hasker-
horne G. J. J. Liefting te Wijnjeterp.
Bedankt voor Zuidbroek (Gron.)
(toez.) J. Hiensch te Odijk.
GEREF. KERKEN.
Beroepen te Tzummarum: Sj. C. van
Ketel, kand. te Capelle aan de IJssel;
te St.-Anna Parochie (vac. J. W. de Roo):
W. J. de Ruiter te Harkema-Opeinde.
