„Amsterdam nog intiem"
Spaghetti tegen
politie
Onsmakelijkletterlijk en figuurlijk
Grootste openluchtshow: Calgary Stampede
ec^uiem
Gij zult niet doden
Ook krulletjes
gaan eruit
SHERRY PRESNELL „DOET
IN EUROPA CULTUUR
Iedereen
Daad va» Bert
Dag fantasie
ORANJEFEESTEN IN
DILLENBURG
In VARA wellicht
meer progressieve
groeperingen
Echtscheiding dreigt
bij snurken
ff
oheTj cCrzfreen mo! in- soep JU
AMSTERDAM De studenten zftn over de hele wereld in woeste beweging zon
der ooit een internationale beweging te hebben gesticht. Hun bindmiddel is de
toekomst, waarbij zij een vinger in de pap willen hebben. Zij wensen eenvoudig
niet in een hoek lees een ontmenselijkte maatschappij te worden gedrukt.
Hun eigen inbreng in de samenle
ving willen zij niet op voorhand ont
kracht zien door nonnen, instellingen,
zieden en gewoonten die niet de hunne
zijn. Getraind in wetenschappelijk
denken voorzien zij botsingen en daar
op lopen zij alvast vooruit om niet la
ter maatschappelijk „ingepakt" te
worden.
In Amerika ligt de zaak anders. Het
hangt er helemaal van af of een stu
dent aan de Yale-, de Berkeley-, of
Columbia University zit. of zich in Los
Angeles voorbereidt. Aan die laatstge
noemde universiteit bevoordeeld door
een prettig klimaat, staan de studen
ten niet zo te uiringen om stenen te
gooien of een onschuldige personenau
to in de fik te steken. Het in amerika
ontstane begrip „kritische universi
teit" dat zich op alle normen wil her
oriënteren en vervolgens saneren, heeft
niet veel wat op de Univercity of
Southern California in Los Angeles
U.C.L.A. Men komt daar wel emotio
neel in beweging maar op een meer
vreedzame wijze.
Een van de onderdelen van de Ame
rikaanse universiteiten is de drama
division, School of performing arts (to
neelschool). In Los Angeles trekt dit
instituut zo'n 700 liefhebbers: studen
ten die naast hun studie artistiek wil
len bijtanken en cursussen volgen in
alle kunstrichtingen, drama inclusief
tele-communicatie. Zij laten in het
Holland Festival zien en horen waarin
zoiets kan uitmonden.
Aan het Instituut voor dramatische
kunst aan de Amsterdamse Nieuwe
Doelenstraat, verbonden aan de ge
meente-universiteit begonnen zij aan
een serie voorstellingen die veel bijval
kreeg. De dertig man tellende groep
Festival Theatre USC-USA brengt daar
in een comfortabele zaal stukken van
Beckett, Albee, Jules Feiffer. de be
roemde cartoonist, en Jean Cocteau.
Zelfs een „achterbuurtmusical" Archy
and Mehitabel van Kleinsinger ont
breekt niet. Het thema, luhctig uitge
werkt: wat is in het leven beter. Vei
lige geborgenheid of opwindind ge
vaar. Aan het laatste geeft de schrij
ver Joe Darion de voorkeur.
De ster van deze tot 35 minuten te
ruggebrachte musical uit de „Gay twen
ties" is Sherri FresnelL Zij vertegen
woordigt de doorsnede van de groep
die uit studenten is samengesteld,
maar ook beroepsacteurs herbergt.
„Ik, moeder van drie kinderen, haal
de aan de universiteit het BA (Bache
lor of arts) na drie jaar School of per
forming arts. Daar ben ik toen mee
gaan werken, hoewel het geen enkele
faciliteit geeft bij het beroepstoneel.
Ik doe veel televisieregie, ook als as
sistente bij de NBC, en kan er wel van
leven".
Wie subsidieert zio'n toernee door
Nederland?
„Voor een klein deel de universiteit,
of de ouders en voor de rest betalen
wij zelf".
„Als full-time tekstschrijver", aldus
Chase Melien (25), „kon ik meekomen
omdat alls kosten fiscaal aftrekbaar
zijn".
Zijn Europees debuut is met de een-
acter Dealy Plaza over een rechtszaak
tegen een politieke moordenaar.
Sherri Presnell, de welgevormde ge
laarsde benen beslist over elkaar
slaand, voelt meer voor het niet-ver-
bonden zijn. „Eigenlijk ben ik alleen
maar echt betrokken geweest bij de
universiteit. Die is klein, gezellig en
veel problemen lieten wij in de zon
smelten.
De wereld wordt wel kleiner door de
televisie, maar Amerika is zo groot.
Daarom vind ik Amsterdam zo gezel
lig en intiem".
ROME Dr. Amadeo de Luca was
niet tevreden over de kwaliteit van de
spaghetti in een Romeins restaurant.
Hij kwam daarom de vorige week
met zijn eigen spaghetti plus een bief
stuk aandragen.
Toen men weigerde zijn maal te be
reiden, werd hij zo woedend, dat hij
zei dat hij hooggeplaatste vrienden
had, die er wel voor zouden zorgen,
dat het restaurant zou moeten worden
gesloten.
Toevallig zat in de nabijheid een po
litiefunctionaris te eten, die geen
dienst had.
Hij probeerde de razende Napoli-
taanse dokter te kalmeren, maar
kreeg voor zijn moeite een schotel
spaghetti over zijn hoofd.
Dezer dagen werd De Luca wegens
het 'molesteren van een politiefunctio
naris veroordeeld tot vier maanden en
tien dagen gevangenisstraf.
NIET
ALTIJD
DEZELFDE
LAPPEN
(KLAPPEN
Een goede vriend van mij mag graag
z'n vertelsels aldus van start doen gaan:
„Ik zal het u maar ronduit vertellen"".
Die woorden wilde ik dan een keer
van hem overnemen en zeggen: Ik zal
het u maar ronduit vertellen; ik vind
het NTS-journaal een van de slechtste
onderdelen die er in Nederland op het
scherm gebracht worden.
Een serie sprekers „in het kader van"
gelardeerd met werk van eigen men
sen, die voor ons het koekhappen in
Deventer registreerden, dan wel een ge
kochte foto van een brandende boer
derij reproduceren.
Het is beslist niet moeilijk om te
ontdekken, dat er meer mensen zo over
denken. De kijker merkt dat niet van
de ene dag op de andere, maar wie
wil registreren die kan dat doen aan de
hand van dat zinnetje: „Vroeger sloeg
ik geen Journaal over, maar tegen
woordig, ik weet het niet, het is oud
nieuws of niet interessant."
Van een ding weten we zeker dat we
het voorgeschoteld krijgen. Er kan
geen politieke partij ergens een congres
houden, of enkele flitsen rollen onze ka
mers binnen. Want het Journaal is ob
jectief en'neutraal en elke partij krijgt
dus zijn brokje film.
Weet u hoe dat komt, dat het Jour
naal zo beneden de maat is? Eenvou
dig, omdat het aan alle concurrentie
ontbreekt. In Amerika rennen zeven
of acht verschillende nieuwsbrengers
voor zeven of acht tv-stations over de
schermen; in Engeland kan men van 't
ene kanaal naar het andere draaien om
het nieuws van een andere „groep" te
bekijken en iedereen probeert zo actueel
en geïnformeerd mogelijk te zijn.
Bij ons niet. Het kijkgeld gaat over
een tijdje met een geweldige klap om
hoog. Iedereen moppert, maar ieder
een betaalt omdat iedereen zijn toe
stel wil houden en iedereen moet dan
ook maar naar datzelfde Journaal kij
ken, dat op het eerste en tweede net
niets verschilt
Er zijn mensen die het hebben over
een monopolie-positie. Laten die men
sen gelijk hebben!
"y/erwonderd staan over iets geks doe
ik allang niet meer. Ook niet over
meneer Sjengske Drummen en meneer
Willy Roberts, die op pinksterzondag
(elk) een zak cement van vijftig kilo
van de voet van de Gulpenberg naar
Heer bij Maastricht hebben gedragen.
„Dit nooit meer", brachten ze er bij
aankomst moeilijk uit. Die verzuch
ting zal op weinigen indruk hebben ge
maakt, want geen mens heeft aan me
neer Sjengske en meneer Willy ge
vraagd om die zak cement een berg op
te slepen en het is erg moeilijk om
het nut ervan in te zien.
Verwonderd was ik ook niet over de
daad van meneer Sjefke Dassen, die 't
zo nodig vond er een schepje bovenop
te doen en zestig kilo kippenvoer de Val-
kenburgse Cauberg op te dragen. Hij
had misschien beter kunnen proberen
de grootste opbrengst bij de Klaproos
collecte te halen, maar dat moet me
neer Sjefke allemaal zelf weten.
Maar walgelijk wordt wel, wat nu
meineer Bert Hagen in Arnhem gaat
doen. Hij wil zich op 1 juli in een kist
tweeëneenhalve meter onder de grond
laten begraven om daar dan 105 dagen
te blijven. Waarom?
Omdat meneer Bert Hagen een werk
loze kellner is, die denkt dat er na de
ze daad een hele serie bedrijven is die
zijn naam zullen willen gebruiken bij 't
aanprijzen vam hun waren en dan me
neer Bert daarvoor goed zullen beta
len.
Ik denk, dat meneer Bert Hagen
de smaak van teveel Nederlandse bedrij
ven onderschat
Met de onsmakelijke prestaties van
de een zal de ander moeilijk zijn pro-
dukten willen en kunnen verkopen.
Jn Den Haag bestaat een Voorlich
tingsbureau voor de Voeding en
dat is een nuttig bureau, daar twijfel
ik geen seconde aan.
Ik heb een lijstje gezien van dat bu
reau en daarin wordt precies voorgere
kend hoeveel men mag eten, om aan
tweeduizend calorieën te komen. Nog
maals: nuttig.
Maar als ik ai die Nederlandse me
nu's lees, niet alleen nu maar in al die
lijstjes van voorlichters en anderen,
dan valt me een ding op: lapjes, andij
vie, custardvla. Wlah!
Waarom altijd dat fantasieloze?
Waarom in al die recepten en al die
aanbevelingen altijd iets van „middel
matig vette runderlap" en „halfvolvet-
te jonge kaas"? Waarom altijd iets van
„twee sneedjes waterbrood" en „in wa
ter afgekookte groente?"
Willen die Nederlandse vrouwen dat
nu eigenlijk wel? Ligt al dat „ge-drie-
in-de-pan" en „gewentelteef" nu wel in
hun straatje? Kan er niet eens ge
stoeid worden met niertjes of lever?
Ik vind ook die uitdrukking want
zo zie ik het „middelmatig vette run
derlap" iets om gillend uit het raam te
springen. We hebben ook „palappen" in
ons land. Dat moet ook iets van een
rund zijn.
Kijk, daar zou ik nu wel eens vrou
wen over willen horen, over die volle
dig van fantasie gespeende eettoestan-
den. Ik heb pas nog vain een man ge
hoord: „Mijn vrouw wast niet; de was
gaat in z'n geheel de deur uit. Mijn
"l/an 4 tot en met 13 juli wordt in
Calgary, in de staat Alberta,
in het zuidwesten van Canada, een
grandioze wildwest-show gehouden:
de „Calgary Stampede".
Vorig jaar trok deze stampede
meer dan een half miljoen bezoe
kers, en men verwacht, dat dit
jaar nog vele duizenden meer ko
men genieten van de donderende
wagenraces, het „brahma" stierrij
den en het temmen van wilde paar
den.
De „vriendelijke stad" de
311.000 bewoners van Calgary sla
gen er werkelijk in deze benaming
eer aan te doen is in deze week
een circus van barbecues, straatdan
sen, grootse optochten en een fan
tastische toneelshow
U kunt van vele vervoermidde
len gebruik maken om in Calgary
te komen. Zowel de trein als vlieg
tuigverbindingen met Montreal en
Ottawa zijn uitstekend. Ook de au
towegen voldoen aan de hoogste ei
sen. In de stad zijn een groot aan
tal logeergelegenheden. U kunt er
van verzekerd zijn, dat elk gewenst
soort onderdak voorhanden is.
Als u in die tweede week van ju
li naar Canada komt om uw fami
lie te bezoeken dan mag u in elk
geval de „Calgary Stampede" niet
missen. Deze stampede is de groot
ste van in totaal ongeveer 30 stuks
die in West-Canada worden gehou
den.
U kunt hier de moed bewonderer
van cowboys, die wilde paarden
temmen (een echte rodeo!), lachen
met de clowns of ademloos de huif
kar-races meemaken.
Natuurlijk is er nog veel meer,
waarvan u tijdens de Calgary Stam
pede kunt genieten.
Op de evenementenlijst van Cana
da staan in de maanden juli en au
gustus nog talloze andere attracties.
Zoals het Vancouver International
Festival, een festijn van toneel, mu
sicals, beeldende kunst en ballet.
Een paradijs voor degene die zich
voor cultuur interesseert.
Onder het motto „de mens en zijn
wereld" wordt in Montreal een gi
gantische tentoonstelling op het ex-
po-terrein gehouden. 40 landen la
ten zien hoe de mens van nu leeft
en werkt
vrouw kookt niet graag. Mijn vrouw
heeft een hekel aan de keuken."
Dan denk ik altijd: Wat zou ze nu
wel leuk vinden?
DEN HAAG Het begin van de 80-
jarige oorlog wordt dit jaar ook in het
Westduitse stadje Dillenburg de ge
boorteplaats van Willem de Zwijger
herdacht Ter herinnering aan het feit
dat 400 jaar geleden prins Willem er
vanuit deze stad met een leger op uit
trok om de Nederlanden van de Spaan
se overheersing te bevrijden, is voor
30/31 augustus en 1 september een uit
gebreid feestprogramma opgesteld.
Daarbij zullen ook de steden Breda,
Diest en Orange met Dillenburg
verenigd in de unie van Oranjesteden
worden ingeschakeld. Vanuit deze
plaatsen wordt een auto-sterrit naar
Dillenburg gehouden, waar eeuwen
oude ondergrondse vestingwerker
afkomstig van het stamslot der Oran-
je's te bezichtigen zullen zijn, die
kortgeleden zijn blootgelegd.
Minimumiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiihiiiiiiiiuiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiii
IIIIIUIIIIIIIIllllllllllllllllllllllllKI
J(L
De stadsbus was bijna leeg op dit rustige uur in de
vooravond. Een oude dame had zich kennelijk uit
behoefte aan aanspraak, vlak achter de chauffeur geïnstalleerd. En zat
daar waakzaam, rechtop, met beide handen kordaat om het tasje op haar
zwarte schort geklemd, wakker mee te sturen.
Niet dat dit dringend noodzakelijk was, want de chauffeur was een
magere zwijgzame vijftiger met handen die het stuurwiel hielden
alsof het een stuk beproefd gereedschap was. Het verkeerslicht sprong
op rood. en hij bracht de bus met een geruisloos gemak tot stilstand
naast het trottoir. De motor spon
„Je kunt niet voorzichtig genoeg wezen", meende de oude dame hardop,
als besluit van een lange gedachtenketen. „Zo ben je gezond en zo lig
je in het ziekenhuis. Dat zie je nu weer aan die jongen, die Kennedy".
Met een ruk keerde het grijzend hoofd met de uniformpet zich
naar de spreekster. Het was de dag van de moordaanslag, en de
chirurgen stonden nog met intense aandacht gebogen over het roerloze
hoofd van de jonge man die enkele uren tevoren de levendige welbespraakt»
leider van een drukke verkiezingscampagne was geweest.
„Hoe is het met hem? Leeft hij nog?" Wat had deze eenvoudige
bestuurder van een provinciale stadsbus voor belang bij leven of sterven
van Robert Kennedy, welgestelde zoon van een invloedrijke familie,
senator en kandidaat voor het presidentschap van het machtigste en
belangrijkste land ter wereld? Geen enkel belang dan het algemeen
menselijk dat hij stelde in het lot van elke zwaargewonde vader
van een groot gezin. Zijn beroep was er vol van. „Leven nog wel", zei
de oude dame, maar zij schudde meewarig haar grijze hoofd, met
het foeilelijke hoedje.
„Ik heb net nog even naar de nieuwsberichten geluisterd. Ze zijn nog met
hem bezig, maar het is een dubbeltje op zijn kant". Het zat haar wél
hoog, minstens tot de broche aan het halsboord van haar grijze
jurk met zwarte bloemetjes.
„Ze zijn tegenwoordig zo knap met dat soort dingen", meende de
chauffeur.
„Ze geven de lui nou al het hart van een ander. Ga er één staan. Vandaag
hoor je je eigen tikkertje en morgen dat van een dooie. Zetten er
gewoon een nieuwe motor in als de ouwe het laat afweten. Maar nieuwe
hersens, daar zijn ze nog niet aan toe", betreurde het grijze dametje
in alle ernst. „En zit er bij hem een kogel in en als ze die eruit krijgen, blijft
hij misschien leven. Maar dat is dan ook alles".
Niet spreken met de bestuurder. Stellig niet als een verkeerslicht
verspringt. Maar de oude dame kon daar geen rekening mee houden.
Zij moest haar bezorgheid aan iemand kwijt, al was het aan een
man in uniform die zij niet eens bij name kende.
„Hoezo niet alles?" De bus zwenkte soepel om de moeilijke hoek.
„Wel, ze zeggen: Als hij het haalt blijft hij zijn hele leven blind. En
invalide. Kan hij zich niet meer bewegen".
„Dan kun je maar beter dood zijn", zei de mannenstem afgebeten. Een jong»
kerel als hij, in de kracht van zijn leven en dan een volslagen wrak.
Laten die dokters hun best maar doen, daar zijn ze voor. Maar voor mij
mag het mislukken.
„En dat arme vrouwtje dan, met nog wel een kleine op komst? Het
is wat om er zo voor te komen staan met een groot gezin".
„Het moet een goeie kerel geweest zijn", peinsde de man achter het
stuur. „Ik heb me laten vertellen dat hij het voor de arme lui opnam.
En voor de negers. Hij was pas nog op de begrafenis van die vermoorde
dominee geweest. Welja, op zulke goeie lui moet vooral geschoten
worden, en raak. Maar de kwaaie rakkers worden oud".
Het zwarte hoedje knikte instemmend. „Waarom mag een fatsoenlijk
mens het niet voor die negers opnemen? Kunnen zij er iets aan doen dat z»
met een zwart vel geboren zijn? Dat zit maar aan de buitenkant En
op de binnenkant komt het tenslotte aan".
„Wat dat betreft", gromde de bestuurder, „ken ik wel een paar blanken
die van binnen zo zwart zijn als een moriaan. Jammer, dat ze die
lui daarop niet kunnen doorlichten. En als ze dan ook nog de macht in
handen krijgen kunnen ze een hoop kwaad doen zonder dat iemand
een vinger uitsteekt. Maar de eerste de beste driftkop kan zomaar een
doodgoeie man overhoop schieten, die hem geen strobreed in de weg heeft
gelegd. U kunt er hier wel uit dat scheelt weer een eind lopen".
Zij stond op, klein, grijs, kaarsrecht. Een persoonlijkheid ondanks dat
malle hoedje. Een gebeurtenis die de wereld verbijsterde had zij,
samen met een man van haar slag, tot de alledaagse menselijke proportie»
teruggebracht. Het requiem voor Robert Kennedy, zo hartelijk
zo welgemeend, was bijna ten einde. Voor wat eraan ontbrak keerde
zij zich op de treeplank om.
„Weet je met wie ik nog het meest te doen heb? Met de moeder
van die moordenaar".
SASKIA
iiiiiiminiRiiitiimiiiiiimiiiiHiiiiiiimiiiiiiiiiiiiiiiiiiniiiiiiitniiiitiiii
iiiiiiiHniniimiiimiiuiiiniiniiinwiiimiiHiiiiiiiiiiiHiniiHMiiiuwi
De een is pas 25, maar wel al chef
van de verkeerspolitie in Heerlen. De
ander is veertig en wat hij zelf noemt
„iemand met een late roeping", omdat
hij eerst uitvoerig bij de Mariniers
diende, voordat hij kapelaan werd.
Beiden zaten ze als twee samenzweer
ders in het huis van de priester, in de
Heerlense Zondagstraat: inspecteur
Herbert Gerard Berends en kapelaan
B. de Vries. Waarbij de inspecteur
grinnikte: „Ik moet mijn preek voor
de zaterdag- en zondagmissen nog
voorbereiden en de kapelaan moet zeg
gen hoe dat moet". Want in het ko
mende weekeinde staat kapelaan De
Vries zijn plek in de Pius X-kerk af,
om inspecteur Berends in uniform te
laten preken over het vijfde gebod:
Gij zult niet doden.
Het moet vreselijk druk worden in
die kerk. zondag, want de halve
politiemacht van Heerlen heeft al aan
gekondigd naar de inspecteur te ko
men luisteren. Maar er is in die kerk
van kapelaan De Vries al meer ge
beurd (een maatschappelijk werker
op de preekstoel, over het werk onder
zieken). En dat allemaal omdat de ka
pelaan iemand is die zegt: „We moe
ten de zaken in een kerk actueel ma
ken".
En dat betekent volgens kapelaan
De Vries niet dat hijzelf steeds een
probleem levensgroot naar voren
schuift, maar dat in zijn plaats een
„autoriteit" op het bedoelde gebied de
zaken even kort en duidelijk komt stel
len. Met voorbeelden uit de praktijk.
Dat moet kunnen, volgens kapelaan
De Vries, die zegt: „Ik rijd zelf auto
en ik kan hopen voorbeelden van een
afschuwelijk gedrag op de weg aanha
len. Goed, dat neemt iedereen dan
keurig aan. Maar als nu inspecteur
Berends dit weekeinde op de preek
stoel staat, dan staat daar een bekend
man uit Heerlen in zijn uniform. Ie
mand van wie iedereen weet: Als hij
het zegt, is dat ook zo. De inspecteur
is op verkeersgebied een deskundige,
ik niet".
De chef van de Heerlense ver
keerspolitie heeft al talloze malen
op voorzichtiger autorijden („tégen
de mensen die rijden als een smid")
aangedrongen, waar hij dat in het
openbaar maar kon, maar wat vindt
hij nu van veiliger-verkeer-via-de-
kerk? Is die kerk, als acties als „De
Zwarte Zes" bijvoorbeeld niet veel
helpen, de uitgelezen plek mensen nog
eens met hun neus midden in de geva
ren te drukken, die ze met z'n allen op
de weg veroorzaken?
„Ik verwacht helemaal niet de ver
keersonveiligheid eens even drastisch
te gaan verminderen". is zijn ant
woord.
Ook hij is van mening dat men met
hemzelf op de preekstoel de zaak
sneller zal accepteren dan een zelfde
preek van kapelaan De Vries.
Kapelaan B. de Vries
HILVERSUM De VARA wil zich
als socialistische omroep ook gaan
openstellen voor andere politieke en
maatschappelijke organisaties. Een
speciale commissie uit het hoofdbe
stuur heeft voorstellen gedaan voor
een ingrijpende statutenwijziging,
waardoor alle werknemersorganisaties
en alle vooruitstrevende politieke groe
peringen in het hoofdbestuur van de
VARA kunnen worden vertegenwoor
digd.
Verwacht wordt dat het hoofdbe
stuur zich begin juli over de voorstel
len zal uitspreken. De verenigingsraad
van de VARA zal het rapport op zijn
vergadering op 23 en 24 augustus be
handelen.
De voorgestelde structuurwijziging
houdt een toenadering in tot die groe
peringen, die langs democratische weg
ingrijpende hervormingen nastreven
op cultureel, economisch en sociaal
terrein. De VARA denkt hierbij onder
meer aan D'66, PSP en de Radikalen.
Volgens de huidige statuten vaardi
gen de P.v.d.A. en het NVV ieder een
lid af naar het hoofdbestuur, dat nu
zeventien leden telt. Het rapport stelt
een uitbreiding voor van het hoofd
bestuur met zes leden die andere groe
peringen kunnen vertegenwoordigen.
AMSTERDAM De weelderige
krullen-kapsels, die vele vrou
wen deze zomer met plezier dragen,
zijn ook gedoemd te verdwijnen. De
reactie op deze haarlijn is in di
verse Europese steden nu reeds
merkbaar. Wil de vrouw de mode
op de voet volgen dan zal zij in het
najaar moeten afzien van het flat
teuze beweeglijke kapsel en over
schakelen op een strak, koel en fu
turistisch model.
TAe Spaanse kapper Isaac Blanco
die prinses Gracia van Monaco
tot zijn klantenkring mag rekenen,
heeft in Madrid als een der eersten
deze nieuwe haarlijn gelanceerd.
Hij verwerkt het kapsel van zijn
mannequins in een wrong en beeld
houwt hoog op hun hoofd een stella
ge met allerlei verschillende vor
men.
"jyTinder extreem maar toch ook
in een futuristische stijl maakte
de bekende Amsterdamse kapper
Loek Limburg het haar van zqn mo
dellen op. Hij stak hun kapsel ook
in een platte wrong weg. In plaats
van de vreemde stellages van de
Spanjaard plaatste hy er recht afge
sneden kwastjes of in een spiraal
vorm gedraaide haarstukken op.
Commige vrouwen zullen het ver-
dwijnen van de romantische
haarlijn erg naar vinden. Al was het
alleen al omdat ze met de pas ge
kochte fraaie krullenpruik niet meer
zo vaak op feestèn kunnen pronken.
Anderen zijn waarschijnlijk blij de
regelmatige bezoeken aan de kap
per, die voor de mooie krullenkop-
jes verantwoordelijk is, af te schaf
fen.
LONDEN Anderhalf miljoen hu
welijken in Engeland verkeren in ge
vaar, als gevolg van het snurken van
een van de partners, variërend van
een zacht gesteun tot een oorverdo
vend lawaai, zegt de keel- neus- en
oorarts Ian Robin in een rapport.
Na bestudering van 200 gevallen
kwam Robin tot de ontdekking, dat er
snurkers zijn die een geluidsvolume
van 69 decibel produceren, hetgeen
praktisch gelijk is aan het lawaai van
een pneumatische boor (70-90 decibel).
Vijftig procent van de gevallen kan
geheel worden genezen, maar voor
twintig procent, dat is 300.000 echtpa
ren, blijft de toestand hopeloos.