NORTON FILTER KING SIZE
KATER IN PRAAG NA
VRIJHEIDSROES
Svoboda bleef overeind
Over de
grenzen
Geen kans
Politiek padvinder of keihard
regeringsleider?
Nederland rekt
benoeming van
ambassadeur
in Bulgarije
St. Eloy gaat niet
naar Moskou
Zoontje van
bankier ontvoerd
Radio: held van
republiek
HET WEER
ES EUROPA
Meer spanning in
Midden-Oosten
IEMAND
HUILEND
...dat ook U aangaat.
Steeds meer mensen roken filter king size sigaretten.
Wat gisteren een verschuiving leek in de rookgewoonten,
is vandaag een duidelijke revolutie! In 1968 roken de
mensen anders, ze roken filter king size. Norton heeft
daaruit de enig mogelijke konsekwentie getrokken:
25 voor fl. 1,50
Misschien rookte u nog geen filter sigaretten.
Probeer dan Norton Filter King Size!
De volle echte tabak van de meest selecte
amerikaanse plantages, het direct® filter en
het interessante king size formaat maken
van Norton Filter King Size die regelrechte,
vitale sigaret die U onmiddellijk herkent.
Steek er een op juist dat direct® filter
geeft die zachte en toch verrassend-echte smaak!
Norion Filter King Size - rijp, vitaal, echt
ANDERS
Journalisten en toeristen
niet welkom
GEROEID
STALEN ZENUWEN
NEE
DONDERDAG 29 AUGUSTUS 1968
Hubert H. Humphrey
wilde „iemand" zijn
(Door Harry Kelly, Associated Press)
CHICAGO Ze hebben vice-president Hubert H. Humphrey een „stem uit
het verleden" genoemd en een „man van zijn tijd" en ook een verrader van de
liberale zaak, een „opgewekte krijgsman" en een „huilende havik".
Toen hij onlangs op de National Press Club in Washington werd ingeleid, zei
de voorzitter: „Wil de echte Hubert Humphrey nu opstaan?"
Het gewone beeld van Humphrey is dat van een snel pratende topverkoper, die
veel met uitroeptekens werkt, een politieke padvinder, die de ene leuz? na de
andere ten beste geelt.
Maar de 57-jarige Hubert Horatio Humphres is meer. Hij is de man van bran
dende ambities, die ontvlamden in de depressie en de zandstormen van zijn
jeugd in Zuid-Dakota, toen de gedwongen verkoop van zijn ouderlijk huis een
einde betekende van zijn kinderjaren.
Humphrey werd 21 mei 1911 geboren
in een kamer boven de winkel vart zijn
vader in Wallace, zuid Dakota, een
plaats van niet veel meer dan 100 men
sen. Hij was de tweede van vier kinde
ren, met een oudere broer Ralph en
twee zusjes, Frances en Fern. De groot
ste invloed in zijn leven was zijn vader:
..dad was een prachtvent. Hij was mijn
held. Hij hield van mensen en van po
litiek. Hij was feitelijk de enige demo
craat in een republikeinse plaats, maar
zij kozen hem tot burgemeester, maak
ten hem lid van de wetgevende verga
dering en bijna was hij kandidaat ge
worden voor het gouverneurschap".
Humphrey herinnert zich, niet zonder
bitterheid, dat de sluiting van de ban
ken in de late twintiger jaren econo
mische ontreddering bracht en op zeke
re dag kwam ik van school en daar
zaten mam en pap in tranen in de
boomgaard. Mijn dad zei: „Zoon, ik
heb ons huis moeten verkopen. Mijn
kinderjaren eindigden hiermee.
De zwarte dagen van de depressie
sloegen toe toen Humphrey naar de
universiteit van Minnesota ging. De
mensen ruilden kippen, eieren en vlees
in voor kruidenierswaren in de zaak
van zijn vader. Hij moest de universi
teit verlaten en zijn vader begon op
nieuw in het nabije Horon, een grotere
stad van 6000 mensen.
Toen zijn vader tot lid van de wet
gevende vergadering was gekozen, ging
Hubert een stoomcursus in de pharma-
cie aan. de universiteit van Denver vol
gen, zodat hij de drugstore kon drijven.
In 1936 trouwde hij met Muriel en
keerde op de universiteit van Minneso
ta terug. Na twee jaar studeerde hij
cum laude af, vlak daarvoor werd
het eerste kind, Nancy, geboren. Maar
de studie was nog niet klaar. Hij be
haalde daarna een graad in de politieke
wetenschap op een beurs aan de Uni
versiteit van Louisiana.
Toen kwam de eerste stap om
„iemand" in de wereld te worden.
Twee vakbondsleiders vroegen hem
zich kandidaat te stellen voor het bur
gemeesterschap van Minneapolis. De
eerste keer verloor hij, maar twee jaar
later haalde hij het. Op 34-jarige leef
tijd was hij de jqngste burgemeester
van een grote Amerikaanse stad. Het
was een stad met problemen.
In 1948 geraakte hij in het centrum
van het nationale politieke toneel. Hij
werd niet alleen kandidaat voor de
Amerikaanse Senaat, maar ook de lei
der van de delegatie van zijn staat naar
de democratische conventie in Philadel
phia. waar de verkiezing van Harry
S. Truman automatisch was. maar
waar ook een strijd woedde over de
burgerrechten.
De conventie aanvaardde zijn sterke
programma. Met een klap was Hum
phrey een nationale figuur geworden,
en in dat zelfde jaar 1948 werd hij ook
de eerste democratische senator in de
geschiedenis van Minnesota.
Zijn tegenstanders beweren nu, dat
Humphrey's wijnjaar 20 jaar geleden
was en dat de Humphrey-wijn zuur is
geworden, in de fles met het LBJ(ohn-
son)-etiket. Maar aan de andere kant
zou Humphrey zonder Johnson niet ge
weest zijn waar hij nu is. Ze werden
in hetzelfde iaar lid van de Senaat.
Johnson kwam snel
Humphrey niet.
in de kern, maar
Hij had het toen moeilijk. Maar John
son had Humphrey gevolgd en toen hij
in 1933 de democratische fractieleider
in de Senaat werd, bracht hij Humphrey
in de „club".
De ambities van Humphrey groeiden.
In 1956 verwachtte hij, dat Adlai Ste
venson, de democratische kandidaat
voor het presidentschap, hem zou aan
wijzen als kandidaat voor het vice-pre-
sidentschap. Maar Stevenson liet de
keuze over aan de conventie, die sena
tor Estes Kefauver aanwees, en" Hum
phrey werd door een vriend in de hoek
van de zaal huilend aangetroffen. En
in 1960 ging Humphrey het met te wei
nig organisatie en te weinig geld in de
voorverkiezingen opnemen tegen John
F. Kennedy. Hij reed zijn nederlaag
tegemoet.
Nu acht jaar later, kwam Humphrey
beter te zitten. In 1960, zo zegt hij, wist
ik dat de kansen tegen mij waren. Ik
herinner me, dat een paar van mijn
zogenaamde vrienden plotseling ver
dwenen. Ik had cyniscji en kwaad kun
nen worden, maar dat was het niet
waard. Wel leerde ik dat je zonder
geld niet kon winnen".
In 1964 koos Johnson hem als kandi
daat voor het vice-presidentschap. Het
was niet gemakkelijk om de tweede
Belangrijk nieuws
World Registration Pending
PRAAG Verbitterd en teleurge
steld zijn de inwoners vandaag maar
weer aan het werk gegaan. De Levens
middelenzaken, restaurants en zelfs de
souvenirwinkel waren open en er was
veel volk op de been in de hoofdstra
ten, maar evenals in Parijs na de re
volutie. zijn de toeristen verdwenen.
Toen tegen de middag het weer op
klaarde. gingen de mensen genieten van
de zon op de banken op het oude stad
huisplein. dat nu vrij is van Sovjet-
tanks en kanonnen.
Op oproep van partijleider Alexander
Dubcek om geduld te oefenen heeft die
pe indruk gemaakt. Hij had het moei
lijk bij het uitspreken van zijn rede en
volgens sommige berichten werd hij
verscheidene malen door de ontroering
overmeesterd.
Uit de hoofdstraten zijn de Sovjet
tanks vrijwel verdwenen, maar zij zijn
viool te spelen naast een veeleisend en
sensitief leider als Lyndon B. Johnson.
Toen ik vice-president werd, vertelt
Humphrey, werd ik er voor gewaar
schuwd dat mijn verhouding tot de pre
sident binnen zes of 12 maanden over
eenkomstig het historische patroon
slechter zou gaan worden. Het is niet
gebeurd. Het is een feit, dat de meeste
presidenten en vice-presidenten elkaar
voor de nationale conventie nauwelijks
kennen. Maar president Johnson en ik
zijn al 20 jaar vrienden. Hij kent me
goed genoeg om loyaliteit te verwach
ten, maar geen na-aping.
Op kritiek, dat hij in de regering
terzake van Viëtnam degene is ge
weest, die Johnson door dik en dun
steunde, antwoordt Humphrey: „Een
vice-president kan nooit loyaal genoeg
zijn .Ik ben geen vice-president gewor
den om de president te bedriegen".
Maar Humphrey geeft toe, dat hij
niet dezelfde Humphrey is van 20 jaar
geleden. Ik ben veranderd, vertelt hij
op bijeenkomsten van zakenlieden, die
misschien nog aan hem denken als bom-
mensmijter en een liberaal door dik en
dun. Als de mensen me vragen wat er
gebeurd is met dat liberale program
waarover ik zoveel heb gepraat, dan
kijk ik hun recht in de ogen en ant
woord hun: „Het is voorbij. Dat is er
mee gebeurd. Dat is de wet van het
land.
nog geparkeerd achter bomen en hees
ters in de parken. De strategische pun
ten worden nog zwaar bewaakt. Sov
jet-militairen houden de wacht voor de
kranten, de studio's van radio en tv en
voor het bureau van het persbureau Ce-
teka.
Reizigers vertellen dat het verzet in
de provincies even sterk is als in Praag.
In het noorden van Bohemen zijn anti-
Sovjet demonstraties gehouden, waarbij
een Sovjet-tank van zijn oorlogsmonu
ment werd gestoten en een stropop die
een Sovjet-militair moest voorstellen,
werd opgehangen.
De reizigers hadden veel lof voor de
houding van de zigeuners. Zij zeiden
dat in de buurt van Kradec Kralove zi
geuners .met schroevedraaiers en zwaar
gereedschap antennes en andere onder
delen van de Sovjet-tanks hadden ge
demonteerd, terwijl de bemanning met
de Tsjechen debatteerde. „Zij zijn als
katten die zigeueners", zo vertelde een
reiziger. „Ik heb altijd wat tegen ze ge
had. Ik .weet nu dat zij even goede va
derlanders zijn als de rest van ons".
Reizigers hebben verder verteld, dat
de Oostduitse bezettingstroepen alle
Tsjechen verbannen hebben uit een ki-
lometersbrede strook ten zuiden van de
Tsjechoslowaaks-Oostduitse grens.
De solidariteitsboodschappen van
Oostduitse grensdorpen hebben de ge-
isoleerde Tsjechische grensgebieden
bereikt ondanks de strenge controle van
het Oostduitse leger. Volgens onbeves
tigde berichten krijgen Oostduitse toe
risten die van Tsjecho-Slowakije terug
keren een hersenspoeling in speciale
kampen aan de grens. Reizigers hebben
verder verteld dat de Poolse troepen
zeer gedisciplineerd zijn en dat zij zich
nog nooit opvallend hebben opgehouden
in de grote steden van hun bezettings
zone.
WENEN Toeristen en journalisten
mogen tot nader order Tsjecho-Slowa
kije niet meer binnenkomen. Dit is
woensdag bekendgemaakt door het
Tsjechoslowaakse ministerie van Bui
tenlandse Zaken.
Buitenlanders die voor zaken of offi
ciële reizen naar Tsjecho-Slowakije wil
len, hebben, behalve een visum, een
speciaal certificaat nodig waarin het
doel van hun reis uiteen wordt gezet.
PRAAG Na de invasie in Tsjecho-
slowakije was geruime tijd niets be
kend over het lot van de Tsjechoslo
waakse partijleider, Dubcek, en enige
andere leiders. Gisteren vertelde een
ooggetuige hoe en wanneer de Russen
zich over de Tsjechoslowaakse pro
gressieven „ontfermden".
Vorige woensdag, aldus het relaas
van de ooggetuige, probeerde Alexan
der Dubcek 's morgens vroeg in zijn
privékantoor in het hoofdbureau van
de communistische partij in Praag
telefonisch inlichtingen te krijgen over
de invasie
Terwijl hij telefoneerde omsingelden
Russische parachutisten het gebouw.
Een lid van de Russische veiligheids
dienst en twee soldaten, stormden
Dubceks» kantoor binnen. Ze pakten de
telefoon uit zijn handen en rukten het
toestel van de muur.
Dubcek en de andere aanwezige lei
ders, onder wie parlementsvoorzitter
Josef Smrkovsky en premie Oldrich
Cernik, werden opgesloten in een ka
mer in het gebouw. Ze kregen daar
een koude maaltijd.
Smrkovsky pakte bij die gelegen
heid een paar suikerklontjes van een
theetafel en stak ze in zijn zak. „Ik
zal ze nodig hebben" mompelde hij.
Kort daarop brachten de Russen Dub
cek, Smrkovsky en Cernik met nog eni
ge partijfunctionarissen naar een ge
heime plaats in Slowakije. Daar wer
den ze 24 uur vastgehouden.
Inmiddels hadden da Russen presi
dent Svoboda naar Moskou gebracht
Ze stelden hem daar onmiddellijk een
ultimatum. Hij moest instemmen met
veranderingen in de partij en de rege
ring anders zou Slowakije een Sovjet
republiek worden, terwijl Bohemen en
Moravië tot autonome gebieden onder
Russisch toezicht zouden worden uitge
roepen.
Svoboda was aanvankelijk tenminste
zo hard als de Russen. Hij bleek een
man met stalen zenuwen en hij stelde
de Russen een tegen-ultimatum: als
Dubcek en de andere leiders niet zou
den worden vrijgelaten zou hij weige
ren met de Russen te praten. Dezelfde
avond nog werden de leiders uit Slo
wakije overgevlogen naar Moskou.
In Moskou werd Svoboda bijna vijf
dagen lang geïsoleerd gehouden. In
die tijd nam hij alleen deel aan de
„dreigende bijeenkomsten" met de
Russische leider^ Volgens hen zouden
partijsecretaris Bfceznjef, premier Ko-
sygin en de theoreticus van de partij,
Soeslof, tegenstanders zijn geweest
van de invasie in Ssjecho-Sfowakije. In
de bijeenkomst van het presidium van
de Russische communistische partij
waar men besloot de invasie uit te voe
ren zouden zij zich ertegen hebben
verzet.
De grootste voorstanders van de in
terventie, P. E. Sjelest en A. Sjelepin,
behaalden echter de overwinning door
dat de minister van Defensie, maar
schalk Gretsjko, zich aam hun zijde
schaarde. Hij verklaarde dat het Rus
sische leger de bezetting van Tsjecho-
Slowakije van vitaal belang achtte
voor de veiligheid van de landen van
het Pact van Warschau.
Tijdens het „overleg" met Svoboda
eisten de Russen van hem dat hij
naast het presidentschap ook de lei
ding op zich zou nemen van een nieu
we regering van „Arbeiders en boe
ren". Svoboda weigerde. Vervolgens
stelden de Russen voor dat de voor
malige Tsjechoslowaakse premier, Jo
sef Lenart, zou worden benoemd tot
eerste secretaris van de partij, in
plaats van Dubcek. Zowel Svoboda als
Lenart wees dit van de hand. Svobo
da ging al evenmin in op voorstellen
voor Russische economische hulp en
uitbreiding van de culturele betrekkin
gen.
Na 3 dagen vruchteloos onderhande
len begonnen de Russen te beseffen dat
zij een politieke blunder hadden ge
maakt die zijn weerga niet kende.
Hun hoop dat tenminste de helft van
de Tsjechoslowaakse bevolking hen
zou steunen bleek ijdel. Niemand bleek
bereid om Dubcek af te zweren, zoals
de Russen hadden verwacht.
Later stelden de Russen Svoboda er
van op de hoogte dat hun correspon
denten in Praag melding maakten van
massaal verzet van de Tsjecho-Slowa-
ken tegen de interventie. Dat was het
tijdstip waarop het gekritiseerde Ak
koord van Moskou werd ondertekend.
DEN HAAG De benoeming van
een ambassadeur in Bulgarije is ver
traagd wegens de politieke ontwikke
lingen in Oost-Europa.
Enigë maanden geleden heeft het
ministerie van buitenlandse /.aken
bekendgemaakt dat het Nederlandse
gezantschap in Sofia en het Bulgaarse
gezantschap in Den Haag zouden wor
den verheven tot ambassades. Er zou
den binnenkort ambassadeurs worden
benoemd.
Tot dan was de ambassadeur van
Roemenië gezant voor Bulgarije. In
juni van dit jaar is hij overgeplaatst.
De tweede man op de ambassade
werd toen benoemd tot tijdelijk zaak
gelastigde voor Bulgarije. Dit is zo
gebleven, ook toen de opvolger van de
ambassadeur in Roemenië al was ge
ïnstalleerd omdat Bulgarijetoch een
eigen ambassade zou krijgen.
Voor Bulgarije was de Bulgaarse
ambassadeur in Parijs gezant voor
Nederland. Deze situatie is gehand
haafd.
AMSTERDAM St. Eloy, de vak
bond in de metaal- en elektronische in
dustrie aangesloten bij het Nederlands
Katholiek Vakverbond heeft een uitno
diging afgeslagen om een bezoek te
brengen aan de Russische vakbond van
elektriciens.
De voorzitter van de bond, de heer
Brussel, heeft gezegd: „Ik heb er nu
geen behoefte meer aan om de Russische
werkmethoden te leren kennen. Ik kan
daarvoor ook in Tsjeclio-Slowakije te
recht".
BEVERLY HILLS (Califomië V.S.)
Het vier jaar oude jongetje Stanley
Stalford, zoon van de president van de
„Fidelity Bank'' te Beverly Hills is ont
voerd.
De ontvoerder, die de moeder van het
kind kort na de ontvoering had opge
beld, heeft volgens de politie gezegd,
dat hij haar terug zou bellen om het
bedrag van de losprijs vast te stellen.
Iemand die als monteur was gekleed
had woensdagmiddag bij de fam. Stal
ford aangebeld en mevrouw Stalford ge
vraagd of hij een aantal apparaten
mocht controleren. Toen hij eenmaal
binnen was, had hij mevrouw Stalford
gelast hem de sleutels van de Cadillac
der familie te geven. De „monteur" reed
met de wagen weg en nam de kleine
Stanley mee.
Vorig jaar is in Beverly Hills het elf
jarig zoontje van de bankier Young ont
voerd en drie dagen later „terugbe
zorgd" tegen een losprijs van 250.000
dollar. De ontvoerder is nog niet ge
pakt.
PRAAG Op het buitengewone con-'
gres van de Slowaakse communistische
partij heeft een afgevaardigde voorge
steld, de titel „held van de socialis
tische republiek" toe te kennen aan de
Tsjechoslowaakse radio.
„Wij vragen om de vorming van een
machtig centraal comité, dat het ver
trouwen heeft van alle Tsjechen en van
alle Slowaken en dat er voor moet zor
gen, dat de in januari ingeslagen koers
wordt voortgezet". Dit staat in een op
roep van het congres van de Slowaak
se communistische partij aan de
Tsjechoslowaakse partijleider Dubcek.
De Slowaken vinden dat er een „natio
naal congres" moet worden gehouden.
Zij verklaren dat zij trouw aan Dubcek
zullen blijven en tezamen met hem de
opbouw van een humanistisch socialis
me zullen voortzetten, aldus radio-
nau.
'o. v Mg vH ï\skl
I enin, sta op uit je graf. Breznjcf isv
J gek geworden", zo luidde de kreet
op een van de vele vlguschriften die
dezer dagen in Praag werden ver
spreid.
Het moge vrij grof zijn en zo direct niet
waar, in strekking gaf het weer wat
er mee bedoeld werd: het einde van
het communisme.
Van de leer van Marx en Engels, de so-
lidairlteit van de proletariërs aller
landen, die ook Lenin-Oeljanof preek
te, was niets overgebleven dan scher
ven. Het was verworden itot de rauw-
Pruisische leer van „als je niet pre
cies doet wat ik zeg. zal ik je wel
krijgen".
Want het waren juist de Praagse pro
letariërs die door het geweld van de
Russische tanks werden overreden en
verpletterd. Het waren cle kinderen
van de proletariërs die, omdat zij
stenen gooiden naar de tanks, werden
neergemaaid.
En,zij gooiden stenen omdat zij hun
vrijheid wilden om het afschuwelijke
gezicht van het stalinisme van hun
land af te rukken. Omdat zü het on
menselijke van het communisme af
wilden schudden.
En de Russen toonden hun solidariteit
met de Praagse proletariërs door
tanks te sturen, door op de lompe ma
nier van alle imperialisten een dictaat
op te leggen, door troepen te gaan le
geren in een land dat met een ver
drag verbonden was.
pr is voor de Tsjechen weinig speel-
ruimte meer overgebleven.
Men kan het opgedrongen verdrag van
Moskou verwerpen, maar dan blijft er
niets anders over dan te vechten, zich
met de wapens in de vuist te verdedi
gen.
Maar met een vreemde strijdmacht op
eigen grondgebied, met de veel te lan
ge en te nabije grenzen, valt er geen
eigenlijke militaire weerstand te bie
den. Het zou alleen veel doden kosten
en niet veel uithalen.
Svoboda en Dubeck hebben zelfs onder
de meest ongunstige omstandigheden
het uiterste bereikt wat zij konden.
Er is geen andere weg dan het ge
weld en die wensen zij zeer bepaald
niet op te gaan.
Of de weg die zij thans hebben gekozen
hun nog veel vrijheid van handelen
zal laten, is een tweede vraag.
De Russen die hun woord van Cierna en
Bratislava zo gemakkelijk braken,
zullen wel geen ruimte meer maken
voor een eigen vrije ontwikkeling van
het Tsjechische communisme. Wat
niet in de lijn van Breznjcf past, zal
desnoods met geweld worden uitge
roeid.
Hoe lang dat zal kunnen?
Geweld is een uitputtende en kostbare
zaak en vrijheid is met wapens nog
nooit te doden geweest. Een schrale
maar zekere troost.
W/at achter dit alles staat is nog duis-
ter.
Waarom de Russen in naam van het
Warschau Pact. datzelfde pact om
zeep hielpen, blijft een raadsel.
Roemenië kan men niet meer tot het
pact rekenen en op het Tsjechische
leger kan men na de 21ste augustus
ook geen staat meer maken. Binnen
het pact zijn nu zo veel onwilligen,
dat men tientallen divisies zal moe
ten achterlaten alleen om te zorgen
dat de ex-bondgenoten niet zullen op
staan.
Heeft de angst het Kremlin zo te pak
ken gehad? Heeft Ulbricht zo vee! in
vloed dat hij in Moskou militaire in
terventie kon doordrijven?
Het zijn allemaal nog vragen.
De geschiedenis zal pas kunnen oorde
len of de passieve weerstand die de
Tsjechen kozen een betere weg was,
dan de gewapende weerstand van de
Hongaren in 1956.
Maar nu reeds staaft vast dat Dubcek
en Svoboda met zuivere handen voor
de historie zullen verschijnen en dat
aan de handen van Breznjef en de zij
nen bloed kleeft.
En de dag zal komen dat men in wel
ke vorm ook in het Kremlin de re
kening zal presenteren voor dit bloed.
SVOBODA
van twee kwaden
a
3
B c
4)
f-
X
re c/5
.s
5
re
re
u
■o
c
5 eo
E
'Sc
W
C
Amsterdam
liegen
nno
22
1
De Bilt
regen
nno
23
7
Deelen
regen
ozo
23
13
Eelde
regen
O
21
5
Eindhoven
motregen
zzo
22
5
Den Helder
regen
nno
19
1
Twente
regen
zo
23
2
Vlissingen
geh. bew.
nno
21
1
Ypenburg
motregen
no
22
1
Z.-Limburg
regen
ozo
23
2
Aberdeen
motregen
n
13
0.2
Barcelona
half bew.
windst.
26
17
Belgrado
half bew.
windst.
24
0
Berlijn
mist
ozo
25
0.1
Bordeaux
mist
windst.
24
22
Brussel
mist
verand.
23
4
Frankfort
geh. bew.
windst.
24
7
Genève
regen
no
18
15
Grenoble
mist
O
ty
i
Helsinki
motregen
w
19
0.2
Innsbrück
half bew.
w
24
0
Kopenhagen mist
O
22
0
Lissabon
zw. bew.
nnw
24
f3
Locarno
regen
windst.
19
*18
Londen
motregen
n
18
0.1
Luxemburg geh. bew.
7,
22
7
Madrid
geh. bew.
z
24
8
Malaga
half bew.
ZO
25
0
Mallorca
half bew.
wzw
28
0
München
mist
wzw
25
0
Nice
zw. bew.
nno
24
4
Oslo
geh. bew.
nno
24
0
Parijs
geh. bew.
nw
20
14
Rome
licht bew.
ono
26
0.4
Stockholm
mist
nno
19
0
Wenen
zw. bew.
zo
25
0
Zürich
mist
o
22
2
NEW YORK Secretaris-generaal
Oe Thant van de VN heeft Israël laten
weten, dat hij zich ernstige zorgen
maakt over de ontwikkeling in het Mid
den-Oosten. Hij waarschuwde Israël
geen openlijke actie tegen de Arabieren
te ondernemen. Oé Thant handelde op
verzoek van Jordanië, dat de Veilig
heidsraad had laten weten, dat er re
den was om te geloven dat Israël „een
grootscheepse aanval overweegt en
voorbereidt".
Israël beschuldigde woensdag op zijn
beurt Egypte van een „nieuwe ernsti
ge daad van agressie". Israël doelde
hierbij op een incident bij het Suez-Ka-
naal op maandag jl„ waarbij twee Is
raëlische jeeps in een hinderlaag vielen.
Twee Israëlische militairen sneuvelden
en een derde werd door de Egypteria-
ren meegenomen, aldus de Israëlische
lezing in een brief aan de voorzitter
van de Veiligheidsraad.