Buitenechtelijke kinderen in Rusland krijgen nu verzonnen) vadersnaam cl e nooa een eucj. d m a li en EGYPTISCHE VROUWEN STRIJDEN TEGEN VEELWIJVERIJ EN ECHTSCHEIDING ressieve verkoop- politiek Huwelijk in gevangenis met „penvriend in" BELANGRIJKE HERVORMINGEN IN HUWELIJKS WETGEVING Ag PAS OP VOOR BACTERIËN Voor-alles-en nog-wat- bon wint meer veld H° Sovjet-man gaat niet langer vrijuit: 1 uelerschapsprocessen worden thans mogelijk gemaakt EEN KAPSEL VAN F30.000, Bustocht Verhalen Eerste aanvallen Vadersnaam KRAAMT ARIEVEN Grootste zoetekauwen van Europa DONDERDAG li JULI 1968 Stalin nam de mannen .,in bescherming" om de na de Tweede Wereldoorlog in gevaar ge komen bevolkingstoename te stimuleren. MOSKOU Achtentwintig jaar en meer dan zes miljoen onwettige kinderen na dat Stalin de Sovjet-man heeft vrijgesteld van elke verantwoordelijkheid voor buitenechtelijk geboren kinderen, zal de Sovjet-wet thans worden veranderd. De nieuwe wet zal vaderschapsprocessen mogelijk maken. Zij zal voorts een ongehuwde moeder toestaan, haar kinderen by de burgerlijke stand te laten inschreven onder een verzonnen vadersnaam, zodat zy niet in de documenten, die een Sovjet-burger zijn leven lang vergezellen, het brandmerk van een onwettige geboorte behoeven mee te slepen. Dit zijn belangrijke hervormingen in een nieuwe huwelijkswet, die, naar ver wacht wordt, zeker door de Opperste Sovjet het parlement van de Sovjet-Unie zal worden aangenomen. Het zijn hervormingen, die vele rechtsgeleerden, sociologen en anderen in de Sov jet-Unie, onder wie veel vrouwen, al op zijn minst 14 jaar hebben nagestreefd. De'geheel uit mannen bestaande leiding van de communistische partij heeft er lang tegen gevochten. De SER is tegen agressieve verkoop methoden, zo hebben we allemaal kun nen lezen? Wat is agressief verkopen? Wanneer een juffrouw in een winkel me iets opdringt en me met van alles en nog wat dreigt wanneer ik niet koop? Ik dacht, dat zoiets niet voor kwam. Wat is het dan wel? Ieder van ons past er wel voor op dat hij zich iets laat aansmeren. Toch komt het voor. Er zijn lieden die hun klanten op een heel geraffineerde ma nier een artikel in de maag weten te splitsen. De methodes zijn velerlei: Colporteurs die aan de deur komen met onder andere naai- en wasmachi nes. Gratis filmvoorstellingen die uit draaien op een demonstratie van snel kookpannen die zo goed voor de gezond heid zijn. De verkopers dreigen met verschrikkelijke ziektes als zo'n pan niet wordt gebruikt. Het onverwacht aanspreken van va kantiegangers die op het strand liggen te bruinen of zich anders vermaken en die niet in het minst bedacht zijn op een verkooppraatje over bijvoorbeeld mixers. In vakantiestemming rolt het geld gemakkelijker, denken de verkopers en vaak klopt hun psychologie. Het slijten van stofjes „die net van de Jaarbeurs komen", en na de slui ting voor een spotprijs van de hand gaan. Breimachines die zichzelf terug verdienen. Een van de laatste trucs is cc bus tocht. Daarin zoeken de verkopers* nu hun heil omdat gemeenten steeds va ker weigeren hun zaaltjes te verhu ren. De toekomstige klanten meest ouden van dagen krijgen een uitno diging voor een gratis bustochtje. Zelfs de koffie onderweg kost niets. Op een stil plekje krijgt het gezel schap quasi-wetenschappelijke lezingen aan te horen, waarin de gruwelen van teumatiek, kwaaltjes van de oude dag en vooral de funeste werking van de koude op het gestel breed worden uitge meten. De gulle gastheren weten raad: zij hebben een elektrische deken die deze nachtmerrie uit de wereld helpt. De wonderdeken gaat grif van de hand. Achteraf blijkt hij veel te duur en vaak ook ondeugdelijk. Dit soort praktijken noemt de SER agressief. Ongewild komen de klanten voor de koop te staan en worden voor af ontvankelijk gemaakt met afgrijse lijke verhalen. De SER wil nu bereiken dgt de ge dupeerden hun klachten doorgeven aan de Nederlandse Consumentenbond. Ook wordt gedacht aan een bij de wet inge steld orgaan, dat de klachten opvangt. De klachten gaan door naar de minis ter van economische zaken. In overleg met een cpeciale commissie beslist de ze of de verkoper tijdelijk zijn prak tijken moet Btakem Hoe meer eenslui dende klachten er binnenkomen, hoe groter die kans uiteraard is. Volgens de Nederlandse Consumen tenbond is er een uitzondering: de ver koop van boeken. De vrijheid van druk pers maakt het onmogelijk iemand de ze verkoop te beletten. En daar tornt men niet aan. De nieuwe wet komt in de plaats van het familie-edict van Stalin van 1914, dat is uitgevaardigd tegen het einde van de Tweede Wereldoorlog, die de Sovjet-Unie 20 miljoen levens heeft ge kost en slechts vier mannen op elke zes vrouwen in de vruchtbare leeftijd had overgelaten. Het edict was het andere uiterste van de ruime opvattingen van de Bolsjewis tische revolutionairen over huwelijk, echtscheiding en wettigheidsopvattingen die de „echtscheidingen per briefkaart" van de twintiger jaren mogelijk hadden gemaakt. Echtscheidingen werden toen zeer moeilijk en kostbaar. Ze kostten veelal het loon van twee maanden of meer. Vaderschapsprocessen waren onmoge lijk en een onwettig kind kon niet de naam van zijn vader voeren. De woordvoerders van Stalin legden uit, dat dit de heiligheid van het Sovjet-gezin zou beschermen.tegen echt scheiding of gevaar van processen. Later gaven woordvoerders toe, dat het beoogde en bereikte resultaat een hoger geboortecijfer was om de verliezen van de oorlog goed te ma ken, ongeacht of de kinderen in het beschermde gezin of buitenechtelijk werden geboren. Al een jaar na de dood van Stalin (in 1953) begonnen hervormers het edict aan te vallen. Waarom, vroegen zij, mislukte huwe lijken in stand houden? Waarom onwet tige kinderen brandmerken door in al hun wettelijke papieren een ruimte open te laten, waar de naam van een vader behoorde te staan? En wat betreft het beschermen van de heiligheid van het gezin: niet vader schapsprocessen en alimentatiebetalin gen konden huwelijken uiteenrukken, maar juist die buitenechtelijke verhou dingen, waartoe het edict de mannen aanmoedigde, zo redeneerden zij. In 1961 begin de Opperste Sovjet een hervorming te bestuderen, maar er ge beurde niets. Tenslotte werd, nadat Chroestsjow in 1964 was afgezet, het gedeelte van het edict, dat betrekking had op echtscheidingen, bij decreet ver anderd. De Sovjet-Unie heeft thans een ruime echtscheidingswet. krachtens welke plaatselijke rechtbanken huwelijken kunnen ontbinden. Eenvoudig omdat ze schipbreuk hebben geleden zonder dat bewijs van speciale gronden of het vast stellen van schuld nodig is. De hangende huwelijks- en gezinswet omvat deze echtscheidingscode plus de hervorming inzake onwettige kinderen. De nieuwe wet maakt het mogelijk, dat de vader en de moeder van een buitenechtelijk geboren kind de geboor te gemeenschappelijk aangeven, maar als de vader weigert, kan het vader schap door een rechtbank worden vast gesteld. Dit kan echter slechts gebeuren voor kinderen, geboren na het in werking treden van de wet. De vaders van de naar schatting acht miljoen sinds het edict van 1944 geboren onwettige kinde ren gaan dus vrijuit. Maar die kinderen en toekomstige on wettige kinderen, die de vader weigert mee aan te geven of wier vader door de rechtbanken niet kan worden aange wezen, zullen krachtens de nieuwe wet toeh een vadersnaam kunnen krijgen. Die naam kan worden samengesteld uit de familienaam van de moeder en elke voornaam of middennaam, die de moeder zal verkiezen. Russische middennamen worden af geleid van de voornaam van de vader. De rest van de nieuwe huwelijks- en gezinswet, die op 4 april in ontwerp is gepubliceerd voor discussie, sluit zich aan bij de vroegere Sovjet-praktijk en bepaalt: „Ouders moeten hun kinderen opvoeden in de geest van de morele code van een bouwer aan het communis me". De wet bepaalt voorts, dat slechts burgerlijke registratie een huwelijk gel dig maakt, een godsdienstige plechtig heid heeft geen waarde en dat het bur gerlijk huwelijk wordt voltrokken in een plechtige atmosfeer. De minimum leef tijd, waarop men kan trouwen, is 18 jaar maar kan worden verlaagd tot 16. De wet staat een vrouw toe, haar eigen naam te behouden en te wonen waar zij wil, maar bepaalt, dat een hu welijk niet geldig is, indien het is ge sloten zonder de bedoeling een gezin te stichten. «llfl ROME Dit kapsel, opgemaakt met blpemen-juwelen, vertegenwoordigt een waarde van 30.000 gulden. Het is een creatie uit de nieuwe haarmode-collectie van Femme Sistina voor herfst en winter. WERL (Duitsland) De 34-jarige Heihz Kalkkuhl is dezer dagen in het huwelijk getreden met de 23-ja- rige Indonesische Ie Hok Lian en de ambtenaar van de burgerlijke stand noemde het een heel gewoon huwelijk. Maar zo gewoon was het nu ook weer niet. De plechtigheid vond plaats in de spreekkamer van de gevangenis van Werl en twee uur na het huwelijk moest Kalkkuhl weer naar zijn cel. waar hij levenslange gevangenisstraf uitzit wegens moord op een cipier. Kalkkuhl heeft in de gevangenis En gels gestudeerd en leerde zijn Ie Hok Lian kennen door een briefwisseling tussen „penvrienden" in Werl en Sema- rang op Java. Toen zij elkaar bijna twee jaar had den geschreven had de moeder van „Zomerdiarree" of buikgriep zegt u misschien. „Helemaal niet", zegt het Voorlichtingsbureau voor de voeding in Den Haag, „wat men in deze warme tijd griep noemt, is maar al te vaak een voedselvergiftiging, veroorzaakt door bacteriën, vooral de salmonella- bacterie." Dat wordt dus oppassen voor die bacteriën, die zelfs op vers vlees kunnen voorkomen, hoewel ze pas een gevaar gaan vormen wanneer ze in groten getale le zijn. Vaak worden ze via de handen overgebracht in het eten dat wordt klaargemaakt (handen wassen dus, steeds) en vooral bij temperaturen tus sen de 20 en JfO graden Celsius voelen ze zich zeer plezierig. Dat laten ze dan merken, door zich binnen een half uur te splitsen er kun nen in twaalf uur uit één bacterie vijf tien miljoen exemplaren ontstaan. Daarom adviseert het Voorlichtings centrum: bewaar het eten koel en werk zo min mogelijk met de bekende Neder landse „resten". Vlees na aankoop met een uitpakken, meteen bereiden of in de ijskast opbergen. Want zowel bij lage als zeer hoge temperaturen krijgen de bacteriën het te kwaad bij 80 graden Celsius gaan ze dood en bij nul graden richten ze bijvoorbeeld ook geen schade meer aan). Over hoge temperaturen gesprokent eten is betrouwbaar in deze tijd wan- p 1'abten minste vijftien minuten dqpr en door verwarmd is gentfeest. Viees mogelijk helemaal gaar laten worden en liefst geen rauwe tartaar of rauw ge- haki eten of „snel proeven voor het klaarmaken". Dus: hygiëne, koeling, verhitting vijanden der bacteriën. Kalkkuhl de reis van Ie Hok Lian naar Duitsland betaald, waar zij hem eind af gelopen jaar in de gevangenis bezocht. Hun trouwplannen werden aanvanke lijk gedwarsboomd door de plaatselijke officier van justitie, maar een recht bank besliste dat Kalkkuhl het recht had te trouwen, zelfs in de gevangenis. Kalkkuhl heeft vier kinderen uit een vorig huwelijk. DEN HAAG De man, die voor een paar honderd gulden boekenbonnen ge kregen had, wilde geen boek, maar een grasmaaimachine. Hij piekerde zich suf, zag een hiaat en vulde dit op, door een universele geschenkbon te creëren. Twee jaar geleden begon de Vereni ging voor Vreemdelingenverkeer in Hengelo deze nieuwe „voor-alles-en- nog-wat-bon" uit te geven. Het afgelo pen najaar werd aan het systeem iets gewijzigd, waarna de VVV-Rotterdam tot uitgifte ervan overging. De resulta ten zijn thans zover, dat nu ook in Den Haag de universele geschenkbon zijn in trede heeft gedaan. VVV-directeur mr. T. Landheer ver telde in Nieuwspoort in Den Haag, dat uitgifte van de bon een extra dienst aan de middenstand is. Hij heeft goe de hoop dat de bon een instrument is waarmee detailhandelbedrijven wordt aangetoond, dat de VVV de bedrijven voor hun lidmaatschap diensten ver leent. De bonnen zijn in vaste coupures ver krijgbaar bij de VVV-kantoren in de re sidentie en bij een bankinstelling met tien vestigingen in Den Haag. De waar de van de bonnen loopt van een rijks daalder tot en met f 500. Heeft iemand een bon, maar wil hij de waarde in ge deelten besteden, dan kan hij de bon bij de VVV wisselen in kleinere coupures. Hij kan ze eventueel besteden bij meer dan vijftig zaken, waaronder winkels in boeken, bloemen of grammofoonplaten maar ook banketbakkers, confectiebe drijven, kappers, fotospullen, juwelen, huishoudelijke artikelen, radio's enz. De deelnemende winkeliers, allen lid van de VVV, betalen als contributie voor deelneming drie pet. van de waar de van de door hen ontvangen bonnen. Mr. Landheer verwacht, dat de uni versele geschenkbon in een behoefte voorziet, gezien de ervaringen er mee in Rotterdam. Hij wees op de mogelijk heden om dit initiatief naar diverse kanten uit te breiden, zodat ook in an dere plaatsen deze bonnen verkrijbaar worden en de bonnen ook in verschil lende plaatsen kunnen worden besteed. In elk geval is aangetoond dat de uni versele geschenkbon 'n uitkomst is voor vele gevers en voor evenzovele ontvan gers, meent de VW-directeur. Wat kost een bevalling met nazorg van moeder en kind thuis en wat kost het in een kraaminrichting of zieken huis? Deze vraag heeft de Consumenten bond beantwoord met een overzicht van de diverse tarieven in de tien grootste steden van het land. Daaruit blijkt dat een bevalling thuis niet voordeliger hoeft te zijn dan in het ziekenhuis, en dat er tussen de zie kenhuizen binnen éénzelfde stad vaak nog aanmerkelijk tarief-varschil be staat. DEN HAAG De Nederlanders zijn zonder meer de grootste zoetekauwen van Europa. Uit de suikerbalans die door de Europese gemeenschap gepu bliceerd is, blijkt dat in Nederland het gebruik van suiker per hoofd van 40,8 kg in 1958 steeg tot 44,8 kg in 1967. Het gemiddelde verbruik in Europa steeg van 27,2 tot 31 kg. In de rij van de „van-zoet-houders" komt België in de Gemeenschap op de tweede plaats: het 'verbruik nam daar van 32,2 kg in 1958 toe tot 38.4 kg in 1967. De derde plaats wordt nu door Frankrijk bezet waar het verbruik steeg van 27.9 tot 32.1 kg. De Duitsers hebben de verzadigingstoestand bereikt: al 10 jaar lang is het verbruik daar 30.3 kg per hoofd. Het snelst neemt het suiker- verbruik in Italië toe, waar de eetge woonten zich onder de toenemende in vloed van de industrialisatie en de stij gende levensstandaard steeds meer wij zigen. Van 19 kg in 1958 bedraagt het verbruik nu al 26 kg per hoofd per jaar. Zij sprong van haar fiets met een paraplu aan de arm en een stijf opgerold wit papier in de hand, toen wist ik het al. Een ruikertje van de bloemist betekent een zorg minder in een gezin waar sinds Pasen een constante deinig heeft geheerst vanwege die fatale drie voor aardrijkskunde. En aangezien ik sindsdien een maand of wat heb meegesleuteld om die drie omhoog te schroeven diende ik solidair mee mot alle proefwerken en zomaar gewone beurten. Een enerverend bedrijf, dat kan ik u verzekeren. Want er dwaalde ook nog ergens een vijf rond op die lijst en in gezelschap van deze drie zou dat uitlopen op niet minder dan een catastrofe. Tenzij ik haar wilde uitleggen hoe zij dat dikke boek met die knotsen van lessen onder de knie kon krijgen. Zij begreep ter wereld niet hoe de jongen* dat unaniem een fijn vak konden vinden. Een fijn vak? Maar dat is aardrijkskunde toch: het ligt er maar aan hoe j« het bekijkt. Dertig bladzijden Afrika als proefwerk, nu ja, de plaatjes niet meegerekend natuurlijk. En dat zijn er nog al wat en heel mooie ook. Prachtige foto's, het lijken stuk voor stuk wel illustraties voor een reclame-folder. Maak eens een interessante reis dwars door Afrika, geheel verzorgd, fooien inbegrepen. Zou je niet op slag je koffer gaan pakken en een enkele reis naar Schiphol nemen, als je de centjes ervoor had? O ja, als je het zó bekeek. Maar het ging hier jammer genoeg niet om een plezierreisje, was het maar waar. Je moest thuis op je stoel blijven zitten en dat al-le-maal uit je hoofd leren. En als je dan al een hekel aan het vak had. [o, wacht eens even. Daar zit al het eerste likdoorntje, waar de schoen knelt. Als zij dat „naar" nu eens uit haar hoofd zette en die hele pluk Afrika als een interessant verhaal opvatte dat je voor je genoegen doorlas. De moeilijke dingen over windrichtingen en bodemgesteldheid en passant even op een papiertje zetten en verder de zaak als een plezierreis beschouwen. Om kort te gaan, wij hebben met vereende krachten van de nood een deugd gemaakt en ons door een werkelijk onderhoudende en deskundige reisleider door heel Afrika laten voeren. Wij hebben gedwaald door de zwoele bloemenpracht der moorse tuinen, door de nauwe straatjes der oude moorse steden. Op de rug van een kameel hebben wij bij maanlicht de pyramiden bewonderd. Aan de bron van een oase gezeten in de schaduw der palmen: de voet in het water, de kruin in het vuur. Wij zijn ogen tekort gekomen in het Zuidafrikaanse wildpark met al die loslopende leeuwen en olifanten. Wij hebben bewonderend toegekeken hoe handig de negervrouwen in haar dorpen maïs malen en koeken bakken volgens een eeuwenoud bijbels recept. En onder de hand hebben wij van dat alles kleine aantekeningen gemaakt, om die dertig bladzijden behoorlijk in te korten. Want er is geen sterveling geboren, behalve misschien een geroutineerde toneelspeler, die zo'n enorme pluk drukwerk in zijn geheugen weet te stampen. Ën die doet dat óók niet in één avond, wat dacht je? Alles met mate, met elke dag een draadje komt die hemdsmouw toch ook af, al is het in een jaar. Iedere dag een vijf bladzijden met interesse overlezen, de voornaamse punten op papier zetten en morgen herhalen wat je vandaag en gisteren hebt opgeschreven. •yij wilde het mij alles wel grif beloven, al bleef zij de zaak donker inzien, want zij had nu eenmaal een hekel aan aardrijkskunde. Nee, dan geschiedenis, dat was nog eens een fijn vak. Juist. Maar wist mijn lief blond kopstuk wel dal het hele leven stikvol zit met vervelende zaken? Dat bij elk beroep; bij elke opleiding, ook die je met hart en ziel gekozen hebt, een heleboel gortdroge theorie te pas komt die je nu eenmaal grondig moet kennen wil je er iets in bereiken. Er bestaat geen werk met louter plezierige kanten, dat zou zij wel ondervinden. Al trouwt zij later met de knapste en aardigste man van de wereld en kreeg zij een stelletje schattebouten van kinderen, dan nog zou zij dag aan dag heel wat vervelende en vermoeiende karweitjes op te knappen krijgen. Dat moest zij maar eens aan haar moeder vragen. En daar kon een mens zich alleen maar zo opgewekt en vlug mogelijk doorheen slaan als je jezelf al vroeg getraind had een opgedragen taak behoorlijk af te werken, zin of geen zin. Zij heeft eerlijk en volhardend haar best gedaan en tot haar eigen verbazing en passant die vijf tot een klein zesje en die miserabele drie tot een vijf weten op te hijsen. Haar bloemetje, een bos gele en paarse irissen, staat te stralen in mijn mooiste Keulse kruik. En ik zie haar dwars door een regenbui uitgelaten wegfietsen, met de paraplu nog altijd aan de arm. Zeven zorgeloze weken vakantie tegemoet, waarvan zij er twee voor het eerst van haar jonge leven buitenslands zal doorbrengen. Op een camping aan de Italiaanse Rivièra. Waar in de subtropische zoelte de palmen wuiven en de sinaasappelen aan de bomen rijpen. Waar het zand altijd warm en de zee altijd blauw is. Zij weet dat heel zeker, want zij heeft het nagelezen in haar aardrijkskundeboek. CAIRO Felle kritiek van Egyptische vrouwen heeft althans voor het ogen blik de aanneming belet van een nieuwe wet inzake huwelijk, echtscheiding en veelwijverij door de nationale vergadering. De voorgestelde wetgeving heeft geleid tot een scherp conflict tussen de Egyp tische feministen en de conservatieve sjeiks van de Islam gedurende de twee jaar sinds de wet voor het eerst aan de nationale vergadering werd voorgelegd. Het parlement werd verondersteld het laatste woord te hebben, maar de nationale vergadering, die byna geheel uit mannen bestaat, is tot dusverre een beslissing uit de weg gegaan. Het parlement heeft een commissie benoemd om het wetsvoorstel te bestu deren en een compromis tussen ver schillende opvattingen te zoeken. Deze commissie heeft nu bijna twee jaar gewerkt zonder een eindrapport uit te brengen. De strijd wordt gevoerd tussen twee minderheden in het huidige Egypte. In het ene kamp staan de niet zeer talrij ke modern-gezinde, zich duidelijk uit sprekende en goed onderlegde vrouwen van Egypte, die een vastbesloten cam pagne voeren voor „gelijke rechten", in het andere de hoogst conservatieve orthodoxe sjeiks, die zich hardnekkig verzetten tegen elke wijziging in de eeuwenoude gebruiken. De sjeiks base ren hun standpunt op de zogenaamde „Sjaria", de Islamitische wet, zoals ver vat in de Koran en toegelicht door de profeet Mohammed. De sjeiks beweren nadrukkelijk, de enige bevoegde uitleggers van de Ko ran te zijn. Onder de druk der tijden en de ver anderingen, inherent aan de uitbreiding van de stedelijke gemeenschappen waarin de vrouwen vaak haar eigen levensonderhoud verdienen, schijnen de sjeiks thans bereid, een her- .«n haar eis te steunen. ziening van de gebruiken te aanvaar den, maar niet meer. Zij zeggen dat zij niets willen aan vaarden. dat ingaat tegen de geest van de Koran. De feministen eisen afschaffing van veelwijverij en van gemakkelijke echt scheiding. Ook eisen zij voor de vrouw het recht, echtscheiding aan te vragen en intrekking van de vigerende wet, die 'de vrouwen verplicht tot ge dwongen samenwoning. Volgens de Sjaria kan een Moham medaan vier vrouwen trouwen en van een vrouw scheiden door haar eenvou dig te vertellen, dat hij genoeg van haar heeft. Het traditionele echtscheidingsritueel is, dat de man zegt: „Ik scheid van u" en deze formule driemaal uitspreekt. De feministen willen van deze ge makkelijke vernietiging van haar ge huwde staat af. De Sjaria bepaalt ook, dat vrouwen geen echtscheiding kunnen aanvragen, tenzij het recht daartoe uitdrukkelijk is opgenomen in het huwelijkscontract Zoals het wetsvoorstel nu luidt, zou een echtscheiding slechts kunnen wor den uitgesproken ten overstaan van twee getuigen en voor de „ma'zoen" of huwelijksmakelaar. Ook zou de nieu we wet de vrouw het recht geven, echt scheiding aan te vragen, als zij be schikt over „redelijk bewijsmateriaal" De feministen hebben de Sjaria fel aangevallen als „wreed en onmense lijk". Behalve afschaffing van de veel wijverij eisen zij gelijke mogelijkheden om echtscheiding aan te vragen en zij betogen, dat echtsèheiding uitsluitend moet worden behandeld door de bur gerlijke rechter. In de praktyk is de veelwijverij in Egypte reeds aanzienlijk verminderd door economische oorzaken. Uit een re cente studie is gebleken, dat in 1828 16.5 procent van de totale gehuwde Mohammedaanse bevolking deel uit maakte van polygame huishoudingen, maar dat dit percentage het vorig jaar ongeveer 140 jaar later was ge daald tot 0,2 procent. Mevr. Amina El-Said, die reeds lang heeft gepleit voor bevrijding van de vrouw van de oude regeling, betoogt: „Het is nu tijd, dat de oude onbenulli ge reactionaire en niet hervormde wet ten worden afgeschaft." „Echtscheiding dient slechts te wor den uitgesproken door een rechter, na dat de klager voldoende bewijsmate riaal heeft aangevoerd om een echt scheiding te rechtvaardigen. Dit zal maken dat grillige mannen zich wel tweemaal zullen bedenken alvorens naar de rechter te lopen," aldus mevr. El-Said. Mevr. Moefieda Abdel Rahman, de eerste vrouw in Egypte die advocaat is geworden en die een der zeven vrouwe lijke leden van het parlement is, heeft de Sjaria-wetten eveneens fel aangeval len. „De Sjaria moet op revolutionaire wij ze worden veranderd" betoogde zij en zij voegde hieraan toe: „Er moet een einde komen aan de vernedering van de vrouwen door de wet en de ketenen der slavernij moeten haar wor den afgenomen". Sjeik Farrag Sanhoery, voorzitier van de commissie, die de Sjaria-wetten moet h«»rrien, betoogde verontwaardigd: „De Sjaria vernedert de vrouw op geen en kele wijze...zij worden integendeel eer bied en achting deelachtig." Hij zei dat hij de laatste vijf jaar de oude wetten heeft bestudeerd om ze „naar genoegen van de vrouwen" te herzien, doch herhaalde: „Maar na tuurlijk zonder af te wijken van de geest van de Islam." „De Islam heeft de mannen het recht gegeven, vier vrouwen te bezitten on der voorwaarde, dat zij alle vier rechtvaardig en billijk zouden behande len" vervolgde hij. „Als een van de vier de indruk heeft, dat haar man niet rechtvaardig en billijk is, kan zij echtscheiding van hem aanvragen." Over de eis, dat echtscheiding alleen mag worden uitgesproken door een rechter in een rechtszaal zei Sanhoery: „Dat is niet zo praktisch. De meeste Egyptische dorpen hebber* geen recht bank... Moeten ze dan 160 km reizen om zich te laten scheiden?". Een huisvrouw antwoordde: „Waar om niet... we willen het de mannen moeilijk maken. De vrouwen eisen ook afschaffing van „beit el taa" de gedwongen samen leving, die een vrouw verplicht, op or der van de politie naar het huis van haar man terug te keren. Te dien einde heeft de voormalige minister van justitie Essam Hassoena een wet voorgesteld, waarbij „Beit el taa" zou moeten worden afgeschaft. Er zijn sindsdien twee jaar verlopen, maar die wet is nog niet aangenomen. Op order van Hassoena heeft de po litie evenwel opgehouden, vrouwen te dwingen naar haar echtgenoten te gaan. De politie verzoekt de vrouw alleen vre dig naar haar echtgenoot terug te ke ren, maar als zij weigert, wordt zij niet zoals vroeger, gedwongen. Inmiddels kunnen de Egyr+'"ch2 christenen eer* derde partij in het con flict worden. De Egyptische christe nen, voor het grootste gedeelte Kopten, zijn onderworpen aan zeer strenge orthodoxe wetten inzake echtscheiding. Volgens de officiële archieven hebben vele Kopten zich tot de Islam be keerd uitsluitend om van hun vrouwen te^kunnen scheiden.

Digitale periodieken - Gemeentearchief Veenendaal

De Vallei | 1968 | | pagina 9