Handelsavondschool wordt overgenomen door de gemeente 0 p E L /JIa Raad akkoord met huur noodschool Jaap Kroesbergen uit Eist zat onschuldig in een Joegoslavische cel Het trekt me om in andere streek te gaan werken" Vermoedelijke oorzaak is de Mammoetwet CHEVROLET! Voorstel komt nog in raad Twee vrienden beleefden tijdens vakantie een spannend avontuur Ds. A. Westra gaat Rhenen verlaten Paspoort tijdelijk ingetrokken HORLOGERIE Devaluatie Intrede Gemis Behoefte VAN WOUT BLAUWKOUS V.A.B. KIRPESTEIN WMF SOLA elite KELTUM VRIJDAG 2 AUGUSTUS 1968 Om het benoemen van een nieuwe burgemeester hangt voor de meeste gemeenten nog altijd een waas van geheimzinnigheid. Weliswaar zijn er enkele grote jongens onder de ge meenten aan 't proberen door die sluier heen te blazen, maar dat lukt nog maar gedeeltelijk. Voor de vele kleintjes is het een mysterie, waar men maar op en kele kamertjes het fijne van weet. Soms zou je denken dat helemaal geen mens iets weet tot op de dag van de benoeming, want je kunt je niet voorstellen dat meer dan twee mensen zolang hun mond dicht kun nen houden. Toch lekt er nooit iets uit. Dat maakt het mysterie alleen maar groter. Burgemeestersposten komen altijd bij verrassing uit de Haagse lucht vallen. Daarom geloof ik niemand, die doet alsof hij beter ingelicht is dan het doorsnee-gepeupel. We kunnen alleen maar specule ren. En dan wel op heel eenvoudige' manier. Wij hebben ons eraan gewaagd in ons politieke straatcabaret. Over de uiteindelijke persoon viel niet te pra ten. Dan zou je praktisch alle Neder landers van enig formaat moeten kennen en in zoverre schieten we met alle leden van ons gezelschap samen nog veel tekort. Het enige wat je kunt doen is koppen tellen. Dat hebben we dan ook gedaan. En enigszins naar ons zelf toegeteld. Er zijn verschillende uitgangspun ten denkbaar. Het meest voor de hand liggend is wel de politieke lig ging, waarbij ook de kerkelijke ge aardheid niet is weg te denken. Maar dan kun je nog vele kanten uit. We hebben de hervormde koppen geteld en toen de koppen die plaatse lijk aan deze koppen verwante poli tiek bedrijven. De conclusie lag zon der verder cijferen voor de hand: een c.h.-man. „Maar", wierp Zware Dirk tegen, „dat zou me een overmacht van die kant worden", nadat hij intussen snel de betreffende koppen in het da gelijks bestuur van de gemeente had geteld. Inderdaad, wilden we objectief blijven, dan moesten we dat toege ven, hoewel het sommigen aan het geestverwante hart ging. Dus weer een „Nee", zei Rooie Roef, „je moet het heel anders zien. Je moet zoiets juist niet ophangen aan de meerder heid. Dan geef je teveel.rugdekking. Bij navraag bleek dat het ook niet zijn bedoeling was om helemaal op de minderheid aan te trekken, maar ergens tussen in. Een koppeling aan een partij met voldoende stem in 't politieke kapittel, maar op zichzelf geen doorslaggevende. Dat zou vol gens hem de ideale kleur voor een nieuwe eerste burger zijn. Het was ten enen male ondenkbaar In de hoek van de confessionelen. Dan konden ze in Den Haag beter helemaal het hek van de dam gooi en en gewoon maar de eerste de bes te goeie nemen. Dat zou Roef overigens ook een zorg zijn, als het belang van de ge meente er maar wel bij zou varen. Toch bleef de meerderheid erbij dat je in zo'n post iets terug moest zien van de overheersende geestes richting van het volk. Waarom kon niemand zonder weer koppen te tellen verklaren. Bram zag daarop doorgaande nog wel iets in het kiezen van een burgemeester door de burgerij zelf. Ook een vorm van koppentellen, hoewel de aanvan kelijke koppentellers met dit voorstel toch niet zo ingenomen waren. Zij wilden toch voorlopig de touw tjes nog maar in ministershanden la ten om de juiste man op de juiste post terecht te laten komen. „Of de juiste vrouw op de juiste plaats" was Bram zo onverstandig om op te merken, want die mogelijk heid had nog niemand tot op dat mo ment aanwezig geacht. Maar 't zou kunnen en ik zou het niet eens on aardig vinden. Wout Blauwkous. ADVERTENTIE i VEENEM) AAL CITY-MOTORS - E»E VEENENDAAL De Veenendaal- se Handelsavondschool, die altijd on der supervisie stond van de Veenen- daalse Winkeliersvereniging „Handel en Nijverheid", is overgenomen door de gemeente Veenendaai. Omtrent de re denen die tot deze overname hebben ge leid is nog niets officieel bekend, maar de vermoedelijke aanleiding tot de overname is de inwerkingtreding van de Mammoetwet. Het is zeer waarschijn lijk, dat een en ander in de eerstvol gende raadsvergadering ter sprake zal komen. De overname wordt met ingang van het nieuwe cursusjaar 1968/'69 al van kracht. Een en ander werd verno men uit doorgaans welingelichte kring. De Veenendaalse Handelsavondschool is er op gericht voor de werkende jeugd de mogelijkheid te scheppen In de avonduren te werken aan verdere ont wikkeling, waardoor betere toekomst mogelijkheden worden geschapen. De Handelsavondschool werd reeds door het Rijk in stand gehouden en staat on der toezicht van de Rijksinspectie van het Middelbaar Onderwijs. Dit heeft ve le voordelen. Het lesgeld kan bijvoor beeld laag gehouden worden (f 35,per jaar). De cursus aan de school duurt vier jaar* er wordt op vier avonden per week les gegeven in Nederlandse- taal en handelscorrespondentie, Handelsken nis, Bedrijfsrekenen, Boekhouden. Be drijfsleer, Rechts- en Wetkennis. Het be zit van het einddiploma geeft vrijstel ling van het Middenstandsexamen. Van officiële zijde wordt de beteke nis van dit onderwijs erkend. Dat blijkt wel uit het feit, dat de burge meester altijd bereid is gebleken de diploma's uit te reiken, terwijl ook de Kamer van Koophandel altijd bij deze diploma-uitreiking vertegenwoordigd is. Men heeft vooral waardering voor jongelui, die in plaats van hun tijd te verdoen op straat, de moed en volhar ding weten op te brengen avondlessen te volgen. Ook in het nieuwe onderwijs bestel (de zgn. „Mammoetwet") is aan dit avondonderwijs een belangrijke plaats toegedacht. Vanzelfsprekend wordt hierbij gestreefd naar een steeds betere aanpassing aan de wisselende ei sen, die het moderne bedrijfsleven stelt. ADVERTENTIE pleet en itaal pleet A en staal Y VAN MANEN J HOOGSTRAAT 28 VEENENDAAL SCHERPENZEEL Burgemeester nir. C. P. Hoy tenia van Konijnenburg gat' de raad van Scherpenzeel gister avond een uitvoerige uitleg van het voorstel tot huur van een vierklassige noodschool ten bate van de christelijke school voor gewoon lager onderwijs aan de Glashorst. Dit was het enige voorstel op de agenda en omdat alle raadsleden zonder veel vragen hun fiat eraan gaven en geen gebniik maakten van de rondvraag duurde de raadsver gadering niet langer dan ongeveer een halt' uur. BURGEMEESTER Hoytema van Ko nijnenburg vertelde, waarom de spoed vergadering was belegd. Als de christe lijke school niet op 15 september in het noodgebouw start, telt de school voor het Rijk niet meer mee en krijgt men ook geen vergoeding. Zodoende werd het haastwerk om de school op tijd op te leveren, schoon te maken en van ma teriaal te voorzien. „Ik wilde echter niet zo maar de raad voorbij lopen", aldus de burgemeester. De raad kon overigens weinig be zwaar hebben tegen de huur van de noodschool. De Christelijke school voor gewoon lager onderwijs aan de Glas horst wordt verbouwd. Op vier klassen na zijn alle leerlingen elders onderge bracht. Volgend j^ar is de verbouwing van de school aan de Glashorst gereed. Voor een jaar moest dus nog een on derkomen voor vier klassen worden ge zocht. Nu wist het gemeentebestuur dat de Hereniging tot het verstrekken van la ger onderwijs op Gereformeerde grond slag te Scherpenzeel volgend jaar een school wilde gaan huren. Men had hier over reeds een onderhoud gehad met dit schoolbestuur, naar aanleiding van de door Gedeputeerde Staten opgelegde verplichte medewerking tot het stichten van de school. Nu men vier noodloka- len zoekt voor de school aan de Glas- horst meende men dat het juist was de gemeente een noodschool te laten hu ren, waarin voor het cursusjaar 1968/ '69 de vier klassen van de Glashorst worden ondergebracht en met ingang van 1 augustus 1969 de nieuwe christe lijke school. Hierdoor zijn beide school besturen geholpen. De gemeente kan een school huren voor vijf jaar. Na vijf jaar is de school gemeente-eigendom en bovendien kan de gemeente op elk tijdstip het gebouw kopen. Het huurkosten van de nood school bedragen f 23.745,80 per jaar. Deze kosten worden volledige gedekt uit rijksbijdragen. De school wordt ge vestigd op het terrein in Plan Witten berg, dat in het bestemmingsplan voor scholenbouw bestemd is. Men zal de school huren by Van Aalderen's Bouw systemen NV te Oosterbeek. De raad ging volledig akkoord. (Van onze correspondente) ELST Jaap Kroesbergen en Teus van Lienden uit Eist zullen hun vakantie in Joego-Slavië waarschijnlijk nooit vergeten. Behalve dat ze er onbezorgd van de zon hebben genoten maakten ze er ook kennis met de politie, na een span nend avontuur. Jaap bezocht met een Joegoslavische vriend een eilandje voor de kust. De Joegoslaaf kwam op het idee op het eiland een vuurtje te stoken, een vuurtje dat uitliep op een vuurzee die de dorre flora van het eiland in een ommezien verzwolg. Jaap werd gearresteerd, belandde voor enige tijd in de cel onder bewaking en moest zijn paspoort afgeven. De zoveelste Nederlandse toerist, die een deel van zijn vakantie in een Joegoslavische cel doorbracht. Op de foto links Jaap Kroesbergen. Jaap Kroesbergen vertelt: „We trokken veel met onze Joegoslavische vrienden naar het strand, waar we heerlijk luierend onze dagen sleten. Het weer was fantastisch, beter had den we het niet kunnen treffen. Op een middag stelde één van onze Joe goslavische vrienden, Brané, voor, dat hij en ik naar een eilandje zouden gaan, dat we binnen een half uur RHENEN ,,Het trekt me aan om in een geheel andere streek van het land te gaan werken", z.o mo tiveert ds. A. Westra het aannemen van zijn beroep naar Sassenheim. De zoals hijzelf zegt) geboren en getogen Fries, begon zijn predikan tenloopbaan in het Friese Scharne- goutum in juni 1959. In november 1963 deed hij intrede in Rhenen, waar hij op 15 september 1968 ai- scheid zal nemen. Zijn intrede in Sassenheim is bepaald op 29 sep tember. Ds. Westra studeerde aan de Universiteit van Groningen theo logie in de jaren 1952-1957. Van augustus 1958 tot juni 1959 was hij vicaris in Berlicum. waar ds. Vuyst (nu te Zeist) zijn mentor was. De Vuyst hoopt hem in Sassenheim te bevestigen. „In Friesland heb ik de vrijzin nigheid leren kennen. Hier in Rhe nen kwam lk in aanraking met bij na het andere uiterste: de gerefor meerde bond en de gereformeerde gemeenten. Van het bestaan van die laatste groeperingen wist ik eigen lijk alleen in theorie af. Door mijn studie in Groningen was ik niet met deze mensen in aanraking gekomen. In Sassenheim zal ik in nauw con tact komen met het rooms-katholi- cisme, want 54 pet. van Sassen heim is rooms". Ds. Westra roemde het prettige contact, dat er in Rhenen bestond tussen zijn kerkgenootschap en het gereformeerde. Vooral in de eerste tijd van zijn werken in Rhenen was er een intensief contact, dat later door het overlijden van ds. H. Vol- ten minder werd. „Het is natuur lijk niet juist om als kerkeraad met twee predikanten te gaan samen- spreken met een kerkeraad, die geen predikant heeft. Ik vertrouw echter, dat het onder de nieuwe gerefor meerde predikant, die oecumenisch ingesteld moet zijn, omdat hij uit Brabant komt, weer tot een geza menlijk buigen over de problemen zal komen". De nieuwe hervormde predikant van Sassenheim zal niet in een dia loog met Rome gaan, althans zeker voorlopig niet: „Je hebt eerst twee jaar nodig om een gemeente te leren kennen. Bovendien voel ik niet zo veel voor contact met Rome. Ik vraag me af of er werkelijk wel zo veel verandert in de Roomse kerk? Er is geen enkel dogma veranderd, alle veranderingen betroffen de bui tenkant? Ik wil niet ontkennen, dat er van een kentering in de Roomse kerk sprake is, maar ik ben er toch een beetje huiverig van om met hen in zee te gaan. Vooral als je let op de jongste ontwikkelingen in die Dat de waarde van de bijbel in de loop van de eeuwen sterk ge daald is toont een berichtje in een Zweeds kerkblad, dat de heer Van Vrouwerff uit Overberg overnam voor zijn „Kerkblad": „In de Mid deleeuwen voordat de boekdruk kunst was uitgevonden en de bij bel met de hand geschreven werd (er kon nog maar een klein deel van de mensen schrijven) gaf men een boerderij in ruil voor een met de hand geschreven bijbel. In 1400 kostte een bijbel wat van daag een auto kost. In 1454 kon men voor een bijbel hetzelfde bedrag neertellen, waar men nu drie tv-toestellen voor koopt. In 1552 was een bijbel even duur als nu een koelkast. In 1966 stond de bijbel even hoog genoteerd als een entree-biljet voor een concertzaal en men koopt nu een nieuw-testament voor de prijs van een pakje sigaretten". Zondagmiddag 4 augustus doet ds. J. Goldschmeding zijn intrede in de Gereformeerde kerk te Rhe nen. In de dienst die om 16.00 uur begint, zal hij eerst als predikant te Rhenen bevestigd worden door ds. J. Toornvliet. De dienst wordt gehouden in de (herv.) Cunerakerk. kerk. dan moet je concluderen, dat er niets wezenlijk veranderd is". Een zogenaamd „oecumenisch hu welijk", tussen een protestant en een rooms-katholiek is een zaak, waar aan ds. Westra niet meewerkt. Ook in Rhenen is hem al enkele malen gevraagd of hij wilde meewerken aan de kerkelijke bevestiging van het huwelijk in een roomse kerk. Hij heeft dat steeds geweigerd. „In de eerste plaats komt het er in de praktijk op neer, dat het geen we zenlijke gezamenlijke dienst is. Je mag als dominee misschien een „Onze Vader" bidden,, de bijbel uit reiken of een preek houden, maar het blijft een roomse dienst. Boven dien beschouwt Rome het huwelijk als een sacrament en ik ken er maar twee: doop en avondmaal. Pas als de roomse kerk het huwelijk niet meer als een sacrament ziet, is er misschien de mogelijkheid aan zo'n dienst mee te werken." In Rhenen trok ds. Westra over het algemeen tamelijk volle kerken. Vooral van de zijde van de jeugd ondervond hij enorm veel belang stelling. Naar zijn eigen mening heeft hij nooit „op de jeugd ge preekt": „Ik wil de Boodschap graag zo brengen, dat deze de jeugd aan spreekt, maar ik laat me echt niet door de jeugd voorschrijven hoe ik preken moet. Een preek moet ge richt zijn tot de gehele gemeente, en als je de boodschap eenvoudig en duidelijk brengt, dan spreekt dat aan. Ik ben voor een actuele preek, maar dat betekent niet dat je elke zondag Viëtnam er bij moet slepen. Dat moet gewoon uitkomen met je tekst. Of tekst, ik ben een tegen stander van het preken over een tekst. Ik neem altijd een perikoop. Om de mensen regelmatig te laten komen maak ik een soort feuille tons van mijn preken. Series heb ik gehouden over de Openbaringen, Mozes, Jozef, de brieven van Paulus en dergelijke. De mensen komen dan vaak, omdat ze geen deel wil len missen. Maar bij zo'n serie kun je alleen iets over de gebeurtenis sen van vandaag zeggen, als dat te pas komt je moet het er nooit aan de haren bijslepen", aldus ds. Westra, die vlot zijn „methode" om de kerk vol te houden verklapte. De Vereniging „Sola Fide" heeft een vergadering gehouden, zo blijkt uit het gelijknamig orgaan van de ze hervormde buitengewone wijk- gemeente in wording. Uiteraard kwamen er een groot aantal versla gen aan de orde en over al die ver slagen werd gediscussieerd. Nadat de verslaggever in het kerkblad dat geconstateerd heeft gaat het stuk verder met: „Men voelde dit toch wel aan als een gemis. En dit is ook zo en daarom wil het bestuur ern stig overwegen, of zij de ledenver gaderingen in de toekomst niet een ander karakter kan geven namelijk om er een „Inspraak avond" of om het modern te zeggen een „hearing" van te maken, waarbij iedereen zijn zegje kan zeggen." Wat heeft men eigenlijk op die vergadering als een gemis gevoeld? Er werd daar toch ook gepraat of is dat nu juist het gemis zoekt men stilte? Dominees, die deel uitmaken van kerkelijke vergaderingen kunnen niet tijdens een vergadering weglo pen, zo leren we uit het Centraal Weekblad: ,JSen welgemeende raad aan ambtsdragers die een particu liere synode bezoeken: verlaat nooit om wat voor discrete reden dan ook zo'n hoogeerwaarde vergadering. Doet u het toch, dan kunt u het haas je zijn. Want dit lazen we in het Amersfoorts kerkblad in een verslag over de particuliere synode te Utrecht; terwijl hij even de verga dering moest verlaten werd ds. Schol- ten aangewezen om een leesbaar persverslag te maken". Het C. W. voegt er aan toe: „Zo gaat dat"! roeien zouden kunnen bereiken. Daar voelde ik best wat voor. Er zijn daar ontelbare kleine eilandjes, maar het eilandje waar wij heengingen, was een van de weinige waar planten en bo men groeiden. Er stonden veel den nen, het was beslist een paradijselijk oord, hoewel het niet groter was dan zes hectare. Al die eilandjes hebben een rotsachtige bodemstructuur, zodat de groei van flora er maar heel lang zaam vordert. De aanplant is alleen om de eilandjes voor toeristen aan trekkelijk te maken. Op het eilandje, waar wij naartoe roeiden, stond slechts één huis. Het leek me een gewoon woonhuis van ie mand, die er misschien tabak van had in de bewoonde wereld zijn leven te slijten. We streken neer in het hoge dorre gras, terwijl we een sigaret opstaken. We waren van plan eerst even uit te puffen en dan de omgeving te gaan verkennen. Na een poosje kwam Brané op een vreemd idee. „Zullen we een fikje maken?" stelde hij grin nikend voor. Ik voelde er bitter weinig voor, want het was kurkdroog weer en er stond bovendien een straffe wind. Maar hij kon niet nalaten een klein stukje gras aan te steken, met de be doeling het direct uit te maken als het te gek werd. Van zijn kant was het eigenlijk een uitdaging. Het ging allemaal véél sneller dan we verwachtten en in enkele ogenblik- ling, waar geen eind aan te maken ken was er vuur en een rookontwikke- viel. Dat we ons een ongeluk schrok ken, is te begrijpen. Maar op dat mo ment was er nog niemand in de buurt en het leek ons een goed idee dan maar het hazepad te kiezen. Dat zat niet mee. Voordat we onze roeiboot hadden bereikt, werden we ingehaald door een groep schreeuwen de en gebarende Joegoslaven. Ik be grijp nog niet, waar ze zo gauw van daan kwamen, maar ze moeten de rook vanaf het vasteland en vanaf andere eilanden hebben gezien. De be woners van het huis waren natuurlijk volop in paniek, want de vuurzee ging er regelrecht op af. Onder al die mensen, die het eiland bestormden, was ook een legertje po litiemannen, maar omdat ze in burger waren of wat je burger noemt (de meestem liepen gewoon in zwembroek) konden wij hen er niet zo gauw tus senuit halen. Iedereen ging aan het blussen met waterpompen en takken. Ook ik werd direct aan het werk gezet, wat niet meeviel, want ik was in m'n zwem broekje en op blote voeten. Achteraf heb ik nogal pijnlijke voeten gehad, maar op dat moment voelde ik niets. Ik deed gewoon mee met de massa. Wat ik erg vreemd vond, was dat mijn Joegoslavische vriend in geen velden of wegen meer te zien. Ge vlucht kon hij niet zijn daar was be slist geen kans voor geweest. Het blussen nam ongeveer anderhalf uur in beslag, maar er is toch nog bij na twee hectare afgebrand, geen klei nigheid dus. Ik vond het vreselijk, maar het was immers mijn schuld niet! Ik werd gesommeerd in een motor bootje te stappen, waarna ik, onder begeleiding van een groepje politie mannen in zwembroek naar het poli tiebureau op het vasteland werd ge bracht. Van mijn vriend had ik al die tijd niets gezien en ik vroeg me een beetje bezorgd af, waar hij toch kon rondhangen. Bij het politiebureau aangekomen, werd ik in een cel gestopt met een be waker bij me. Hij was niet onvriende lijk en ik mocht zelfs een sigaretje ro ken, maar ik moest dan ook enkele uren de tijd zien door te brengen en ik had nog steeds niets anders aan dan m'n zwembroekje. Eindelijk werd ik verhoord, maar ik moest aangekleed voor de politiechef verschijnen. Gelukkig had Teus, die al van het gebeurde op de hoogte was in een ander deel van het politiebureau trouw op me gewacht, met mijn kle ren. Dat verhoren leverde ook weer moeilijkhedem op, omdat niemand van het politie-personeel een andere taal sprak dan de landstaal. Er moest dus een tolk aaji te pas komen. Ik wist di rect, wie als tolk zou kunnen dienen, denkend aan één onzer Joegoslavi sche vrienden, die goed Duits sprak. Maar dat mocht helemaal niet. Het moest per se iemand zijn, die voor mij beslist onbekend was. Weer wachten, maar na verloop van tijd kwam er een oude man naar bin nen, die als tolk zou fungeren. Wat de politiechef niet wist was, dat Teus en ik praktisch iedere dag een plezieri ge ontmoeting met die man op het strand hadden, zodat we elkaar wel degelijk kenden. Hij deed echter, a,sof ik een vreem de voor hem was, omdat hij klaarblij kelijk van tevoren was ingelicht Ik vertelde hem, dat Brané en ik dach ten, dat we onze sigaret goed hadden uitgemaakt en toen verder gelopen waren. Vanzelfsprekend heb ik niets over dat aangestoken vuurtje verteld, anders was Brané er lelijk bij ge weest. Verder verliep het allemaal soepel, maar wel moest ik m'n pas poort inleveren en er werd niet bijge zegd, wanneer ik het weer terug zou krijgen. Dat stond me helemaal niet aan en ik hield er al rekening mee, dat het me wel een paar weken extra Joegoslavië zou kosten. Maar ik mocht in elk geval weer naar het hotel terug. Tijdens het ver hoor werd herhaaldelijk opgemerkt, dat het enkele duizenden dollar gekost had om de plantengroei op de eilanden te bevorderen en dan niet te vergeten de tijd, die het gekost had voor het al lemaal voor elkaar was. En dat alles was nu in luttele minuten verloren ge gaan. Brané, die ik pas bij het verlaten van het politiebureau weer terug zag, was er ook aardig afgekomen. Het eigenaardige is wel, dat we geen van beiden een proces-verbaal hebben ge kregen, maar toch is het hele zaakje voor het gerecht geweest, zonder dat wij er bij hoefden te zijn. Hoe het al lemaal afgehandeld is weet ik uiter aard ook niet". Teus van Lienden, die al die tijd op het strand was gebleven zegt: „Eerst vond ik het al vreemd, dat Jaap en Brané niet terugkwamen, maar toen ik in de richting van het eilandje rook omhoog zag kringelen en iedereen met bootjes erop afstoof, begon ik iets te begrijpen. Al spoedig zag ik een stel agenten terugkeren met Brané tussen zich in. Hij werd als een misdadiger behan deld, zo hielden ze hem vast. Het ge zelschap ging regelrecht naar het po litiebureau en ik kwam direct in actie om de kleren van Jaap ook daar te brengen, want ik begreep, dat ook hij wel gauw zou arriveren". Het meest hebben de jongens zich nog ongerust gemaakt over het pas poort van Jaap. Zelf zegt hij ervan: „Ik had me er al helemaal op voorbe reid, dat mijn paspoort wel een paar weken in handen van de politie zou blijven. Teus en ik speelden al met de gedachte op de een of andere manier een baantje te zoeken, om de eerst volgende tijd in ons onderhoud te voor zien. Verschillende malen heb ik naar het paspoort gevraagd, doch ze hielden mij maar aan het lijntje. Eindelijk werd me beloofd, dat het op de voor avond van ons vertrek bij het hotel zou worden afgegeven. Ik heb gelaten afgewacht, maar ze hebben hun belofte gehouden. Het was een pak van m'n hart. toem ik het ein- delyk terugkreeg en het leek alsof ik het veel langer dafn drie dagen had moeten missen". Bekendmaking VEENENDAAL Burgemeester en wethouders van Veenendaai maken be kend, dat de gemeentelijke waag in de Eierhal, gelegen aan de Achterkerk straat, voortaan geopend zal zijn op maandag van 05.00 tot 10.00 uur en op dinsdag van 07.00 tot 10.00 uur. Op andere uren en op de overige da gen kunnen eveneens wegingen worden verricht, dooh uitsluitend na afspraak met de waagmeester, de heer J. Poot, Middellaan 48, te Veenendaai. Veenendaai 31 juli 1968. Burg. en weth. voornoemd: de secr. Van Manen, de burgemeester, J. Hazenberg.

Digitale periodieken - Gemeentearchief Veenendaal

De Vallei | 1968 | | pagina 3