Oud gaat de historie in als
parlementariër bij uitstek
Marokkaan verdacht van
moord op hospita (72)
Vaste parkeerplaatsen
voor invaliden
Instigator tot politieke
doorbraakdie nu nog
jarenlang zal doonverken
Wrede dood voor Brabantse weduwe
EEN WAARLIJK GROOT POLITICUS IS HEENGEGAAN
Aanvaarde leider
In hart en nieren
Grote breuk
Geschriften
Precedent
Per taxi naar
Nijmegen
gebracht
Wat hij niet wist
was te
verwaarlozen
PHILIPS
Standaardnota
voor winkeliers
Zedenschandaal
met kinderen
Tien maanden voor
aanslag „om zeer
goede redenen"
Toestand van
neergestoken
vrouw beter
Veiligheidsstuur - Gescheiden remcircuits - Schijfrem
men met rembekrachtiging, vóór - Buitenspiegel -
Achteruitrijlamp - Uitklapbare zijruit achter.
batterijen
UITSTAPJE
Minister Bakker streeft naar
oplossing netelig probleem:
ANDERE GROEPEN
KLUTS KWIJT
NIET GESTOLEN
Hongaren namen
Nederlanders
paspoorten en
brillen af
WILDE WOEDE
Uit vals biljet
munt geslagen
WOENSDAG 14 AUGUSTUS 1968
Met prof. mr. P. J. Oud is de derde
grote politicus vart de „grote
vijf", die na de oorlog het politieke ge
zicht van ons land hebben bepaald,
heengegaan. Eerst Schouten en daarna
Tilanus. Met Oud, Romme eh Drees
vormden zij dit vijftal van mannen van
groot formaat in allerlei opzicht, uitste
kend boven de anderen in hun partijen,
politieke leiders die zowel in het parle
ment als in den lande het beleid vast
stelden, met Drees en Romme als vaste
roergangers en de anderen afwisselend
in de oppositie.
Deze na-oorlogse periode, die duur
de van 1948 tot 1963, toen Oud op 77-
jarige leeftyd het strijdtoneel verliet,
vormde de glanstijd van zijn langduri
ge, afwisselende, soms verrassende,
maar altijd boeiende loopbaan. En wat
hem in die tijd de grootste voldoening
schonk, was de overwinning van de li
beralen in 1959, een overwinning op de
Party van de Arbeid, zoals hü het zelf
zag.
In zijn leven heeft hij bewust en in
de meeste gevallen als deelnemer aan
het politieke bedrijf de gehele ontwik
keling in ons land van het begin van
deze eeuw af meebeleefd en meege
maakt. Het was voor hem in zekere
zin een triomf om op hoge leeftijd als
politieke leider nog te ervaren dat hij
de jongeren achter zich kreeg.
Oud kon doordrijven, maar hij be
greep vaak beter dan zijn jongere me
dewerkers in de fractie en in de par
tij waar het op aan kwam. Hij had
veel gehoor bij jongeren, die hem oqk
nog na zijn aftreden en zijn afscheid
van de praktische politiek, vroegen om
voor hen te spreken.
Het was Oud die in 1958 na de val
van het laatste kabinet-Drees, inzag
dat er een kentering was ingetreden in
de Nederlandse politieke verhoudingen,
dat de periode van voortdurend mee-
regeren van de Partij van de Arbeid
was afgesloten. Hij was het ook die de
kiezers in de omzwaai van het rege
ringsbeleid het meeste aansprak en
zijn partij een verrassende stembus
winst bezorgde. Vele jonge kiezers, die
zich afkeerden van de nivelleringsten-
denzen in het béleid van de P. v. d. A.,
gaven toen hun stem aan Oud.
Oud kon zijn zin doordrijven, soms
zelfs zeer ongemakkelijk zijn, maar hij
was ook de aanvaarde en erkende lei
der. Zijn gezag strekte zich overigens
uit over een aanzienlijk breder terrein
dan dat van zijn partij, de Volkspartij
voor Vrijheid en Democratie, die hij in
1947 samen met mr. Stikker heeft hel
pen oprichten. Hij was een geboren
parlementariër en hij was waarlijk
groot in de Tweede Kamer.
Hij was daar groot met de anderen
van ongeveer gelijk formaat. Hij was
het best in zijn optreden met of tegen
Romme. In de beslissende momenten
van het debat, als het nodig werd dat
de fractieleiders naar voren kwamen,
zag men Oud vaak al van tevoren op
staan van zijn bankje achteraan en met
opgeheven vinger de treden naar het
midden van de arena afdalen, zijn kuif
als een wit vlaggetje meedragend.
Maar het was nooit de vlag van de
overgave. Met zijn enorme ervaring en
feitenkennis, zijn fabelachtig geheugen
en zijn geweldige debattechniek leed
hij uiterst zelden een nederlaag. Wat
Oud niet wist van de parlementaire ge
schiedenis, was de moeite niet waard.
Hij kon de Tweede Kamer altijd van
advies dienen als er in een bepaalde
situatie behoefte was aan voorbeelden
uit het verleden. Zijn voorraad aan pre
cedenten, uiterst belangrijke zaken in
het staatsrecht en de politiek, was
schier onuitputtelijk.
Oud zal ongetwijfeld als parlementa
riër de geschiedenis ingaan. Hij was
belastingambtenaar in zijn jonge jaren,
minister van Financiën in de jaren der
tig, burgemeester van Rotterdam in de
moeilijke tijden van crisis, oorlogsge
weld, bezetting en wederopbouw, hij
was hoogleraar en tenslotte minister
van Staat.
Als minister van Financiën van 1933
tot 1937 in twee kabinetten onder Co-
lijn was Oud verantwoordelijk voor de
devaluatie van de gulden. Als burge
meester maakte hij het brandschatten
van zijn stad mee, moest hij wijken
voor de terreur van de bezetter, kon
hij na de bevrijding in een leeggeroof
de en vernielde haven aan de slag om
de herrijzenis te beginnen.
Maar dit alles, hoe belangrijk ook,
zal in het schemerlicht van de geschie
denis vervagen als er nog wordt gespro
ken en geschreven over Oud als lid van
de volksvertegenwoordiging. Dat was
hij in hart en nieren, met de volle over-
gave van zijn kwaliteiten van hoofd en
hart.
Het vak van politicus beheerste hij
tot in zijn vingertoppen. Maar met al
zijn werken bij elkaar behoorde hij
stellig tot degenen „qui ont bien mérité
de la petrie", zoals jhr. ir. O. C. A.
van Lidth de Jeude schreef in het boek
dat ter gelegenheid van de 65ste ver
jaardag van Oud verscheen in 1951.
Hij was trots als lid van de Tweede
Kamer nog juist te hebben meege
maakt dat het districtenstelsel van toe
passing was. Dat was in 1917 en sinds
dien is hij voortdurend lid van de Ka
mer geweest tot hij tot het minister
ambt werd geroepen. Daarna was hij
nog ongeveer anderhalf jaar Kamerlid,
tot hij werd benoemd tot*, burgemees
ter.
Pas tien jaar daarna, toen hij nog
of liever wederom burgemeester
was, keerde hij in de Tweede Kamer
terug, ditmaal niet als vrijzinnig-demo
craat van voor de oorlog, maar als li
beraal van de VVD. En wederom zou
hij vijftien jaar lang in de hem zo ver
trouwde en geliefde omgeving verblij
ven.
Intussen was er wel het een en ander
aan voorafgegaan. Oud was aanvanke
lijk meegegaan met de Partij van de
Arbeid, wellicht in de nogal turbulente
eerste periode na de bevrijding van oor
deel dat er sprake was van een werke
lijke doorbraak uit de socialistische
dogmatiek naar een vrijere en algeme
nere, progressieve partijvorming op
bredere grondslag. Een jaar later is hij
van dit oordeel teruggekomen wat hem
later door de P.v.d.A. nog vaak voor de
voeten is geworpen.
De VVD, die hij met Stikker stichtte,
ging als gloednieuwe partij meteen in
1948 als oppositie tegen de Partij van
de Arbeid de verkiezingen in. Het was
steeds de kracht van Oud dat hij bij be
paalde gelegenheden meteen een slag
zin bij de hand had. In 1948 was het ad
vies aan de kiezers „Het roer - moet
om" en toen is bij wijze van wrang
grapje eraan herinnerd dat dezelfde
Oud drie jaar tevoren tot zijn vrijzin
nig-democraten had gezegd: „Houdt
koers".
In 1948 ging het roer zelfs tweemaal
om. De oppositionele VVD kwam uit de
kabinetsformatie te voorschijn als rege
ringspartij met mr. Stikker als minis
ter van Buitenlandse Zaken. In dit ka
binet Drees-Van Schalk deed zich het
conflict Oud-Stikker voor, dat bepalend
ADVERTENTIE
Opel Rekord nu
7995.-
is geweest voor de VVD als partij en
voor de verdere loopbaan van Stikker.
Oud was het niet eens met het Nieuw-
Guinea-beleid en zijn motie, hoewel met
grote meerderheid verworpen, was voor
Stikker aanleiding om af te treden. Hij
kwam weliswaar terug na reconstructie
van het kabinet, maar de breuk was
er. Pas dit jaar januari, bij de voering
van het twintigjarig bestaan van de
VVD, kon men Oud en Stikker weer te
zamen zien optreden, thans als de twee
grand old men van de liberalen.
Maar twee verschillende liberalen die
ieder hun eigen weg waren gegaan ten
gevolge van een conflict dat zoals
dr. L. G. Kortenhorst, de Kamervoor
zitter, het beschreef „oprecht en
psychologisch onvermijdelijk was. Daar
na is de VVD de partij van Oud ge
worden en gebleven. Jarenlang is hij
van de liberalen zowel de politieke lei
der als de partijvoorzitter geweest.
Het was ook wijlen Kortenhorst die
eens heeft geschreven dat het de zeker
ste methode was vervelend te worden
om alles van en over Oud te willen ver
tellen.
Het is inderdaad een zeer gescha
keerd levensbeeld dat hij bood. Hij
was ook staatsrechtgeleerde en kenner
van de parlementaire geschiedenis, er
kend als zodanig door prof. dr. L. W.
G. Scholten en prof. mr. G. v. d Bergh.
Tijdens de dagen van de lediggang
onder de bezetting schreef hij de „par
lementaire geschiedenis van Nederland
1918—1940", een tijdperk dat hij zelf had
meegemaakt, in de dubbele betekenis
van het woord. Het was voor hem in
die tijd „Het jongste verleden" en on-
ADVERTENTIE
die
móéten
wel
goed
zijn!
AMSTERDAM Alle kruideniers
krijgen in de toekomst dezelfde reke
ning gepresenteerd. Een groot aantal
leveranciers gaat gebruik maken van
gelijkluidende facturen.
De bedoeling is de administratie in
de levensmiddelenbranche te verge
makkelijken. De standaardfactuur is
opgezet door een werkgroep van de
Vereniging van grootbedrijven in le
vensmiddelen. Vorig jaar heeft de werk
groep daartoe een onderzoek inge
steld.
Alle gegevens hebben op de factuur
een vaste voorgeschreven plaats ge
kregen. De komst van de belasting op
de toegevoegde waarde in het nieuwe
jaar heeft de belangstelling voor de
gelijkvormige rekening sterk vergroot.
Dan zouden de leveranciers toch hun
facturen hebben moeten veranderen.
Die verandering ten behoeve van de
B.T.W. en de omschakeling naar de
standaardfactuur gaan nu in een moei
te door.
der deze titel verscheen het ook, nu on
geveer twintig jaar geleden.
Twintig jaar daarvoor was Oud bezig
aan het schrijven van zijn eerste werk:
„Om de democratie". Hij heeft over al
lerlei onderwerpen geschreven, -zoals
de Ambtenarenwet en de Drankwet en
bovendien nog een boekwerk gewijd
aan de Grondwet. Aan „Het jongste
verleden" ging een aantal delen voor
af over de periode van Thorbecke tot
aan de tweede wereldoorlog: „Honderd
•jaren."
In woord, geschrift en daad, als mens
en politicus was Oud strijdbaar maar
ook tolerant. Hij'was een bewonderaar
van Erasmus, wiens geest hem een
licht voor de voet was, zoals hij zelf
eens heeft gezegd.
Oud was het tegendeel van een dog
maticus, maar een verklaard tegenstan
der van zowel de socialistische opvat
tingen als van de confessionele partij
vorming.. Met de middenkoers van de
confessionele partijen kon hij zich ech
ter wel vinden. Of deze hem daarvoor
zo dankbaar moeten zijn, zal de ge
schiedenis leren.
Het is tien jaar geleden, na de val
van het laatste kabinet-Drees op de be
lastingvoorstellen van de toenmalige
minister Hofstra, dat Oud een beslis
sing nam die waarschijnlijk tot lang na
de dag van heden nog zal doorwerken.
Wat nog nooit iemand voor hem had
gedaan, deed Oud toen, namelijk vóór
de verkiezingen aankondigen dat hij
niét mét de Partij van de Arbeid in
één kabinet zou gaan zitten. De opvol
gers van Oud als politieke leiders van
de VVD, Geertsema en Toxopeus, heb
ben deze koers aangehouden.
Het gevolg van dit beleid is geweest
en het is het nog steeds dat de
confessionele partijen en met néme de
KVP steeds waren gedwongen om een
keuze te doen, namelijk tussen de
P. v. d. A. en de V.V.D., daar anders
geen parlementaire meerderheid voor
een kabinet tot stand was te brengen.
Dit heeft ertoe geleid dat bij een ka
binetscrisis, zoals die er was in 1965
en in 1966, waarbij respectievelijk het
kabinet-Marijnen (met liberalen) en
het kabinet-Cals (met P.v.d.A.) ten val
werden gebracht, de KVP gedwongen
was telkens een politieke reuzenzwaai
te maken, los van enige verkiezingsuit
slag, tot twee maal toe binnen een zeer
korte spanne tijds. Oud zal het wellicht
niet hebben bedoeld, maar met zijn be
slissing in 1958 heeft hij de bijl aan de
wortel van de confessionele partijen ge
legd.
Aan die wortels wordt thans duchtig
en vlijtig gehakt, nadat er nu al twee
jaar lang is geroepen om duidelijkheid
in de politiek en om partijvernieuwing.
Zo gezien heeft Oud in 1958 de stoot
gegeven tot een soort van politieke door
braak, die nog lang na zijn dood zal
doorwerken, een doorbraak die dan
zelfs van wijder strekkende betekenis
zal blijken te zijn dan die waarvan hij
ruim twintig jaar geleden terugkwam.
MILL In het Brabantse dorp Mill is gisterochtend - wij meldden het reeds
in een deel van onze oplage - de 72-jarige weduwe G. Verstappen-Hendriks
dood in haar bed gevonden. De slip van een onderjurk was als prop in haar
mond geduwd. De rest van dit kledingstuk zat om haar hals gebonden. Toch
meent dokter J. Zelden rust, die gisteren sectie heeft verricht, dat de vtouw
dóór wurging met de handen om het leven is gebracht. Het strottehoofd
was op drie plaatsen gebroken. Ook het tongbeentje was stuk geknepen. Het
slachtoffer is ook aangerand.
CJ
Hij heeft op zijn slachtoffer gezeten,
waardoor twee ribben waren gebroken.
Ook was het linker oorlelletje van het
hoofd gescheurd.
In de keuken van de woning was de
gasslang doorgesneden, mogelijk om
te doen voorkomen alsof mevr. Ver
stappen door gasverstikking om het le
ven zou zijn gekomen.
De politie is gisteren direct begon
nen aan de opsporing van de 21-jarige
Marokkaanse kostganger van de ver
moorde weduwe. Deze heeft zich maan
dagavond om half twaalf per taxi naar
Nijmegen laten brengen. Dat is onge
veer het tijdstip waarop de moord zou
zijn gepleegd. Hij is gisteren niet
op zijn werk verschenen.
In de auto waarmee de gezochte Ma
rokkaan van Mill naar Nijmegen was
gebracht, heeft drs. Verburgt, de des
kundige van liet gerechtelijk laborato
rium in Den Haag, bloedsporen gevon
den. Het bloed zat op de zitting naast
de bestuurdersplaats. Daar had de pas
sagier gezeten tijdens de rit van Mill
naar Nijmegen.
De moord is gisterochtend ontdekt
door de heer F. Keurt jens, een schoon
zoon van het slachtoffer.
Om acht uur kwam hij zijn schoon
moeder halen voor een uitstapje naar
Oberhausen. Hij vond de achterdeur ge
opend. In haar slaapkamer boven trof
hij zijn schoonmoeder dood in bed aan.
Vrijwel onmiddellijk richtte de ver
denking van de politie zich op de jonge
Marokkaan, die met zijn vader sinds
enkele maanden bij mevr. Verstappen
woonde. Vader én zoon werken bij de
Nederlandse Radiateurenfabriek, die
pal achter de woning van de weduwe
Verstappen staat. Toe ndit bedrijf van
Verstappen staat Toen dit bedrijf van
plaatst, kwamen ook zij mee naar Mill.
Maandag is de vader van dé Marok
kaan naar zijn vaderland vertrokken.
Telegrafisch was hem meegedeeld dat
zijn vrouw in Marokko was overleden.
De man is maandagmiddag tegen half
vijf per vliegtuig van Schiphol vertrok
ken. Zijn zoon bleef in Mill.
De jongen was niet naar zijn werk
gegaan. Toen de bedrijfsleider 's mid
dags kwam horen waar hij bleef, zei
de jongen dat hij nog een paar snip
perdagen tegoed had. Hij wilde naar
DEN HAAG Minister drs. J. A. Bakker van Verkeer en Waterstaat wil,
dat ernstig invalide autobezitters een parkeerplaats bij hun huis- of werkadres
krijgen, zodat zij normaal hun arbeid kunnen blijven doen en niet door een
gedwongen thuiszitten vereenzamen. Hij wil een einde maken aan het dik
wijls tevergeefs zoeken van een invalide naar een parkeerplaats dicht bij huls,
omdat veel buurtbewoners zich weinig of niets aantrekken van de aanduiding
op straat „parkeerplaats voor invalide".
In zijn streven dit voor een, zeker niet
kléine, groep Nederlanders te bereiken,
wordt hij enthousiast gesteund door de
jurist P. G. Hooghoudt, die op de
hoofdafdeling Waterstaatsrecht van het
ministerie van Verkeer en Waterstaat
is belast met de wetgeving voor het
wegverkeer. Hij krijgt geregeld invali
den aan de telefoon en leest hun brieven
waarin zij hun nood klagen en soms
smeken om een oplossing die hun isole
ment kan opheffen.
„Het is zuur steeds te moeten zeg
gen, dat de kwestie in onderzoek is of
dat aan een verzoek niet kan worden
voldaan, omdat het wettelijk niet mo
gelijk is. Ook al is dit de volle waar
heid, toch kan ik mij voorstellen, dat
dergelijke antwoorden ambtelijk klin
ken en niet bevredigen", zegt hij.
Zeer binnenkort begint hjj voor het
ministerie besprekingen met de Vereni
ging van Nederlandse Gemeenten om
dat juist de gemeenten het meest wor
den geconfronteerd met het probleem.
Samen met -de vereniging wil het mi
nisterie tot sluitende regels komen, zo
dat de invaliden niet meer afhankelijk
zijn van hun buren of van een politie
man, die goedwillend veinst een ver
bodsovertreding niet te zien.
In verscheidene grote steden heeft de
politie ontheffing gegeven van het par
keerverbod, waarbij dan dikwijls be
paalde straten en vaste uren zijn opge
geven. In Den Haag zijn daardoor on
geveer vierhonderd invaliden aan een
plaatsje dicht bij hun werk gekomen.
In Amsterdam zijn er zo meer dan
tweehonderd geholpen met parkeer
plaatsen, waarbij inbegrepen de plaat
sen die bij het huisadres op de straat
zijn aangegeven. Ook een aantal Am
sterdamse artsen en verloskundigen
profiteert van de politiemedewerking.
Zij hebben een kaart gekregen, die zij
duidelijk in hun auto moeten plaatsen
als zij een spoedbezoek bij een patiënt
afleggen.
Min of meer hetzelfde geldt voor Rot
terdam en Utrecht, waar respectieve
lijk honderdtwintig en honderdvijftig
invaliden een parkeerplaats hebben.
Voor mr. Hooghoudt blijft echter het
probleem, dat de wet voor de invalide
automobilist geen onderscheid maakt.
„Voor de wet is iedere automobilist ge
lijk. Het verlenen van privileges
aan bepaalde groepen mensen is daar
om een riskante zaak. Uitgangspunt is,
of zo'n privilege in het belang van de
persoon is", vertelt hij.
Terecht vreest de heer Hooghoudt,
daft na de invaliden andere groepen
aanspraak gaan maken op deze uitzon
deringsmogelijkheid. Artsen, verpleeg
sters en verloskundigen zullen ongetwij
feld vqn mening zijn, dat hun arbeid in
het steeds drukker wordende verkeer
haast niet meer te doen is. Zij willen
hun vervoermiddel dicht bij de hand
hebben.
De beslissingsbevoegdheid om een
ontheffing te verlenen, ziet de heer
Hooghoudt het liefst bij de gemeentebe
sturen, omdat een ontheffing op een
provinciale weg nauwelijks noodzake
lijk is.
„Dat is een gemeentelijke autonomie
waaraan ik niets zou willen veranderen.
Een gemakkelijke taak is het niet,
want wie bepaalt precies waar de grens
van invaliditeit ligt?", vraagt hij zich
af.
De samenspraak tussen het ministe
rie van verkeer en waterstaat en de
Vereniging van Nederlandse gemeenten
is pas een eerste stap op de weg naar
een verbetering voor de invalide auto
bezitters. „Minister Bakker wil deze
groep de hoogste prioriteit geven om
pas daarna te bestuderen in hoeverre
andere groepen voor een ontheffing in
aanmerking komen", aldus de jurist.
AMSTERDAM De zedenpolitie
heeft een 62-jarige man aangehouden
die ervan wordt verdacht in een wo
ning aan de Oostenburgergracht on
tucht te hebben gepleegd met jongens
van acht, elf, dertien en zestien jaar
en een meisje van dertien.
De zedenpolitie onderzoekt of er nog
meer kinderen bij deze zaak betrokken
zijn.
In Joure is gistermiddag de 79-jarige
J. van der Meulen voor zijn huis over
reden door een vrachtauto, die werd
bestuurd door een buurman. De bejaar
de man is korte tijd later aan zijn ver
wondingen bezweken.
Het slachtoffer van de moord, de
72-jarige weduwe G. Verstappen-
Hendriks uit Mili.
Amsterdam en Den Haag om daar het
overlijden van zijn moeder aan familie
leden te gaan vertellen.
Om een uur maandagmiddag is hij
per autobus uit Mill vertrokken. „Hij
was erg overstuur", heeft mevrouw
Verstappen zelf maandagavond nog aan
een buurvrouw verteld, toen zij het
wasgoed binnenhaalde. „Hij was zo de
kluts kwijt", had mevr. Verstappen ge
zegd, „dat hij niet eens meer het stop
contact kon vinden toen hij zich wilde
scheren".
Maandagavond zijn de zoon en een
dochter van mevr. Verstappen tot ne
gen uur bij haar op bezoek geweest.
Daarna haalde zij het wasgoed binnen
en ging kennelijk vroeg naar bed.
In de loop van de middag was ech
ter nog een vriend van de jonge Ma
rokkaan op bezoek geweest, een land
genoot en afkomstig uit Amsterdam.
Toen hij hoorde dat zijn vriend was
vertrokken, wilde hij ook direct weer
weggaan, maar zowel mevr. Verstap
pen als haar dochter nodigde hem uit
te blijven eten. Na de maaltijd heeft
de heer Keurtjens deze Morokkaan
naar de bus van zeven uur gebracht.
Garagehouder Th. Reynen, die in
Mill ook de taxiritten verzorgt, werd
maandagavond om half twaalf opge
beld door caféhoude- Van Duinhoven
uit het nabijgelegen gehucht Langen-
boom. Daar is kermis.
Er was iemand in het café van Van
Duinhoven die per taxi naar Nijmegen
gebracht wilde worden. Het was een
jonge Marokkaan. In Nijmegen ver
zocht deze de taximai. of deze hem naar
Amsterdam wilde brengen.
De heer Reynen weigerde dit. Hij
bleef weigeren, ook toen de Marokkaan
een bundeltje bankbiljetten omhoog
hield en zei: „Ik heb wel vijfhonderd
gulden bij mij".
Voor zover bekend, is uit het huis
van de vermoorde .veduwe geen geld
gestolen.Haar handtas stond op het
nachtkastje naast het bed. Daar zat 425
gulden in. Het zag ernaar uit dat de
handtas door de dader niet was aange
raakt.
Volgens de politie is de nachtelijke
taxipassagier de jonge Marokkaan ge-
UTRECHT De Utrechtse recht
bank heeft gistermorgen de 41-jarige
Amersfoortse vorkheftruckchauffeur
F. A. N. D. q^gens poging tot dood
slag op zijn vrouw veroordeeld tot tien
maanden gevangenisstraf met aftrek
van voorarrest, waavan drie maanden
voorwaardelijk en ondertoezichtstel
ling van de reclassering. De officier
van justitie had dezelfde straf geëist.
De goed bekend staande man raakte
volgens de officier van justitie „om
zeer goede redenen" op 13 maart bui
ten zichzelf en diende zijn 35-jarige
vrouw een reeks messteken toe. Ook
zijn schoonmoeder werd door hem le
vensgevaarlijk gewond. Oorzaak van
de razernij: De.vrouw wilde terug naar
Katendrecht waar zij zo nu en dan als
prostituée wat bijverdiende.
weest, die bij de weduwe Verstappen
inwoonde. De heer Reynen kende hem
niet persoonlijk, maar heeft hem her
kend van een foto. Ook herinnert de
heer Reynen zich het litteken dat de
Marokkaan op zijn bovenlip heeft.
Hij heeft een vrij grof gezicht, een
vale gelaatskleur, eea dikke neus, git
zwart achterovergekamd haar en brui
ne ogen. Hij is 1.74 meter lang.
In de loop van de dag is gisteren het
fabriekskantoor in Mill opgebeld door
iemand die gebroken Nederlands sprak.
Hij zei een vriend van de Marokkaan te
zijn en vanuit Amsterdam op te bellen.
Hij deelde mee dat zijn vriend woens
dag weer zou komen werken.
De politie vermoedt dat het inder
daad de Marokkaan uit Amsterdam i»
geweest, die heeft opgebeld.
De man aan de telefoon heeft ook nog
gezegd dat hij in Amsterdam door „zijn
vriend" was opgebeld met het verzoek
deze mededeling aan de fabriek in Mill
door te geven. Het was gisteravond nog
niet duidelijk of de Marokkaan in Am
sterdam was of in Den Haag. In beide
steden werd naar hem gezocht.
CALAIS Twee jonge Hongaren
hebben in Frankrijk .politiek asiel ge
vraagd na een mislukte poging om naar
de Verenigde Staten te reizen met pas
poorten die zij van twee jonge Neder
landers hadden gestolen.
De Hongaren hadden in de buurt van
Triëst in Zuidslavië kennis gemaakt
met twee Nederlanders van dezelfde
leeftijd, waarmee zij sterke gelijkenis
vertoonden, zowel in uiterlijk als in li
chaamsbouw. De Nederlanders droegen
echter een bril, de Hongaren niet.
De twee Hongaren, die naar de Ver
enigde Staten wilden uitwijken, beroof
den de twee Nederlanders van hun bril
len en paspoorten. Zij staken ongehin
derd de Italiaanse grens over en reisden
zonder' moeilijkheden via Zwitserland
en West-Duitsland naar Frankrijk. Van
daar staken zii over naar Dover, waar
ze echter werden ontmaskerd door een
functionaris van de immigratiedienst.
Hij sprak hen in het Nederlands toe
en verwonderde zich «erover, dat de
jongelui hun „moedertaal" niet ver
stonden.
De Hongaren werden het land uitge
zet en wachten nu in Calais op de uit
slag van hun verzoek tot politiek asiel.
AMSTERDAM De 32-jarige Lea
Gobets, een van de slachtoffers van de
steekpartij in de Wilhelminastraat, was
gisteren buiten levensgevaar. In 't Wil-
helminagasthuis is enige verbetering in
haar toestand gekomen. Zij kon door de
recherche van bureau Overtoom nog
niet worden verhoord.
De dader, de 26-jarige Michel Willem
L., heeft bekend. Tegenover de recher
che heeft hij verklaard, dat hij in de
nacht van zondag op maandag nog bij
de vrouw had geslapen. Daarbij had hij
gemerkt, dat zij een intieme verhouding
met de 33-jarige Harold Bilderdijk was
begonnen.
Maandagavond was hij naar de wo
ning van Lea gekomen om het eens
rustig uit te praten. Toen hij haar ech
ter samen met Harold bij de familie
Sedok aantrof, was hij in wilde woede
ontstoken.
Volgens de verklaring van L. heeft hij
eerst Lea gestoken. Zij vluchtte de trap
pen af, waarna L. zich tot Bilderdijk
heeft gericht en hem eveneens stak. De
man kon ook de trappen nog afstrom-
pelen, maar zakte in het portiek achter
de buitendeur ineen.
Michel Willem L. heeft volgens de po
litie ook nog verklaard dat hij de laat
ste tijd steun trok van Sociale Zaken,
omdat Lea, die zich uit het rosse leven
teruggetrokken had, geen geld meer
met ontucht verdiende.
In Rotterdam heeft een man mullt
geslagen uit een vals biljet van
honderd gulden. In een Rotterdams
spoorstation vroeg hij een enkele
reis'Dordrecht en legde een biljet
van honderd gulden, dat maar aan
één kant was bedrukt in het wissel-
tourniquet. Hij kreeg het kaartje,
98,50 gulden wisselgeld en zag boven
dien nog kans om het valse biljet
mee te nemen. De man is nog steeds
spoorloos.
WOENSDAG 14 AUGUSTUS
586ste STAATSLOTERIJ
Vierde klasse
Prijzen van
f
f
f
f
f
20 zijn gevallen op nummers eindigende op
50 zijn gevallen op nummers eindigende op
100 zijn gevallen op nummers eindigende op:
200 zijn gevallen op nummers eindigende op
400 zijn gevallen op nummers eindigende op
1000 zijn gevallen op nummers eindigende op:
2000 zijn gevallen op nummers eindigende op
van
van
Een
Een
Een
Een
Een
De prijs van f
prijs
prfjs
prijs van
prijs van
prijs van
5000
5000
5000
5000
5000
10.000
4s
nummer
is gevallen op het
is gevallen op het nummer
gevallen op het nummer
is gevallen op het nummer
is gevallen op het nummer
is gevallen op het nummer
De prijs van 20.000 is gevallen op het nummer
De prijs van 25.000 is gevallen op het nummer
De prijs van f 50.000 is gevallen op het nummer
De prijs van 100.000 is gevallen op het nummer
Let wel op dit nummer zijn twee prijzen gevallen.
1968
8
75
42
63
479
991
8541
070059
039906
028770
081156
084406
020977
075001
074688*
058190
030815