Oud gaat de historie in als parlementariër bij uitstek Marokkaan verdacht van moord op hospita (72) Vaste parkeerplaatsen voor invaliden Instigator tot politieke doorbraakdie nu nog jarenlang zal doonverken Wrede dood voor Brabantse weduwe EEN WAARLIJK GROOT POLITICUS IS HEENGEGAAN Aanvaarde leider In hart en nieren Grote breuk Geschriften Precedent Per taxi naar Nijmegen gebracht Wat hij niet wist was te verwaarlozen PHILIPS Standaardnota voor winkeliers Zedenschandaal met kinderen Tien maanden voor aanslag „om zeer goede redenen" Toestand van neergestoken vrouw beter Veiligheidsstuur - Gescheiden remcircuits - Schijfrem men met rembekrachtiging, vóór - Buitenspiegel - Achteruitrijlamp - Uitklapbare zijruit achter. batterijen UITSTAPJE Minister Bakker streeft naar oplossing netelig probleem: ANDERE GROEPEN KLUTS KWIJT NIET GESTOLEN Hongaren namen Nederlanders paspoorten en brillen af WILDE WOEDE Uit vals biljet munt geslagen WOENSDAG 14 AUGUSTUS 1968 Met prof. mr. P. J. Oud is de derde grote politicus vart de „grote vijf", die na de oorlog het politieke ge zicht van ons land hebben bepaald, heengegaan. Eerst Schouten en daarna Tilanus. Met Oud, Romme eh Drees vormden zij dit vijftal van mannen van groot formaat in allerlei opzicht, uitste kend boven de anderen in hun partijen, politieke leiders die zowel in het parle ment als in den lande het beleid vast stelden, met Drees en Romme als vaste roergangers en de anderen afwisselend in de oppositie. Deze na-oorlogse periode, die duur de van 1948 tot 1963, toen Oud op 77- jarige leeftyd het strijdtoneel verliet, vormde de glanstijd van zijn langduri ge, afwisselende, soms verrassende, maar altijd boeiende loopbaan. En wat hem in die tijd de grootste voldoening schonk, was de overwinning van de li beralen in 1959, een overwinning op de Party van de Arbeid, zoals hü het zelf zag. In zijn leven heeft hij bewust en in de meeste gevallen als deelnemer aan het politieke bedrijf de gehele ontwik keling in ons land van het begin van deze eeuw af meebeleefd en meege maakt. Het was voor hem in zekere zin een triomf om op hoge leeftijd als politieke leider nog te ervaren dat hij de jongeren achter zich kreeg. Oud kon doordrijven, maar hij be greep vaak beter dan zijn jongere me dewerkers in de fractie en in de par tij waar het op aan kwam. Hij had veel gehoor bij jongeren, die hem oqk nog na zijn aftreden en zijn afscheid van de praktische politiek, vroegen om voor hen te spreken. Het was Oud die in 1958 na de val van het laatste kabinet-Drees, inzag dat er een kentering was ingetreden in de Nederlandse politieke verhoudingen, dat de periode van voortdurend mee- regeren van de Partij van de Arbeid was afgesloten. Hij was het ook die de kiezers in de omzwaai van het rege ringsbeleid het meeste aansprak en zijn partij een verrassende stembus winst bezorgde. Vele jonge kiezers, die zich afkeerden van de nivelleringsten- denzen in het béleid van de P. v. d. A., gaven toen hun stem aan Oud. Oud kon zijn zin doordrijven, soms zelfs zeer ongemakkelijk zijn, maar hij was ook de aanvaarde en erkende lei der. Zijn gezag strekte zich overigens uit over een aanzienlijk breder terrein dan dat van zijn partij, de Volkspartij voor Vrijheid en Democratie, die hij in 1947 samen met mr. Stikker heeft hel pen oprichten. Hij was een geboren parlementariër en hij was waarlijk groot in de Tweede Kamer. Hij was daar groot met de anderen van ongeveer gelijk formaat. Hij was het best in zijn optreden met of tegen Romme. In de beslissende momenten van het debat, als het nodig werd dat de fractieleiders naar voren kwamen, zag men Oud vaak al van tevoren op staan van zijn bankje achteraan en met opgeheven vinger de treden naar het midden van de arena afdalen, zijn kuif als een wit vlaggetje meedragend. Maar het was nooit de vlag van de overgave. Met zijn enorme ervaring en feitenkennis, zijn fabelachtig geheugen en zijn geweldige debattechniek leed hij uiterst zelden een nederlaag. Wat Oud niet wist van de parlementaire ge schiedenis, was de moeite niet waard. Hij kon de Tweede Kamer altijd van advies dienen als er in een bepaalde situatie behoefte was aan voorbeelden uit het verleden. Zijn voorraad aan pre cedenten, uiterst belangrijke zaken in het staatsrecht en de politiek, was schier onuitputtelijk. Oud zal ongetwijfeld als parlementa riër de geschiedenis ingaan. Hij was belastingambtenaar in zijn jonge jaren, minister van Financiën in de jaren der tig, burgemeester van Rotterdam in de moeilijke tijden van crisis, oorlogsge weld, bezetting en wederopbouw, hij was hoogleraar en tenslotte minister van Staat. Als minister van Financiën van 1933 tot 1937 in twee kabinetten onder Co- lijn was Oud verantwoordelijk voor de devaluatie van de gulden. Als burge meester maakte hij het brandschatten van zijn stad mee, moest hij wijken voor de terreur van de bezetter, kon hij na de bevrijding in een leeggeroof de en vernielde haven aan de slag om de herrijzenis te beginnen. Maar dit alles, hoe belangrijk ook, zal in het schemerlicht van de geschie denis vervagen als er nog wordt gespro ken en geschreven over Oud als lid van de volksvertegenwoordiging. Dat was hij in hart en nieren, met de volle over- gave van zijn kwaliteiten van hoofd en hart. Het vak van politicus beheerste hij tot in zijn vingertoppen. Maar met al zijn werken bij elkaar behoorde hij stellig tot degenen „qui ont bien mérité de la petrie", zoals jhr. ir. O. C. A. van Lidth de Jeude schreef in het boek dat ter gelegenheid van de 65ste ver jaardag van Oud verscheen in 1951. Hij was trots als lid van de Tweede Kamer nog juist te hebben meege maakt dat het districtenstelsel van toe passing was. Dat was in 1917 en sinds dien is hij voortdurend lid van de Ka mer geweest tot hij tot het minister ambt werd geroepen. Daarna was hij nog ongeveer anderhalf jaar Kamerlid, tot hij werd benoemd tot*, burgemees ter. Pas tien jaar daarna, toen hij nog of liever wederom burgemeester was, keerde hij in de Tweede Kamer terug, ditmaal niet als vrijzinnig-demo craat van voor de oorlog, maar als li beraal van de VVD. En wederom zou hij vijftien jaar lang in de hem zo ver trouwde en geliefde omgeving verblij ven. Intussen was er wel het een en ander aan voorafgegaan. Oud was aanvanke lijk meegegaan met de Partij van de Arbeid, wellicht in de nogal turbulente eerste periode na de bevrijding van oor deel dat er sprake was van een werke lijke doorbraak uit de socialistische dogmatiek naar een vrijere en algeme nere, progressieve partijvorming op bredere grondslag. Een jaar later is hij van dit oordeel teruggekomen wat hem later door de P.v.d.A. nog vaak voor de voeten is geworpen. De VVD, die hij met Stikker stichtte, ging als gloednieuwe partij meteen in 1948 als oppositie tegen de Partij van de Arbeid de verkiezingen in. Het was steeds de kracht van Oud dat hij bij be paalde gelegenheden meteen een slag zin bij de hand had. In 1948 was het ad vies aan de kiezers „Het roer - moet om" en toen is bij wijze van wrang grapje eraan herinnerd dat dezelfde Oud drie jaar tevoren tot zijn vrijzin nig-democraten had gezegd: „Houdt koers". In 1948 ging het roer zelfs tweemaal om. De oppositionele VVD kwam uit de kabinetsformatie te voorschijn als rege ringspartij met mr. Stikker als minis ter van Buitenlandse Zaken. In dit ka binet Drees-Van Schalk deed zich het conflict Oud-Stikker voor, dat bepalend ADVERTENTIE Opel Rekord nu 7995.- is geweest voor de VVD als partij en voor de verdere loopbaan van Stikker. Oud was het niet eens met het Nieuw- Guinea-beleid en zijn motie, hoewel met grote meerderheid verworpen, was voor Stikker aanleiding om af te treden. Hij kwam weliswaar terug na reconstructie van het kabinet, maar de breuk was er. Pas dit jaar januari, bij de voering van het twintigjarig bestaan van de VVD, kon men Oud en Stikker weer te zamen zien optreden, thans als de twee grand old men van de liberalen. Maar twee verschillende liberalen die ieder hun eigen weg waren gegaan ten gevolge van een conflict dat zoals dr. L. G. Kortenhorst, de Kamervoor zitter, het beschreef „oprecht en psychologisch onvermijdelijk was. Daar na is de VVD de partij van Oud ge worden en gebleven. Jarenlang is hij van de liberalen zowel de politieke lei der als de partijvoorzitter geweest. Het was ook wijlen Kortenhorst die eens heeft geschreven dat het de zeker ste methode was vervelend te worden om alles van en over Oud te willen ver tellen. Het is inderdaad een zeer gescha keerd levensbeeld dat hij bood. Hij was ook staatsrechtgeleerde en kenner van de parlementaire geschiedenis, er kend als zodanig door prof. dr. L. W. G. Scholten en prof. mr. G. v. d Bergh. Tijdens de dagen van de lediggang onder de bezetting schreef hij de „par lementaire geschiedenis van Nederland 1918—1940", een tijdperk dat hij zelf had meegemaakt, in de dubbele betekenis van het woord. Het was voor hem in die tijd „Het jongste verleden" en on- ADVERTENTIE die móéten wel goed zijn! AMSTERDAM Alle kruideniers krijgen in de toekomst dezelfde reke ning gepresenteerd. Een groot aantal leveranciers gaat gebruik maken van gelijkluidende facturen. De bedoeling is de administratie in de levensmiddelenbranche te verge makkelijken. De standaardfactuur is opgezet door een werkgroep van de Vereniging van grootbedrijven in le vensmiddelen. Vorig jaar heeft de werk groep daartoe een onderzoek inge steld. Alle gegevens hebben op de factuur een vaste voorgeschreven plaats ge kregen. De komst van de belasting op de toegevoegde waarde in het nieuwe jaar heeft de belangstelling voor de gelijkvormige rekening sterk vergroot. Dan zouden de leveranciers toch hun facturen hebben moeten veranderen. Die verandering ten behoeve van de B.T.W. en de omschakeling naar de standaardfactuur gaan nu in een moei te door. der deze titel verscheen het ook, nu on geveer twintig jaar geleden. Twintig jaar daarvoor was Oud bezig aan het schrijven van zijn eerste werk: „Om de democratie". Hij heeft over al lerlei onderwerpen geschreven, -zoals de Ambtenarenwet en de Drankwet en bovendien nog een boekwerk gewijd aan de Grondwet. Aan „Het jongste verleden" ging een aantal delen voor af over de periode van Thorbecke tot aan de tweede wereldoorlog: „Honderd •jaren." In woord, geschrift en daad, als mens en politicus was Oud strijdbaar maar ook tolerant. Hij'was een bewonderaar van Erasmus, wiens geest hem een licht voor de voet was, zoals hij zelf eens heeft gezegd. Oud was het tegendeel van een dog maticus, maar een verklaard tegenstan der van zowel de socialistische opvat tingen als van de confessionele partij vorming.. Met de middenkoers van de confessionele partijen kon hij zich ech ter wel vinden. Of deze hem daarvoor zo dankbaar moeten zijn, zal de ge schiedenis leren. Het is tien jaar geleden, na de val van het laatste kabinet-Drees op de be lastingvoorstellen van de toenmalige minister Hofstra, dat Oud een beslis sing nam die waarschijnlijk tot lang na de dag van heden nog zal doorwerken. Wat nog nooit iemand voor hem had gedaan, deed Oud toen, namelijk vóór de verkiezingen aankondigen dat hij niét mét de Partij van de Arbeid in één kabinet zou gaan zitten. De opvol gers van Oud als politieke leiders van de VVD, Geertsema en Toxopeus, heb ben deze koers aangehouden. Het gevolg van dit beleid is geweest en het is het nog steeds dat de confessionele partijen en met néme de KVP steeds waren gedwongen om een keuze te doen, namelijk tussen de P. v. d. A. en de V.V.D., daar anders geen parlementaire meerderheid voor een kabinet tot stand was te brengen. Dit heeft ertoe geleid dat bij een ka binetscrisis, zoals die er was in 1965 en in 1966, waarbij respectievelijk het kabinet-Marijnen (met liberalen) en het kabinet-Cals (met P.v.d.A.) ten val werden gebracht, de KVP gedwongen was telkens een politieke reuzenzwaai te maken, los van enige verkiezingsuit slag, tot twee maal toe binnen een zeer korte spanne tijds. Oud zal het wellicht niet hebben bedoeld, maar met zijn be slissing in 1958 heeft hij de bijl aan de wortel van de confessionele partijen ge legd. Aan die wortels wordt thans duchtig en vlijtig gehakt, nadat er nu al twee jaar lang is geroepen om duidelijkheid in de politiek en om partijvernieuwing. Zo gezien heeft Oud in 1958 de stoot gegeven tot een soort van politieke door braak, die nog lang na zijn dood zal doorwerken, een doorbraak die dan zelfs van wijder strekkende betekenis zal blijken te zijn dan die waarvan hij ruim twintig jaar geleden terugkwam. MILL In het Brabantse dorp Mill is gisterochtend - wij meldden het reeds in een deel van onze oplage - de 72-jarige weduwe G. Verstappen-Hendriks dood in haar bed gevonden. De slip van een onderjurk was als prop in haar mond geduwd. De rest van dit kledingstuk zat om haar hals gebonden. Toch meent dokter J. Zelden rust, die gisteren sectie heeft verricht, dat de vtouw dóór wurging met de handen om het leven is gebracht. Het strottehoofd was op drie plaatsen gebroken. Ook het tongbeentje was stuk geknepen. Het slachtoffer is ook aangerand. CJ Hij heeft op zijn slachtoffer gezeten, waardoor twee ribben waren gebroken. Ook was het linker oorlelletje van het hoofd gescheurd. In de keuken van de woning was de gasslang doorgesneden, mogelijk om te doen voorkomen alsof mevr. Ver stappen door gasverstikking om het le ven zou zijn gekomen. De politie is gisteren direct begon nen aan de opsporing van de 21-jarige Marokkaanse kostganger van de ver moorde weduwe. Deze heeft zich maan dagavond om half twaalf per taxi naar Nijmegen laten brengen. Dat is onge veer het tijdstip waarop de moord zou zijn gepleegd. Hij is gisteren niet op zijn werk verschenen. In de auto waarmee de gezochte Ma rokkaan van Mill naar Nijmegen was gebracht, heeft drs. Verburgt, de des kundige van liet gerechtelijk laborato rium in Den Haag, bloedsporen gevon den. Het bloed zat op de zitting naast de bestuurdersplaats. Daar had de pas sagier gezeten tijdens de rit van Mill naar Nijmegen. De moord is gisterochtend ontdekt door de heer F. Keurt jens, een schoon zoon van het slachtoffer. Om acht uur kwam hij zijn schoon moeder halen voor een uitstapje naar Oberhausen. Hij vond de achterdeur ge opend. In haar slaapkamer boven trof hij zijn schoonmoeder dood in bed aan. Vrijwel onmiddellijk richtte de ver denking van de politie zich op de jonge Marokkaan, die met zijn vader sinds enkele maanden bij mevr. Verstappen woonde. Vader én zoon werken bij de Nederlandse Radiateurenfabriek, die pal achter de woning van de weduwe Verstappen staat. Toe ndit bedrijf van Verstappen staat Toen dit bedrijf van plaatst, kwamen ook zij mee naar Mill. Maandag is de vader van dé Marok kaan naar zijn vaderland vertrokken. Telegrafisch was hem meegedeeld dat zijn vrouw in Marokko was overleden. De man is maandagmiddag tegen half vijf per vliegtuig van Schiphol vertrok ken. Zijn zoon bleef in Mill. De jongen was niet naar zijn werk gegaan. Toen de bedrijfsleider 's mid dags kwam horen waar hij bleef, zei de jongen dat hij nog een paar snip perdagen tegoed had. Hij wilde naar DEN HAAG Minister drs. J. A. Bakker van Verkeer en Waterstaat wil, dat ernstig invalide autobezitters een parkeerplaats bij hun huis- of werkadres krijgen, zodat zij normaal hun arbeid kunnen blijven doen en niet door een gedwongen thuiszitten vereenzamen. Hij wil een einde maken aan het dik wijls tevergeefs zoeken van een invalide naar een parkeerplaats dicht bij huls, omdat veel buurtbewoners zich weinig of niets aantrekken van de aanduiding op straat „parkeerplaats voor invalide". In zijn streven dit voor een, zeker niet kléine, groep Nederlanders te bereiken, wordt hij enthousiast gesteund door de jurist P. G. Hooghoudt, die op de hoofdafdeling Waterstaatsrecht van het ministerie van Verkeer en Waterstaat is belast met de wetgeving voor het wegverkeer. Hij krijgt geregeld invali den aan de telefoon en leest hun brieven waarin zij hun nood klagen en soms smeken om een oplossing die hun isole ment kan opheffen. „Het is zuur steeds te moeten zeg gen, dat de kwestie in onderzoek is of dat aan een verzoek niet kan worden voldaan, omdat het wettelijk niet mo gelijk is. Ook al is dit de volle waar heid, toch kan ik mij voorstellen, dat dergelijke antwoorden ambtelijk klin ken en niet bevredigen", zegt hij. Zeer binnenkort begint hjj voor het ministerie besprekingen met de Vereni ging van Nederlandse Gemeenten om dat juist de gemeenten het meest wor den geconfronteerd met het probleem. Samen met -de vereniging wil het mi nisterie tot sluitende regels komen, zo dat de invaliden niet meer afhankelijk zijn van hun buren of van een politie man, die goedwillend veinst een ver bodsovertreding niet te zien. In verscheidene grote steden heeft de politie ontheffing gegeven van het par keerverbod, waarbij dan dikwijls be paalde straten en vaste uren zijn opge geven. In Den Haag zijn daardoor on geveer vierhonderd invaliden aan een plaatsje dicht bij hun werk gekomen. In Amsterdam zijn er zo meer dan tweehonderd geholpen met parkeer plaatsen, waarbij inbegrepen de plaat sen die bij het huisadres op de straat zijn aangegeven. Ook een aantal Am sterdamse artsen en verloskundigen profiteert van de politiemedewerking. Zij hebben een kaart gekregen, die zij duidelijk in hun auto moeten plaatsen als zij een spoedbezoek bij een patiënt afleggen. Min of meer hetzelfde geldt voor Rot terdam en Utrecht, waar respectieve lijk honderdtwintig en honderdvijftig invaliden een parkeerplaats hebben. Voor mr. Hooghoudt blijft echter het probleem, dat de wet voor de invalide automobilist geen onderscheid maakt. „Voor de wet is iedere automobilist ge lijk. Het verlenen van privileges aan bepaalde groepen mensen is daar om een riskante zaak. Uitgangspunt is, of zo'n privilege in het belang van de persoon is", vertelt hij. Terecht vreest de heer Hooghoudt, daft na de invaliden andere groepen aanspraak gaan maken op deze uitzon deringsmogelijkheid. Artsen, verpleeg sters en verloskundigen zullen ongetwij feld vqn mening zijn, dat hun arbeid in het steeds drukker wordende verkeer haast niet meer te doen is. Zij willen hun vervoermiddel dicht bij de hand hebben. De beslissingsbevoegdheid om een ontheffing te verlenen, ziet de heer Hooghoudt het liefst bij de gemeentebe sturen, omdat een ontheffing op een provinciale weg nauwelijks noodzake lijk is. „Dat is een gemeentelijke autonomie waaraan ik niets zou willen veranderen. Een gemakkelijke taak is het niet, want wie bepaalt precies waar de grens van invaliditeit ligt?", vraagt hij zich af. De samenspraak tussen het ministe rie van verkeer en waterstaat en de Vereniging van Nederlandse gemeenten is pas een eerste stap op de weg naar een verbetering voor de invalide auto bezitters. „Minister Bakker wil deze groep de hoogste prioriteit geven om pas daarna te bestuderen in hoeverre andere groepen voor een ontheffing in aanmerking komen", aldus de jurist. AMSTERDAM De zedenpolitie heeft een 62-jarige man aangehouden die ervan wordt verdacht in een wo ning aan de Oostenburgergracht on tucht te hebben gepleegd met jongens van acht, elf, dertien en zestien jaar en een meisje van dertien. De zedenpolitie onderzoekt of er nog meer kinderen bij deze zaak betrokken zijn. In Joure is gistermiddag de 79-jarige J. van der Meulen voor zijn huis over reden door een vrachtauto, die werd bestuurd door een buurman. De bejaar de man is korte tijd later aan zijn ver wondingen bezweken. Het slachtoffer van de moord, de 72-jarige weduwe G. Verstappen- Hendriks uit Mili. Amsterdam en Den Haag om daar het overlijden van zijn moeder aan familie leden te gaan vertellen. Om een uur maandagmiddag is hij per autobus uit Mill vertrokken. „Hij was erg overstuur", heeft mevrouw Verstappen zelf maandagavond nog aan een buurvrouw verteld, toen zij het wasgoed binnenhaalde. „Hij was zo de kluts kwijt", had mevr. Verstappen ge zegd, „dat hij niet eens meer het stop contact kon vinden toen hij zich wilde scheren". Maandagavond zijn de zoon en een dochter van mevr. Verstappen tot ne gen uur bij haar op bezoek geweest. Daarna haalde zij het wasgoed binnen en ging kennelijk vroeg naar bed. In de loop van de middag was ech ter nog een vriend van de jonge Ma rokkaan op bezoek geweest, een land genoot en afkomstig uit Amsterdam. Toen hij hoorde dat zijn vriend was vertrokken, wilde hij ook direct weer weggaan, maar zowel mevr. Verstap pen als haar dochter nodigde hem uit te blijven eten. Na de maaltijd heeft de heer Keurtjens deze Morokkaan naar de bus van zeven uur gebracht. Garagehouder Th. Reynen, die in Mill ook de taxiritten verzorgt, werd maandagavond om half twaalf opge beld door caféhoude- Van Duinhoven uit het nabijgelegen gehucht Langen- boom. Daar is kermis. Er was iemand in het café van Van Duinhoven die per taxi naar Nijmegen gebracht wilde worden. Het was een jonge Marokkaan. In Nijmegen ver zocht deze de taximai. of deze hem naar Amsterdam wilde brengen. De heer Reynen weigerde dit. Hij bleef weigeren, ook toen de Marokkaan een bundeltje bankbiljetten omhoog hield en zei: „Ik heb wel vijfhonderd gulden bij mij". Voor zover bekend, is uit het huis van de vermoorde .veduwe geen geld gestolen.Haar handtas stond op het nachtkastje naast het bed. Daar zat 425 gulden in. Het zag ernaar uit dat de handtas door de dader niet was aange raakt. Volgens de politie is de nachtelijke taxipassagier de jonge Marokkaan ge- UTRECHT De Utrechtse recht bank heeft gistermorgen de 41-jarige Amersfoortse vorkheftruckchauffeur F. A. N. D. q^gens poging tot dood slag op zijn vrouw veroordeeld tot tien maanden gevangenisstraf met aftrek van voorarrest, waavan drie maanden voorwaardelijk en ondertoezichtstel ling van de reclassering. De officier van justitie had dezelfde straf geëist. De goed bekend staande man raakte volgens de officier van justitie „om zeer goede redenen" op 13 maart bui ten zichzelf en diende zijn 35-jarige vrouw een reeks messteken toe. Ook zijn schoonmoeder werd door hem le vensgevaarlijk gewond. Oorzaak van de razernij: De.vrouw wilde terug naar Katendrecht waar zij zo nu en dan als prostituée wat bijverdiende. weest, die bij de weduwe Verstappen inwoonde. De heer Reynen kende hem niet persoonlijk, maar heeft hem her kend van een foto. Ook herinnert de heer Reynen zich het litteken dat de Marokkaan op zijn bovenlip heeft. Hij heeft een vrij grof gezicht, een vale gelaatskleur, eea dikke neus, git zwart achterovergekamd haar en brui ne ogen. Hij is 1.74 meter lang. In de loop van de dag is gisteren het fabriekskantoor in Mill opgebeld door iemand die gebroken Nederlands sprak. Hij zei een vriend van de Marokkaan te zijn en vanuit Amsterdam op te bellen. Hij deelde mee dat zijn vriend woens dag weer zou komen werken. De politie vermoedt dat het inder daad de Marokkaan uit Amsterdam i» geweest, die heeft opgebeld. De man aan de telefoon heeft ook nog gezegd dat hij in Amsterdam door „zijn vriend" was opgebeld met het verzoek deze mededeling aan de fabriek in Mill door te geven. Het was gisteravond nog niet duidelijk of de Marokkaan in Am sterdam was of in Den Haag. In beide steden werd naar hem gezocht. CALAIS Twee jonge Hongaren hebben in Frankrijk .politiek asiel ge vraagd na een mislukte poging om naar de Verenigde Staten te reizen met pas poorten die zij van twee jonge Neder landers hadden gestolen. De Hongaren hadden in de buurt van Triëst in Zuidslavië kennis gemaakt met twee Nederlanders van dezelfde leeftijd, waarmee zij sterke gelijkenis vertoonden, zowel in uiterlijk als in li chaamsbouw. De Nederlanders droegen echter een bril, de Hongaren niet. De twee Hongaren, die naar de Ver enigde Staten wilden uitwijken, beroof den de twee Nederlanders van hun bril len en paspoorten. Zij staken ongehin derd de Italiaanse grens over en reisden zonder' moeilijkheden via Zwitserland en West-Duitsland naar Frankrijk. Van daar staken zii over naar Dover, waar ze echter werden ontmaskerd door een functionaris van de immigratiedienst. Hij sprak hen in het Nederlands toe en verwonderde zich «erover, dat de jongelui hun „moedertaal" niet ver stonden. De Hongaren werden het land uitge zet en wachten nu in Calais op de uit slag van hun verzoek tot politiek asiel. AMSTERDAM De 32-jarige Lea Gobets, een van de slachtoffers van de steekpartij in de Wilhelminastraat, was gisteren buiten levensgevaar. In 't Wil- helminagasthuis is enige verbetering in haar toestand gekomen. Zij kon door de recherche van bureau Overtoom nog niet worden verhoord. De dader, de 26-jarige Michel Willem L., heeft bekend. Tegenover de recher che heeft hij verklaard, dat hij in de nacht van zondag op maandag nog bij de vrouw had geslapen. Daarbij had hij gemerkt, dat zij een intieme verhouding met de 33-jarige Harold Bilderdijk was begonnen. Maandagavond was hij naar de wo ning van Lea gekomen om het eens rustig uit te praten. Toen hij haar ech ter samen met Harold bij de familie Sedok aantrof, was hij in wilde woede ontstoken. Volgens de verklaring van L. heeft hij eerst Lea gestoken. Zij vluchtte de trap pen af, waarna L. zich tot Bilderdijk heeft gericht en hem eveneens stak. De man kon ook de trappen nog afstrom- pelen, maar zakte in het portiek achter de buitendeur ineen. Michel Willem L. heeft volgens de po litie ook nog verklaard dat hij de laat ste tijd steun trok van Sociale Zaken, omdat Lea, die zich uit het rosse leven teruggetrokken had, geen geld meer met ontucht verdiende. In Rotterdam heeft een man mullt geslagen uit een vals biljet van honderd gulden. In een Rotterdams spoorstation vroeg hij een enkele reis'Dordrecht en legde een biljet van honderd gulden, dat maar aan één kant was bedrukt in het wissel- tourniquet. Hij kreeg het kaartje, 98,50 gulden wisselgeld en zag boven dien nog kans om het valse biljet mee te nemen. De man is nog steeds spoorloos. WOENSDAG 14 AUGUSTUS 586ste STAATSLOTERIJ Vierde klasse Prijzen van f f f f f 20 zijn gevallen op nummers eindigende op 50 zijn gevallen op nummers eindigende op 100 zijn gevallen op nummers eindigende op: 200 zijn gevallen op nummers eindigende op 400 zijn gevallen op nummers eindigende op 1000 zijn gevallen op nummers eindigende op: 2000 zijn gevallen op nummers eindigende op van van Een Een Een Een Een De prijs van f prijs prfjs prijs van prijs van prijs van 5000 5000 5000 5000 5000 10.000 4s nummer is gevallen op het is gevallen op het nummer gevallen op het nummer is gevallen op het nummer is gevallen op het nummer is gevallen op het nummer De prijs van 20.000 is gevallen op het nummer De prijs van 25.000 is gevallen op het nummer De prijs van f 50.000 is gevallen op het nummer De prijs van 100.000 is gevallen op het nummer Let wel op dit nummer zijn twee prijzen gevallen. 1968 8 75 42 63 479 991 8541 070059 039906 028770 081156 084406 020977 075001 074688* 058190 030815

Digitale periodieken - Gemeentearchief Veenendaal

De Vallei | 1968 | | pagina 6