Grepen uit
historie van
Renswoude
(slot)
EEN DOF GEBR UL VAN HET
AANSTORMENDE WATER
KONDIGDE EEN RAMP AAN
Renswoude beleefde
zelden grotere ramp
Strafschoppen leverden
Sparta overwinning op
VALLEI?
10550
11079
Atletiek en
badminton in
Rhenen
Bennekom zette de bloemetjes buiten
Politienieuws
WERK
LOOSHEID IN
GELDERLAND
STEEG WEER
Ander terrein
voor kermis
Gat
Ramp
door
Rik Valkenburg
Verwoesting
Om de Frans Beijer Cup
Hopen
UW
„Arena" wil meer
sportafdelingen
Oefenduels van
SKF-combinaties
aan corso
Grote deelname
VEEMARKT UTRECHT
DONDERDAG 8 AUGUSTUS 1968
In het midden van de negentiende eeuw deed zich in Renswoude een geheel
andere vijand gelden. Het water. In de winter van 1854-1855 was de water
stand van de grote rivieren bijzonder hoog. Door de strenge invallende vorst
medio januari 1855 kwamen daardoor de dijken in gevaar. De Zuiderzee lag
dichtgevroren. De vissers konden te voet van Urk naar Friesland gaan. Zelfs
de Noordzee was, zo ver kon men zien, bedekt met ijs. Bovendien waren er
grote massa's sneeuw gevallen. Kruiende ijsmassa's waren dus te voorzien, zo
dra de dooi zou invallen. Weken aaneen werden alle krachten ingespannen om
overal eventuele doorbraken te verhinderen. Aan de Grebbe en in het Dijkhuis
te Wageningen betrokken de waterschapbestuurders het „dijkleger". Ingescha
keld waren de „Veenraadschap der Geldersche en Stichtsche Veenen" en de
„Dijkstoel van de Rhenensche Nude en Achterbergsche Hooilanden" aan de
Grebbe en het „Polderdistrict Wageningen en Bennekom" met de „Buitenpol
der, Maanen en Veldhuizen" te Wageningen in het Dijkhuis. Onophoudelijk
werd er geïnspecteerd aan de Grebbedijk, terwijl veel materieel gereed lag. Op
de Wageningse berg stonden kanonnen opgesteld. Bij het begin van de ijsgang
zouden drie schoten worden afgevuurd. Bij doorbraak van de Grebbedijk vier
schoten en zes bij overstroming van de Over-Betuwe, terwijl er negen schoten
zouden gelost worden bij overstroming van de Neder-Bctuwe. De"Rijkswater
staat stelde de zg. „Rivier-qprrespondentie" (wacht en berichtgeving) in.
Op 12 februari 1858 bracht een bode
te paard het volgende bericht binnen
bij het Veenraadschap:
„Wageningen, f2 Febr. 1855
Wij hebben de eer U Ed. Gestr. te
berigten, dat vermits de algemeene
correspondentie gisteren is daarge-
steld, ten gevolge van den was van
het water, wij dientengevolge, over
eenkomstig de deswegen bestaande
bepalingen, ons veipligt hebben ge
vonden heden het Dijkleger te betrek
ken.
De Dijkstoel van
Wageningen en Bennekom,
W. Merkes, Dijkgraaf.
Ter ordonnantie van Denselven,
W. van Rijn, Secretaris".
Begin maart kwamen er zeer veront
rustende berichten uit Duitsland. De
Rijn bij Keulen wies snel. De 3e maart
was er op de Nederlandse rivieren zwa
re ijsgang. Twee dagen later donder
den 5 kanonschoten over het zuiden van
de Gelderse Vallei. Tussen Wagenin
gen en Rhenen sloeg een groot gat in
de Grebbedijk, om 4 uur in de middag.
Het was bij de boerenhofstede „De Do
ven", waar de Rijn een bocht maakte.
Het naar binnenstromende water be
reikte spoedig de straatweg van Wage
ningen naar de Grebbe, liep. er over
heen en stond reeds 's nachts voor de
Slaperdijk. De militaire inundatie-slui
zen en de heulen bij de rooden-Haan
waren gesloten. De heulen waren door
kistdammen tegen bezwijken beveiligd.
Het vloedwater was nu besloten in een
kom, begrensd door de Utrechtse en
Gelderse hoogten en Slaperdijk. De be
woners van Veenendaal en Ede hadden
er belang bij dat de Slaperdijk zou be
zwijken, zodat het water uit deze plaat
sen kon afvloeien. Sommige inwoners
van deze dorpen deden daar dan ook
pogingen toe. Renswoude had er ech
ter belang bij dat de Slaperdijk het zou
houden. Daarom werd er nacht en dag
gewaakt, onder toezicht van het Colle
ge der directie van de Slaperdijk. Wat
voor Veenendaal en Ede een verlichting
zou betekenen, kon voor Renswoude een
ramp worden. Met schop en houweel
werd voortdurend gewerkt, 's Nachts
was het een bijzonder romantische,
maar tegelijk angstige aanblik als de
hoogoplaaiende vlammen van de bran
dende pekkransen, die afgewisseld door
het droevig schijnsel der ouderwetse
lantaarns met ruitjes van hoord, voor
de verlichting zorgden. Zo verspreidden
een fantastisch licht over die talloze
zwarte gedaanten, die met inspanning
van alle krachten hun grond trachtten
te verdedigen.
Het mocht echter niet baten. De Mun-
nikheul, gelegen in het noordelijk ge
deelte van de Slaperdijk, even ten
noorden van de straatweg van De
Klomp naar Renswoude, bezweek op
9 maart, 's avonds om 10 uur. Er ont
stond een gat van wel 25 meter.
Een ooggetuige vertelde het er hetvol-
gende over: „We hoorden op het kas
teel te Renswoude op de bewuste
avond, een dof gebrul, dat steeds na
derbij kwam, van het aanrollende
water, dat vanuit het oude beukenbos
aanstormde op het kasteel en het
dorp, welke het dreigde te verslinden.
Het water stortte zich bruisend in de
gracht om het Huis, waarna het dade
lijk onrustbarend steeg en weldra
door de vensters van het onderhuis
binnenstroomde. Het keukenperso-
neel, dat tevoren het kookfornuis en
andere attributen had overgebracht
naar een woonkamer op een hogere
verdieping, waadde nu met hoge wa
terlaarzen door hét onderhuis, om al
lerlei potten en pannen eveneens nog
naar boven te brengen..."
Intussen had de dijk waarover de
Rijnspoorweg ligt, ook veel water ge
keerd. Dezelfde dag kwam er een door
braak bij het station De Klomp, waar
door het water vrijere toegang kreeg
tot de doorbraak in de Slaperdijk. De
landen achter die dijk werden daardoor
onder water gezet: Renswoude, voor zo
ver voor de Slaperdijk gelegen, reeds
overstroomd, en Scherpenzeel, dat tus
sen de twee delen van de Slaperdijk
lag en al gedeeltelijke overstroomd
was, werden nu helemaal overstroomd;
verder Woudenberg, Leusden, Stouten-
burg en een gedeelte van Hoevelaken.
De Eem, waarlangs het water naar de
Zuiderzee afgevoerd moest worden,
trad 12 maart buiten haar oevers en
zette de 13e en 14e het lage gedeelte
van de stad Amersfogrt onder water.
Een grotere ramp had men hier wel
licht zelden beleefd. Vele mensen zaten
opgesloten op hun zolderverdiepingen,
terwijl hun met schuiten etenswaren
werden gebracht, waarvoor grote ton
nen met gekookte gort, dagelijk 'uit
Amsterdam, hierheen werden gezonden.
Het was in deze tijd, dat de oude be
paling betreffende de Ridderhofsteden,
in toepassing scheen te worden ge
bracht, n.l. dat „een huisman zich op
de ridderhofstad veilig mocht bergen
met lijf en goed. en er in tijd van nood
veilig slapen mocht". Verscheidene
boeren, wier hofsteden geheel onder wa
ter stonden waren met hun hele gezin
en al hun vee op huize Renswoude in
veiligheid gebracht.
De kerk werd eveneens een toe
vluchtsoord voor hen, die door de wa
tersnood uit hun woningen waren ver
dreven, en onder de wapenborden der
van Reede's krioelde het van vrouwen
en kinderen, die 's nachts sliepen in
de kerkbanken.
15 Maart was het ergste voorbij en
het meeste water verdwenen, hoewel
het tot half april duurde voordat ook
de lagere landen overal weer droog
raakten.
In verscheidene oude boerderijen,
wordt nu nog op kasten en kabinetten.
een streep aangewezen, de hoogte tot
waar het water toen was gestegen.
De heer van Renswoude ontving een
medaille van de Staten van Utrecht ter
herinnering en als dankbetuiging voor
de verleende hulp gedurende de wa
tersnood. Een grijze steen, in de muur
gemetseld, aan de linkerzijde van de
9 Schuiten met tonnen gekookte gort
brachten de geïsoleerde Renswoude-
naren op hun bovenverdiepingen uit
komst tegen de honger...
brug als men het plein opkomt, wijst
aan, hoe hoog het water in 1855 geste
gen is.
Ook in Veenendaal was de verwoes
ting bijzonder groot. Zoals men kan
vinden in het boek „Vier eeuwen Vee
nendaal". Het was een ramp waar men
de eeuw door over bleef praten..." Ve
len zochten een toevlucht in de kerk,
die zo hoog lag, dat daar het water niet
binnendrong. Een aantal inwoners bleef
in eigen woning en leefde tijdens de
overstromingsdagen op zolder". Zeer
veel have en vee ging verloren, temeer
doordat men in het geheel niet op zo'n
ramp was voorbereid. In verhouding
tot de omvang van de catastrofe waren
Het kasteel Renswoude, dat tijdens
de watersnood ook getroffen werd.
OPHEUSDEN Sparta opende
woensdagavond de Frans Beijer Cup
wedstrijden tegen Bennekom. Van de
officiële opstelling van Sparta kon
K. Schaap Pzn niet mee spelen wegens
militaire dienst. In zijn plaats stond op
gesteld A. B. v. Eist, die voor het lin
ker verdedigingsblok een xerzwakking
was, maar Bennekom wist hier niet ge
noeg van te profiteren.
Bij Sparta wilde het niet erg lukken,
de voorhoede is en blijft het zorgenkind
van de Keuze--Commisie, vooral de rech
tervleugel was voorrust het zwakke
punt. Steeds weer lieten zij zich teveel
afdekken en de binnenspe^ers blijven te
ver achter als er aanvallen vanuit de
achterhoede worden opgezet.
Bennekom speelde sneller en dirécter,
plaatste beter, maar miste een goede
schutter om de aanvallen af te ronden.
In de 7e minuut reeds kreeg Benne
kom een goede kans om de score te
openen, maar de vrijstaende Maliepaard
schoot voor qust hoog over.
In de 15e minuut voor rust kreeg
Sparta de kans. B. v. d. Pol was alleen
doorgebroken maar zijn schot werd
door* goed uitlopen van keeper Rosen-
boom gestopt. Aan de andere kant
bracht keeper Van Eist het publiek in
beroering, toen hij een fraaie save ver
richtte bij een hard schot van T. Weide-
man, Teunissen dook fraai op en kopte
rakelings naast bij een voorzet van
links. Na een harde inzet van M. v.d.
Brenk moest keeper Van Eist opnieuw
handelend optreden, hetgeen hem goed
afging. Bennekom probeerde alles voor
rust en met nog enkele minuten te spe
len had zij eindelijk loon naar wer
ken. M. v.d. Brink kwam in een fraaie
solo op het Sparta-doel af en een ie
der dacht dat er een schot na volgde,
maar v. d. Brink gaf de bal met. een
bekeken pass af aan Teunissen en deze
scoorde 10.
Na rust moest keeper Rosenboom al di
rect optreden toen V. v. d. Pol een hard
schot loste.' De doelman van Bennekom
wist de bal over de zijlijn te werken.
De strijd ging door met Bennekom
als de beste ploeg, maar Sparta zat
niet stil. Een gpede doorlooppoging
van A. Huibers bracht Sparta succes,
Met een hard schot bracht hij de stand
op 1-1.
Minuten later kreeg Sparta een voor
sprong, Jan van Kleef kreeg de bal op
links en begon aan een schitterende
solo, omspeelde de hele Bennekom-ach-
terhoede en scoorde (21).
Lang plezier had Sparta hier niet van,
want binnen enkele minuten blunderde
Akkerman met wegwerken en Teunissen
kreeg, een schietkans,. Tot overmaat
van ramp stond keeper van Eist nog
verkeerd opgesteld en verdween de
bal in het doel (22).
Met een sterker Bennekom in de laat
ste 20 minuten bleef deze stand gehand
haafd en moesten volgens reglement
strafschoppen een beslissing brengen.
Sparta was als eerste aan de beurt
onhoudbaar werden alle drie straf
schoppen ingeschoten.
Bennekom kwam niet ver, want het
eerste schot van M. v. d. Brink, wist
keeper van Eist te houden, en Sparta
bleef winnaar.
er gelukkig slechts weinig mensenle
vens te betreuren.
Te Veenend-aal kwamen door het om
slaan van een schuit zes personen om
het leven. Dit gebeurde aan de Kerke-
wijk ter hoogte van het tegenwoordige
hotel Gerth. Het ongeluk geschiedde op
de 8e maart, 's middags om één uur.
Vijf kinderen van het gezin Van Wijk,
resp. 17, 14, 11, 4 en 2 jaar oud, en hun
grootvader, de heer C. Jansen, verdron
ken. Pas een maand later werden de
lijken geborgen.
Bij het doorbladeren van het oude
overlijdensregister uit het jaar 1855
gaat alle tragiek van dit droevig onge
val weer leven. Vader en moeder, die
tegelijk hun vijf kinderen verliezen!
Bij het passeren van alle overlijdens
akten op verschillende data com
pareert, de vader als aangever
Op 21 maart is nog verdronken Corne-
lus van der Meyden, oud 46 jaar; ook
zijn lichaam werd pas op 12 april
gelijk de overlijdensakte vermeldt
„in -het water gevonden". Weinige da
gen na de ramp bezocht koning Wil
lem III Veenendaal. Van Emmikhui-
zen af voer hij in een aak over het on
dergelopen gebied. De schuit werd ge
boomd door de Veenendalers De Gooy-
er en Van de Loosdrecht. De toestand
van de mensen, die in de kerk waren
ondergebracht, werd al spoedig on
houdbaar. Velen werden ziek en ook
sterfgevallen kwamen voor. Honder
den van deze Veenendalers zijn daar
om tijdelijk naar Utrecht gebracht en
werden daar gehuisvest in de voor dat
doel ingerichte Geertekerk. Met schui
ten werden zij vervoerd naar de „Ro
de Haan" en vervolgens verder per ex
tra trein. Het medeleven was groot. De
vluchtelingen moeten dan ook wel een
beklagenswaardige indruk hebben ge
maakt. In een beschrijving, daterend
uit het jaar 1856, van hun aankomst te
Utrecht lezen we:
„Een talrijke schare was bijeenge
stroomd om van hare deelneming te
doen blijken. Alle omstanders waren
diep bewogen, bij weinigen werd het
oog niet vochtig op het zien van zulk
een aantal behoeftigen, zoowel man
nen als vrouwen, ouden van dagen
en kinderen. Onder hen zag men hier
eene moeder, met haren dooden zui
geling in de armen gekneld, daar een
grijsaard, die door twee lotgenooten
ondersteund werd, elders een man,
die aan zijne smart moest lucht ge
ven en door luide jammerklagten de
omstanders tot tranen bewoog
Op de eerste zondag van hun verblijf
in de Geertekerk sprak tot hen ds. J. H.
Bösiken, predikant 'te Utrecht, over de
tekst: „Dit zal ik mij ter harte nemen
en daarom zal ik hopen. Het zijn de
goedertierenheden des Heeren, dat wij
niet vernield zijn, dat zijn barmhartig
heden geen einde hebben. Zij zijn alle
morgen nieuw, Uwe trouw is groot"
(KI. 3 2123). In het gehele land wer
den gelden bijeengebracht tot leniging
van de nood. En deze nood was groot.
Toen na enige weken het water gezakt
was en men naar Veenendaal kon te
rugkeren, vond men daar een troostelo
ze woestenij. Het scheen wel of Vee
nendaal geen toekomst meer hebben
zou. Echter in de jaren na de ramp
zouden de grondslagen gelegd worden
voor de nijverheid, waaraan thans
Veenendaal zijn welvaart dankt..."
Keren wij nu echter weer terug naar
Renswoude. Na de beschreven periode
heeft de heer van Renswoude zijn
grondbezit aanzienlijk uitgebreid door
aankoop van verscheidene hofsteden
onder deze gemeente. Hij toonde steeds
veel belangstelling in landbouw en vee
teelt; lange jaren was hij voorzitter
van het Genootschap voor Landbouw en
Kruidkunde te Utrecht.
In 1898, 28 juni, vierden de heer en
vrouwe van Renswoude hun gouden
bruiloft, welke luisterrijk werd gevierd.
De laatste overleed echter 5 februari
1901 en werd begraven in de nieuwe
grafkelder te Renswoude, alwaar haar
wapen, met acht kwartieren, in de kerk
werd opgehangen; tien maanden later,
6 december van hetzelfde jaar, overleed
eveneens haar echtgenoot, Mr. Maxi-
miliaan Jacob Leonard Baron Taets
van Amerongen, kamerheer i.b.d. van
H. M. de Koningin, Vrijheer van Rens
woude en Emmickhuysen, Ambachts
heer van Deyl, op de leeftijd van 80
jaar, en werd begraven te Renswoude.
Hij werd opgevolgd door zijn zoon Jan
Karei Taets van Amerongen, gehuwd
met Louise* Henrietta van Eghen.
En hiermede besluit de serie Grepen
uit de geschiedenis van Renswoude.
Persoonlijk weten wij door gesprekken
van de diverse Renswoudenaren, hoe
zeer zij aan hun dorp, hun woonoord
en geschiedenis gehecht zijn. Ook al
moest men door omstandigheden het
dorp verlaten, vergeten kunnen zij
Renswoude nooit. We willen daarom
één strophe uit het gedicht „Heugenis
van Renswoude^'-, door niemand min
der dan E. J. Potgieter, en uiteraard
in een stijl die men nu niet meer zo
aantreft, onze lezers niet onthouden:
Wanneer de zomerzonne daalt,
Geen streek in 't gansche Sticht,
die haalt,
Bij 't liefelijk Renswoude!
Ter weerzij van den breeden weg,
In lagen hof, op hoogen heg,
Langs gevels nieuwe en oude,
Zoo dichtebij als in 't verschiet,
Hoe ge er eert rozenbeemd geniet;
Een wieglen, geuren, blozen,
Van roode en witte rozen!
KP|T u dan even a.u.b.
dan brengen
wij hem nog
Tot
17.30 uur
Van 17.30-
19.30 uur
's -Zaterd. van 16.30-17.30 uur
ARNHEM Voor het eerst sinds
maanden is de werkloosheid in de pro
vincie Gelderland weer gestegen. Het
aantal werkzoekenden nam toe met on
geveer 700 tot 6200, dat is ruim 2 pro
cent van de beroepsbevolking.
Een verontrustend verschijnsel is het
echter niet; het waren voornamelijk de
schoolverlaters die met 560 man de stij
ging voor hun rekening namen. Ook het
overige deel kwam voornamelijk op re
kening van jeugdigen onder 23 jaar.
In de bouwvakken steeg 't aantal werk
zoekende de afgelopen maand eveneens.
Het districtsbureau voor de arbeids
voorziening verwacht evenwel dat hun
aantal met het hervatten van de werk-1
zaamheden in de bouw weer zal dalen.
Regionaal gezien waren bij de toene
ming voornamelijk Nijmegen, Harder
wijk, Apeldoorn, Ede, Arnhem en Ei
bergen betrokken.
Boven het provinciaal gemiddelde ko
men Eibergen (3,4); Winterswijk en
Nijmegen (3,1); Doetinchem (2,4) en
Terborg (2,2).
Tegenover de stijging van het aantal
werklozen staat een aantal al bij een
werkgever aangenomen schoolverlatefs
van 336. Vooral in de metaalindustrie
konden zij terecht.
Nog steeds valt de vergelijking met
cijfers van het vorige jaar gunstig uit.
Er waren in juli 1967 1600 werklozen
meer.
RHENEN Het bestuur van korfbal
vereniging „Arena" uit Rhenen heeft
de leden opgeroepen voor een jaarver
gadering, die vrijdag 16 augustus des.
avonds om 8 uur wordt gehouden in hert
„Eigen Gebouw".
I)aar zullen belangrijke plannen ter
tafel worden gebracht, die ertoe moeten
leiden, dat korfbalvereniging „Arena"
wordt omgedoopt in sportvereniging
„Arena", omdat men naast het korfbal
een atletiek- en een badmintonafdeling
wil oprichten. Getracht zal worden een
fusie aan te gaan met de „RAV", de
Rhenense Atletiek Vereniging, die in
feite al jaren „in de ijskast" staat»
hetgeen hoofdzakelijk zijn reden vindt
in het ontbreken van accommodatie en
gebrek aan belangstelling.
Alvorens aan de competitie te begin
nen (31 augustus) neemt „Arena" nog
deel aan seriewedstrijden van de KC
„Telstar" met een senior-, een junior
en een adspirantenteam.
Op 24 augustus hoopt de vereniging
een sportdag te organiseren op het ge
meentelijk sportpark „Candia" en voor
de seriewedstrijden in Haarlem op 25
augustus werd ingeschreven mert een se
niorenteam.
AMERONGEN. Door het overlij
den van Graaf Adriaan van Aldenburg
Bentinck waar van de begrafenis op
donderdag a.s. te Amerongen zal plaats
vinden, is het geplande kermisterrein
vanaf de Laan verplaatst naar het ter
rein, gelegen ten noorden van de nieuw
aangelegde weg tussen Koenestraat en
Holleweg, de z.g. verlengde Burg. Mar-
tenslaan. Het Lunapark zal donderdag,
vrijdag en zaterdag aldaar te bezoeken
zijn.
VEENENDAAL. Een combinatie
van korfbalvereniging SKF ter sterk
te van de tweede uitgave van de Vee-
nendaalse vereniging speelt zaterdag
a.s. om vier uur tegen een combinatie
van Biko. Dti is 't tweede oefenduel van
de SKF-ers die enkele dagen geleden
reeds vriendschappelijk speelden te
gen SSS uit Wageningen.
Op 24 augustus neemt SKF met het
eerste, tweede en eerste juniorentwaalf
tal deel aan seriewedstrijden van
SVMM uit Maarn.
De jeugd gaat dit weekend in Maurik
op bezoelf om daar een vriendschappe
lijke wedstrijd te spelen tegen Activitas.
BENNEKOM De toeristische
feestweek bij het 70-jarig bestaan
van de V.V.V. kreeg gisteren een
fleurig karakter door het bloemen
corso, dat zeer geslaagd is te noe
men. Er hadden zich flink wat deel
nemers gemeld, zodat een lange
stoet geformeerd kon worden. Hoe
wel de naam bloemencorso in feite
enigszins overdreven is vergeleken
met de grote broers uit het westen
van het land, mag gezegd worden
dat de Bennekommers veel zorg
hebben besteed aan hun corso. Er
waren bijzonder goede versieringen
aangebracht en het rijdend mate
rieel was extra gepoetst. De deel
nemers waren in drie categorieën
ingedeeld: bloemenversiering, re
clame met bloemenversiering en
kindercorso. Opvallend was de aan
gebrachte reclame: duidelijk maar
zeer discreet. De kinderen met de
„gebloemde" fietsen hebben hun
best gedaan. Een leuk gezicht de
hummeltjes, verkleed en wel, achter
de auto's in de stoet te zien fietsen.
Van de zijde van het publiek be
stond flinke belangstelling.
Veemarkt Utrecht, 8 augustus 1968.
Totale aanvoer 4670; runderen: 1086;
vette kalveren: 256; graskalveren 50;
nuchtere kalveren: 430; schapen: 1050;
varkens boven 100 kg: 429; varkens be
neden 100 kg 96; biggen 1204; bokken
en geiten: 69.
Prijzen (in guldens): melk- en kalf-
koeien, per stuk: 1000—1450; kalfvaar-
zen, per stuk: 9001100; vare koeien,
per stuk: 9001050; pinken, per stuk:
700825; stieren, per stuk: 7401210;
graskalveren, per stuk: 425—600; nuch
tere kalveren, per stuk: 4580; fokkal-
veren, per stuk: 110300; schapen, per
stuk: 85130; lammeren, per stuk: 100
160; drachtige varkens, per stuk: 350
425; lopers, per stuk: 85110; biggen,
per stuk: 6574; bokken en geiten, per
stuk: 2065; vette koeien le kwal., per
kg gesl. gew.: 4,20—4,50; vette koeien
2e kwal., per kg gesl. gew.: 4,054,15;
vette koeien 3e kwal., per kg gesl. gew.:
3,654,00; vette kalveren le kwal., per
kg lev. gew.: 3,553,75; vette kalveren
2e kwal., per kg lev. gew.: 3,353,50;
vette kalveren 3e kwal., per kg lev. gew.
3,003,30; nuchtere kalveren, per kg
lev. gew. 1,451,80; zware vette var
kens, per kg lev. gew.: 2,002,10; zou
ters, per kg lev. gew.: 2,242,28; slachfc-
zeugen, per kg lev. gew.: 1,65—1,70;
jonge slachtzeugen, per kg lev. gew.:
1,70—1,80.
Overzicht (resp. handel en prijzen):
melk* en kalfkoeien: matig, niet prijsh.;
vette koeien: stug, ruim prijsh.; vare
koeien: matig, niet prijsh.; vette kalve
ren: traag, even lager; graskalveren:
rustig, ruim prijsh.; nuchtere kalveren:
rustig, prijsh.; fokkalveren: lui, prijsh.;
schapen: willig, prijsh.; lammeren: wil
lig, prijsh.; varkens: redelijk, ruim
prijsh. biggen: redelijk, ruim prijsh.
EDE De automobilist B. van T. uit
Baarn verloor gistermiddag op Rijks
weg 12 de macht over het stuur, nadat
hij met hoge snelheid een voor hem rij
dende auto had ingehaald. Zijn wagen
begon te slingeren en kwam tenslotte
tot stilstand tegen de leuning van de
brug over de spoorlijn Ede-Arnhem.
Van T. werd ernstig gewond. Door een
toevallig passerende Duitse ambulan
ce is Van T. naar het Juliana zieken
huis te Veenendaal overgebracht. De
auto werd geheel vernield.
OTTERLO De vrachtwagenchauf
feur H. J. J. uit Apeldoorn lette woens
dagmiddag onvoldoende op het overige
verkeer, toen hij vanaf de Apeldoorn-
se weg de Beekdalse weg wilde inrijden.
Hij belemmerde de bromfietser M. K.
uit Ede de doorgang, waardoor een aan
rijding volgde.
K. kreeg letsel aan zijn rechterpols en
-arm. Zijn echtgenote, die bij hem op
de duo zat, liep enkele gekneusde rib
ben op. Beiden zijn floor de GGD naar
het Juliana-ziekenhuis te Ede overge
bracht.
