Rotterdamse zakenman zag
kansen van computer tijdig
Vrees voor
arrestaties
in W.-Irian
Suriname
opnieuw
in kaart
Pensioenen nu
feilloos naar
ambtenaren
YERBRUIKERSMARKT SLOKT
MEER WINKELOMZET OP
In acht jaar een
wereldconcern
DONKER -
SERVICE VOOR ELEKTRONISCHE ADMINISTRATIE
HANS LINDELOO WEG BIJ KR UTDENIERSBOND
Na fouten in uitkeringen
Kasteel te koop
Toekomst vraagt
nieuwe vorm
van distributie
Castro's afkeer
van Amerika
nog toegenomen
n OTTERDAM - „Ik had nog
J. L nooit een ponskaart gezien
toen ik in maart I960 met
dit bedrijf begon. We gingen aan de
slag met de meest ouderwetse appa
ratuur die er bestond. Nuchter Rot
terdams gezegd zijn we nu het groot
ste servicebureau op computerge
bied in Nederland99
UITBREIDING
VOORBEELDEN
WETENSCHAP
CONCURRENTIE
Stalen torens
Verschillen
Drie winkels
L
Grote plannen
Royaal
Financiering
Slachtoffers
Polisnummer
WOENSDAG 28 AUGUSTUS 1968
„Elke week rekenen we zo'n 150.000 lonen uit
waar een bedrag van zeven miljoen gulden mee
gemoeid is. En die versturen we naar alle delen
van het land". De man die dit zegt is de heer
A. van Mil, directeur van 't Instituut voor Elek
tronische Administratie in Rotterdam.
Dezer dagen werd bekend dat het instituut is over
genomen door Leasco World Trade Company Inc.
in New York. In dat nieuwe geheel gaat het insti
tuut in Rotterdam als produktiecentrum voor
dienstverlening met computers werken voor heel
Europa.
In zijn rijk gemeubileerde directie
kamer praat de heer Van Mil uitvoerig
over de toepassingen met computers.
Nu en in de toekomst. Hij spreekt
zonder terughoudendheid, en gooit
graag een uitvoerig antwoord op tafel
op de vragen die we stellen.
Wat het meest intrigeert: Hoe Is
het begonnen?
„Ik kwam in 'juni 1949 uit Indonesië
waar ik als parachutist had gediend.
In Rotterdam trok ik in het stuka-
doorsbedrijf van mijn vader. Dat was
toen niet zoveel, maar in twaalf jaar
werkten we het op tot een zaak met
zo'n 150 man personeel. Mijn belang
rijkste werk in dat bedrijf was de
loonadministratie", zegt de heer Van
Mil.
Midden in de rompslomp van al dat
gereken werd zijn aandacht getrokken
door nieuwe mogelijkheden. Hij las dat
het rijk en de gemeenten die met het
uitvoeren van de salarisronden tijden
achter liepen, met computers in tien
dagen de hele achterstand inhaalden en
zelfs een maand vooruit kwamen te
lopen.
„Meteen dacht ik", zegt de directeur
van het I.E.A., „zoiets moet voor het
bedrijfsleven ook mogelijk zijn. En zo
begon ik met deze zaak. Eerste klant
was het stukadoorsbedrijf, later kwam
het aannemersbedrijf Voormolen er bij.
Het ging zo hard dat ik binnen drie
maanden de kantoorruimte aan de
DJAKARTA De bezoeker van
West-Irian bespeurt weinig van een
verbroedering tussen de bevolking van
dit eiland en de Indonesische militairen
en autoriteiten. Maar er is aan de an
dere kant geen spanning in de straten
waarneembaar, al zijn sommige West-
Irianezen, een jaar voor de volksstem
ming, graag bereid aan bezoekende
journalisten verhalen te vertellen over
onderdrukking van het volk door de
Indonesische autoriteiten.
Toen dezer dagen de V.N.-controleur
voor West-Irian, Fernando Ortiz Sanz,
de Indonesische minister van Buiten
landse Zaken, Adam Malik, de minis
ter van Justitie, Oemar Seno Adji, de
minister van Arbeid, schout-bij-nacht
Moersalin, en ongeveer vijftig Indone
sische en buitenlandse journalisten een
bezoek aan het eiland brachten, pa
trouilleerden er weinig troepen in de
steden en de soldaten die in de straten
liepen waren licht bewapend. Enige
West-Irianezen verklaarden echter te
genover de journalisten dat er minder
militairen in de straten waren dan ge
woonlijk.
Verscheidene bewoners van Soe-
karnapoera (het vroegere Hollandia)
keken omzichtig om zich heen toen
zij journalisten vertelden over massa
arrestaties en onderdrukking. Zij zei
den met nadruk dat zij onafhanke
lijkheid het doel van de beweging
Vrij Papoea wensten maar dat zij
hun mening niet openlijk konden
uiten zonder gevaar te lopen gearres
teerd te worden. Een lid van de
voorlopige vertegenwoordigende raad
zei op een bijeenkomst in Soekarna-
poera: „wij zijn bang om te praten
omdat wij dan gearresteerd zouden
kunnen worden". Hij verklaarde te
genover minister Malik dat de lei
ders van West-Irian de gelegenheid
moeten hebben mee te zoeken naar
een oplossing voor de komende volks
stemming. Zoals bekend heeft de
raad enige maanden geleden officieel
als zijn standpunt te kennen gegeven
dat West-Irian deel uit maakt van
Indonesië en dat de eenheid van de
staat gehandhaafd dient te blijven.
West-Irianezen, die zeiden anti-Indo
nesisch te zijn, verklaarden dat waar
schijnlijk 2.000 mensen wegens anti-
Indonesische activiteiten worden vast
gehouden. Volgens Indonesische func
tionarissen bedraagt dit aantal echter
ongeveer 150 in West-Irian zelf. Zij
voegden er aan toe dan nog eens
150 West-Irianezen naar Midden-Java
zijn overgebracht. In betrouwbare In
donesische kringen werd gezegd dat
het aantal gevangen waarschijnlijk ho
ger is, maar men noemde geen cij-
Glashaven in Rotterdam moest uit
breiden van 100 tot 300 vierkante me
ter".
Ging dat dan zo gemakkelijk, zonder
enige kennis van computertechniek
„Neen, natuurlijk niet", werpt de
heer Van Mil tegen. „Maar van het
begin af aan zorgde ik er voor dat ik
mensen om me heen kreeg die daar
alles van wisten. Op die manier verza
melde ik een heleboel kennis over com
puters".
Hij zag ook dat zijn instituut ver
trouwen moest wekken bij het bedrijfs
leven. Om dat te bereiken trok hij
topmensen als commissaris aan. Zoals
de professoren Euwe, Van Esveld en
eertijds Witteveen. Met de nauw
keurigheid van een computer wist de
heer Van Mil de juiste mensen en de
beste middelen te vinden om de bete
kenis van zijn instituut waar te maken.
Hij is daar trots op. Dat merk je,
als hij zijn brede figuur inzet bij het
noemen van markante voorbeelden
van zijn succes. Hij buigt zich wat
voorover en vertelt met hand- en
armgebaren
„We hebben uit Italië van Readers
Digest een opdracht gekregen om
tien miljoen adressen te verwerken.
Daarvoor konden ze in heel Europa
niet terecht. Wij verwerken nu voor
die onderneming een miljoen adres
sen in twee maanden tijd". Dat ge
beurt met optische lezers, machines
die getikt schrift kunnen lezen.
Het instituut in Rotterdam met
110 mensen in dienst houdt ook de*
ledenadministraties van grote orga
nisaties bij. Er worden tevens com
plete boekhoudingen verzorgd en het
verwerkt ook 70.000 maandsalarissen
voor alle mogelijke bedrijven. De
zaak die de heer Van Mil begon met
25.000 gulden haalt dit jaar 'n omzet
van tien miljoen gulden. De appara
tuur die in het bedrijf staat heeft een
waarde van vijftien miljoen gulden.
„Dat hebben we allemaal zelf en
dus zonder leningen gefinancierd", zegt
de heer Van Mil en hij voegt er aan
toe: „Wat wel een toer was".
Allemaal fikse successen. Waarom
dan toch die overneming door dat Ame
rikaanse bedrijf?
„Dat moet u zo zien", zegt de heer
Van Mil met een speels lachje om zijn
mond. „Er wordt veel gesproken over
de technologische achterstand die wij
hebben op Amerika. Die is er ook.
Maar door de fusie met Leasco ver
werven we zoveel kennis dat we in
staat zijn die achterstand terug te
brengen tot twee jaar. Wat van enorm
belang is voor het hele bedrijfsleven".
Hij verwacht dat het door de nieuwe
constellatie binnen vijf jaar mogelijk
zal zijn, van de servicebureaus nuts
bedrijven voor informatie te maken.
Zoals nu elektriciteit en gas van nuts
bedrijven wordt betrokken, zal dan
iedereen informaties op welk gebied
dan ook kunnen inwinnen.
^.Wij zijn ook bijzonder gelukkig met
onze wetenschappelijke afdeling", voert
de heer Van Mil aan. „Wij weten zeker
dat de toepassing van de computer
sterk zal verschuiven en daar wordt
al druk op gestudeerd. De administra
tieve toepassing van de computer zal
in de toekomst gemeengoed zijn. Maar
0 De heer A. van Mil:
geschrokken van kortzichtigheid
er zijn meer mogelijkheden. Zoals het
maken van constructietekeningen en
voorspellingen van de omzet. De com
puters geven wat dit aangaat een won
derlijk zuiver beeld."
Voor hij met de Amerikanen in zee
ging heeft de heer Van Mil ook ge
praat met twee Nederlandse firma's.
„We zijn van november 1967 tot
25 juli aan het onderhandelen ge
weest. Ik ben geschrokken van de
kruideniersmentaliteit en kortzichtig
heid die daarbij om de hoek kwam.
We zijn toen maar gestopt met pra
ten. Met de Amerikanen zat de zaak
in vijf dagen rond", zegt hij.
Als nieuwe praktische mogelijkhe
den van de fusie somt hij op: Het
opbouwen van een systeem voor ho
tel reservering, gekoppeld aan de
luchtvaart, regeling van verkeerslich
ten met computers, de toepassing van
medische programma's.
„Ik heb nu de beschikking over
een eigen vliegtuig om de zaken goed
bff te kunnen houden. Dat vinden die
Amerikanen heel normaal. Kom eens
met een plan voor zo'n vliegtuig bij
Nederlandse ondernemers. Dan val
len ze meteen van hun geloof', zegt
de heer Van Mil lachend.
In Indonesië gaat hij met ministers
en andere autoriteiten praten over de
oprichting van een afdeling organisatie
en computers.
De heer Van Mil spreekt vloeiend
Maleis en stelt zich veel van de be
sprekingen voor. ..Indonesië is voor ons
nog een braak liggend gebied. Daar
moet het nodige te doen zijn. Maar ik
reis ook nog verder. Naar Bangkok,
Hongkong. Formosa, Tokio. Honolulu,
San Francisco en New York. In al die
plaatsen ga ik de hotelreservering be
studeren. In januari wil ik daarmee
ook beginnen".
De Rotterdammer Van Mil Is hoog
gevlogen. Maar hij is met zijn beide
benen op de grond blijven staan. Dat
bleek uit wat hij gisteren ook zei: „Als
we niet met die Amerikanen waren
samengegaan dan hadden ze ons toch
wel opgevreten. Tegen de Amerikaanse
concurrentie kunnen we immers niet
op."
Op initiatief van wijlen dr. Plesman
heeft Aerocarto kort na de Tweede We
reldoorlog voor de eerste maal lucht-
karterings-vluchten boven Suriname
uitgevoerd, maar nu is het tijdstip
aangebroken om Suriname veel nauw
keuriger in beeld te brengen.
Details over het nieuwe project heeft
dhr. J. Bos, president van Aerocar
to bekend gemaakt. Het project vergt
circa 14,5 miljoen gulden en vormt een
onderdeel van het 10-jaren plan van
Suriname. Met de bijkomende werk
zaamheden zal het in totaal 2 tot 21/»
jaar in beslag nemen. Het gedetail
leerd in kaart brengen van Suriname's
oppervlak, met alle hoogte-verschillen,
alle onderlinge afstanden, alle bebos
singen en vlakten, is van het grootste
belang voor toekomstige verkaveling,
voor het kadaster en voor het verlenen
van concessies.
Er is veel werk op de grond aan
vooraf gegaan. Hoe knap de nieuwste
meet-apparatuur ook in elkaar zit,
toch kan men met door de lucht vlie
gend materiaal (het wordt in een oude
Dakota gemonteerd) niet werken zonder
vaste punten op de grond te hebben.
Dat meten geschiedt met driehoeksnet-
ten volgens het zg. aerodist-systeem
dat in Zuid-Afrika ontwikkeld en ver
vaardigd is. Kort geleden heeft Aero
carto er tot op een halve meter nauw
keurig de ligplaats mee vastgesteld van
een booreiland van de NAM in de
Noordzee.
Teneinde deze methode ook in Su
riname toe te passen heeft men ver
spreid over het land 50 stalen torens
gebouwd van 24 meter hoogte. Daar
op staan antennes, die volgens het
zogenaamde line crossing-systeem
impulsen terugkaatsen naar de over
vliegende Dakota, hetgeen nodig is
voor de afstandsbepaling.
Bij het werk in de lucht assisteert
naast de Dakota een helikopter van
Eelco Schuller's General Aviation uit
Rotterdam en wel in nauwe samen
werking met de Surinaamse lucht
vaartmaatschappij. Met deze heli
kopter wordt personeel dat nodig is
voor de te plaatsen of al geplaatste
torens in de oerwouden afgezet.
Het bouwen van de torens en het
daarbij onvermijdelijke grondwerk
is uitgevoerd onder toezicht van een
Surinaams landmeetkundig bureau.
Een tweede project, dat Aerocarto in
Suriname gaat uitvoeren, betreft het
vaststellen van een officieel, overigens
imaginair Surinaams peil, zoals we ook
Amsterdams peil kennen, een richtlijn,
waarop allerlei hoogten bij het bouwen
kunnen worden afgesteld, vergeleken,
afgestemd en geijkt. Dit Surinaams
peil zal worden afgestemd op het ge
middelde zeeniveau aan de kust ten
opzichte van een punt 7 tot 10 kilome
ter uit de kust op het vaste land.
DEN HAAG.
De bijna twee
honderdduizend
gepensioneerde
ambtenaren die
elke maand hun
geld krijgen van
het Haagse Alge
meen Burgerlijk
Pensioenfonds,
gaan een goede
tijd tegemoet.
Straks zullen zij
feilloos de weg
weten door de
talrijke en inge
wikkelde kolom
men van hun af-
rekenformtïlier en
lopen zij niet
meer de kans te
veel of te weinig
pensioen in han
den te krijgen.
Directeur drs. G. J. de Ruiter heeft
begrepen dat zijn klanten de alleen
voor juristen begrijpelijke brochure
„Toelichting op de pensioen beslissin
gen" een onleesbaar stuk vonden. De
weduwe van een gepensioneerde rech
ter heeft aangeboden de brochure om
te werken tot een aantrekkelijk en
uiterst populair geschreven boekje,
speciaal voor gepensioneerde ambte
naren.
„Ik zie het als een soort service aan
mijn klanten, die maandelijks goed zijn
voor een uitbetaling van bijna tachtig
miljoen gulden", zegt de 58-jarige di
recteur met vijf jaar ervaring op het
gebied van pensioenberekening.
Hij kreeg onlangs een stroom van
kritiek te verduren omdat hij een paar
honderd gepensioneerden moest schrij
ven dat zij een jaar lang te veel aan
pensioen hadden ontvangen.
„Theoretisch had iedereen het kun
nen Weten, als hij of zij zich de moeite
had getroost het afrekenformulier
nauwkeurig te lezen. Niet voor niets is
er eeij kolom „reserveren". Als daar
een bedrag in voorkomt met een min
teken, dan moet dat bedrag worden
gereserveerd tot dat het definitieve
pensioenbedrag is vastgesteld".
Hij geeft toe dat bij kleine verschil
len zoiets gemakkelijk over het hoofd
kan worjden gezien. Als een. gepen
sioneerd ambtenaar echter ineens
ALBA (Italië) Kasteel te koop,
goedkoop, gebouwd rond het jaar 1000
door Benediktijner monniken. In bezit
geweest van vele vooraanstaande fami
lies, twintig kamers van iedere denk
bare omvang, waaronder een vochtige
kerker. Vraagprijs 5.250.000 lire (8400
dollar). Gelegen in schilderachtige ge
bergte tussen Bolzano en Cortina d'Am
pezzo.
Nieuwe eigenaar mag het kasteel ver
anderen in restaurant, hotel, museum
of het voor zichzelf houden en koninkje
spelen. Enige voorwaarde is dat het
kasteel dient te worden gerestaureerd
in zijn oorspronkelijke vorm. Restaura
tie kan geschieden voor ongeveer 150
miljoen lire (240.000 dollar).
Te bevragen bij ministerie van Fi
nanciën, provincie Cuneo, Italië.
Liefhebbers?
WEST ORANJE. (New Jersey).
Het huis waarin de uitvinder van de
gloeilamp, Thomas Edison heeft ge
woond en dat nu een museum is, zal
gedurende zes maanden voor het pu
bliek worden gesloten.
Het licht moet worden gerepareerd.
^^ASSENAAR.. In het „theehuis" van het bedrijf in Wassenaar praat
hij nerveus over de dingen die de Nederlandse consument te wachten
staan. Over de verbruikersmarkten die ons land naar Duits voorbeeld stor
menderhand zullen veroveren: supermarkten zonder chroom en franje, maar
met goede kwaliteiten en lage prijzen.
De heer Hans Lindeloo is vijftig en kalend, drager van een grijs streepjespak
en een stippeltjesdas. Hij heeft iets van de directeur in zijn uiterlijk en voelt
er bitter weinig voor zich als een, naar hij meent, harlekijn op een bruggetje
in de tuin te laten fotograferen.
Hoewel hij toch zo duidelijk over de
brug is gekomen: Niet alleen de vele
functies in de middenstand zijn aan de
kant gedaan, ook de drie levensmidde
lenzaken in Den Haag werden eerder
dit jaar opgeruimd. Dat alles om zich
geheel aan de nieuwe verkoopgewoon
ten te kunnen wijden.
Een steek in de rug van het geves
tigde kruideniersbedrijf?
De heer Lindeloo wil er niet van we
ten. Hij voelt zich allerminst schuldig
door deze overgang. „Men wist hoe ik
tegen de ontwikkeling aankeek. Men
wist dat ik een streven naar winkelen-
in-het-groot onvermijdelijk achtte, dat
naar mijn oordeel „verbruikersmark
ten" toekomst hebben."
„Bovendien ik weet dat daar in
de middenstand wel eens anders over
wordt gedacht vind ik mijn nieuwe
werkgever een bijzonder eerlijk mens.
Zeker, hij is ook bijzonder inventief en
dat roept bij de buitenwacht wel eens
spanningen op".
De heer Lindeloo kent de midden
stand van binnen en van buiten. Zijn
vader was ook kruidenier, deed in
comestibles en delicatessen, was dus
gespecialiseerd. Na de oorlog toen
zoon Hans het roer in handen had
ging de zaak overstag. Toen werd over
geschakeld op zelfbediening, later op
supermarkt, compleet met groenten en
fruit. Drie winkels telde het bedrijf
tenslotte, alle in Den Haag.
Was de man,die al op 29-jarige leef
tijd in het organisatieleven dook, een
„prijsbokser"?
„Neen, beslist niet. Ik deed natuur
lijk wel mee met allerlei voordelige
aanbiedingen. Ik begreep langzamer
hand ook dat mijn type zaak zich daar
niet voor leende. Een gewone winke
lier kan met zijn vrij bescheiden om
zetten niet zoveel van zijn winstmarge
prijsgeven. Bij forse omzetten, als in
de verbruikersmarkten, lukt dat wel."
Tke kruideniers in ons land heb-
ben een flinke veer moeten
laten. Op 15 augustus raakten zij
de heer Hans Lindeloo kwijt, voor- j
zitter van de Algemene Neder- J
landse Kruidenier sbond, voorzit-
ter ook van hun federatie der drie
bonden, rijksgecommitteerde bij de
examens, bestuurslid van nog vele
andere organisaties, kortom een
spil in de niiddenstandswereld.
Erger echter vindt menig winke-
lier, dat men hem heeft moeten af
staan aan de prijsbrekende heer J.
v. d. Marei in Wassenaar, die de
deskundige „kruidenier" Lindeloo
j tot opperhoofd van alle Autora-
J ma's heeft benoemd. Dat zijn er
op het ogenblik nog maar een paar,
in de nabije toekomst volgens de
plannen enkele tientallen.
De heer Lindeloo begreep zelf
heel goed, dat de nieuwe baan
*t moeilijk te combineren was met
zijn vele bestuursfuncties in de
middenstand. Daarom trok hij zich
terug, hopend op andere tijden,
waarin hij terug zou kunnen keren.
„Misschien over een jaar of drie.
J als het denken in de middenstand
veranderd is."
De heer Lindeloo vindt dat een groot
deel van de winkeliers in ons land vast
houdt aan een beeld dat niet meer be
staat. De toekomst vraagt om nieuwe
distributievormen. De ontwikkeling in
Duitsland, waar de verbruikersmarkt
in anderhalf jaar tijd op zijn minst ze
ven procent van winkelomzetten heeft
opgeslokt, bewijst dat voor hem.
Het is daarom dat deze ervaren
kruidenier zich met hart en ziel gaat
inzetten voor zijn nieuwe werkgever,
die plannen heeft voor nog een groot
aantal van deze markten in ons land:
projecten van eerst 4.000 en later
8.000 vierkante meter vloeroppervlak,
waarin actieve zakenlieden zich een
plaatsje kunnen huren.
Met „actief" wordt dan bedoeld:
Het brengen van goede kwaliteiten
tegen een lagere prijs. Dit laatste
door het verminderen van de gebrui-
Drs. G. J. DE RUITER
service van de klanten
een aanzienlijk groter bedrag ont
vangt, kan hij begrijpen, dat er iets
niet klopt. Dan is terugbetalen zonder
meer redelijk".
Inmiddels heeft staatssecretaris Van
Veen (Binnenlandse Zaken) een stok
je gestoken voor de regeling die de
directeur van het Algemeen Burger
lijk Pensioenfonds had getroffen voor
de terugbetaling van de teveel uitbe
taalde bedragen. De staatssecretaris
wil eerst weten hoe een en ander in
zijn werk is gegaan, voordat behoeft
te worden terugbetaald.
„Boven de directie van het fonds
staat een raad van toezicht, waarin
van werkgevers en van werknemers
zijde vijf mensen zitten. Aan de ene
kant is dat de overheid en aan de an
dere kant zijn het de ambtenarenbon
den. Uiteraard zullen die het best eens
worden over deze terugbetaling. Haast
hebben we er niet mee", meent direc
teur De Ruiter.
HANS LINDELOO
hard bedrijf
kelijke winstmarge met vijftig pro
cent. Dat zijn de eisen die aan huur
ders in de Autorama's zullen worden
gesteld.
Zijn beide dan verenigbaar?
De heer Lindeloo: „Zeker. De enor
me verkopen zorgen ruimschoots
voor compensatie. Bovendien vind ik
een extra marge om bijvoorbeeld de
nazorg voor een verkochte koelkast
te kunnen betalen volslagen onzin.
De dingen gaan vrijwel nooit kapot."
De heer Lindeloo beklemtoont hoe
kan het anders dat de huurders be
slist niet zal worden geadviseerd de
„gebonden" prijzen omver te schoppen.
„Maar er zijn voldoende artikelen
waarvoor de fabrikanten de prijzen
niet voorschrijven, zodat de huurders
ruimschoots uit de voeten kunnen. Dan
komen de merkfabrikanten op den duur
vanzelf wel over de brug", voorspelt
hij. „Zeker wanneer hun produkten
geïmporteerd vanuit het buitenland
wel „onder" de prijs verkocht kunnen
worden."
Wie gaat het geld voor deze kapita
le projecten voorschieten?
„Wij hopen op de institutionele be
leggers, de levensverzekeringsmaat
schappijen en pensioenfondsen. Zij zijn
ook actief geweest bij de financiering
van de winkelcentra. Ik neem aan dat
als hier kansen liggen, zij die ook niet
laten glippen."
„Verder zoeken wij het in een een
voudige behuizing en samenwerking
met de bestaande, actieve middenstand",
stand."
Die laatste wordt dan ook door het
concern Wassenaar niet minder actief
benaderd.Vooral voor de inkoopcombi
natie „Soedan", een dochter van een
aantal prijsbrekende middelgrote krui
deniers in ons land, bestaat belangstel
ling. De Amsterdamse kruidenier Dirk
van den Broek is een der eerste uit de
ze club die voor een „plaatsje" in een
Autorama gepolst is.
Hoeveel kleinere winkeliers zullen
het slachtoffer worden van uw prijs
brekende activiteiten?
De heer Lindeloo: „Er zijn nog
20.000 kruideniersbedrijven in ons
land. Daarvan zullen er 12.000 ver
dwijnen, zaken die niet zijn overge
schakeld op zelfbediening, zaken waar
van de eigenaars het „nu maar uitzin
gen". En wat de overigen betreft: De
verbruikersmarkt zal er echt niet in
slagen om de markt voor zestig tot
zeventig procent te gaan beheersen".
„Dat de anderen moeten verdwij
nen is misschien triest. Maar handel
is nu eenmaal een hard bedrijf."
Dat een aantal gepensioneerden te
veel had ontvangen, wist hij al bijna
ec.i jaar. Vorig jaar april is de compu
ter die de pensioenen berekent volledig
in gebruik genomen. Na een paar
maanden bleek dat de computer niet
alleen te royaal maar ook te krenterig
was geweest.
Uiteraard hebben we eerst de fouten
hersteld ^aar^ko de gepensioneerden
de dupe waren. Je kunt tenslotte je
klanten niet zonder geld laten zitten.
Vrij kort daarna zijn we begonnen
met het teveel betaalde terug te vor
deren. Dat kan volgens de Ambtena
renwet, waarin staat dat dit per
maand nooit meer kan zijn dan vijf
tig procent van het netto pensioen.
Uiteraard gebeurt het zelden dat
iemand maar de helft van zijn pen
sioen in handen krijgt".
Dat de fout zeker niet altijd bij het
pensioenfonds ligt, bewijst de heer
De Ruiter met een enkel voorbeeld.
Met plezier vertelt hij het verhaal
van de ambtenaar die een extraatje
voor zijn vrouw verzweeg. Zij ging
klagen bij een bestuurslid van de
ambtenarenbond, die op zijn beurt
een onderzoekje instelde. Daaruit
bleek dat de man zijn extra geld op
een aparte bankrekening liet storten
omdat hij wilde sparen voor de kin
deren uit zijn eerste huwelijk.
Een deel van de moeilijkheden is ook
ontstaan door de overschakeling op
giro- en bankbetaling. Niet zelden ge
ven de gepensioneerde ambtenaren het
nummer van een verzekeringspolis op,
klagen daarna dat zij geen geld krijgen
en worden dan geholpen met een
cheque.
HAVANA Zou Cuba belang stellen
in hervatting van de diplomatieke be
trekkingen met de Verenigde Staten?
„Niet voordat het probleem-Viëtnam
is opgelost en niet vooraleer de „juis
te man" in het Witte Huis zetelt", zeg
gen de deskundigen in Havana.
En zelfs als deze voorwaarden zijn
vervuld, lijken de vooruitzichten op
een verzoening somber.
Fidel Castro, de premier van Cuba,
heeft Washington nooit echt ver
trouwd en schijnt er volgens vele di
plomaten tegenwoordig nog groter af
keer van te hebben dan vroeger.
Ondanks dit starre standpunt heb
ben zegslieden uit Oost en West
(maar zelden uit Cuba) van tijd tot
tijd de veronderstelling geuit, dat
Castro misschien wel zou voelen
voor een verzoening met de V.S.,
maar de meesten zajn het er over
eens, dat Amerika de eerste stap
zou moeten doen.
Washington heeft zijn betrekkingen
met Cuba in 1961 afgebroken; sinds
dien is de kloof tussen dit eiland en
de V.S. steeds breder geworden,
waartoe de Invasie in de Varkensbaai,
de raketcrisis en thans Viëtnam heb
ben bijgedragen.
De daaruit voortgekomen isolatie
heeft Cuba meer kwaad gedaan dan
de V.S.
Er is geen twijfel aan, dat Castro
graag zou zien dat de Amerikaanse
blokkade werd opgeheven, ofschoon
hij er gaten in geslagen heeft door uit
breiding van de handel met wettelijke
landen zoals Frankrijk, Engeland,
Spanje, Italië en Canada en met Ja
pan.
Diplomaten zeggen dat zij weinig
mogelijkheden zien in een gesprek tus
sen Cuba en de V.S. voor president
Johnson aftreedt en het probleem
Vietnam is opgelost
