Overval op kantoorhouder
stond toch op zichzelf
ONVERMOED RIJK
JAAR VOOR P.T.T.
Directie voor toekomst
niet erg optimistisch
Honderden „natte boeren" in Zeeland raken
zoute akkers kwijt door Deltawerken
Ook goeiemorgen99 zei
één van de rovers
Voor Kieswet
enkele kleine
wijzigingen
voorgesteld
Winst kwam nog 16 miljoen
gulden boven raming uit
Australië trekt
weer meer Ned.
emigranten
SCHADEVERGOEDING AAN MOSSELKWEKERS BLIJFT NOG UIT
Toch maar weer
ingezaaid op
hoop van zegen
Kamerlid wenst
opgave van
bestemming
wapenzendingen
PHILIPS
Beatband voor
ziekenhuis
NA DRIE GELIJKTIJDIGE MELDINGEN DACHT LIMBURGSE
POLITIE DAT EEN BENDE AAN HET WERK WAS, MAAR
MELKBOER
PUUR GELUK?
NUMMERPLATEN
RAPPORT COMMISSIE
CALSDON1SER:
Agent voor een
ploert aangezien
DRAADOMROEP
KOSTENSTIJGING
WEINIG STAMPEI
RECREATIEGEBIED
AFNEMENDE WINST
batterijen
Broodbezorger aan
de zwier met
geschaakt meisje
DONDERDAG 16 JULI 1968
BERGEN Groot alarm werd gisteren bij de politie veroorzaakt, toen vrij
wel tegelijkertijd drie meldingen uit Limburg binnenkwamen, die deden ver
moeden dat een bende bezig was op verschillende plaatsen tegelijk slagen te
slaan.
Deze alarmeringen betroffen een diefstal van een auto in Maashees, een over
val op het postkantoor in het Noordlimburgse Bergen, waar de rovers er met
twintigduizend gulden vandoor waren gegaan en een mislukte overval op de
Boerenleenbank in Beek in Zuid-Limburg.
In Beek was onmiddellijk na de waar
schuwing uit de bank een Duits echt
paar aangehouden met in hun auto een
groot bedrag aan geld waarvoor het
geen verklaring wilde geven.
Er ging een algemene oproep uit naar
alle politieposten in het land. Het poli
tieapparaat kwam in staat van alarm.
De gespecialiseerde groep op bankover
vallen van Opsporingsbijstand uit Den
Haag ging naar Limburg om de politie
daar te helpen met alle gegevens over
vroegere bankovervallen.
De overval op het postkantoor van
Bergen, waarvan wij in een deel van
onze editie al melding maakten getuig
de van grote brutaliteit. Driemaal re
den de twee rovers gistermorgen om
even over half tien in de in Maashees
gestolen auto heel langzaam door de
hoofdstraat van Bergen heen en weer.
Zij keken blijkbaar of er mensen in het
postkantoor waren.
Zij parkeerden de wagen aan de
overkant voor een kruidenierswinkel,
waar verkoopster Toos Linders naar de
telkens voorbij rijdende mannen stond
te kijken. Toen de beide mannen udt de
auto stapten om het poetkantoor binnen
te gaan lachte één van hen en zwaaide
naar haar.
Op dat moment kreeg Toos klanten in
haar zaak. Van het verdere verloop
der gebeurtenissen zag zij niets an
ders dan dat de auto een minuut of
wat later weer wegreed.
Melkboer Hezen, die op weg was naar
het postkantoor, had ook al de auto
heen en weer zien rijden. Hij was op
ongeveer honderd vijftig nieter van het
postkantoor verwijderd toen de twee
mannen naar binnen gingen. In het
halletje botste hij tegen het tweetal op,
dat toen al weer naar buiten kwam.
„Goeiemorgen", zeide heer Hezen.
„Ook goeiemorgen", zei één van de
rovers. Kantoorhouder M. G. Ponjée
stond lijkbleek achter zijn loket.
„Gauw, gauw", riep hij toen hij melk
boer Hezen zag, „die kerels hebben
mijn kas leeggeroofd".
Het was allemaal bijzonder vlug en
geruisloos gegaan. De heer Ponjée had
tot dat moment een paar mensen voor
zijn loket gehad. „Toen de laatste was
vertrokken, kwam die vreemde man
binnen. Ik zag er aanvankelijk maar
één", zei de heer Ponjée. „Hij had
een vechtpetje op en een donkergroen
vest aan. Het leek wel een windjack.
Ik dacht dat het een zomergast was".
De man aan het loket vroeg in het
Nederlands met een licht accent („Het
kan een Limburger of een Brabander
•zijn geweest", aldus de heer Ponjée):
Kunt u vijfentwintig gulden wisselen?
Ik trok de geldla open en vroeg: Hoe
wilt u het hebben, twee briefjes van tien
en vijf guldens?
Ja, dat is goed, zei de man en hij be
gon meteen door het loket naar binnen
te klimmen. Ondertussen had ik al
wat gemorrel gehoord aan de tussen
deur, doch die was op slot. Dat is na
melijk het voorschrift. Pas toen kwam
die tweede man te voorschijn. Hij had
een pleister boven zijn rechteroog".
„Hij richtte een pistool op mij en
site: Achteruit, jij. Ik deinsde terug en
zag hoe de eerste man met het vecht
petje al het papieren geld uit de la nam.
Dat was ongeveer twintigduizend gul
den. Hij gooide de bundeltjes geld
naar zijn maat, die voor het loket stond.
Die hield mij steeds onder schot. Daar
na kroop de man met het vechtpetje
weer door het loket naar buiten en zij
verdwenen allebei de straat op. Op dat
moment zag ik melkboer Hezen voor het
loket staan".
Het staat nog niet vast of de rovers
in Bergen puur geluk hebben gehad dat
zij daar zomaar twintigduizend gulden
aan papieren geld uit de geldla konden
pakken. Normaal is er in het postkan
toor van Bergen niet zoveel geld aan
wezig. Er moesten gisteren enkele bij
zondere betalingen worden gedaan.
Ook wordt rekening gehouden met
de mogelijkheid dat de mannen bekend
waren met de situatie en wisten, dat
ar zoveel geld in kas was. In ieder
geval is wel duidelijk dat de situatie in
het postkantoor van Bergen extra ge
vaarlijk is. Het bureau van de loketbe
ambte staat zo dat iedereen voor het lo
ket het geld in de la kan zien als de
heer Ponjé die opentrekt. De rovers
kregen dus als het ware hun buit op
nog geen meter afstand onder de neus
geschoven.
Ruim een uur nadat de rovers uit
Bergen waren verdwenen kwam uit het
nabijgelegen plaatsje Well het bericht
dat daar de auto was gevonden die
door de rovers was gebruikt. „Het is
stellig een gedwongen stop geweest
zegt opperwachtmeester Veger, die het
onderzoek doet. „In Well was name
lijk de benzine op".
De bandkrovers hadden de wagen in
de vroege ochtend gestolen uit garage
Kup in Maashees. Zij braken daar in en
haalden ook het hele kantoortje over
loop. Er was echter geen geld aanwe
zig. De schade die zij aanrichtten is
echter aanzienlijk.
„De eerste wagen die zij wilden ne
men, konden zij niet gestart krijgen",
zei de heer Kup, die bij de garage
woont. „Nee, ik heb niets gehoord",
verzekerde hij. Uit de sporen bleek dat
de rovers een paar keer hebben gepro
beerd de wagen te starten. Toen dat
niet lukte hebben zij de wagen naar
buiten geduwd en namen zij de auto,
een grijze Cortina, die achter de eer
ste wagen had gestaan.
De heer Kup meent dat er nauwe
lijks vier liter benzine in de tank heeft
gezeten, dat komt wel ongeveer over
een met de rit, die de rovers hebben
gemaakt. Midden in het dorpje Well
aan de Maas waar zij kennelijk langs
een binnenweg naar de baileybrug over
de rivier in de richting van de Peel
wilden ontkomen, was de benzine op.
Zij reden de auto brutaalweg de
Hoenderstraat in en zetten hem daar
langs het trottoir. Dat was juist op het
moment dat mevrouw Albers, die op
de hoek van de Hoendersraat in Well
een bakkerszaak heeft, in haar bestel
wagen naar huis terugkeerde.
„Ik kon niet bij mijn garage komen
omdat die heren ervoor gingen staan
met hun auto", vertelde zij ons. „Dat
gebeurt wel vaker. Er komen hier veel
vreemden die op de kampeerterreinen
hier verblijven of op de Maas aan wa
tersport doen. Ik dacht: het zijn klanten.
Zij groetten mij en ik groette terug. Ik
verwachtte ze in de winkel. Daarom
ging ik door de achterdeur naar bin
nen. Maar zij liepen mijn winkeldeur
voorbij. Ik heb ze nog nagekeken. Zij
liepen heel rustig, helemaal niet ver
dacht. Die gaan zeker naar de Maas,
dacht fk
„Een uurtje later was er een hevig
getoeter in de straat. De melkboer kon
er met zijn wagen niet door. Mijn au
to en die van de rovers stonden name
lijk bijna recht tegenover elkaar in de
straat. Toen pas zag ik dat die auto er
nog stond. De raampjes waren open en
er lagen nummerplaten achterop bij de
achterruit. De choke stond helemaal
uitgetrokken. Ik heb toen de politie ge
beld", aldus mevrouw Albers.
De rovers kunnen na hun gedwongen
stop drie kanten zijn uitgegaan: naar
de Maas, waar overal bootjes voor het
grijpen liggen; ook kunnen zij naar de
brug zijn gelopen, waar het verkeer
met lichten wordt geregeld. Het is mo
gelijk dat zij daar om een lift hebben
gevraagd aan de een of andere auto
mobilist die voor de brug stond te
wachten.
De derde mogelijkheid is dat zij naar
de grote weg richting Venlo zijn ver
dwenen.
Al deze mogelijkheden zijn zoveel
mogelijk nagegaan. Met een politieboot
is naar de verdwenen rovers op de
Maas gezocht. In Bergen en Well zijn
alle kampeerterreinen door de politie
onderzocht.
In Beek bij Maastricht bleek in de
loop van de middag dat het aangehou
den Duitse echtpaar niets met de over
val in Bergen te maken had. De bank
bediende had alarm geslagen omdat
het paar zich verdacht had gedragen
bij het omwisselen van een briefje van
honderd. Hij had maar het zekere voor
het onzekere genomen. In de auto van
het Duitse echtpaar was uitsluitend
zilvergeld gevonden. Al gauw bleek dat
De beroofde kassier van het Ber
gense postkantoor, de heer Ponjee,
brengt verslag uit aan een politie
man.
O
de Duitsers bezig waren geweest zilver
geld van Nederland naar Duitsland te
smokkelen. liet paar heeft dit de laat
ste tijd al vaker gedaan.
„Wij verdienen in Duitsland bij een
smelterij op Nederlands zilvergeld pre
cies achttien procent", bekende de man
ten slotte. Hij en zijn vrouw zullen we
gens de poging tot smokkel van de gul
dens worden vervolgd
DEN HAAG Slechts enkele gerin
ge wijzigingen in de Kieswet heeft de
staatscommissie Cals-Donner in haar
eerste rapport aan minister Beernink
voorgesteld.
Deze commissie voor de herziening
van de Kieswet adviseert: de op
komstplicht bij de verkiezingen af te
schaffen, de regeling inzake de voor
keurstemmen aanmerkelijk te verzach
ten en het verbinden van kandidaten
lijsten van verschillende partijen mo
gelijk te maken.
Voor dit laatste advies bestond in de
commissie een ruime meerderheid; de
beide andere voorstellen zijn met een
stemmigheid tot stand gekomen.
Dit eerste rapport van de staatscom
missie betreft uitsluitend veranderin
gen in de Kieswet die zonder grond
wetswijziging kunnen worden aange
bracht. Indien de regering de adviezen
zou overnemen, kunnen deze nieuwig
heden al bij de Tweede-Kamerverkie
zingen van 1971 worden toegepast.
Afschaffing van de zogenaamde stem-
dwang is op zichzelf niet zo verras
send, wel de eenstemmigheid hierover
in de staatscommissie. Dit betekent
immers dat ook de liberalen in de com
missie ermee akkoord gaan, hoewel er
in de VVD nogal wat tegenstand be
staat om deze verplichting uit de wet
te halen.
dommige agenten schijnen het kwaad
aan te trekken. Zo was de Haagse
politieman J. S. een avondje uitgegaan
met een paar kennissen, omdat hij
toch vakantie had en het laat mocht
worden.
Bij het verlaten van de bar, die het
gezelschap had bezocht, kreeg de
agent een klap achter het oor. De por
tier, de dader, werd in de kraag ge
houden totdat er agenten verschenen,
die géén vakantie hadde.
De portier moet gedacht hebben,
dat de agent een pbert was. Een an
dere verklaring heeft men nog niet.
DEN HAAG Ons nationale Post-, Telefoon- en Telegraaf bedrijf heeft vorig
jaar, zoals u al op de voorpagina heeft kunnen lezen, flink verdiend. De winst
vloog in 1967 omhoog met 117,4 miljoen gulden en kwam daardoor van 45,5
miljoen in 1966 op 162,9 miljoen. Deze winst gind alle verwachtingen bij de
PTT te boven. Zij kwam zestien miljoen gulden hoger uit dan het geraamde
winstbedrag.
DEN HAAG Tussen juli vorig jaar
en deze maand juli zijn 2700 Nederlan
ders naar Australië geëmigreerd. In de
twaalf maanden daarvoor waren het er
tweeduizend.
De afdeling immigratie van de Aus
tralische ambassade denkt, dat zowel
de lage passagetarieven, als het ge
zonde economische klimaat in dat we
relddeel oorzaak zijn van de toegeno
men belangstelling.
Een gunstige noot in de financiële
ontwikkeling van het bedrijf was dat
het verlies op de exploitatie helemaal
werd weggewerkt en zelfs veranderde
in aanzienlijke winst. Tegenover een
exploitatieverlies van 43,6 miljoen gul
den in 1966 stond het vorig jaar een
winst van 56,7 miljoen.
Dit goede resultaat valt vooral toe te
schrijven aan een belangrijke vermin
dering van het exploitatie-verlies van
de postdienst (het daalde van 69,9 tot
44,7 miljoen) en uit het sterk oplopen
van de winst bij de telefoondienst (van
3,8 tot 76,1 miljoen).
Het jaarverslag van de PTT over
1967 laat zien dat ook de postcheque-
en girodienst meer winst in de porte-
monnaie kreeg. Die liep op van 22,7
miljoen in 1966 tot 23,6 miljoen vorig
jaar. De Telegraafdienst zag de winst
vermeerderen van 2,7 tot 5 miljoen.
Met de draadomroep ging het niet zo
best. Het verlies van 2,9 miljoen, dat
deze tak van de PTT twee jaar gele
den boekte, liep op tot 3,3 miljoen.
Tot het gunstige exploitatieresultaat
droegen ook bij: de renteverschillen en
rente-opbrengsten 76,3 miljoen (66,5
miljoen in 1966); de rente op beleende
reserves 29,6 (23,7) miljoen en het ove
rige saldo baten en lasten 0,3 (-1,1)
miljoen.
De totale baten van de vijf PTT-
diensten stegen van 1450 miljoen in
1966 tot 1744 miljoen in 1967, een ver
schil dus van 294 miljoen.
De tariefsverhogingen in 1966 en 1967
spraken in deze ontwikkeling een flink
woordje mee. Die zorgden voor een ex
tra-bedrag van 181 miljoen gulden.
Daaruit blijkt dus dat door de groei
van het bedrijf de baten met 113 mil
joen toenamen.
De PTT zou het echter niet hebben
kunnen redden zonder die tariefsverho
gingen. In het jaarverslag wordt ge
zegd, dat de lastenstijgingen van 67
miljoen, die samenhangen met de
groei, wel opgevangen hadden kunnen
worden, maar dan was er niet meer
dan 46 miljoen overgebleven voor de
loonstijgingen. Het óploped'vari dié kós
ten vroeg echter om een bedrag van
85 miljoen, wat neerkomt op een kos
tenstijging per man van 9,5 procent.
Van de winst over 1967 werd vijftien
miljoen uitgekeerd aan het Rijk. Een
bedrag van 53,8 miljoen werd toege
voegd aan de algemene reserve, 73,8
miljoen aan het vernieuwingsfonds en
BRUINISSE Zij „boeren" onder
water, de 250 zelfstandige mosselkwe
kers van Zeeland en hun zevenhon
derd knechts. Zij boeren niet best,
want zij raken hun bouwgrond kwijt
aan de Deltawerken.
Hoge dijken, die de veiligheid van
twaalf miljoen Nederlanders moeten
waarborgen, sluiten straks de Greve
lingen en de Oosterschelde af van de
zee. De zoute akkers van de mossel-
kwekers worden zoet.
De Nederlandse regering die miljar
den uitgeeft voor de Deltawerken heeft
echter nog géén vergoeding vastge
steld voor de mosselkwekers.
De eerste stukken van het massieve
dijklichaam liggen bij Brouwershaven
al in de Grevelingen. De stroom en het
zoutgehalte verminderen er met de dag.
De kwaliteit van de mosselen gaat
zienderogen achteruit.
Toch hebben de Zeeuwen de afgelo
pen weken weer mosselzaad uitge
strooid in de Grevelingen. Dat deden
zij met boeren-koppigheid en indachtig
de lijfspreuk van de vissers: „Op hoop
van zegen".
Dertig percelen in de Eendracht tus
sen Zeeland en Noord-Brabant zijn al
niet meer ingezaaid. Die moeten op
last van Rijkswaterstaat vóór 1 augus-
tur verlaten zijn, want daar wordt de
nieuwe Schelde-Rijnverbinding door
heen gelegd.
Landbouwers die stukken van hun
droge land voor datzelfde doel moesten
afstaan, kennen de vergoeding al die
zij ervoor krijgen. De natte mosselboe-
ren van Bruinisse en van Ierseke, van
Zierikzee, van Tholen, van Philippine
en van Hontenisse, die er hun zoute
lapjes grond hebben, weten nog van
niets.
Hun grond ziet immers niemand?
Zeeuwen maken weinig stampei bij
vermeend onrecht. Zij krommen hun
ruggen en verbijten hun nijd. Op de tal
loze protestvergaderingen, die plichts
getrouwe Zeeuwse organisatoren de
laatste tijd uitschrijven om iets te la
ten blijken van het misnoegen over het
uitblijven van een schadevergoeding,
doet de zaalzelden een mond open.
Eén keer, in De Prins van Oranje te
Goes, zei er één: „Het zijn s...". En
hij bedoelde de regering. Alle bijval
bestond uit het knikken van enkele
bruine koppen boven een blauwe trui
of een zondagse boord.
De Zeeuwse mosselvisser zoekt zijn
eigen weg. Hij vond die zelf niet ver
van de plaats waar de overheid ver
dreven landbouwers compensatiegron-
den biedt in de voormalige Zuiderzee.
De mosselvissers trokken zelf naar
de Wadden. Zij kenden die streek als
vangplaats voor mosselzaad. Dat
„valt" In maart uit een melkstof, dat
geslachtsrijpe mosselen in het water
spuien en waarin zich de mini-mosse
len ontwikkelen.
Die vallen op het wier en op dé
schelpen van dé bodem en als zij zo
groot zijn als een bruine boon, ruikt
een Zeeuwse mosselvisser ze op hon
derd meter afstand. Vierentwintig uur
lang hakkepuft hij dan met Zijn boot
terug naar moeder in Bruinisse of Ier
seke en naar de mosselgronden in Gre
velingen en Oosterschelde.
Sedert een jaar of vijftien zet hij
ook zaad uit in de Waddenzee op „lap
jes" grond, die hij pacht van de staat.
Die zijn ongeveer tweehonderd bij drie
honderd meter groot.
De bodem van de Waddenzee haalt
het echter niet bij die van de Zeeuwse
stromen. Er „loopt" meer zand en dat
verstikt het zaad. Op de plaatsen in de
Waddenzee, die geschikt zijn voor de
mosselteelt, is slechts ruimte voor zes
tig zelfstandige mosselkwekers. Maar
in Zeeland kijken er 250 tegen de
groeiende dijklichamen van de Delta
werken aan.
Om het heel kort en in tegenstellingen
te zeggen: het water stijgt de mossel
vissers snel tot de lippen, want de
dam bij Brouwershaven gaat in 1970 al
dicht.
Als zij boven hun zoute lapje grond,
slechts kenbaar door enkele boomtak
ken die boven water uitsteken, hun net
ten hebben uitgegooid, speelt er heel
wat door de hoofden van de mosselvis
sers.
Dan overpeinzen ze: Als het rijk nu
eens afkwam met zijn schadevergoe
ding (zwart op wit beloofd in artikel
8 van de Deltawet) dan kan een deel
van ons stoppen met zijn bedrijf.
Zij kunnen dan nog wat bijverdienen
in de sportvisserij of in de zeilsport.
Want de Grevelingen moet immers
Europa's grootste recreatiegebied wor
den? Dan kunnen de overgebleven vis
sers hun brood verdienen in de Wad
den.
En zij piekeren verder: Als wij nu
eens iets hoorden op onze verzoeken
over nieuwe „verwaterplaatsen", op
slagplaatsen onder water voor onze
mosselen, die toch nog altijd voor meer
dan 95 pet. naar België en Frankrijk
worden geëxporteerd? Dan weten wij
of de handel nog in Ierseke gehand
haafd kan blijven. Dan blijven wij hier
ook wonen. Maar wij horen niets van
artikel 8 en wij horen niets van verwa
terplaatsen.
En ze piekeren over zaken, waar hun
burgemeester ,en het provinciaal be
stuur zich ook het hoofd over breken:
hoe moet het met de economie van
de gemeenten, die voor het grootste
deel van de mosselvangst leven? In
Bruinisse leeft een kwart van de be
roepsbevolking indirect van mosselen.
Een jachthaven en wat meer sport
visserij kunnen enig soelaas bieden voor
de werfjes en machinefabrieken, voor
de middenstand. Maar verder moet het
komen van gewone industrieën en van
„natte" industrieën, waarvoor Bruinis-
ses burgemeester al grond heeft gere
serveerd buitendijks.
En dan Ierseke, waar bovendien de
hele handel is geconcentreerd. Ook
daar hoopt men op recreatie-inkomsten
maar het moet toch voornamelijk van
nieuwe industrieën (o.a. champignon
teelt) komen. Acht miljoen stak de ge
meente er uit eigen zak al in.
Het provinciaal bestuur heeft drin
gend de aandacht gevraagd van de re
gering voor de mosselkwekers, die door
de Deltawerken „droog" worden gezet.
De regering heeft geantwoord, dat zij
dit jaar een beslissing zal nemen.
Een Zeeuw is zeer gezagsgetrouw.
Aan de andere kant rekent hij op zijn
overheid. Maar als artikel 8 van de
Deltawet een dode letter blijft?
„Dan moeten wij maar met zijn allen
gaan protesteren in Den Haag", zegt er
een na afloop van de zoveelste verga
dering onder de koffie. De rest knikt
en zwijgt.
Voorlopig hebben zij maar weer ge
zaaid. Op hoop van zegen....
17,6 miljoen aan de reserve voor koers
verschillen.
Hoewel het jaarverslag blaakt van
opgewekte cijfers, ziet de directie van
de PTT het voor dit jaar niet zo gun
stig in. Terwijl de toeneming van d«
baten achter blijft bij de ramingen*
gaat de lastenstijging voort, zo wordt
in het jaarverslag opgemerkt. Vooral
in de onderdelen van het bedrijf waar
de loonkosten een flink woordje mee
spreken, liggen de mogelijkheden niet
voor de hand om met verbeteringen in
het werk de hogere kosten op te van
gen.
De winst over dit jaar zal ook be
langrijk lager uitvallen omdat de rege
ring de tarieven dit jaar niet verhoogd
wil zien.
Ook over het volgend jaar en de tijd
die daarna komt zit de directie van de
PTT wat in zak en as. In weerwil van
de maatregelen om in het bèdrijf tot
meer doelmatigheid te komen en de
beperkte mogelijkheden tot verbeterin
gen van de produktie, zal de winst een
afnemend karakter krijgen, zo ver
wacht zij. Het financieren van de inves
teringen zal volgens haar een moeilij
ke zaak worden.
Gezocht wordt naar mogelijkheden
om de PTT een andere bedrijfsvorm te
geven. Dan is het bedrijf voor zijn fi
nanciering niet meer alleen op het Rijk
aangewezen, maar kan het ook andere
geldbronnen gaan aanboren. Een werk
groep van enkele ministeries is bezig
met de voorbereiding van een wetsont
werp. Volgens de directie van de PTT
is het niettemin gewenst, dat het be
drijf evenals andere ondernemingen
in zekere mate uit de winst blijft
financieren.
DEN HAAG Zijn de ministers Luns
(Buitenlandse Zaken) en De Block
(Economische Zaken) bereid regelma
tig de Tweede Kamer een opgave te
geven van de landen, die met goedkeu
ring van de ministers van Nederland
uit wapens hebben gekregen?
Dat vraagt het Tweede-Kamerlid drs.
E. Visser (D'66). Hij vindt dat de par
lementaire invloed op de gang van za
ken bij wapenleveranties zeer vaak
achteraf is en soms leidt tot kortslui
ting tussen regering en Kamer.
Het Kamerlid zou graag tweemaal
per jaar een opgave zien, zodat de Ka
mer in staat zal zijn sneller te reage
ren in situaties waarin zij dat nodig
acht.
ADVERTENTIE
die
móéten
wel
goed
zijn!
XJet zal het r.fe. ziekenhuis Johannes
de Deo in Utrecht een beat zijn of
de Utrechtse beatgroepjes vlak voor
zijn deur in een B.B.-bunker repetities
gaan houden of niet. De gemeente
heeft de bunker ter beschikking van
de jongelui gesteld, die met geen mo
gelijkheid zó hard kunnen spelen dat
de zieken het „kunnen horen.
Wél moet de bunker zelf een beetje
worden aangepast om te voorkomen,
dat de muziekmakers hun trommel
vliezen beschadigen.
Over een poosje krijgen de jeugdige
muzikanten nóg een beatkelder erbij;
onder een nieuwe brug in Utrecht. En
daar kunnen ze natuurlijk helemadl
geen kwaad.
DORDRECHT De politie van Dor
drecht heeft de twintigjarige broodbe
zorger H. van de W. gearresteerd, die
1 juli de klanten in zijn wijk liet zitten
en verdween. De jongeman „vergat"
met zijn patroon af te rekenen. In
plaats daarvan vertrok hij met een
gehuurde auto naar Eindhoven, om
daar uit een inrichting een minderja
rig meisje, met wie hij kort tevoren
had kennis gemaakt, te schaken.
Met haar toerde hij door Frankrijk,
waar hij op kosten van de Dordtse
broodbakkerij waarbij hij in dienst
was, een prachtige vakantie door
bracht. Toen het geld op was en de
benzine ook, liet het jonge paar de au
to ergens staan en liftte naar Parijs.
In die grote stad echter raakte de jon
geman zijn vrijster kwijt.
Even eenzaam als berooid kwam hij
weer in Dordrecht aan. Het meisje is
nog steeds niet terug. De autoverhuur
der zal zo'n 2.500 kilometer moeten af
leggen om zijn wagen terug te krij
gen.
